Παναγιώτης Μαυροειδής
1. Η φοβερή και τρομερή Γερμανία είναι σε σοβαρή κρίση. Κρίση οικονομική για τρίτη χρονιά, κρίση του αστικού πολιτικού της συστήματος, κρίση προσανατολισμού στο ευρωπαϊκό και διεθνές πεδίο. Όσοι αρέσκονται να αναζητούν προστάτες και να θαυμάζουν άτρωτους βασιλιάδες ας το σκεφτούν…
2. Η συγκυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών, Πράσινων και Φιλελευθέρων συνετρίβη. Αθροιστικά από το 52% στο 35%.
Υπάρχει λαός που τιμωρεί. Για το κόστος ζωής που ανεβαίνει, για τον πόλεμο, για πολλά…
3. Η ακροδεξιά AfD σχεδόν διπλασιάστηκε. Δεν πρόκειται για παρέκκλιση από την “ενάρετη” αστική πολιτική, αλλά έκφραση της επιθετικότητάς της.
Χαρακτηριστικά: Από τη μια, η AfD υιοθετήθηκε κατευθείαν από Τραμπ με ό,τι αυτός εκφράζει. Από την άλλη, η αρχηγός της δήλωσε με σαφήνεια: “Δίνω χέρι συνεργασίας σε όποιον το ζητήσει”. Δηλαδή, “είμαι εδώ για να σώσω το σύστημα. Αλλά θα ‘ρθείτε στη γραμμή μου”. Και όντως σέρνονται πολλοί προς τα εκεί.
4. Πριν τις εκλογές, τόσο οι Χριστιανοδημοκράτες όσο και η Σάρα Βάγκενκνεχτ, έτρεξαν να διαλαλήσουν “και εμείς είμαστε κατά των μεταναστών!”, ψηφίζοντας μαζί με την ακροδεξιά τα αντιμεταναστευτικά μέτρα. Όμως ο συντηρητικός κόσμος διάλεξε τον ακραιφνή εκφραστή της ρατσιστικής πολιτικής, ενισχύοντας κυρίως AfD παρά χριστιανοδημοκράτες. Και βέβαια, η κίνηση αυτή εξευτέλισε και έκαψε εντελώς τη Βάγκενκνεχτ (μένει εκτός Βουλής) που τόσοι έτρεξαν να παινέψουν ασυλλόγιστα στην Ελλάδα. Οι διάττοντες αστέρες όμορφα καίγονται. Ένα μήνυμα που αφορά και την Κωνσταντοπούλου στην Ελλάδα που τώρα διανύει τη φάση τού “ούτε δεξιά, ούτε αριστερά”.
5. Ωφελημένη αναμφίβολα η Die Linke που με 8,5% διπλασιάζει το ποσοστό της. Διευκολύνθηκε σαφώς στον αριστερόστροφο κόσμο με την ακροδεξιά βουτιά της Βάγκενκνεχτ, επέλεξε επιπλέον κάποια ριζοσπαστικά συνθήματα που μέτρησαν. Η άνοδος της ρεφορμιστικής αριστεράς ωστόσο, τίποτα δεν προμηνύει για την επόμενη μέρα, καθώς δύσκολα ξεφεύγει από τα σκληρά όρια της πολιτικής του Γερμανικού κράτους και τα διλήμματα που αυτό θέτει. Χαρακτηριστική η απαράδεκτη στάση για τον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά και την αμφίσημη στάση για τον πόλεμο στη Γάζα.
6. Τα νούμερα δε βγαίνουν εύκολα για σχηματισμό κυβέρνησης. Έτσι, πάνω στην απαίτηση για πολιτική σταθερότητα και κυβέρνηση εδώ και τώρα, οι προεκλογικές δημαγωγίες όλων των κομμάτων θα δώσουν γρήγορα τη θέση τους σε εξευτελιστικούς συμβιβασμούς και παρδαλές κοινοπραξίες.
7. Χρόνος για ευκολίες δεν υπάρχει. Δεν είναι μόνο η τρίτη χρονιά ύφεσης. Είναι και το σκληρό σταυροδρόμι αποφάσεων που θέτει η στρατηγική της κυβέρνησης των ΗΠΑ για (επιχείρηση για) συμφωνία με Ρωσία στον πόλεμο της Ουκρανίας, κρατώντας για τον εαυτό τους όλα τα πολιτικά κέρδη του πολέμου (έχουν πολλά!), αδειάζοντας τους πολέμαρχους της Ευρώπης και αφήνοντάς τους τον… μουτζούρη
