Η ομιλία του Αντώνη Δραγανίγου στην εκδήλωση της νεολαίας ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ και του camping ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ 2014 στο Αργοστόλι (4.8.2014)

Μπροστά σε κρίσιμες και οριακές εξελίξεις.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Είμαστε ακόμα μια φορά μπροστά σε κρίσιμες και θα λέγαμε σε οριακές πολιτικές εξελίξεις. Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, κυβέρνηση μειοψηφίας, βαθιά απονομιμοποιημένη στον λαό και οι δυνάμεις που την στηρίζουν μεγαλοεπιχειρηματίες, εργολάβοι, τραπεζίτες, τρόικα συνεχίζει το καταστροφικό της έργο κλιμακώνοντας την επίθεση. Την κατεδάφιση των δικαιωμάτων, το πλιάτσικο στην δημόσια περιουσία για το οποίο κάμποσοι από δαύτους σίγουρα θα βρεθούν στην φυλακή, το χτύπημα κάθε δημοκρατικού δικαιώματος.

Κατεδάφιση του ασφαλιστικού με συντάξεις των 360 ευρώ και την κατάργηση κάθε προνοιακής πολιτικής, , νέος 330 για την ουσιαστική κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας, τις μειώσεις των μισθών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, την απελευθέρωση των απολύσεων, το ξεπούλημα της ενέργειας, των νερών, των λιμανιών των πάντων, την δήμευση των σπιτιών και της ιδιωτικής περιουσίας μέσω της φοροκαιταιγίδας, αυτά ετοιμάζουν.

Οι εργαζόμενοι αντιστέκονται

Φυσικά σχεδιάζουν χωρίς τον ξενοδόχο. Γιατί το λαϊκό και εργατικό κίνημα έδειξε όλο αυτό το διάστημα, και την τελευταία περίοδο ότι μπορεί να δίνει μάχες που δημιουργούν όλο και πιο μεγάλες πολιτικές δυσκολίες στην κυβέρνηση. 550 ηρωικές καθαρίστριες, που τόλμησαν να τις πιάσουν στο στόμα τους αυτά τα ανεπάγγελτα λαμόγια της κυβέρνησης που το μόνο πράγμα ποτ έχουν μάθει στην ζωή τους είναι να γλύφουν τα αφεντικά τους, τους έκαναν ρεζίλι σε όλο τον κόσμο και κρατάνε το θέμα των απολύσεων, διαθεσιμοτήτων ανοιχτό για όλους. Η μάχη και η μαζική πολιτική ανυπακοή ενάντια στην διαδικασία της αξιολόγησης, αυτόν τον φερετζέ των απολύσεων, της διάσπασης των εργαζόμενων, του ανταγωνισμού και του ατομικιστικού κανιβαλισμού στο δημόσιο έχουν καθυστερήσει και απειλούν να ανατρέψουν το άθλιο αυτό κατασκεύασμα. Όλα αυτά δείχνουν ότι είναι δυνατό να δημιουργούνται ρήγματα στην κυβερνητική βαρβαρότητα, να πετυχαίνουν οι εργαζόμενοι νίκες ή καθυστερήσεις στην πολιτική τους. Οι δυνάμεις του ΝΑΡΚΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο σε αυτές τις εξελίξεις και είμαστε περήφανοι για αυτό.!

Όλα τα παραπάνω δείχνουν και κάτι άλλο. Δύο μήνες μετά τις εκλογές το «ψηφίζουμε –φεύγουν» ηχεί πολύ μακρινό, και θα μας επιτρέψετε, πολύ ψεύτικο. Αν κάτι δικαιώνετε είναι το «παλεύουμε – ανατρέπουμε», το μόνο πραγματικό θεμέλιο οποιαδήποτε αλλαγής σε όφελος των εργαζόμενων.

ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΥΧΕΣ ΜΑΣ ΠΙΣΩ.

