Το “αριστερό” ειδησεογραφικό μέσο left.gr σερβίρει στους αναγνώστες του σαν ειδήσεις μονομερώς τα ανακοινωθέντα του ισραηλινού στρατού
Γράφει ο εικόνομιστ
Δείτε πώς παρουσίασε αρχικά στο twitter το left.gr την είδηση για το βομβαρδισμό της Λωρίδας της Γάζας από το κράτος του Ισραήλ:
Γιατί άραγε απουσιάζει η …εθνικότητα των “μαχητικών αεροσκαφών”, που παρουσιάζονται ‘ουδέτερα’, σε αντίθεση με τους ”λήπτες” των βομβών που αυτά εκτόξευσαν, οι οποίοι περιγράφονται ως “τρομοκράτες”; Μήπως για να αποφευχθεί ο συνειρμός του διπόλου Ισραήλ – Παλαιστίνη, στο οποίο καθένας αναγνώστης έχει τη δική του αρχική προδιάθεση;
Τα πράγματα είναι πολύ απλούστερα: Το τσιτάτο που προτάσσεται στο τουίτ του “αριστερού” ειδησεογραφικού μέσου left.gr, αντλήθηκε αυτούσιο από το σχετικό ανακοινωθέν του ισραηλινού στρατού, το οποίο ξεκινάει ως εξής:
«Μαχητικά αεροσκάφη έπληξαν 15 θέσεις των τρομοκρατών στο βόρειο και το κεντρικό τμήμα της Λωρίδας της Γάζας, συμπεριλαμβανομένων ενός εργοστασίου κατασκευής όπλων, εγκαταστάσεις των ναυτικών δυνάμεων και μια υπόγεια στοά που επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί για επιθέσεις από τη Χαμάς.»
Του βομβαρδισμού είχε προηγηθεί η εσπευσμένη “απόσυρση” on camera του Μπέντζαμιν Νετανιάχου από ομιλία του, λόγω κινδύνου από εκτόξευση ρουκετών από τη Λωρίδα της Γάζας. Και της εκτόξευσης είχε προηγηθεί η προεκλογική εξαγγελία του πρωθυπουργού του Ισραήλ Μπ. Νετανιάχου περί προσάρτησης της Κοιλάδας του Ιορδάνη.
Μετά από το διαδικτυακό σάλο που προκλήθηκε, το τουίτ “βελτιώθηκε” με αφαίρεση δύο λέξεων (“των τρομοκρατών”):
Θυμηθήκαμε παλαιότερο τηλεοπτικό πάθημα του -συριζαίου σήμερα- δημοσιογράφου Τέρενς Κουίκ.
Πρωτοεμφανίστηκε στην χουντική τηλεόραση, σαν ‘παιδί’ του Ν. Μαστοράκη. Συνέχισε μεταπολιτευτικά τη δημοσιογραφική του θητεία στη νεοδημοκρατική τηλεόραση της εποχής.
Όταν στη συνέχεια, στο μακρινό 1982, τα ελληνικά καράβια (Νηρέας κ.ά.) έφεραν στην Ελλάδα για νοσηλεία 120 παλαιστίνιους τραυματίες, ο άτυχος Τέρενς διάβασε την είδηση με σαρδάμ: Συνηθισμένος από τα δελτία των προηγούμενων χρόνων, μας ενημέρωσε πως “αφίχθη στο λιμάνι του Πειραιά ένα πλοίο με 120 παλαιστίνιους τρομοκράτες”!
Στο τέλος βέβαια του δελτίου βγήκε ζεματισμένος και είπε πως εν τη ρύμη του λόγου έκανε λάθος και εννοούσε “έεεε, παλαιστίνιους τραυματίες και όχι, έεε, τρομοκράτες”.
Το θυμηθήκαμε με τη σκέψη ότι ίσως, “εν τη ρύμη του -γραπτού- λόγου”, το left.gr το κοτσάρισε από κεκτημένη ταχύτητα από την πρόσφατη κυβερνητική εποχή της μνημονιακής “αριστεράς” την οποία διακονεί.
Δεν πρόκειται όμως, όπως είδαμε, περί αυτού. Εδώ, σερβίρουν στους αναγνώστες τους αντιγραφές από τα ανακοινωθέντα της Τσαχάλ, του IDF…
Είχαν φυσικά πρώτα κάνει το κομμάτι τους κατά το όχι και τόσο μακρινό 2014, τότε που ο προαλειφόμενος πρωθυπουργός Τσίπρας φωτογραφιζόταν στις διαδηλώσεις με την παλαιστινιακή μαντίλα (Κεφίγια)…
ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ<
Φίλε εικόνομιστ,
Ο Τορέζ είχε πει «πρέπει να ξέρεις πότε να σταματας μια απεργία». Εγώ σού λέω: πρέπει να ξέρεις πώς να κάνεις αντιπολιτευτική κριτική. Αναλυτικότερα:
1) Η εθνικότητα των αεροπλάνων δεν αποκρύπτεται (η ανάρτηση στο twitter δεν τελειώνει στον τίτλο και καμιά δεκαριά πόντους πιο κάτω γράφεται φαρδιά-πλατιά «Ισραηλινοί βομβαρδισμοί εναντίον θέσεων της Χαμάς»).
2) Το μέγα σκάνδαλο >δεν είναι η υιοθέτηση του τσιτάτου του ισραηλινού στρατού. Αυτό μπορεί να συμβεί και για λόγους ευκολίας, τεμπελιάς του δημοσιογράφου κ.λπ. Το μέγα σκάνδαλο είναι η υιοθέτηση μαζί και του όρου «τρομοκρατες», γι’ αυτό και έγινε εκεί η “επιδιόρθωση”. Kαι δεν είναι υποχρεωτικά σκάνδαλο «προδοσίας»· παίζει να είναι και σκάνδαλο ανθρώπινης επιπολαιότητας, πολιτικού αναλφαβητισμού ή και αγνής και ανόθευτης πολιτικής βλακείας).
Πολιτικό δίδαγμα:
Καλύτερη τηλεμέτρηση την επόμενη φορά πριν εξαπολύσεις τις βολές σου (όπως συνηθίζουν να κάνουν άλλωστε και οι Ισραηλινοί –«να μαθαίνουμε από τους εχθρούς μας» είπε κάποιος κάποτε…). Και καλύτερο υπολογισμό των συντεταγμένων… Αν θέλεις να κάνεις «δουλειά».Γιατί αν θέλεις απλώς να αμολάς στρατκαστρούκες, μια χαρά είσαι κι έτσι!
Αγαπητέ λέφτη, αν δεν είναι η αθεράπευτη τάση σου να είσαι πνεύμα αντιλογίας, έτσι για την αντιλογία, ….χωρίς …”υπολογισμό συντεταγμένων”(!), τότε μάλλον έχεις επιλεκτική μνήμη. Ξέχασες τότε, στην πορεία προς την Ισραηλινή Πρεσβεία ΠΟΙΟΙ την κάνανε με πλάγια πηδηματάκια; Πως, αρχή Κηφισίας, ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης έδωσε, προβοκατόρικα, αρχικά άδεια “μόνο στο ΠΑΜΕ” (η ΚΚΕ, δεν θυμάμαι τι ήταν), πως ο Παφίλης απάντησε “η όλοι η κανένας”, και πως υποχώρησε η Αστυνομία;
Τελικά πήγαν μόνο το ΠΑΜΕ(ΚΚΕ) και δυνάμεις του ΝΑΡ( η ΑΝΤΑΡΣΥΑ). Οι τΣυριζάνοι μαζί με κάποια ανάρχια (εδώ δεν γνωρίζω λεπτομέρειες, αλλά μικρή σημασία έχουν) “την έκαναν” προς Αλεξάντρας!
Και, ρωτάω εγώ, ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ η στάση του τΣύριζα;
Και μήπως ήταν τυχαία;
Αυτά, φίλε Λέφτη, δεν είναι ούτε “ανθρώπινες επιπολαιότητες” ούτε …”τεμπελιές”. Είναι ΣΥΜΦΩΝΗΜΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.
Θυμίζω ότι τότε έπρεπε ο τΣύριζα να πάρει το Ο.Κ. από τον μπάρμπα-Σαμ για να γίνει κυβέρνηση…..
Φίλε ένας,
Μου φαίνεται ότι κι εσύ γύρισες από τις διακοπές και βλέπεις αστράκια πράσινα, κόκκινα και κίτρινα, όπως έβλεπε η Βουγιουκλάκη και είδα κι εγώ επιστρέφοντας. Η μόνη διαφορά μας είναι ότι στην περίπτωση τη δική μου την πλήρωσε ο Στάθης Παπαλιάκος, τις συντεταγμένες του οποίου τις διάβασα στο πόδι (και το αναγνώρισα), ενώ στην περίπτωση τη δική σου την πλήρωσα εγώ για την ίδια αιτία: διάβασες κι εσύ στο πόδι (αλλά ~μάλλον~ δεν θα το αναγνωρίσεις).
Μόνο μετωνυμικά (και διαστρεβλωτικά) μπορώ να χαρακτηριστώ «πνεύμα αντιλογίας». Η κριτική προς όλους (συμπεριλαμβανομένης και της καμπούρας μου) είναι, στο μέτρο των δυνατοτήτων μου, μια ειλικρινής, έντιμη και δίκαιη στάση απέναντι στα πράγματα. Δεν νομίζω ότι κάτι τέτοιο είναι βλαπτικό, ούτε νομίζω ότι τέτοιες περιπτώσεις αφθονούν στην Αριστερά, για να με …κοπανάς. :-)
Ως προς την επιλεκτικότητά μου πάλι, δεν ξέρω, μπορεί σε άλλες περιπτώσεις να έχω υποπέσει σε αυτό το αμάρτημα, αλλά στο σχόλιο που κριτικάρεις δεν ανιχνεύεται κάτι τέτοιο. Δεν έκανα κάποια συγκριτική αξιολόγηση στην οποία «έκλεψα». Εξήγησα μια συγκεκριμένη περίπτωση αντιπολιτευτικού μένους που οδηγεί στα αντίθετα αποτελέσματα από τα επιδιωκόμενα (τους Συριζαίους τούς πεισμώνει –και,νομίζω, η πολιτική κριτική δεν γίνεται για να τσαντίσεις κάποιον, έτσι δεν είναι ή κάνω λάθος;– και στους ουδέτερους χτυπάει άσχημα). Το περιστατικό με την πορεία στην Ισραηλινή πορεία, που δεν θυμάμαι σε ποιο αναφέρεσαι και δεν μπόρεσα να το βρω γκουγκλάροντας (πέρυσι έγιναν κάμποσες τέτοιες διαμαρτυρίες, αν δεν κάνω λάθος), είναι παντελώς άσχετο και ένα από τα λαμπρότερα παραδείγματα της τακτικής που έχει φάει προ πολλού τα ψωμιά της «κι εσείς γιατί καταπιέζετε τους μαύρους;».
Τέλος, δυο λόγια περί προδοσίας γενικά. Από τότε που σταμάτησα να μπουσουλάω και περπάτησα, και έπαψα να πιπιλάω το δάχτυλό μου κι άρχισα να το χρησιμοποιώ για να βγάζω τις (κόκκινες) μαρμελάδες από τα μάτια μου, αυτή η εμμονή στο χαρακτηρισμό μια τού ενός και μια τού άλλου ως «προδότη» που δίνει και παίρνει μέσα στην Αριστερά με αρρώσταινε. (Παρένθεση: μπορώ να σου πω χωρίς καμία δυσκολία ότι το μεγαλύτερο πολιτικό λάθος μου στα χρόνια που έτρεχα το ομώνυμο με το ψευδώνυμό μου μπλογκ ήταν η ανεξέλεγκτη αντίδρασή μου στο μεγαλύτερο πολιτικό λάθος σας των τελευταίων χρόνων –την αποχή στο δημοψήφισμα του ’15 εννοώ– όπου σάς είχα «λούσει» κι εγώ δεν θυμάμαι πόσες φορές με αυτόν το χαρακτηρισμό.) Βλέπω ότι έχεις κι εσύ αυτή την εμμονή: όσοι δεν ακολούθησαν μέχρι την ισραηλίτικη πρεσβεία ήταν, μας λες, «προδότες»! Ε, τι να πω τώρα εγώ μπροστά σε μια τέτοια αντίληψη; Με υπερβαίνει (ή, όπως λένε στα «καλά σπίτια», δεν έχω λόγια!). :-)
Τα λέμε (και κοίτα να ξεχάσεις μια ώρα γρηγορότερα τις διακοπές και να συνέλθεις! :-) )
ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ/ΔΙΟΡΘΩΣΗ
Φίλε ένας, ξαναδιαβάζοντας εκ των υστέρων κατάλαβα πως όταν αναφέρεσαι σε τΣύριζα, τΣυριζάνους κ.λπ., εννοείς τον έναν και μοναδικό ΣΥΡΙΖΑ (μέχρι που έγραψα το προηγούμενο σχόλιο είχα την εντύπωση πως εννοούσες τη ΛΑΕ, Συριζογενείς γενικά κ.λπ.) Αυτό είναι το ένα, για να δεις ότι είμαι έξυπνο παιδάκι και το έπιασα το υπονοούμενο τελικά. Το άλλο:
Και πάλι θα απέφευγα το χαρακτηρισμό «προδότες». Δεν θα το αναπτύξω αυτό γιατί θέλει πολύ ανάλυση κι έχω και έξοδο. Δυο λόγια:
Το ζήτημα της εξωτερικής πολιτικής είναι περίπλοκο. Ειδικά για μια μικρή και μισοξοφλημένη χώρα όπως εμείς, που αντιμετωπίζει αν όχι μια περιφερειακή υπερδύναμη, πάντως μια σημαντικά πιο ισχυρή χώρα. Οπότε, μπορείς να πεις, «ασθενής και οδοιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει». Κι αυτό όχι γενικά. Κατά περίπτωση («συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης» και τα λοιπά και τα λοιπά). Ισχύει για το Σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ. Δεν μπορώ να καταλάβω βάσει ποιας αρχής, αντίληψης, λογικής αρνούμαστε να εξετάσουμε το ενδεχόμενο να ισχύει και στην περίπτωση «μικρή, πτωχή χώρα ψάχνει πώς θα τη βγάλει καθαρή».
Λέφτη, όλοι οι κιοτήδες “ψάχνανε πως θα την βγάλουν καθαρή”, αλλά αυτά τα ψαξίματα, μπορούν να σε βγάλουν και στο βάθος καμιάς Πηγάδας καμιά φορά, (θυμήθηκα την επέτειο σήμερα) και να μην έχεις καταλάβει το πως και το γιατί. (Το δεύτερο πρόσωπο είναι γενικό. Δεν αφορά συγκεκριμένα εσένα). Η Ιστορία δεν τα πολυψειρίζει αυτά.
Αλλά εδώ, αν πρόσεξες, το “προδότης” δεν πάει έτσι απλά σε κάποιον, που ξέκοψε από μιαν αντιϊμπεριαλιστική πορεία καταδίκης και αλληλεγγύης.
Εχει σημασία το “γιατί” ξέκοψε. Και γι αυτό, μάλλον ευφημισμό αποτελεί το “ΠΡΟΔΟΤΗΣ”. Το σιωνιστικό Ισραήλ είναι η ιερή αγελάδα και λυδία λίθος της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Οι απλοί οπαδοί του τΣύριζα, ιδίως οι “ψαγμένοι”, θάπρεπε νάναι πολύ πιο προσεκτικοί. Και στο Δημιοψήφισμα επίσης….
Μπορεί να είναι κανείς ρεφορμιστής χωρίς να είναι προδότης. Κι ο Αλλιέντε είναι το πιο απτό παράδειγμα.
Φίλε ένας,
Μα τον Τουτάτη, δεν μπορώ να εξηγήσω πού οφείλεται αυτή η μανία που σε πιάνει ώρες-ώρες (και συχνά) με τις «μεγάλες κουβέντες». Ώστε όλοι όσοι προσπαθούν να τη βγάλει η χώρα τους καθαρή (από πόλεμο, από απώλειες εδαφών, από απώλεια εθνικής ισχύος κ.λπ.) είναι «κιοτήδες»;;; Άμα είναι έτσι, τότε ο πρώτος «κιοτής» είναι ο Μεγάλος, του οποίου μια από τις τρεις «ευχές και κατάρες» που έδωσε στους διαδόχους του ήταν «αποφύγετε τον πόλεμο πάση θυσία!» (οι άλλες δύο προστατέψτε το Κόμμα από διάσπαση και συνεχίστε στο δρόμο τής ΝΕΠ).
Α, και κάτι άλλο. Μην το παίζεις κι εσύ San Rocco, που όταν οι συνομιλητές του τού καταθέτουν κάποιο «ζόρικο» επιχείρημα κάνει πως δεν το διάβασε! Σου έγραψα κάτι περί Συμφώνου Μολότοφ – Ρίμπεντροπ και είναι σαν να το έγραψα στο χιόνι!
Τα λέμε
Σοβαρά μιλάς, που “προσπαθούν να τη βγάλει η χώρα τους καθαρή”;!;!!!!!!
Καταρχήν ποιά “χώρα”;
Γίναμε κι εμείς, τώρα, “χωρατζήδες”, σαν τους αυθεντικούς δεξιούς, που τσαμπουνάνε το “η χώρα”, και δόστου “η χώρα” σε κάθε πέντε λέξεις τους;
Την αστική τάξη της “χώρας” τους</strong) υπηρετούν με φανατισμό και με κάθε κόστος ΟΥΛΟΙ τους.
Και μπροστά σε αυτό τον ιερό σκοπό κουρελιάζουν κάθε έννοια εθνικής προκοπής για το "έθνος των προλεταρίων", που είναι το μόνο πραγματικό έθνος,που μπορεί να υπάρξει αυτή τη στιγμή στην γεωγραφική περιοχή που δυναστεύει η τάξη τους.
Για δες τι κάνουν εδώ και 150 χρόνια! Αλυτρωτισμοί για …"Κόκκινες Μηλιές", Πτώχευση το '88, Πόλεμος ξευτίλας '97, ιμπεριαλιστικοί Βαλκανικοί πόλεμοι και καταστροφική εμπλοκή στον Α'ΠΠ, Ουκρανική εκστρατεία το '19 για τους τυχοδιωκτισμούς του Κλεμανσώ και της ιεράς αντι-μπολσεβίκικης συμμαχίας, ιμπεριαλιστική Μικρασιατική Εκστρατεία και Καταστροφή, πούλημα της Δωδεκανήσου στους Ιταλούς το '27, "κατευνασμός" του Χίτλερ το '38, συνθηκολόγηση με τους Ναζί το '41 και "συνκατοχή" της …"χώρας" με παράλληλο πόλεμο εναντίον του ελληνικού Λαού από το '41 μέχρι '49. Εκστρατεία στην …..Κορέα(!) το '51, πούλημα της Κύπρου το '50-'60 και διχασμός του κυπριακού Λαού, Χούντα '67 και Διχοτόμηση της Κύπρου το '74. Ξεπούλημα στην ΕΟΚ-ΕΕ-Μάαστριχτ, ταφόπλακα κάθε προοπτικής μη αντι-λαϊκής ανάπτυξης. Διαχρονική πολιτική-στρατιωτική συμπαράταξη με ιμπεριαλιστές-φασίστες-ότι-νάναι για την καταστολή της ΕΣΣΔ, ένταξη στη παγκόσμια αντιδραστική ναυαρχίδα του ΝΑΤΟ, τελεσφορήσασα, με ποιό όφελος για τον Λαό; Πλήρης συμπαράταξη με τον Ιμπεριαλισμό μετά το '74, συμμετοχή σε κάθε ιμπεριαλιστική επέμβαση απανταχού της Γης, από Αφγανιστάν, Περσικό Κόλπο, Αραβική Θάλασσα, μέχρι και την …Βενεζουέλα(! – Γκουαϊδό) έφτασε η μπογιά τους. Συμπαράταξη με σιωνιστές-φασίστες για τον σφαγιασμό του Παλαιστινιακού Λαού, του Λιβυκού, του Συριακού κλπ.
Που έχει γίνει έγκλημα, που να μην είναι ανακατεμένοι αυτοί που …."προσπαθούν να τη βγάλει η χώρα τους καθαρή"!!!!
Τώρα ετοιμάζονται να διχάσουν και το Αιγαίο, και το φέρνουν γλυκά-γλυκά!
Και καλά τα παληοτόμαρα, που υπηρετούν συνειδητά τα ταξικά τους συμφέροντα, όπως επιτυχώς η όχι το κάνουν η νομίζουν.
Οι σκατόψυχοι κιοτήδες, που τους κάνουν αέρα, άραγε σε τι ελπίζουν;
Δε βλέπουν ότι τους περιμένει μια πολύ βαθύτερη Πηγάδα;
—————————————————-
Μπορείς σε παρακαλώ να αφήσεις ήσυχο τον Λένιν και τα τσιτάτα του;
Ετσι κι αλλιώς, με αυτά, που λες, προφανώς δεν έχεις καταλάβει κυριολεκτικά τίποτε,/strong> από αυτόν! Ακου, ο Λένιν ….”πατσιφιστής”!
Ούτε και από το, μεγαλοφυές από πλευράς μπολσεβίκων, Σύμφωνο Μολότωφ-Ρίμπεντροπ κατάλαβες τίποτε, γιατί έγινε και τι πέτυχε. Καλύτερα να τα γράφεις αυτά στο χιόνι – καλοκαίρι είναι λειώνει γρήγορα και εκτίθεσαι λιγώτερο….
Φίλε ένας,
Για να είμαι ειλικρινής (και, νομίζω, μου έχεις αναγνωρίσει την ειλικρίνεια), έπαθα ένα μικρό σοκ από το ύφος σου. Δεν είναι αυτό το κλίμα των συζητήσεων μεταξύ μας. Εμένα, όμως, αυτό, το παλιό κλίμα μου αρέσει. Και σ’ αυτό θα απαντήσω. Αλλά αργότερα (τώρα είμαι κωλυόμενος).
Τα λέμε
Συμπληρωματικά, διαβάστε στον “Ημεροδρόμο” ένα ενδιαφέρον sxetik;o σημείωμα, ιδίως εκεί, προς το τέλος, που αφορά τους κιοτήδες (Στράτος) και τους προδότες (Καρτάλης) και τους τρόπους, που …”προσπάθησαν να βγάλουν τη “χώρα” τους καθαρή”!
Φίλε ένας,
Προφανώς, όταν έγραψες το μεγάλο σχόλιο λίγο παραπάνω, δεν ήσουν σε καλό mood. Έτσι, κατέληξες να γράψεις πράγματα που περισσότερο από όσο αδικούν εμένα, αδικούν (δικός σου είσαι και κάνεις ό,τι θέλεις, αλλά εγώ θα στο πω) εσένα. Αριθμώ:
1. Δεν κατάλαβα, και δεν μπορώ να βρω και κάποια σχετική πηγή, από πότε λέξεις όπως «χώρα», «έθνος» και τα λοιπά είναι απαγορευμένα στους αριστερούς, επειδή τα χρησιμοποιούν κατά κόρον οι δεξιοί. Ούτε καν ο Τρότσκι –ακόμα και ο Τρότσκι!– δεν είχε κανένα πρόβλημα να αναφέρεται ξανά και ξανά σε αυτές τις «καταραμένες λέξεις» (και δεν χρειάζεται να πω τίποτε για τον Μεγάλο). Δεν νομίζεις ότι κάτι δεν πάει καλά κι αυτό δεν είναι το ρολόι σου; ;-) :-)
2. Με βάση τα ντοκουμέντα που καταθέτεις, ντοκουμέντα πασίγνωστα και χιλιομνημονευμένα –έστω κι αν ορισμένα μπάζουν από χίλιες μεριές και όχι μόνο εκ δεξιών–, δικαιούσαι να έχεις καταλήξει στο συμπέρασμα ότι όποιος δεν είναι μπαρουτοκαπνισμένος κομμουνιστής αποκλείεται να αγαπάει ειλικρινά και ανιδιοτελώς τη χώρα του. Αυτή η άποψη, όμως, εντάσσεται ακριβώς στην περιοχή τής τυφλής και μεταφυσικής πίστης. Δεν έχει την παραμικρή σχέση με πεποίθηση που σχηματίζεται κατόπιν ορθολογικής σκέψης και τεκμηριώνεται από την κοινωνική πραγματικότητα. Το καλύτερο πρόχειρο υποστηρικτικό επιχείρημα που μου έρχεται στο νου είναι οι πολλοί μονιμάδες αξιωματικοί που πολέμησαν στο Αλβανικό μέτωπο και οι αποταγμένοι δημοκρατικοί/βενιζελικοί που μετά πλαισίωσαν τον ΕΛΑΣ (σου λένε κάτι ,em>πολιτικό οι στίχοι «με αρχηγούς Σαμαρινιώτη, τον Σαράφη και τον Άρη που ’ναι οι μάνες τού Λαϊκού Στρατού» ή τους τραγουδάς μηχανικά;;;).
3. Ιμπεριαλισμός η διεκδίκηση της Μακεδονίας από Έλληνες, Βούλγαρους, Σέρβους; Μπα; Και η κατοχή τής Μακεδονίας από τους Τούρκους (με το μπαρντόν: Οθωμανούς) τι ήταν; Εκπολιτιστική επιχείρηση;;; (Σίγουρα δεν είναι το ρολόι σου αυτό που δεν πάει καλά… ;-) :-) )
4. Γιατί αποκαλείς «προδότες» τους μη μπαρουτοκαπνισμένοι κομμουνιστές που μιλάνε για «χώρα», «έθνος», «πατρίδα»; Τι ακριβώς προδίδουν αφού για σένα, όπως βγαίνει και από αυτό το σχόλιό σου, αλλά και άλλα παλιότερα, δεν υπάρχει «χώρα» και «πατρίδα», αυτοί δε οι «προδότες», προφανώς, δεν ανήκουν στο «έθνος τών προλεταρίων»;;; (αν εγώ είμαι Ολυμπιακός, πώς γίνεται να κατηγορηθώ ότι πρόδωσα τον …Παναθηναϊκό;;; :-) )
5. Η αναφορά μου σε «μικρή, πτωχή χώρα [που] ψάχνει πώς θα τη βγάλει καθαρή» δεν πήγαινε μόνο στους τωρινούς κουμανταδόρους τής χώρας. Πήγαινε και στους αυριανούς. Που, θεωρητικά, μπορεί να είσαστε εσείς. Για πες μου, λοιπόν: Τι θα κάνει η Λαϊκή Εξουσία με τους γείτονες που κι εσείς αναγνωρίζετε ότι συνιστούν απειλή (για τη χώρα); Θα μας πάει σε πόλεμο, έτσι, στην ψύχρα, χωρίς να ψάξει απεγνωσμένα τους τρόπους για να τη βγάλει καθαρή (η χώρα! κάτι που σημαίνει ότι δεν θα πάνε του σκοτωμού όχι μόνο οι Κνίτες, αλλά και τα παιδιά τών καπιταλιστών);
6. Τι είναι αυτές οι επανειλημμένες αναφορές σου σε Πηγάδα; Αν διάβασες στις διακοπές κάποιο σχετικό βιβλίο και είσαι ακόμα υπό την επιρροή του, κάτι πάει κι έρχεται. Αν όχι, είμαι υποχρεωμένος να σου πω ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ τού να θέλει κάποιος την εγκαθίδρυση της δικτατορίας τού προλεταριάτου για να υψώσει την Κόκκινη Σημαία στην Ακρόπολη και του να θέλει τη δικτατορία τού προλεταριάτου για να «υψώσει ως ένα αντρίκειο ανάστημα το σωρό»… Στο πρώτο είμαι μαζί σου. :-) Στο δεύτερο, απέναντί σου. :-(
7. Να αφήσω ήσυχο τον Λένιν και τα τσιτάτα του, μου λες. Και γιατί παρακαλώ; Δεν δικαιούμαι εγώ να τσιτάρω Λένιν; Κι αυτό ακόμα μονοπώλιο «του Κόμματος» είναι;;; Μήπως τον διαστρεβλώνω; Μήπως τον γυρίζω τα μέσα έξω; Μήπως τον παραποιώ; Αν τέτοια έχεις να μου καταμαρτυρήσεις, πες τα μου για να εξηγηθώ. Όχι, όμως, να μου λες να μην αναφέρομαι στον Λένιν! Και σε ποιον να αναφερθώ; Στον Καραμπελιά, στον Καζάκη ή στον Καργάκο; Γιατί; Για να κάνει μετά πάρτι ο Κώστας και ο San Rocco; Το κακό μου θέλεις; ;-) :-)
8. Δηλαδή, εσύ έβγαλες το συμπέρασμα πως η εισαγωγή τού ζητήματος «Σύμφωνο μη επίθεσης Μολότοφ – Ρίμπεντροπ» έγινε από μένα για να φέρω στο τραπέζι τη «σταλινική προδοσία»;;; Αυτό μού δίνει να καταλάβω η φράση σου «Ούτε και από το, μεγαλοφυές από πλευράς μπολσεβίκων, Σύμφωνο Μολότωφ-Ρίμπεντροπ κατάλαβες τίποτε, γιατί έγινε και τι πέτυχε.» Εντάξει, ουδείς τέλειος. Αλλά εσύ το παράκανες! ;-) :-)
9. (και το λουρί τής μάνας) Ο «πασιφισμός» έχει συνδεθεί με το ζήτημα της σχέσης πολέμου/επανάστασης. Όλοι ξέρουμε (εξαιρούνται οι τροτσκιστές και οι τροτσκίζοντες αριστεριστές) ότι η σχέση τού Λένιν με έναν τέτοιο πασιφισμό είναι ανάλογη με τη σχέση τού φάντη με το ρετσινόλαδο. Ε, αφού το ξέρουν κι οι κότες, το ξέρω κι εγώ (ελπίζω να μου το συγχωρήσεις :-) ). Όμως, όσο αφορά την εμπλοκή τού νεαρού σοβιετικού κράτους σε πόλεμο με τους ιμπεριαλιστές ο Λένιν ήταν κάθετος: αποφυγή τού πολέμου πάση θυσία. Εκτός κι αν πιστεύεις ότι είπε στον Τρότσκι «Λεβ Νταβίντοβιτς, άσε τα κορδελάκια, σκάσε και υπόγραψε» το 1918, για να ανοίξει μέτωπο με τους ιμπεριαλιστές το 1922! Φίλε ένας, να μην τρελαθούμε, ε; :-)
Αντί επιλόγου: πολιτικό δίδαγμα (αν μου επιτρέπεις, που δεν μου επιτρέπεις, αλλά σιγά και μη κωλώσω! ;-) :-) )
Ποτέ μη γράφετε σχόλιο σε άνθρωπο με τον οποίο έχετε πολιτικές διαφωνίες, όταν δεν είσαστε σε mood. Οι πολιτικές διαφωνίες και το κακό mood είναι εκρηκτικός συνδυασμός που μπορεί να σας οδηγήσει στα Επείγοντα (με την πολιτική έννοια)! ;-) :-) )
Τα λέμε
1. To “έθνος” το δυσφημήσανε οι ίδιοι οι ιδρυτές-θιασώτες του με την αλήστου μνήμης “εθνικοφροσύνη”, “εθνικόφρων” κλπ. Οταν το καταλάβανε αρχινήσανε οι ίδιοι να τσαμπουνάνε το “η χώρα”. Ο στόχος ευδιάκριτος: Η ιδεολογική καταστολή της ταξικής πάλης.
Εχει συμβεί κι αλλού: Στην Γερμανία η λέξη “Heimat” η “Ηeimatsland”, που, σημειωτέον, είναι πολύ πιο λαϊκή από το κρυόκωλο “Nation” και πιο κοντά στο “Πατρίδα” (“Vaterland”) δεν χρησιμοποιείται πια πολύ γιατί έχει στιγματιστεί από την ναζιστική της κατάχρηση.
2. Ποιά “μπάζουν από παντού”; Ολα σούπα, κι έτσι και γκιουβέτσι, είναι για σένα; Ενας μικρός κατάλογος της εθνικής (του Λαού πάντα!) αποδόμησης/καταστροφής είναι, που εξελίσσεται μονότονα εδώ και 150 χρόνια. Εχω κι άλλα (μετανάστευση κλπ.) . “Υπερώριμος Καπιταλισμός” η “που σαπίζει” επί το λαϊκότερον.
Τώρα ακούς για πρώτη φορά(!) ότι στην βαρβαρότητα μόνη λύση πια είναι ο κομμουνισμός; Αυτό, που καταφέρνετε να είστε και με την Ρόζα και με τον Κάουτσκι(!) με ξεπερνάει….
Για να αγαπάει κανείς ανιδιοτελώς την Πατρίδα του Λαού του (και όχι μια “χώρα”, που χωράει και τον Λάτση), οφείλει ανυπερθέτως να μην είναι αντικομμουνιστής. Κανείς από αυτούς που ανέφερες δεν ήταν.
3. Ελα …ξύπνιε με το ROLEX(!), η οθωμανική κατοχή, μια ήδη αστική-ιμπεριαλιστική κατοχή ήταν με φεουδαλικό κατάλοιπο την …φορεσιά της! Και ναι, ο “Μακεδονικός Αγώνας” μια ακόμη βρωμερή και εγκληματική ιστορία του Καπιταλισμού, που σαπίζει, ήταν, για όλους τους εθνικιστές/ιμπεριαλιστές, που πήραν μέρος. Kαμαρώνετε κι από πάνω για τα …κατορθώματά σας;! (Αφού, όπως φαίνεται, τρέχεις να ταυτιστείς! – Σύ είπας, εγώ δεν ήθελα να σε μπλέξω…)
4. Πατρίδα μου και Εθνος μου είναι η κατεχόμενη Πατρίδα/Εθνος των εργαζομένων και του Λαού, που δεν περιλαμβάνει …”αυτούς, που απαρτίζουνε τον εθνικό κορμό”, και αγωνίζεται, η έστω προσβλέπει στην δική της Λευτεριά. Τάχουμε ξαναπεί αυτά.
5. Πολύ βιάζεσαι να προδικάσεις το ποιόν των “αυριανών” κουμανταδόρων. Δεν είναι εγκλωβισμένοι στα δικά σου ρεφορμιστικά αδιέξοδα.
Και άσε μας “εμάς” να λέμε ό,τι λέμε εμείς. Δε σε διορίσαμε ….εκπρόσωπο τύπου! Εσύ μίλα για τον εαυτό σου και το κόμμα σου.
Τον πόλεμο δεν θα τον κάνουμε εμείς. Αλλά ο πόλεμος των αστών θα γίνει ο τάφος τους. Οπως έγινε και το ’40 ….και καλύτερα!
“Απεγνωσμένα” θα ψάξουμε να βρούμε τους τρόπους να σώσουμε την Λαϊκή Εξουσία, όταν θα την έχουμε πια στήσει.
Αν εσύ δεν μπορείς να καταλάβεις τη διαφορά του “Μπρέστ-Λιτόφσκ” από τα παληοτόμαρα και τους κιοτήδες, που πουλάνε τον Λαό και την Πατρίδα του για την δική τους εξουσία και τις ταξικές τους βρωμιές, δικό σου πρόβλημα.
6. Η Πηγάδα είναι δίπλα στο χωριό μου και είναι η αιτία, που έχω ψηλά το κεφάλι. Γεννήθηκα μέσα στις μνήμες της και τους πρωτεργάτες της.
“Θέλεις να δείς πως θα είναι η Επανάσταση στην Ελλάδα; Κοίτα την Πηγάδα!” …θα έλεγε κάποιος μαυριδερός, αν ζούσε σήμερα.
Και …θυμήσου με! Γιατί τα σύννεφα πυκνώνουν και σήμερα οι καταιγίδες ξεσπάνε χωρίς πολλά πρόδρομα φαινόμενα. El Ninio, γαρ….
7. Ο Λένιν ήταν ο κατεξοχήν “επαναστάτης του συγκεκριμένου”. Ο θεωρητικός της Πράξης. Τα περισσότερα τσιτάτα του αναφέρονται πάντα “σε μια συγκεκριμένην ανάλυση μιας συγκεκριμένης πραγματικότητας”. Δεν είναι τυφλοσούρτες για πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν. Δες αν κολλάει εκεί, που το …κόλλησες.
8. Ισως να έχεις ένα μάβρο δίκηο, όταν σου ζητάω να καταλάβεις γιατί έγινε και τι τελικά κατάφερε το “Σύμφωνο Μ/Ρ”. Οχι, δε σου χρέωνα εισαγωγή καμιάς “σταλινικής προδοσίας”. Κι εδώ, που τα λέμε, και πολλοί θιασώτες του δεν είχαν/έχουν κατανοήσει την έκταση της σημασίας του. Εδώ κοτζάμ Κολόμβος, δεν πρόκανε να καταλάβει τι ακριβώς είχε καταφέρει, χωρίς αυτό να του αφαιρεί καθόλου την δόξα. Γιατί αυτός το τόλμησε. Το ίδιο και οι Μπολσεβίκοι.
Θυμήσου τι είπε ο (μεγαλοφυώς αντιδραστικός) Τσώρτσιλ, στα στερνά του, όταν πια περισσότερο από το ταξικό του συμφέρον τον ενδιέφερε η προσωπική υστεροφημία του, και …ίσως με καταλάβεις!
Και, για να μη σε βασανίζω, ας το πάρει το ποτάμι, τι εννοώ: Χωρίς το “Σ Μ/Ρ” δεν θα είχε κυματίσει στο Reichstag η Σοβιετική Σημαία. Ηταν ο σατανικότερος επιθετικός ελιγμός της Ιστορίας.
9. Καλά τα λές, με μια υπενθύμιση-ερώτημα: Θα το έλεγε αυτό για λογαριασμό του ….Τσάρου;!
—————————
Πολιτικό δίδαγμα: Οπως το λες! Ακόμη κι αν δε σου επιτρέπω εγώ, (που καθόλου τέτοια πρόθεση δεν έχω), εσύ …το χαβά σου!
Αλλά, όπως σου έχω ξαναπροτείνει, μη δίνεις προσωπική χροιά στις πολιτικές διαφωνίες η και …συμφωνίες! Είναι μια διαδεδομένη αρρώστεια αυτή στους κακομαθημένους έλληνες βουτυρομπεμπέδες, ακόμη και συντρόφους.
Μπορεί κανείς να βλασφημεί μιαν άποψη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι βλασφημεί και το πρόσωπο, που την εκφέρει.
Το να μην είσαι αντικομμουνιστής δε σε κάνει φιλοκομμουνιστή κατ’ ανάγκην.
Αχ, ένας, αχ μωρέ ένας, από σένα εγώ περίμενα πολλά…
(Δια την αντιγραφήν: Left G700)