Οι νοσοκομειακοί γιατροί αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους & για δημόσια δωρεάν υγεία
Οι γιατροί πολλών νοσοκομείων σε όλη την χώρα, με τους ειδικευόμενους στην πρώτη γραμμή, δίνουν έναν μεγαλειώδη απεργιακό αγώνα αυτήν την περίοδο με αποφάσεις γενικών συνελεύσεων και με την μορφή της επίσχεσης εργασίας.
Η διεκδίκηση αφορά τόσο την αποπληρωμή των δεδουλευμένων εφημεριών, όσο και την επιτακτική ανάγκη λήψης άμεσων μέτρων για την ενίσχυση των δημόσιων νοσοκομείων με μόνιμο προσωπικό και χρηματοδότηση απ τον κρατικό προϋπολογισμό.
Ο αγώνας αυτός διεξάγεται κυριολεκτικά ενάντια σε «θεούς και δαίμονες».
Από την μια η απαράδεκτη στάση της κυβέρνησης που ενώ δίνει «γη και ύδωρ» στους «δανειστές» διοχετεύοντας δισεκατομύρια προς το ΔΝΤ και την Γκόλντμαν Σακς, δεν έχει πάρει ΟΥΤΕ ΕΝΑ πραγματικό μέτρο για την αποφυγή της πλήρους κατάρρευσης του δημόσιου συστήματος περίθαλψης και την ανάσχεση της υγειονομικής γενοκτονίας..
Από την άλλη ο γνωστός εσμός αρχιφακελάκηδων, αρχιμιζαδόρων, στελεχών του κρατικού μηχανισμού, διοικητών κλπ έχουν εξαπολύσει μια συντονισμένη επίθεση αυταρχισμού και τρομοκράτησης ενάντια στους αγωνιζόμενους γιατρούς με τους ειδικευόμενους στο στόχαστρο.
Απαράδεκτη είναι και η στάση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ του κλάδου, που μέχρι τώρα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να «καλμάρει» το αγωνιστικό κλίμα.
Προβληματική είναι η συμπεριφορά και της ηγεσίας του ΠΑΜΕ Υγείας, που επίμονα αρνείται το δικαίωμα των ειδικευόμενων γιατρών σε επίσχεση χωρίς προσωπικό ασφαλείας.
Ο αγώνας των επισχέσεων θα πρέπει άμεσα να πυροδοτήσει ένα πανελλαδικό κίνημα αλληλεγγύης με προμετωπίδα την διεκδίκηση αποκλειστικά δημόσιας, δωρεάν, καθολικής, σύγχρονης, υψηλού επιπέδου περίθαλψης με χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Με μόνιμο υγειονομικό προσωπικό που θα εργάζεται σε συνθήκες εργασιακής, μισθολογικής, επαγγελματικής και επιστημονικής αξιοπρέπειας για να προσφέρει στον πληθυσμό αυτό που μπορεί.
Το εκρηκτικό πρόβλημα της υγείας αποκαλύπτει με τον πιο δραματικό τρόπο το κρίσιμο σταυροδρόμι μπροστά στο οποίο βρίσκεται σήμερα η ελληνική κοινωνία:
Υποταγή στο μαύρο μέτωπο κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ, με κλιμάκωση της κοινωνικής και υγειονομικής γενοκτονίας των μνημονίων και εδραίωση του δόγματος «σε κάναμε φτωχό, τώρα ψόφα»
Ή
ρήξη, ανατροπή, διαγραφή του δημόσιου χρέους, έξοδος από ευρωζώνη και ΕΕ, εθνικοποίηση των τραπεζών, αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου με εργατικό έλεγχο παντού ώστε να αναστραφεί η θανατηφόρα διάλυση των κοινωνικών δομών
Ο λαός πρέπει να βαδίσει τολμηρά στον δεύτερο.
