Την Πέμπτη 7/7 είναι πολύ πιθανό να έχουμε την έκδοση της απόφασης της δίκης Λιγνάδη, που κατηγορείται για τέσσερις βιασμούς ανηλίκων. Ο εισαγγελέας έχει προτείνει την ενοχή του για τους τρεις από τους τέσσερις (στην τέταρτη υπόθεση ο μηνυτής δεν κατάφερε να εμφανιστεί στο δικαστήριο). Η εισαγγελική πρόταση είναι μία αρχή και αποτέλεσμα της μεγάλης μάχης που έχει δώσει το φεμινιστικό και ΛΟΑΤΚΙΑ+ κίνημα για να μην συγκαλυφθεί η υπόθεση και να υπάρξει δικαίωση για τα θύματα. Το ΝΑΡ και Η νΚΑ αναγνωρίζουν τη σημαντικότητα της έμπρακτης αλληλεγγύης στα θύματα και της παρουσίας του κόσμου του κινήματος έξω από τα δικαστήρια.
Από την αρχή της δίκης, γίναμε μάρτυρες μιας προσπάθειας πρωτοφανούς παραβίασης του δικαιώματος στην ενημέρωση και της προάσπισης του δημόσιου χαρακτήρα της διαδικασίας. Με προσπάθειες διεξαγωγής της δίκης κεκλεισμένων των θυρών, χωρίς δημοσιογραφική κάλυψη, με πρόσχημα την πανδημία.
Παράλληλα γίναμε μάρτυρες της κατάπτυστης στάσης του Α. Κούγια ως προς τα θύματα αλλά και ως προς το κοινό. Μεθοδευμένα επανατραυμάτιζε τους μάρτυρες κατηγορίες επαναλαμβάνοντας το μοτίβο παραβίασης του Λιγνάδη. Με τακτικές χειραγώγησης προσπαθούσε να τρομοκρατήσει και να εξαντλήσει ψυχικά τα θύματα, να τα στοχοποιήσει, να αμφισβητήσει την υπόσταση τους εξαιτίας της σεξουαλικής τους ταυτότητας, να τα μετατρέψει σε αφερέγγυα υποκείμενα που δρουν με δόλο. Με την άδεια της έδρας ο Κούγιας προέβη σε χυδαίο σεξιστικό, ομοφοβικό και μισογύνικο λόγο, με μεγάλες δόσεις τοξικής αρρενωπότητας, κάνοντάς εμφανές πως, όπως παντού, έτσι και στις αίθουσες των δικαστηρίων οι πατριαρχικές σχέσεις εξουσίας είναι κυρίαρχες.
Από την αρχή της δίκης μέχρι και σήμερα γινόμαστε μάρτυρες της συντεταγμένης προσπάθειας του Κούγια να στοιχειοθετήσει το επιχείρημα ότι οι κατηγορίες απέναντι στον Λιγνάδη είναι κατασκευασμένες από ένα κύκλωμα πολιτικών και επιχειρηματικών συμφερόντων (ΣΕΗ, δημοσιογράφους κ.λπ.), που χρησιμοποίησε τα θύματα για να πλήξει τον πελάτη του. Όταν δημοσιεύθηκαν τα στοιχεία τον Φεβρουάριο του ’21 και στις απαρχές του #metoo, πέρα από τον αποτροπιασμό της πράξης του παιδοβιασμού κατ’ εξακολούθηση ως προς το πρόσωπο του, υπήρχε ένα διάχυτο κλίμα αποστροφής και προς την κυβέρνηση (χαρακτηριστικό είναι το σύνθημα “Μενδώνη Παραιτήσου”).
Το φεμινιστικό κίνημα και ο κόσμος του πολιτισμού αναγνώρισαν στη ΝΔ και στην Υπουργό, το μερίδιο ευθύνης που τους αρμόζει. Ο Δ. Λιγνάδης ήταν χρόνια μέσα στους πολιτικούς κύκλους, σε παρέες «αρίστων», με απευθείας ανάθεση καλλιτεχνικός διευθυντής σε κρατικό φορέα, με συγκεκριμένη άποψη για τον πολιτισμό και πως αυτός πρέπει να αξιοποιείται για τα αστικά συμφέροντα. Ήταν ένας άνθρωπος παντοδύναμος, γνωστός και για τις πράξεις του αλλά και για τις διασυνδέσεις του. Ένας άνθρωπος που δρούσε κάτω από την πλήρη κάλυψη και προστασία των κυβερνήσεων.
