Γιάννης Μπαλάσης, υπ. βουλευτής Β΄Αθήνας με ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ
«Η μεγάλη ανατροπή θα πραγματοποιηθεί με τη σύγκρουση του οργανωμένου λαού με ό,τι του καταστρέφει τη ζωή, με ό,τι τον κρατάει στο χθες» τονίζει στο Πριν ο Γ. Μπαλάσης, μέλος ΚΣΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ, υπογραμμίζοντας τη σημαντικότερη διακύβευση των σημερινών εκλογών.
Συνέντευξη στη Ντίνα Χαριτάτου
– Έρχεται την Κυριακή η μεγάλη ανατροπή; Ποιος είναι ο στόχος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ στις εκλογές;
– Είναι φανερό πως στις εκλογές της 25ης Γενάρη τα κόμματα της μνημονιακής συγκυβέρνησης θα μαυριστούν αποφασιστικά από το λαό και θα υποστούν σφοδρή εκλογική ήττα. Το ζητούμενο όμως, για να ανασάνει πραγματικά ο λαός, για να πάρει πίσω όσα του έκλεψαν, είναι να ξεκουμπιστούν και αυτοί και η πολιτική τους, να μην ανακυκλωθεί η βαρβαρότητα. Η μεγάλη ανατροπή θα πραγματοποιηθεί με τη σύγκρουση του οργανωμένου λαού με ό,τι του καταστρέφει τη ζωή, με ό,τι τον κρατάει στο χθες. Βασικός στόχος μας στις ερχόμενες εκλογές είναι εντός του πλατιού ρεύματος καταδίκης των κομμάτων της κοινωνικής καταστροφής να ενισχυθεί αποφασιστικά η ασυμβίβαστη και ανατρεπτική πρόταση και λογική της ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ. Για να φύγουν οι Σαμαροβενιζέλοι αλλά και η πολιτική τους, για να ξηλωθεί όλο το μνημονιακό κεκτημένο και να αποκρουστεί η ρεβάνς που θα οργανώσει το σύστημα και η Ακροδεξιά την επομένη των εκλογών, ο οργανωμένος λαός πρέπει να είναι σε ετοιμότητα και η αντικαπιταλιστική Αριστερά ενισχυμένη. Η παρέμβαση από ενισχυμένες θέσεις μιας δύναμης όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ όχι απλώς δεν αποτελεί πολυτέλεια στις παρούσες συνθήκες αλλά απαραίτητο όρο για μια νέα και μέχρι τέλους αντεπίθεση του λαϊκού και νεολαιΐστικου κινήματος. Για την απαραίτητη σύγκρουση με το κυρίαρχο πλαίσιο και το άνοιγμα του άλλου δρόμου χωρίς χρέος, ΕΕ, κεφάλαιο, για την ικανοποίηση των λαϊκών και εργατικών αναγκών: γι’ αυτό στις 25 Γενάρη ψηφίζουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ και από τις 26 Γενάρη οργανώνουμε την ανταρσία του λαού για να κατακτήσει όσα του έκλεψαν.
– Ναι, αλλά Σαμαράς και Βορίδης καλούν σε συναγερμό για να μην έρθουν οι κομμουνιστές…
– Βρισκόμαστε εν μέσω μιας τεράστιας επιχείρησης κατατρομοκράτησης του λαού από το συντριβόμενο πολιτικό προσωπικό της άρχουσας τάξης ώστε να υφαρπάξουν την ψήφο του. Επιχειρούν να διασώσουν το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα και γι’ αυτό καταφεύγουν στην τρομοκρατία και την ακροδεξιά ρητορική. Ισχυρίζονται πως οι κομμουνιστές θα πάρουν τα σπίτια του λαού την ίδια στιγμή που οι τράπεζες προχωρούν σε πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας! Αξίζει όμως να φωτιστεί και μια άλλη πλευρά. Τα αστικά επιτελεία γνωρίζουν την ευρύτερη πολιτική διεργασία που υπάρχει στους κόλπους του λαού και την ιστορική συνέχεια που αυτή έχει. Ξέρουν καλά πως το πολύμορφο αγωνιστικό κύμα του προηγούμενου διαστήματος θα επανέλθει και μάλιστα με μεγαλύτερη ορμή στις ιστορικές στιγμές που έχουμε μπροστά μας. Και γι’ αυτό παίρνουν τα μέτρα τους. Στοχεύουν δηλαδή και στην επόμενη μέρα, στο τσάκισμα και την περιθωριοποίηση των πιο ριζοσπαστικών και ανατρεπτικών τάσεων, στη δυνατότητα του λαού να δει τη ζωή του έξω από το κυρίαρχο πλαίσιο. Αυτή τη δυνατότητα θέλει να ενισχύσει η εκλογική παρέμβαση της συνεργασίας ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ και δεν κάμπτεται από τις ποικίλες επιθέσεις που δέχεται.
– Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει πως θα κάνει αλλαγές, αλλά εντός πλαισίου ΕΕ – ΝΑΤΟ και των διεθνών υποχρεώσεων της χώρας. Εσείς λέτε να σπάσουμε το πλαίσιο. Πόσο ρεαλιστικό είναι τελικά αυτό;
– Τι πιο ρεαλιστικό σήμερα, με βάση και τις δυνατότητες της εποχής μας, ο κόσμος να ζει αξιοπρεπώς από τη δουλειά του,να υπάρξουν αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, να εξαλειφθεί η ανεργία, να μη μεταναστεύει κατά χιλιάδες η νέα γενιά, να έχουν όλοι πρόσβαση σε δωρεάν υγεία, παιδεία, ασφάλιση και λοιπές κοινωνικές παροχές, να υπάρχει πραγματική και πλέρια δημοκρατία παντού; Για να πραγματοποιηθουν όμως όλα τα παραπάνω, απαιτείται ρήξη με το κυρίαρχο πλαίσιο, σύγκρουση με τους πυλώνες του συστήματος. Δεν μπορεί να ασκηθεί ούτε η στοιχειώδης φιλολαϊκή πολιτική, αν γίνει αποδεκτή η διαιώνιση του συστήματος της διαρκούς ευρωλιτότητας και η «διάσωση» του ευρώ, η αποπληρωμή του χρέους, η συνέχιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας και οι νόμοι της αγοράς. Η πολιτική συνεργασία ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ καταθέτει, πρώτον και κύριον στο εργατικό και λαϊκό κίνημα, πρόγραμμα για ρήξη και έξοδο από ευρώ-ΕΕ, για παύση πληρωμών – διαγραφή του χρέους, για εθνικοποίηση τραπεζών και επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας με εργατικό-λαϊκό έλεγχο με ορίζοντα έναν ριζικά διαφορετικό σχεδιασμό της οικονομίας και της παραγωγής σε σύγκρουση και ρήξη με τον καπιταλιστικό μονόδρομο, σε μια σύγχρονη σοσιαλιστική-κομμουνιστική προοπτική. Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν κινείται σε αυτή την κατεύθυνση. Δεν είναι ρεαλισμός, πόσο μάλλον αριστερή πολιτική, η αποδοχή του κυρίαρχου πλαισίου και των «δεσμεύσεων» της χώρας, η αυταπάτη ότι μπορεί να υπάρξουν κατακτήσεις προς όφελος του λαού και της νεολαίας ως προιόν διαπραγμάτευσης με τους δυνάστες μας. Η Αριστερά του δήθεν εφικτού έχει κάνει και τα στοιχειώδη ανέφικτα. Πολλώ δε μάλλον, αποτελούν εκφράσεις ακραίας υποταγής στο κυρίαρχο πλαίσιο, ξένες στις ιστορικές παραδόσεις της Αριστεράς και τις διεκδικήσεις του μαζικου λαϊκού κινήματος οι δηλώσεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ την τελευταία εβδομάδα. Στην Ελλάδα του Πολυτεχνείου και των μεγάλων αντιϊμπεριαλιστικών αγώνων, η πρόσφατη δήλωση Τσίπρα για παραμονή στο σφαγείο του ΝΑΤΟ ή το απίστευτο δελτίο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ που καθησυχάζει τους αστυνομικούς αναφέροντας πως όχι μόνο δεν θα αφοπλίσει – διαλύσει τις ένοπλες ορδές των ΜΑΤ-ΔΕΛΤΑ-ΔΙΑΣ κ.λπ. που ματώσαν τον αγωνιζόμενο λαό αλλά θα τους εξοπλίσει «θεσμικά και υλικοτεχνικά» είναι ενδεικτικές των ορίων που αποδέχεται η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
– Εάν χρειάζεται μια αντιπολίτευση στις 26/1, αυτή δεν μπορεί να είναι το ΚΚΕ, που έχει και μεγαλύτερο ποσοστό;
– Το πρόγραμμα που καταθέτει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ είναι πρώτα από όλα πρόγραμμα πολιτικού εξοπλισμού του μαζικού λαϊκού κινήματος για να μπορεί να δώσει από αναβαθμισμένες θέσεις τη μάχη για την κατάκτηση των σύγχρονων εργατικών αναγκών. Στην βάση αυτού του προγράμματος απαιτείται η μέγιστη δυνατή συσπείρωση και συγκέντρωση όλων των μαχητικών δυνάμεων της Αριστεράς. Δυστυχώς όμως το ΚΚΕ, με την πρακτική του προηγούμενου διάστηματος, δείχνει να μην κατανοεί την ιστορική αναγκαιότητα μιας τέτοιας διαδικασίας. Υποτιμά τους αυτοτελείς πολιτικούς στόχους, αρνείται κάθε έννοια επαναστατικής τακτικής παραπέμποντας τα πάντα στο νεφελώδες μέλλον της λαϊκής εξουσίας, επιδεικνύει τάσεις αναχωρητισμού από τις κρίσιμες μάχες, αρνείται ακόμη και τη στοιχειώδη κοινή δράση των μαχόμενων δυνάμεων της Αριστεράς.
