Εργαζόμενοι, εργαζόμενες
Η περίοδος που ανοίγεται μπροστά μας είναι πολύ κρίσιμη
Η αντιλαϊκή και υπέρ των επιχειρηματικών συμφερόντων διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση της ΝΔ, ο «μαύρος χειμώνας» που έρχεται λόγω της ανεργίας και της νέας φτωχοποίησης, η δημοσιονομική φυλακή της ΕΕ που υπηρέτησαν όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, η πολεμική προετοιμασία και η αύξηση των στρατιωτικών δαπανών για τις ΑΟΖ και τα πετρέλαια, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο εφησυχασμού.
Η κυβέρνηση δεν προτίθεται να κάνει καμιά ανακωχή. Παρά την πανδημία, παρά την εκτίναξη της ανεργίας και της εργασιακής ανασφάλειας, συνεχίζει ακάθεκτη την επίθεση στον κόσμο της εργασίας. Δίνει τα πάντα στο κεφάλαιο.
Δίνει ζεστό χρήμα στους κλινικάρχες της υγείας αντί να αναπτύξει τις δημόσιες υποδομές και να αυξήσει τις κλίνες ΜΕΘ. Χαρίζει τις εργοδοτικές εισφορές, νομοθετεί δεκάδες φοροαπαλλαγές, επιδοτεί το «μισθολογικό κόστος» έως και 70%, δηλ. με τα λεφτά του δημοσίου και τη λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος από τη φορολογία – άμεση και έμμεση – δωρίζει υπερεκμεταλλεύσιμο εργατικό δυναμικό στους επενδυτές. Ενώ με την ελαστική εργασία, την κατάργηση ή αναστολή των ΣΣΕ και την τηλεεργασία, οι εργοδότες πετυχαίνουν με «ένα σμπάρο δύο τρυγόνια»: διπλάσια εργασία με μισό μισθό.
Στο πεδίο των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, επιχειρείται να καθιερωθεί ένα νέο καθεστώς εφιαλτικού ελέγχου και επιτήρησης, όπου η έκτακτη ανάγκη του κορονοϊού θα επιδιωχτεί να μονιμοποιηθεί. Παράλληλα επιχειρείται να καθιερωθεί ένα νέο καθεστώς αστυνομοκρατίας, ΜΑΤωμένης δημοκρατίας, απαγόρευσης διαδηλώσεων,
Ταυτόχρονα θέλει να φέρει άμεσα προς ψήφιση έναν νέο αντεργατικό και αντισυνδικαλιστικό νομοσχέδιο. Στόχος το καίριο χτύπημα στο 8ωρο/40ωρο, η γενίκευση της ευέλικτης εργασίας και η εκτίναξη στα ύψη της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, στο όνομα της «διευκόλυνσης της επιχειρηματικότητας στον ιδιωτικό τομέα». Η κυβέρνηση, υλοποιώντας τις ορέξεις του ΣΕΒ, των επιχειρηματιών και της ΕΕ, όπως αποτυπώνεται στην περιβόητη έκθεση Πισσαρίδη, φέρνει τα πάνω κάτω στο πεδίο της εργασίας, με ωράρια λάστιχα, με διπλασιασμό του ανωτάτου ορίου των υπερωριών στις βιομηχανίες –έως και 120(!) ώρες το εξάμηνο– αλλά και με καθιέρωση πληρωμής των υπερωριών «σε είδος», π.χ. σε επιπλέον μέρες κανονικής αδείας, προκειμένου να πέσει το κόστος τους!
Η κυβέρνηση επιδιώκει να «ξεδοντιάσει» τον ταξικό εργατικό συνδικαλισμό, επιβάλλοντας ηλεκτρονικές ψηφοφορίες στα σωματεία και έλεγχο των μητρώων μελών τους, καθιστώντας αδύνατη τη λήψη αποφάσεων για απεργίες.
