Με αφορμή την εργοδοτική δολοφονία των τεσσάρων εργατών στα ΕΛΠΕ του Λάτση…
ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΆ ΕΙΝΑΙ “ΚΑΛΑ” ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ
Δεν είναι ατυχήματα μην έχετε αυταπάτες
κράτος και αφεντικά δολοφονούν εργάτες.
– Καμία ανοχή/συγκάλυψη στο εργοδοτικό έγκλημα
– Παλεύουμε για ασφαλείς συνθήκες εργασίας σε κάθε χώρο
-Οι ζωές μας πάνω από τα κέρδη τους
Βγαίνουμε στο δρόμο, με το Καραβάνι Αγώνα & Αλληλεγγύης
ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΠΕΜΠΤΗ 4 ΙΟΥΝΗ, 7μμ στην Καμάρα
Μη διστάζεις ούτε στιγμή! Μπες στο Καραβάνι Αγώνα & Αλληλεγγύης!
Είναι δική σου, είναι κοινή μας υπόθεση, κοινός μας αγώνας!
Το Καραβάνι Αγώνα & Αλληλεγγύης που ξεκίνησε εδώ και λίγους μήνες είναι μια ενότητα «από τα κάτω» και αφορά την κοινή δράση εκατοντάδων εργαζομένων και ανέργων απ’ όλη την Ελλάδα. Το Καραβάνι που πλαισιώνεται συνεχώς από νέους αγώνες, αποτελείται από ανθρώπους εργατικών/κοινωνικών συλλογικοτήτων και αγωνιστές που αποφάσισαν να πορευτούν όρθιοι και να διεκδικήσουν δυναμικά τα δικαιώματά τους αρνούμενοι να αποδεχτούν τη λογική της ανάθεσης και του «τέλους της ιστορίας». Οι πραγματικές αιτίες της κοινωνικής καταστροφής που βιώσαμε τα τελευταία χρόνια δεν θα ακυρωθούν αν εμείς δεν αυτενεργήσουμε για να τις καταργήσουμε στην πράξη μέσα από νέους ακηδεμόνευτους αγώνες.
Το Καραβάνι Αγώνα και Αλληλεγγύης πορεύτηκε για πρώτη φορά οργανωμένα το τριήμερο 3-6 Απριλίου 2015 σε μια διαδρομή από τη Θεσσαλονίκη προς την Αθήνα. Πρώτη η Βιο.Με., διεκδικώντας από την εξουσία την πολιτική και νομική λύση που θα της επιτρέψει να ξεδιπλώσει πλήρως την αυτοδιαχείριση που τώρα εφαρμόζει στους χώρους του εν μέρει ανακτημένου εργοστασίου που διεκδικούν οι πιστωτές της οικογένειας Φιλίππου. Αυτοί, οι πρώην ιδιοκτήτες των εταιρειών Φίλκεραμ και Βιομηχανική Μεταλλευτική χρεοκόπησαν τις εταιρίες τους πετώντας στο δρόμο απλήρωτους εκατοντάδες εργαζόμενους. Από κοντά οι αγωνιζόμενοι εργαζόμενοι της Ελεύθερης Αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ3 που αρνήθηκαν εμπράκτως το πραξικοπηματικό λουκέτο στην ΕΡΤ και αγωνίστηκαν επί 2 χρόνια για την επαναλειτουργία της κρατώντας στα χέρια τους τα 2 κτίρια της ΕΡΤ3 στη Θεσσαλονίκη με αυτοδιαχειριζόμενο πρόγραμμα και αυτοδιεύθυνση του αγώνα, με αιτήματα για πραγματική δημοκρατία, και εφαρμογή της ανεξάρτητης/ακηδεμόνευτης ενημέρωσης της κοινωνίας από ένα δημόσιο Μέσο , κόντρα στη χειραγώγηση από την εκάστοτε κυβερνητική εξουσία Μια πρώτη νίκη σημειώθηκε αλλά πολλά μένει ακόμα να κατακτηθούν με τον αγώνα τους να συνεχίζεται μαζί με την αλληλέγγυα κοινωνία… Μαζί τους, αγωνιζόμενοι σχολικοί φύλακες από τη Θεσσαλονίκη, καθαρίστριες του ΥΠΟΙΚ, καθηγητές σε διαθεσιμότητα, εργαζόμενοι στα τσιμέντα Χαλκίδας, εργαζόμενοι στην ΕΛΒΟ, στον επισιτισμό, στον χώρο του εμπορίου και του βιβλίου, αλλά και πολλοί αγωνιστές από δεκάδες άλλους εργασιακούς χώρους. Όλοι αυτοί διέσχισαν την Ελλάδα, ενώνοντας τη φωνή τους με τους κατά τόπους αγώνες, αλληλέγγυοι με όσους θέλουν να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους.
Σήμερα μέσα από τις ανοιχτές συνελεύσεις που ακολούθησαν με ολοένα διευρυνόμενη συμμετοχή, το καραβάνι μετασχηματίζεται στον κοινό τόπο αυτών που «γίνονται η αλλαγή που θέλουν να δουν γύρω τους» και παλεύουν μαχητικά στους χώρους τους αλλά και στο δρόμο για να το πετύχουν.
· Υπερασπιζόμαστε την αυτοδιαχείριση στην παραγωγική διαδικασία ως τον πλέον δημοκρατικό τρόπο οργάνωσης της παραγωγής, που οδηγεί στη χειραφέτηση του εργαζόμενου από το ρόλο του «ζωντανού εργαλείου» στα χέρια του καπιταλιστή.
· Αγωνιζόμαστε να περάσει όλη η παραγωγή στα χέρια των παραγωγών, τα εργοστάσια στους εργάτες, η ζωή στα χέρια της κοινωνικής πλειοψηφίας.
· Λέμε όχι στην ανάθεση, παλεύουμε με μορφές αγώνα που καλλιεργούν τον αυτοσεβασμό και την αλληλεγγύη. Μέσα από την ισότητα και την αυτοοργάνωση ασκούμε την ελευθερία, προεικονίζοντας στην πράξη την οριζόντια οργάνωση της κοινωνίας που θέλουμε να οικοδομήσουμε, εδώ και τώρα.
· Ενάντια στην ξεπουλημένη γραφειοκρατία της ηγεσίας των συστημικών συνδικάτων, προτείνουμε την οριζόντια οργάνωση των σωματείων βάσης, των συνελεύσεων και πρωτοβουλιών γειτονιάς, των ομάδων ενημέρωσης και δράσης γύρω από τοπικά, περιβαλλοντικά και πολιτισμικά ζητήματα. Ενάντια στην ανάθεση στους κάθε λογής «ειδικούς», προτείνουμε την άμεση αυτενέργεια αυτών που ξέρουν ότι η ζωή τους, τους αφορά.
· Αναζητούμε το σημείο συνάντησης του κόσμου της εργασίας και του κόσμου της ανεργίας, των ενδεών και εξαθλιωμένων ντόπιων και μεταναστών, γυναικών και αντρών, των στοχοποιημένων, διωκώμενων και φυλακισμένων για την πολιτική τους δράση ή την «ταυτότητα φύλου». Αυτών που δεν έχουν να χάσουν τίποτα παρά μόνο μια αποκτηνωμένη επιβίωση και που είναι έτοιμοι να ρισκάρουν προκειμένου να περάσουν σε μια ζωή ελευθερίας, ισότητας, χαράς και δημιουργίας Το καραβάνι χωράει –χωρίς διακρίσεις– όλους όσοι θέλουν να ζουν και ν’ ανασαίνουν την ελευθερία, να συμβιώνουν και να δημιουργούν ισότιμα με τους άλλους ανθρώπους και με τη φύση σύμμαχο κι όχι εχθρό. Όποιος δε βολεύεται στη συστημική ρητορική και τον ολοκληρωτισμό της εξουσίας, όποιος θέλει ν’ ακούει και ν’ ακούγεται, όποιος δε μπαίνει στο ξύλινο παλτό μιας ζωής που ετοίμασαν άλλοι γι’ αυτόν ως παραγωγός και καταναλωτής νεκρών πραγμάτων και ιδεών, αλλά θέλει να ζήσει τ’ όνειρό του από κοινού εδώ και τώρα με όσους ήδη ξεκίνησαν να το ζουν, δεν έχει παρά να μας συναντήσει.
· Στηρίζουμε στην πράξη και στο δρόμο όλους τους αγώνες που ανοίγουν δρόμους και προκαλούν ρωγμές στο εξουσιαστικό οικοδόμημα. Από τον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής και τον αγώνα ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, μέχρι τον αγώνα για την υπεράσπιση της Κυριακάτικης αργίας. Από τον αγώνα για την επαναπρόσληψη των καθηγητών σε διαθεσιμότητα μέχρι την επαναλειτουργία με νέους όρους όλων των κλειστών εργοστασίων.
