Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. ”Ο Αριστοτέλης”
Συμμετέχουμε μαχητικά στο συλλαλητήριο 22 Μάρτη, 14.00, Ομόνοια, ενάντια στο φασισμό και το ρατσισμό
Ενώνουμε τη φωνή μας μαζί με εκατοντάδες άλλους Έλληνες και μετανάστες εργαζόμενους, ανέργους, νεολαία, ενώνουμε τους αγώνες μας ενάντια στη φασιστική και κρατική τρομοκρατία, για να υπερασπίσουμε το δικαίωμα στη δουλειά, στη μόρφωση, την υγεία, το δικαίωμα των εργαζομένων και του λαού σε ζωή αξιοβίωτη, ενάντια στη σύγχρονη δουλεία.
Υψώνουμε την πάλη μας, τείχος ενάντια στο δηλητήριο του ρατσισμού και του φασισμού, ενάντια στις επιθέσεις που έχει εξαπολύσει το κράτος, οι κατασταλτικοί του μηχανισμοί και οι φασιστικές συμμορίες απέναντι στους μετανάστες και σε αγωνιζόμενα κομμάτια της νεολαίας, της κοινωνίας, αγωνιζόμενους κλάδους εργαζομένων.
Περιφρουρούμε τα παιδιά μας, τα σχολεία μας και τις γειτονιές μας από το ρατσισμό, τον τρόμο και το φασισμό.
Ξέρουμε ότι η φασιστική ιδεολογία και τα κόμματα της, επιδιώκουν να τα βάλουμε οι φτωχοί με τους φτωχούς για να κρυφτούν οι πραγματικοί ένοχοι για την καταβύθιση της ζωής μας, οι χορτάτοι αυτού του κόσμου και τα επιτελεία τους, κυβέρνηση, κράτος, κεφάλαιο, ΕΕ και ΔΝΤ.
Ζούμε τον απόλυτο κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό, με το κράτος να καταπατά και να παραβιάζει κάθε δημοκρατικό-εργατικό δικαίωμα και ελευθερία. Τα καθημερινά πογκρόμ στους μετανάστες, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι προληπτικές συλλήψεις πριν από κάθε εργατική διαδήλωση, η χρήση χιλιάδων χημικών για τη διάλυση των συγκεντρώσεων, οι τρομοκρατικές επεμβάσεις της αστυνομίας, των ΜΑΤ, των ΔΙΑΣ σε κάθε μορφή κοινωνικής δράσης και αντίστασης, η απαγόρευση από τα δικαστήρια δεκάδων απεργιών, οι συνεχείς επιστρατεύσεις, οι συλλήψεις αγωνιστών, οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που καταπατούν ακόμα και το σύνταγμα, οι βασανισμοί των συλληφθέντων, οι παραβιάσεις στοιχειωδών δικαιωμάτων των κρατουμένων, οι απολύσεις και οι εργοδοτικές απειλές είναι τα στοιχεία που συνθέτουν το πάζλ ενός απολυταρχικού καθεστώτος που χρησιμοποιεί την κρατική καταστολή και τη φασιστική απειλή για να λιώσει κάτω από τη σιδερένια μπότα του κάθε αντίσταση, κάθε δράση ανυπακοής και ανατροπής.
Αυτό το καθεστώς προστατεύουν οι φασίστες με τις επιθέσεις στους μετανάστες, με τις απειλές και τα χτυπήματα στους αγώνες των εργαζομένων και τους κοινωνικούς αγωνιστές. Ο φασισμός, ως το μακρύ χέρι του συστήματος, επισφραγίζει μια πολιτική που το ίδιο το κράτος έχει χαράξει.
Σ’ αυτό το περιβάλλον της επίθεσης και του συντηρητισμού επιδιώκουν με κάθε τρόπο να εισβάλλουν στη συνείδηση της κοινωνίας και του λαού μας, να εισχωρήσουν στην εκπαίδευση, να ξαναγράψουν την ιστορία αυτού του τόπου απ’ την αρχή. Το Πολυτεχνείου, η χούντα, η Κατοχή, ο Εμφύλιος, τα χρόνια της Μεταπολίτευσης, το εργατικό κίνημα, διαστρεβλώνονται και χρησιμοποιούνται κατά το δοκούν. Επιδιώκουν να αποσύρουν από τις μνήμες του λαού μας και να συκοφαντήσουν τους αγώνες για λευτεριά και δικαιοσύνη, ισότητα και πάλη ενάντια στην εκμετάλλευση. Γιατί όλα τούτα, αφυπνίζουν τον αγώνα του σήμερα ενάντια στην Τρόικα και την εγχώρια και διεθνή τοκογλυφία, ενάντια στα μνημόνια και τους σύγχρονους δουλεμπόρους των Ελλήνων και ξένων εργατών.
Για να μείνει όρθιο το σύστημα, για να συνεχίσει ανενόχλητο τη βίαιη επίθεση του στα εργατικά δικαιώματα, για να λεηλατήσει ανενόχλητο κάθε κοινωνικό αγαθό, για να καταληστέψει κάθε σπιθαμή του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι, έχει ανάγκη από τον «εσωτερικό εχθρό». Πίσω από το μίσος στο μετανάστη, κρύβεται ο εργοδότης που μειώνει το μισθό κι αφήνει απλήρωτους για μήνες τους εργάτες, πίσω από το κυνηγητό του φτωχοδιάβολου κρύβεται η τράπεζα που αρπάζει το κεραμίδι που κοιμόμαστε, αφήνει χωρίς ρεύμα τα παιδιά μας, απειλεί τους πατεράδες μας και τις μανάδες μας με την απόλυτη ανέχεια. Για να αποδεχτούμε όλοι μας, ότι η ζωή που μας αξίζει είναι να δουλεύουμε όποτε θέλουν, όσο θέλουν και για όσα θέλουν οι εργοδότες μας. Για να μετατραπούμε αδιαμαρτύρητα σε «λαθραίους» της ζωής.
Από τις γειτονιές μας δεν έλειψαν οι επιθέσεις. Το πανό με τα περιστέρια έξω από ένα νηπιαγωγείο που έγραφε «ψωμί παιδεία ελευθερία» έγινε στόχος της Χρυσής Αυγής, το ίδιο και μια δουλειά δασκάλων για τη μετανάστευση, την προσφυγιά και το ρατσισμό έγινε επερώτηση της Χ.Α. στη βουλή για το θέμα της.
Εμείς όμως, θα βρεθούμε σε κάθε νηπιαγωγείο και δημοτικό, γυμνάσιο και λύκειο, στη λαϊκή, σε κάθε καφενείο και τόπο δουλειάς, εκεί που ο άνεργος άνθρωπος ψάχνει μεροκάματο, εκεί που η ΔΕΗ πάει να κόψει το ρεύμα, εκεί που συγχωνεύουν τα σχολεία, εκεί που αρπάζουν το τελευταίο πάρκο, εκεί που κλείνει ένα νοσοκομείο, εκεί όπου κυνηγούν το φτωχό μετανάστη, εκεί που τον εκμεταλλεύονται και τον εξευτελίζουν, για να υπερασπιστούμε το δικαίωμα όλων των ανθρώπων στη ζωή. Για να αγωνιστούμε οι φτωχοί παρέα με τους φτωχούς για έναν κόσμο καλύτερο για μας και τα παιδιά μας, με δικαιοσύνη και ισότητα, με αλληλεγγύη και ελευθερία.
Θα δυναμώσουμε μέσα σε κάθε τάξη, σε κάθε διδασκαλία, σε κάθε γιορτασμό, σε κάθε διεκδίκηση, σε κάθε κοινωνική συναναστροφή, την πάλη μας ενάντια στις φασιστικές ιδέες, το ναζισμό και τις πρακτικές τους. Με τη συλλογική μας δράση και απεύθυνση, με την οργάνωση της κοινωνικής αλληλεγγύης, θα σπάσουμε κάθε υποστήλωμα του κοινωνικού εκφασισμού και κανιβαλισμού.
Δηλώνουμε ότι θα αγωνιστούμε ενάντια στη μισαλλοδοξία, τη βία του ρατσισμού και την ξενοφοβία που επιχειρούν να εγκαταστήσουν στον αξιακό κώδικα της ελληνικής κοινωνίας οι ναζιστικές οργανώσεις.
Υπερασπίζουμε το δικαίωμα όλων των παιδιών στη μόρφωση, ανεξάρτητα από φύλο, χρώμα, φυλή, θρησκεία. Απαιτούμε να δοθεί ιθαγένεια στα μεταναστόπουλα ώστε να μην είναι τα παιδιά μας, οι μαθητές που διδάσκουμε στα σχολεία μας διωκόμενα και παράνομα. Καταδικάζουμε την προσπάθεια εισβολής του φυλετισμού και του σωβινισμού στα σχολεία και τις γειτονιές μας.
Δε θα επιτρέψουμε στους εντολοδόχους του μίσους να μολύνουν την εκπαίδευση.
Δηλώνουμε πως θα πράξουμε ό,τι περνάει από τα χέρια και την ψυχή μας, για να δυναμώσουν οι ιδέες μιας απελευθερωμένης, ανεξάρτητης, αδούλωτης, δημοκρατικής και χειραφετημένης κοινωνίας.
Γιατί πιστεύουμε βαθιά ότι ο κόσμος μπορεί να γίνει καλύτερος, χωρίς μνημόνια και τρόικες, χωρίς ανεργία και φτώχεια, χωρίς άστεγους και απλήρωτους εργάτες, χωρίς συρματοπλέγματα στη ζωή και το μυαλό μας.
Γιατί πιστεύουμε βαθιά ότι οι εργαζόμενοι που με τον ιδρώτα τους, τη φαντασία τους, την επινοητικότητά τους, τα χέρια τους και το μυαλό τους παράγουν όλο τον πλούτο αυτού του κόσμου αξίζει να τον μοιράζονται δίκαια χωρίς δυνάστες κι αφεντάδες. Αρκεί να τον ονειρευτούν και να το διεκδικήσουν.
Έλληνες και ξένοι εργάτες ενωμένοι
Η γη αυτή είναι για όλους
Δεν έχει κάποιους εκλεκτούς ούτε και πρώτους ρόλους