Έτσι απέναντι σε μια κυβέρνηση που εξαντλεί τα κοινωνικά και πολιτικά της καύσιμα έρχεται όλο και πιο πολύ στην επιφάνεια η ανάγκη να «φύγουν», «να αλλάξουν επιτέλους τα πράγματα», «να πάμε αλλιώς». Αυτή η βαθιά λαϊκή ανάγκη θα επιβληθεί έτσι ή αλλιώς, γιατί πράγματι πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα, να ανατραπεί η τροικανή βαρβαρότητα του κεφαλαίου και των κυβερνητικών του υπηρετών αν θέλουμε:

•Να βρουν δουλειά όλοι οι 1 εκατομμύριο άνεργοι, να σταματήσει η νέα ξενητιά, ή έστω ακόμα και αν θέλουμε απλά και μόνο να παίρνουν όλοι ένα αξιοπρεπές επίδομα ανεργίας για να μην οδηγούνται στην φτώχια, την πείνα και την αναξιοπρέπεια.

•Να πάρουμε πίσω τους μισθούς και τις συντάξεις μας, τον 13ο και 14ο μισθό, τις συλλογικές συμβάσεις και όλα όσα μας πήραν αυτά τα χρόνια.

•Να πάρουμε πίσω τις παραλίες, τα δάση, τον δημόσιο πλούτο από τα κοράκια-επενδυτές που έχουν πέσει πάνω για να ξεκοκαλίσουν ό,τι απέμεινε.

•Να κατακτήσουμε τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα δικαιώματά μας, και πάνω από όλα το δικαίωμα να αποφασίζουμε το μέλλον μας και το μέλλον της χώρας μας, χωρίς την εξευτελιστική επιτροπεία της τρόικα, της Φραγκφούρτης και των Βρυξελλών.

ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΙΣΩ. ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΤΑΛΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙ.

ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ: ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.

Για να γίνουν όλα αυτά, για να ανοίξει ο δρόμος για να λυθούν τα τεράστια και αφόρητα λαικά προβλήματα πρέπει να ανατραπεί το μαύρο μέτωπο ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου και η άθλια συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Απαιτείται η ανατροπή και η άμεση κατάργηση όλου του μνημονιακού πλαισίου, η εκδίωξη της τρόικα. Απαιτείται η παραβίαση των δρακόντιων συνθηκών και κανονισμών της ΕΕ, η ρήξη και η αποδέσμευση από αυτήν. Απαιτείται η διαγραφή του χρέους για να σταματήσει το απεχθές χρέος της ολιγαρχίας του πλούτου, για το φαγοπότι της Ολυμπιάδας και των μεγάλων έργων, των εξοπλισμών, των επιδοτήσεων, να ρουφά κάθε ικμάδα ζωής και κάθε δυνατότητα επιβίωσης από τον ελληνικό λαό. Η σύγκρουση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, τους νόμους και τις «δυνάμεις των αγορών» που έχουν γίνει οι απόλυτοι αφέντες των λαών, με εθνικοποιήσεις του πλούτου και της ιδιοκτησίας τους και πέρασμα στα χέρια των εργαζόμενων. Απαιτείται η κατάργηση όλου αυτού του σάπιου πολιτικού συστήματος και του πολιτικού και επιχειρηματικού κατεστημένου που επιβάλλει αυτήν άθλια πολιτική και ήταν αυτό που μας έφερε ως εδώ.

Απαιτείται τελικά ο πολιτικός αγώνας για να ανατραπεί η επίθεση, για να κλονιστεί η κυριαρχία τους, για να ανοίξει ο δρόμος για την εξουσία των εργαζόμενων.

Το ΝΑΡΚΑ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν υποστηρίζουν αυτό το πρόγραμμα γιατί έχουν «αντικαπιταλιστικές εμμονές». Αλλά γιατί είναι το μόνο «πρόγραμμα σωτηρίας» του λαού, γιατί είναι πρόγραμμα επιβίωσης και αντεπίθεσης, ανάσας και κραυγής αγώνα μαζί.

–Γιατί πράγματι για να έχουμε μισθούς και συντάξεις πρέπει να καταργηθούν τα μνημόνια κα οι δανειακές συμβάσεις, να χτυπηθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου, να ανατραπεί η σχέση μισθών-κερδών σε βάρος του κεφαλαίου και σε όφελος της εργασίας.