Εργαζόμενοι, εργαζόμενες
Μας έχουν αναλώσιμους και από την άλλη μας λένε ότι φταίμε για το κακό ριζικό μας. Φταίμε γιατί είμαστε άνεργοι, γι’ αυτό περιορίζουν δραματικά τα επιδόματα ανεργίας και μας δίνουν 200 Ε μηνιάτικο για να δουλέψουμε. Φταίμε γιατί έχουμε μισθό πείνας γιατί δεν έχουμε τα «κατάλληλα προσόντα» και δεν είμαστε ανταγωνιστικοί. Φταίμε γιατί μας καταργούν τη σταθερή εργασία, αφού είμαστε τεμπέληδες και μόνο με τις συμβάσεις ομηρίας ορισμένου χρόνου, την απειλή της απόλυσης και της διαρκούς αξιολόγησης (να ξεχωρίζουν τα καλά απ’ τα σκάρτα) μπορούμε να γίνουμε παραγωγικοί. Φταίμε γιατί αρρωσταίνουμε γι’ αυτό θα τιμωρηθούμε για την αναρρωτική άδεια ή την καραντίνα με απλήρωτες υπερωρίες, όπως στα κάτεργα. Πάλι η ατομική ευθύνη του θύματος.
Εργαζόμενοι, εργαζόμενες
Η κυβέρνηση της ΝΔ δεν τα προωθεί όλα αυτά απλώς επειδή είναι «νεοσυντηρητική» ή λόγω δεξιού DNA. Ο σημερινός, ολοκληρωτικός καπιταλισμός είναι αδύνατο να συγκροτήσει κοινωνική πολιτική, μέτρα υπέρ του εργαζόμενου ή πολιτική win win. Είναι αδύνατος οποιοσδήποτε κοινωνικός συμβιβασμός αφού μόνο με τη βουτιά στην κερδοφορία, την υπερεκμετάλλευση του εργαζόμενου, τη ληστρική λεηλασία της φύσης και την καθολική εμπορευματοποίηση όλων των αγαθών μπορεί να επιβιώσει. Στο όνομα των «αντικειμενικών δυσκολιών από την πανδημία» επιχειρεί να προωθήσει πολύ πιο βαθιά τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις με στόχο ένα νέο άλμα στην εκμετάλλευση, αλλά και στον αντιδημοκρατικό έλεγχο και καταστολή των αντιστάσεων.
Αυτός ο καπιταλισμός δεν αντιμετωπίζεται με κυβερνητικές αλλαγές εντός του πλαισίου, εντός της ΕΕ, των νόμων υπέρ του ΣΕΒ και των εφοπλιστών, της χρεομηχανής και του σεβασμού στις δημοσιονομικές συνθήκες. Η λογική ότι μπορεί να βρεθούν λύσεις χωρίς να θιχτούν οι «ιερές αγελάδες του καπιταλισμού» (το κέρδος και η ιδιοκτησία), τα διεθνή στηρίγματα του ελληνικού κεφαλαίου (το ΝΑΤΟ, η ΕΕ), αποδείχτηκε φενάκη.
Γι’ αυτό πρέπει να γυρίσουμε την πλάτη σε όλους τους πολιτικούς απατεώνες που «έσκιζαν τα μνημόνια εφαρμόζοντας τα» και που πάλι θρασύτατα καλούν σε μια επανάληψη του 2015. Να γυρίσουμε την πλάτη στην αστική και συναινετική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ. Στη μπαγιάτικη σοσιαλδημοκρατία του ΜΕΡΑ 25, που προτείνει διάφορες ανεδαφικές λύσεις μέσα στα πλαίσια της ΕΕ και της «κληρονομιάς» των μνημονίων, σε συμμαχία με την «δημιουργική επιχειρηματικότητα» του ΣΕΒ.
Το ΚΚΕ, παρά την αγωνιστική ρητορική, δεν τοποθετείται ανατρεπτικά απέναντι στην εξελισσόμενη επίθεση, δεν βάζει συνολικούς πολιτικούς στόχους ανατροπής, αρνείται ένα συνολικό πολιτικό αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα. Στο εργατικό κίνημα δεν υπηρετεί ένα συνολικό σχέδιο ανάπτυξης και πολιτικής ενοποίησης των αγώνων. Περιορίζεται σε συλλαλητήρια αυτοεπιβεβαίωσης του ΠΑΜΕ. Σταθερά ακολουθεί μια ηττοπαθή γραμμή που δεν μπορεί να συμβάλει στην αναγκαία ανασύσταση και αντεπίθεση του κινήματος όταν η εργατική τάξη δέχεται σκληρή και ολομέτωπη επίθεση στα δικαιώματά της.
Στο θέμα των ΑΟΖ, δεν αποτελούν αποτελεσματική αντιπολίτευση οι απόψεις που αποδέχονται και στηρίζουν τις στρατηγικές θέσεις της ελληνικής αστικής τάξης, ταυτίζοντάς τες λαθεμένα με τα «κυριαρχικά δικαιώματα» και την «εδαφική ακεραιότητα». Η αποδοχή ότι η «χώρα απειλείται» μονομερώς από την «τουρκική επιθετικότητα», χωρίς ανάδειξη των αυτοτελών επιθετικών διεκδικήσεων της ελληνικής ολιγαρχίας υπονομεύει την αντιπαράθεση με την πατριδοκαπηλία και τον εθνικισμό, την φρενίτιδα τω νέων εξοπλισμών, ακόμα και την ιμπεριαλιστική «προστασία».
Εργαζόμενοι, εργαζόμενες,
Τώρα – και όχι μετά – χρειάζεται πανεργατικός ξεσηκωμός, μαζικό κίνημα ανατροπής της κυρίαρχης πολιτικής, για την επιβίωση του λαού. Δεν αρκούν οι αποκαλύψεις, οι καταγγελίες και οι αναλύσεις. Όχι άλλη αναμονή. Η διέξοδος από τη νέα κρίση απαιτεί μια συνολική πολιτική πρόταση μάχης και αντεπίθεσης στην βάση ενός σύγχρονου αντικαπιταλιστικού προγράμματος με κομμουνιστική προοπτική. Που θα εμπνέει τον αγώνα για μια διαφορετική ζωή αξιοπρεπούς εργασίας, ειρηνικής συνύπαρξης των λαών, ανάπτυξης των δημόσιων αγαθών, δημοκρατικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών, οικολογικής ισορροπίας.
Δεν θα ανεχτούμε άλλο το παρατεταμένο συνδικαλιστικό lockdown που προωθούν οι παρατάξεις του κυβερνητικού, κρατικού συνδικαλισμού και της υποταγής στα συμφέροντα του ΣΕΒ και των επιχειρηματιών. Υπερβαίνουμε τη στήριξη που προσφέρουν την κυβέρνηση οι ηγεσίες ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ με τη στροφή στη βάση, τον κόσμο της δουλειάς στα πρωτοβάθμια σωματεία, τις συνελεύσεις και τις επιτροπές αγώνα. Με απεργίες, καταλήψεις, διαδηλώσεις θα νικήσουμε την κυβερνητική αποθράσυνση.
Το μαχόμενο ταξικό εργατικό κίνημα πρέπει να απαντήσει αποφασιστικά στην πρόκληση και με την αυτοπεποίθηση ότι μπορεί να επιτύχει νίκες, όπως ακριβώς έγινε και στην υπόθεση των εγκληματιών της Χρυσής Αυγή. Γιατί η καταδίκη της Χρυσής Αυγής σαν εγκληματική συμμορία αποτελεί μια σημαντική νίκη στους αγώνες του λαού ενάντια στην φασιστική απειλή.
Διεκδικούμε:
-Ανατροπή και ακύρωση όλων των αντεργατικών, αντιλαϊκών μέτρων. Την κρίση να πληρώσει το κεφάλαιο. Λεφτά υπάρχουν στα κέρδη, στην αιματηρή αποπληρωμή του δημόσιου χρέους, στις πολεμικές δαπάνες, στα μυστικά κονδύλια των υπουργείων.
