Οι δυναμικές της χειραφέτησης
Από το «δικαστήριο της ιστορίας»
στους «ελεύθερους συνεταιρισμένους παραγωγούς»
από τις Εκδόσεις των Συναδέλφων.
Ο Δημήτρης Αργυρός με αυτή τη συλλογή κειμένων αναζητεί νέους δρόμους στην υπόθεση της ανθρώπινης χειραφέτησης και απελευθέρωσης με αφετηρία, όχι κάποιο «θεόπνευστο σχέδιο» που έχει εκπονήσει κάποια «φωτισμένη πρωτοπορία», αλλά την προσπάθεια αυτοχειραφέτησης των ανθρώπων μέσω της επιλογής να γίνουν ελεύθεροι συνεταιρσμένοι παραγωγοί.
Η βάση των κειμένων του βιβλίου είναι οι φιλοσοφικές, πολιτικές και κοινωνικές αναζητήσεις μου στον δικτυακό τόπο sufir3d (www.argiros.net). Αναζητήσεις και αναστοχασμοί που έχουν για καμβά τον αγώνα του ανθρώπου, του ελεύθερου ανθρώπου, να άρει τον κόσμο της αλλοτρίωσης, τον κόσμο της σκλαβιάς, τον κόσμο της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης. Τον αγώνα να διεκδικήσει το όνειρο, το όραμα, το πρόταγμα, το διακύβευμα μιας κοινωνίας, μιας ανθρωπότητας δίχως αποξένωση, σκλαβιά και καταπίεση.
Έναν κόσμο ελευθερίας, καθολικής ελευθερίας, για τον ίδιο και τους συνανθρώπους του, για την ίδια την ανθρωπότητα, τη φύση και την κοσμικότητα. Μια ουτοπία που γεννιέται ως άρνηση μέσα στα σπλάχνα αυτού του κόσμου της λησμονιάς. Ως κατάφαση και απόρροια της ελεύθερης επιλογής των ελεύθερων συνεταιρισμένων παραγωγών, που αρνούνται συνειδητά να συνεχίζουν να παίζουν στο δίπολο αφέντης-εργάτης, που αρνούνται και τους δύο πόλους της αντίφασης/αντίθεσης.
Δ. Α.
Λίγα λόγια από τον ίδιο τον συγγραφέα:
Το τόλμησα, καλά δεν έκανα και επανάσταση, ένα βιβλίο έβγαλα, ικανοποιώντας μια ανάγκη επικοινωνίας και αναστοχασμού, μέσα και από κείμενα που χουν δημοσιευτεί σε αυτό το σάιτ. Κείμενα που ξαναδουλεύτηκαν, διορθώθηκαν, και τυπώθηκαν στο χαρτί, σε ένα βιβλίο. Σε αυτό το περίεργο πράγμα, που μόνο πράγμα δεν είναι, αλλά είναι μια ζωντανή ύπαρξη, που κοινωνεί και επικοινωνεί, και που πάρα την εξέλιξη της ιστορίας και της τεχνολογίας, ένα βιβλίο είναι ένα βιβλίο, με χαρτί, χρώματα, μυρωδιά, με την αισθητική του ομορφιά, ακόμη και με τις ατέλειές του ή και τα λάθη του.
Το βιβλίο είναι από μόνο του μια «μορφή ζωής», ένα υπέροχο οργανωμένο σύστημα «γλωσσικών παίγνιων», μια ενεργής καθολική ουτοπία. Για αυτό το λόγο και μόνο που έβγαλα ένα βιβλίο , γέννησα ένα παιδί, νιώθω υπέροχα και ευτυχής. Τώρα από εκεί και πέρα το πόσο μακριά θα πάει, το αν θα γοητεύσει ή γρήγορα θα ξεχαστεί, αν θα ζήσει ή θα χαθεί, είναι ένα ζήτημα που με αφορά σε ένα βαθμό- έργο μου είναι και αν είναι καλό ή κακό έργο, έχω την κύρια ευθύνη- αλλά άπτεται και ευρυτέρων ζητημάτων που με ξεπερνούν.