Επίδομα για όλους τους ανέργους – Η νέα γενιά στην πρώτη γραμμή της πάλης για ανατροπή
– Η νέα γενιά βιώνει το πρόβλημα της ανεργίας, της μαύρης εργασίας, της εργασιακής περιπλάνησης, της υπερεκμετάλλευσης, της ξενιτιάς, κοινώς το μέγα πρόβλημα νεολαία και εργασία είναι κυρίαρχο. Τελικά το μέλλον είναι εργασία με το κομμάτι; Γιατί ακούμε και τον ΣΥΡΙΖΑ να μιλά για θέσεις εργασίας με ΕΣΠΑ…
– Είναι αλήθεια πως η νέα γενιά δοκιμάζεται σκληρά από την εντεινόμενη καπιταλιστική κρίση. Τεράστια ποσοστά ανεργίας, γενικευμένη απληρωσιά, εργοδοτική τρομοκρατία και αυθαιρεσία, κάθε τόσο αποχαιρετάμε και κάποιον φίλο που διάλεξε τον δύσκολο δρόμο της μετανάστευσης. Τα προγράμματα του ΕΣΠΑ, τα πεντάμηνα, τα voucher ασφαλώς και δεν αποτελούν μέτρα ενάντια στην ανεργία, δεν λύνουν το πρόβλημα. Η ανεργία αποτελεί δομικό χαρακτηριστικό του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και δεν μπορεί να εξαλειφθεί χωρίς ριζικό, επαναστατικό μετασχηματισμό στο επίπεδο της οικονομίας και της παραγωγής. Γι’ αυτό εμείς συνδέουμε το ζήτημα αυτό με τη συνολική πρόταση αντικαπιταλιστικής ανατροπής. Μόνο με την έξοδο της χώρας από το ασφυκτικό πλαίσιο της ΕΕ και του ευρώ και με εθνικοποίηση των σημαντικών κλάδων της οικονομίας, μόνο μέσα από ένα γενναίο πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων και μαζικών προσλήψεων, μέσα δηλαδή από την έναρξη μιας διαδικασίας συνολικού μετασχηματισμού της κοινωνίας, μπορούμε να απαλλαγούμε από αυτή τη μάστιγα του σύγχρονου καπιταλιστικού κόσμου. Ταυτόχρονα όμως πρέπει να επιβληθούν άμεσα μέτρα ανακούφισης των ανέργων, όπως επίδομα ανεργίας για όλους ανεξαιρέτως. Καθοριστικό για την έκβαση των μαχών του επόμενου διαστήματος είναι να μη νικήσει ο φόβος, η παραίτηση και η ήττα. Να μη συνηθίσουμε το «τέρας», να μην το θέσουμε σαν αυτονόητη συνθήκη στη ζωή μας, αλλά να αναγεννηθεί η ελπίδα, να στηθεί ξανά στα πόδια του το πρότυπο της συλλογικής διεκδίκησης και της αλληλεγγύης. Να έρθει εκ νέου στο προσκήνιο η νεολαία που σφράγισε με την παρουσία και τη δράση της το κίνημα των πλατειών, η νεολαία που πρωταγωνιστεί σε δεκάδες εγχειρήματα διεκδίκησης, δημιουργίας και αλληλεγγύης όπως εργατικές λέσχες, κατειλημμένοι χώροι, πολιτιστικές ομάδες. Η νέα γενιά να βρεθεί στην πρώτη γραμμή της πάλης για την ανατροπή, να συμβάλει με τον δικό της πρωτότυπο τρόπο στην ταξική ανασυγκρότηση του ευρύτερου εργατικού κινήματος για να κατακτήσει μια ζωή που θα αξίζει να τη ζει.
– Εντάξει, αλλά δεν είναι ακόμα μια φορά παχιά λόγια αυτά που λέτε; Τι έχετε κάνει στην πραγματική ζωή, στο κίνημα; Τι θα μπορούσε να κάνει η νεολαία;
– Η νεολαία όποτε βρήκε ευκαιρία ταρακούνησε για τα καλά το κυρίαρχο σύστημα. Ας μην πάμε μακριά, ας θυμηθούμε τους πρόσφατους αγώνες του ανυπόταχτου φοιτητικού κινήματος κόντρα στον αυταρχισμό του ανεκδιήγητου Φορτσάκη, σημερινού επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας της ΝΔ και μέχρι πρότινος πρύτανη του ΕΚΠΑ, ή το ξέσπασμα των 18χρονων «θρασιμιών» ενάντια στο σχολείο της αγοράς. Αγώνες στους οποίους οι δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς πρωταγωνίστησαν και νιώθουμε ιδιαίτερα περήφανοι γι’ αυτό. Το κίνημα της νέας γενιάς υπήρξε ανέκαθεν «ευαίσθητος σεισμογράφος» καταγραφής των υπόγειων ρευμάτων της αμφισβήτησης και προπομπός ευρύτερων κοινωνικών εξελίξεων. Δεν μπορεί να υπάρξει νικηφόρο ανατρεπτικό εγχείρημα χωρίς την καθοριστική συμβολή της νέας γενιάς. Δεν πρόκειται για δικό μας θεωρητικό κατασκεύασμα αλλά για ακλόνητο ιστορικό συμπέρασμα.
Πηγή: ΠΡΙΝ
