Του Πάνου Δαμέλου
Θετικές διεργασίες και προβληματισμοί είναι σε εξέλιξη στη βάση της ΛΑΕ, όπως φαίνεται από το κείμενο 30 μελών από όλη την Ελλάδα, όπου ζητούν μεταξύ άλλων ξεκάθαρη θέση κατά της ΕΕ, δημοκρατική συγκρότηση και συμμαχίες προς τα αριστερά. Από την άλλη, χθες η ηγεσία της ΛΑΕ δημοσίευσε μία πολυσέλιδη διακήρυξη που σε γενικές γραμμές επαναλαμβάνει το πολιτικό πλαίσιο του Σεπτέμβρη και δείχνει σαφή τάση πρώτα να κατοχυρωθεί, σε επίπεδο κοινωνίας, τόσο η ηγεσία όσο και η πολιτική γραμμή, ώστε μετά να γίνει ένα συνέδριο ουσιαστικά επικύρωσης (και οι οργανωμένες δυνάμεις που φιλοδοξούν να αποτελέσουν την «αριστερή πλατφόρμα» -και όχι ηγεμονική τάση- εντός της ΛΑΕ, δυστυχώς φαίνεται να συναινούν και πρακτικά να συμβάλλουν σε αυτό).
Για την ίδιο τη διακήρυξη θα μπορούσαν να γραφτούν διάφορα. Συνολικά αναπαράγει αυτούσιες όλες τις προβληματικές πλευρές του ΣΥΡΙΖΑ του 2012, με κάποια καλοδεχούμενα προχωρήματα (έξοδος από ευρώ και ΝΑΤΟ, εθνικοποιήσεις χωρίς αποζημιώσεις στο μεγάλο κεφάλαιο) τα οποία όμως δεν αλλάζουν τη συνολική εικόνα: Η φυσιογνωμία που επιχειρείται να κατοχυρωθεί από την ηγεσία της ΛΑΕ είναι αυτή της συνεπούς σοσιαλδημοκρατίας. Όλο το κείμενο διαπνέεται από άκρατο κυβερνητισμό, ουσιαστικά περιγράφει τι θα κάνει η… κυβέρνηση της ΛΑΕ, πώς θα ξαναπιάσει το νήμα που άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούλη του ’15 μετά το δημοψήφισμα (μέχρι τότε μάλλον πήγαιναν όλα καλά – αφού και η ηγεσία του Αριστερού Ρεύματος συμμετείχε και νομιμοποιούσε…). Συνεχίζει να αρνείται να μιλήσει για τη φύση της ΕΕ και ρίχνει τα πάντα στους σημερινούς συσχετισμούς εντός της: Λέει πως το δίλημμα που ΙΣΩΣ να τεθεί είναι «σύγκρουση με τη σημερινή Ε.Ε. ή εγκατάλειψη του προοδευτικού, ριζοσπαστικού μας προγράμματος» – μήπως να το ξανασκεφτούμε, αφού αύριο μπορεί να μετατραπεί σε μία άλλη Ε.Ε.; Υπάρχει καλύτερη Ε.Ε. και τη θέλουμε; Δεν μπορώ να μη σχολιάσω και το σλόγκαν «για μια νέα Ελλάδα σε μια άλλη Ευρώπη» – δεν θέλω να γίνω κακεντρεχής αλλά ειλικρινά μου θύμισε την αφίσα του Ανδρέα Παπανδρέου που έλεγε «για μια Ελλάδα που αγαπάμε σε μια Ευρώπη που θέλουμε». Θα αναμετρηθεί η αριστερά επί της ουσίας με την ηγεμονική αφήγηση των «Μένουμε Ευρώπη» και της Ε.Ε.-«Ευρώπης των λαών» ή θα κοροϊδεύουμε – και θα κοροϊδευόμαστε; Για το χρέος, η θέση της διακήρυξης είναι «…στάση πληρωμών για τη διαγραφή του “παράνομου, επονείδιστου και επαχθούς χρέους”- όπως αυτό περιγράφεται στο πόρισμα της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής- ή τουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους του». Δηλαδή το χρέος είναι «παράνομο, επονείδιστο και επαχθές» αλλά η κυβέρνηση της ΛΑΕ μπορεί και να δεχθεί να πληρώσουμε π.χ. το 40%; Όσο για τους μετανάστες, συνεχίζει να αρνείται να μιλήσει για πολιτικά μέτρα όπως νομιμοποίηση και μιλάει γενικά για «πολιτική ανθρωπισμού».