–Για να έχουμε επιδόματα ανεργίας, δημόσια αγαθά, δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση και υγεία πρέπει να παραβιαστούν οι δρακόντειοι όροι του Συμφώνου Σταθερότητας που είναι ακόμα χειρότεροι από αυτούς του Μάσταριχτ, που μόνοι τους το ονόμαζαν τρελοκομείο, να σταματήσει η τοκογλυφική εκμετάλλευση του λαού.

–Πώς θα βρουν δουλειά τώρα, άμεσα οι 1,5 εκατομμύριο άνεργοι χωρίς να καταστραφεί μια ίσως και δυο γενιές περιμένοντας τους «επενδυτές» να μας ελεήσουν και την «καπιταλιστική ανάπτυξη του Σαμαρά», της ελεημοσύνης των 300 ευρώ και των ζωνών της Ειδικής Οικονομικής Σκλαβιάς; Πώς θα γλυτώσουμε από την κατάρα της ανεργίας των νέων, που έχει φτάσει 50% στην Ελλάδα, 60% στην Ισπανία, αλλά και 43% στην 3η μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης και την 7η βιομηχανική δύναμη του πλανήτη, την Ιταλία!! και μας δείχνει πόσο βαθιά είναι δεμένη με την ανάπτυξη του καπιταλισμού; Γιατί λοιπόν δεν μπορεί εδώ και τώρα;

•Να μειωθούν οι ώρες δουλειάς σε 6 ή και ακόμα λιγότερες με πλήρεις αποδοχές, όπως έγινε πριν από 100 τόσα χρόνια που επιβλήθηκε το 8ωρο, όταν ήδη εκατοντάδες χιλιάδες νέοι δουλεύουν, αν «δουλεύουν», 3ωρα και 4ωρα;

•Να μειωθούν τα χρόνια συνταξιοδότησης και ο εργάσιμος βίος του ανθρώπου στα 55, αντί να δουλεύουν μέχρι τα 67 και τα 70, για να ξεκουραστούν και να ζήσουν οι μεγαλύτεροι και να δουλέψουν οι νεότεροι, πράγμα που θα μπορούσε να δημιουργήσει άμεσα 500.000 θέσεις εργασίας, αντί σήμερα να βασανίζονται οι μεγαλύτεροι ψάχνοντας άδικα μια δουλειά σε ηλικία που κανένας εργοδότης δεν τους παίρνει και να μαραζώνουν οι νέοι;

•Γιατί πρέπει να παραμένουν άδειες δεκάδες χιλιάδες θέσεις στην εκπαίδευση, την υγεία και τις άλλες δημόσιες υπηρεσίες;

•Γιατί πρέπει να μένουν κλειστά εκατοντάδες και χιλιάδες εργοστάσια αν όχι μόνο και μόνο γιατί δεν φέρνουν το «προσδοκώμενο» κέρδος στους ιδιοκτήτες τους ή γιατί το βρίσκουν πιο κερδοφόρο να τοκίζουν άκοπα τα λεφτά τους, να κερδοσκοπούν με τα κρατικά χαρτιά, ή να τα μεταφέρουν εκεί που θα έχουν ακόμα μεγαλύτερα κέρδη, όπως η coca-cola στην Βουλγαρία;

Να γιατί το πρόγραμμα που προτάσσουμε είναι πρόγραμμα επιβίωσης και αντεπίθεσης των εργαζόμενων και όχι δική μας, στενόκαρδη «ιδεολογική ανάγκη».

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΛΑΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Δυστυχώς οι δυνάμεις της αριστεράς δεν προτάσσουν αυτή την πολιτική.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει μια πολιτική ορισμένων οριακών βελτιώσεων, χωρίς ανατροπή του μνημονιακού καθεστώτος, μέσα στα όρια που έχουν καθορίσει η ΕΕ, με σεβασμό των συνθηκών και των δεσμεύσεών τους, σε συμφωνία με τις δυνάμεις του κεφαλαίου. Με μια τέτοια πολιτική δεν μπορούν να λυθούν τα λαικά προβλήματα, ούτε να αλλάξουμε πορεία. Είδαμε τα αποτελέσματα μιας τέτοιας πολιτικής πρόσφατα στην Κύπρο, όταν η «αναδιαπραγμάτευση» που επιδίωξε να κάνει η κυβέρνηση του ΑΚΕΛ, κατέληξε σε μνημόνιο με την δική της σφραγίδα και υπογραφή, εφόσον η επιλογή της ήταν να κινηθεί σε κάθε περίπτωση σε συμφωνία με τους δανειστές.

