ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Με μεγάλη θλίψη, αλλά με μεγάλη συγκίνηση και περηφάνια αποχαιρετούμε τον Μανώλη Γλέζο
Εμβληματική φιγούρα του κομμουνιστικού κινήματος και της αριστεράς, μέλος της ΟΚΝΕ και της ΕΠΟΝ, στέλεχος και δημοσιογράφος του Ριζοσπάστη στα δύσκολα χρόνια της τρομοκρατίας ενάντια στον λαό, ο Μανώλης Γλέζος δεν έμεινε στην ιστορία μόνο για την ηρωική πράξη του κατεβάσματος της σβάστικας από την Ακρόπολη, αλλά και για την συνολική αντιστασιακή του δράση για την οποία “τιμήθηκε” από το ελληνικό μετεμφυλιακό κράτος με 28 καταδίκες (από τις οποίες 3 σε θάνατο) και 16 χρόνια φυλακές και εξορίες.
Παρόλα τα βάσανα δεν εγκατέλειψε ούτε στιγμή το μετερίζι των κοινωνικών αγώνων. Μαχητής στην περίοδο της πάλης κατά των μνημονίων αρνήθηκε να συμβιβαστεί με την υποταγή του ΣΥΡΙΖΑ και να βάλει το λιθαράκι του στον ενταφιασμό του λαϊκού ΟΧΙ στο οποίο πίστεψε και για το οποίο πάλεψε.
Ο Μανώλης Γλέζος έζησε όλη την μεγαλειώδη και τραγική πορεία και όλες τις αντιφάσεις της αριστεράς. Δεν συμφωνούσαμε πάντα με τις επιλογές του αλλά υπήρχε πάντα κάτι βαθύτερο στην στάση του για το οποίο αγαπήθηκε από τον λαό. Το αγωνιστικό του φρόνημα, η τιμιότητα, η λαϊκότητα, το αδάμαστο πνεύμα του.
Μ’ αυτές τις σκέψεις αποχαιρετάμε τον “πρώτο αντάρτη” στην Ευρώπη δίνοντας υπόσχεση ότι οι σημαίες θα σηκώνονται ψηλά ώσπου ο κόσμος αυτός να απαλλαγεί από κάθε εκμετάλλευση, φτώχεια και καταπίεση!!
Ανακοίνωση του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση για την απώλεια του Μανώλη Γλέζου
Με θλίψη και συγκίνηση αποχαιρετούμε τον Μανώλη Γλέζο, που απεβίωσε σήμερα σε ηλικία 98 ετών. Ο Μανώλης Γλέζος θα μείνει για πάντα στη μνήμη των αγωνιστών της Αριστεράς και του λαϊκού κινήματος για την μακρόχρονη πορεία του στο κίνημα και ειδικά για την κορυφαία πράξη αντίστασης, νύχτα 30-31 Μάη 1941, όταν μαζί με το συναγωνιστή του Λάκη Σάντα πήραν την πρωτοβουλία και κατέβασαν τη ναζιστική σημαία από την Ακρόπολη, εκφράζοντας το πιο μαχητικό πνεύμα λαού και νεολαίας. Η ενέργεια αυτή των δύο νέων κομμουνιστών ήταν από τις πρώτες αντιστασιακές ενέργειες στην Ευρώπη. Ειδικά οι νεώτεροι, δεν θα ξεχάσουν τη συμβολή του και στις σκληρές μάχες κατά της μνημονιακής καπιταλιστικής βαρβαρότητας, όταν παρά την ηλικία του βρισκόταν στις πρώτες γραμμές των διαδηλώσεων.
Η ζωή του Μανώλη Γλέζου αποτελεί μια βιογραφία της ίδιας της Αριστεράς στη χώρα μας. Μέλος της ΟΚΝΕ, του ΕΑΜ Νέων και της ΕΠΟΝ αργότερα, κρατούμενος και βασανισμένος πολλές φορές από Γερμανούς ναζί, Ιταλούς φασίστες και Έλληνες συνεργάτες, μέλος του ΚΚΕ δημοσιογράφος και στέλεχος του «Ριζοσπάστη» στα δύσκολα χρόνια μετά την Βάρκιζα.
Βουλευτής της ΕΔΑ το 1951, όντας κρατούμενος και διευθυντής της «Αυγής» το 1956. Συνολικά, ο Μανώλης Γλέζος καταδικάστηκε 28 φορές για την πολιτική του δραστηριότητα, από τις οποίες τρεις φορές σε θάνατο και παρέμεινε στις φυλακές 11 χρόνια και 5 μήνες και εξορία άλλα 4 χρόνια και έξι μήνες. Συνολικά, 16 χρόνια απ’ τη ζωή του. Αυτό ήταν το «ευχαριστώ» του μετεμφυλιακού κράτους στον αντιστασιακό.
Στη διαχρονική διαδρομή του Γλέζου εκφράστηκαν μια ηρωική πορεία αγώνων, θυσίας και σταθερής ένταξης στο στρατόπεδο της εργατικής τάξης, αλλά και όλες οι αντιφάσεις και η στρατηγική ήττα της αριστεράς και του παραδοσιακού κομμουνιστικού κινήματος. Αποτυπώνεται τόσο η κυριαρχία της λογικής του ΠΑΣΟΚ την περίοδο μετά την μεταπολίτευση και των «αριστερών κυβερνητικών λύσεων» την εποχή της κρίσης, όσο και η μαχητική διάθεση και η αγωνιστική στάση του στο κίνημα, η ενωτική του κουλτούρα. Ξεχωρίζει η άρνησή του να συμβιβαστεί με την υποταγή του ΣΥΡΙΖΑ στα ευρωμνημόνια, η άρνησή του να ενταφιάσει το «Όχι» όπως έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση Τσίπρα.
Ήταν σαν ο παλαίμαχος αγωνιστής να σφραγίζεται ξανά, σε μια κρίσιμη καμπή, από το ανυπόταχτο πνεύμα του νεαρού κομμουνιστή που έσκιζε τη σβάστικα.
Καλό ταξίδι Μανώλη Γλέζο, η αντικαπιταλιστική Αριστερά και το κομμουνιστικό κίνημα του μέλλοντός μας θα έχουν μαζί τους τα ασυμβίβαστα και δημιουργικά στοιχεία της ηρωικής γενιάς σας που τα έβαλε με θεούς και δαίμονες.
