Ανταρσία στο Αιγαίο – Αντικαπιταλιστική Αριστερά
Η Ανταρσία στο Αιγαίο παρεμβαίνει στις περιφερειακές εκλογές του Οκτωβρίου
Καλεί σε συμπόρευση άλλες δυνάμεις και αγωνιστές της αριστεράς
Η περιφερειακή παράταξη «Ανταρσία στο Αιγαίο – Αντικαπιταλιστική Αριστερά» μέσα από συλλογικές διαδικασίες που πραγματοποιήθηκαν το προηγούμενο διάστημα αποφάσισε την κάθοδο της στις περιφερειακές εκλογές του Οκτωβρίου του 2023, με επικεφαλής τον νυν περιφερειακό σύμβουλο της παράταξης Νίκο Μανάβη.
Από το 2010 ως σήμερα, η «Ανταρσία στο Αιγαίο – Αντικαπιταλιστική Αριστερά» είναι η φωνή του εργαζόμενου και της εργαζομένης, του φτωχομεσαίου αγρότη και αγρότισσας, του άνεργου και της άνεργης, του νέου και της νέας, του πρόσφυγα και της προσφύγισσας. Οι περιφερειακοί σύμβουλοι της παράταξης κατέδειξαν πως οι Περιφέρειες και οι Δήμοι δεν είναι μηχανισμοί αυτοδιοίκησης αλλά το τοπικό κράτος, δηλαδή μηχανισμοί που υλοποιούν τις επιλογές της Ε.Ε. και των κυβερνήσεων για αναδιανομή του πλούτου υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου και σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο.
Η «Ανταρσία στο Αιγαίο – Αντικαπιταλιστική Αριστερά» άσκησε αντιπολίτευση από την σκοπιά των εργατικών – λαϊκών συμφερόντων, της προστασίας του περιβάλλοντος και της προάσπισης του δημόσιου χώρου και των δημόσιων αγαθών. Η επιλογή αυτή σε σημαντικό βαθμό οδήγησε την στροφή προς τα αριστερά κι άλλων δυνάμεων που εκπροσωπούνταν στα περιφερειακά συμβούλια από το 2015 και μετά. Η παράταξη στήριξε και συμμετείχε στο κίνημα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες – μετανάστες από τη σκοπιά της εργατικής αλληλεγγύης. Αρνήθηκε να συμπράξει στα αντιπροσφυγικά συλλαλητήρια βάζοντας φρένο στην ακροδεξιά ρατσιστική και αντιπροσφυγική υστερία.
Όλα αυτά τα χρόνια η Ανταρσία στο Αιγαίο αρνήθηκε να μπει σε παιχνίδια συνδιοίκησης και συνδιαχείρισης της εξουσίας στην Περιφέρεια τη στιγμή που οι παρατάξεις που στηρίχθηκαν από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ (το 2019) ήταν σε συνεχή διαβούλευση με τις δύο παρατάξεις της δεξιάς για το μοίρασμα της εξουσίας. Η παράταξη βρέθηκε στο πλευρό της φτωχομεσαίας αγροτιάς των νησιών την ώρα που οι παρατάξεις των κοινοβουλευτικών κομμάτων (επίσημες και ανεπίσημες) είτε υλοποιούσαν την ΚΑΠ, είτε έριχναν νερό στο μύλο της ΚΑΠ με την υποστήριξη του Μητρώου Αγροτών που είναι βασικό εργαλείο καταστροφής της φτωχομεσαίας αγροτιάς. Καταψήφισε τα κοινά ψηφίσματα των παρατάξεων των κοινοβουλευτικών κομμάτων για το προσφυγικό αρνούμενη να κλείσει τα μάτια στην έντεχνη αντιπροσφυγική ρητορική της περιφερειακής αρχής Μουτζούρη. Η Ανταρσία στο Αιγαίο γνώριζε από την αρχή πως αυτά τα ψηφίσματα θα οδηγούσαν στα αντιπροσφυγικά συλλαλητήρια στη Λέσβο και σε έξαρση του ρατσισμού, του εθνικισμού και της ξενοφοβίας στα νησιά. Είναι θλιβερό πως σε αυτά τα ψηφίσμα στηρίχθηκαν από παρατάξεις αριστερής αναφοράς (ΛΑΣ, Συμπαράταξη Πολιτών). Απέναντι σε αυτή την πολιτική αντιτάξαμε την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, τον κοινό αγώνα ντόπιων και προσφύγων και αγωνιστήκαμε για την ανατροπή της πολιτικής της Ε.Ε. Μια πολιτική που οδηγεί στην κατασκευή των κλειστών φυλακών και τον εγκλωβισμό των προσφύγων στα νησιά.
