Μαζικό συλλαλητήριο στην Αθήνα διοργάνωσε η Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματείων το απόγευμα της Πέμπτης 6 Απρίλη, ενάντια στα μέτρα-σφαγή και την αξιολόγηση.
Στα Προπύλαια εκφωνήθηκαν χαιρετισμοί από εκπροσώπους σωματείων.
Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε πορεία προς την Βουλή και τα γραφεία της ΕΕ.
Στο συλλαλητήριο καλούσαν σωματεία σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, εργατικές συλλογικότητες, ο Συντονισμός Συλλογικοτήτων Αττικής, εργατικά σχήματα και κινήσεις πόλης.
Στην κινητοποίηση συμμετείχαν επίσης η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ΛΑΕ, το ΕΕΚ κλπ.
Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί στιγμιότυπα από τη διαδήλωση:
Θέλει ακόμα πάρα πολύ δουλειά, έμπνευση και μαχητικότητα. Οι 2.000 περίπου αγωνιστές που διαδήλωσαν χτες, προφανώς και είναι στους ζοφερούς καιρούς μια πρώτη μαγιά για κάτι καλύτερο, αλλά είναι ακόμα πιο προφανές ότι στα 3.500.000 κατοίκων της Αθήνας, είναι ελάχιστοι.
Για αυτό λοιπόν, ακόμα μεγαλύτερη επιμονή στην περαιτέρω μαζικοποίηση του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων, ακόμα μεγαλύτερη επιμονή στις δημοκρατικές διαδικασίες βάσης των σωματείων μακριά από κομματικά καπελώματα (ναι στα κόμματα-όχι στο καπέλωμα), ακόμα μεγαλύτερη επιμονή στον ταξικό προσανατολισμό των σωματείων.
Αλλά σιγά-σιγά σκάνε μύτη και συλλογικότητες γειτονιών στις διαδηλώσεις. Και σε αυτές θέλει ακόμα μεγαλύτερη επιμονή στην μαζικοποίησή τους, την δημοκρατική λειτουργία τους (με διαδικασίες φυσικών προσώπων και όχι εκ-προσώπων), τον ταξικό/λαϊκό προσανατολισμό τους.
Και η ίδια η αντικαπιταλιστική/κομμουνιστική Αριστερά πρέπει να αλλάξει περαιτέρω: Κομματικοκεντρικές λογικές/αντιλήψεις του “να φανεί η πικέτα μου, το πανώ μου κλπ” κάνουν μεγάλη ζημιά. Οπως και η ενωτίτιδα επίσης.
Δεδομένης της κατάστασης και των ημερών,καλή η χθεσινή κινητοποίηση.Αλλά ας την ξεχάσουμε και ας προετοιμαστούμε πιο οργανωμένα και μαζικά για αυτά που έρχονται.
ναι,
Ρε παίδες, ως πότε θα κοροϊδεύουμε εαυτούς και αλλήλους; Καλή η πίστη και η προσήλωση στις ιδέες μας. Όταν όμως συνοδεύεται από την επιμονή να κάνουμε πάντα τα ίδια πράγματα και να περιμένουμε κάθε φορά διαφορετικά –δηλαδή καλύτερα– αποτελέσματα από τα πενιχρά που έχουμε πετύχει ως τώρα, καταντάει παρανοϊκή. Πότε θα συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να βγάλουμε τη σκέψη μας από τον αυτόματο πιλότο και να τη γυρίσουμε στο manual; Δεν το βλέπετε ότι ο πάτος τον οποίο έχουμε ξύσει επανειλημμένα δεν έχει τίποτε άλλο να μας δώσει κι ότι συναγωνιζόμαστε (με αξιώσεις) την τυφλότητα του ΚΚΕ;