Δεν θέλουμε να ζήσουμε και στην χώρα μας μια τέτοια εξέλιξη, και να «δικαιωθούμε» εκ των υστέρων επειδή το «προβλέψαμε», πάνω στα πολιτικά και ηθικά ερείπια της αριστεράς.

Το ΚΚΕ από την πλευρά του μοιάζει περισσότερο να παρακολουθεί τις εξελίξεις φροντίζοντας να μείνει «έξω από την μπόρα». Με απόσταση από τους μεγάλους αγώνες των τελευταίων χρόνων, χωρίς πολιτικό πρόγραμμα ανατροπής και μετωπική πολιτική, αλλά αντίθετα με πολεμική απέναντι στις άλλες ριζοσπαστικές δυνάμεις- ειδικά την αντικαπιταλιστική αριστερά, και ορισμένες φορές με διασπαστική τακτική μέσα στο κίνημα, δεν συμβάλλει στο να «πάνε τα πράγματα αλλιώς». Το ΚΚΕ έχει μεγάλη ευθύνη για την σημερινή κατάσταση. Μια διαφορετική στάση του θα έπαιζε πολύ σοβαρό ρόλο στον συσχετισμό και την πορεία του εργατικού λαϊκού κινήματος και της αριστεράς.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΥΤΗ ΘΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

Η πολιτική λύση που προτείνουμε δεν είναι έκθεση ιδεών, ανώδυνες προτάσεις για να περνάει η ώρα, αλλά πρόγραμμα αναμέτρησης με τις δυνάμεις της ολιγαρχίας του πλούτου, της ΕΕ και των μηχανισμών τους, στοχεύει στην εξουσία των εργαζόμενων και μπορεί να επιβληθεί μόνο με την δύναμη ενός λαού, οργανωμένου, απαιτητικού και με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του.

Δεν αλλάζουν τα πράγματα με οδηγό την απελπισία, την μιζέρια και το «εφικτό» του «μικρότερου κακού». Με τον δήθεν ρεαλισμό, με το «τι να κάνουμε, δεν έχουμε δυνατότητες, τα πράγματα είναι δύσκολα». Δεν αλλάζουν με τις συναλλαγές με τις δυνάμεις της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας, όπως με τον Μαρινάκη και τον Μελισσανίδη, με συμβουλάτορες και επικοινωνιολόγους των υπόγειων διαδρομών. Δεν αλλάζουν με τις κυβερνήσεις «εθνικής σωτηρίας» και «εθνικής ενότητας» που θα αναστήσουν το φθαρμένο πολιτικό σκηνικό της προηγούμενης περιόδου.

Για να αλλάξουν τα πράγματα απαιτείται ένα μεγάλο εργατικό και λαϊκό μέτωπο ρήξης-ανατροπής. Μια γνήσια, μαχητική αγωνιστική ενότητα όλων των κοινωνικών δυνάμεων και ρευμάτων που παλεύουν να μην περάσει αυτή η πολιτική και να επιβληθεί ένα πρόγραμμα ανατροπής.

Απαιτείται μια θαρραλέα πολιτική συσπείρωση όλων των αντικαπιταλιστικών, αντιιμπεριαλιστικών, αντιΕΕ δυνάμεων. Όλων των δυνάμεων που απορρίπτουν κάθε πολιτική-κυβερνητική, διαχειριστική πρόταση, σαν αυτή του ΣΥΡΙΖΑ και παλεύουν για την κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, την άμεση ριζική βελτίωση της ζωής του λαού, την μη αναγνώριση, παύση πληρωμών και διαγραφή του χρέους, την ρήξη-αποδέσμευση από ευρωζώνη και ΕΕ, την ρήξη με τις δυνάμεις όλου αυτού του πολιτικού-επιχειρηματικού συστήματος μέσα από μια συντακτική συνέλευση, στα πλαίσια του συνολικού αντικαπιταλιστικού αγώνα.

