Εννιά χρόνια μετά τις πρώτες εξαγγελίες ότι τα μνημόνια και η λιτότητα είναι ο μόνος δρόμος για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για όλους μας, όχι μόνο αυτό δεν έγινε, αλλά είναι μαθηματικά βέβαιο ότι ο δρόμος αυτός δυσχεραίνει όλο και περισσότερο την προοπτική μας, γκρεμίζει εργασιακά κεκτημένα χρόνων και τσακίζει το παρόν και το μέλλον λαού και νεολαίας. Αυτή την χρονική περίοδο, βρισκόμαστε ήδη στην τρίτη συνεχόμενη χρονιά διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, μιας κυβέρνησης, η οποία εκφράζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα συμφέροντα της αστικής τάξης και του κεφαλαίου ενώ εξαπολύει μια άνευ προηγουμένου επίθεση στα πλατιά λαϊκά στρώματα και στη νεολαία, εφαρμόζοντας την πιο αντιλαϊκή πολιτική, πάντα προσκολλημένη στην Ε.Ε. και στους θεσμούς της.
Η περίοδος αυτή σκιαγραφείται από την εφαρμογή του 4ου μνημονίου, το κλείσιμο της γ΄ αξιολόγησης με τη ψήφιση όλων των προαπαιτούμενων μέτρων, τη συμπίεση του κόσμου της εργασίας όλο και προς τα κάτω, ενώ παράλληλα βρισκόμαστε ένα σκαλοπάτι πριν το κλείσιμο της δ΄ αξιολόγησης. Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έχει «καταφέρει» να περάσει τα πιο αντιδραστικά μέτρα με τέτοιον τρόπο που θα «ζήλευαν» όλες οι προηγούμενες αστικές κυβερνήσεις. Βλέπουμε βασικά δικαιώματα να τσακίζονται, όπως αυτό της απεργίας μέσω του αντισυνδικαλιστικού νόμου, ανθρώπους να πετιούνται έξω από τα σπίτια τους μέσω των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, την εργοδοτική ασυδοσία να οργιάζει, έγκυες να απολύονται με νόμιμη κάλυψη από νομοθετήματα της Ε.Ε., τον κόσμο της εργασίας να βρίσκεται αντιμέτωπος με μισθούς πείνας, με τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, τις ελαστικές σχέσεις, τα 8μηνα.
Σε όλη την επίθεση που εξαπολύεται ο χώρος της εκπαίδευσης σε καμία περίπτωση δεν έχει μείνει στο απυρόβλητο, με την αναδιάρθρωση να εφαρμόζεται τόσο στη σφαίρα της παραγωγής, όσο και στη σφαίρα της αναπαραγωγής. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, το καλοκαίρι, ψήφισε το νόμο Γαβρόγλου για την εκπαίδευση, ένα νόμο που συνεχίζει την αντιεκπαιδευτική αναδιάρθρωση των προηγούμενων αντιδραστικών νόμων και διαλύει τα πτυχία και την προοπτική της νεολαίας. Ο νέος νόμος κομβικά φέρνει εντός των ιδρυμάτων τα Κέντρα Δια βίου μάθησης, ενισχύει και νομιμοποιεί το θεσμό της Μαθητείας, κυρίαρχα στα ΙΕΚ-ΕΠΑΛ και στις πρακτικές ασκήσεις, συγχωνεύει και καταργεί σχολές, όπως έγινε με τα ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά. Η ίδρυση μέσα στις σχολές ΚΕ.ΔΙ.ΒΙΜ. δεν έρχεται σε μία κατεύθυνση απόδοσης νέων δεξιοτήτων στους αποφοίτους, αλλά έρχεται να εδραιώσει μια λογική συνεχούς επανακατάρτισης, αποτοίχισης των επαγγελματικών δικαιωμάτων από τα πτυχία μας και τη μεταφορά τους σε επόμενους κύκλους σπουδών, πράγμα που σημαίνει ότι κανείς δε θα δουλεύει μόνιμα και σταθερά. Ακόμη κάνει λόγω για απαλλαγή φοιτητών από τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά με βάση αυστηρά οικονομικά κριτήρια ή την παροχή υπηρεσιών στα ιδρύματα, γεγονός όμως που έρχεται από την μια από την πίσω πόρτα να βάλει δίδακτρα σε όλα τα μεταπτυχιακά, από την άλλη αυτή η κίνηση εντάσσεται στην λογική η οποία λέει στην νεολαία πως θα πρέπει συνεχώς να κυνηγάει “γνώσεις” και πιστοποιήσεις μπας και αποτελέσει την εξαίρεση στον κανόνα της ανεργίας.
