Από την αρχή της χρονιάς, οι φοιτητές και οι φοιτήτριες μέσα από τους αγώνες τους κατάφεραν να στείλουν ένα ηχηρό μήνυμα στην κυβέρνηση και την αντιδραστική της πολιτική σε παιδεία, εργασία και δημοκρατικά δικαιώματα. Από τα γεγονότα του Νοέμβρη στην ΑΣΟΕΕ, μέχρι τις κινητοποιήσεις για το Πολυτεχνείο και την 6η Δεκέμβρη, το φοιτητικό κίνημα – παρά την άγρια επίθεση και την καταστολή – βγήκε μπροστά και χάραξε ένα δρόμο που μπορεί και πρέπει να ακολουθήσει συνολικά η πληττόμενη κοινωνική πλειοψηφία. Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες – με τους αγώνες τους – δώσανε κουράγιο και δύναμη σε χιλιάδες εργαζόμενους και εργαζόμενες, νέους και νέες εκτός πανεπιστημίων και ΤΕΙ. Ήδη το μαθητικό κίνημα στέλνει και αυτό τα δικά του μηνύματα και φαίνεται να ξυπνά.
Η κυβέρνηση της ΝΔ παίρνει τη σκυτάλη από τον ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίζει τις αντεργατικές πολιτικές κεφαλαίου και ΕΕ για αναδιαμόρφωση κάθε βαθμίδας της εκπαίδευσης, προωθεί νέα μέτρα στα εργασιακά και το ασφαλιστικό, συνεχίζει την πολιτική εξαθλίωσης και εκμετάλλευσης λαού και νεολαίας σε κάθε τομέα. Το μέλλον που χτίζει για ένα νέο ή μια νέα απόφοιτο είναι μέλλον ανεργίας και κακοπληρωμένης εργασίας, μέλλον ανασφάλειας ακόμα και για το δικαίωμα στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Επιπλέον οι ελαστικές σχέσεις εργασίας διογκώνονται διαρκώς, ενώ χτυπούν με ιδιαίτερη ένταση τους νέους και τις νέες. Το έδαφος αυτό διαμορφώνεται όχι μόνο από τα εργασιακά και ασφαλιστικά νομοσχέδια, αλλά ήδη από τις αλλαγές στο χώρο του πανεπιστημίου και του σχολείου: Υποβάθμιση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, σκανδαλώδης περιορισμός της κρατικής χρηματοδότησής της – ενώ εκατομμύρια διατίθενται για εξοπλισμούς και στελέχωση των σωμάτων καταστολής -, η εισαγωγή των επιχειρήσεων και ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων σε τομείς όπως η έρευνα, η φοιτητική μέριμνα και τα προγράμματα σπουδών –, αλλά και η ένταση των ταξικών φραγμών με επαναφορά της βάσης του 10. Όλα τα παραπάνω αποτελούν το αναγκαίο υπόστρωμα προκειμένου να διαμορφωθεί μια ολόκληρη γενιά με χαμηλές προσδοκίες για το μέλλον της, προσαρμοσμένη στις απαιτήσεις της ΕΕ και της αγοράς εργασίας.
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση εξαπολύει μια σφοδρότατη επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες. Εξειδικεύει και προωθεί με ιδιαίτερη θέρμη τον αντι-συνδικαλιστικό απεργιοκτόνο νόμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ένα από τα πρώτα μέτρα που προώθησε ήταν η κατάργηση του ασύλου. Στο πλευρό της βρίσκονται τα καθεστωτικά ΜΜΕ και διανοούμενοι που οργανώνουν έναν πρωτοφανή επικοινωνιακό πόλεμο ενάντια στο φοιτητικό κίνημα, αλλά και κάθε μορφή μαχητικού συνδικαλισμού. Επιτίθεται με αυτό τον τρόπο γιατί γνωρίζουν ότι οι πολιτικές τους μπορούν να ξεσηκώσουν μεγάλες αντιστάσεις και θέλουν να εξασφαλίσουν από τώρα ότι αυτές θα είναι όσο το δυνατόν πιο ακίνδυνες.
Από όλα τα παραπάνω αλλά και με δεδομένο ότι οι σημερινοί φοιτητές και φοιτήτριες, οι σημερινοί μαθητές και μαθήτριες είναι οι αυριανοί εργαζόμενοι και εργαζόμενες τα αιτήματα μας μπορούν και πρέπει να είναι κοινά! Κοινός μπορεί να είναι και ο αγώνας μας για μόνιμη και σταθερή δουλειά, αυξήσεις στους μισθούς, μείωση των ωρών εργασίας, συλλογική κατοχύρωση των δικαιωμάτων μας (ΣΣΕ), δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση και υγεία με ελεύθερη πρόσβαση για όλους. Οι φοιτητικοί σύλλογοι και η νέα γενιά, το εργατικό κίνημα μπορούν να γίνουν ο αστάθμητος παράγοντας που θα συμβάλλει καταλυτικά ώστε να αλλάξουν οι συσχετισμοί, να τσαλακωθεί η ιλουστρασιόν εικόνα της κυβέρνησης, αλλά και να φανεί η υποκρισία της αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ. Να νιώσουν κεφάλαιο, κυβερνήσεις ότι η οργή μας αν και δεν εκρήγνυται ακόμα – όπως στη Χιλή και τη Γαλλία – συσσωρεύεται με γρήγορους ρυθμούς. Να καταλάβουν ότι το ίδιο το κίνημα κατανοεί σταδιακά, μέσα από την ίδια του την πείρα, ότι ένα κοινό μέτωπο εργαζόμενων και νέων μπορεί να αποκρούσει πραγματικά την επίθεση. Μέσα από τους κοινούς μας αγώνες μπορούμε να μπορούμε να επιβάλλουμε κατακτήσεις σε όλα τα κρίσιμα πεδία. Με συντονισμό της δράσης μας και τη διαμόρφωση ενός κοινού βηματισμού μπορούμε να νικήσουμε!
Καλούμε τους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους, τους μαθητές και τις καταλήψεις τους, να πλαισιώσουν την προσπάθεια του σωματείου μισθωτών τεχνικών και των άλλων πρωτοβάθμιων σωματείων για τη διακλαδική απεργία από τα κάτω στις 19/3.