Αυτά είναι τα πολύ βασικά, θα μπορούσε κανείς να σχολιάσει πολλά σημεία ακόμη. Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως για μένα είναι η ουσία της πολιτικής πρότασης, η εναπόθεση των ελπίδων εκ νέου στην… «κυβέρνηση της αριστεράς» (παρά τις διακηρύξεις κατά του κυβερνητισμού – και ο ΣΥΡΙΖΑ αυτά έλεγε άλλωστε) και ο περιορισμός σε μία σοσιαλδημοκρατική πρόταση (παρά τις θολές παραπομπές στον «σοσιαλισμό του 21ου αιώνα» – ξανά, και ο ΣΥΡΙΖΑ τα ίδια έλεγε, παραπέμποντας επί της ουσίας τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό στις καλένδες, λέγοντας ότι τώρα προέχει να «σώσουμε την οικονομία»).
Ελπίζω ότι οι άνθρωποι που στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ξανακάνουν το ίδιο λάθος, θα δουν πού οδήγησε το κίνημα, την αριστερά και εν τέλει την κοινωνία η αναμονή της κυβερνητικής λύσης από τα πάνω, ότι δεν θα χτίσουν εκ νέου έναν φορέα ανάθεσης και σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης, έναν φορέα που θα υπόσχεται εύκολες λύσεις χωρίς πολλές ρήξεις «επειδή αλλιώς τρομάζει ο κόσμος». Επειδή λοιπόν εμείς νομίζουμε ότι ο Μαρξ… δεν έλεγε βλακείες, ας τον θυμηθούμε:
«Οι κομμουνιστές θεωρούν ανάξιό τους να κρύβουν τις απόψεις και τις προθέσεις τους. Δηλώνουν ανοιχτά ότι οι σκοποί τους μπορούν να πραγματοποιηθούν μονάχα με τη βίαιη ανατροπή όλου του σημερινού κοινωνικού καθεστώτος.»
(από το Κομμουνιστικό Μανιφέστο)
Κι επειδή αν πρέπει να κρατήσουμε ένα μάθημα από την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι, αν δεν κοιτάς εκεί που θέλεις να πας, στο τέλος θα πας εκεί που κοιτάς… Αυτή τη φορά, ας το πάρουμε αλλιώς.
Πολύ σοβαρή κριτική η χρέωση της Παπαγγελή στην ΛΑΕ.
Μετά από αυτήν την κοτσάνα το να απαντήσει κανείς σε πιο μικρές κοτσάνες, πχ την κατάχρηση του όρου “σοσιαλδημοκρατία”, με προφανή άγνοια του τι είναι αυτό που ο Δαμέλος λέει, περνάνε στο ντούκου.
Δυστυχώς περνάνε στο ντούκου και τα όχι λίγα αξιόλογα σημεία του σχολίου για τον κυβερνητισμό, την ΕΕ και τις συμμαχίες. Στοιχεία καθολικά άλλωστε στον κόσμο της ΛΑΕ τον οποίον ο Δαμέλλος και η pandiera θέλουν να βάλουν συλλήβδην απέναντι. Γιατί όσο και αν, δήθεν, κολακεύει κάποιους στην ΛΑΕ, κανείς δεν έχει την αυταπάτη οτι περιγράφοντας ένα πράγμα του τύπου ΛΑΕ χωρίς τα στελέχη της πχ, ανοίγει κάποιον δρόμο απεύθυνσης στην ΛΑΕ.
Επίσης πρέπει να είναι σαφές του τι ζητάει ο σύντροφος από τον αιώνιο εχθρό, την ΑΡΑΝ. Να φύγει από την ΛΑΕ ? Να σταθεί μόνη της στο πολιτικό σκηνικό ? Να γυρίσει στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ από την οποία ο σύντροφος έφυγε ο ίδιος ? Και αφού έφυγε, σε ποιους αφορά το α πληθυντικό όταν λέει “εμείς” ? Της μεγαλοπρέπειας.
Τέλος πάντων, όλα μπορούν να συζητιόνται αλλά με εξυπνάδες του φουμπού πολιτική δεν γίνεται. Τι να κανει λοιπόν η ΑΡΑΝ συγκεκριμένα ? Να βγάλλει μια ανακοίνωση ? Θα πει μετά ο Δαμέλλος στο φουμπού πως “πφφφ, σιγά, μια ανακοίνωση, χέστηκε ο Λαφαζάνης”.
Ας γίνουμε λοιπόν λίγο πιο συγκεκριμένοι, λίγο πιο σοβαροί, και λίγο πιο συντροφικοί.
Κώστας
Κωστή μου, είτε σου αρέσει είτε όχι, η διακήρυξη της ΛΑΕ έχει τα χαρακτηριστικά που λέει ο Πάνος Δαμέλος. Διάβασέ την καλύτερα και θα το διαπιστώσεις.
Αν δεν σου αρέσουν, αλλαξέ τα μιας και είσαι μάλλον μέλος της ΛΑΕ! Και θα στο ματαξαναπώ και ας μην σου αρέσει: ΑΝ θές ως βάση του μετώπου την θέση “διπλή έξοδος από ΕΕ και ευρώ σε αντιϊμπεριαλιστική/αντικαπιταλιστική κατέυθυνση για την χώρα”, πάμε παρέα στο μέτωπο.
Αν δεν την θες, τότε σόρρυ κιόλας φιλάρα, ΣΥΡΙΖΑ νο2 δεν θα γίνουμε, όσο και να χτυπιέσαι! Τόσο απλά και αληθινα.
ΑΝΤΑΡΣΥΟΣ
σου έχω ξαναπεί πως μέχρι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να αλλάξει την θέση της πως θα έχουμε μνημόνια και θα είμαστε στην ΕΕ μέχρι την εργατική εξουσία δεν την θέλουμε για μέτωπο.
Κώστας
Κωστή μου λές παπαριές και ψέμματα: Να το κοιτάξεις αυτό!!
1. Σου έχω ματαξαναπεί: Η μοναδική προαπαιτούμενη θέση για το μέτωπο, είναι η ρητή θέση για “διπλή έξοδο από ΕΕ και ευρώ, σε αντιϊμπεριαλιστική/αντικαπιταλιστική κατεύθυνση για την χώρα”.
Οπότε, άσε τα σάπια και τις συνομοσιολογίες Κωστή μου! ΑΝ την δέχεσαι, οκ, πάμε για το μέτωπο! Αλλιώς, τι να σε κάνω; Να μου τα στριφογυρίσεις πάλι στηνκρίσιμη στιγμή και να με αδειάσεις, όπως ξεφτίλισε την αριστερή πλατφόρμα ο Τσίπρας και εκείνη δεν έβγαλε κιχ συναινώντας σε όλα μέχρι και το παραπέντε;; Οπου παραπέντε εννοώ την ψήφιση του 3ου μνημονίου στην οποία δεν συναίνεσε η μετέπειτα ΛΑΕ.
Μέχρι τοτε Κωστή ΤΙ έκανε η μετέπειτα ΛΑΕ εντός του ΣΥΡΙΖΑ;; Κοκοκό οσε όλα Κωστή μου κάνεις!! Ούτε αυτοκριτική, ούτε τπτ. Σωστά τα γράφει ο Πάνος Δαμέλος.
Οπότε Κωστή άσε τα σάπια και ΣΥΡΙΖΑ νο2 δεν θα γίνουμε. ΑΝ θέλέις μέτωπο, ΄’εχει τεθεί η προαπαιτούμενη θέση ρητώς και με σαφήνεια. ΑΝ θέλεις ΣΥΡΙΖΑ νο2 έχει τεθεί ποάλι με σαφήνεια η θέση αυτού και είναι το προγραμματικό κείμενο της ΛΑΕ (και κυρίως η πρακτική της ΛΑΕ τόσο στο εργατικό, όσο και σε πολλούς Δήμους).
ΑΝΤΑΡΣΥΟΣ
Σου έχω ξαναπεί ότι γενικά το κόλπο δεν είναι ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ βάζει γενικώς όρους και κριτήρια. Ή σε κάθε περίπτωση βάζει όσο όλοι.
Όσο λοιπόν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν έχει πει πως το μέτωπο θα είναι ρεφορμιστών επαναστατών, αριστερό και όχι αντικαπιταλιστικό-επαναστατικό, έχει σαν πολιτική γραμμή πως κεντρική αντίθεση της συγκυρίας είναι η εργατική εξουσία μέχρι την οποία θα έχουμε μνημόνιο και ΕΕ. Και θα είναι μέτωπο από πάνω και από κάτω και όχι συνεργασία και διάφορα τέτοια. ¨Οταν τα πείτε αυτά θα συζητήσουμε.
Αυτό μάλιστα το λέει όλη η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε βαθμό καταθλιπιτικής ομοφωνίας πια, μιας και ούτε από την ΕΠΠΔ δεν διαβάζουμε το οτιδήποτε για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και έχει εγκαταλείψει πλήρως το σύνολο των όσων είπαν Σεπτέμβριο και Οκτώβριο για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το μέτωπο κλπ.
¨Οπως έλεγαν και οι σύντροφοι που έφυγαν από την ΑΡΑΝ τον Σεπτέμβριο, μετά τα ξεχάσανε, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πάει για ταφόπλακα γιατί ακολουθεί το ΚΚΕ.
Δεν θα ακολουθήσουμε όλοι στην ταφόπλακα.
Κώστας
Kωστή μου συνεχίζεις την παραπληροφόρηση βλέπω.
α. Το μέτωπο φιλάρα μου θα είναι ΚΑΙ από τα πάνω, ΚΑΙ από τα κάτω (ενισχύοντας διαρκώς την δημοκρατία της βάσης). Αλλιώς καληνύχτα χειραφέτηση. ΑΝ θες μέτωπο παραγόντων και παραγοντίσκων, ΓΕΙΑ ΧΑΡΑ!!! Κάντο με τους παράγοντες και παραγοντίσκους.
β. Απο ΠΟΥ συνάδεις την διαπίστωσή σου πως “επειδή δεν μιλά η ΑΝΤΑΡΣΥΑ για αριστερό μέτωπο, πιστεύει πως μέχρι την εργατική εξουσία θα είμαστε εντός ΕΕ και με μνημόνια”; Αλλού για αλλού είσαι!
Αυτό που λέει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι το εξής: “Απαραίτητοι δρόμοι προσέγγισης της αντικαπιταλιστικής ανατροπής ΚΑΙ της εργατικής εξουσίας/δημοκρατίας είναι η γείωση στον λαό της ανάγκης για διπλή έξοδο απο ΕΕ και ευρώ σε αντιϊμπεριαλιστική/αντικαπιταλιστική κατεύθυνση”. ΑΥΤΟ λέει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΟΠΌΤΕ μην ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΕΊς ΦΙΛΆΡΑ.
γ. Ταφόπλακα μάλλον αν βάλει θα βάλει ο ΤΣΙΡΙΖΑ που είναι το κόμμα που επί 25 χρόνια έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο σχεδόν όλα τα ηγετικά στελέχη της ΛΑΕ.
ΑΝΤΑΡΣΥΟΣ
ΑΝΤΑΡΣΥΕ μια ζωή λέμε για μέτωπο από τα κάτω και μας απαντάτε να συναντηθούν τα ΠΓ, φτάνει η υποκρισία, τα ζήσαμε και τον Ιούλιο-Αύγουστο όταν αρνηθήκατε το μέτωπο παρά κάποιες συναντήσεις μόνο μετά την προκήρυξη εκλογών και μόνο στην ασφάλεια της κλειστής πόρτας και του παραγοντισμού.
Ο χαρακτήρας του μετώπου ταυτίζεται με τον εντοπισμό της κυρίαρχης στην συγκυρία αντίθεσης, όποιος δεν συμφωνεί με το ότι το μέτωπο θα είναι αριστερό βάζει κεντρική αντίθεση την εργατική εξουσία, μέχρι την οποία θα έχουμε ΕΕ και μνημόνιο.
Κώστας
Κωστή μου σου λέω το απλό: Βγες εσύ και πες πως “για μένα η μοναδική προαπαιτούμενη θεση είναι η διπλή έξοδος από ΕΕ και ευρώ σε αντιϊμπεριαλιστική/αντικαπιταλιστική κατεύθυνση για την χώρα” και εγώ είμαι μαζί σου.
Αλλιώς, τζάμπα καίει η λαμπα: αριστερο μέτωπο έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ και είδαμε ΠΟΥ καταντησε. Συγκεκριμένα πράγματα ως προαπαιτουμενα. Οχι πια λέξεις που ο καθένας τις μεταφράζει κατά πως τον βολεύει και γουστάρει.