Παράλληλα, η ενίσχυση του θεσμού της “Μαθητείας” ήδη από το χώρο του λυκείου (βλ. μεταλυκειακό έτος μαθητείας στα ΕΠΑΛ) από τη μία έρχεται να μειώσει το εργατικό κόστος για τους εργοδότες,προσλαμβάνοντας, αντί για εργαζόμενους, μαθητευόμενους που θα βγάζουν τον ίδιο φόρτο εργασίας για πολύ λιγότερα χρήματα, και από την άλλη να “μάθει” τους νέους ήδη από το χώρο της εκπαίδευσης να δουλεύουν για πενιχρούς μισθούς πλήρως υποταγμένοι στις ανάγκες του εκάστοτε εργοδότη. Τέλος, η συγχώνευση των ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά και η δημιουργία του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής εξαπολύει μια πολύ σκληρή επίθεση στη νεολαία και στην όποια προοπτική της, συμπιέζει προς τα κάτω τα πτυχία τόσο των ΤΕΙ όσο και των ΑΕΙ, καθώς με το χτύπημα στα επαγγελματικά δικαιώματα τους και περνάει μια σειρά από αναδιαρθρώσεις όπως είναι η ίδρυση 2ετών προγραμμάτων κατάρτισης των αποφοίτων ΕΠΑΛ στα ΑΕΙ και ότι οι συγχωνεύσεις σχολών και τμημάτων θα μπορούν να γίνονται πλέον απλά με ένα προεδρικό διάταγμα.
Απέναντι σε όλα αυτά μαθητές-φοιτητές- εκπαιδευτικοί έδωσαν ηχηρές απαντήσεις το προηγούμενο χρονικό διάστημα με τις μαζικές κινητοποιήσεις για τους μόνιμους διορισμούς των εκπαιδευτικών συνολικοποιώντας το αίτημα για “μόνιμη- σταθερή και αξιοπρεπή εργασία για όλους” καθώς και στο αίτημα “κάτω ο νόμος Γαβρόγλου” και η κυβέρνηση που τον εφαρμόζει. Βέβαια ο υπουργός Γαβρόγλου δεν ήταν ποτέ παρών στο Υπουργείο κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων αλλά ως απάντηση έστελνε τα ΜΑΤ να καταστείλουν τον κόσμο που διεκδικούσε τα δίκαια αιτήματα τους στην εργασία και τώρα έχει το θράσος να παρευρίσκεται σε εκδηλώσεις για να μας κάνει γνωστό το πως θα διαλύσει περεταίρω τα πτυχία και την προοπτική της νεολαίας.
ΔΕ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΑΜΕΤΟΧΟΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΟΥ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
• ΚΑΤΩ Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ
• ΚΑΤΩ Ο ΝΟΜΟΣ ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ ΚΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ
• ΕΝΙΑΙΟ ΑΔΙΑΣΠΑΣΤΟ ΠΤΥΧΙΟ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ-ΤΟ ΠΤΥΧΙΟ Η ΜΟΝΗ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ
• ΚΑΤΩ Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΑΘΗΤΕΙΑΣ-ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΠΛΗΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
• ΜΟΝΙΜΗ-ΣΤΑΘΕΡΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
Τοπική Επιτροπή Νοτίων Προαστίων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
