Η Ταξική Κίνηση για την Εργατική Χειραφέτηση καλεί στην απεργία στις 6 Απρίλη και στην απεργιακή συγκέντρωση στα Προπύλαια.
Όπως τονίζει στην ανακοίνωσή της:
Σήμερα είναι περισσότερο αναγκαίος από ποτέ ο συντονισμός των αγώνων και ο ξεσηκωμός των εργαζομένων. Γιατί απέναντι στη βαρβαρότητα του σύγχρονου καπιταλισμού η ελπίδα βρίσκεται στον ταξικό και διεθνιστικό αγώνα των εργαζομένων και όλου του λαού, για την ειρήνη των λαών και την ελευθερία, για την ήττα της πολεμικής εκστρατείας του κεφαλαίου, για την κοινωνική απελευθέρωση και την εργατική χειραφέτηση.
Όλη η ανακοίνωση της κίνησης αναφέρει:
Στις 6 ΑΠΡΙΛΗ παίρνουμε θέσεις μάχης!
Καμία νέα θυσία για τα κέρδη του κεφαλαίου σε πόλεμο και ειρήνη!
Εργατική χειραφέτηση για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης – κεφαλαίου – Ε.Ε.
Όλοι – Όλες στα Προπύλαια, 11 π.μ.
ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, μετά από 10 μήνες απουσίας και εκκωφαντικής σιωπής από όσα βιώνουμε όλοι οι εργαζόμενοι στη χώρα, προκήρυξαν απεργία για τις 6 Απρίλη. Έχουμε χιλιάδες λόγους, σε αντίθεση με τις προσδοκίες της κυβέρνησης και τις μεθοδεύσεις του αστικοποιημένου και κρατικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού, να κάνουμε την απεργία της 6ης Απρίλη πραγματικό πολιτικό γεγονός, που θα κλονίσει όλα τα αστικά επιτελεία και πρώτη απ’ όλους την κυβέρνηση. Έχουμε πληρώσει βαρύ φόρο σε ζωές εργαζομένων εξαιτίας ενός συστήματος, που -και στην Ελλάδα- ούτε θέλει αλλά ούτε μπορεί να αντιμετωπίσει την οικονομική, υγειονομική και τώρα πολεμική κρίση. Αντιμετώπιση για αυτούς σημαίνει περισσότερα χρήματα για ιδιώτες στην υγεία και την εκπαίδευση, λιγότερα χρήματα για μισθούς και ασφάλιση και πάνω από όλα χρήματα για όπλα και εξοπλισμούς. Θέλουν να ξεπεράσουν την κρίση τους ξαναμοιράζοντας αγορές και σφαίρες επιρροής με θύματα εμάς, σε πόλεμο και ειρήνη!
Είναι περισσότερο κρίσιμη από ποτέ η ανεξαρτησία των αγώνων από τον αστικοποιημένο συνδικαλισμό, στις διεκδικήσεις αλλά και στη μορφή οργάνωσης.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΑΙΖΕΙ (ΜΕ) ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ
Η ακρίβεια χτυπάει κόκκινο, οι αυξήσεις των τιμών στην ενέργεια ανεβάζουν ραγδαία το κόστος ζωής, ο πληθωρισμός έχει αρχίσει τις υψηλές πτήσεις ήδη από τον περασμένο Νοέμβριο. Η κυβέρνηση ρίχνει το φταίξιμο στον πόλεμο της Ουκρανίας και εξαγγέλλει υποκριτικά δήθεν μέτρα ανακούφισης, όταν η πραγματικότητα είναι ότι οι πολιτικές επιλογές όλων των κυβερνήσεων και της Ε.Ε. έχουν δώσει εδώ και καιρό το πράσινο φως στις «δυνάμεις της αγοράς» για την εκτόξευση των τιμών και των κερδών τους. Μια χούφτα καπιταλιστές θησαυρίζουν αξιοποιώντας την προνομιακή θέση που τους εξασφάλισε το εξωφρενικό θεσμικό πλαίσιο που δημιούργησαν από κοινού με τους μηχανισμούς της Ε.Ε. και τις κυβερνήσεις, στο όνομα της περιβαλλοντικής κρίσης και της «πράσινης μετάβασης», πολύ πριν από τον πόλεμο.
Όλα αυτά, σε μια κοινωνία επιβαρυμένη από τις επιπτώσεις της πανδημίας COVID-19 και της καταστροφικής κυβερνητικής πολιτικής, που εκμεταλλεύτηκε την πανδημία για να διαλύσει το δημόσιο σύστημα υγείας προς όφελος των ιδιωτών, να επιβάλει περιορισμούς, αυταρχισμό και καταστολή, να προωθήσει τεχνητούς κοινωνικούς διαχωρισμούς μεταξύ εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων και λογικές κοινωνικής περιθωριοποίησης και ελέγχου, αξιοποιώντας το ρεύμα ανορθολογισμού που η ίδια τροφοδοτεί, αλλά και το δόγμα της «ατομικής ευθύνης».
