Δήλωση – ενημέρωση των εκπροσώπων των παρεμβάσεων στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ Αδαμόπουλου Νίκου και Βαϊνά Παντελή
Την Τρίτη 9/2 συνεδρίασε η ΕΕ της ΑΔΕΔΥ με θέμα το πρόγραμμα δράσης του κλάδου από δω και πέρα. Μερικές γενικές επισημάνσεις:
• Όλες οι δυνάμεις εκτίμησαν ως πετυχημένη την απεργία της 4 Φλεβάρη και την ανάγκη «κλιμάκωσης». Όμως οι προτάσεις που έκαναν ΔΗ.ΣΥ (ΠΑΣΚ) – ΔΑΚΕ – ΜΕΤΑ και Δημοσιοϋπαλληλική Ανατροπή (Μπαλασόπουλος) κάθε άλλο παρά σε μια τέτοια κατεύθυνση κινούνταν.
• Η ΔΗ.ΣΥ (ΠΑΣΚ) εισηγητικά εκτίμησε ότι υπάρχουν ισχυρές αντιδράσεις για το ασφαλιστικό, ότι η απεργία είχε επιτυχία, ότι υπάρχει ανάγκη κλιμάκωσης, χωρίς όμως να κάνει καμία συγκεκριμένη πρόταση εκτός από το να πάμε στην κινητοποίηση των αγροτών την Παρασκευή, να «γεμίσουμε το χρόνο» μέχρι την κατάθεση και να δούμε και τη ΓΣΕΕ.
• Το ΜΕΤΑ εκτίμησε ότι η απεργία ήταν πετυχημένη, ότι χρειάζεται ρήξη με τις πολιτικές της ΕΕ και της ευρωζώνης και ότι πρέπει να συνεχιστεί ο αγώνας με όλες τις μορφές. Πρότεινε όμως απλά μια 24ωρη απεργία για 2 ή 3 Μάρτη γιατί εκτιμά ότι η ψήφιση του ασφαλιστικού θα πάει για τέλη Μάρτη, άρα δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι πιο νωρίς, και τις πιο «συγκρουσιακές» μορφές τις παρέπεμψε για τις μέρες κατάθεσης του νομοσχεδίου.
• Η ΔΑΚΕ μετά από μια ρατσιστικού τύπου εισαγωγή και αφού ύμνησε την ΕΕ ( «οι αγρότες έχουν εισόδημα χάρη στη Δύση, οι πρόσφυγες κατευθύνονται προς τη Δύση που έχει ευμάρεια, οι Μαροκινοί που φεύγουν δεν βομβαρδίζονται αλλά θέλουν και αυτοί να πάνε στον παράδεισο της Δύσης» και άλλα τέτοια) πρότεινε κινητοποίηση την ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου, κοινή τακτική με τη ΓΣΕΕ και ενημερωτικό υλικό από την ΑΔΕΔΥ.
• Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ (Μπαλασόπουλος) πρότεινε «κλιμάκωση χωρίς να εκτονώνουμε τις δυνάμεις μας», 48ωρη με την κατάθεση και ψήφιση, περικύκλωση της Βουλής για να μην ψηφιστεί.
• Το ΠΑΜΕ δεν συμμετείχε (;;;) στη συνεδρίαση. Σε κεντρική τους ανακοίνωση προτείνουν 48ωρη απεργία με την κατάθεση του ασφαλιστικού στη Βουλή και ανακοινώνουν συλλαλητήριο στην Αθήνα για το Σάββατο 13/2 εμμένοντας σε έναν κομματικοκεντρικό σχεδιασμό και μόνο.
Στον κεντρικό πολιτικό εκβιασμό που θα θέσει η κυβέρνηση εάν δεν φέρουμε το ασφαλιστικό έκτρωμα προς ψήφιση, δεν θα κλείσει η αξιολόγηση, θα χρεοκοπήσουμε, θα βγούμε από την ευρωζώνη και την ΕΕ, θα πέσει η κυβέρνηση κλπ, αποφύγανε όλοι να πάρουν θέση.
Στη δική μας τοποθέτηση τονίσαμε την ανάγκη να μπουν στην προμετωπίδα του αγώνα τα κεντρικά πολιτικά ζητήματα, η συνολική ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης που συνθλίβει συνολικά τον κόσμο της εργασίας, η ανάγκη ρήξης με την ΕΕ και την ευρωζώνη, η διαγραφή του χρέους. Εκτιμήσαμε ότι οι εργαζόμενοι έχουν κατανοήσει το βάθος των αλλαγών που επιχειρούνται, ότι η μεγάλη συμμετοχή στην απεργία και οι μεγάλες διαδηλώσεις πανελλαδικά είναι στοιχείο που πρέπει να αποτελέσουν το έναυσμα για κλιμάκωση, με στόχο να μη φτάσει το νομοσχέδιο – τερατούργημα στη Βουλή. Σε αυτή την κατεύθυνση προτείναμε:
• Στάση εργασίας την Παρασκευή 12/2 για να συμμετέχουμε στην κινητοποίηση των αγροτών στο Σύνταγμα και να κάνουμε ουσιαστική παρέμβαση, με συνέχεια και το σαββατοκύριακο που θα παραμείνουν οι αγρότες στην Αθήνα.
• Σάββατο 20/2: πανελλαδικά συλλαλητήρια στις μεγάλες πόλεις
• 24-25 Φλεβάρη ή με την οριστικοποίηση του σχεδίου και της ημερομηνίας που θα κατατεθεί (πριν την κατάθεση) : 48ωρη απεργία που δεν θα έχει τα στοιχεία μιας απλής διαμαρτυρίας, αλλά προειδοποίηση προς την κυβέρνηση ότι δεν θα επιτρέψουμε να κατατεθεί το νομοσχέδιο στη Βουλή. Στην πορεία προς την απεργία καταλήψεις σε δημόσιους χώρους και κυβερνητικά κτίρια. Οι κινητοποιήσεις και η απεργία να έχουν πανεργατικά χαρακτηριστικά, με τα σωματεία του ιδιωτικού τομέα, όλους τους εργαζόμενους που πλήττονται από την αντιασφαλιστική λαίλαπα.
Συνοψίζοντας:
Το μόνο που αποφάσισε η πλειοψηφία της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ ήταν, συμμετοχή στην κινητοποίηση των αγροτών, διερεύνηση για τη δυνατότητα 24ωρης απεργιακής κινητοποίησης στις αρχές Μάρτη και σύσκεψη των Ομοσπονδιών για την επόμενη βδομάδα. Είναι σαφές ότι η συνδικαλιστική γραφειοκρατία πάει για εκτόνωση και όχι κλιμάκωση, αντί να οργανώσει τώρα έναν αγώνα σύγκρουσης με στόχο να μην τολμήσουν να φέρουν το ασφαλιστικό στη Βουλή, παρακολουθεί απλά τους σχεδιασμούς της Κυβέρνησης και περιορίζεται σε κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας. Την ίδια στιγμή το ΠΑΜΕ υπηρετεί το δικό του κομματικό σχεδιασμό με δυστυχώς την ίδια κατάληξη.
Ο λόγος είναι πια αναγκαστικά στον κόσμο της εργασίας, των φτωχών αυτοαπασχολούμενων της φτωχομεσαίας αγροτιάς. Με τα δικά τους όργανα, τα σωματεία και τον συντονισμό τους, τις επιτροπές αγώνα μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων, ενάντια στον κάθε είδους υποταγμένο, γραφειοκρατικό, εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό για μια πραγματική κλιμάκωση και ανατροπή των σχεδιασμών τους.
