Σε διάλυση οδηγείται το νοσοκομείο “ναυαρχίδα” της Δυτικής Αθήνας, με διαχρονική ευθύνη των κυβερνήσεων των προηγούμενων χρόνων αλλά και της σημερινής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που πιστοί στις πολιτικές της ΕΕ και του ΔΝΤ διαλύουν το νοσοκομείο για την εξυπηρέτηση του χρέους και των επιχειρηματικών κερδών.
Όπως καταγγέλει το σωματείο εργαζομένων, ο προϋπολογισμός του 2015 για το Αττικό έχει υποδιπλασιαστεί (61.877.567 από 108.977.013 το 2012), ενώ οι ασθενείς έχουν υπερδιπλασιαστεί, σε τακτικά ιατρεία, επείγοντα, νοσηλεία. Πώς λοιπόν λειτουργεί το νοσοκομείο; Μα φυσικά με την εξόντωση του προσωπικού (στέρηση αδειών, ρεπό, συνεχείς μετακινήσεις από τμήμα σε τμήμα), τη μισθολογική εξαθλίωση, την περικοπή εφημεριών και υπερωριών, τις απλήρωτες βάρδιες, το πάγωμα ακόμα και νόμιμων αποφάσεων μετατάξεων από τα θεσμοθετημένα όργανα της πολιτείας (πχ υπηρεσιακά συμβούλια). Και όχι μόνο.
Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι είναι εκτός λειτουργίας ο μαγνητικός τομογράφος και η ακτινοσκόπηση, τα κλειστά κρεβάτια ΜΕΘ ανέρχονται σε 11. Λειτουργούν οι Μονάδας Νεογνών με μόνο δύο Νεογνολόγους και οκτώ νοσηλεύτριες. Οι μισές χειρουργικές αίθουσες είναι κλειστές, υπάρχουν ελλείψεις υλικών, δυσλειτουργούν τα εργαστήρια.
Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν και την τεράστια έλλειψη προσωπικού που είναι πλέον τραγική: 350 κενές οργανικές θέσεις (στην πράξη πάνω 500 με τις άδειες κύησης, τα προβλήματα υγείας, τις άδειες άνευ αποδοχών κλπ). Επιπλέον, το 2015 φύγανε 61 υπάλληλοι με σύνταξη και ήρθαν 28 (και αυτοί με “κινητικότητα” από τα κλεισμένα νοσοκομεία). Οι βάρδιες δεν βγαίνουν, όλα τα τμήματα έχουν γίνει επικίνδυνα για τις συνθήκες νοσηλείας. Τα ωράρια εργασίας παραβιάζονται και δεν λείπουν περιπτώσεις εργασιακού κανιβαλισμού (πχ το ίδιο άτομο να κάνει 10 νυχτερινές βάρδιες σε 1 μήνα). Οι νοσηλείες για τμήματα των 32 κλινών, στις οποίες προστίθενται και ράντζα, πραγματοποιούνται ακόμη και στην πρωινή βάρδια από 2 νοσηλευτές και σπουδαστές, ενώ δεν είναι σπάνιο στην απογευματινή και τη νυχτερινή βάρδια να υπάρχει 1 μόνο νοσηλευτής με 1 εκπαιδευόμενο.
Σε σχετική ανακοίνωσήτου το σωματείο εργαζομένων στο Αττικό τονίζει:
“Η κυβέρνηση και το υπουργείο υγείας συνεχίζουν την επίθεση στα δικαιώματά μας, η ΔΥΠΕ ειρωνεύεται (“αφού δεν έχουν ψωμί ας φάνε παντεσπάνι”). Όχι μόνο δεν προσλαμβάνουν προσωπικό αλλά αρνούνται να βοηθήσουν την εφημερία του ΑΤΤΙΚΟΥ. Το Λοιμωδών συνεχίζουν να το κρατάνε κλειστό. Αυτή είναι η κατάντια τους”!
Αξίζει να σημειωθεί ότι τις ελλείψεις προσωπικού προσπαθούν να τις αντιμετωπίσουν με “δούλους”, επικουρικούς, 5μηνίτες, εργολαβικούς. Τώρα έχουμε και ένα “καινούριο φρούτο” εργολαβίας, τους πανεπιστημιακούς υπότροφους, που θέλουν να τους βάλουν να εφημερεύουν και να χειρουργούν στα νοσοκομεία ως δούρειο ίππο για την εκμηδένιση των προσλήψεων, την κατάργηση της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, τη νομιμοποίηση του ιδιωτικού ιατρείου στο ΕΣΥ. Στο ΑΤΤΙΚΟ απασχολούνται περισσότεροι από 200 εργαζόμενοι με τέτοιες συμβάσεις εργασίας.