Μόνο με την ενίσχυση του μετώπου των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που μάχονται για ένα πρόγραμμα ανατροπής ενάντια στην δήθεν «ρεαλιστική προσαρμογή» στα όρια της πολιτικής ΕΕ-κεφαλαίου και την ομαλή κυβερνητική και κοινοβουλευτική εναλλαγή στα πλαίσια της σημερινής κατάστασης για την εκλογικευμένη διαιώνιση της μνημονιακή αθλιότητας, μπορεί και το μαύρο μέτωπο να ανατραπεί και μια πραγματική διαφορετική πορεία με λαϊκές κατακτήσεις να επιβληθεί.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Το τελευταίο διάστημα τα σύννεφα του πολέμου πυκνώνουν στην γειτονιά μας. Η ναζιστική γενοκτονία που διαπράττει το κράτος του Ισραήλ στην Παλαιστίνη, ο κλιμακούμενος εμφύλιος και το χάος που δημιούργησε η ιμπεριαλιστική επέμβαση στην Λιβύη, στην Συρία και το Ιράκ, η στήριξη από ΗΠΑ-ΕΕ της φασιστικής κυβέρνησης του Κιέβου, η όξυνση του εμφύλιου και του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού στην Ουκρανία δείχνουν ότι μπαίνουμε ξεκάθαρα σε μια εποχή όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και πολέμων.

Η όξυνση των ανταγωνισμών και των πολέμων δεν είναι άσχετη με την κρίση του καπιταλισμού. Πάντα ο καπιταλισμός όταν πέρναγε ιστορικής σημασίας κρίσεις, όπως τώρα τις ξεπέρναγε με κοινωνικές και οικονομικές συμφορές, ολοκληρωτισμό και πολέμους.

25 χρόνια μετά την «πτώση του τείχους» η ιστορία ξαναζεί σελίδες τραγικότητας. Οι νικήτριες δυνάμεις της «αγοράς» και της «δημοκρατίας» όχι μόνο δεν οδήγησαν στην ευημερία και την ειρήνη αλλά οδηγούν σε όλο και πιο καθολικά κοινωνικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά ολοκαυτώματα και πολέμους.

Μέσα στον ζόφο της περιόδου είμαστε αισιόδοξοι.

Ο 3ος κοινωνικός και θερμός πόλεμος του κεφαλαίου, θα γεννήσει το τρίτο κύμα του κομμουνισμού και της επανάστασης,

Όπως το σφαγείο της καπιταλιστικής κρίσης των αρχών του αιώνα και του Α Παγκοσμίου πολέμου γέννησε το άστρο του Οκτώβρη, την επανάσταση που τάραξε συθέμελα την Ευρώπη και οδήγησε στο πρώτο άλμα των εργατών στον ουρανό της ελευθερίας τους..

Όπως η φρίκη του Β Παγκοσμίου Πολέμου γέννησε τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα και το μεγαλείο του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, που χρειάστηκε η αστική τάξη 30 χρόνια ταξικής και κρατικής τρομοκρατίας για να το ξεριζώσει και δεν το ξερίζωσε ούτε θα το καταφέρει ποτέ…Έτσι και τώρα η ιστορική κρίση του καπιταλισμού ο 3ος κοινωνικός και θερμός πόλεμος του κεφαλαίου, θα γεννήσει το τρίτο κύμα του κομμουνισμού και της επανάστασης, μιας εργατικής τάξης, της πιο μορφωμένης και ικανής που είδε ποτέ η ανθρωπότητα, για να ανοίξει τον δρόμο για το πέρασμα από την προϊστορία, στην ιστορία του ανθρώπου.

Σε αυτόν τον αγώνα, εδώ και 25 χρόνια το ΝΑΡΚΑ και η νΚΑ δίνουν και θα συνεχίσουν να δίνουν όλες τους τις δυνάμεις.

Λήψη - Εκτύπωση δημοσίευσης