Ο Κούγιας, από την πρώτη στιγμή και αντιλαμβανόμενος την επικινδυνότητα της παραπάνω σύνδεσης, έστησε όλη την γραμμή υπεράσπισης θυματοποιώντας τον θύτη, λέγοντας πως είναι δέκτης κάποιας σκευωρίας και είναι στόχος πολιτικών και επιχειρηματικών συμφερόντων. Έτσι με αυτή την παθητικά επιθετική στάση και με χυδαίους εκβιασμούς ανάγκασε μεγάλο μέρος του κινήματος να σταματήσει τον αντικυβερνητικό του λόγο και κατάφερε να απεμπλέξει εντέχνως κάθε αντικυβερνητικό χαρακτηριστικό από την υπόθεση. Όμως η μεγαλύτερη νίκη του ήταν η αποτροπή του ΣΕΗ να παρευρίσκεται επίσημα αλληλέγγυο στα θύματα, κάτι για το οποίο βεβαίως φέρει ευθύνη και η διοίκησή του. Κατάφερε ουσιαστικά να πραγματοποιήσει μία δίκη χωρίς πολιτικό πρόσημο, μέσα στα πλαίσια της αστικής δικαιοσύνης, σε κλειστές αίθουσες.
Ταυτόχρονα όμως, και κόντρα σε όλα τα παραπάνω, γίναμε μάρτυρες της υπεράνθρωπης προσπάθειας των θυμάτων να μιλήσουν δυνατά για τα τραύματα τους. Του θάρρους αυτών των υπέροχων ανθρώπων να αντισταθούν στη χυδαιότητα. Γίναμε μάρτυρες μιας ιδιαίτερης ψυχικής ομορφιάς που στέκεται ελεύθερη ενάντια στο μίσος και την βία των τεράτων.
Ως ΝΑΡ και νΚΑ αντιλαμβανόμαστε τη δίκη ως μέρος του πολιτικού αγώνα του εργατικού και φεμινιστικού κινήματος. Αναγνωρίζουμε πως αποτυπώνει όλα τα μελανά σημεία της αντιδραστικής, αντεργατικής, συντηρητικής και ρατσιστικής αστικής πολιτικής.
Στο εδώλιο κάθεται ένα άνθρωπος γέννημα-θρέμμα αυτής της κοινωνίας της εκμετάλλευσης, του θεάματος, της ανθρωποφαγίας, του μίσους, της αλαζονείας, του φόβου.
Ένας παιδοβιαστής, σε θέση εξουσίας, με κύρος και δύναμη, βαθιά συστημικός, που εκμεταλλευόμενος την εξουσία που του παρείχε η ταξική του θέση ασελγούσε σε παιδικές ψυχές. Κάθεται ένα ολόκληρο κύκλωμα πρακτικών συγκάλυψης της αστικής τάξης. Ένα διεφθαρμένο και διαβρωμένο καθολικά κύκλωμα που δρα παράτυπα και πουλάει προστασία. Κάθονται οι πατριαρχικές πρακτικές και σχέσεις εξουσίας και όλο το αφήγημα περί αριστείας, περί κανονικότητας, περί φυσιολογικού. Κάθεται μία ολόκληρη ιδεολογία και πολιτική για τον πολιτισμό και την μετατροπή του σε βασικό πυλώνα της τουριστικής οικονομίας και ανάπτυξης.
Στο εδώλιο κάθεται ένας ολόκληρος κόσμος που για να αναπνεύσουμε ελεύθερα πρέπει να βουλιάξει.
Δηλώνουμε παρούσες και παρόντες σε αυτή τη μάχη, παλεύοντας ενάντια στους βιαστές των κορμιών και των μυαλών μας.
Ενάντια στους Λιγναδηδες και στους Κούγιες αυτού του κόσμου, εμείς προτάσσουμε την ομορφιά του συλλογικού αγώνα και της αλληλεγγύης του εργατικού και φεμινιστικού κινήματος.
Ενάντια την ομοφοβία και τον σεξισμό προτάσσουμε την ανθρώπινη χειραφέτηση.
Απαιτούμε και διεκδικούμε:
• Καμιά συγκάλυψη καμία ανοχή στους βιαστές
• Άμεση και πλήρη δικαίωση σε όλα τα θύματα
• Βαριά καταδίκη του Λιγνάδη
Συγκέντρωση την Πέμπτη 7/7 στις 8.30 στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο, Δέγλερη 2
ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση
