Μποδοσάκης, Μητσοτάκης, ΔΑΚΕ: κοινό μέτωπο
Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Συσπειρώσεις Κινήσεις Δ.Ε.
Το Ίδρυμα Μποδοσάκη ενοχλήθηκε, επειδή η ΕΛΜΕ Μαγνησίας, με ομόφωνη απόφασή της, δήλωσε την αντίθεσή της σε προωθούμενη από αυτό χορηγία στα σχολεία. Ο κ. Μητσοτάκης αμέσως ανάρτησε στα κοινωνικά δίκτυα, την απογοήτευση του από την ανακοίνωση της ΕΛΜΕ, καθησυχάζοντας τους απανταχού ιδιώτες ότι είναι αποφασισμένος «να ενθαρρύνει και με φορολογικά κίνητρα τις ιδιωτικές δωρεές». Τάχιστα η ΔΑΚΕ καθηγητών, δια του προέδρου της ΟΛΜΕ, έσπευσε να καθησυχάσει και τους δύο από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Ερμηνεύοντας κατά το δοκούν τη θέση της Ομοσπονδίας για τα «χορηγικά προγράμματα στις σχολικές μονάδες» (22/06/2018), απέδωσε στους συναδέλφους της ΕΛΜΕ άγνοια και μάλιστα ανακοίνωσε ότι στο επόμενο ΔΣ της ΟΛΜΕ θα παρθούν νέες αποφάσεις, «συμβουλευτικού» χαρακτήρα. Τη σκυτάλη διασυρμού της ΕΛΜΕ και όλων των εκπαιδευτικών από τη μια και εξύμνησης της «μεγάλης προσφοράς των βιομηχάνων» στον ελληνικό λαό από την άλλη πήραν στα χέρια τους όλα τα ευαγή ιδρύματα δημοσιογραφίας, ανάμεσά τους και του πιο ακροδεξιού τύπου.
Γιατί θορυβήθηκαν τόσο πολύ όλοι αυτοί;
Τους πείραξε «η φοβική νοοτροπία» των εκπαιδευτικών «που θέλει τα σχολεία και τα πανεπιστήμια αποκομμένα από την κοινωνία», όπως αναφέρει ο κος Μητσοτάκης; Είναι το ότι «η ΕΛΜΕ Μαγνησίας δε θέλει σύγχρονα σχολεία για τους μαθητές», όπως γράφει η εφημερίδα «Ελεύθερη Ώρα»; Ή είναι η «ιδεοληψία», η «στενοκεφαλιά», η «άγνοια της ιστορίας» ή η «ανίατη μωρία» των εκπαιδευτικών, που γράφουν οι υπόλοιπες εφημερίδες; Ή μήπως «οι συνάδελφοι «παραπληροφορήθηκαν» και μπέρδεψαν τις έννοιες «δωρεά» και «χορηγία», όπως διατείνεται ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ;
Τους πείραξαν τρία πράγματα. Η κατηγορηματική αντίθεση της ΕΛΜΕ απέναντι στη «χορηγία του Ιδρύματος» από τη σκοπιά της υπεράσπισης της ύπαρξης του Δημόσιου σχολείου. Το κάλεσμα προς τους εκπαιδευτικούς η αντίθεση αυτή να γίνει πράξη. Το ότι εγκαλείται το Υπουργείο Παιδείας να μην επιτρέπει στις εταιρείες να εισέρχονται στα σχολεία. Αλήθεια με ποιο δικαίωμα το Ίδρυμα Μποδοσάκη «ήρθε άτυπα σε επαφή με τα κατά τόπους Εργαστηριακά Κέντρα Φυσικών Επιστημών, για να καταγραφούν οι ανάγκες», όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του;
Με ποιο δικαίωμα κατόπιν στάλθηκε σε σχολεία έγγραφο για «Χορηγία εργαστηριακού εξοπλισμού» και μάλιστα «βασικού» προς τα σχολεία;
Δεν πρόκειται λοιπόν για ένα απλό ζήτημα μιας δωρεάς από το «παγκάρι» ενός Ιδρύματος, που αν μη τι άλλο δε δεσμεύει σε τίποτα το δωρεοδόχο. Οι διάφοροι βιομήχανοι, εφοπλιστές και λοιποί επενδυτές μαζί με τα κόμματά τους και όλο το προσωπικό τους φρόντισαν για χάρη των κερδών τους να ακολουθηθεί μια πολιτική καταλήστευσης των εργαζόμενων, να ξεπουληθούν τα δημόσια αγαθά, να περιέλθει η δημόσια παιδεία σε καθεστώς υποβάθμισης και φτώχειας.
Σκόρπισαν θάνατο σε ανθρώπους και περιοχές, δε δίστασαν στις εμπόλεμες καταστάσεις να ενισχύσουν το φασισμό και τους δωσίλογους. Είναι ντροπή για τη σημερινή κυβέρνηση αφού «αφαιρεί» τα κοινωνικά δικαιώματα με την ίδια πολιτική, να τους καθαγιάζει και να εμφανίζει τους ληστές σαν ελεήμονες ευεργέτες, που τους καλεί μάλιστα από το βήμα της ΔΕΘ να δώσουν κανένα ψίχουλο στους αναξιοπαθούντες.
Θέλουν να συνηθίσουμε να ζούμε από την ελεημοσύνη των Ιδρυμάτων, των ευυπόληπτων ιδιωτών που κάνουν μπίζνες με τον ιδρώτα μας. Το κράτος πέρα από τις διευκολύνσεις που θα τους παρέχει απαλλάσσεται κάθε ευθύνης, βυθίζοντας τον προϋπολογισμό για την παιδεία και την υγεία στα τάρταρα. Έτσι τα τελευταία χρόνια τις πόρτες των σχολείων διαβαίνουν συνεχώς εταιρείες, σχεδόν πάντα με τη μάσκα ενός ευαγούς ιδρύματος ή μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης, στο πλαίσιο της περίφημης «κοινωνικής εταιρικής ευθύνης». Αυτής που ορίζει οι εταιρείες να διαδραματίζουν ουσιαστικό ρόλο στην εδραίωση θετικής φήμης, η οποία με τη σειρά της συντελεί μακροπρόθεσμα στην αύξηση της κερδοφορίας τους.
Ένα σχολείο που υποβαθμίζεται συνεχώς και η λειτουργία του εξαρτάται από δωρεές ή χορηγίες είναι αστείο να πει κανείς ότι δεν εξαρτάται από τους χορηγούς ή δωρητές του. Γι αυτό εξ άλλου ακόμη και ο νόμος δίνει το δικαίωμα στο δωρεοδόχο να μην αποδεχθεί τη δωρεά για προστασία της αυτονομίας του. Το επόμενο βήμα είναι η χρησιμοποίηση της εκπαίδευσης σαν πεδίο κέρδους, όπως έχει γίνει πολλαπλά μέσω του εξοπλισμού στον τομέα της πληροφορικής με απαρχή της διαδικασίας τα προγράμματα ΕΣΠΑ.
Οι εκπαιδευτικοί αρνούνται να γίνουν τα σχολεία όμηροι των εταιρειών και των ιδρυμάτων τους
Αγωνίζονται και απαιτούν από το κράτος και την κυβέρνηση να γυρίσει πίσω στην εκπαίδευση και την υγεία, τα χρήματα που κλέβουν καθημερινά με τις φοροαπαλλαγές, τα δανεικά και αγύριστα, το ξεζούμισμα των εργαζόμενων. Οι δάσκαλοι πρέπει να διδάσκουν στους μαθητές τους πώς να κερδίσουν την αξιοπρέπεια τους και να σταθούν όρθιοι απέναντι στον εκβιασμό της ανέχειας.
Αυτά δεν μπορεί να τα καταλάβει κανείς Μητσοτάκης και καμιά ΝΔ, που υποκλίνεται σε ό,τι προέρχεται από την ιδιωτική πρωτοβουλία, μιλάει για τη σύνδεση της εκπαίδευσης με την κοινωνία και εννοεί τις επιχειρήσεις, βρίσκει ευκαιρίες για να εξαγγέλλει κι άλλες φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο αλλά και σκληρή αξιολόγηση και απολύσεις για τους εκπαιδευτικούς, συντάσσεται με ό,τι πιο αντιδραστικό έχει διαλύσει τη δημόσια παιδεία ανά τον κόσμο.
Δυστυχώς για τον κλάδο, που έχει τέτοιους εκπροσώπους, μαζί τους επέλεξε να συνταχθεί και ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ ο οποίος, έξω από κάθε συνδικαλιστική δεοντολογία, αγνόησε τις ομόφωνες αποφάσεις της ΕΛΜΕ Μαγνησίας, αλλά και τις αποφάσεις της ίδιας της ΟΛΜΕ που ζητούσε «το υπουργείο να παρέμβει προκειμένου να μην επιτρέπει στις εταιρίες να εισέρχονται στους χώρους των σχολείων με το πρόσχημα χορηγικών προγραμμάτων».
Το δημόσιο σχολείο ανήκει στους εργαζόμενους και τα παιδιά τους. Το κράτος και η κυβέρνηση οφείλει να το εξοπλίζει με εκπαιδευτικούς, εργαστήρια, βιβλία κι ό,τι άλλο χρειαστεί, με τα χρήματα που τους κατακλέβει χρόνια τώρα κι όχι να ξελασπώνει Τράπεζες και εργοδότες.
Καμιά «φοβική νοοτροπία» απέναντι στους ισχυρούς δε πρέπει να εξαναγκάσει τους εκπαιδευτικούς να παραιτηθούν από αυτό το δικαίωμα και να υποκύψουν στους εκβιασμούς.
Την ανοχή μας στο φόνο δεν θα την έχετε!
Το θέμα είναι πως αυτά πρέπει να τίθενται προς συζήτησιν με τους αρμόδιους φορείς (Συλλόγους Καθηγητών, Συλλόγους Γονέων & Κηδεμόνων, 15μελή, 5μελή). Δε γίνεται “Ζορό” συνδικαλιστές να πετάνε το μπαλάκι της ευθύνης πάνω στον Χ ή στον Ψ διευθυντή ατομικά.
Πώς προκύπτει το σχόλιό σου για “ζορό” συνδικαλιστές και τα μπαλάκια που πετάνε; Η λέξη διευθυντής δεν καν υπάρχει στο κείμενό.
Το θέμα είναι οι χορηγίες που ξεπλένουν τις επιχειρήσεις και το ρόλο της εργοδοσίας σε μια εκπαίδευση που οι δήμοι (υπεύθυνοι για τη συντήρηση των σχολείων) και το κράτος έχουν αφήσει στην υποχρηματοδότηση.
Εκτός και αν θεωρείς ότι φτάνει μόνο το μένος για το συνδικαλισμό και δεν πρέπει να διαβάζεις αυτό που υποτίθεται ότι σχολιάζεις…
Ένα μένος για το συνδικαλισμό στην ΟΛΜΕ είναι αλήθεια το έχω.
Και ο λόγος είναι ακριβώς αυτό. Γιατί πάντα είχαν ΑΠΟΨΑΡΑ χωρίς ποτέ ένα πλάνο για λαϊκές διαδικασίες βάσης.
Τώρα για άλλη μια φορά βγάζουν την ουρά τους απέξω εγκαλώντας στην ουσία τους διευθυντές γιατί αυτοί θα κληθούν να κρατήσουν την όποια στάση, να δεχτούν ή να αρνηθούν.
Όσο δεν συγκαλούνται τα όργανα να τοποθετηθούν, το βάρος πέφτει στον διοικητικό προϊστάμενο λες και για αυτό υπάρχει,για να παίρνει αποφάσεις με πολιτικό υπόβαθρο, και όχι να διοικεί το σχολείο.
Για κάτι τέτοια οι καθηγητές έχουν γυρίσει πλάτη και φαίνεται σε κάθε απεργία και κινητοποίηση. Άλλους ΚΗΦΗΝΕΣ δε χρειάζεται αυτή η κοινωνία.
Ξύπνα. Οι καθηγητές είναι απλοί δημόσιοι υπάλληλοι, όπως και κάθε άλλος. Μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει.Και ήδη σηκώνουν πολύ περισσότερα από όσα μπορούν.
Και ούτε καν τους αφορά η σύγκλιση των οργάνων για πολιτικές αποφάσεις. Δουλειά των συνδικαλιστών είναι να τους μαζέψουν, καθηγητές, γονείς και μαθητές, γιατί γι’ αυτό εξελέγησαν, όχι για να το παίζουν ρήτορες.
Α μάλιστα. Οι καθηγητές κηφήνες και οι Διευθυντές “αξιότιμες εργατικές μέλισσες” που κινδυνεύουν να σηκώσουν άδικα τα βάρη της κυψέλης……
…..κι απ ότι κατάλαβα από την σύνταξη της φράσης σου, δεν θεωρείς μόνο τους καθηγητές κηφήνες.
Όχι λαθραναγνώστη ήμουν ξεκάθαρος σε αυτό που είπα.
Ναι, θεωρώ τους συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ κηφήνες. Γενική εικόνα, ασχέτως αν δεν ισχύει για τον Χ ή για τον Ψ.
Αν εσύ νομίζεις ότι ο μέσος διευθυντής, μπορεί να καλέσει τους γονείς που περιμένουν σαν τα όρνια στη γωνία τον εκπαιδευτικό να κάνει το “λάθος”, και να τους βγάλει τέτοιου τύπου πολιτικά λογίδρια, δεν έχεις ιδέα από εκπαίδευση.
ΘΑ ΤΟΝ ΣΚΙΣΟΥΝ.
“Και γιατί μας κάλεσες, και που σε πληρώνουμε για να προσέχεις τα παιδιά μας, όχι για να πολιτεύεσαι, και που το΄να σου, και που κείνο σου, και που τ’ άλλο σου, κρο, κρο, ΚΡΟΟΟΟΟΟ”
Όχι φίλε. Αν έχουν διάθεση στη Χ ή στη Ψ παράταξη να το παίξουν αντίσταση κι έτσι, να το οργανώσουν οι ίδιοι.
Οι σύλλογοι καθηγητών δεν είναι για αυτή τη δουλειά. Είναι για να διοικούν τη δημόσια υπηρεσία στην οποία υπηρετούν.
Για αυτό πληρώνονται, αυτό κάνουν.
Το πρόβλημα με το μένος σου είναι ότι δε σε αφήνει να δεις την αλήθεια. Αν σε ενδιαφέρει βέβαια.
Πώς βγαίνει ότι οι επιχειρηματίες έχουν δίκιο γιατί υποτίθεται ότι η ΟΛΜΕ δεν έχει… λαϊκές διαδικασίες βάσης, μόνο στο μυαλό σου φαίνεται ξεκάθαρο.
Θα μπορούσε να σου απαντήσει κανείς ότι αυτά που γράφουν οι εκπαιδευτικοί στην ανακοίνωση ισχύουν για κάθε είδους επιχειρηματική χορηγία.
Ή ότι η ΟΛΜΕ είναι από τις λίγες συνδικαλιστικές ομοσπονδίες που απόφαση με απεργία βγαίνει μόνο μετά από Γενικές Συνελεύσεις των πρωτοβάθμιων σωματείων, με ενισχυμένη πλειοψηφία.
Ή ότι η ανακοίνωση προέρχεται από ένα χώρο μαχόμενων εκπαιδευτικών που υπερασπίζονται το δημόσιο σχολείο και τα μορφωτικά δικαιώματα. Και ευτυχώς δεν είναι οι μόνοι.
Όσα γράφεις περισσότερο δείχνουν ότι ήθελες να γίνεις δημόσιος υπάλληλος δε σου βγήκε και τώρα τους βρίζεις στο ίντερνετ στις ελεύθερες ώρες σου.
ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΣΧΟΛΙΟ ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ.ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ.
Ποιο σχόλιο; Δεν καταλαβαίνω
το σχολιο οτι ποιοσ θα καλυψει τον εξοπλισμο οι τεμπεληδεσ εκπαιδευτικοι η εσεισ.
Μάθε πρώτα να γράφεις και μετά να κάνεις και σχόλια……
Τον εξοπλισμό των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, είναι υποχρεωμένο να καλύπτει ο κρατικός προϋπολογισμός. Όπως και στο σπίτι σου, τα λεφτά της οικογένειας, πρέπει να τα βγάζουν οι γονείς. Όχι να στα δίνει κάποιος απ έξω. Διότι αν γίνει αυτό, τότε αυτός που θα σου δίνει τα λεφτά, αποκτάει δικαιώματα επι της οικογενείας σου.
Αντιλαβού??
Η φορολογία που επιβάλει το κράτος στους εργαζόμενους πολίτες, είναι εξοντωτική. Έχουν λοιπόν οι πολίτες, κάθε δικαίωμα να απαιτούν τα χρήματα αυτά, τουλάχιστον ένα μέρος τους, να πηγαίνει για μια αξιοπρεπή εκπαίδευση
Αν οι εκπαιδευτικοί είναι τεμπέληδες σε τι θα βοηθήσει ο εξόπλισμός;
Οι συκοφαντίες σε βάρος των εργαζόμενων από τους γλείφτες των επιχειρηματιών δεν είναι “σχόλιο”…
Τα δεδομένα που έχουμε για να συγκροτήσουμε μι;α σύγχρονη ταξικά/κοινωνικά χειραφετητική αντίληψη για τα σχολεία είναι τα εξής πάντα, κατά την γνώμη μου:
Α. Η παρεχόμενη γνώση των σχολείων έχει διπλή φύση: ΑΠο την μια είναι άκρως απαραίτητη για τον νέο άνθρωπο, από την άλλη ο τρόπος που αυτή παρέχεται, είναι άκρως αναποτελεσματικός, διότι προωθεί την βαρεμάρα, την παπαγαλία και την έλλειψη κριτικής σκέψης. Αυτός άλλωτσε είναι και ο στόχος του ελληνικού καπιταλιστικού κράτους. Να παράξει λοβοτομημένους ανθρώπους που ναι μεν θα γνωρίζουν τα βασικά για να είναι αποτελεσματικοί στην παραγωγική διαδικασία, αλλά πέραν τούτου, ουδέν.
Β. Το εκπαιδευτικό συνδικαλιστικό κίνημα, ότι και να λέμε, έχει σταμπαριστεί από την συντεχνιακή αντίληψη που έχουν οι πλειοψηφούσες συνδικαλιστικές παρατάξεις. Και αυτές έχουν ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ αντίληψη τόσο για την Παιδεία γενικά, όσο και για τον ρόλο του εκπαιδευτικού, και για τον ρόλο του συνδικαλισμού στην εκπαίδευση: Οικονομικά αιτήματα κυρίως, και άγιος ο …Θεός.
Η αγωνία για προβολή/συζήτηση για θεσμικά αιτήματα, και η όποια ουσιαστική κριτική στο ΠΟΙΑ γνώση ΚΑΙ ΠΩΣ αυτή η γνώση παρέχεται στους μαθητές, αφορούν μια εκπαιδευτική μειοψηφία που κυρίως είναι οργανωμένη στις ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ.
Γ. Οι γονείς από την άλλη στην πλειοψηφία τους, αγωνιούν μόνο για τα βλαστάρια τους! Δε πα να καίγεται το σύμπαν! Το παιδί μου μόνο να είναι καλά. Για αυτό και οι γονείς στην πλειοψηφία τους πάντα, ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΝ για όλα τα θέματα που αφορούν ζητήματα κριτικής σκέψης, ουσιαστικής διδασκαλίας μέσα στο σχολείο, και τομόνο για το οποίο νοιάζονται -και ΑΝ- είναι οι όποιες υλικοτεχνικές ελλείψεις, να καλυφθούν, όπως-όπως! Δεν θέλει το κράτος; Να πάμε στον ιδιώτη! Και με μπόλικη σαβουροεπιχειρηματολογία για…συντεχνιακό συνδικαλισμό που δήθεν φταίεει για τις ελλείψεις, για την καλή μας την ιδιωτική πρωτοβουλία και άλλες τέτοιες απατεωνιές!
Και τελικά, η πλειοψηφία ή ας πούμε “ένα μεγάλο κομμάτι των γονέων”, βάζει απο την πόρτα τον ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΣΜΟ για τον οποίο κατηγορεί όλους τους άλλους! Και ο γονεϊκός συντεχνιασμός λέει ότι “το παιδί μου να είναι καλά, και δε πα να αγοράσει το σχολείο και μια επιχείρηση; Μπορεί να είναι και καλλύτερα”!!!!
Βέβαια, όσοι γονείς και όσοι δάσκαλοι ενστερνίζονται αυτή την ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΚΗ ΑΠΑΤΕΩΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ, δεν θέλουν να παραδεχθούν ότι:
α. Το ελληνικό κράτος, ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ αφήνει τα σχολεία να ρημμάξουν. Διότι έτσι, ΑΒΑΝΤΑΡΕΙ την συντεχνιακή αντίληψη μεγάλου κομματιού δασκάλων και γονέων που δέχονται να μπουν ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ στα σχολεία! Το ελληνικό κράτος ΕΧΕΙ λεφτά. Απλά, δεν θέλει να τα δώσει στην Παιδεία .
β. ΑΜΑ μπει η επιχείρηση στο σχολείο, νομίζουν οι αφελείς συντεχνιάζοντες γονείς και δάσκαλοι (όσοι το πιστεύουν φυσικά), ότι το σχολείο θα σωθεί! Αμ δε! Ποτέ καμία εταιρεία δεν επενδύει κάπου, με στόχο το κοινό καλό! Επενδύει ΠΑΝΤΑ με στόχο το κέρδος της! Ετσι λοιπόν, ας μην πέσουν απο τα σύννεφα οι θλιβεροί μονίμως άσχετοι γονείς και δάσκαλοι (όσοι πιστεύουν την μπούρδα περί ….καλής επιχειρημτικής πρωτοβουλίας) όταν η επιχείρηση πει “οκ, για να πάρετε χρήματα πρέπει να αγοράζετε τα προϊόντα μου”, ή “…οκ για να πάρετε χρήματα πρέπει τις ώρες που δεν υπάρχουν μαθήματα να χρησιμοποιώ το σχολείο για τις ανάγκες μου”, ή “…οκ για να πάρετερ χρήματα πρέπει να δεχτείτε να διαφημίζετε εσείς και τα παιδά σας τα προϊόντα μου”, ή ότιδήποτε άλλο.
Εμείς όλοι οι σοβαροί γονείς, δάσκαλοι, μαθητές, ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΜΕ τον συντεχνιασμό ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ! Θέλουμε δημόσια και ποιοτική εκπαίδευση με ανάπτυξη της κριτικής σκέψεις στους μαθητές. Με κατάργηση της παπαγαλίας και της βαθμολαγνείας. Και φυσικά, ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΜΕ την οποιαδήποτε εμπλοκή των επιχειρήσεων στα σχολεία!
San Rocco για να γίνει αυτό, επιμένω πρέπει να συγκληθούν τα αρμόδια όργανα.
Εκεί αν ένα σεβαστό μέρος καθηγητών/δασκάλων, μαζί με όσους γονείς έχουν πέντε δράμια μυαλό και σε μεγάλο βαθμό οι μαθητές προβληματιστούν, θα έχει γίνει αυτό που πρέπει να γίνει.
Το θέμα δεν είναι αν θα γίνει δεκτή η δωρεά ή όχι. Το θέμα είναι με αφορμή αυτό, να ανοίξουν τα θέματα.
Μόλις γύρισα από μια εκδήλωση του ΚΚΕ για θέματα παιδείας. Ο σύντροφος από την ΚΕ τα είπε πολύ καλά.
Αλλά δεν με πείσανε ρε San Rocco. Ξέρεις γιατί; Γιατί τα ακούω 15 ΧΡΟΝΙΑ.
ΑΠΟ ΤΟ ΤΟΤΕ ΣΑΣΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ.
Και οπωσδήποτε ξέρεις ότι το max που συνήθως μπορεί να κάνει ένα σύλλογος διδασκόντων είναι να διεκδικήσει λίγο πετρέλαιο για τα καλοριφέρ.
Ως εκεί του περνάει.
ΑΓΑΠΗΤΕ ΞΕΧΝΑΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ.ΣΕ ΕΝΑ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟ
ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΕΝΟ.ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ.ΑΦΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΔΕΝ ΥΠΑΕΧΕΙ.
ΤΩΡΑ ΕΑΝ Ο ΚΑΘΕ ΙΔΙΩΤΗΣ ΕΧΕΙ ΑΛΛΕΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΔΩ ΕΙΣΤΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΛΕΤΑΙ.ΣΑΣ ΕΠΕΙΣΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ.
ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΑΦΗΣΤΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΞΥΠΝΑΔΕΣ.ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΥΝΗΓΗΘΕΙ ΑΓΡΙΑ.