Όσο αφορά στην τρίτη καμπή,που αποκαλείται κομμουνιστική διεθνιστική απελευθέρωση,συνιστά ένα όραμα,με την έννοια ότι μέχρι σήμερα δεν την έχομε δει πουθενά υλοποιημένη.Συνεπώς δεν μπορούμε να τη θεωρήσωμε βεβαιότητα.Ναι μεν υπάρχουν αναφορές στους Μαρξ κ Έγκελς,που υποστηρίζουν αυτή την προοπτική,σαν δυνατότητα,αλλά μιλούμε για την ιστορική εμπειρία,που υπήρχε δύο αιώνες πριν,ενώ η γνώση προχωρεί κ επιβάλλει να εξελίσσωται οι θεωρίες.Είδσμε ήδη,ότι οι μετρπαναστστικές κοινωνίες εξελίχτηκαν με τρόπο,που δεν είχαν φανταστεί κ προβλέψει οι επαναστάτες.Ωστόσο ο Μαρξ έχει πει,ότι κομμουνισμό δε θεωρούμε τη συμμόρφωση με ένα ιδανικό,αλλά την πραγματική κίνηση,που καταργεί την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων.Ο κόσμος είναι δυϊκός,συνιστάται κ λειτουργεί με αντιθέσεις κ η κάθε έννοια προσδιορίζεται από την αντίθετη.Το πάνω δε νοείται χωρίς το κάτω,το δεξιά χωρίς το αριστερά,το μικρό χωρίς το μεγάλο κλπ.Έτσι εντοπίζοντας κ παραμερίζοντας κάθε φορά το λάθος,φτάνομε στο σωστό.