του Γιάννη Ζησιμόπουλου*
Η Αντικαπιταλιστική ΑΝΑΤΡΟΠΗ στην ΠΑΤΡΑ, ήρθε για να μείνει. Το αποτέλεσμα της εκλογικής διαδικασίας για μας είναι ήδη θετικό.
Είναι η συγκρότηση μιας ελπιδοφόρας κίνησης, που χωρίς καμιά χρηματοδότηση, με ελάχιστη προβολή από τα ΜΜΕ το προηγούμενο διάστημα, δούλεψε συλλογικά, με κέφι, επεξεργάστηκε θέσεις, ενημέρωσε τους συμπολίτες στους χώρους δουλειάς, στους χώρους εκπαίδευσης, στις λαϊκές αγορές, στο δρόμο.
Η Αντικαπιταλιστική ΑΝΑΤΡΟΠΗ στην ΠΑΤΡΑ με πνεύμα ενωτικό και μετωπικό συσπείρωσε εργαζόμενους, νέους, αυτοπασχολούμενους, απόμαχους της δουλειάς, χωρίς λογικές μικρομεγαλισμού, στηρίχτηκε από οργανώσεις (την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΝΑΡ, τη νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση, το ΕΕΚ), στηρίχτηκε από ανένταχτους όπως ο γράφων και πολλούς άλλους.
Σε όλη τη δημόσια συζήτηση για τις δημοτικές εκλογές αναδείχτηκαν και εκφράστηκαν δύο κόσμοι.
Στην πόλη που ζούμε, σπουδάζουμε και δουλεύουμε υπάρχουν δύο κόσμοι.
Ο πρώτος κόσμος είναι ο κόσμος των επιχειρηματικών συμφερόντων, των εργολάβων, που περιμένουν στη γωνία να ξεκινήσουν και πάλι το πάρτι.
Αυτός ο πρώτος κόσμος έχει τους εκφραστές του και στις δημοτικές εκλογές. Επαγγελματικά στελέχη και παλαιό προσωπικό των αστικών κομμάτων, νέους δήθεν άφθαρτους και ακομμάτιστους υποψηφίους των «ειδικών» που μέχρι χθες παζάρευαν αν θα έχουν το κομματικό χρίσμα.
Κοινό πρότυπο όλων ο αντιδραστικός δήμαρχος της πόλης των Τρικάλων, ο δήμαρχος των κατασχέσεων.
Κοινή ρητορική όλων, το ίδιο δόγμα που διατυμπάνιζαν και υπηρέτησαν με την πολιτική τους πριν την κρίση, κατά τη διάρκεια της και τώρα, προβάλλουν το ίδιο δόγμα ως αντίδοτο στην κρίση, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα για τη νεολαία που μεταναστεύει.
Το δόγμα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, του ξεπουλήματος των πάντων στα επιχειρηματικά ιδιωτικά συμφέροντα, του μίσους προς το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα των κοινωνικών αγαθών και μαζί με αυτό του μίσους για οποιονδήποτε αγωνίζεται, αμφισβητεί συλλογικά την κυριαρχία του κέρδους και του κεφαλαίου σε συνολικό και σε τοπικό επίπεδο.
Έχουν απέχθεια προς τον κόσμο της εργασίας, τη νεολαία και τις συλλογικές διεκδικήσεις τους. Κάνουν «πολιτική της λακκούβας» για να κρύψουν τον αντεργατικό και αντιδραστικό χαρακτήρα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής του κεφαλαίου.
Γι’ αυτούς δεν υπάρχουν εργαζόμενοι και νεολαία, υπάρχουν μόνο τα εργαλεία για την αύξηση της κερδοφορίας του τοπικού και όχι μόνο κεφαλαίου.
Γι’ αυτούς δεν υπάρχει ανάγκη για χρηματοδότηση των αναγκαίων έργων της πόλης μας από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, υπάρχουν μόνο τα ΕΣΠΑ της Ευρωπαϊκής Ένωσης που επιβάλλουν Συμπράξεις Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών και ελαστική εργασία για τους εργαζόμενους.