Όταν η Περιφερειακή Αρχή Μουτζούρη δίνει τουλάχιστον μισό εκατομμύριο ευρώ το χρόνο για να στηρίξει την κερδοφορία του μεγάλου ξενοδοχειακού κεφαλαίου. Η Ανταρσία στο Αιγαίο αντιτείνει την οικονομική ενίσχυση των 17.000 ανέργων του βορείου Αιγαίου για να κάνουν διακοπές και φυσικά καταψήφιζε κάθε χρόνο την πρόταση της Περιφερειακής Αρχής.
Επίσης η παράταξη μας αρνήθηκε να συμπράξει στα ποικιλόμορφα προγράμματα εργασιακής ομηρίας δίμηνων, τετράμηνων κλπ. συμβάσεων εργασίας και επίμονα ζητούσε μόνιμες προσλήψεις για την κάλυψη των αναγκών της Περιφέρειας.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, από το 2019 και μετά, οι θέσεις της Ανταρσία στο Αιγαίο υιοθετήθηκαν και στηρίχθηκαν από την παράταξη «Άλλος δρόμος». Αντίθετα η παράταξη της ΛΑΣ επέλεξε σε αρκετές περιπτώσεις να ψηφίσει «λευκό» σε προγράμματα τουριστικής προβολής. Ένα εξ αυτών χρηματοδότησε την διεξαγωγή αντιιμπεριαλιστικού φεστιβάλ της ΚΝΕ στη Λέσβο. Επίσης, η ΛΑΣ – παρά τις αντιρρήσεις της – υπερψήφισε τις προσλήψεις προσωπικού ορισμένου χρόνου ακόμη και τις προσλήψεις νέων μέσα από τα απαράδεκτα προγράμματα μαθητείας.
Τα επόμενα χρόνια η Περιφέρεια βορείου Αιγαίου θα είναι βασικός μοχλός για το πέρασμα των αντιλαϊκών πολιτικών υπό το πρόσχημα της προστασίας του περιβάλλοντος και της πράσινης ανάπτυξης. Στους σχεδιασμούς της Ε.Ε. και των ελληνικών κυβερνήσεων είναι:
1) Να φυτέψουν ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά πάρκα σε όλα τα μεγάλα νησιά του βορείου Αιγαίου,
2) Να κατασκευαστούν φαραωνικά έργα όπως το φράγμα της Τσικνιά που θα ανεβάσουν στα ύψη το κόστος ύδρευσης χωρίς να καλύψουν τις υπάρχουσες ανάγκες και παράλληλα θα δημιουργήσουν τεράστια περιβαλλοντικά προβλήματα,
3) Να φορτώσουν στις πλάτες των κατοίκων των νησιών νέα βάρη με αύξηση στις τιμές των αεροπορικών και ακτοπλοϊκών εισιτηρίων στο όνομα της «πράσινης οικονομίας»,
4) Να συρρικνώσουν παραπέρα τις παροχές υγείας, παιδείας, κοινωνικής πρόνοιας στη νησιωτική Ελλάδα στο όνομα της νέας λιτότητας που έχουν συμφωνήσει η Ε.Ε. και ελληνικές κυβερνήσεις,
5) Να δημιουργήσουν μεγάλα σύγχρονα αγροτικά τσιφλίκια με παράλληλη καταστροφή των μικρών αγροτών, κτηνοτρόφων και ψαράδων της νησιωτικής Ελλάδας στο πλαίσιο εφαρμογής της νέας ΚΑΠ (Κοινή Αγροτική Πολιτική) και της νέας ΚΑλΠ (Κοινή Αλιευτική Πολιτική),
6) Να προωθήσουν η επέλαση του μεγάλου τουριστικού κεφαλαίου (ήδη έχει ξεκινήσει) που απειλεί να καταστρέψει κάθε άλλη παραγωγική δυνατότητα στα νησιά, τις υφιστάμενες μικρές τουριστικές επιχειρήσεις και το φυσικό περιβάλλον.
