ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΩΝ (ΑΡΣΥΟ)

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

Οι εκλογές στο Οικονομικό Επιμελητήριο συμπίπτουν με μια περίοδο πρωτοφανούς επίθεσης στα δικαιώματα των εργαζομένων. Η ιστορικής σημασίας και παγκόσμια στο χαρακτήρα της οικονομική κρίση που ξέσπασε στις ΗΠΑ και σύντομα μεταδόθηκε στην Ευρώπη αποτέλεσε πρώτης τάξης αφορμή για να επιχειρηθεί η εκθεμελίωση των σπουδαιότερων κοινωνικών κατακτήσεων της μεταπολεμικής εποχής. Από το 2010, που ξεκίνησε η υπαγωγή της Ελλάδας στο καθεστώς επιτήρησης και χρεοκρατίας οι πιο ετερόκλητες κυβερνήσεις (ΠΑΣΟΚ, τεχνοκρατών, ΝΔ, ΛΑΟΣ, ΔΗΜΑΡ, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ) από κοινού με τους δανειστές (ΔΝΤ, ΕΕ) προκάλεσαν:

Φτωχοποίηση. Η μείωση των μισθών και των ημερομισθίων (με αφορμή την μείωση του βασικού μισθού που επέβαλε το δεύτερο Μνημόνιο τον Φεβρουάριο του 2012) και των συντάξεων (λόγω των συνεχών μειώσεων και της πρόσφατης αλλαγής του χαρακτήρα του συνταξιοδοτικού συστήματος από αναδιανεμητικό σε κεφαλαιοποιητικό με το ν.4387/2016) έχουν προκαλέσει μια άνευ προηγουμένου για τα μεταπολεμικά δεδομένα πτώση του βιοτικού επιπέδου της μεγάλης πλειοψηφίας.

Υπερφορολόγηση. Η αύξηση της άμεσης φορολογίας των φυσικών αλλά και των νομικών προσώπων και πολύ περισσότερο των έμμεσων φόρων (ΦΠΑ, ειδικοί φόροι κατανάλωσης σε καύσιμα, καπνό, αλκοόλ, συνέχιση του οριζόντιου ΕΝΦΙΑ, κ.α.) μείωσε το διαθέσιμο εισόδημα. Ταυτόχρονα οι εξωχώριες εταιρείες (off-shore) συνεχίζουν να παραμένουν αφορολόγητες, διευκολύνοντας τη φορολογική ασυλία της αστικής τάξης.

Ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Η επέκταση των προσλήψεων μερικής απασχόλησης (αύξηση κατά 72% στα χρόνια της ύφεσης με βάση στοιχεία του ΙΚΑ) και η σταθερή συρρίκνωση των θέσεων πλήρους απασχόλησης και δικαιωμάτων, από κοινού με την έξαρση της ανασφάλιστης εργασίας (που υπολογίζεται ότι αφορά 800.000 εργαζόμενους) έχουν μετατρέψει την ελληνική αγορά εργασίας σε νεοφιλελεύθερο εργοδοτικό παράδεισο.

Ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Η πώληση του ΟΛΠ, των περιφερειακών αεροδρομίων, του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, η μεταβίβαση στο νέο υπερταμείο ιδιωτικοποιήσεων των ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, της ΔΕΗ κ.α. θα στερήσουν από τον ελληνικό λαό δικό του πλούτο που θα μεταβιβαστεί στο ξένο και ντόπιο κεφάλαιο, αυξάνοντας τα τιμολόγια κι επιδεινώνοντας τις εργασιακές σχέσεις.

Συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας. Η μείωση του ΑΕΠ κατά 25% τα χρόνια της κρίσης και κατά 66% από το 2007 ως το 2015 των επενδύσεων πάγιου κεφαλαίου (40 δισ. ευρώ) δεν ήταν ένα «φυσικό φαινόμενο». Ήταν αποτέλεσμα των διαδικασιών εκκαθάρισης που έθεσε σε κίνηση το κεφάλαιο για να υπερβεί την κρίση, οδηγώντας την ανεργία σε επίπεδα ρεκόρ.

Υπονόμευση της εθνικής ανεξαρτησίας. Το καθεστώς αυξημένης επιτήρησης και επιτροπείας της ελληνικής οικονομίας θα συνεχιστεί από την ΕΕ και τα διεθνή κέντρα, μέχρι να αποπληρωθούν τα 2/3 των δανείων, διαμορφώνοντας όρους περιορισμού της όποιας εθνικής κυριαρχίας, ευτελισμού των θεσμών, του συνταγματικού χάρτη και του κοινοβουλίου θωρακίζοντας έτσι την αστική πολιτική από την παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα.

Η συνέχεια προβλέπεται ακόμη πιο δραματική με μεγαλύτερη φτώχεια

Η υποταγή στους πιστωτές δε θα φέρει την πολυπόθητη ανάπτυξη της οικονομίας, όπως υπόσχεται η κυβέρνηση με το νέο κρατικό προϋπολογισμό στον οποίο προβλέπεται αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,7%, χωρίς ωστόσο να εξηγεί ότι ακόμη κι αυτή η ανάπτυξη δεν πρόκειται να οδηγήσει τους μισθούς και τις συντάξεις ακόμη και στα επίπεδα του 2009. Η υποταγή στους πιστωτές άμεσα θα οδηγήσει σε:

Ένα άνευ προηγουμένου κύμα πλειστηριασμών. Η ψήφιση του νόμου που δίνει τη δυνατότητα στα κεφάλαια – γύπες να αγοράσουν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια νοικοκυριών και επιχειρήσεων από τις τράπεζες άνοιξε το δρόμο για να βγουν στο σφυρί χιλιάδες σπίτια κι επιχειρήσεις. Είναι προς το συμφέρον των τραπεζών και των επιχειρήσεων αγοράς ακινήτων και σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων.

Επιδείνωση του εργασιακού μεσαίωνα. Τα μέτρα φιλελευθεροποίησης της αγοράς εργασίας που ζητεί το ΔΝΤ στο πλαίσιο του νέου γύρου αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας (απελευθέρωση ομαδικών απολύσεων, περαιτέρω μείωση του μισθού των νεοπροσλαμβανόμενων, επιχειρησιακές συμβάσεις, κ.α.) θα οδηγήσουν σε αύξηση των κερδών και θα μειώσουν κάθετα το κόστος της εργασίας.

Κλιμάκωση των συγκρούσεων στην περιοχή. Εξ ίσου σοβαροί είναι κι οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι από τον ανταγωνισμό των ιμπεριαλιστών με συνέπεια διαιρέσεις κρατών και ανοιχτές στρατιωτικές επεμβάσεις από την Ουκρανία και την Συρία μέχρι την βόρεια Αφρική. Αποτέλεσμα αυτών των εγκλημάτων είναι το λουτρό αίματος, τα καραβάνια των θυμάτων του πολέμου και οι πνιγμένοι στα νερά του Αιγαίου και της Μεσογείου. Η υποταγή στον ιμπεριαλισμό και η πρόσδεση της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και τον επιθετικό άξονα που χτίζει το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ στη Μεσόγειο αποτελεί αιτία πολέμων και αιτία προσφυγιάς.

Το Οικονομικό Επιμελητήριο πρωτεργάτης της λιτότητας

Το Οικονομικό Επιμελητήριο ταυτίστηκε με την αντιλαϊκή πολιτική των Μνημονίων. Στο πλαίσιο του ρόλου του ως επίσημος σύμβουλος της πολιτείας στράφηκε εναντίον της πλειοψηφίας των λογιστών – φοροτεχνικών, υπηρετώντας τα συμφέροντα των μεγάλων λογιστικο-ελεγκτικών εταιρειών και των επιχειρήσεων, επιβάλλοντας απαράδεκτα χαράτσια σε μέλη και μη μέλη του. Σε αυτό το πλαίσιο το Επιμελητήριο συνέβαλε εδώ και χρόνια στη διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος ιδρύοντας το επαγγελματικό ταμείο ΕΤΑΟ, στη βάση της μονομερούς χρηματοδότησης από τους ασφαλισμένους συναδέλφους, που απάλλασσε την εργοδοσία και το κράτος από τις δικές τους εισφορές.

Για τους λογιστές – φοροτεχνικούς το ΟΕΕ στέκεται σαν τροχονόμος του επαγγέλματος, με το καθεστώς των αδειών της ανανέωσής τους, της υπεύθυνης δήλωσης και της δήθεν παρακολούθησης των e-σεμιναρίων. Χειρίζεται έναν επαγγελματικό κλάδο ως οικονομικό αιμοδότη, στερώντας από μεγάλο αριθμό επαγγελματιών ακόμα και από την δυνατότητα συνέχισης της επαγγελματικής τους ενασχόλησης. Στερεί από μεγάλο αριθμό των νόμιμα απασχολουμένων κάθε δικαίωμα ένταξης με οποιοδήποτε τρόπο στο ΟΕΕ και τις λειτουργίες του, ακόμα και των αποφοίτων ΑΤΕΙ την ίδια στιγμή που επιβάλλει σε όλους χαράτσια μόνιμα και σε ετήσια βάση.

Το καθεστώς αυτό πρέπει να αλλάξει με την δημιουργία δομών ένταξης των μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων λογιστών – φοροτεχνικών, των νόμιμα απασχολούμενων ανεξάρτητα από την εκπαιδευτική βαθμίδα, για τα επαγγελματικά ζητήματα που τους αφορούν.

Λειτουργεί σταθερά υπέρ των ελεγκτικών εταιριών με τελευταίο κρούσμα το νομοσχέδιο για τα όρια ελέγχου και κυρίως με την νομιμοποίηση διενέργειας εργασιών λογιστή φοροτέχνη αλλάζοντας το ισχύον καθεστώς και με πρωτοφανείς και προκλητικούς όρους. Με τον κατάπτυστο κώδικα δεοντολογίας, έχει διαμορφώσει ένα πλαίσιο υποχρεώσεων και μόνο, εξαφανίζει δικαιώματα, και φτάνει έως και την απειλή αφαίρεσης της άδειας αν ασκηθεί κριτική στα έργα και τις ημέρες της διοίκησης και των οργάνων του ΟΕΕ.

Στη βάση όλων των προηγούμενων, η θέση μας απέναντι στο Επιμελητήριο είναι: Εντός, εκτός κι εναντίον…

Εντός γιατί θέλουμε να επικοινωνήσουμε τις απόψεις μας όσο το δυνατόν πιο πλατιά, σε συναδέλφους μας μέλη του, χρησιμοποιώντας κάθε μέσο που μας προσφέρεται, ανάμεσα σε αυτά και την εκλογική διαδικασία, χωρίς αυταπάτες για τον ρόλο του.

Εκτός γιατί ο δικός μας προσανατολισμός αφορά και εντάσσεται στο κίνημα των εργαζομένων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, των αυτοαπασχολούμενων και των ανέργων, στρέφεται και θέλει να υπηρετήσει τις λαϊκές δυνάμεις και τον αγώνα τους για την απόκρουση των βάρβαρων πολιτικών.

Εναντίον γιατί η διοίκησή του υπηρετεί, ανεξαρτήτως συσχετισμών, κάθε αντιδραστικό σχέδιο των κυβερνήσεων, της ΕΕ, του ΔΝΤ, του κεφαλαίου και του συστήματος που καταδυναστεύει τον λαό χώρα.

Απέναντι στο ζοφερό μέλλον που μας ετοιμάζουν, η Αγωνιστική Ριζοσπαστική Συνεργασία Οικονομολόγων (ΑΡΣΥΟ) δηλώνει πως η μοναδική λύση βρίσκεται στον αγώνα!

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:

Ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ!

Δουλειά – ψωμί – παιδεία – ελευθερία – δημοκρατία στους τόπους εργασίας, ελεύθερη συνδικαλιστική δράση

Να μην περάσουν τα σχέδια ψήφισης νέου αντισυνδικαλιστικού νόμου που καταργεί το δικαίωμα της απεργίας.

Επίδομα ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις σε όλους τους άνεργους. Μείωση των ωρών εργασίας χωρίς μείωση των αποδοχών. Ακύρωση των μέτρων απορρύθμισης της εργασίας που επιβλήθηκαν με αφορμή τα μνημόνια. Κατάργηση όλων των μορφών ευέλικτης και επισφαλούς εργασίας. Κατώτατος μισθός 751 ευρώ. Επιστροφή του 13^ου και 14^ου μισθού στους συνταξιούχους και στους δημόσιους υπαλλήλους. Συνταξιοδότηση στα 60 για τους άνδρες, στα 58 για τις γυναίκες.

Γενναία αύξηση των δαπανών του προϋπολογισμού για υγεία, παιδεία, λαϊκή στέγη, συγκοινωνίες, κλπ. Μαζικές προσλήψεις με κριτήριο την εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών. Δημόσια δωρεάν υψηλού επίπεδου υγεία, παιδεία και κοινωνική ασφάλιση. Αύξηση της φορολογίας στο μεγάλο κεφάλαιο. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, «εισφοράς αλληλεγγύης», «τέλους επιτηδεύματος» μείωση του ΦΠΑ και της έμμεσης φορολογίας. Απαγόρευση πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία, και των κατασχέσεων.

Το χρέος – θηλειά δεν μπορεί να πληρωθεί, η παύση πληρωμών του δημόσιου χρέους απαιτείται μαζί με τη ρήξη και την έξοδο από την ΕΕ. Το δημόσιο χρέος, που δεν το δημιούργησε ο λαός, δεν μπορεί κι ούτε πρέπει να το πληρώσει. Χρησιμοποιείται αποκλειστικά και μόνο σαν φόβητρο και μοχλός επιβολής ενός νέου χάρτη κοινωνικής ισορροπίας προς τα κάτω, για την μεγάλη πλειοψηφία. Η συνέχιση της εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους το μόνο που έχει καταφέρει είναι να βαθύνει την υπερχρέωση της χώρας.

Έξοδος από EE και ευρώ. Στα 36 χρόνια από την ένταξη της χώρας το ισοζύγιο κερδών – ζημιών για την χώρα και τον λαό, είναι αρνητικό και οδυνηρό: Αποψίλωση του πρωτογενούς τομέα της οικονομίας, συρρίκνωση της βιομηχανικής παραγωγής, διάλυση της μικρής και μεσαίας μεταποίησης, γιγάντωση του τριτογενούς τομέα. Η παγίωση των μέτρων εποπτείας που προβλέπονται στο Εαρινό Εξάμηνο θα ενισχύσει θεσμικά τη λιτότητα.

Ανάκληση των ιδιωτικοποιήσεων των δημοσίων επιχειρήσεων αγαθών και υπηρεσιών (τράπεζες, ύδρευση, ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, συγκοινωνίες, κ.α.). εθνικοποίησή τους στο πλαίσιο της ρήξης και εξόδου από την ΕΕ.

Με πρωταγωνιστή το λαό!

Στις σημερινές συνθήκες αποκτά κατεπείγοντα χαρακτήρα η ταξική ανασυγκρότηση του μαζικού κινήματος έτσι ώστε το ίδιο το κίνημα να αποτελέσει το αντίπαλο δέος απέναντι στις κυβερνήσεις για να γίνουν οι αγώνες του ανατρεπτικοί και νικηφόροι.

Αυτό μπορεί να γίνει μέσα από τον συντονισμό και την ενοποίηση των αγώνων και των μορφών πάλης, εκατοντάδων αγωνιστικών και ταξικών πρωτοβάθμιων σωματείων, μαχόμενων ομοσπονδιών και εργατικών κέντρων, εργατικών επιτροπών, έτσι ώστε οι μαχόμενες ταξικές δυνάμεις του κινήματος να πάρουν την «εξουσία και την κυβέρνηση» του εργατικού κινήματος από τις αστικοποιημένες και γραφειοκρατικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Σε αυτά καθοριστική συμβολή πρέπει να έχει η εκλογή αιρετών και ανακλητών αντιπροσώπων από τους εργαζόμενους. Απαιτείται επίσης οι «λαϊκές συνελεύσεις», οι «λαϊκές επιτροπές» να ξεπεράσουν την κατακερματισμένη συσπείρωση ανά πρόβλημα (π.χ κρατική καταστολή, πλειστηριασμοί κλπ) αποκτήσουν πιο συνεκτικό και συνολικό πρόγραμμα αντιστάσεων και διεκδικήσεων. Να μετατραπούν σε ενωτικούς μαζικούς «συλλόγους» οργάνωσης της λαϊκής δράσης. Να συντονιστούν μεταξύ τους σε τοπικό, περιφερειακό και πανελλαδικό επίπεδο.

Συστατικό στοιχείο αυτού του κινήματος θα είναι κι η μαχόμενη διανόηση που παλεύει ενάντια στην εκμετάλλευση και για την απελευθέρωση της εργασίας. Η Αγωνιστική Ριζοσπαστική Συνεργασία Οικονομολόγων αυτά τα συμφέροντα εξυπηρετεί. Το έχει αποδείξει με τη δράση της περισσότερα από δέκα χρόνια, συμμετέχοντας σε κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα των λογιστών και φοροτεχνών ενάντια στην κυβερνητική πολιτική, σε πλήθος πρωτοβουλιών ενάντια στα Μνημόνια, την κατοχή από την Τρόικα και τις κυβερνήσεις της.

ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ

ΣΤΙΣ 11 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2016

ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΩΝ

ΑΡΣΥΟ

Το ψηφοδέλτιο της Α.Ρ.ΣΥ.Ο

Λήψη - Εκτύπωση δημοσίευσης