Γι’ αυτούς προτεραιότητα δεν είναι η ανεργία και ιδίως των νέων της πόλης, αλλά οι μαρίνες για τα Megayachts, η λιγούρα για τον τουρισμό, για μια ανάπτυξη προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων, που θα μοιράζει την ανεργία, την εκμετάλλευση, την υποβάθμιση του περιβάλλοντος, την πολιτισμική παρακμή.
Ο δεύτερος κόσμος, ριζικά διαφορετικός από τον πρώτο και τους εκφραστές του, είναι ο κόσμος των εργαζομένων, των ανθρώπων του μόχθου, των άνεργων, των νέων, των επιστημόνων, των ατόμων με αναπηρία, των μεταναστών και των ευάλωτων ομάδων της κοινωνίας.
Οι Πατρινοί και οι Πατρινές των εργατικών κατοικιών και των λαϊκών συνοικιών. Αυτός, ο κόσμος, έχει συνθλιβεί τα τελευταία χρόνια των μνημονίων που επέβαλαν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Εδώ, στην Πάτρα, όχι κάπου άλλου. Αυτός ο δεύτερος κόσμος, οι πατρινοί εργαζόμενοι, δουλεύουν σε συνθήκες εργασιακών σχέσεων λάστιχο, χωρίς συλλογικές συμβάσεις εργασίας, με την τρομοκρατία της εργοδοσίας, σε 5μηνα και 8μηνα της μισής δουλειάς και της μισής ζωής, ή χωρίς δουλειά στην ανεργία, χωρίς κοινωνικές υπηρεσίες, υπό την απειλή κατασχέσεων.
Η νεολαία, που ζει και σπουδάζει σε αυτό το περιβάλλον που κάποιοι πασχίζουν να της αποδείξουν πως είναι η κανονικότητα, πως πρέπει να εξοικειωθεί με το πρόσωπο του τέρατος. Αυτός είναι ο δεύτερος κόσμος, ο ριζικά διαφορετικός με τον πρώτο, κόσμος πληττόμενος, υπό εκμετάλλευση μα και περήφανος και όρθιος, ο δημιουργός του πλούτου.
Κομμάτι αυτού του κόσμου της πλειοψηφίας της πόλης, των εργαζόμενων και της νεολαίας είναι η Αντικαπιταλιστική ΑΝΑΤΡΟΠΗ στην ΠΑΤΡΑ.
Αυτόν τον κόσμο, τα συμφέροντα, τις ανάγκες και τις αγωνίες αυτού του κόσμου φιλοδοξεί να εκφράσει η Αντικαπιταλιστική ΑΝΑΤΡΟΠΗ στην ΠΑΤΡΑ. Βάζοντας μία και μοναδική προϋπόθεση για να αλλάξουν τα πράγματα. Την οργανωμένη πάλη και δράση των εργαζομένων και της νεολαίας, για τα μεγάλα και τα μικρά ζητήματα της πόλης. Μέσα από τα εργατικά σωματεία, τους πολιτιστικούς συλλόγους, τις επιτροπές αγώνα.
Αυτή τη φωνή, την πραγματικά απείθαρχη φωνή των αγώνων, καλούμε τους Πατρινούς και τις Πατρινές να στηρίξουν. Αυτή τη φωνή να στηρίξουν και μέσα και έξω από το δημοτικό συμβούλιο.
Στις 26 Μάη να κάνουμε την ΑΝΑΤΡΟΠΗ, να ρίξουμε το ψηφοδέλτιο με το κόκκινο αστέρι, το ψηφοδέλτιο της Αντικαπιταλιστικής ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ στην ΠΑΤΡΑ.
*Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με την
Αντικαπιταλιστική ΑΝΑΤΡΟΠΗ στην ΠΑΤΡΑ
