Σαν κάτοικοι της Σάμου και αλληλέγγυοι στο δράμα των μεταναστών και τις σοβαρές ανησυχίες των κατοίκων, παρατηρούμε τη συζήτηση που γίνεται σε όλη την Ευρώπη για το δημόσιο σύστημα υγείας. Γνωρίζουμε από πρώτο χέρι ότι για την σημερινή τραγική κατάσταση του συστήματος υγείας στη Σάμο ευθύνονται αποκλειστικά:
– Η υποτίμηση της αξίας του δημόσιου χαρακτήρα της Υγείας,
– Η ανοχή μας στην ολοένα και μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση των παροχών (από την καθαριότητα των νοσοκομείων, μέχρι τις ιατρικές υπηρεσίες και τα εξειδικευμένα μηχανήματα που πλέον βρίσκονται μόνο σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα) και
– Η συνεχής μετατροπή της Υγείας σε πεδίο κερδοφορίας για ιδιώτες, σε βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας του πληθυσμού.
Μέσα σε όλα αυτά, ήρθε το μεταναστευτικό να επιβαρύνει την κατάσταση, όχι όμως με ευθύνη των μεταναστών. Όλες -ανεξαιρέτως- οι κυβερνήσεις επέλεξαν να μην ανταποκριθούν σε αυτή την ευκαιρία και να μην ενισχύσουν το σύστημα υγείας με προσωπικό, υλικοτεχνικές επενδύσεις και επιστημονικά συμπεράσματα. Αντίθετα, με ευθύνη του κράτους, τα δημόσια νοσοκομεία αποτέλεσαν ακόμα ένα πεδίο εφαρμογής πολιτικών Απαρτχάιντ.
Ταυτόχρονα, αντί μια σημαντική μερίδα του κόσμου να ζητήσει εφαρμογή του κεκτημένου της καθολικής και δημόσιας υγείας, κινητοποιήθηκε για να ζητήσει τον αποκλεισμό των μεταναστών από τα νοσοκομεία. Αντί να ζητήσει ελευθερία και αξιοπρέπεια για όλους, ζήτησε εγκλεισμό και εξαθλίωση για «τους άλλους».
Εμείς, οι νησιώτες και νησιώτισσες, βασανισμένοι/ες από καιρό από δολοφονικές ελλείψεις σε ασθενοφόρα, κλίνες, ειδικότητες, αναμονές και κόστη για ακτινοδιαγνωστικές υπηρεσίες (επιπλέον λόγοι για τους οποίους τα νησιά ερημώνουν), φτάσαμε σήμερα στο σημείο να ευχόμαστε να μην χτυπήσει η πανδημία εμάς, τις αγαπημένες μας και τους συνανθρώπους μας. Φτάσαμε να δούμε στην πράξη την ιδεοληψία κατά την οποία ο ανταγωνισμός θα ωφελούσε τη δημόσια υγεία, να μετατρέπεται τώρα σε προσευχές να αντέξει το εξαθλιωμένο ΕΣΥ.
Την ίδια ώρα, χιλιάδες συνάνθρωποί μας δεν έχουν πρόσβαση ούτε στα μίνιμουμ της προσωπικής και κοινωνικής προστασίας από την πανδημία. Αφημένοι σε σκηνές, φυλακισμένες στο Βαθύ, χωρίς ρεύμα, χωρίς πρόσβαση σε δομές υγείας, χωρίς φάρμακα, γάντια, μάσκες, σαπούνι ή αντισηπτικό, χωρίς δυνατότητα απόσυρσης σε καραντίνα με ένα μίνιμουμ αξιοπρέπειας. Με την κυβέρνηση διατεθειμένη να εφαρμόσει πρωτόγνωρους περιορισμούς και πρωτόγνωρη εγκατάλειψη, αρθρώνοντας χυδαία άλλοθι για την ευθύνη της στη διάλυση του συστήματος δημόσιας υγείας.
Κι όμως, μέσα σε αυτή την οδύνη, κάποιοι τυφλωμένοι από το ρατσιστικό τους μένος, αντί να κοιτάνε για κοινή διεκδίκηση του αυτονόητου της υγείας (εξάλλου, όπως αποδεικνύεται καθημερινά η υγεία του ενός είναι αλληλένδετη με την υγεία του άλλου, όχι μόνο τοπικά αλλά και παγκοσμίως), ζητάνε ακόμα μεγαλύτερη εξαθλίωση, εγκλεισμό και αποτροπή, μόνο και μόνο για να καθησυχάσουν τους φόβους τους και τις φασιστικές αντιλήψεις περί δημοσίου χώρου.
Η μόνη λύση απέναντι στα προβλήματα αυτά, που θα γίνουν ολέθρια σε λίγες μέρες ή και ώρες, είναι η ενίσχυση του νοσοκομείου, η υποχρεωτική κινητοποίηση όλων των μονάδων και του προσωπικού υγείας πάνω στο νησί (δημόσιων και ιδιωτικών), χωρίς κόστος για το κοινό, η πλήρης κάλυψη όλου του πληθυσμού του νησιού και ο άμεσος και διαρκής απεγκλωβισμός των μεταναστών.
Απαιτούμε:
- Τον απόλυτα δημόσιο και καθολικό χαρακτήρα της δημόσιας υγείας.
- Την άμεση ενίσχυση του νοσοκομείου της Σάμου με προσωπικό, κτήρια και μηχανήματα.
- Κίνητρα και αξιοπρεπείς όρους σε εργαζόμενους/ες για ταχύτατη στελέχωση και παραμονή στο ΓΝ Σάμου.
- Την άμεση και μαζική μεταφορά των μεταναστών σε ανοιχτές και αξιοπρεπείς συνθήκες στέγασης (μέσα σε πόλεις) με άμεση ανάκληση των περιορισμών για το εξωτερικό. Πλήρη δικαιώματα για όσους αποφασίσουν να μείνουν.
- Την ίση μεταχείριση από το εθνικό σύστημα υγείας ντόπιων και μεταναστών.
Ανοιχτή Συνέλευση Σάμου
20/03/2020