Ενώ, από την άλλη μεριά, ο νόμος Χατζηδάκη που τώρα θυμήθηκαν η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ «αγωνιστικά», είναι το αναγκαίο συμπλήρωμα μιας αστικής πολιτικής που ήδη έχει προωθήσει ως μονόδρομο για τις ζωές εκατομμυρίων εργαζομένων τα ελαστικά ωράρια και την ουσιαστική κατάργηση του 8ώρου, έχει ωθήσει στην εκτόξευση της μη αμειβόμενης υπερωριακής εργασίας με την υποτιθέμενη ανταλλαγή με άδειες, γενικεύει τις ατομικές συμβάσεις εργασίας και ωθεί στην κατάργηση των συλλογικών, ενώ διευρύνει τη δυνατότητα των αφεντικών να καταργούν την κυριακάτικη αργία, την ίδια στιγμή που το Σαββατοκύριακο είναι εργάσιμο για όλο και περισσότερους εργαζόμενους. Ένας νόμος που χτυπάει καθοριστικά το δικαίωμα στην απεργία και γενικεύει το φακέλωμα για τον εργατικό συνδικαλισμό από τη μεριά του κράτους.
ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ
Όλη την προηγούμενη περίοδο αναπτύχθηκαν εργατικές αντιστάσεις. Στα νοσοκομεία γύρω από την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας, στην εκπαίδευση για το ζήτημα της «αξιολόγησης», σε βιομηχανικούς χώρους όπως η ΛΑΡΚΟ, τα Πετρέλαια και τα Λιπάσματα Καβάλας ή η COSCO, στους οργανισμούς Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης ενάντια στην ιδιωτικοποίηση, στον τομέα των ταχυμεταφορών (efood) ενάντια στην περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Είναι η ώρα όλοι οι αγώνες μας να μιλήσουν την ίδια γλώσσα, να ενοποιηθούν σε ένα συνολικό αντικυβερνητικό και αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο.
Το κρίσιμο ερώτημα δεν είναι αν θα συνταχθούμε με το φιλοεργοδοτικό και φιλοκυβερνητικό πλαίσιο των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, αλλά αν θα αξιοποιηθεί η γενική απεργία της 6ης Απρίλη για να ανασχεθεί και ανατραπεί η επίθεση που βιώνουμε.
Για να καταδικαστούν η στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και τα επιθετικά σχέδια των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και Ε.Ε.! Για να καταδικαστούν η τυχοδιωκτική εμπλοκή της Ελλάδας και η απόλυτη προσχώρησή της στη συμμαχία ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – Ε.Ε. στον άδικο -και από τις δύο πλευρές- πόλεμο που διεξάγεται με θύματα τους λαούς και θύτες τους κεφαλαιοκράτες.
Σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. καταστρώνονται σχέδια για καινούριους καταστροφικούς εξοπλισμούς πολλών δισεκατομμυρίων, η κυβέρνηση δηλώνει πρόθυμη για όλα και στήνει φιέστες για την παραλαβή Rafale, ενώ εκατομμύρια εργαζόμενοι μετράμε τη βενζίνη. Η συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο με την αποστολή όπλων, τη συμμετοχή των βάσεων και τα τεράστια εξοπλιστικά προγράμματα φέρνει τον πόλεμο πιο κοντά στην περιοχή. Παράλληλα, η ελληνική αστική τάξη θέλει να αναβαθμίσει τη γεωπολιτική και οικονομική της θέση στην περιοχή, ως πυλώνα για την ενίσχυση της κερδοφορίας της. Το ελληνικό κεφάλαιο επιχειρεί να αυξήσει τα κέρδη του, από την αγορά πλήθους τάνκερ LNG από τους εφοπλιστές μέχρι τη συμμετοχή στα νέα δίκτυα ενέργειας, την κερδοσκοπία στις τιμές κ.λπ.
Επιτακτική καθίσταται η λήψη άμεσων ουσιαστικών μέτρων ανακούφισης από τις συνέπειες του οικονομικού κοινωνικού πολέμου, από το κύμα δηλαδή των ανατιμήσεων σε όλα τα βασικά καταναλωτικά είδη που έχει ως ρίζα του, όχι την πολύ πρόσφατη πολεμική σύγκρουση, αλλά το σύστημα του κέρδους. Μαζί με αυτό χρειάζεται να αναπτυχθεί η πάλη για Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ) σε όλους τους κλάδους και για Εθνική Γενική ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς και μείωση των ωρών εργασίας και για προσλήψεις στο Δημόσιο, για να καλυφθούν κενά ζωτικής σημασίας στην Υγεία, την Παιδεία και τη Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση και για να μπει ένα φρένο στις δαπάνες στρατού και αστυνομίας.
