Η στοχοποίηση των φοιτητών και φοιτητριών που αγωνίζονται, δεν πέρασε, δεν περνάει, δεν θα φέρει αποτελέσματα, ακριβώς γιατί αγωνίζονται και υψώνουν τείχος ανίκητο απέναντι στην «αξιολόγηση» και κάθε αξιολόγηση. Η εκδίωξη των «αξιολογητών» από τις σχολές την Τρίτη 3 Νοεμβρίου ήταν μια πρώτη απάντηση στην καταιγίδα που έρχεται στα πανεπιστήμια.
Οι «μεταρρυθμιστές» που επιδίδονται σε ασκήσεις μισανθρωπισμού και προάσπισης μιας «αριστείας» που πρακτικά σημαίνει περισσότερους ταξικούς φραγμούς σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης, αλλά και κατάλυση κάθε δικαιώματος, σκληρές χρηματικές περικοπές, περισσότερες δαπάνες στις πλάτες φοιτητών και οικογενειών τους, ακόμα λιγότερα χρήματα για το δημόσιο πανεπιστήμιο, θα πρέπει να… περιμένουν πολύ ακόμα. Θα μείνουν με την όρεξη των στοχοποιήσεων, γιατί τα σχήματα της ΕΑΑΚ δεν είναι μόνα τους.
Αντί λοιπόν το γνωστό κλαυσίγελο περί «αριστείας» που «πλήττεται» από «μέτριους που δεν την επιθυμούν», ας πάρουν θέση όλοι αυτοί, με πρώτο το υπουργείο Παιδείας φυσικά, για τα εξής:
• Σημαίνει ή δεν σημαίνει η αξιολόγηση αυτόματη περικοπή δαπανών, με οποιοδήποτε συμπέρασμά της;
• Γίνεται ή δεν γίνεται προκειμένου να εξεταστούν νέες συγχωνεύσεις και καταργήσεις τμημάτων, σε ένα καινούργιο σχέδιο «Αθηνά» που ουσιαστικά προανήγγειλε το υπουργείο; Ή μήπως πρέπει να πιστέψουμε ότι η «αριστερή Αθηνά» θα είναι καλύτερη από αυτή των προηγούμενων, όπως το «αριστερό μνημόνιο»;
• Είναι ή δεν είναι ρητή ντιρεκτίβα των μνημονίων η είσοδος των επιχειρήσεων στα πανεπιστήμια, λόγος που προκαλεί και την πρεμούρα των «μεταρρυθμιστών» που, ω του θαύματος, αρκετοί έχουν ή συνεργάζονται με φορείς οι οποίοι ετοιμάζονται να κόψουν σε μερίδες την πανεπιστημιακή εκπαίδευση;
Είμαστε μαζί με τους φοιτητές και τις φοιτήτριες του ΕΚΠΑ που αντιδρούν στην αξιολόγηση, μαζί με τις καταλήψεις στην Κρήτη και στα Γιάννενα με αιτήματα που οι αξιολογήσεις αγνοούν, όχι όμως και η ζωή: σίτιση, στέγαση, μετακίνηση. Μαζί τους, ενάντια στο «Πανεπιστήμιο Α.Ε.» που θέλουν οι «θεσμοί», εφαρμόζει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, στηρίζουν οι απανταχού «μεταρρυθμιστές».
