Ο αγώνας των εργατών της ΒΙΟΜΕ συνεχίζεται κι αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους αγώνες μέσα στην εποχή των μνημονίων. Δεν έγινε γνωστός μόνο μέσα στα σύνορα της χώρας αλλά η θέληση των εργατών έσπασε τα εθνικά όρια κάνοντας τον αγώνα γνωστό σχεδόν και στις 4 ηπείρους . Η εργατική τάξη είναι μια διεθνής τάξη και πρέπει να δρα σαν τέτοια.
Η θέληση και η αποφασιστικότητα των εργατών να συνεχίσουν, παρά τις τεράστιες δυσκολίες, την λειτουργία του εργοστασίου, κάτω από τον δικό τους έλεγχο, έχει συγκεντρώσει το μίσος των καπιταλιστών που προσπαθούν να διαλύσουν το εγχείρημα με την βοήθεια του κράτους και των δικαστηρίων.
Πριν εκπνεύσει η τελευταία νίκη των εργατών ενάντια στην απόπειρα της καταδικασμένης ιδιοκτησίας Φιλλίπου να διορίσει δικιά της διοίκηση προκειμένου να αποφύγει οποιοδήποτε έλεγχο στα οικονομικά της εταιρείας, ένας πιστωτής, η ΑΓΕΤ-ΗΡΑΚΛΗΣ του ομίλου Lafarge από τους τελευταίους στην ουρά των χρεών που δημιούργησε η πρώην ιδιοκτησία κατέθεσε αίτηση πτώχευσης που εκδικάστηκε σε ανύποπτο χρόνο κι έθεσε τη ΒΙΟΜΕ σε καθεστώς χρεοκοπίας.
Ποιος είναι ο λόγος αυτής της κίνησης όταν πριν από τους προμηθευτές προηγούνται απαιτήσεις εκατομμυρίων του δημοσίου, εφορία, ασφαλιστικά ταμεία, εργαζόμενοι, τράπεζες, γεγονός που δεν αφήνει καμιά ελπίδα αποζημίωσης σε λοιπούς πιστωτές;
Όχι τυχαία στην αίτηση πτώχευσης αναφέρεται διεξοδικά και το ζήτημα της αυτοδιαχείρισης και οι ενέργειες των εργατών κι αλληλέγγυων δυνάμεων να στηρίξουν τον αγώνα τους.
Παράλληλα η Lafarge, η οποία παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς και με λεπτομέρειες τις εξελίξεις στη ΒΙΟΜΕ, προφανώς γνωρίζει τις επαφές των εργατών στα Τσιμέντα Χαλκίδας (μέλος του ομίλου Lafarge) με τους εργάτες της ΒΙΟΜΕ.
Το εργοστάσιο ΤΣΙΜΕΝΤΑ ΧΑΛΚΙΔΑΣ έχει κλείσει ενώ οι εργάτες απολύονται…με δόσεις, σε μια περιοχή που η ανεργία αγγίζει το 70%. Ενάντια στην αποβιομηχάνιση όλόκληρης της περιοχής ο αγώνας των εργατών της ΒΙΟΜΕ, με σύνθημα δράσης τα εργοστάσια ανήκουν στους εργάτες και με υποστήριξη της τοπικής κοινωνίας είναι που τρομοκρατεί τους καπιταλιστές.
Το κίνητρο της ταξικής κυριαρχίας κι ελέγχου των μέσων παραγωγής παραμένει εξαιρετικά ισχυρότερο από μια εταιρεία που ξοδεύει πιο πολλά για τις δικαστικές αποφάσεις από τα χρήματα που θα εισπράξει μέσα από την πτωχευτική διαδικασία.
Καθώς, η αίτηση πτώχευσης της ΑΓΕΤ-ΗΡΑΚΛΗΣ συζητήθηκε το Μάρτη και αμέσως μετά η πρώην ιδιοκτησία επιχείρησε μέσω των δικαστηρίων να διορίσει δικό της ΔΣ (ενέργεια που απέτυχε), δείχνει τις βαθύτερες σχέσεις και ανάγκες του κεφαλαίου να τελειώνει με το αγκάθι των εργατών σε ένα εργοστάσιο πριν γίνει μια ανοιχτή πληγή σε ένα σύστημα που βρίσκεται σε κρίση, με εκατομμύρια ανέργους, ανασφάλιστους και φτωχούς.
Είναι επιτακτική ανάγκη οι εργάτες της Lafarge αλλά και ολόκληρη η εργατική τάξη να δείξουν έμπρακτα τη ταξική αλληλεγγύη και τη συμπαράσταση τους στους εργάτες της ΒΙΟΜΕ. Το εργατικό κίνημα και οι αλληλέγγυοι φίλοι της ΒΙΟΜΕ να στηρίξουν τις δράσεις του σωματείου στο άμεσο μέλλον.
Είναι άκρως απαραίτητο να συγκεντρωθούν οι μαχόμενες δυνάμεις του εργατικού κινήματος, εργαζόμενοι και άνεργοι σε ένα πανελλαδικό κέντρο αγώνα για να γίνει κάθε εργατικός αγώνας ο εφιάλτης των καπιταλιστών.
Να τεθεί με επειγότητα το επίδικο της εποχής μας, ποιος κατέχει τα μέσα παραγωγής ποιος καθορίζει τους όρους διανομής του προϊόντος, ποιος τελικά έχει τη πολιτική εξουσία για να εξασφαλίσει δουλειά, ψωμί, υγεία και παιδεία.
Τα εργοστάσια κι όλη η εξουσία στα χέρια των εργατών.
28/8/2014
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΕΕΚ)
