Ανοιχτή επιστολή του γιατρού Π. Παπανικολάου προς τον νέο υπουργό Παιδείας Ν. Φίλη σχετικά με το καθεστώς απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Από : Παναγιώτη Γ. Παπανικολάου
Προς : τον Υπουργό Παιδείας κ. Φίλη
Αθήνα, 25/9/15
Κοινοποίηση :
– Πρωθυπουργό κ. Τσίπρα
– Βουλή των Ελλήνων
– Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης
– Διευθυντή Πρότυπου Γενικού Λυκείου Βαρβακείου Σχολής
– Διεύθυνση αντίστοιχης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης
Κύριε Υπουργέ,
Παρακολούθησα με ενδιαφέρον το γεγονός πως ο κ. Πρωθυπουργός της χώρας και πολλά μέλη του νέου Υπουργικού Συμβουλίου ορκίστηκαν με ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΟΡΚΟ, όπως ακριβώς είχε συμβεί και τον περασμένο Ιανουάριο. Από ότι ξέρω, ΚΑΝΕΝΑΣ δεν απαίτησε από τον κ. Πρωθυπουργό και από τους/τις κ. κ. Υπουργούς να δηλώσουν υπεύθυνα πως «δεν είναι χριστιανοί ορθόδοξοι» προκειμένου να μπορούν να δώσουν πολιτικό όρκο αντί για θρησκευτικό. Και ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ, καθώς αυτονόητα είναι τελείως διαφορετικό θέμα η προσωπική θρησκευτική του καθενός (την οποία δεν υποχρεούται να την δημοσιοποιεί εκτός αν το θέλει) αφ ενός, και η αντίληψη πως οι πολιτειακές λειτουργίες πρέπει να είναι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ από θέματα θρησκευτικών πεποιθήσεων αφ ετέρου.
Με έκπληξη λοιπόν διαπίστωσα κ. Υπουργέ την ίδια μέρα με την ορκωμοσία σας, δηλαδή προχθές Τετάρτη 23/9, τα ακόλουθα :
Σε επίσκεψή μου στην Διεύθυνση του Λυκείου όπου φοιτά η θυγατέρα μου -μαθήτρια της Γ Λυκείου- προκειμένου να καταθέσω αίτηση για απαλλαγή της από το μάθημα των θρησκευτικών (επιλογή αποκλειστικά της ιδίας από την Α Γυμνασίου), οι εκεί αρμόδιοι με πληροφόρησαν πως οι σχετικές διαδικασίες «έχουν ΑΠΟ ΦΕΤΟΣ εξαιρετικά αυστηροποιηθεί συγκριτικά με τις προηγούμενες χρονιές» και πως απαιτείται από τους κηδεμόνες να δηλώσουν υπεύθυνα ότι ο/η μαθητής/τρια «δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος και εξ αυτού επικαλείται λόγους θρησκευτικής συνείδησης». Επιβεβαίωσα πως έτσι έχουν τα πράγματα, σύμφωνα με την σχετική ισχύουσα εγκύκλιο (ΑΠ 12773/Δ2/23-01-2015) που φέρει την υπογραφή του κ. Α. Λοβέρδου και την οποία ΔΕΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕ ο διάδοχός του κ. Μπαλτάς. Υπενθυμίζω πως ως και πέρσι αρκούσε το «επικαλείται λόγους θρησκευτικής συνείδησης» χωρίς να χρειάζεται το ανοίκειο «δεν είναι χριστιανός ορθόδοξος».
Θεωρώ κ. Υπουργέ πως αντιλαμβάνεστε ότι εκτός από τους επίσημα αλλόθρησκους ή αλλόδοξους (μουσουλμάνους, καθολικούς κλπ) είναι ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ η νομική κάλυψη των υπολοίπων. Το “δεν είναι χριστιανός ορθόδοξος” μπορεί κατά το δοκούν να ερμηνεύεται “δεν είναι” λόγω πεποίθησης ή “δεν είναι” λόγω στοιχείων αστυνομικής ταυτότητας – και μην βιαστεί να πει εδώ κάποιος «περί αφαίρεσης του θρησκεύματος από την ταυτότητα», γιατί ΟΛΟΙ ξέρουν πως σε πλείστες συναλλαγές με το δημόσιο, διοικητικές πράξεις κλπ, ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΑ η δήλωση του θρησκεύματος μαζί με τα υπόλοιπα στοιχεία ταυτότητας. Π.χ. πριν λίγες μέρες έδωσα ο ίδιος ενυπόγραφη κατάθεση στην ΕΛΑΣ ως εφημερεύων γιατρός για θέμα που αφορούσε νοσηλευόμενο ασθενή, και μου ζητήθηκε να δηλώσω το θρήσκευμά μου μαζί με τα υπόλοιπα στοιχεία της αστυνομικής μου ταυτότητας.
