Του Βασίλη Συλαϊδή *
Η νέα κυβέρνηση Τράμπ, του ρατσιστή, σεξιστή και υπερσυντηρητικού δισεκατομμυριούχου νέου προέδρου των ΗΠΑ, αφού υποχώρησε πλήρως στους εκβιασμούς του συστήματος «εθνικής ασφαλείας» (CIA, NSA, FBI, Πεντάγωνο, State Department, αλλά και των καθοδηγούμενων συστημικών ΜΜΕ) των ΗΠΑ, προχώρησε τη νύκτα 6-7.4 στην εξαπόλυση μαζικής πυραυλικής επίθεσης σε κυβερνητικούς στόχους στη Συρία με πρόσχημα μια υποτιθέμενη (και καθόλου επιβεβαιωμένη από διεθνή έλεγχο) χημική επίθεση του καθεστώτος κατά αμάχων. Ακολούθησε δοξολογώντας την «ηγέτιδα» χώρα και τον «αποφασιστικό» πρόεδρο η διεθνής κλίκα των παπαγάλων – «συμμάχων», ΜΜΕ κλπ. (αφού προετοίμασε συστηματικά τις τελευταίες μέρες το έδαφος, με τους ολοφυρμούς και τις καταγγελίες για το «έγκλημα Άσαντ»). Η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ προχώρησε εκεί όπου σταμάτησε αρχές Σεπτέμβρη του ’13 η προηγούμενη υπό τον Ομπάμα, ο οποίος αναίρεσε την τελευταία στιγμη ειλημμένη απόφαση για βομβαρδισμό – επέμβαση και τότε με πρόσχημα τη χρήση χημικών από το καθεστώς Άσαντ (κάτω από την πίεση ογκούμενου αντιπολεμικού κινήματος στις ΗΠΑ και στη Βρετανία κυρίως). Ακολούθησε η με διεθνή εποπτεία καταστροφή των χημικών της Συρίας – τώρα, ενώ όλοι ξέρουν ότι έχουν καταστραφεί, βρισκόμαστε πάλι εκεί που ήταν η κατάσταση σχετικά με το Ιράκ του καθεστώτος Σαντάμ το 2003, όταν οι ΗΠΑ μαζί με τη Μ. Βρετανία επιτέθηκαν και κατέλαβαν καταστρέφοντας το Ιράκ, εξ αιτίας των υποτιθέμενων όπλων μαζικής καταστροφής του καθεστώτος – τα οποία είχαν καταστραφεί με διεθνή εποπτεία μετά τον Α’ πόλεμο του Κόλπου το 1991: αυτό αποδείχτηκε μετά την εισβολή και κατάληψη το 2003, όταν χημικά και βιολογικά όπλα δεν βρέθηκαν πουθενά… Απλά μια χώρα καταστράφηκε, έχασε εκατομμύρια νεκρούς, τραυματίες και πρόσφυγες, αντιστάθηκε όσο μπόρεσε και με ανταρτοπόλεμο, αποτέλεσε στη συνέχεια εύφορο έδαφος για ανάπτυξη και κάθε είδους φονταμενταλιστικών φατριών που αλληλοσφάζονται στη δούλεψη παγκόσμιων ιμπεριαλιστικών και περιφερειακών δυνάμεων και διαχέουν τον τρόμο σε διάφορες χώρες, στην Ευρώπη, Ασία, Αφρική, Αμερική.
Τα ίδια έγιναν αργότερα στη Λιβύη και κλιμακώθηκαν στη Συρία, όπου αυτή τη στιγμή (μαζί και στο Ιράκ) υπάρχουν δεκάδες ένοπλες ομάδες, μεταξύ τους και δυνάμεις από διάφορες χώρες, ΗΠΑ, Τουρκία, Ρωσία, Ιράν, Λίβανο, Γαλλία, Βρετανία, Ιορδανία, Σαουδ. Αραβία, Κατάρ και βέβαια Ισραήλ το οποίο κατέχει τη νότια περιοχή της χώρας από το 1967 και το 1973 κι από τότε τη βομβαρδίζει κατά βούληση…
Το σενάριο δοκιμάστηκε προηγούμενα στα Βαλκάνια, με τη διάλυση και τους πολέμους της πρώην Γιουγκοσλαβίας από το 1991 μέχρι το 1999 όταν τελικά κλιμακώθηκαν με μαζικούς ισοπεδωτικούς βομβαρδισμούς από το ΝΑΤΟ, ενώ σήμερα η κατάσταση στην Ουκρανία αλλά και σε άλλες χώρες στην Αν. Ευρώπη και στον Καύκασο είναι εκρηκτική… Σε μια συγκυρία που η παγκόσμια οικονομική κρίση απειλεί να μετατραπεί σε ανοιχτή πολεμική σύγκρουση… Όπου οι ανταγωνισμοί για τις πηγές και δρόμους της ενέργειας παροξύνονται… Με νέες περιοχές έντασης στην Ανατολική Ασία (θάλασσα της Κίνας, Κορέα κ.ά….).
