Το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση και η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση χαιρετίζουν τον συγκλονιστικό αγώνα του λαού στη Γαλλία με τις καθημερινές πλέον διαδηλώσεις, τις γενικές απεργίες, τις καταλήψεις. Παρά τη βίαιη καταστολή και τις εκατοντάδες συλλήψεις ο λαός είναι αποφασισμένος να μην υποχωρήσει. Η αντιδραστική αλλαγή του συνταξιοδοτικού φαίνεται πως είναι μόνο η αφορμή για να ξεχυθεί η λάβα που συγκεντρωνόταν επί χρόνια. Ο Μακρόν θέλει να επιβάλει όχι μόνο το νόμο για τις συντάξεις, αλλά να προωθήσει όλες τις απαιτήσεις του γαλλικού κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δεν διστάζει να παρακάμψει ακόμα και την Βουλή. Δεν πρόκειται όμως για «δημοκρατική εκτροπή», τηρεί τη «νομιμότητα» του Συντάγματος και της αστικής δημοκρατίας. Το άρθρο 49.3 ισχύει από την εποχή του ντε Γκολ και έχει αξιοποιηθεί δεκάδες φορές από τους περισσότερους προέδρους και τις κυβερνήσεις τους. Παράλληλα, οι διατάξεις της κατάστασης έκτακτης ανάγκης που ισχύει στη Γαλλία μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις του 2015, επιτρέπουν την απαγόρευση διαδηλώσεων που κηρύττονται παράνομες. Όμως, τα εκατομμύρια των διαδηλωτών αμφισβητούν εμπράκτως τα ασφυκτικά όρια της αστικής δημοκρατίας, καθώς διαπιστώνουν πως ούτε αυτοί ούτε τα δικαιώματά τους χωρούν εντός τους. Οι νόμοι, ακόμα και το Σύνταγμα, γίνονται κουρελόχαρτα όταν ο λαός εξεγείρεται. Αυτή τη στιγμή η αναμέτρηση είναι ανάμεσα στη βουλή και τον δρόμο. Έξω βρίσκονται οι πολλοί και μέσα οι λίγοι.
Στην εποχή του βάρβαρου ολοκληρωτικού καπιταλισμού και του πολέμου, οι κινητοποιήσεις στην Γαλλία, την Ελλάδα και σε άλλες χώρες στην Ευρώπη και τον κόσμο αποκτούν γρήγορα χαρακτήρα συνολικής σύγκρουσης, προσεγγίζοντας αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο. Στη Γαλλία, τη «μήτρα» των επαναστατικών ρευμάτων και ξεσπασμάτων, τίθεται το ερώτημα ποιος θα νικήσει — οι εργαζόμενοι ή το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του; Η συγκρότηση ενός ανατρεπτικού κοινωνικού και πολιτικού αντικαπιταλιστικού ρεύματος είναι η απάντηση που μπορεί να δώσει τη νίκη στον αγώνα του λαού για να συντριβεί όχι μόνο ο μισητός Μακρόν, αλλά όλο το σύστημα που τον στηρίζει.
152 χρόνια μετά την παρισινή κομμούνα, 55 χρόνια μετά το Μάη του ’68 ο λαός ξαναγράφει ιστορία!
Από την Ελλάδα ως τη Γαλλία οι αγώνες των λαών θα νικήσουν!