Φυσικά σε τελευταία ανάλυση αποφασίζουν οι αναγνώστες, αν και κατά πόσο άξιζε να εκτεθεί σε δημοσιότητα. Οι αναγνώστες του σήμερα, του αύριο, αλλά και του μέλλοντος. Ένα βιβλίο άλλωστε αξίζει, μόνο αν το δεις από την οπτική της αιωνιότητας, που θα έλεγε και ο Σπινόζα.Το τόλμησα και βρίσκεται στις βιτρίνες των βιβλιοπωλείων, στα Γιάννενα βρίσκεται σίγουρα στο πάντα φιλόξενο βιβλιοπωλείο του «Αναγνώστη», αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορείτε να το ζητήσετε από οποιοδήποτε άλλο βιβλιοπωλείο, αντίτυπα θα βρείτε και στους αυτοδιαχειριζόμενους κοινωνικούς χώρους.
Το θέμα του βιβλίου βρίσκεται στο στοχασμό και στον αναστοχασμό των ροών και των δυναμικών της χειραφέτησης. Χειραφέτηση οικονομική, πολιτική, κοινωνική, χειραφέτηση καθολικά ανθρώπινη. Χειραφέτηση από τα δεσμά που θέτει η εξουσία, η πάσης φύσεως εξουσία, ακόμη και από την εξουσία που βάζουμε εμείς στον εαυτό μας και αυτοπεριοριζόμαστε. Γιατί το κάνουμε;; Μα γιατί φοβόμαστε να ζήσουμε ελεύθεροι, τόσο με την αρνητική έννοια του «από», όσο και από την θετική έννοια του «με»
Ροές και δυναμικές που δεν βρίσκονται στο κεφάλι μας, δεν γεννιούνται από την σκέψη μας, αλλά από την ίδια την πραγματικότητα που υφίστανται με θετικό και αρνητικό τρόπο. Και που για να απελευθερωθούν είναι αναγκαία και δυνατή μια δράση- σωματική και διανοητική- των υποκείμενων, και στην συγκεκριμένη περίπτωση των ανθρώπινων υποκειμένων. Μιλάω για ανθρώπινα υποκείμενα και όχι για ταξικά, γιατί θεωρώ πως σε τελευταία ανάλυση το ταξικό, εγκλωβίζει δυναμικές, παρόλο που σε μια πρώτη ανάγνωση, μπορεί να τις απελευθερώνει ως δυνάμεις αντίστασης, μα όχι χειραφέτησης.
Στα πλαίσια αυτής της χειραφετικής δυναμικής που γεννιέται συναντάω το ζήτημα των ΑμεΑ ως ένα πολιτικό- με την πιο πλατιά νοηματοδότηση- ζήτημα. Ενώ στο τέλος του βιβλίου ανοίγω την συζήτηση για δυο κοινωνικές μάχες της προηγούμενης περιόδου που έγιναν στα Γιάννενα και στην Ήπειρο, με πανελλήνια όμως αναφορά. Την μάχη της ΔΩΔΩΝΗΣ και την μάχη του «ΞΕΝΙΑ», που κλείνει ήδη 10 χρόνια. Μια συζήτηση που ελπίζω να ανοίξει την διάθεση και για άλλες εκδόσεις, συζήτηση, έρευνα και αναστοχασμό.
Καλό διάβασμα, κριτική και γιατί όχι και πολεμική.
Δ. ΑΡΓΥΡΟΣ
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:
Ο Δημήτρης Αργυρός γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στα Γιάννενα. Εργάζεται ως υπάλληλος γραφείου στην ηπειρώτικη γαλακτοβιομηχανία «ΔΩΔΩΝΗ».
Μεταπτυχιακός φοιτητής φιλοσοφίας στο ΦΠΨ Ιωαννίνων. Ενεργός πολίτης μέσα από τα κοινωνικά κινήματα, μέλος του ΝΑΡ για την κομμουνιστική απελευθέρωση και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
ΑμεΑ, οργανωτικός γραμματέας του Σωματείου Αναπήρων Ιωαννίνων, πρώην αντιπρόεδρος του Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων του Νομού Ιωαννίνων, νυν εκπρόσωπος στο Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων.