Κηδεύεται αύριο στο Πρώτο Νεκροταφείο ο αγωνιστής του αντιδικτατορικού αγώνα, μηχανικός Κώστας Αγαπίου
Έσβησε για πάντα το πούρο του Κώστα Αγαπίου. Οι φίλοι του και όσοι τον γνώρισαν τόσο σε ευχάριστες στιγμές όσο και σε εποχές δύσκολες, θα θυμούνται τον θυμόσοφο επιγραμματικό αγωνιστή μηχανικό, το χιούμορ και τις αδιαμφισβήτητες ικανότητές του, τη συμμετοχή του στις παρέες και στους αγώνες.
Όσοι είχαν την τύχη να τον συναναστραφούν σε διακοπές, έχουν να λένε για το πολύπλευρο του χαρακτήρα του και για τις συζητήσεις με ευρεία θεματολογία. Για τη σχολή αυτοματισμού, τον Γκαλουά, τα Μαθηματικά, τους αδικαίωτους αγώνες της ανυπότακτης αριστεράς, της αριστεράς που σίγουρα θα δικαιωθεί μια μέρα.
Αποχαιρετούμε τον Κώστα Αγαπίου του Περικλέους αύριο το μεσημέρι στις 3.00, στο Α’ Νεκροταφείο όπου θα γίνει η πολιτική του κηδεία.
Έγραψαν για τον Κώστα:
Έφυγε από τη ζωή ο Κώστας Αγαπίου
Αντώνης Μαούνης –syspeirosiaristeronmihanikon.blogspot.com
Ο αγαπημένος μας σύντροφος Κώστας Αγαπίου, έφυγε από την ζωή χθες, Παρασκευή το πρωί.
Μετείχε από τα νιάτα του στους πολιτικούς αγώνες για την δημοκρατία, το 15% στην παιδεία, την αντίσταση κατά της δικτατορίας, την αποχουντοποίηση μετά την μεταπολίτευση, με σταθερή προσήλωση στον αγώνα ενάντια στην επί δεκαετίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές μεθοδεύσεις (ασφαλίτικες κλπ) για την συκοφάντηση του αντιδικτατορικού αγώνα και για την σπίλωση της τιμής των αγωνιστών του.
Ενταγμένος σε παρατάξεις της αριστεράς, μετείχε στους συνδικαλιστικούς αγώνες των μηχανικών, στον Σύλλογο Πολιτικών Μηχανικών και στο ΤΕΕ, του οποίου υπήρξε μέλος της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ, εκπροσωπώντας την Συσπείρωση Αριστερών Μηχανικών.
Διακεκριμένος και επιθυμητός επιστήμονας, σε ψηλών απαιτήσεων μελέτες και επιβλέψεις ιδιωτικών και δημοσίων έργων, ως κομμουνιστής δεν αγνόησε την κοινωνική διάσταση της δουλειάς του μηχανικού, απορρίπτοντας για παράδειγμα τις προτάσεις που του έγιναν για την συμμετοχή του σε έργα που σχετίζονταν με τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Μεθαύριο, Δευτέρα 3 του Σεπτέμβρη, ώρα 3μμ, θα γίνει η πολιτική του κηδεία στο 1ο Νεκροταφείο.
……………………………………………………………………..
Σπύρος Κοντομάρης από το facebook:
Ένας άνθρωπος που για πολλά χρόνια υπήρξε δεύτερος πατέρας μου και του οφείλω πάρα πολλά πολιτικά και επαγγελματικά στη ζωή μου, ο Κώστας Αγαπίου, έφυγε από την ζωή προχθές, Παρασκευή το πρωί.
Από τα αμέτρητα ατελείωτα βράδια στο λόου και στο τζόουκς, στο γραφείο του πάνω από την παστερία που συνεχώς έβριζε για τις μυρωδιές, τα σιλό στη Δραπετσώνα, τη συσπείρωση, τις διαδηλώσεις, το τεε, ποτέ δε θα ξεχάσω τρία πράγματα.
-Την αγάπη του για τη ζωή και τις απολαύσεις της,
-Την αγάπη για τη δουλειά του σαν μελετητής πολιτικός μηχανικός, για τα μολύβια και τα κανονάκια του, τις προσομοιώσεις για τους σεισμούς, τις γέφυρες, τις σήραγγες, ότι έμοιαζε ακατόρθωτο να μελετηθεί.
-Την αγάπη για τους φίλους, τους συντρόφους και τους συναδέλφους του.
Ο Κώστας ήτανε ένας άνθρωπος όαση για όλους εμάς που βυθιζόμαστε στη καθημερινότητα της δουλειάς, της οικογένειας της οργάνωσης.
Θα τον θυμάμαι με μεγάλη ευγνωμοσύνη.
Ακολουθεί το σημείωμα του επιστήθιου φίλου και συντρόφου για πολλές δεκαετίες Αντώνη Μαούνη. [παρατίθεται το πιο πάνω κείμενο, σ.σ.]
………………………………………………………………….….
Μνήμη Κώστα Αγαπίου
Π.Κ. από την Εποχή
Σύντροφος, φίλος, συνάδελφος
Επί του πιεστηρίου, συνήθως, είναι κάτι δυσάρεστο. Και όντως ήταν. Την Πέμπτη προς Παρασκευή, στο Ελπίς, παρά τις προσπάθειες των γιατρών και τις δικές του, ο Κώστας Αγαπίου, σύντροφος, φίλος και συνάδελφος δεν ξεπέρασε το σοβαρό πρόβλημα υγείας και η ζωή του τελείωσε, στα 71 του χρόνια. Ο Κώστας Αγαπίου που τον ξεχωρίζαμε από τον άλλο Κώστα Αγαπίου είτε ως «ο μικρός Κώστας», διότι ήταν μικρότερος, είτε ως «ο ξανθός» διότι ο άλλος, ο ξάδελφος, ήταν «ο μελαχρινός», σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο ΕΜΠ
Ως φοιτητής συμμετείχε στην αντίσταση κατά της χούντας, έχοντας, μετέπειτα, και ενεργό ρόλο στην προσπάθεια αποχουντοποίησης του Μετσοβίου.
Αυτή εξάλλου ήταν η παρέα του ως τώρα και η αριστερή πολιτική συντροφιά του. Ανένταχτος εκείνος, σταθερός ως το τέλος στα οράματά του ως κομμουνιστής πιστός στην πόλη του, την Αθήνα που υπεραγαπούσε. Επαγγελματικά δούλεψε ως πολιτικός μηχανικός μαζί με τον συνάδελφό του Νίκο Κουμπή που οι περισσότεροι γνωρίζουμε ως Νίκο Αργυρίου, εξαίρετο κριτικό λογοτεχνίας. Συνδικαλιστικά συμμετείχε στο ΤΕΕ.
Πάντα επί του πιεστηρίου, θα θυμόμαστε, εκτός από την αγάπη, την αγωνία του και την φροντίδα του για τον άλλο Κώστα, πριν και μετά τη σύλληψή του. Την έγνοια του να πάμε κάποιοι από μας, που είμαστε μαζί στους Λαμπράκηδες και στη δικτατορία, μάρτυρες υπεράσπισης. Και πήγαμε. Η τελευταία συνάντηση με τον Κώστα ήταν στο γλέντι της «Εποχής», στην Πλατεία Αυδή, τέλος Ιουλίου. Χαρούμενος, ζωηρός. Χαιρετηθήκαμε με τωρινή ευχαρίστηση και παλιά νοσταλγία. Δεν ξέραμε…
Καλό δρόμο Κώστα.
Αύριο Δευτέρα, στις 3:00 μ.μ., θα γίνει στο Α΄ Νεκροταφείο η πολιτική του κηδεία. Τα θερμά μας συλλυπητήρια στη σύντροφό του Ελένη Δημητριάδη.
Π.Κ.
…………
Δ.Ψ. –Εφημερίδα των Συντακτών
Αποχαιρετούμε σήμερα το μεσημέρι στις 3 στο Α’ Νεκροταφείο τον Κώστα Αγαπίου, με πολιτική κηδεία, όπως θέλησε ο ίδιος.
Ο Κώστας υπήρξε μια ξεχωριστή μορφή του χώρου της Αριστεράς με συνεχή και ανιδιοτελή συμμετοχή στον αγώνα τού 114, την αντιδικτατορική αντίσταση, την αποχουντοποίηση, αλλά και τους συνδικαλιστικούς αγώνες των μηχανικών από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα.
Κορυφαίος πολιτικός μηχανικός ο ίδιος, με συμμετοχή σε σημαντικά έργα, ξεχώρισε για το ιδιαίτερο χιούμορ, την ανοιχτή καρδιά και την ακατάβλητη διονυσιακή διάθεση.
Αντιμετώπισε με τόλμη αλλεπάλληλες απόπειρες κάθε λογής μηχανισμών να τον εμπλέξουν σε σκοτεινά σενάρια, με αποκορύφωμα την υπόδειξή του –μαζί με τον συνονόματο εξάδελφό του- στη λίστα των 251 «υπόπτων τρομοκρατών» της μεταπολίτευσης, δίπλα στο όνομα του Μανώλη Γλέζου.
Θα λείψει πολύ σε όλους μας.
Δ.Ψ.
……….