7) Να συνεχίσουν την αντιπροσφυγική πολιτική που οδηγεί σε όλο και περισσότερα θανατηφόρα ναυάγια σε Αιγαίο και Μεσόγειο, στη δημιουργία νέων κλειστών φυλακών για τους πρόσφυγες και ενισχύει τον εθνικισμό και τον ρατσισμό.
8) Να υπερθεματίζουν για ακόμη μεγαλύτερες δαπάνες για πολεμικούς εξοπλισμούς ώστε να εξυπηρετηθούν οι ΝΑΤΟϊκοί σχεδιασμοί. Κι όσο οι εξοπλισμοί αυξάνονται τόσο μεγαλώνει ο κίνδυνος μιας Ελληνοτουρκικής πολεμικής σύγκρουσης, στο πλαίσιο του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού των δύο αστικών τάξεων, που θα είναι πολλαπλά καταστροφική για τους κατοίκους των νησιών του βορείου Αιγαίου και των απέναντι τουρκικών παραλίων.
Απέναντι σε αυτούς τους σχεδιασμούς η «Ανταρσία στο Αιγαίο – Αντικαπιταλιστική Αριστερά», στηριζόμενη στο αναγκαίο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα της εποχής μας επιδιώκει όχι μόνο να σταθεί εμπόδιο στη επερχόμενη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα αλλά και να συμβάλει στην συγκρότηση μαζικού εργατικού λαϊκού κινήματος που με την δράση του, μέσα και έξω από το Περιφερειακό Συμβούλιο, θα ανατρέψει τις αντιλαϊκές πολιτικές και θα επιβάλει αναδιανομή του πλούτου υπέρ του λαού των νησιών με ταυτόχρονη προστασία του περιβάλλοντος και των δημόσιων χώρων και αγαθών, αλλά και με σεβασμό στα δικαιώματα των προσφύγων και των μεταναστών που φτάνουν στα νησιά μας.
Η Ανταρσία στο Αιγαίο – Αντικαπιταλιστική Αριστερά, με βάση το πρόγραμμά της, το οποίο βασίζεται:
· Στη σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ και της ΕΕ, (την οποία στηρίζουν με ανούσιες μικροπαραλλαγές ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ). Η λεγόμενη «τοπική αυτοδιοίκηση» ως μηχανισμός του τοπικού κράτους, ο περιφερειάρχης και όλοι οι δήμαρχοι, ανεξάρτητα από την κομματική φανέλα τους έχουν στις σημαίες τους την υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων, το τσάκισμα του φτωχομεσαίου αγροτοκτηνοτρόφου, την ιδιωτικοποίηση και λεηλασία της φύσης και του δημόσιου πλούτου. Υπηρέτες και δύναμη κρούσης του πέρα από τους μηχανισμούς του κράτους είναι κι όλος ο φασιστικός κι ακροδεξιός εσμός (Σπαρτιάτες, Νίκη, Ελληνική Λύση) που αυτοπροβάλλεται ως «αντισυστημικός» στην πραγματικότητα όμως είναι όχι απλά μηχανισμός εκτόνωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας αλλά μηχανισμός τσακίσματος των λαϊκών και εργατικών αντιστάσεων.