Οι συνέπειες
-Ράντζα: έχουν γίνει μόνιμες κλίνες, δεν φεύγουν ποτέ από τις Παθολογικές (αφού όσα αδειάσουν την προηγούμενη ημέρα της Γενικής Εφημερίας θα ξαναγεμίσουν την επόμενη ημέρα), ενώ σιγά-σιγά γίνονται μόνιμο καθεστώς και στις Χειρουργικές Κλινικές. Αυτό βέβαια οδηγεί σε έξαρση των λοιμώξεων από πολυανθεκτικά μικρόβια, όπως πχ τον Αύγουστο του 2014 όπου οι μισοί νοσηλευόμενοι στη Χειρουργική Κλινική ήταν φορείς πολυανθεκτικού μικροβίου.
-Κλειστές κλίνες ΜΕΘ: διασωληνωμένοι στα τμήματα, μεταφορές σε ιδιωτικές κλινικές (εκεί πληρώνει ο ΕΟΠΥΥ!), δικαιολογημένη αγανάκτηση από ασθενείς και συγγενείς.
-Παράταση νοσηλείας, μεγάλες λίστες αναμονής για χειρουργεία (από τρείς μήνες έως ένα χρόνο). Αλλά και οι ασθενείς που εισάγονται για τακτικό χειρουργείο παραμένουν συχνά επί μακρόν νοσηλευόμενοι μέχρι το χειρουργείο (έως και 10 ημέρες).
-Έλλειψη στοιχειωδών υλικών και φαρμάκων. Τα τμήματα ξεμένουν από γάζες, λευκοπλάστ, καπάκια καθετήρων, σάκους στομιών, γάντια, αντιελκωτικά φάρμακα, βασικά αντιβιοτικά, το χειρουργείο από βασικά ράμματα, πλέγματα (ακόμη και πολυπροπυλενίου κόστους 50-100 ευρώ), εργαλεία λαπαροσκοπικής χειρουργικής, συρραπτικά, αιμοστατικά κλπ! Για αρκετούς μήνες το 2014 δεν μπορούσαν να πραγματοποιηθούν λαπαροσκοπικές επεμβάσεις, δεν υπήρχαν συρραπτικά και κανενός είδους πλέγμα για κήλη! Το χάλι με τα συρραπτικά και τα πλέγματα συνεχίζεται και το 2015. Το μοναδικό νοσοκομείο της Αττικής όπου όλα τα τμήματά του είναι Πανεπιστημιακά βρίσκεται στην αξιοθρήνητη κατάσταση να είναι ουραγός στη λαπαροσκοπική χειρουργική λόγω έλλειψης εργαλείων.
-Εκπαίδευση φοιτητών και νέων γιατρών. Ας μη μιλήσουμε καλύτερα …
Περικοπή εφημεριών
Την ήδη αρρωστημένη κατάσταση επιδεινώνει η “εσωτερική” λειτουργία του ΑΤΤΙΚΟΥ.
-Περικοπή εφημεριών από τη διευθύντρια Ιατρικής Υπηρεσίας ακόμα και από ειδικευόμενους και παρά τις αντίθετες εισηγήσεις των διευθυντών για ασφαλή προγράμματα εφημεριών, με την απίστευτη λογική ότι “αν δεν κόψω από κάποιους, δεν θα πληρωθεί κανένας, αφού το κονδύλι δεν φτάνει”. Συλλογικός εκβιασμός!
-Γιγαντισμός τακτικών ιατρείων (τουλάχιστον 1500 επισκέψεις ημερησίως), συνεχείς αυθαιρεσίες με τα απογευματινά ιδιωτικά ιατρεία, πληρωμή όλο και περισσότερων εξετάσεων από τους ασθενείς με βάση και τις νέες περικοπές του ΕΟΠΥΥ. Ολόκληρη βιομηχανία.
Οι εργαζόμενοι σημειώνουν ότι όποιες προσπάθειες έκαναν μέλη της διοίκησης του νοσοκομείου να διορθώσουν αυτή την κατάσταση συνάντησαν “παρεμβάσεις” ανώτερων κύκλων της κυβέρνησης, του υπουργείου υγείας και του ΕΚΠΑ, για να μην θιγούν τα “κεκτημένα”. Ακόμα και στην εκδίωξη του εργολάβου των πλυντηρίων από το ΑΤΤΙΚΟ, για την οποίο αγωνίστηκε το σωματείο, υπάρχουν ακόμα εμπόδια στη λειτουργία του υπερσύγχρονου πλυντήριου και σιδερωτήριου με μόνιμο προσωπικό στα πλαίσια του ΕΣΥ. Υπάρχει κάποιος έλεγχος; “Αυτό είναι το “μέτωπο στη διαφθορά” που επαγγέλεστε κ.κ. Ξάνθε και Πολάκη;”, αναρωτιούνται οι εργαζόμενοι