-Θωράκιση δημόσιας υγείας. Αύξηση του ΑΕΠ για το ΕΣΥ στο 7%. 30.000 προσλήψεις για κάλυψη όλων των κενών οργανικών θέσεων. Επίταξη του ιδιωτικού τομέα υγείας. Αποκλειστικά δημόσιο σύστημα υγείας. Δωρεάν τεστ όπου απαιτούν οι ανάγκες
-Αποφασιστική ενίσχυση της δημόσιας εκπαίδευσης. 15 μαθητές ανά τάξη και όλα τα απαιτούμενα μέτρα προστασίας για τη λειτουργία των σχολείων. Κάτω ο Νόμος Κεραμέως, η Τράπεζα Θεμάτων και το «Νέο Λύκειο», που οδηγούν στην έξοδο των παιδιών των λαϊκών στρωμάτων από την μόρφωση και τις σπουδές, στο σχολείο εξεταστικό κάτεργο, της αγοράς, του αυταρχισμού και της πειθάρχησης.
-Υγειονομική προστασία των εργαζομένων όλων των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς. Όχι στα υγειονομικά πρωτόκολλα λάστιχο. Δωρεάν μέσα προστασίας. Να σταματήσει το αίσχος του στοιβάγματος των εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Αύξηση των δρομολογίων με χρήση των ακινητοποιημένων μέσων, προμήθεια νέων, προσλήψεις προσωπικού.
-Αναπλήρωση από το κράτος του συνόλου της απώλειας των μισθών των εργαζομένων κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ανεξάρτητα από το είδος της εργασιακής τους σχέσης. Δωρεάν πρόσβαση στα ΜΜΜ και αναστολή πληρωμών στους λογαριασμούς σε όλους τους εργαζόμενους που είναι άνεργοι, σε αναστολή ή στο πρόγραμμα ΣΥΝεργασία.
-Πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα και συντάξεις. Να γίνει κουρελόχαρτο η έκθεση Πισσαρίδη. Όχι στην ιδιωτικοποίηση / ανταποδοτικότητα που σημαίνει καταστροφή της επικουρικής ασφάλισης!!
-Επίδομα ανεργίας μέχρι την λήξη της ανεργίας, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, ίσο με το βασικό μισθό, με πλήρη ασφαλιστικά και υγειονομικά δικαιώματα.
-Όχι στις απλήρωτες υπερωρίες, το μισό μισθό, την περικοπή αδειών, τις άθλιες συμβάσεις ορισμένου χρόνου, την εργασία λάστιχο, την κατάργηση των ΣΣΕ. Να φορολογηθεί το μεγάλο κεφάλαιο και τα συσσωρευμένα κέρδη του.
-Συλλογικές συμβάσεις με πλήρη δικαιώματα. Αυξήσεις στους μισθούς, μείωση του χρόνου εργασίας. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων. Νομοθετική απαγόρευση απολύσεων (ειδικά εν μέσω πανδημίας οι απολύσεις συνιστούν τη μέγιστη αθλιότητα!)
-Όχι στον πόλεμο και τις καταστροφικές πολεμικές δαπάνες. Να μην προχωρήσει η νέα, ληστρική «αγορά του αιώνα». Λεφτά για υγεία, παιδεία, περιβάλλον, κοινωνικά αγαθά. Καμιά σκέψη για στράτευση στα 18, μείωση της θητείας.
-Κάτω τα χέρια από τους αγώνες, τις καταλήψεις, τις διαδηλώσεις και τη συνδικαλιστική δράση. Όχι στην καταστολή των εργαζομένων και της νεολαίας στους ανοιχτούς χώρους, στο όνομα της πανδημίας. Όχι στην αστυνομοκρατία.
-Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις. Μπλόκο στους πλειστηριασμούς. Διαγραφή χρεών της λαϊκής οικογένειας στις τράπεζες και στην εφορία.
Κάτω τα χέρια από τα σωματεία – Καμία νομιμοποίηση στις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες και στις
τηλεεκλογές
-Δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες. Ο νόμος ενάντια στην κατάργηση των διαδηλώσεων θα
πάει στα αζήτητα όπως ο Χρυσαυγιτισμός
Το ΝΑΡ καλεί τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες σε μαζική συμμετοχή στην πανδημοσιοϋπαλληλική απεργία την Πέμπτη 15 Οκτωβρίου. Καλούμε σε συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα ενάντια στην σαρωτική επίθεση της κυβέρνησης και του κεφαλαίου.
