ανυπομονησία
Φιλορρήμων Χαλκαίος
Το γλυκοχάραμα, όλοι το πεθυμούμε
σε ένα έρεβος πηχτό, ατελείωτο.
ποια δε λαχτάρισε για να λουστεί
στο φως, στη ζεστασιά του;
σκληρή, αβάσταχτη η νυχτιά
που θέλεις ν’ αποδράσεις.
πριν την αυγή το πιο βαθύ σκοτάδι,
πριν την κραυγή, η πιο βαθιά σιωπή.
δόλια ψυχή μου μη ξεγελαστείς
στιγμή μην τεμπελιάσεις
μήτε βοηθάει να βιαστείς
με αβασταξιά καλοθρεμένου.
μια τσεκουριά δεν επαρκεί
στο λαίμαργο το δέντρο
κλαδεύεις το και αντρώνεται
μπολιάζεις το; θεριεύει!
κόψιμο του χρειάζεται, αποφασιστικό
στη ρίζα χαμηλά του.
μια τσεκουριά δεν το ενοχλεί
μέσα μας να παρασιτεί.
ούτε οι δυο, ούτε οι τρεις,
μήτε οι χίλιες δέκα…
σχέδιο θέλει, με βαριά υπομονή
οργάνωση και πείρα.
η αλύγιστη δουλειά του μυρμηγκιού
πλάθει τη νέα συνθήκη.
22 Φλεβάρη ’21
