Η αντικαπιταλιστική αριστερά στην πρώτη γραμμή, για την υγεία, τα δικαιώματα και την ελευθερία.
Αγωνιζόμαστε και στις νέες συνθήκες της πανδημίας.
Δράσεις και παρεμβάσεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στις συνθήκες της πανδημίας.
Πλάνα και φωτογραφίες από εξορμήσεις και παρεμβάσεις του ΝΑΡ, της νΚΑ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των κινήσεων της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στα τέλη Μαρτίου 2020 κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Ένα video του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, Απρίλιος 2020
ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ Ή ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ; ΙΔΟΥ Η ΑΠΟΡΙΑ!
«Η αντικαπιταλιστική αριστερά στην πρώτη γραμμή» είναι ένα έργο που παίζεται εδώ και έναν αιώνα (περιορίζομαι και εννοώ μόνο τον 21ο):
● Η αντικαπιταλιστική αριστερά ήταν στην πρώτη γραμμή τού αντιπολεμικού και αντιιμπεριαλιστικού κινήματος ενάντια στην εισβολή στο Ιράκ.
● Η αντικαπιταλιστική αριστερά ήταν στην πρώτη γραμμή τού φοιτητικού κινήματος για το άρθρο 16.
● Η αντικαπιταλιστική αριστερά ήταν στην πρώτη γραμμή το Δεκέμβρη τού ’08 (και τους επόμενους).
● Η αντικαπιταλιστική αριστερά ήταν στην πρώτη γραμμή όταν μπήκαμε στο πρώτο μνημόνιο.
● Η αντικαπιταλιστική αριστερά ήταν στην πρώτη γραμμή στις Πλατείες.
● Η αντικαπιταλιστική αριστερά ήταν στην πρώτη γραμμή στο Δημοψήφισμα υπέρ τού ΟΧΙ.
● Η αντικαπιταλιστική αριστερά ήταν στην πρώτη γραμμή ενάντια στην αποστασία τού ΣΥΡΙΖΑ.
● Η αντικαπιταλιστική αριστερά ήταν στην πρώτη γραμμή ενάντια στη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
● Η αντικαπιταλιστική αριστερά ήταν στην πρώτη γραμμή ενάντια στην επάνοδο της Δεξιάς.
Μετά από τόσες εμφανίσεις στην πρώτη γραμμή, πώς διάολο εξηγείται το γεγονός ότι «η αντικαπιταλιστική αριστερά», αφού ξεκίνησε μια ελπιδοφόρα και υποσχόμενη πορεία το 2009 συγκροτώντας την πιο προωθημένη μέχρι τότε συμμαχία της (ΑΝΤΑΡΣΥΑ), μετά από 11 ολόκληρα χρόνια βρίσκεται ακριβώς στο σημείο από το οποίο ξεκίνησε, διαγράφοντας μια
ανοδικήκυκλική πορεία 360°;Εμένα, που δεν είμαι τής «αντικαπιταλιστικής αριστεράς» αλλά τής σκέτης Αριστεράς, όταν το σκέφτομαι αυτό, μου έρχονται δάκρυα στα μάτια.
Εσάς;
Και εμένα μου έρχονται δάκρυα στα μάτια από τα γέλια για το σχόλιο που έγραψες!
Διότι αγαπητέ λεφτ, η αντικαπιταλιστική αριστερά ήταν κ είναι στην πρώτη γραμμή των αγώνων. Απλά, και εδώ είναι η σωστή κριτική σε αντίθεση με το δικό σου τσίρκο σχόλιο, ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΥΤΟ.
Η αντικαπιταλιστική κομμουνιστική αριστερά ενώ ήταν κ είναι στην πρώτη γραμμή των αγώνων δεν μπόρεσε και αυτό είναι θέμα προγραμματικό, να αντιπαραταξει μια άλλη πολιτική που θα συγκροτεί δυνάμεις πέρα από τις εκάστοτε εκλογές. Πέρα από τις εκλογές. Αυτή είναι η ενωτιτιδα που πρέπει πια να απορριφθεί. Αλλά αυτή την ενωτιτιδα εσύ πχ αλλά και άλλοι την έχεις κορώνα(ιό) πάνω στο κεφάλι σου
Τι άλλο θα έλεγε ένα ορφανό του ΣΥΡΙΖΑ;
Για άλλη μια ο λεφτης θα ειρωνευτεί τους κοινωνικούς αγώνες και την αριστερά που μάχεται. Όχι για τις απόψεις της αλλά επειδή μάχεται.
Δεν κοιτάει τα μούτρα του στον καθρέφτη, τι έκανε σε όλες αυτές τις στιγμές που αραδιαζει.
Πάντως σε κάθε κρίσιμη στιγμή μετά τον Ιούλιο είναι στο πλευρό της ΝΔ και … “Αγανακτεί” γιατί δεν το κάνει και η αριστερά.
Σκούπισε τα δάκρυα σου λεφτη και κάνε ότι νομίζεις.
Η ταξική πάλη είναι για αυτούς που ο μαρξισμός τους δεν διαμορφώθηκε βλέποντας ταινίες αδερφών Μαρξ
Λεφτ πάντως εγω πιστευω οτι η αριστερα για την οποία μιλάς δεν υπσρχει πια.Η μονη αριστερα που υπσρχει καλώς η κακώς ( εκτος κκε που δεν του σρεσει η ταμπελα αριστερα) ειναι οι μικρες συλλογικοτητες του εξωκοινοβουλίου.
Φίλε μου Θεόδωρε Σαμιωτάκη,
Αν δεν κάνω λάθος, αυτές “οι μικρές συλλογικότητες του εξωκοινοβουλίου” ποτέ δεν έλειψαν από την Αριστερά. Υπάρχουν από τότε που υπάρχουν λάσπες. Μικρές ήταν όταν εγώ γεννιόμουνα, μικρές (κι ακόμα μικρότερες) περέμειναν. Ενώ εγώ στο μεταξύ μεγάλωνα και πήγα προνήπια, πήγα νήπια, πήγα Δημοτικό, πήγα Γυμνάσιο, πήγα Λύκειο, πήγα Πανεπιστήμιο, πήγα μεταπτυχιακό, πήγα στρατό, γύρισα κι από το στρατό, μπήκα στη παραγωγή και γενικά πήρα το δρόμο μου, αυτές οι συλλογικότητες ακόμα μπουσουλάνε στο παιδικό τους δωμάτιο. Ποιο το όφελος εκτός από το γεγονός ότι έχουμε διάφορους αξιωματικούς και αξιωματούχους που παίζουν τους Γενικούς Γραμματείς, Συντονιστές και μέλη Κεντρικών Επιτροπών;
Η Αριστερά για την οποία μιλάω υπάρχει. Και δεν εννοώ μόνο το ΚΚΕ (πέρα από αυτά που λέει το ίδιο περί Αριστεράς –ΚΚΕ είναι κι ας λέει, έχει κι αυτό το δικό του χαβά, ο καθένας με το βλήμα του). Η Αριστερά για την οποία μιλάω είναι αυτή που έχει πάει σπίτι της μέχρι νεωτέρας. Η οποία νεωτέρα δεν είναι “οι μικρές συλλογικότητες του εξωκοινοβουλίου”. Όπως δεν ήταν και ποτέ. Sad but true.
η “αριστερά”, που χρειάστηκε 60 χρόνια για να καταλάβει ότι ήτανε πασόκ και τώρα “έχει πάει σπίτι της” για …να το χωνέψει!
Αλλά κάποιοι άλλοι είχαν πιο γρήγορο στομάχι:
Γ. Μπαλάφας : “20 χρόνια χρειάστηκαν” …για να καταλάβω, πως ήμουνα πασόκος!
Λεφτ δισφωνω με το σκεπτικο που λεει οτι αφου δεν μεγαλωσε καποια οργανωση η αφου δεν πηρε την εξουσια δεν εκανε τίποτα.Οι μονοι χαμενοι αγωνες ειναι αυτοι που δεν δίνονται.Το εξωκοινοβουλιο τους δινει ολους( με τα λαθη ,τις ιδεοληψιες,τα κολληματα κλπ) .Καθετι εχει την αξια του.Μην ξεχνας οτι οι σγωνες εναντια στη νεοφιλελευθερη επελαση( μνημονια κλπ) εστω κ αν δεν κερδισαν ,βοηθησαν να μεινει σχετικα ορθια η κοινωνια ,να μην διαλυθει ο ικοινωνικος ιστος και γινουμε σαν την σνατολικη Ευρωπη.Μια κοινωνια μοναδων που να προσπαθουμε μεσω εγκληματος καθε ειδους να την βγαλουμε καθαρη.Αυτη αν σκεφτεις ειναι κ η μεγαλη συμβολη της ηττημενης αριστερας μετεμφυλιακα.Δεν αφησε την χωρα να γινει μια πελωρια τρουμπα .Αυτα απο μενα που ουτε καν ψηφιζω πια εξωκοινοβουλευτικη αριστερα αρα δεν το λεω απο φανατισμο.Οσο για την αριστερα που ειναι σπιτι.Αν συνεχισει να ειναι εκει δεν θα ειναι πια χρησιμη σε οτι μας περιμενει μετα τον ιό ιδιαίτερα.Η δε ιστορια της ΛΑΕ μας εδειξε κ κατι ασχημο ιδιαουερα με τον τροπο που διαλυθηκε κ πηγε απο το 2,9 στο 0 απειρο: Η αριστερα αυτου του ειδους δεν μπορει να συγκροτηθει σε εθελοντικη βαση ουτε ως οργανωσουλα αν δεν υπαρχουν επιχορηγησεις κ καρεκλες.Αρα το πραγμα ψοφησε ..
Ως επί το πλείστον η κριτική για τις “μικρές” οργανώσεις είναι υποκριτική. Αυτός ο τροπος σκέψης μεταφερόμενος σε χρόνους και τόπους που οι μικρές οργανώσεις ήταν μεγάλες, ακόμα και μεγαλύτερες από τις υποτιθέμενες μεγάλες, δεν τις υποστηρίζει και πάλι. .Αν πάμε πχ στο Πολυτεχνείο δεν θα είναι με την ΟΜΛΕ και το ΕΚΚΕ που συγκρίνονταν στα ίσα και σε μεγέθη με τα ΚΚΕ, θα είναι με το ΚΚΕ και το εσ και ας έκρινε η Ιστορία το Δίκιο και το Άδικο με κριτήριο την Εξέγερση. Αν πάμε στο 89 δεν θα είναι με την ΚΝΕ-ΝΑΡ ασχέτως που ήταν πολύ μεγαλύτερη της “ΚΝΕ” του Τάκη Θεοδωρικάκου των υπογείων του Περισσού. Αν πάμε στο 78 δεν θα είναι με την Β Πανελλαδική αλλά με τον “ΡΦ” ασχέτως που η Β Πανελλαδική ήταν πολύ μεγαλύτερη.
Δεν είναι το μέγεθος το πρόβλημα τους αλλά ένα κομμουνιστικό κίνημα που δεν κάνει τα πράγματα αλλιώς από την αστικοδημοκρατική κοινοβουλευτική κανονικότητα σε μια χώρα χαμηλά στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα και τους ρόλους που αυτή η κανονικότητα διατηρεί για ένα κομμουνιστικό κίνημα στα αριστερά της επίσημης πολιτικής σκηνής. Ένα κομμουνιστικό κίνημα εκπρόσωπος στην Ελλάδα της κρατικοπιταλιστικής μορφής των ενιαίων καπιταλιστικών σχέσεων εκμετάλλευσης και εξουσίας και διαμεσολαβητής με όρους Κοινωνικού Συμβολαίου κάποιων εργατολαικών μερίδων προς το Κράτος.
Αυτά μέχρι το 91. Μετά το 91 και την τυπική επικράτηση των καπιταλιστικών σχέσεων εξουσίας και εκμετάλλευσης παντού στον κόσμο είχαμε τις μόνιμες πια δεξιές και αριστερές αποκλίσεις εντός εκείνης της Αριστεράς και εκείνου του ΚΚ με τον δεξιό και αριστερό οπορτουνισμό και ταυτόχρονους συνδυασμούς τους με, κορυφαίο Case Study την χώρα μας, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ. Και φτάσαμε στην ήττα του 15
Και τι έκανε η επαναστατική αριστερά είναι ένα ερώτημα. Δεν είναι και εύκολο να αναπτυχθούν αυτά με μια συντομία σε ένα σχόλιο. Γνώμη μου είναι πως πρέπει να δούμε κυρίαρχα την επαναστατική αριστερά όπως ορίστηκε με οργανώσεις, σχήματα και διανόηση πέριξ των χώρων του δυτικού μαρξισμού (του νήματος Λένιν-Γκράμσι-Αλτουσέρ-Πουλαντζάς) και το μλ ρεύμα λόγω της σχέσης τους με ένα παγκόσμιο υπόδειγμα στα αριστερά της ΕΣΣΔ και του ΚΚΣΕ, δηλ την Λαική Κίνα και το ΚΚΕ. Όχι για να μηδενίσουμε άλλα ρεύματα, όπως τα τροτσκιστικά ή τις ύστερες επαναστατικές διασπάσεις, όπως το ΝΑΡ αλλά για να έχουμε επαφή με την μεγάλη παγκοσμια εικόνα και τις περιόδους που και σε αυτή την εικόνα υπήρξαν εποχές-ρωγμές που το επαναστατικό ρεύμα ήταν μαζικότερο του ρεφορμιστικού. Με τους “ρεαλιστές” μας και πάλι,όπως έλεγα στην αρχή, να είναι με το ρεφορμιστικό ρεύμα ασχέτως του ότι είναι μικρότερο. Η παγκόσμια ήττα λοιπόν των Κρατικών μορφωμάτων που η επαναστατική αριστερά ήταν στην Εξουσία (Κίνα) ήταν καθοριστική στο που μπήκε ο πήχης για την επαναστατική αριστερά παγκοσμίως. Βέβαια μπορεί να μην έπιασε ούτε τον πήχη, άλλο θέμα αυτό και πρέπει να βρούμε τα στρατηγικά και τακτικά της λάθη, τα ρεφορμιστικά και καπιταλιστικά δάνεια στο εσωτερικό της κλπ. Αλλά ήταν και είναι πάντα εδώ.
Και να σκεφτόμαστε λίγο σαν κομμουνιστές είμαστε 56 χρόνια από την δημιουργία της Αναγέννησης που βάζω εγώ προσωπικά σαν ένα ορόσημο της γέννησης της Επαναστατικής Αριστεράς. Έχουμε από τότε Αγώνες, Μεγάλες Ήττες και Μικρές Νίκες.
Το μέλλον διαρκεί πολύ
Κώστας
Φίλε Θεόδωρε Σαμιωτάκη,
Όταν μιλάω για οργανώσεις που ήταν μικρές και εξακολουθούν να είναι (ακόμα πιο) μικρές, δεν το εντοπίζω στις οργανωμένες δυνάμεις του αυτές καθ’ αυτές. Η πολιτική στράτευση ως στάση έχει υποχωρήσει συνολικά και δεν κάνω ανέντιμη ή συνδικαλιάρικη αντιπολίτευση για να χρεώσω μόνο στο εξωκοινοβούλιο αυτό το πρόβλημα. Εκείνο που χρεώνω στο εξωκοινοβούλιο είναι ότι δεκαετία μπαίνει δεκαετία βγαίνει κι εκείνο αρνείται να απασχοληθεί σοβαρά για να εξηγήσει το γεγονός ότι τα παχιά λόγια, οι αφόρητοι μαξιμαλισμοί και τα αλλεπάλληλα «επαναστατικά καλέσματα» προς το λαό, όλα αυτά δηλαδή που τα έχει ψωμοτύρι και τα ξεφουρνίζει ακόμα και με την πιο ασήμαντη αφορμή, ουδόλως το έχουν βοηθήσει να αυξήσει την κοινωνική του διείσδυση και επιρροή. Κι όταν λέω αρνείται, το εννοώ με την ψυχολογική έννοια του όρου, όπως όταν κάποιος αρνείται να αντιμετωπίσει ένα μεγάλο πρόβλημα παρ’ όλο που ξέρει ότι είναι υπαρκτό. Διότι, βέβαια, το ξέρουν πολύ καλά αυτό το πρόβλημα όσοι επιλέγουν να ακολουθούν το εξωκοινοβούλιο, δεν έχουν ανάγκη εμένα για να τους το πει. Κι όμως, αρνούνται να αναμετρηθούν μαζί του. Δες τον San Rocco, για παράδειγμα. Ήτανε νιός το 1988, σύνεδρος στο 4ο Συνέδριο της ΚΝΕ, γέρασε και εξακολουθεί να κοροϊδεύει τον εαυτό του: «Η αντικαπιταλιστική κομμουνιστική αριστερά», λέει «ενώ ήταν κ είναι στην πρώτη γραμμή των αγώνων δεν μπόρεσε και αυτό είναι θέμα προγραμματικό, να αντιπαραταξει μια άλλη πολιτική»! Ενώ είναι ακριβώς αυτή «η άλλη πολιτική» την οποία η «αντικαπιταλιστική κομμουνιστική αριστερά» αντιπαρατάσσει που την έχει ρίξει στο τέλμα!!!
Και δες και τον άλλον τον προκομμένο, τον Κώστα, πιστό στρατιώτη «της στρατιάς που κατεβαίνει το Κίτρινο Ποτάμι». Ακόμα! Θυμίζει εκείνον τον Ιάπωνα στρατιώτη που νόμιζε για δεκαετίες μετά τη Χιροσίμα ότι ο πόλεμος συνεχίζεται και βγήκε από την κρυψώνα του σε κάποιο νησί του Ειρηνικού κάπου τη δεκαετία τού ’70, νομίζω. Χαρακτηριστικό δείγμα τής πολιτικής αφασίας που τον δέρνει: εξακολουθεί να μιλάει για «ρεφορμιστική» και «επαναστατική» Αριστερά, ενώ από καιρό δεν υπάρχει πια ούτε η μία ούτε η άλλη εκδοχή (και δεν φαίνεται να είναι και πολύ μακρινό το ενδεχόμενο να εξαφανιστεί ακόμα και το βασικό «μοντέλο» και να το βλέπουμε μόνο στα βιβλία –όπως τους δεινόσαυρους και τους Κρεμαστούς Κήπους τής Βαβυλώνας!).
Και σε ρωτώ: είναι ποτέ δυνατόν «πρωτοπορίες» με τέτοια μυαλά να εμπνεύσουν και να συσπειρώσουν γύρω τους τούς σημερινούς ανθρώπους μιας χώρας με σχετικά ανεπτυγμένο καπιταλισμό στην κρίσιμη εκείνη μάζα που απαιτείται για να πραγματοποιηθούν ριζικές κοινωνικές αλλαγές; Προσωπικά πολύ αμφιβάλλω ότι θα μπορούσαν να πετύχουν κάτι τέτοιο. Και όχι απλώς με τον σύγχρονο άνθρωπο, αλλά ούτε καν με τους Παριζιάνους εργάτες τού 1871 και τους Ρώσους μουζίκους τού 1917!
Βεβαίως και χαμένοι αγώνες είναι αυτοί που δεν δίνονται. Το προσυπογράφω. Αλλά όχι για να δικαιολογήσω στους βαριεστημένους «μαθητές» κάθε εκδήλωση «επαναστατικής γυμναστικής» όπως κάνουν οι «καθηγητές» τού συγκεκριμένου «μαθήματος». Εγώ το προσυπογράφω υιοθετώντας το πνεύμα τής Λούξεμπουργκ, που θεωρούσε τις ήττες ως το αναγκαίο φροντιστήριο για την Επανάσταση. Βλέπεις εσύ να μαθαίνουν οι φίλοι μας της «αντικαπιταλιστικής αριστεράς» κάτι από αυτά τα αλλεπάλληλα και διαρκή φροντιστήρια; Εγώ τούς βλέπω κούτσουρα να μπαίνουν και κούτσουρα να βγαίνουν.
Φίλε μου Θεόδωρε, κακά τα ψέματα. Δεν ενέπνευσε η Αριστερά, εξωκοινοβουλευτική και κοινοβουλευτική, το αντιμνημονιακό κίνημα του ’10 – ’12. Απλώς συναντήθηκε σε αυτό το κίνημα με τις διαθέσεις ενός μεγάλου όγκου ανθρώπων, που ακριβώς επειδή ήταν μεγάλος όγκος ήταν και μάζα (με την αρνητική έννοια τής λέξης). Αλλά η καημένη Αριστερά μας, με πρωτο και καλύτερο το ΚΚΕ, δεν μπορεί να δουλεύει με τις (πφ…) μάζες. Δουλεύει μόνο με όσους ξέρουν απ’ έξω το Κομμουνιστικό Μανιφέστο και (τουλάχιστον) τα τρία πρώτα Κεφάλαια από το Κράτος και Επανάσταση (εξαιρώ εδώ τούς αετονύχηδες του ΣΥΡΙΖΑ που απέδειξαν ότι μια χαρά ήξεραν να δουλεύουν
μετις μάζες…)Τέλος, το ξέρω (και στο έχω ήδη πει) ότι δεν έχεις καμία σχέση με τους φανταμενταλιστές τής Αριστεράς. Με αυτή την έννοια, σε θεωρώ κι εσένα αναπόσπαστο μέλος τής συντροφιάς τών αριστερών που έχουν πάει σπίτι τους «μέχρι νεωτέρας»…
ΥΓ Η ΛΑΕ… Θα μπορούσαμε να μιλάμε για ώρες. Αυτό όμως που λες δεν εξηγεί σχεδόν τίποτε από την περίπτωσή της. Και επίτρεψέ μου να σου πω ότι είναι μια επιφανειακή ανάλυση (που δεν έχει και μεγάλη σχέση με την πραγματικότητα: αρκετοί από τις κεφαλές της άφησαν και επιχορηγήσεις και καρέκλες, μην είσαι άδικος). Για μένα, άλλη είναι «η πικρή αλήθεια της (ελληνικής) Unidad Popular»: αν αληθεύει ότι ένα ανίκανο επιτελείο αρκεί για να οδηγήσει σε ήττα ακόμα και μια ολόκληρη στρατιά επιλέκτων, αληθεύει δέκα φορές ότι θα οδηγήσει στη σφαγή μια λειψή μεραρχία αποδεκατισμένων, απογοητευμένων και κουρασμένων φαντάρων….
Λεφτ για σας τους ακροδεξιούς όλων των αποχρώσεων οι αναφορές στην Ιστορία, τις Θυσίες τις λίγες Νίκες τις πολλές ¨Ηττες του Κομμουνιστικού Κινήματος, της “Στρατιάς των Ανθρώπων από άλλη πάστα” είναι κάτι που το ειρωνεύεστε ως μη πραγματικό. Εκτός λοιπόν από την Κίνα και το ΚΚΚ, που είπα πως ηττήθηκαν και λες πως είπα ότι υπάρχουν γιατί αν ήσουν έντιμος ως άνθρωπος δεν θα ήσουν ακροδεξιός, υποθέτω δεν θες να αναφέρομαι στο ΕΑΜ, τους Μπολσεβίκους, τον Λένιν. Γιατί όλα αυτά εξίσου δεν υπάρχουν με τον Μάο και το ΚΚΚ. Μπορεί λοιπόν να είναι αυτό ένα κέρδος αν στην αυτονόητη συνεπαγωγή των λεγομένων σου δεν ξανακακοποιήσεις τον Λένιν
Αυτό που δεν καταλαβαίνετε, ή κάνετε πως δεν καταλαβαινετε, είναι αυτό που κωδικοποίησε άψογα ο Μπογιόπουλος.
ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΗΛΙΘΙΕ.
Κομμουνιστικό Κίνημα δεν υπάρχει, ως υπαρκτό ή δυνάμει, επειδή νίκησε και νικάει αλλά επειδή έχασε και χάνει. Που σημαίνει πως υπάρχει.
Κώστας
Γιατί ξεφούσκωσαν όλα αυτά τα κινήματα ή οι οργανώσεις αφού ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή?
Που πήγαν οι πλατείες και όλες αυτές οι επιτροπές και οι πρωτοβουλίες?
Γιατί κόμματα όπως το ΕΚΚΕ που κάποτε συσπείρωναν τον ίδιο περίπου κόσμο με το ΚΚΕ να έχουν καταλήξει στον πολιτικό αφανισμό?
Γιατί η ΛΑ.Ε πήγε ένα ψηφίο πίσω το ποσοστό της και έχασε την όποια επιρροή είχε αλλά και οργανώσεις (π.χ. ΑΡΑΝ) που αποχώρησαν?
Γιατί το ΝΑΡ ενώ την βγήκε από τα “αριστερά” και πήρε υποτίθεται τα πιο “επαναστατικά” στοιχεία του ΚΚΕ καταλήγει να διαγράφει εδώ και 30 χρόνια πορεία μεταξύ της στασιμότητας και μεταξύ της πτώσης?
Γιατί άραγε το ΚΚΕ πάντα διατηρούσε δεσμούς αίματος με τις εργατικές μάζες παρά τις διασπάσεις,την προπαγάνδα και την λάσπη από αστούς και οπορτουνιστές?
Γιατί το ΚΚΕ παραμένει σημαιοφόρος αντίστασης στις εργατικές μάχες και στα εργατικά σωματεία,παρά το θάψιμο δράσεων και κινητοποιήσεων που τρώνε στην πλειοψηφία τους?
Ποιος είδατε να μπαίνει στην πρώτη γραμμή στο ζήτημα της ΛΑΡΚΟ και ποιος το ανακίνησε στην τοπική αλλά και στην ευρύτερη κοινωνία?
Πολλά ερωτήματα αλλά το ζήτημα δεν είναι μόνο τι έφυγε,τι φεύγει και τι έρχεται αλλά το ποιος μένει σταθερός απέναντι στην λαίλαπα της αντεπανάστασης εδώ και 30 χρόνια.
Φίλτατε Κώστα, καλά το είπε ο Μπογιόπουλος. Αλλά δεν το είπε ολόκληρο:
ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ, ΗΛΙΘΙΕ, ΠΟΥ ΝΙΚΗΣΕ ΤΟΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ΣΟΥ!
(Δια την αντιγραφήν, Left G700)
Μας τρολάρει ο καζαπαουντικός και φτιάχνει και χαρακτήρες με τους οποίους δήθεν μιλάει και τον ανεχόμαστε και το ομολογεί στα μούτρα μας, ΟΥΣΤ
Κώστας
Kirosenko δεν πας να διαβάσεις κανένα liberal και κανένα Μαυρίδη καλύτερα?
Έρχεσαι εδώ και υπερασπίζεσαι ανερυθρίαστα ένα σύστημα όπου 62 άνθρωποι κατέχουν τον μισό πλούτο της γης και ένα δισεκατομμύριο ζει κάτω από το όριο της φτώχειας?
Επειδή κατά πάσα
πιθανότηταβεβαιότητα κανένας kokkiniotis δεν θα χαλάσει τη ζαχαρένια του για να πει στον μαινόμενοΟρλάντοΚώστα ότι ο σχολιαστής με το ψευδώνυμο KiroiSenko διόλου δεν είναι χαρακτήρας-μαϊμού που έχω τάχα φτιάξει εγώ για να εμφανίζομαι ότι δήθεν συνομιλώ με κάποιον άλλον που δεν είναι παρά ο εαυτός μου, ας το κάνω εγώ (που ευτυχώς έχω νύχια να ξυστώ κι έτσι καμία ανάγκη δεν έχω τον kokkiniotis).Ας βάλει, λοιπόν, ο μαινόμενος «Ορλάντο» για λίγο κατά μέρος τη φόλα που ετοιμάζεται να μου ρίξει κι ας κάνει τον κόπο να μπει σε αυτό το σχόλιο. Μετά, να μπει στο πρώτο από τα λινκς που υπάρχουν στο σχόλιο (μην παραλείποντας να διαβάσει και τις διαμαρτυρίες τού δήθεν φτιαχτού από μένα KiroiSenko αμέσως από κάτω.
Γαβ, γαβ!
Να μη μει ο «Ορλάντο» στο πρώτο λινκ. Να μπει στο δεύτερο που είναι το σωστό.
Φίλε μου ΦΦ1917,
Έχεις χάσει πολλά επεισόδια. Κατ’ αρχήν, δεν είμαι ο Κirosenko (δεν υπάρχει σχολιαστής επ’ ονόματι Κirosenko). Αλλά ούτε και ο KiroiSenko είμαι (δες τι γράφει κάτω-κάτω το σχόλιό μου). Τέλος, δεν “υπερασπίζομαι ανερυθρίαστα ένα σύστημα όπου 62 άνθρωποι κατέχουν τον μισό πλούτο της γης και ένα δισεκατομμύριο ζει κάτω από το όριο της φτώχειας”. Υπερασπιζομαι κατακόκκινος από την τσαντίλα το σύστημα που προορίζεται να γκρεμίσει το “σύστημα όπου 62 άνθρωποι κατέχουν τον μισό πλούτο της γης και ένα δισεκατομμύριο ζει κάτω από το όριο της φτώχειας” από ορισμένους κουφιοκεφαλάκηδες σαν αυτόν στον οποίο απευθυνόμουν στο σχόλιο που σχολίασες.
Γιατί ΦΦ τόσα πολλά στελέχη και κάποιοι γραμματείς της ΚΕ του ΚΚΕ που έχουν συμβάλει στα 100 χρόνια που γιόρταζε αργά ή γρήγορα καθαιρέθηκαν, διαγράφτηκαν ή αποχώρησαν;
Η απάντηση είναι περιττή για όσους δε θεωρούν την πολιτική θέση,αντίληψη και στάση ως μόνιμη αλλά ως μεταβαλλόμενη από πολλούς παράγοντες.
πήγαν να βρούν αυτούς, που αποχώρησαν από άλλου – ξέρεις …..
να υπολογίζεις λοιπόν ότι αυτά ισχύουν και για το ΝΑΡ και την επιρροή του. Και να αφήσεις την απολίτικη γηπεδική φλυαρία όταν επιχειρείς να κάνεις κριτική
ΑΩ ή μάλλον δεν διαβάζεις προσεκτικά ή μάλλον δεν καταλαβαίνεις γενικά και ειδικά τι γράφω.
Για να σε διευκολύνω θα σου παραθέσω μια φράση από το παραπάνω σχόλιο μου:
“Γιατί άραγε το ΚΚΕ πάντα διατηρούσε δεσμούς αίματος με τις εργατικές μάζες παρά τις διασπάσεις,την προπαγάνδα και την λάσπη από αστούς και οπορτουνιστές?”
Α όσο για τη γηπεδική φλυαρία χάρισμα σου,κάποιοι τρέχουν χιλιόμετρα στο χορτάρι και άλλοι τσιρίζουν από το πέταλο.
Μην ανησυχείς, παρακολουθώ την μ-λ σκέψη σου.
Το ΚΚΕ δεν διευρύνει την επιρροή του, χάνει κόσμο και στελέχη, ακόμα και γραμματείς της ΚΕ, αλλά δεν πειράζει, είναι ταξικό.
Το ΝΑΡ δεν διευρύνει την επιρροή του γιατί δεν του αξίζει, οπορτούνες κλπ.
Διαλεκτική από τους διαφημιζόμενους του 902 TV
Πολύ λενινιστικό ΑΩ να θεωρείς ότι η γείωση με τις μάζες και δη τις εργατικές είναι απόρροια του αν θα αποχωρήσουν ή θα διαγραφούν μέλη της ΚΕ ή του ΚΚΕ.
Να σου πω τα προφανή?
Επιρροή ενός κομμουνιστικού κόμματος δεν είναι τα μέλη της ΚΕ ή το ποσοστό του στις εκλογές αλλά το τι συσχετισμούς και εκτίμηση έχει στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές.
Αν ακολουθούσαν το συλλογισμό σου οι Μπολσεβίκοι του 5,6% θα ήταν χαμένοι από χέρι.
Α όσο για το ΝΑΡ δεν ειπώθηκε ότι δεν συσπειρώνει κόσμο γιατί δεν αξίζει,αλλά γιατί πολύ απλά δεν μπορεί να το κάνει και πιο ειδικά σε μόνιμη βάση.
Πρόσεχε όμως γιατί γλώσσα λανθάνουσα τα αληθή λέγει.
Ρε Λεφτ, κάτσε σπίτι σου και βάλε φωτιά στο πληκτρολόγιό σου και άσε μας να κάνουμε καμιά διαμαρτυρία εκεί που απολύεται κόσμος.
Και πες στους ανθρώπους εκεί τα ειρωνικά σου σχόλια… και στους γιατρούς που θα κάνουν συγκεντρώσεις στις πύλες των νοσοκομείων και σε κάποιους εργαζόμενους που έκαναν συνέλευση χθες και προχθές ότι κακώς μαζεύονται, κακώς δρούν και παρεμβαίνουν. Θα έπρεπε να είναι σπίτι τους και να υπογράφουν τις απολύσεις τους μέσω mail…
ΑΝΕΚΔΙΉΓΗΤΕ!
ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ
Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς, αν δεν το έχει βιώσει, πόσο συχνά επιβεβαιώνεται από τα διάφορα σχόλια που κατατίθενται εδώ ότι αυτό που από λεγόταν από παλιά για τους Κνίτες («δείχνανε σ’ έναν Κνίτη το δάχτυλο κι αυτός κοίταζε το φεγγάρι») τους αδικεί κατάφωρα και επί τής ουσίας δεν συνιστά τίποτε άλλο παρά μια καθαρή συκοφαντία εναντίον τών νεολαίων τού ΚΚΕ. Κι αυτό γιατί, ό,τι υποτίθεται αφορούσε μόνο εκείνους, στο βαθμό που ίσχυε και ισχύει, και οπωσδήποτε ισχύει σε κάποιο βαθμό, αφορά και ένα πολύ μεγάλο κομμάτι των οπαδών τής «αντικαπιταλιστικής αριστεράς» (αλλά και της όλης αριστεράς, όπως συνειδητοποίησα εξ αποστάσεως –και είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω εκ του σύνεγγυς τα τελευταία χρονάκια για ένα άλλο κομμάτι της, εκτός τού «αντικαπιταλιστικού»). Έτσι, για ακατανόητους σε μένα λόγους, φαίνεται ότι όλα τα αριστερά brands, χαρακτηρίζονται από την ανικανότητα να βλέπουν πέρα από τη μύτη τους και να διαβάζουν πέρα από το α και βου.
Μια ακόμα απόδειξη των παραπάνω μάς προσφέρουν τα σχόλια που εμφανίστηκαν εδώ μέχρι αυτή τη στιγμή.
Πρώτος έσκασε μύτη ο San Rocco, ο (άτυπος) spokesman του ΝΑΡ. Ο οποίος, αφού πρώτα χαρακτήρισε το σχόλιό μου «τσίρκο», στη συνέχεια ήρθε να συμφωνήσει με αυτό! Διότι, βέβαια, αυτό που ήθελα να πω στους συμπαθείς πιστούς τής «αντικαπιταλιστικής αριστεράς» ήταν ακριβώς (μα ακριβώς!) ότι δεν αρκεί να είναι κανείς «στην πρώτη γραμμή τών αγώνων» για να συσπειρώσει γύρω του αρχικά έναν υπολογίσιμο όγκο ανθρώπων και να βάλει έτσι τις βάσεις για να ηγεμονεύσει στο ορατό μέλλον. Ο San Rocco συμφωνεί, λέει. Έστω. Ας πάρουμε τοις μετρητοίς τα λόγια του.
Αυτό σημαίνει ότι προβληματίζεται κι εκείνος για το τι άλλο χρειάζονται αυτοί οι «αγώνες τής πρώτης γραμμής» για να καρποφορήσουν. Εδώ, το πρώτο πράγμα που σκέφτεται κανείς είναι: «Αφού είναι έτσι, γιατί δεν ήρθε πρώτος ο San Rocco, ως άμεσα ενδιαφερόμενος μια και είναι τής ‘‘αντικαπιταλιστικής αριστεράς’’, να εκφράσει αυτόν τον προβληματισμό του και να καλέσει και άλλους τής ‘‘αντικαπιταλιστικής αριστεράς’’ να προβληματιστούν, παρά άφησε τον λεφτ, που είναι αριστερός τού σκοινιού και του παλουκιού, να του πάρει τη δόξα;». Αφήνω αυτό το ερώτημα να αιωρείται στον αέρα για όποιον δεν κρύβει το κεφάλι του στην άμμο και μπορεί να το δει και πάω παρακάτω.
Αν και δεύτερος ο San Rocco (ας του το συγχωρήσουμε, στο κάτω-κάτω μπορεί να πηγαίνει το ρολόι του λίγο πίσω, σε ποιον δεν έχει συμβεί;) μάς εκμυστηρεύεται κάποιους από τους προβληματισμούς του που κατά την άποψή του ρίχνουν φως στο ανεξήγητο φαινόμενο να είναι κάποιος στην πρώτη γραμμή τών αγώνων και τελευταίος σε κοινωνική επιρροή. Κάποιους; Για την ακρίβεια, έναν.
Κατά τον San Rocco, λοιπόν, το βασικό πρόβλημα (πρέπει λογικά να συμπεράνουμε ότι το πρόβλημα που αναφέρει κάποιος πρώτο-πρώτο, αντιπροσωπεύει για εκείνον και το κύριο πρόβλημα) το οποίο εξηγεί σε μεγάλο βαθμό και την παραδοξότητα «πρώτοι και καλύτεροι στον αγώνα – τελευταίοι και καταϊδρωμένοι σε επιρροή» είναι το γεγονός ότι «[η αντικαπιταλιστική αριστερά] δεν μπόρεσε και αυτό είναι θέμα προγραμματικό, να αντιπαραταξει μια άλλη πολιτική». Μα πώς;;;!!! Εγώ, απ’ όσο έχω δει στα ντοκουμέντα του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (και τα ’χω δει όλα), μια χαρά αντικαπιταλιστική πολιτική έχω δει να ξεδιπλώνεται και να περιγράφεται. Τι εθνικοποιήσεις, τι μονομερείς διαγραφές τού χρέους, τι εργατικούς ελέγχους! Τα πάντα όλα! Μια χαρά αντικαπιταλιστικά προγράμματα έχει και το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ; Άρα; Άρα, …άνοιξε κι άλλη μπουκάλα!
Στη συνέχεια είχαμε την εμφάνιση του ΑΩ, σημαντικού συντελεστή τής αποτελμάτωσης του ΝΑΡ. Αυτός μάς είπε πιο ανοιχτά και στο πιο μπρουτάλ (παίρνει τη brutalité για επαναστατικότητα) από τον San Rocco ότι «ειρωνεύομαι τους κοινωνικούς αγώνες» (κατηγορία πιο ελαφριά, οφείλω να ομολογήσω, από εκείνη που είχε εκτοξεύσει πριν κάποιον καιρό ότι έριξα γραμμή να «βομβαρδίζονται οι βάρκες με πρόσφυγες»…). Σε αντίθεση, όμως, με τον San Rocco, δεν μας είπε κουβέντα για κάποια πιθανή αιτία τής αναντιστοιχίας «αγώνες στην πρώτη γραμμή» καθήλωση στην τελευταία γραμμή από άποψη επιρροής Είναι μάλλον λίγο να του πει κάποιος ότι κοιτάζει το δάχτυλο ενώ τού δείχνουν το φεγγάρι. Περισσότερο ταιριάζει να του πει ότι κοιτάζει το …νύχι τού δάχτυλου που του δείχνει το φεγγάρι.
Τέλος, είχαμε και τον Αντώνη. Στο ίδιο μήκος κύματος με τον προαναφερθέντα ΑΩ (ούτε κιχ για το «τι φταίει, τι φταίει και είμαστε οι τελευταίοι;»). Να του αναγνωρίσουμε, όμως, την εισαγωγή στην κουβέντα τής παραμέτρου τού πληκτρολογίου –υποθέτω, σε αντίστιξη με την παράμετρο των αγώνων στην «πρώτη γραμμή». Ας τον ενημερώσω ότι δεν έχω ουδεμία αντίρρηση για «αγώνες στην πρώτη γραμμή». Όμως, με την προϋπόθεση ότι θα είναι κάτι διαφορετικό από τον αγώνα ενός χάμστερ που αγωνίζεται επί 24ώρου βάσεως για να βρίσκεται πάντα στο ίδιο σημείο από το οποίο ξεκίνησε….
Μα δεν ήσασταν πάντα τελευταίοι λεφτ μου. Το 15 γίνατε κυβέρνηση με τη σωστή γραμμή.
Να το τονίζουμε αυτό με τη σωστή γραμμή η αριστερά μπορεί να γίνει ακόμη και κυβέρνηση. Ακόμα και η κομουνιστική αριστερά. Μην ξεχνάμε και τι έγινε παλιότερα στην Ιταλία.
Και επίσης δεν καταλαβαίνω αυτό το παραμύθι (απόφθεγμα) με το δάχτυλο και το φεγγάρι. Γιατί αυτός–η που δείχνει το φεγγάρι δεν έχει περισσότερο ενδιαφέρον από το ίδιο το φεγγάρι. Και το δάχτυλο του –της και το νύχι του – της ακόμη ;
Εγώ πάντως όποτε βρίσκομαι σε τέτοια θέση ομολογώ πως κοιτάζω το νύχι, το δάχτυλο, το χέρι, το πρόσωπο. Τότε καταλαβαίνω και βλέπω καθαρότερα και βαθύτερα τι θέλει να πει. Περισσότερα θα δω και θα καταλάβω από το καθρεφτίσματα του στο νύχι το δάχτυλο στο χέρι στο πρόσωπο παρά από την απ ευθείας θέαση του.
Φίλε μου Ανώνυμε,
Κακώς απευθύνεσαι σε μένα (“Μα δεν ήσασταν πάντα τελευταίοι λεφτ μου.”). Εγώ αναφέρομαι στην “αντικαπιταλιστική αριστερά” και έχω κάνει γνωστό από την αρχή εδώ ότι δεν ανήκω (όπως και ο Λένιν) στην “αντικαπιταλιστική αριστερά”.
Να με συμπαθάς, αλλά προτιμώ και πάλι να ακολουθήσω την προτροπή τού Λένιν. Εκείνος, σε αντίθεση με σένα, έλεγε πάντα (σε ελεύθερη απόδοση από τα ρωσικά):
Σύντροφοι, μην είστε μπουμπούνες. Ακόμα κι αν το δάχτυλο που σας δείχνει το φεγγάρι είναι του εχθρού μας, εσείς θα πρέπει να κοιτάζετε το φεγγάρι!
Πόσο σοβαρός και πετυχημένος είσαι Λεφτ όταν εδώ και χρόνια ανεβάζεις αρκετά σχόλια καθημερινά για να αποκαλύψεις και να ξεφωνίσεις μια χρεωκοπημένη υπόθεση όπως είναι το ΝΑΡ σύμφωνα με σένα, να πεις ότι είναι με τον Σόρος, τους φιλελέδες κλπ;
Εκτός κι αν το κάνεις από ιερή αποστολή για να ανοίξεις τα μάτια των “τελευταίων”, κάτι σαν Προφήτης, σαν το Χριστό.
Εκτός κι αν δεν του συγχωρείς γιατί παραμένει μαχόμενο παρά το γεγονός ότι αγνόησε το δικό σου δρόμο για υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ ή του Λαφαζάνη
Φίλτατε μου λεφτ ο Λένιν (τουλάχιστον μέσα από τα αποσπάσματα που αναρτάς) έλεγε επίσης να μαθαίνουμε από τους εχθρούς μας. Θα διαλέξω να κοιτάζω τον εχθρό μου παρά το φεγγάρι. Ότι θέλω να μάθω για το φεγγάρι θα επιλέξω την επιστήμη της αστρονομίας. Μη σου πω και της αστρολογίας.
Φίλε μου Ανώνυμε, αυτό ακριβώς εννοώ κι εγώ. Αυτό που έλεγε ο Λένιν (“να μαθαίνουμε από τους εχθρούς μας”). Απλώς το είπα με άλλα λόγια αυτή τη φορά: συμβολικά. Εσύ τα παίρνεις κυριολεκτικά. Κι αυτό μάς ξαναγυρίζει στο αρχικό: δείχνανε σε έναν Κνίτη το φεγγάρι κι εκείνος… και τα λοιπά και τα λοιπά.
”Φίλτατε Κώστα, καλά το είπε ο Μπογιόπουλος. Αλλά δεν το είπε ολόκληρο:
ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ, ΗΛΙΘΙΕ, ΠΟΥ ΝΙΚΗΣΕ ΤΟΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ΣΟΥ!
(Δια την αντιγραφήν, Left G700)”
Αυτό το σχόλιο που προσυπογράφηκε ως δικό μου έγινε από κάποιον άλλον… Και έλεγα τι άλλο θα σκαρφιστούν μέτα τις επιθέσεις στο ήθος του αντίπαλου, τις τακτικές straw man και την διαστρέβλωση των λεγομένων μου.. Δεν ξέρω αν αυτό θα βοηθήσει αλλά πλέον θα βάζω και το μαιλ μου όταν σχολιάζω.
Συγγνώμη για το οφφ-τοπικ. Θα επιστρέψω σύντομα με τους λόγους για τους οποίους η αντικαπιταλιστική αριστέρα δεν πείθει από την σκόπια ένος φιλελεύθερου.
Φίλε KiroiSenko,
Εγώ είμαι αυτός ο κάποιος άλλος! Το γράφω φαρδιά-πλατιά στο τέλος του σχολίου μου (“Δια την αντιγραφήν, Left G700”). Και δεν το έκανα για κακό. Ούτε δικό σου ούτε δικό μου. Κρίμα που δεν το έπιασες. Σας είχα για πιο “στροφάτους” εσάς τούς φιλελεύθερους… ;-) :-)
Αμαν ρε Λεφτ με τρόμαξες. Και ο λόγος είναι αυτό το κόλπο είχε επιστρατεύτει στο αριστεροκρατούμενο φόρουμ που με μπάναραν. Τότε βεβαίως πολλοί αντέδρασαν, κάποιοι στελέχοι αριστερών παρατάξεων προς τιμήν τους (GodHateUsAll). Καποιοί αλλοί όπως ο Chris-KalouKakou χάρηκαν κάτι που με προβλημάτισε ιδαίτερα ως προς το διαφαινόμενο αυταρχισμό τους.
Πάμε τώρα στην ουσία, γιατί δεν πείθει η αντικαπιταλιστική αριστέρα στην Ελλάδα. Εχουμέ και λέμε:
1) Απούσια εφαρμόσιμης ενναλακτικής λύσης. Αυτός είναι με διαφορά ο κυριότερος λόγος. Προτείνει το ΝΑΡ πχ. διαγραφή χρέους, εξόδος από ΕΕ, έξοδος απο ΝΑΤΟ, κρατικοποιήσεις. Ωραιά μάλιστα. Ρωτάει μετά ευλογά ο άλλος πως θα κάνεις εισαγωγές με ένα νομίσμα με μηδενική συναλλαγματική αξία? Πως θα ανασυγκροτήσεις επαρκώς και σε σύντομο χρονικο διάστημα την διαλύμενη βιομηχανία μας? Πως θα αντιμετωπίσεις τα επερχόμενα εμπαργκό και δολιοφθορές από έξω? Η χώρα ήδη υποφέρει από brain drain, πως θα το σταματήσεις αυτό τα πρώτα πολύ δύσκολα χρόνια? Πως θα αντιμετωπίσεις τις τουρκικές προκλήσεις εκτός ΝΑΤΟ και ΕΕ? Τι θα κάνεις με τους αντιφρονούντες οι οποίοι σίγουρα θα ενισχυθούν και από ξένα συμφέροντα? Η λίστα είναι ατελειωτή. Εκεί η απάντηση που παίρνεις είναι ή μια γενικόλογη φαμφάρα τύπου ”Αν δεν σπάσεις αυγά ομέλετα δεν γίνεται – πολλοί σκλάβοι θεωρούσαν την επανάσταση ανέφικτη-τα πρώτα χρόνια θα είναι δύσκολα αλλά μετά τα πραγμάτα θα στρώσουν” ή δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε γιατί τα πραγμάτα είναι ήδη τραγικά, πράγμα που προφάνως δεν ισχύει. Τα πράγματα δεν είναι κάλα αλλά δεν μας λες και Βενεζουέλα.
2) Ο δάσκαλος Φριντμαν είχε τόνισει πόσο σημαντικό είναι να έχουμε ένα ”sense of proportion” κάτι που φρονώ λείπει από τη πλεοψηφία των εκπροσώπων της αντικαπιταλιστικής αριστέρας. Δηλάδη, η αντικαπιταλιστική αριστέρα ξεκινάει κάνοντας κριτική, πολλές φορές σώστη, στις αδυναμίες του καπιταλισμού και μένει εκεί. Ναι ο καπιταλισμός δεν λειτουργεί ιδανικά αλλά ήταν καλύτερος ο κόσμος πριν από αυτόν? Σιγούρα όχι. Εχεί εφαρμοστεί ιστορικά πότε κατί καλύτερο με επίτυχια. Πάλι σιγούρα όχι. Οι εκπρόσωποι της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στην πλειοψηφία τους αρνούνται να κάνουν τις δύο τελευταίες αυτόνοητες παραδοχές (δημόσια τουλάχιστον). Αυτό φύσικα εκλαμβάνεται και σώστα ως έλλειψη ρεαλισμού από το ευρύ κοινό. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι οι δύο παραδοχές είναι απαραίτητες και η αρίστερα θα έπρεπε να θέτει ως θέμα αν έχει φτάσει ο καπιταλισμός σε τέλμα ή όχι, που είναι αμφιλεγόμενο ζήτημα. Χωρίς αυτές τις δύο κρίσιμες παραδοχές ποιος θέλει να εμπιστεύτει την τύχη του (και να πάρει ένα τεράστιο ρίσκο ρίξης με τον καπιταλισμό) σε ανθρώπους με εμφανή μειωμένη αντίληψη της πραγματικότητας?
3) Μονοπώλιο της ηθικής με παράλληλες αυταρχικές τάσεις. Μεγαλό μέρος των εκπροσώπων της αντικαπιταλιστικής αρίστερας θεωρεί ότι έχει κάποιο ιδιοτύπο μονομερές συμβόλαιο με την ηθική και όσοι δεν συμφώνουν μάζι τους είναι ή πουλημένοι ή λοβοτομημένα ζώα καθοδηγούμενα από τα ΜΜΕ ή φασίστες. Λοιπόν σας έχω μία εκπλήξη. Το 90+% των ελλήνων δεν είναι στο σύνολο τους τίποτα από τα παραπάνω. Ούτε έσεις τίποτα πεφωτισμένοι φωστήρες.
4) Τα συστημιτικά μέσα προφανώς και είναι εναντίον της αντικαπιταλιστικής αριστέρας. Αλλά αυτό δεν είναι και τόσο στον έλεγχο της, αλλά κάτι που θα πρέπει να υπερνικήσει. Και χωρίς το 4) η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι δεν θα είχε μεγάλη άνοδο όσο εξακολουθούν να ισχύουν τα 1),2) και 3).
Αντέ και ένα βιντέακι από το libertyTV να χαλαρώσουμε λίγο..
https://www.youtube.com/watch?v=QwqnRYPcrl0
κύλησε ο neoliberal “left” g700 και βρήκε και βρήκε τον neoliberal κιρισένκο. Το ίδιο και το αυτό πρόσωπο. Ο ίδιος άνθρωπας με δύο ψευδώνυμα που βάζει το ένα να συνομιλεί με το άλλο. Ξεφτιλίσου και άλλο!
Cher Monsieur,
Θα ήθελα να σας συγχαρώ από τα βάθη
τής καρδιάς μουτού τάφου μου για την απαράμιλλη ευφυία που επιδείξατε ως προς την επίλυση του «Αινίγματος KiroiSenko». Δεν σας κρύβω ότι από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε εδώ αυτός ο κύριος (μόνο η έμφυτη ευγένειά μου με συγκρατεί από το να χρησιμοποιήσω άλλη λέξη για ένα τέτοιο τομάρι…), κάτι μού έλεγε πως κάποιο λάκκο είχε η φάβα. Δεν μπόρεσα όμως να εξιχνιάσω το μυστήριο της πραγματικής ταυτότητάς του. Για να έρθετε εσείς και να μου βάλετε τα γυαλιά (μεταξύ μας: καταφέρατε να εκνευρίσετε και την αγαπητή μου Άγκαθα, η οποία, από τη στιγμή που εμφανιστήκατε με τη λύση τού αινίγματος, μονολογεί μέσα στο νεύρο, κάπως προσβλητικά για την ιδιοφυία μου, ομολογώ: «Μα πόσο ηλίθια ήμουν, να εμπιστευτώ για ήρωα των έργων μου έναν βλάχο Βέλγο κι όχι αυτόν τον δαιμόνιο Έλληνα, σίγουρα απ’ ευθείας απόγονο του πολυμήχανου Οδυσσέα!!!»).Τα θερμά μου συγχαρητήρια και πάλι. Μια από αυτές τις ημέρες, σκοπεύω να καλέσω τον αγαπητό Sherlock καθώς και τον πολύ προσφιλή σε μένα commissaire Jules Maigret για τσάι. Θα ήταν μεγάλη μου τιμή να αποτελέσετε τον τέταρτο της παρέας, έτσι ώστε να μπορέσουμε να στήσουμε και μια ωραία παρτίδα ουίστ.
Au revoir,
Hercule Poirot
(Δια την αντιγραφήν, Left G700)
Όποιος κι αν είσαι μάθε ότι για τον ρόλο που έχεις επιλέξει να παίξεις εδώ, για να παίξεις με τα νεύρα μας, το “είμαι φιλελευθερος, όχι νεοφιλελευθερος” σημαίνει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ grexit, χρεοκοπίες κρατών, τραπεζών και επιχειρήσεων, σαρωτική υποτίμηση αξιών και ανασυγκρότηση της οικονομίας μέσω Ξένων κυρίως ιδιωτικών επενδύσεων. Σίγουρα δεν είναι φιλελευθερο μέτρο η κρατικοποίηση των ιδιωτικών χρεών
Κώστας
Καλήσπερα Κώστα.
1) Δεν παίζω με κανενός τα νεύρα. Η αντίθετη άποψη δεν θα έπρεπε να σας εκνευρίζει. Ο θύμος δεν είναι πότε καλός σύμβουλος άλλωστε.
2) Το είμαι φιλελεύθερος και όχι νεοφιλελεύθερος σημαίνει τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που είπες και αυτά επιδιώκω.
3) Ακριβώς όπως το πες, η κρατικοποιήση των ιδιωτικών χρεών ΔΕΝ είναι φιλελευθέρο μέτρο. Τρίζουν τα κόκκαλα του δάσκαλου Χάγιεκ κάθε φόρα που γίνεται.
Δεν σπάει τα νεύρα η αντίθετη άποψη, το θέατρο σπάει τα νεύρα, το τρολλάρισμα, το ότι δεν έχεις ιδέα από αυτό που παριστάνεις, την ιστορία του και την θεωρία του, πως είσαι και νομίζεις πως τα Μνημόνια είναι φιλελευθερισμός.
Μην μου ξανααπευθυνθείς
Κώστας
Ρε ΦΦ το πετυχες .Μσυριδη διαβαζει κσι οτι πιανει έρχεται και το αμολάει.Νομιζεις οτι διαβαζει τιποτα τομους για την παγκοσμια οικονομια και ιστορια.Δες στην περιπτωση Φριντμαν ,Πινοσετ που δεν ήξερε οτι ο δασκαλος με τον δικτατορα ξεπατωσε τους Χιλιανους.Εκτος αν το ξερε και δεν τον ενοιαζε οποτε μιλαμε για ακροδεξιο ολκής…
Ξέχασα το 5ο λόγο που η αντικαπιταλιστική αριστέρα δεν πείθει, σε ευχαριστώ που μου το θύμισες.
5) Ανικανότητα διενέργειας ουσιαστικού διαλόγου πέρα από το στενό της κύκλο. Καθέ φόρα που στριμωχνέται από τα εμπειρικά αποτελέσματα καταλήγει σε μία στείρα και απέλπιδα επιθέση στο ήθος του αντιπάλου.
ΥΓ. Μια χαρά γνωρίζω τι έγινε στην Χιλή και μάλιστα απάντησα στο σχετικό τόπικ. Αν έχεις απορίες ρώτα με εκεί. Κατά τα αλλά δεν με απασχολεί να σε μαθώ Ιστορία, πράγμα αδύνατο άλλωστε από το comment section. Το θέμα μας εδώ είναι άλλο.
Εγώ φίλε κιρισενκο ή νεολιμπεραλ λεφτ ή ο,τι άλλο όνομα έχεις, έχω να πω για τους νεοφιλελεύθερους 4 λόγους για τους οποίους και έχουν αποτύχει κ συνιστούν θανάσιμο κίνδυνο για άνθρωπο κ πλανητη :
Α. Όπου κυβέρνησαν, μετέτρεψαν τους ταξικά/κοινωνικά καταπιεσμένους, την πλειοψηφία της κοινωνίας , σε συντρίμμια: διέλυσαν το κοινωνικό κράτος, ιδιωτικοποίηση τα δημόσια αγαθά όπως το φως, το νερό, την υγεία, την παιδεία, την πρόνοια. Με τραγικά αποτελέσματα για την ζωή των πολλών που την κατέστρεψαν.
Β. Η ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού όντας η ιδεολογία κ πρακτική του καπιταλισμού εδώ και σαράντα χρόνια, οδήγησε και στην καταστροφή του πλανήτη: ο καπιταλισμός αντιμετωπίζει άνθρωπο κ πλανητη ως μονάδες ξ σύνολα παραγωγής κέρδους. Τίποτα παραπάνω. Έτσι, η γη , ο αέρας, η θάλασσα μολύνθηκαν, ανασκαπτονται διαλύοντας τεράστια οικοσυστήματα, με τραγικά αποτελέσματα για άνθρωπο κ πλανητη.
Γ. Ο καπιταλισμός και η επίσημη ιδεολογία του ο νεοφιλελευθερισμός, οδηγούν το πολιτικό σύστημα σε ολοκληρωτικές κατευθύνσεις: δικτατορίες με κοινοβουλευτικό μανδύα, κανονικές δικτατορίες, πραξικοπήματα , εξαφάνιση των παλιών αδτιξιδημοξρατιξων δικαιωμάτων των λαών προς όφελος ενός μόνο δικαιώματος: του δικαιώματος του κέρδους των εταιρειών.
Δ. Το κράτος το λατρεύει ο νεοφιλελευθερισμός, διότι το κράτος είναι ο αποτελεσματικός εγγυητής της απρόσκοπτης παραγωγής κερδών για το κεφάλαιο, και απρόσκοπτης εφαρμογής της εξουσίας των καπιταλιστικών τάξεων, εθνικών κ υπερεθνικών. Για αυτό και πνίγονται τα δικαιώματα των ανθρώπων κ των λαών και οι πολιτικές ελευθερίες των ανθρώπων. Ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός οδηγεί πια τις κοινωνίες στην ασφυξία.
Ε. Σε αντίθεση με τον κλασικό φιλελευθερισμό, ο νεοφιλελευθερισμός που ασπάζεται ο κιρισενκο, τα βρίσκει στο επίπεδο της οικονομίας και της πολιτικής με φασιστικά/εθνικιστικά/ακροδεξιά πολιτικά ρεύματα. Σχεδόν ταυτίζονται!! Δείτε Ελλάδα, Ουκρανία, Εσθονία, λιθουανια, ΗΠΑ, Φιλιππίνες, κλπ.
Αγαπητέ κιρισενκο/νεολιμπεραλ λεφτ ή ο,τι άλλο, όχι μόνο έχετε αποτύχει σαν ιδεολόγημα και σαν πραγματικότητα, αλλά η ιδεολογία σας είναι αντικοινωνική και εξαιρετικά επικίνδυνη για το παρόν και το μέλλον ανθρώπου και πλανήτη.
Η ολοκληρωτική, νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική σας ιδεολογία , είναι η θανάσιμη απειλή για την ανθρωπότητα.
5 και όχι 4 οι λόγοι που παρέθεσα. Και θα παρακαλούσα τον κιρισενκο /νεολιμπεραλ λεφτ ή γουατεβερ, να αντιληφθεί ΠΡΩΤΑ την καταστροφή κοινωνική και πλανητική που σπέρνει η ιδεολογία του , να αντιληφθεί τον όλεθρο που δημιουργεί αυτή η ιδεολογία που ασπάζεται, και μετά να εγκαλει την αντικαπιταλιστική κομμουνιστική αριστερά για τις υπαρκτές της ανεπάρκειες .
Ειναί πραγματικά τρομακτικό πως όλες οι απάντησεις που πήρα επιβεβαιώνουν στο ακέραιο την κριτική που έκανα. Δεν πήρα ουδεμία απάντηση για την προγραμματική και επικοινωνιακή στρατηγική της αντικαπιταλιστικής αριστέρας. Αντί αυτού έχουμε άλλη μία ξεκάθαρα αμετροεπής κριτική στο καπιταλισμό και επίθεση στο χαρακτήρα μου. Το να πεις ότι το σύστημα έχει προβλήματα περιέχει μηδενική χρήσιμη πληροφορία αφού αυτό το γνωρίζουμε όλοι. Αν πάλι νομίζεις ότι αυτό που ζούμε στις καπιταλιστικές χώρες είναι όλεθρος τότε ποια λέξη θα χρησιμοποιούσες για αυτό που ζούσαν και ζουν ώπου προσπάθησαν να εφάρμοσούν κάτι άλλο? Η για την κατάσταση ένα αιώνα πριν? Από όσο γνωρίζω ο κόσμος δεν μεταναστεύει μαζικά ούτε στην Κουβά ούτε στην Βενεζούελα, μάλλον το αντίθετο γίνεται. Αν νομίζεις ότι αυτό που ζούμε στην Ε.Ε. είναι ολοκληρωτικό θα σου πω ότι είσαι απλά τυχέρος που δεν έζησες τη Χιλή του Πινοσέτ, την ΕΣΣΔ ή που δεν ζεις στη Βόρεια Κόρεα.
Αυτά τα λέω όχι γιατί η κριτική στο καπιταλισμό δεν είναι θεμιτή. Αντιθετώς είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ. Αλλά θα πρέπει να είναι ολιστική και ακριβής. Εγώ ο ίδιος παραθέσα εδώ βίντεο του Ζίζεκ, ο οποίος είναι βαθειά αντικαπιταλιστής, και έχει ασκήσει πολύ εποικοδομιτική κριτική.
Τέλος είναι φτηνό να λες ότι υποστηρίζω το νεοφιλελευθερισμό όταν αυτό που υποστηρίζω είναι ο φιλελευθερισμός. Δεν καταλαβαίνω γιατί το κάνεις, αγωνίζομαι για μια καλύτερη κοινωνία, όπως και εσύ, και προφανώς δεν είμαι υπέρ των στρεβλώσεων του συστήματος και απομακρύνσης του από τις αρχές του κλασσικού φιλελευθερισμού.
Μπράβο φίλε κι εγώ φιλελεύθερος είμαι. Αυτό σημαίνει ότι δεν επιθυμώ να σώζονται οι πολυεθνικές .με κρατικά (δηλαδή δικά μας ) χρηματα.
Δεν θέλω το κράτος να φτιάχνει έργα υποδομής και να χτίσει στρατούς , από τα οποία επωφελούνται οι εταιρίες πετρελαίου και όπλων.
Όταν σταματήσουν αυτά θα έχουμε φιλελευθερισμο-σοσιαλισμο. Αυτό θέλω και εγώ. Δεν διαφωνουμε.
Οταν εννοεις δεν πειθει; Δεν την ψηφιζουν καποιοι για να τους βολευει; Δεν στρατευει κόσμο; Όσο για τον διάλογο εγω που δεν ανηκω στην αντικαπιταλιστικη αριστερα( για σενα κουμουνια προφανως οσοι δεν θελουν να ιδιωτικοποιηθει το ” συτο” της μανας τους οπως εγραφε ενας νομπελιστας) δεν με ενδιαφερει ο διαλογος του στυλ ποσο καλως ειναι ο μητσοτακης ,ο φριντμαν κλπ αυτα τα έλυσα απο μαθητης κ ειμαι 46 χρονων.Να συζητησω με οποιονδηποτε για μια ποιο ανθρωπινη κοινωνια οκ δεν με νοιαζει αν ειναι αριστερος η δεν ξερω εγω τι.Το θεωρω προσβλητικο να μιλαω για το αν το κοινωνικο μακελειο του νεοφιλελευθερισμου με προσβαλει οχι σαν αροστερο( που δεν χαρακτηριζω πια τον εαυτο μου) αλλα σαν άνθρωπο.Για αυτο τα ψευτοπολιτισμενα του διαλογου που τσαμπουνας επειδη ειμαι του δρομου ,τα ξερω στο πετσι μου…
αφιερωμένο στους νυχτωμένους ζηλωτές του μίλτου Φρίντμαν και των έργων του:
https://www.youtube.com/watch?v=WzJBX7qiD84
κοντά στα άλλα
μας τα είχαν ζαλίσει οι παπαγάλοι πριν 25 χρόνια για
“το υποδειγματικό χιλιανό μοντέλο” του ασφαλιστικού
Εγώ θα θελα να ξέρω που πήγε ο κιρισένκο. Τον απέσυρε από περσόνα ο ονομαζόμενος και “leftg700” και κράτησε μόνο αυτό το ψευδώνυμο;
Καλό είναι να παίρνει ο καθένας και η καθεμία ένα συγκεκριμένο ψευδώνυμο διότι όταν ένας ανώνυμος απαντάει σε άλλον ανώνυμο ανωνύμως για όσα ανώνυμα και εκείνος είπε, ίσως δημιουργείται σύγχυση…
Αχ… Ανώνυμε, καλέ ανώνυμε! Άμα τον βρείτε, θα μου πείτε κι εμένα που θα τον βρώ; Από την ημέρα που τον γνώρισα, εχω χάσει το μυαλό μου. Πάω να τρελαθώ! Και παρ’ όλο που παίρνω τα Hipnosedon με τις χούφτες και κατεβάζω και ένα μπουκάλι Jack Daniels, δεν μπορώ να κλείσω μάτι! Έτσι μού ‘ρχεται να σκοτωθώ!
(Δια την αντιγραφήν, Lef G700)
Ο Φιλελευθερισμος του kiroisenko ειναι μαυραγοριτισμός δεξιας μετεμφυλιακου τύπου και επικεντρωνεται στο να περναει η πολιτικη εξουσια και ο δημοσιος πλουτος σε επιχειρηματικα συμφεροντα και ξενες δυναμεις.Καμμια σχεση βεβαια με δημοκρατια.
Αν κάποιος είναι δημοκρατης και σπβαρος φιλελευθερος και οχι λουμπεν δεξιος θα αντλουσε εμπνευση απο τις ιδεες και τις πραξεις αγωνιστων για την πατριδα κ την δημοκρατια σαν τον Παντελη Καρασεβδά,Τον Σταμάτη Χατζημπεη και τον νεοκοσμο Γρηγοριάδη.Θα διάβαζε τα γραπτα του Αλεξανδρου Σβώλου.Θα δάκρυζε με ηρωες σαν τον Περρικο,Τον Παναγούλη,τον Γεωργάκη και τον Δώρο Λοιζου.θα διάβαζε την οικονομικη σκέψη του αγωνιστη της δημοκρατιας Ιωαννη Ζιγδη.Τις κοινωνικες αποψεις του αγωνιστη Φίλια.Εκει θα συζηταγαμε….