Ο καπιταλισμός δολοφονεί (και) στο Τέτοβο
Ανακοίνωση της Σοσιαλιστικής Αυγής
Μετάφραση – επιμέλεια – εισαγωγή: Παναγιώτης Ξοπλίδης
Στις 8/9/2021 14 άνθρωποι είχαν καεί ζωντανοί μετά από πυρκαγιά που σημειώθηκε σε μονάδα για ασθενείς Covid-19 στην πόλη Τέτοβο της Βόρειας Μακεδονίας. Ήταν μια έκρηξη σε μια προκάτ πλαστική κατασκευή που προκάλεσε τον θάνατο ασθενών και συγγενών τους, η όποια τότε είχε αποδοθεί σε βραχυκύκλωμα. Η τραγωδία ήταν το αποκορύφωμα της υγειονομικής κρίσης στη γειτονική χώρα, που είχε ένα από τα υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας στον κόσμο, καθώς το σύστημα υγείας έχει διαλυθεί εντελώς στα 30 χρόνια της ανεξαρτησίας της.
Όμως 2 χρόνια μετά αποκαλύπτεται ότι οι ευθύνες για το έγκλημα και τη συγκάλυψη του βρίσκονται στην κορυφή της εξουσίας και σε ένα ολόκληρο δίκτυο πολιτικών, εισαγγελέων, καθηγητών πανεπιστημίου και καπιταλιστών. Όπως και στην Ελλάδα μετά το έγκλημα των Τεμπών αναδεικνύεται ότι ο καπιταλισμός είναι αυτός που σκοτώνει. Οι πολίτες της γειτονικής χώρας παρακολουθούν τις τελευταίες μέρες συγκλονισμένοι τις αποκαλύψεις, ενώ οργανώνονται συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας ενάντια συνολικά στο μπλοκ εξουσίας που δολοφονεί. Η οργάνωση Σοσιαλιστική Αυγή σε ανακοίνωση της αναφέρει:
«Το ντοκιμαντέρ του Ερευνητικού Εργαστηρίου [που προβλήθηκε πριν μερικές μέρες, σσ] σχετικά με την πυρκαγιά στο νοσοκομείο του Τέτοβο, απέδειξε με αδιαμφισβήτητο τρόπο μια σειρά εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από κορυφαίους πρώην αξιωματούχους και σημερινούς καπιταλιστές. Εκτός από τον πρώην υπουργό Υγείας Βένκο Φίλιπτσε, τον πρώην αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και νυν μεγαλοκαπιταλιστή Κότσο Ανγκούσεφ και τον πρώην πρωθυπουργό Ζόραν Ζάεφ, στην αλυσίδα εξουσίας και επιρροής στην οποία ο νόμος και η δικαιοσύνη ποδοπατούνται επαίσχυντα, έπαιξαν ρόλο διεφθαρμένοι εισαγγελείς και καθηγητές πανεπιστημίου ως ειδικοί μάρτυρες.
Ταυτόχρονα, η ύπαρξη σπάνιων θετικών παραδειγμάτων, όπως η εισαγγελέας του Τέτοβο (η οποία εξαιρέθηκε από την υπόθεση) και ο εμπειρογνώμονας ηλεκτρολόγος μηχανικός από το Τέτοβο, ως ένα είδος απομονωμένων νησίδων ακεραιότητας – επιβεβαιώνουν το συμπέρασμα ότι αυτές είναι μόνο εξαιρέσεις στον κανόνα ότι η κυβέρνηση ή μάλλον ο καπιταλισμός διαφθείρει.
“Korrupsioni Vret!”: “Η Διαφθορά Σκοτώνει!”, στα αλβανικά
Εξάλλου, αυτή δεν είναι η μόνη περίπτωση στην οποία οι αρχές επιβολής του νόμου και το δικαστικό σώμα απέτυχαν να φέρουν τους ενόχους ενώπιον της δικαιοσύνης και να τους τιμωρήσουν, να αποδώσουν δικαιοσύνη στις οικογένειες των θυμάτων και να αποζημιώσουν τους τραυματίες. Το ποτήρι έχει χυθεί εδώ και καιρό, το δικαστικό σώμα «απολαμβάνει» το χαμηλότερο επίπεδο εμπιστοσύνης (μόλις 4% ) και οι πολίτες αισθάνονται ότι έχουν μείνει μόνοι τους. Ως εκ τούτου, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι μέσα σε 24 ώρες από τη δημοσιοποίηση του ντοκιμαντέρ, κλήθηκε διαμαρτυρία που πραγματοποιήθηκε μπροστά από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο στο Τέτοβο.
Μέχρι στιγμής, οι αντιδράσεις δεν αγγίζουν τη ρίζα της διαφθοράς – και αυτή είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός, δηλαδή ο συνδυασμός κυβέρνησης και καπιταλιστών. Η απαίτηση ηθικής ή ποινικής ευθύνης συγκεκριμένων ανθρώπων είναι μια αποδεκτή απαίτηση ενάντια στην αυθαιρεσία και την ατιμωρησία των υπευθύνων. Αλλά αν αυτό το αίτημα δεν συνοδεύεται από έναν αγώνα για την αλλαγή του οικονομικού μοντέλου, εξαιτίας του οποίου η υγειονομική περίθαλψη είναι παγιδευμένη στα νύχια προμηθειών των καπιταλιστών και των αξιωματούχων – δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από ένα αίτημα για την «καλύτερη λειτουργία του καπιταλιστικού κράτους», σύμφωνα με το οποίο μια φράξια της άρχουσας τάξης θα αντικατασταθεί από μια άλλη.
Επιπλέον, οι μεγάλοι καπιταλιστές, των οποίων ο πλούτος έχει αυξηθεί ιδιαίτερα από τη συνεργασία με την κρατική κυβέρνηση, δεν βγάζουν τα νύχια τους από άλλους δημόσιους τομείς, όπως η τριτοβάθμια εκπαίδευση. Συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια της δίωξης, προκειμένου οι εισαγγελείς να μην απαγγείλουν κατηγορίες σε αξιωματούχους και στον εργολάβο, ζωτικής σημασίας ήταν η έκθεση των «εμπειρογνωμόνων» της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Πανεπιστήμιου Σκοπίων Κύριλλος και Μεθόδιος (UKIM).
Σχεδόν κανείς δεν αναφέρει ότι ολόκληρη η περιοχή αντιμετωπίζει παρόμοιες περιπτώσεις διεφθαρμένων σχέσεων στους δεσμούς κυβέρνησης-καπιταλιστών, γεγονός που εγείρει το ερώτημα πώς είναι δυνατόν οι ίδιοι διεφθαρμένοι πολιτικοί να κατέχουν την εξουσία σε διαφορετικές χώρες ταυτόχρονα.
Κανείς δεν παρατηρεί ότι ο δρόμος ανάπτυξης του καπιταλισμού στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης και της Αμερικής δημιούργησε το χάσμα ανάμεσα στο 1% που κατέχει όλο τον πλούτο, έναντι του 99%.
Εξάλλου, ο συνεχής αγώνας μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης διατηρεί την θέση ότι υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να αντισταθούν στις ευκαιρίες να πλουτίσουν γρήγορα όταν βρίσκονται στην εξουσία ή βρίσκονται κοντά στην κυβέρνηση και ότι υπάρχουν άνθρωποι που με την ακεραιότητά τους θα προστατεύσουν τη λειτουργικότητα και την ανεξαρτησία της εισαγγελίας και της δικαιοσύνης από τις ορέξεις των καπιταλιστών.
Έτσι διατηρείται η ψευδαίσθηση του καπιταλισμού στην οποία «βασιλεύει ο νόμος και η δικαιοσύνη», μια ψευδαίσθηση που αφορά τις ανεπτυγμένες χώρες του καπιταλιστικού κέντρου αλλά και της περιφέρειας του. Άλλωστε, υπάρχει το ίδιο κοινωνικοοικονομικό σύστημα που αποτελεί γόνιμο έδαφος για συμφωνίες αξίας εκατομμυρίων ευρώ, με περιφρόνηση των προτύπων ασφαλείας και εις βάρος ανθρώπινων ζωών.
Τέλος, πρέπει να υπάρξει ευθύνη για τα άμεσα αίτια αυτής της αδιανόητης τραγωδίας! Αλλά η δημόσια υγεία και το κράτος πρόνοιας δεν μπορούν να υπερασπιστούν και να προωθηθούν χωρίς επαναστατικά αιτήματα για αλλαγή του κοινωνικοοικονομικού μοντέλου, εξαιτίας του οποίου όλοι υποφέρουμε και εξαιτίας του οποίου οι ζωές μας κρέμονται από μια κλωστή!
Επαναλαμβάνουμε, ο καπιταλισμός είναι ένα σύστημα του οποίου η υψηλότερη αξία είναι το κέρδος, συνήθως εις βάρος της ανθρώπινης ζωής».