Οι στόχοι αυτοί συγκρούονται με το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής και ιδιωτικοποιήσεων που προωθεί η κυβέρνηση και στηρίζει το μεγαλύτερο μέρος της αντιπολίτευσης και ίσως φαντάζουν δύσκολοι. Όμως, το αν θα δοθεί μία απάντηση αντίστοιχη του χτυπήματος που δεχόμαστε, εξαρτάται –σε τελική ανάλυση– μόνο από την κινητοποίηση των ίδιων των εργαζομένων. Η αναμονή νέων σωτήρων μέσω εκλογών δεν έχει νόημα, ειδικά όταν ο πόλεμος και οι συνέπειές του έχουν διάρκεια που είναι αδύνατον να προσδιοριστεί.
Σήμερα είναι περισσότερο αναγκαίος από ποτέ ο συντονισμός των αγώνων και ο ξεσηκωμός των εργαζομένων. Γιατί απέναντι στη βαρβαρότητα του σύγχρονου καπιταλισμού η ελπίδα βρίσκεται στον ταξικό και διεθνιστικό αγώνα των εργαζομένων και όλου του λαού, για την ειρήνη των λαών και την ελευθερία, για την ήττα της πολεμικής εκστρατείας του κεφαλαίου, για την κοινωνική απελευθέρωση και την εργατική χειραφέτηση.
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ
• Να περάσουν σε δημόσια ιδιοκτησία όλες οι επιχειρήσεις παραγωγής ενέργειας. Να λειτουργούν με εργατικό-κοινωνικό έλεγχο για τις λαϊκές ανάγκες. Ρεύμα, ενέργεια, καύσιμα δεν είναι εμπορεύματα, ανήκουν στον λαό και όχι στις εταιρείες. Πλαφόν στις τιμές. Να χτυπηθούν τα κυκλώματα των μεσαζόντων. Τιμές προσιτές για όλο τον λαό σε ρεύμα, ενέργεια, καύσιμα, τρόφιμα. Κατάργηση των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης στα καύσιμα, στη θέρμανση και στα τιμολόγια κοινωνικής ωφέλειας. Κατάργηση του ΦΠΑ στα βασικά είδη διατροφής και καθημερινότητας. Γερή φορολογία στο κεφάλαιο και στον πλούτο.
• Υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με ριζικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Κανένας μισθός κάτω από 1.000 ευρώ. Ανάλογες αυξήσεις σε συντάξεις και επιδόματα ανεργίας. Επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης και μισθού. Μείωση των ορίων συνταξιοδότησης.
• Ριζική μείωση των ωρών εργασίας. Απαγόρευση των απολύσεων. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
• Επιδόματα σε όλους τους ανέργους χωρίς όρους και προϋποθέσεις, ώστε να μην είναι κανείς κάτω από το όριο φτώχειας. Επεμβάσεις προνοιακής πολιτικής στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, όχι στο πλαίσιο της κοινωνικής φιλανθρωπίας, αλλά κατά της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού που διαχρονικά γεννούν οι πολιτικές των κυβερνήσεων.
• Τέρμα στην καταστολή και την επίθεση στα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα και την απεργία. Κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη και απειθαρχία στην εφαρμογή του. Κανένα σωματείο να μην εγγραφεί στο ΓΕΜΗΣΟΕ. Δεν εφαρμόζουμε τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες.
• Δημόσια δωρεάν υγεία και φροντίδα για όλους/ες, όχι στις αντιδραστικές διακρίσεις και τους διαχωρισμούς με βάση ιατρικές πράξεις. Καθολικότητα του εμβολιασμού, πρόσβαση όλων σε εμβόλια. Ενημέρωση-διαφάνεια, ανοιχτή επιστημονική συζήτηση χωρίς αποκλεισμούς πέρα και έξω από τα συμφέροντα των πολυεθνικών και των κυβερνήσεων για τα αναγκαία μέτρα προστασίας του πληθυσμού.
• Να σταματήσει αμέσως ο πόλεμος στην Ουκρανία και κάθε εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτόν. Όχι στα πολεμικά σχέδια ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – Ε.Ε. – Ρωσίας στην περιοχή! Καμία ελληνική αποστολή όπλων και πολεμικού υλικού – κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα! Να κλείσουν οι βάσεις – όχι στη μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε ΝΑΤΟϊκό προγεφύρωμα. Να ακυρωθούν τα εξοπλιστικά προγράμματα – λεφτά για την υγεία, την παιδεία, τους ανέργους, τις κοινωνικές ανάγκες και όχι για όπλα.
• Κάτω η φιλοπόλεμη, αντεργατική-αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης. Απειθαρχία στη δημοσιονομική φυλακή της Ε.Ε., όχι στα ευρω-μνημόνια διαρκείας και στην εξυπηρέτηση του χιλιοπληρωμένου χρέους. Έξω από την Ε.Ε.