·Στη σύγκρουση με τα κερδοσκοπικά σχέδια του κεφαλαίου στα νησιά του βορείου Αιγαίου. Για περάσει στο δημόσιο, με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, ο δημόσιος πλούτος και να καταργηθεί το ΤΑΙΠΕΔ και όλες οι ιδιωτικοποιήσεις (όσες έχουν γίνει κι όσες σχεδιάζεται να γίνουν) σε ρεύμα, νερό, δημόσιους χώρους (πλατείες, πάρκα, παραλίες), υποδομές και δίκτυα (λιμάνια, αεροδρόμια, αστικές και υπεραστικές συγκοινωνίες),
·Στην αντίσταση ενάντια στην ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων στον ιδιωτικό τομέα και τους φορείς του δημοσίου, την φτώχεια και την οικονομική βία, την αρπαγή της λαϊκής κατοικίας με πλειστηριασμούς και εξώσεις,
·Στη διασφάλιση του μέλλοντος σε αξιοπρεπή εργασία και αξιοβίωτη ζωή για τη νεολαία, ενάντια στην εκμετάλλευση και το καπιταλιστικό κέρδος,
·Στην υπεράσπιση της διατροφικής επάρκειας και υγείας μέσα από τη στήριξη μιας συνεταιριστικής αγροτικής οικονομίας των παραγωγών από τα λαϊκά στρώματα,
·Στη μάχη για τη δημόσια υγεία και παιδεία και τις κοινωνικές υπηρεσίες που είναι αναφαίρετο δικαίωμα για κάθε άνθρωπο και δεν είναι εμπόρευμα για να πουλιέται,
·Στην υπεράσπιση της ζωής, της αξιοπρέπειας, των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων για όλους και όλες ενάντια στον κρατικό και εργοδοτικό αυταρχισμό, τον ρατσισμό και τη φασιστική απειλή. Στην αποκατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για πρόσφυγες και μετανάστες,
·Στην υπεράσπιση της ειρήνης και φιλίας των λαών, πρώτα των γειτονικών λαών των Βαλκανίων, ενάντια στον εθνικισμό, τον ιμπεριαλισμό και την πολεμοκαπηλεία, τους εξοπλισμούς που κοστίζουν σε αίμα, σε βάρος των μισθών, των συντάξεων, της υγείας και της παιδείας. Ενάντια στον αστικό ανταγωνισμό σε Ελλάδα και Τουρκία για τις ΑΟΖ και τα δίκτυα ενέργειας και εμπορίου στην Αν. Μεσόγειο. Ενάντια στην πρόσδεση της Ελλάδας στον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ και τα πολεμικά του σχέδια. Ενάντια στον πόλεμο που αυτή τη στιγμή διεξάγεται στην Ουκρανία μέσα από την ιμπεριαλιστική σύγκρουση ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ – Ρωσίας.
Ένα πρόγραμμα σαν και αυτό προϋποθέτει την πάλη για τη διαγραφή του χρέους που ορθώνεται πάλι απειλητικά, για το ξήλωμα των 3 μνημονίων και των δεσμεύσεων του «πακέτου ανάκαμψης», για την έξοδο από την ΕΕ και το ευρώ, την άμεση αποχώρηση από το ΝΑΤΟ και το ξήλωμα των αμερικανονατοϊκών βάσεων του θανάτου που έχουν κεντρικό ρόλο στον πόλεμο στην Ουκρανία.
Η Ανταρσία στο Αιγαίο αντιπαλεύει το βαθιά αντιδημοκρατικό πλαίσιο λειτουργίας του τοπικού κράτους σε δήμους και περιφέρεια που προωθεί τα επιχειρηματικά συμφέροντα σε βάρος της κοινωνίας και του περιβάλλοντος μέσα από την «ενός ανδρός αρχή». Καταγγείλει τα νομοθετήματα του Καλλικράτη (ΠΑΣΟΚ), Κλεισθένης Ι και ΙΙ (ΣΥΡΙΖΑ), Θεοδωρικάκου και Βορίδη (ΝΔ) που έχουν κάνει τα περιφερειακά και δημοτικά συμβούλια διακοσμητικά, θωρακισμένα ακόμα και στη γνώμη της αντιπολίτευσης και της κοινωνίας και έχουν μεταφέρει τις αποφάσεις σε επιτροπές πλήρως ελεγχόμενες από δήμαρχο και περιφερειάρχη.
Με αυτό το προγραμματικό πλαίσιο απευθύνουμε κάλεσμα σε κάθε δύναμη της ριζοσπαστική και αντικαπιταλιστική Αριστερά, του αναρχικού χώρου, του κινήματος αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, του κινήματος υπεράσπισης των δημόσιων χώρων και της προστασίας του περιβάλλοντος που δραστηριοποιείται στα νησιά του βορείου Αιγαίου για ένα ουσιαστικό διάλογο πάνω σε αυτό το προγραμματικό πλαίσιο για να διαμορφωθεί μια πρόταση αποφασιστικής εκλογικής παρέμβασης και προοπτικής.