· Στο δρόμο που πήραμε και αποφασιστικά ανοίγουμε καθημερινά με φαντασία και κινηματική δράση, στεκόμαστε αλληλέγγυοι το ένα εγχείρημα στο άλλο, ο ένας αγώνας με τον άλλο. Ξέρουμε πως αυτά που μας χωρίζουν είναι ελάχιστα μπροστά σ’ αυτά που μας ενώνουν. Αρνούμαστε στην πράξη τον κοινωνικό
αυτοματισμό/κανιβαλισμό, τον τεχνητό διαχωρισμό ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και τον «από τα πάνω» προωθούμενο κατεκερματισμό των κοινωνικών/ταξικών αγώνων. Ενώνουμε τη φωνή μας και τη δράση μας με τους λαούς του κόσμου και με τα ακηδεμόνευτα, αμεσοδημοκρατικά εργατικά/κοινωνικά κινήματα βάσης που βγαίνουν ολοένα και πιο δυναμικά στο προσκήνιο της ιστορίας. Όλοι μαζί, μπορούμε να βάλουμε φραγμό στον ευρωπαϊκό και παγκόσμιο καπιταλιστικό κανιβαλισμό και στο τέλος, να νικήσουμε!
Βγαίνουμε από τον δρόμο τις κοινωνικής καταστροφής!
Μπαίνουμε ενωμένοι στο δρόμο του αγώνα!
Παίρνουμε τη ζωή μας στα χέρια μας!
Παλεύουμε να πάρουμε στα χέρια μας και να αρχίσουν επιτέλους να λειτουργούν τα εργοστάσια, να επαναπροσληφθούν όλοι όσοι απολύθηκαν στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα στη διάρκεια των πέτρινων χρόνων των μνημονίων και της ολομέτωπης επίθεσης κράτους-κεφαλαίου. Παλεύουμε να βγει επιτέλους στον αέρα η φωνή της ίδιας της κοινωνίας μέσα από ένα πραγματικά δημόσιο Μέσο Ενημέρωσης με την επαναλειτουργία της ΕΡΤ με νέους όρους και χωρίς άλλη καθυστέρηση.
Παλεύουμε όμως πάνω απ’ όλα μέσα σε όλους τους κοινωνικούς και εργατικούς χώρους, σε όλη την κοινωνία, μεταφέροντας το μήνυμα του Καραβανιού Αγώνα και Αλληλεγγύης για να κάνουμε πράξη τη δυνατότητα να πάρουμε πίσω τη ζωή και την αξιοπρέπεια μας από αυτούς που μας την ποδοπάτησαν.
Δεν διαπραγματευόμαστε τις εργατικές και κοινωνικές μας ανάγκες!
Με αδιαμεσολάβητο αγώνα διαρκείας, αυτοδιαχείριση, άμεση δημοκρατία,
σωματεία βάσης, ταξική ενότητα και αλληλεγγύη
όλοι μαζί μπορούμε να νικήσουμε!
Καλούμε όλο τον εργαζόμενο και άνεργο πληθυσμό, την κοινωνική πλειοψηφία που πλήττεται από τις μνημονιακές πολιτικές, τα προγράμματα διαρκούς λιτότητας και την καταστροφή που έφερε η καπιταλιστική κρίση, να σταθούν δίπλα μας για να συνεχίσουμε τον αγώνα για την άμεση, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, ικανοποίηση όλων των δίκαιων αιτημάτων μας. Για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση, εξαθλίωση και φτώχεια, χωρίς αφεντικά, ρατσισμό και φασισμό.
Άμεσα επόμενα βήματα:
Α) Ανοιχτή συνέλευση Τρίτη 2 Ιουνίου,
7 μμ. στην ΕΡΤ3, Λ. Στρατού
Β) Διαδήλωση με κεντρικό σύνθημα: “Δεν διαπραγματευόμαστε τις κοινωνικές και εργατικές μας ανάγκες” την Πέμπτη 4 Ιουνίου, 7 μμ. ΚΑΜΑΡΑ.
Γ) Πανελλαδική Γενική Συνέλευση του Καραβανιού Κυριακή 21 Ιουνίου, στο ελεύθερο εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ
