Έφυγε ένας κομμουνιστής μαχητής
Δισέλιδο αφιέρωμα του ΠΡΙΝ, 30/9/2018
Η πολιτική κηδεία του Τάσου Κατιντσάρου θα γίνει τη Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2018, στις 4 μ.μ., στο Κοιμητήριο Περιστερίου
Τάσος Κατιντσάρος (1955-2018): Πάντα στην πρώτη γραμμή των αγώνων
Νίκος Ξηρουδάκης
Ο Τάσος Κατιντσάρος ήταν εμβληματική μορφή της επαναστατικής αριστεράς στην Ελλάδα
Μια ζωή αφιερωμένη στο κομμουνιστικό κίνημα, συνυφασμένη με την ιστορία της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς στην Ελλάδα. Ενός ιδεολογικού και πολιτικού χώρου που παρά την μεγάλη συμβολή στους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες της μεταπολίτευσης δεν απέκτησε την ανάλογη εμβέλεια. Ήταν ένα ερώτημα αυτό που απασχολούσε τις συζητήσεις μας με τον Τάσο, που με τιμούσε με τη φιλία του.
Έδωσε το παρών σε όλες τις μάχες, σε όλα τα ορόσημα. Σταχυολογώ επιγραμματικά:
– Συμμετέχει από νεαρή ηλικία στον αντιδικτατορικό αγώνα και στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, οργανωμένος στο Μαχητή και την μετεξέλιξή του, την Κ.Ο. Μαχητής. Δικάζεται με τους τέσσερις της Κ.Ο. Μαχητής για ηθική αυτουργία στα γεγονότα της 25 Μάη του 1976. Κρατάει περήφανη στάση στο δικαστήριο και αθωώνεται.
– Συμμετέχει στην Επιτροπή για την υπεράσπιση από την κρατική καταπίεση και καταστολή, κατά του ν.774/78. Θέτοντας για πρώτη φορά πολιτικά το ζήτημα της καταστολής δίπλα σε αυτό της κρατικής τρομοκρατίας, η επιτροπή διοργάνωσε πετυχημένη εκδήλωση στο κατάμεστο Σπόρτινγκ.
– Ήταν στην πρώτη αλυσίδα του μπλοκ που στο Πολυτεχνείο του 1980 διεκδίκησε την πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία. Μια πορεία με δύο νεκρούς, τον Ιάκωβο Κουμή και τη Σταματίνα Κανελλοπούλου που δολοφονήθηκαν βάρβαρα από τα ΜΑΤ. Το μπλοκ της πορείας, φτάνοντας στις αύρες που είχαν αποκόψει το δρόμο στη Βουλή, είχε χιλιάδες διαδηλωτές και στη σύγκρουση έσπασε από τη μέση και όχι από τις πρώτες αλυσίδες που μάχονταν για αρκετή ώρα.
– Συμμετείχε στην «Επιτροπή για το στρατό» με την σημαντική δράση για «κίνημα μαζικό μέσα κι έξω απ’ το στρατό». Στο Πολυτεχνείο του ’81, για πρώτη φορά έξι φαντάροι με στολή και καλυμμένα πρόσωπα με κόκκινα μαντήλια, συμμετέχουν στη διαδήλωση με πανό: «Πολιτικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες στους φαντάρους». Ένας από αυτούς ήταν ο Τάσος. (Δεύτερος από δεξιά στη φωτογραφία)
Η εμφάνισή τους προκάλεσε αίσθηση και επαναλαμβάνεται την Πρωτομαγιά του ’82, με 13 πλέον στρατευμένους. Κάθε φορά, στο τέλος της πορείας ο κόσμος δημιουργεί προστατευτικό κλοιό, οι φαντάροι αλλάζουν ρούχα και φυγαδεύονται με συνοδεία.
Στο Πολυτεχνείο του ’82 συμμετέχουν δεκάδες φαντάροι και των τριών όπλων, με τα πανό των επιτροπών τους και περιφρούρηση από χιλιάδες διαδηλωτές. Μετά από αυτές τις κεντρικές εμφανίσεις, εμφανίζονται Επιτροπές Στρατιωτών-Ναυτών-Σμηνιτών στα στρατόπεδα όλης της χώρα, που αρχίζουν να κάνουν καταγγελίες και να δημοσιεύουν προκηρύξεις. Τον Αύγουστο του ’82 πραγματοποιείται η 1η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη των δεκάδων Επιτροπών Στρατιωτών-Ναυτών-Σμηνιτών. Ταυτόχρονα δημιουργείται ένα πανελλαδικό υποστηρικτικό δίκτυο πολιτών, σχεδόν σε κάθε πόλη και στα νησιά του Αιγαίου.
– Συμμετείχε στη σύγκρουση του Κάραβελ, το 1984, ενάντια στην επίσκεψη του φασίστα Λεπέν.
– Απαρασάλευτα τοποθετημένος στην επαναστατική αριστερά, έδωσε το παρών και πρωτοστάτησε σε όλες τις προσπάθειες για την πολιτική σύγκλιση διαφορετικών ιστορικών ρευμάτων, τόσο στο κίνημα όσο και στην κεντρική πολιτική συγκρότηση.
Συμμετέχει στις εκλογές του ’81 με την Κίνηση για μια Επαναστατική Αριστερά.
Τον Ιούνιο του 1989 συμμετέχει στην ΕΑΣ (Εναλλακτική Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση), το Νοέμβρη στην Αριστερή Πρωτοβουλία, ενώ στις εκλογές του 1990 συμμετέχει στη Λαϊκή Αντιπολίτευση.
Αργότερα στη Μαχόμενη Αριστερά και στο ΜΕΡΑ, ενώ πρωτοστατεί στην ίδρυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που σίγουρα του οφείλει πολλά. Πάντοτε μέλος της ΚΣΕ ή του ΠΣΟ, ενώ για πολλά χρόνια ήταν μέλος της Π.Ε. του ΝΑΡ, από το οποίο αποχώρησε τον Απρίλιο του 2018. Εντάχθηκε στη Μετάβαση καθώς και στο Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο.
Γεννήθηκε και έζησε στο Περιστέρι και ήταν ιδρυτικό μέλος της Αριστερής Κίνησης Περιστερίου.
Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς, ότι με την αποχώρηση του Τάσου, αποχωρεί ένα κομμάτι της ιστορίας της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς στην Ελλάδα. Ήταν κινητό αρχείο λεπτομερειών, γεγονότων, και πληροφοριών. Είχαμε συμφωνήσει να δώσει μια συνέντευξη στην Παντιέρα. Τηλεφωνηθήκαμε αλλά μου είπε «Νίκο, άστο από βδομάδα, ελπίζω να είμαι καλύτερα». Δεν προλάβαμε όμως…
……………………………………………………………………………………………………..
Παρακαταθήκες ζωής ενός αγωνιστή του κομμουνιστικού κινήματος
Σύντροφε Τάσο, μπορείς να φύγεις ήσυχος, έκανες το χρέος σου
Ν.Ξ.
Θάρρος και αγωνιστικότητα. Πάντα στην πρώτη αλυσίδα, μέχρι το τέλος. Σε δύσκολες εποχές, ήταν υπεύθυνος απέναντι στο νόμο στο έντυπο της οργάνωσής του, «Προλετάριος Μαχητής».
Η συγκλονιστική απολογία του σε νεαρή ηλικία στο δικαστήριο, αξίζει να μελετηθεί από τους νέους κομμουνιστές.
«Αυτά που λέω δεν είναι απολογία στο δικαστήριό σας. Η μόνη απολογία που κάνουν οι κομμουνιστές είναι η απολογία τους για τις πράξεις τους στην οργάνωσή τους, στην εργατιά και στο λαό […]
Η πολιτική της κυβέρνησης Καραμανλή έγινε κουρελόχαρτο, και όχι σε διαβούλια και διαπραγματεύσεις αλλά εκεί που δίνονται πραγματικά οι πολιτικές μάχες, στα πεζοδρόμια και τους δρόμους.»
Περιστεριώτης και Ατρόμητος, όνομα και πράγμα.
Το θάρρος συνοδευόταν από σεμνότητα, λαϊκότητα και απλότητα. Ιδιαίτερα αγαπητός, προσιτός στον κάθε σύντροφο, ήταν μια προσωπικότητα που κέρδιζε ευρύτερη αναγνώριση και εμβέλεια.
Ανοιχτός στο διάλογο και την άλλη άποψη. Σταθερός στις απόψεις αλλά ευγενής στην πολιτική αντιπαράθεση.
Το ενδιαφέρον του για την ιστορία του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος ήταν πολιτικό, με το βλέμμα στο σημερινό «δια ταύτα», όχι ακαδημαϊκό. Η αριστερή του οπτική για την εαμική επανάσταση, το Δεκέμβρη, τον Άρη και τον ΔΣΕ, έχει αποτυπωθεί στα δύο μνημειώδη άρθρα του στο Πριν.
Μια ζωή αφιερωμένη στο κομμουνιστικό κίνημα. Μπολιασμένος «βαριά» με το μικρόβιο της πολιτικής. Η δύναμη και η αγωνιστικότητα στην προσωπική ζωή. Αναμετρήθηκε στα ίσα με τον καρκίνο.
Ο Τάσος ενδιαφερόταν ουσιαστικά για τα προβλήματά του διπλανού του. Με τη ζωή και τη στάση του, κέρδισε όχι μόνο το σεβασμό και την εκτίμηση αλλά και την αγάπη όλων των συναγωνιστών του.
Σύντροφε Τάσο, θα σε θυμόμαστε πάντα με συγκίνηση. Να φύγεις ήσυχος, έκανες το χρέος σου. Το ίχνος που χάραξες με τη διαδρομή σου στη ζωή, ο τρόπος που σμίλεψες τους γύρω σου, όπως άλλοι αγωνιστές σμίλεψαν εσένα, λάμπρυνε τη σύγχρονη κομμουνιστική ελπίδα. Νέοι κομμουνιστές, θα πάρουν τη θέση σου στην πρώτη αλυσίδα.
Πηγή: ΠΡΙΝ
……………………………………………………………………………………………………..
Τάσος Κατιντσάρος: Ένας κομμουνιστής ΜΑΧΗΤΗΣ από την αρχή μέχρι το τέλος
Γιάννης Ελαφρός
Θυμάμαι τον ενθουσιασμό του Τάσου μπροστά στο κατάμεστο Σπόρτινγκ, τον Γενάρη του 2009, στην πρώτη μαζική συγκέντρωση-συζήτηση για την μετωπική συσπείρωση της αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής Αριστεράς. «Βλέπω ένα όνειρο ζωής να γίνεται πραγματικότητα» έλεγε.
Ο Τάσος Κατιντσάρος υποστήριζε αποφασιστικά την ανάγκη συσπείρωσης και ενότητας της επαναστατικής Αριστεράς. Όχι γενικά της Αριστεράς, απεχθανόταν τις παναριστερές σούπες και είχε ψηλά το μέτωπο με τον ρεφορμισμό και την ενσωμάτωση, όπως και με την λογική του «μικρομάγαζου». Σεβόταν όμως όλους όσους αγωνίζονταν, ακόμα και με διαφορετικές απόψεις, όσους ήταν (όπως κι αυτός) σταθερά στους δρόμους του αγώνα. Γι’ αυτό ο Τάσος ήταν πολύ περήφανος για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είχε πάντοτε υψηλούς στόχους για το μέτωπο το οποίο υπηρέτησε χρόνια από την ΚΣΕ, και ήταν υπέρ της αναβάθμισή της, κόντρα σε λογικές μικροκομματικής περιχαράκωσης.
Ο Τάσος ήταν παιδί της «μικρής» Αριστεράς των μεγάλων αγώνων, των μεγάλων στόχων, των μεγάλων ελπίδων. «Οι καβαλάρηδες με την μεγάλη σκιά», που λέγαμε κάποτε. Μιας Αριστεράς που αν και μειοψηφική στην επιρροή δεν είναι περιθωριακή, ούτε ελιτίστικη, αλλά προσπαθεί διαρκώς να σκεφτεί λαϊκά, με όρους μαζικής εργατικής παρέμβασης, να «βγάλει γραμμή» για το μαζικό κίνημα.
Έτσι τον γνωρίσαμε στο ΝΑΡ, αυτό τον Μαχητή, που ξεκίνησε από την Κ.Ο. Μαχητής, από άλλη με τους περισσότερους ΝΑΡίτες αφετηρία, αλλά με την ίδια στόχευση, την επαναστατική ανατροπή με όπλο την αναγέννηση του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος.
Γιατί ο Τάσος έμεινε σταθερός στην επαναστατική και κομμουνιστική επιλογή ζωής. Κι όταν οι σειρήνες της ενσωμάτωσης αγκάλιασαν την Αριστερά της μεταπολίτευσης και έπνιξαν στο βάλτο του εφησυχασμού μεγάλο μέρος της (άλλοι σε υπουργεία ή σε γενικές γραμματείες, άλλοι στο ΠΑΣΟΚ, άλλοι στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, άλλοι στα ρεφορμιστικά επιτελεία κλπ.) ο Τάσος θα παραμείνει επίμονος αντάρτης, μαχητής ενός στρατού που δεν υπήρχε, αλλά είχε υποσχεθεί στην ιστορία να συμβάλλει στη δημιουργία του.
Στο ΝΑΡ αγωνίστηκε 27 ολόκληρα χρόνια, μια ζωή, προσφέροντας στο εγχείρημα την πλούσια πείρα του και την ξεχωριστή οπτική του. Αθεράπευτα αισιόδοξος, με μεγάλη εμπιστοσύνη στις κρυμμένες δυνατότητες του λαού μας, όπως όλοι όσοι έχουν δει μέσα στη μεγάλη νύχτα να «ξυπνάει ο γίγαντας λαός». Κι όταν ήρθε η ώρα να χωρίσουν οργανωτικά οι δρόμοι μας κινήθηκε με συντροφική ευγένεια, με την αίσθηση πως «θα είμαστε μαζί», αν και δίπλα, μέσα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στο ασίγαστο πάθος της επαναστατικής κομμουνιστικής Αριστεράς.
Υπάρχουν άνθρωποι που πάνω στη ζωή τους, στο κουρασμένο σώμα τους και το ακάματο πνεύμα τους, κουβαλούν την ιστορία, τη συμβολή της επαναστατικής Αριστεράς στη χώρα μας, που αναδύεται από τις πιο πρωτοπόρες αναζητήσεις της εργατικής τάξης. Ο Τάσος ήταν ένας απ’ αυτούς. Και το δικό του πέταγμα θα σηματοδοτεί το βάθος του ουρανού, που είναι κόκκινο. Γι’ αυτό ο Τάσος δεν πρόκειται να ξεχαστεί, θα ζει μέσα στους νέους αγώνες, μέσα στους αγώνες των νέων, που τόσο αγαπούσε.
Πηγή: ΠΡΙΝ
……………………………………………………………………………………………………..
Ανακοινώσεις Οργανώσεων
Για την απώλεια του Τάσου Κατιντσάρου
H ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ εκφράζει στην ανακοίνωσή της τα βαθύτατα συλλυπητήριά της στην οικογένεια και τους οικείους του Τ. Κατιντσάρου και τονίζει:
«Σύντροφε Τάσο,
σε αποχαιρετούμε, μαζί με όλους τους συντρόφους και συναγωνιστές σου της δικτατορίας, της μεταπολίτευσης, των μετωπικών εγχειρημάτων, των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων στους οποίους έδωσες το “παρών”. Στους αγώνες αυτούς που θα δικαιωθούν αργά ή γρήγορα, θα πρωταγωνιστήσει μια σύγχρονη κομμουνιστική ελπίδα».
Στην ανακοίνωση της πολιτικής κίνησης Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο τονίζεται πως «τα τελευταία χρόνια της ενσωμάτωσης μεγάλων τμημάτων της Αριστεράς στο αστικό μνημονιακό στρατόπεδο, των πικρών απογοητεύσεων και του κατακερματισμού, δεν το έβαλε κάτω, αγωνίστηκε σταθερά και αισιόδοξα για την προγραμματική και μετωπική ανασυγκρότηση της αντικαπιταλιστικής και όλης της μαχόμενης Αριστεράς και κυρίως του κομμουνιστικού κινήματος».
Η Μετάβαση σημειώνει πως «σε αυτόν τον πρώτο αποχαιρετισμό μόνο μια υπόσχεση μπορούμε να του δώσουμε, την αγαπημένη του λέξη: Venceremos αγαπημένε σύντροφε, με εσένα μαζί, πάντα στην πρώτη αλυσίδα όπως πάντα»!
«Στρατευμένος σταθερά στο επαναστατικό κομμουνιστικό κίνημα, συμμετείχε σε όλους τους μεγάλους πολιτικούς αγώνες της μεταπολίτευσης», υπογραμμίζει το ΝΑΡ. «Οι σύντροφοί σου στο ΝΑΡ και τη νΚΑ και όλοι όσοι σε γνώρισαν και αγωνίστηκαν δίπλα σου, θα σε θυμόμαστε με σεβασμό και επιστράτευση δυνάμεων για μια νέα κομμουνιστική αυγή».
Με αισθήματα μεγάλης θλίψης αποχαιρετούμε τον σ. Τάσο, τονίζει η ΚΕ του ΣΕΚ. «Χάνουμε –και μαζί μας όλη η Αριστερά– έναν σύντροφο με τον οποίο μας ενώνουν αγώνες που δώσαμε μαζί εδώ και δεκαετίες για την κοινή υπόθεση της νίκης και της απελευθέρωσης της εργατικής τάξης».
«Εμείς που τον γνωρίσαμε νεότεροι του, από τη δεκαετία του ’90 και μετά και πρόσφατα από τις γραμμές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αισθανό- μαστε το σημάδι του. Νιώθουμε το παράδειγμα ήθους, σεμνότητας, αγωνιστικότητας και συντροφικότητας και θέλουμε να το κρατήσουμε μαζί μας», τονίζει η Αριστερή Συσπείρωση.
«Θαυμάσαμε την επιμονή που έδειξε και την πλάτη που έβαλε για να φτιαχτεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Όμως για εμάς δεν ήταν ποτέ ένας σύντροφος από άλλη οργάνωση. Ήταν πάντα ένας αγαπημένος σύντροφος», σημειώνει η ΑΡΑΝ.
«Ο Τάσος ήταν και θα είναι μια από τις πιο εμβληματικές φυσιογνωμίες των αγώνων του λαού του Περιστερίου. Αν κάτι εξέφραζε ο Τάσος, ήταν η ακλόνητή του πίστη στον λαϊκό ριζοσπαστισμό και σε ένα νέο κομμουνιστικό σχέδιο», υπογραμμίζει η Αριστερή Κίνηση Περιστερίου, της οποίας ο Τάσος ήταν ιδρυτικό μέλος.
«Οι δρόμοι μας διασταυρώνονταν μαζί του πάντα ακριβώς στους δρόμους του αγώνα. Κι είναι σ’ αυτούς τους δρόμους που ο σύντροφος Τάσος θα είναι πάντα παρών μέχρι την τελική νίκη του κομμουνισμού», σημειώνει το ΕΕΚ.
«Ανήκει σε μια γενιά αγωνιστών που πρόσφερε πολλά στο εργατικό και επαναστατικό κίνημα της χώρας μας», αναφέρει η ΟΚΔΕ. «Ο Τάσος ήταν από τους λίγους που μπορούσε να πιάνει τον “σφυγμό” της νεολαίας», σημειώνει η Αναμέτρηση. «Ο Τάσος δεν υποχώρησε ποτέ», σημειώνει η Κομμουνιστική Επαναστατική Δράση.
Τα συλλυπητήριά του εξέφρασαν ο Πρόεδρος της Βουλής Ν. Βούτσης και το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ.
