Η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ βρίσκεται εγκλωβισμένη μεταξύ της παραπλάνησης του λαού, προς τον οποίο εμφανίστηκε σαν δήθεν φιλολαϊκή κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας», και της πίεσης που ασκεί η ντόπια ολιγαρχία για την άμεση εκταμίευση κονδυλίων από το «πακέτο Γιούνκερ» και την ένταξη της χώρας στο «πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης» της ΕΚΤ, προκειμένου να συνεχίσει το όργιο της διαπλεκόμενης κερδοσκοπίας, μέσω των ληστρικών «επενδύσεων». Όλο το παζάρι γίνεται έξω και πέρα από κάθε έννοια λαϊκού συμφέροντος, στο πλαίσιο της προσπάθειας χαλάρωσης της περιοριστικής πολιτικής, που πνίγει τα κερδοσκοπικά επενδυτικά σχέδια των ντόπιων και ξένων μονοπωλίων στη χώρα μας. Η κυβέρνηση προσπαθεί να θολώσει τα νερά ψηφίζοντας τα δήθεν μέτρα για την αντιμετώπιση της λεγόμενης «ανθρωπιστικής κρίσης» ή τα της «ρύθμισης των ληξιπροθέσμων οφειλών», τα οποία έτσι όπως ψηφίστηκαν αποτελούν εμπαιγμό προς το λαό. Όμως, εκείνο που την καίει πραγματικά, είναι η αντιμετώπιση της ταμειακής ρευστότητας, τόσο για την πληρωμή τοκοχρεολυσίων, όσο και για τη στήριξη των τραπεζιτών και λοιπής ντόπιας ολιγαρχίας. Ένα ακόμα δείγμα της ταύτισης της τωρινής πολιτικής γραμμής του διδύμου των Τσίπρα-Καμμένου, με αυτή του προηγούμενου διδύμου των Σαμαρά-Βενιζέλου, είναι και οι δηλώσεις στήριξης του προέδρου της ΝΔ, μετά τη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στις Βρυξέλλες την περασμένη Πέμπτη: «Θα κάνω το παν για να βγει η Ελλάδα από την κρίση και να μείνει στην Ευρώπη. Αυτή είναι η αποστολή, αυτό πιστεύω και αυτό οφείλω να κάνω (…) Θα στηρίξω την κυβέρνηση σε κάθε θετικό βήμα, αλλά θα σταθώ αντίθετος σε ό,τι θέτει σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας». Εξάλλου τις δηλώσεις Τσίπρα, μετά τη συνάντησή του με τη Γερμανίδα καγκελάριο, εκθείασαν τόσο η λαϊκή Δεξιά (Αντώναρος), όσο και η νεοφιλελεύθερη Δεξιά (Μάνος), επιβεβαιώνοντας τη μνημονιακή στροφή της συγκυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ!
Θεωρείται, πλέον, βέβαιο ότι τα λαϊκά εισοδήματα θα στραγγιστούν μέχρις αίματος στην προσπάθεια της ντόπιας ολιγαρχίας να βγει από την κρίση και να δώσει νέα δείγματα υπακοής, εθελοδουλείας και υποτέλειας στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, μέσω της νέας πολιτικής της εκπροσώπησης. Η «συμφωνία-γέφυρα», η «επταμερής» και η συνάντηση Τσίπρα – Μέρκελ, αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα όχι «έντιμου» συμβιβασμού, αλλά υποταγής προκειμένου να ακολουθηθεί με παραλλαγές η ίδια μνημονιακή πολιτική της λιτότητας που σώ¬ριασε σε ερείπια τη χώρα και οδήγησε το λαό στην απελπισία. Τώρα, ακόμα πιο άπληστοι οι δανειστές -τοκογλύφοι, με επικεφαλής τον Ντράγκι, ζητούν επιτακτικά την αποπληρωμή του χρέους, σε βάρος πάντα των εργατολαϊκών στρωμάτων. Αυτή η άνευ όρων παράδοση του ψευτοαριστερού ΣΥΡΙΖΑ προς την κυριαρχία του ευρωπαϊκού και αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, δίνει αποστομωτική απάντηση στα διάφορα ιδεολογήματα των ρεφορμιστικών, ρεβιζιονιστικών και τροτσκιστικών κομμάτων και οργανώσεων, του «κοινού ευρωπαϊκού μας σπιτιού», του «καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο», της «ισότιμης σχέσης με τους Ευρωπαίους εταίρους», της «ιμπεριαλιστικής Ελλάδας», των «μεταβατικών προγραμμάτων», της «διαγραφής του χρέους», των «εργατικών ελέγχων», κλπ., κλπ.
Χωρίς αμφιβολία, η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εξελίσσεται σε πιστό υπηρέτη της ΕΕ και του ΔΝΤ, έχοντας χαράξει το δρόμο της, αγνοώντας επιδεικτικά τις βασικές ανάγκες της λαϊκής επιβίωσης. Στο νέο αυτό κυβερνητικό μονόδρομο, το μαζικό κίνημα έχει κάθε λόγο να αντιπαρατεθεί με εξωκοινοβουλευτικούς αγώνες και να προβάλλει τα ζωτικά προβλήματα που το απασχολούν και να επανακατακτήσει όλα όσα χάθηκαν. Και όσο πιο γρήγορα το αντιληφθεί τόσο σε λιγότερες παραπέρα θυσίες θα υποχρεωθεί να υποβληθεί. Για το λαϊκό, αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα στη χώρα μας, προέχει η προβολή της δικής του προοπτικής και το ξεσκέπασμα της αντιδραστικής προπαγάνδας γύρω από τα «οφέλη» της ένταξης της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς ΕΕ και ΝΑΤΟ, που αποτελούν μοχλούς χειραγώγησης και εξαπάτησης των μαζών.
Μ-Λ ΚΚΕ
Γραφείο Τύπου
31/3/2015