Η νέα κυβέρνηση Τραμπ υποτάχθηκε πλήρως στην ατζέντα για κλιμάκωση των διεθνών ιμπεριαλιστικών επιδρομών κι έντασης που προωθεί το διαβόητο «στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα» (“military-industrial complex”) – αν και διακήρυττε προεκλογικά ότι θέλει να αποκλιμακώσει αυτές τις εντάσεις. Τον όρο χρησιμοποίησε πρώτος ο πρόεδρος Αϊζενχάουερ στον αποχαιρετηστήριο λόγο του στις 17.1.1961, 3 μέρες πριν παραδώσει στον Κένννεντυ (ο οποίος, έπεφτε δολοφονημένος στο Ντάλλας, Τέξας πριν κλείσουν 3 χρόνια… με τις υποψίες να στρέφονται πάντα σ’ αυτό που ο προκάτοχός του επισήμανε). Σημειωτέον ό Ντ. Αϊζενχάουερ ήταν προηγούμενα στρατηγός 5 αστέρων κι επικεφαλής των δυτικών συμμάχων στην απελευθέρωση της Ευρώπης από τους ναζί.
Αξίζει εδώ να παρατεθούν λίγες γραμμές από την ιστορική (και «προφητική») αυτή ομιλία του Αϊζενχάουερ, που «κομψά» και από τα «μέσα» προειδοποίησε για τον κίνδυνο – τον οποίο βέβαια κι ο ίδιος ώθησε με την πολιτική του να αποκτήσει τερατώδεις διαστάσεις:
…This conjunction of an immense military establishment and a large arms industry is new in the American experience. The total influence—economic, political, even spiritual—is felt in every city, every statehouse, every office of the federal government. We recognize the imperative need for this development. Yet we must not fail to comprehend its grave implications. Our toil, resources and livelihood are all involved; so is the very structure of our society. In the councils of government, we must guard against the acquisition of unwarranted influence, whether sought or unsought, by the military–industrial complex. The potential for the disastrous rise of misplaced power exists, and will persist. We must never let the weight of this combination endanger our liberties or democratic processes. We should take nothing for granted…
..Αυτός ο συνδυασμός ενός τεράστιου στρατιωτικού κατεστημένου και μιας μεγάλης βιομηχανίας όπλων είναι νέος στην αμερικανική εμπειρία. Η συνολική επίδραση-οικονομική, πολιτική, ακόμη και πνευματική-γίνεται αισθητή σε κάθε πόλη, σε κάθε πολιτεία, σε κάθε γραφείο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Αναγνωρίζουμε την επιτακτική ανάγκη για την εξέλιξη αυτή. Ωστόσο, δεν μπορούμε παρά να κατανοήσουμε τις βαρύτατες επιπτώσεις. Ο μόχθος μας, οι πόροι μας και τα προς το ζην μας, όλα εμπλέκονται – αυτό ισχύει και για την ίδια τη δομή της κοινωνίας μας. Στα συμβούλια της κυβέρνησης, θα πρέπει να προφυλαχθούμε από την απόκτηση της αυθαίρετης επιρροής, ηθελημένης ή αθέλητης, από το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα. Οι δυνατότητες για την καταστροφική άνοδο μιας αυθαίρετης ισχύος υπάρχει, και θα συνεχιστεί. Ποτέ δεν πρέπει να αφήσουμε το βάρος αυτού του συνδυασμού να θέσει σε κίνδυνο τις ελευθερίες μας ή τις δημοκρατικές διαδικασίες. Δεν θα πρέπει να πάρουμε τίποτα ως δεδομένο…
Αλλεπάλληλες τραγικές επιβεβαιώσεις ακολούθησαν (με τον πόλεμο στο Βιετνάμ, που η ανοιχτή Αμερικανική επέμβαση δικαιολογήθηκε πάνω σε ένα «στημένο» όπως αποδείχτηκε επεισόδιο στον κόλπο του Τονκίνου), τους πολέμους κι επεμβάσεις στη Μ. Ανατολή, στη Γιουγκοσλαβία κλπ.
Για όλους μας, εργαζόμενους, άνεργους, νέους, ηλικιωμένους στην Ελλάδα και στον κόσμο – μπαίνει το καίριο κινηματικό καθήκον να αποτρέψουμε την περαιτέρω κλιμάκωση του πολέμου και της καταστροφής που ήδη έχει φέρει (με εκατομμύρια νεκρούς και πρόσφυγες, πολλοί από τους οποίους έφτασαν κακήν-κακώς και στη χώρα μας όπου αντιμετωπίζουν τους φράχτες-κλειστά σύνορα, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα πλοία του ΝΑΤΟ και της FRONTEX, την Ευρώπη-φρούριο και τη ρατσιστική απάνθρωπη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας). Η κλιμάκωση μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε διεθνή ανάφλεξη, προοίμιο ενός Γ’ ΠΠ, για τον οποίο ο Αϊνστάιν όταν ρωτήθηκε με τι όπλα θα διεξαχθεί, απάντησε – σίγουρα πολύ αισιόδοξα – ότι ξέρει μόνο ότι ο Δ’ θα διεξαγόταν με τόξα και βέλη…. Ο αγώνας ενάντια στον πόλεμο και στην απειλή της καταστροφικού Αρμαγεδδώνα συνδέεται άρρηκτα με τον αγώνα για τα εργατικά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα που ισοπεδώνονται, ενάντια στην διαρπαγή του δημόσιου και κοινωνικού πλούτου ακόμη και των φυσικών αγαθών, ενάντια στις πολιτικές του κεφαλαίου (ιδιαίτερα τα μνημόνια κλπ.). Με τον αγώνα για την ίδια την επιβίωση σε ένα βιώσιμο περιβάλλον που καταστρέφεται ανεξέλεγκτα, την πάλη απέναντι στον ρατσισμό κάθε είδους και στο φασισμό που δηλητηριάζουν και ναρκοθετούν τις κοινωνίες. Όλοι αυτοί οι κίνδυνοι έχουν σαν αιτία τα κυνήγι του κέρδους για το κεφάλαιο που, από την ουσία του δεν γνωρίζει όρια και φραγμούς. Ο αγώνας αυτός είναι λοιπόν αναγκαστικά αντικαπιταλιστικός, ενώ αφορά την τεράστια πλειοψηφία της ανθρωπότητας – το ίδιο και στην πατρίδα μας. Αυτό πρέπει να γίνει συνείδηση και πυξίδα για τον καθένα κι όλους μας που νοιώθουμε την ανάγκη για μια μεγάλη ανατροπή, για δραματική αλλαγή πορείας, για να υπάρξει ένα αύριο βιώσιμο κι αξιοβίωτο – βρισκόμαστε στο μεταίχμιο…
ΤΕΡΜΑ ΣΤΙΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΟΥΣ!
ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΜΕΙΞΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΕ ΣΤΡΑΤΟ, ΜΕ ΒΑΣΕΙΣ – ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΔΡΟΜΕΣ!
ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΑΤΟ, ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΕ, ΟΧΙ ΣΤΗ ΛΥΚΟΣΥΜΜΑΧΙΑ ΜΕ ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ!
ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!
Βασίλης Συλαϊδής
Μέλος ΔΣ Σωματείου Εργαζομένων στον όμιλο INTRACOM
Η αντίληψη πως όλα είναι γραμμένα στους λόγους του Αϊζενχάουερ του Κίσιγκερ του Σόρος ή δεν ξέρω ποιου άλλου, ελάχιστα διαφέρει από την αντίληψη πως όλα είναι γραμμένα στη βίβλο στο κοράνι ή στην «αποκάλυψη» του Ιωάννου.
Διαβάστε καλύτερα τη Δήλωση του Συνασπισμού Σύρων και Ιρανών Σοσιαλιστών : http://paranagnostis.blogspot.gr/2017/04/blog-post.html