Επίσης, η κατά το δοκούν ερμηνεία αυτής της αόριστης φράσης υποκρύπτει τον κίνδυνο να κατηγορηθεί ο κηδεμόνας (ή ο ίδιος ο μαθητής σε περίπτωση που ο τελευταίος είναι ενήλικος) για ΨΕΥΔΗ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΔΗΛΩΣΗ σε περίπτωση που ο μαθητής έχει βαπτιστεί. Γιατί σύμφωνα με την εκκλησία «χριστιανός ορθόδοξος» θεωρείται ο καθένας που έχει βαπτιστεί, άσχετα με την τρέχουσα εσωτερική και προσωπική θρησκευτική του πεποίθηση.
Αλλά ας πούμε πως κάποια/κάποιος ζητά απ τους κηδεμόνες της/του να δηλώσουν πως ο μαθητής “δεν είναι χριστιανός ορθόδοξος” ΕΚ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΩΣ, άσχετα αν είχε … βαφτιστεί όταν ήταν ενός έτους, και οι γονείς το δηλώνουν ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ. Έτσι ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ένα ΑΥΣΤΗΡΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ όπως η πεποίθηση, και δεν είναι αναγκαστικά υποχρεωτικό για οποιονδήποτε έχει μια εσωτερική πεποίθηση ΝΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΕΙ.
Το κυριότερο όμως είναι πως αυτή η διαδικασία αποκλείει μια άλλη ευρύτατη κατηγορία ανθρώπων. Αυτούς δηλαδή που ΔΕΝ ΣΥΝΔΕΟΥΝ ΤΟ ΘΕΜΑ με την ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ θρησκευτική πεποίθηση, αλλά ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΑ και ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ απορρίπτουν τον συνεχιζόμενη πρακτική να διδάσκεται εν έτει 2015 υποχρεωτικό μάθημα θρησκευτικού προσηλυτισμού στα σχολεία. Κάποιος δηλαδή μπορεί να είναι χριστιανός ορθόδοξος ΚΑΙ εκ … βαφτίσεως ΚΑΙ εκ παρούσας πεποιθήσεως, αλλά να ΑΡΝΕΙΤΑΙ να συμμετέχει σε έναν αναχρονισμό που ακόμα ταλαιπωρεί το σύστημα εκπαίδευσης της χώρας μας.
Αυτονόητα λοιπόν θεωρώ πως συμφωνείτε ότι ΟΣΟ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΕΙΝΑΙ να απαιτεί κάποιος από τον Πρωθυπουργό της χώρας να δηλώσει υπεύθυνα πως «δεν είναι χριστιανός ορθόδοξος» προκειμένου να δώσει πολιτικό όρκο, ΑΛΛΟ ΤΟΣΟ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΕΙΝΑΙ να απαιτείται από τον μαθητή ή τον κηδεμόνα του να δηλώνουν υπεύθυνα πως ο μαθητής «δεν είναι χριστιανός ορθόδοξος» προκειμένου να αιτηθεί απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών. Εκτός από τα παραπάνω αναφερόμενα, υπενθυμίζω εδώ πως οι μαθητές που τυγχάνουν απαλλαγής, την ώρα του μαθήματος αυτού ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΔΙΑΛΛΕΙΜΜΑ αλλά υποχρεούνται να παρακολουθούν σε άλλο τμήμα άλλο μάθημα.
Προσβλέπω κ. Υπουργέ στην άμεση διόρθωση αυτής της απαράδεκτης κατάστασης και στην επαναφορά τουλάχιστον των μέχρις και της προηγούμενης σχολικής χρονιάς ισχυόντων.
Επίσης προσβλέπω σε άμεση σύσταση προς τις διευθύνσεις των σχολείων και προς τις διευθύνσεις δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να δέχονται τις σχετικές αιτήσεις τουλάχιστον ως τις αρχές του επομένου μηνός (Οκτωβρίου) και να μην επιμένουν σε «αυστηρές προθεσμίες» που οι ίδιες αυθαίρετα όρισαν, με δεδομένα τα παραπάνω και επίσης με δεδομένο πως σε κανένα σχολείο σχεδόν δεν έχει αρχίσει ακόμα η διδασκαλία του μαθήματος. Επίσης με δεδομένο πως δεν υπήρξε ικανοποιητική ενημέρωση μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών περί των «αυστηρών προθεσμιών» αυτών, και πως για δύο εργάσιμες μέρες (18 και 21 /9) τα σχολεία ήταν κλειστά λόγω εκλογών.
Με τιμή,
Παναγιώτης Γ. Παπανικολάου
