Δημήτρης Δεσύλλας
Α. ΓΙΑΤΙ ΕΧΑΣΕ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΜΕ 10 ΜΟΝΑΔΕΣ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΝΔ;
Για 10 συγκεκριμένους λόγους:
1.) Γιατί κατήργησε τη διάκριση Μνημόνιο/Αντιμνημόνιο: Αντί να το «σκίσει», έφερε το 3ο Μνημόνιο (ως το 2060) με θηριώδη – ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα, μεγαλύτερα από του Σαμαρά (2020 = 4,15%, 2021 = 4,53%, 2022 = 5,19%). Το 3ο Μνημόνιο και οι βαρειές συνέπειες του λειτούργησαν σωρευτικά στο 1ο και 2ο Μνημόνιο.
2.) Γιατί από υπερασπιστής του Δημοσίου, αναδείχτηκε σε πρωταθλητή των ιδιωτικοποιήσεων (τρένων, λιμανιών, αεροδρομίων, όλου του Δημόσιου πλούτου) μέσω του κακόφημου «Υπερταμείου» για 99 χρόνια! Πήγε να ξεπουλήσει το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» για 700 εκατ. ευρώ, αλλά ακόμα και η ΕΕ τον υποχρέωσε να το πουλήσει στη διπλάσια τιμή = 1,4 δισ. Ευρώ!
3.) Γιατί κατήργησε τη διάκριση Δεξιά/Αριστερά: Με τις βαθιές αγκαλιές με τον Καμμένο, την Παπακώστα, τον Χρυσαυγίτη Αμβρόσιο (ο Κουρουμπλής).
4.) Γιατί κατήργησε τη διάκριση Παλιό/Νέο: Έγινε το ίδιο παλιό – παμπάλαιο συστημικό κόμμα, μαζεύοντας όλη τη σαβούρα του παλιού – σάπιου ΠΑΣΟΚ.
5.) Γιατί κατήργησε τη διάκριση Εμείς/Εγώ, συλλογικό/ατομικό: Έγινε κόμμα, αστικό αρχηγικό. Διέλυσε την όποια οργάνωση είχε ο ΣΥΡΙΖΑ και την ενσωμάτωσε στο κράτος και στους μηχανισμούς του. Στην Πάτρα, για παράδειγμα, ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε 31% στις Ευρωεκλογές, αλλά ο υποψήφιος Δήμαρχός του ήρθε 5ος με 7%!
6.) Γιατί κατήργησε το λεγόμενο «ηθικό πλεονέκτημα»: Με την οίηση και την αλαζονεία της εξουσίας, (ψευτομαγκιές Πολάκη, ρουσφετολογικοί διορισμοί κ.α.).
7.) Γιατί αντί να χτυπήσει τη διαπλοκή έγινε ο ίδιος διαπλεκόμενος: Έβγαλε Ευρωβουλευτή τον Κόκκαλη και τον Αλέξη Γεωργούλη που προεκλογικά είχε δηλώσει ότι διαπραγματεύτηκε και με τη ΝΔ! Όσο για την «κάθαρση» από τα σκάνδαλα αυτή πήγε άπατη!
8.) Γιατί εφάρμοσε με φανατισμό την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και το «Μητρώο ξεκληρίσματος» των εργατο-αγροτών. Χτύπησε τη φτωχή αγροτιά (πχ. στο γάλα: τιμή πέρσι 1 €/ λίτρο, φέτος 0,70€/λίτρο). Αποτέλεσμα στους αγρότες: ΣΥΡΙΖΑ = 18%, ΝΔ = 36%.
9.) Γιατί με ψίχουλα και στο «παραπέντε», προσπάθησε να εξαγοράσει την ψήφο των συνταξιούχων και ακόμα και μετεκλογικά μιλάει για 13η Σύνταξη! Αποτέλεσμα στους συνταξιούχους: ΣΥΡΙΖΑ = 27%, ΝΔ = 43%, ΚΚΕ = 5%, κάτω και από το συνολικό του ποσοστό (5,35%) παρά τα πολλά και μαχητικά συλλαλητήρια συνταξιούχων. Γεγονός που υποχρεώνει το ΚΚΕ, αλλά και από άλλη σκοπιά την ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε βαθύτερα πολιτικά συμπεράσματα: Στις εκλογές δεν αρκούν το κίνημα και οι αγώνες! Χρειάζεται συνολική Αριστερή – ανατρεπτική πολιτική!
10.) Γιατί πλήρωσε την Ευρωνατοϊκή αστική συμφωνία των Πρεσπών. Πανελλαδικά, από τα δεξιά-ακροδεξιά και όχι από τα αριστερά: Δεν είναι σωστό συμπέρασμα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έπεσε περισσότερο στη Μακεδονία ή και ότι αυξήθηκε στη Φλώρινα. Ο ακροδεξιός μακεδονομάχος Βελόπουλος πήρε αποτέλεσμα ομοιόμορφο πανελλαδικά. Η ΝΔ είχε παρόμοια ακροδεξιά γραμμή. Ας θυμηθούμε τι έλεγε η Ζωή Κωνσταντοπούλου και ο Μαριάς (προδοτική συμφωνία), τι έλεγε ο Λαφαζάνης και το ΚΚΕ. Στο κρίσιμο θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών αλλά και συνολικά, επικράτησε η δεξιά – ακροδεξιά αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ.
Με όλα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλ. Τσίπρας, διέσυρε, δυσφήμισε και εξευτέλισε διεθνώς κάθε έννοια Αριστεράς.
Με τη δεξιά πολιτική του, έστειλε μαζικά και χωρίς τύψεις και ενοχές το λαϊκό κόσμο και τη νεολαία, στην αυθεντική δεξιά, στο πρωτότυπο, στον Μητσοτάκη. Που επέρχεται ως οδοστρωτήρας κατά των λαϊκών συμφερόντων και των δημοκρατικών δικαιωμάτων, με την συναινετική (δηλαδή ανύπαρκτη) αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ και του υπολείμματος του ΠΑΣΟΚ.
Ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε μετεκλογικά για το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών ότι «δεν υπολογίσαμε το μέγεθος της διαφοράς από τη ΝΔ» (κουβέντα για τις αιτίες)!
Για όλα αυτά η ψήφος στις βουλευτικές εκλογές τις 7/7/19 στο δίπολο αστικής διαχείρισης και εναλλαγής (ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ) είναι χαμένη. Ψήφος εργάτη, νεολαίου, αριστερού ανθρώπου στον ΣΥΡΙΖΑ «για να μην έρθει η ΝΔ» είναι πολιτικά καταστροφική. Γιατί και το Μητσοτάκη δεν εμποδίζει, και τη δεξιά πολιτική επιβραβεύει και κάθε αριστερή ελπίδα και προοπτική αχρηστεύει!
Β. ΓΙΑΤΙ ΟΜΩΣ ΕΝΩ ΕΠΕΣΕ Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΔΕΝ ΑΝΕΒΗΚΕ ΑΛΛΑ ΕΠΕΣΕ ΚΑΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ (το ΚΚΕ, η ΛΑΕ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ);
Για 7 λόγους:
1.) Γιατί ο εξευτελισμός κάθε έννοιας Αριστεράς από τον ΣΥΡΙΖΑ, φθείρει. Φθείρει κάθε Αριστερή δύναμη στα μάτια της κοινής γνώμης.
2.) Γιατί είναι μακρόχρονη και κραυγαλέα η απουσία πραγματικής αυτοτέλειας και ανεξαρτησίας (ιδεολογικής, πολιτιστικής, αξιακής, συνολικά πολιτικής) της Αριστεράς και των διάφορων εκδοχών της, απέναντι στα αστικά κόμματα (της ΕΔΑ απέναντι στην Ένωση Κέντρου, του ΚΚΕ απέναντι στο ΠΑΣΟΚ και στον ΣΥΝ ακόμα και τμημάτων της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ).
3.) Γιατί σε σύνδεση με το προηγούμενο και ακριβώς εξ αιτίας του, ενισχύθηκαν τα εκβιαστικά εκλογικά διλήμματα που έχουν τη δική τους δυναμική και επίδραση στους ψηφοφόρους (ΠΑΣΟΚ να φύγει η Δεξιά, Μητσοτάκης να φύγει ο Αντρέας, Τσίπρας να φύγει ο Σαμαράς, τώρα ξανά Τσίπρας για να μην έλθει ο γιος του Μητσοτάκη).
4.) Γιατί στην 4ετία του ΣΥΡΙΖΑ με ευθύνη κυρίως του ΚΚΕ και της ΛΑΕ δεν αναπτύχθηκε μια ουσιαστική και επικίνδυνη για το σύστημα αριστερή ανατρεπτική αντιπολίτευση.
5.) Γιατί στις εκλογές το ΚΚΕ εστίαζε την προπαγάνδα του περισσότερο στα συνδικαλιστικά αιτήματα που προβάλλουν τα αγωνιστικά εργατικά σωματεία και το ΠΑΜΕ (δώσε δύναμη στη δύναμή σου, νάχεις αποκούμπι στους αγώνες σου, νάχεις ανάσες ανακούφισης, έβαζε ποσοτικούς και όχι ποιοτικούς στόχους π.χ. να έρθει 3ο κόμμα αντί για τη Χρυσή Αυγή, παλιότερα 17% για να μπει στην Β’ κατανομή).
6.) Γιατί στις εκλογές το ΚΚΕ δεν πρόβαλλε λαϊκά κατανοητούς στόχους κομμουνιστικής απελευθέρωσης π.χ. Κατάργηση Δημάρχου – Περιφερειάρχη – Β’ γύρου, μόνο συμβούλια Περιφερειακά και Δημοτικά, αιρετά και ανακλητά. Νέο Σικάγο της εποχής μας, ως απάντηση στο 7ήμερο – 12ωρο, στο «ήλιο με ήλιο» του Ολοκληρωτικού Καπιταλισμού και του οδοστρωτήρα Μητσοτάκη: 6 ώρες δουλειά (5Χ6=30) – 4 ώρες μόρφωση – 4 ώρες ερασιτεχνική αθλητική και πολιτιστική δραστηριότητα – 6 ώρες ύπνο – κυρίως 4 ώρες ενασχόληση με τις δημόσιες υποθέσεις.
Για να βρει ελεύθερο χρόνο η εργάτρια και ο εργάτης να ασχοληθούν με την πολιτική. Να μην είναι αυτή προνόμιο του κάθε γραφειοκράτη, πάρεργο και αργομισθία του κάθε «σελέμπριτι», οικογενειακό κληρονομικό δικαίωμα του γιου του Μητσοτάκη, του γιου της Ντόρας Μπακογιάννη, της κόρης του Γεννηματά, του γιου – εγγονού – δισέγγονου του Γ. Παπανδρέου!
7.) Γιατί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, λόγω συνολικού προγραμματικού ελλείμματος κομμουνιστικής στρατηγικής, δεν κατάφερε να συνδυάσει με επάρκεια και να ιεραρχήσει σωστά τις τρεις εκλογικές μάχες (Ευρωεκλογές, Περιφερειακές, Δημοτικές).
Γ. ΤΙ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 7/7/2019;
Δεν κρίνεται η κυβέρνηση, αυτή θα είναι ή ΝΔ ή αυτοδύναμη ή με συμπληρώματα. Δεν κρίνεται η πολιτική που θα εφαρμοστεί από τη Δευτέρα 8/7/19, αυτή είναι δεδομένη, βάρβαρη και αντιλαϊκή. Το σύστημα (ΕΕ – ΝΑΤΟ – Κεφάλαιο) δεν ενδιαφέρεται μόνο για την κυβέρνηση, αλλά και για την «κατάλληλη», συναινετική αντιπολίτευση, για τη συνολική ενίσχυση του αστικού πολιτικού δίπολου διαχείρισης και εναλλαγής (ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ και αντίστοιχοι δορυφόροι τους).
Για τους εργαζόμενους και τη νεολαία κρίνεται αν θα υπάρξει Αριστερή Ανατρεπτική Αντιπολίτευση απέναντι στη νέα – πιο βάρβαρη αντιλαϊκή επίθεση που θα εξαπολυθεί μετά τις εκλογές, όποιος και αν είναι ο διαχειριστής της.
- Μπορούν να κάνουν τέτοια αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ, το ΜΕΡΑ 25 του Βαρουφάκη; ΌΧΙ, για γνωστούς λόγους.
- Μπορεί να κάνει τέτοια αντιπολίτευση το ΚΚΕ; Δεν μπορεί για πολλούς λόγους (βλέπε και άρθρο στο ΠΡΙΝ της 5/5/2019). Η κριτική μας στο ΚΚΕ είναι βαθειά και από τα αριστερά, «όχι στη φτερούγα αλλά στο ψαχνό»!
- Μόνο μια ισχυρή ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις εκλογές της 7/7/19, παρά τα γνωστά προβλήματα, τις ανεπάρκειες και τις αντιφάσεις της, μπορεί να συμβάλει στην αντιπολίτευση που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι και η νεολαία για να νικήσουν στην αναμέτρηση τους με ΕΕ – ΝΑΤΟ – Κεφάλαιο – Κυβερνήσεις τους. Να συμβάλει στην ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και στην ισότιμη κοινή δράση της μαχόμενης Αριστεράς μέσα σε αυτό. Για μια άλλη σύγχρονη Αντικαπιταλιστική – Επαναστατική – Κομμουνιστική Αριστερά, ανεξάρτητη από την αστική πολιτική και το ρεφορμισμό. Που θα συσπειρώνει τους αγωνιστές και τις δυνάμεις που παλεύουν και αναζητούν την αριστερά της ανατροπής. Που θα συνεγείρει – εμπνεύσει τους νέους αγώνες για εργατική χειραφέτηση και πλήρη απελευθέρωση και αυτοανάπτυξη του κοινωνικού ανθρώπου.