ΑΝΤΑΡΣΥΟΣ
ΑΝΤΑΡΣΥΕ μου σου λέω το απλό: Βγες εσύ και πες “για μένα μοναδική προαπαιτούμενη θέση είναι πως το μέτωπο δεν είναι επαναστατικό και η αντιιμπεριαλιστική ρήξη με παραγωγικό μετασχηματισμό” και εγώ είμαι μαζί σου..
Αλλιώς τζάμπα και η λάμπα. Αντικαπιταλιστικό μέτωπο (ΛΣ) έκανε και το ΚΚΕ και είδαμε ΠΟΥ κατάντησε. Συγκεκριμένα πράγματα ως προαπαιτούμενα. Όχι πια λέξεις που ο καθένας τις μεταφράζει κατά πως τον βολεύει και γουστάρει.
Κώστας
επειδή τη “διπλή έξοδο” την έχεις πει καμια 400αριά φορές, παίζει να την βλέπεις και στον ύπνο σου, αλλά δεν ξέρω αν την έχεις σκεφτεί έστω μια, να σου κάνω μια απλή ερώτηση, όχι για να απαντήσεις αλλά για να την ψάξεις:
Παίζει να βγεις απ’ την ΕΕ και να μη βγεις απ’ το ευρώ;
Η “διπλή έξοδος” λοιπόν αντάρσυε είναι από τα κλασικά οπορτουνιστικά σχήματα α λα καρτ αιτημάτων που σας χαρακτηρίζουν σε μόνιμη βάση: Λέω το ‘να αλλά και μόνο το άλλο να γίνει εντάξει είμαι- Είναι να μην υιοθετήσεις τη λογική των σταδίων- μετά ξεπηδάνε στάδια παντού. Πρώτα απ’ το ευρώ με καμιά εναλλακτική “αριστερή” κυβέρνηση (γιατί του ΣΥΡΙΖΑ σας τέλειωσε νωρίς), μετά εθνικοποίηση καμιάς φαλιρισμένης τράπεζας, μετά εθνικός καπιταλισμός με έξοδο απ’ την ΕΕ, μετά…. αλλά πάλη για “ανατροπή και κοινωνία άλλη” ποτέ και πουθενά. Στάδια δώστε στο λαό και παραμύθι “αντικαπιταλιστικό” στα λόγια, και πού ξέρεις, μπορεί αύριο μεθαύριο να σας δώσουν κι εσάς κανένα δεύτερο ρολάκι τώρα που η αστική τάξη βγάζει όλα τα μωρά στην πίστα. Τι δηλαδή, ο Λεβέντης πιο άξιος ήταν από τους λεβέντες της ανταρσύας, που τον περιμάζεψαν από την απόλυτη χλεύη και τον κάναν υπολογίσιμο; (αν και προοριζόταν για σαφώς διαφορετική αποστολή…)
τι λες ρε Κώστα;; Μου φαίνεται λές ψέμματα συνειδητα πια…
ΑΝ για κάτι μπορεί να κριτικαρισθεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι για το ότι ρίχνει το βάρος στο μέτωπο από τα κάτω (αλλά χωρίς η ίδια να παράγει πρόγραμμα ως μετουσίωση των εμπειριών των αγωνιστών της). Και υποτιμά λίγο την αναγκαία διασυνδεση του απο κάτω, με τις κεντρικές πολιτικές κινήσεις.
Αν μη τι άλλο, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ποτέ δεν έβαλε φρένο στις κινήσεις της βάσης λέγοντας “να συναντηθούν τα ΠΓ”. Μου φαίνεται πως δεν έχεις ιδέα φίλε μου και σόρρυ που στο λέω έτσι….
ΑΝΤΑΡΣΥΟΣ
Βρίσκω το σχόλιο διασκεδαστικό, πραγματικά δεν είχα σκεφτεί ότι μπορεί να πιστέψει κανείς ότι η μικρή αναφορά στην κοτσάνα της Παπαγγελή χρεώνεται στη… ΛΑΕ! Το σχόλιο γράφτηκε αρκετά βιαστικά σαν στάτους στο facebook, το συγκεκριμένο σημείο ήταν απλά συνειρμός λόγω επικαιρότητας, προφανώς και δεν ευσταθεί το ότι το χρεώνω στη ΛΑΕ. Όσο για την ΑΡΑΝ, το ότι δήθεν τη θεωρώ “αιώνιο εχθρό” μόνο ως αστείο μπορεί να εκληφθεί. Θυμίζω πχ ότι είχα υπογράψει το κείμενο για το “όχι μέχρι τέλους” που είχε βγει το καλοκαίρι με πρωτοβουλία της ΑΡΑΝ κατά βάση. Αν θέλετε τη γνώμη μου όμως για το τι να κάνετε, μπορώ να σας πω τι να ΜΗΝ κάνετε: ό,τι έκανε η αριστερή πλατφόρμα στον ΣΥΡΙΖΑ. Αν ήταν λάθος την πρώτη φορά που ακολουθήθηκε αυτή τη τακτική (από ΔΕΑ, Αριστερό Ρεύμα κλπ), και τότε που ήμασταν εκτός στηλιτεύαμε αυτήν την τακτική, τώρα που είδαμε πού οδήγησε (πουθενά: ο ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψε μνημόνιο και η “συνεπής αλλά και συνετή εσωκομματική αντιπολίτευση” βρέθηκε στο εξωκοινοβούλιο) είναι εγκληματικό (αν όχι κακόγουστο) να βλέπουμε να επαναλαμβάνεται το ίδιο σχήμα στη ΛΑΕ.
Επίσης, αν πραγματικά σας ενδιαφέρει η ΛΑΕ να πάρει αντι-ΕΕ χαρακτηριστικά και να συγκροτηθεί δημοκρατικά σαν μέτωπο, μια καλή αρχή θα ήταν να στηρίζετε πρωτοβουλίες σαν αυτήν των 30 αντί να τις υποβαθμίζετε με ανυπόστατες φήμες (όποιος τις έχει ακούσει θα καταλάβει, δεν θα επεκταθώ άλλο επ’αυτού).
Να επεκταθείς, είναι χειρότερο αυτό που κάνεις.Τι φήμες ? Γιατί να σκέφτεται ο καθένας ότι κάτι κακό και άσχημο γίνεται, έναντι πάντων ? Πες ότι ξέρεις.
Δεν κάνουμε ότι έκανε η αριστερή πλατφόρμα, δεν είμαστε στο ΜΕΤΑ πχ, έχει σημασία νομίζω. Όπως επίσης η ΛΑΕ δεν είναι ακριβώς ΣΥΡΙΖΑ γιατί ειναι αντι ΕΕ και είναι κορυφαίο θέμα αυτό για την αστική στρατηγική. Αν η ΛΑΕ είναι φιλοΕΕ η κουβέντα δεν έχει νόημα. Αν η ΛΑΕ είναι αντιΕΕ με ασαφή και ανεπαρκή θέση δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ.
Οι οργανώσεις σύντροφε δεν είναι ανένταχτοι αριστεροί, δεν “τα λένε” για να κάνουν το καθήκον τους.
Βάλε κάμποσες εκατοντάδες ανθρώπους να εκπονούν, υλοποιούν, αποτιμούν, διορθώνουν ένα πολιτικό σχέδιο που να προχωράει σε τρία επίπεδα, το κίνημα, το μέτωπο, το κόμμα. Δεν είναι απλό, δεν έχουν τις δικές σου ευκολίες.
Δεν με νοιάζει τι έκανες το καλοκαίρι, με νοιάζει η απολίτικη εμπάθεια, τα “ξέρω πολλά και δεν τα λέω” τα “κάποιοι κάνουν πλάτες” κλπ.
Η εικόνα μιας ΑΡΑΝ να βγάζει 10 ανακοινώσεις την βδομάδα κατά του Λαφαζάνη δεν είναι πολιτικό σχέδιο, ψυχραιμία και υπομονή συστήνω.
Κώστας
Συγνώμη, για το ίδιο κείμενο μιλάμε; Πού ακριβώς αναφέρεται ο Δαμέλος στην ΑΡΑΝ; Πού την καλεί να κάνει κάτι;
Πού ακριβώς χρεώνει την Παπαγελή στη ΛΑΕ;
Από πού προκύπτει ότι ο Δαμέλος έχει “προαιώνιο εχθρό” την ΑΡΑΝ;
Όλα αυτά δεν προκύπτουν ούτε από το κείμενο ούτε από την ιστορία βέβαια.
Ίσως προκύπτουν από γυαλιά μυωπίας…
Μα εγώ λέω πως ο Δαμέλος κακώς δεν καλεί την ΑΡΑΝ να κάνει κάτι.
Προφανώς την φωτογραφίζει την ΑΡΑΝ ρε Δέσποινα στις οργανωμένες δυνάμεις που λεει κλπ.
Προφανώς επίσης ο Δαμέλλος δεν χρεώνει την Παπαγγελή Δέσποινα αλλά αποφάσισε πως ο ίδιος είναι οι κομμουνιστές που δεν κρύβουν την γνώμη τους ενώ στην ΛΑΕ υπάρχουν κομμουνιστές που την κρύβουν και δεν είναι αρκετά με όσα λέει ο Μαρξ, ενώ ο Δαμέλος είναι. Προφανώς αστειάκι της επικαιρότητας είναι απλά πολιτικά δεν το στήριξε κάπου και κάπως.
Προφανώς δεν έχει προαιώνιο εχθρό την ΑΡΑΝ αλλά το σχόλιο βγάζει εμπάθεια και δεν είναι το πρώτο, οπότε το διατύπωσα υπερβολικά, ίσως δεν έπρεπε.
Γενικά συζητάμε στην βάση του ότι δεν πρέπει ποτέ και πουθενά να γίνει καμία συμμαχία με τον ρεφορμισμό, άσχετα που λίγοι, και βασικά μόνο η ΟΚΔΕ Σπάρτακος έχει την ειλικρίνεια να το πει ή και την συγκρότηση να το καταλάβει ότι έχει αποκλείσει κάθε συμμαχία με τον ρεφορμισμό οπότε ας το πει έτσι ξερά. Γιατί αμέσως αρχίζουν τα περί “ενσωμάτωσης” γιατί το αριστερό ρεύμα είναι ρεφορμιστές. Ευτυχώς λέω εγώ που είναι ρεφορμιστές αλλιώς δεν θα ήταν αρχή για οικοδόμηση μετώπου αλλά κομμουνιστικού κόμματος
Κώστας
Μου φαίνεται ότι έχουμε τρελαθεί τελείως!
Απο που κι ως που βρε παιδιά θεωρείτε τη ΛΑΕ κομμουνιστές και επικαλείσθε και αποσπάσματα από το κομμουνιστικό μανιφέστο?
Έλεος πια με τις προσβολές!
Φυσικά η ΛΑΕ δεν είναι κομμουνιστικό κόμμα ή οργάνωση. Ποτέ δεν υποστήριξε κάτι τέτοιο κάποια διακήρυξη. Μέσα στη ΛΑΕ όμως υπάρχουν κομμουνιστές. Τώρα, αν θα γίνει ΛΑΕ γνήσια αντιιμπεριαλιστική οργάνωση περιμένουμε να το δούμε. Μισόλογα για ΕΕ δε χωράνε.
φίλε Πάνο Δ., (αν και δεν γνωριζόμαστε) και λοιποί σχολιαστές.
Ο φεισμπουκισμός έχει υποκαταστήσει και το διάλογο και τη σοβαρότητα – και στην αριστερά. Πλήρης αδιαφορία έως άρνηση για την από κοινού δημιουργία και λειτουργία ενός, ενός, (1) κοινού οριζόντιου χώρου, όπου όλοι οι ενδιαφερόμενοι, ανένταχτοι, στελέχη, οργανώσεις, θα μπορούν να αναπτύσσουν συντεταγμένα και ισότιμα (και με αρχείο, ιστορικό κλπ) τα “επιχειρήματα”, που θα ¨κεφαλαιοποιούνται” συστηματικά στον κοινό αυτό “χώρο”, αντί να χάνονται εδώ κι εκεί.
Εμμονή στην ιστοσελίδα της κάθε μικροσυλογικότητας, ή προσωπικότητας…και μετά το φουμπου.
Αν όμως υπάρχει διαχρονική και συστηματική άρνηση για συντεταγμένη συλλογική συνύπαρξη και λειτουργία των “διαφόρων..”, ακόμη και στο θέμα της επικοινωνίας-διαλόγου-ενημέρωσης,
τότε, ποιο το νόημα να μιλά κανείς για συνεργασίες και μέτωπα – ή έστω για δημιουργική συνύπαρξη;
Με λίγα λόγια, σκορποχώρια, στα οποία συμβάλουμε όλοι μας, με μικροάρθρα και μικροσχόλια.Για Κομμουνισμό μάλιστα μιλούν πολλοί και πολύ – δεν εκπέμπεται ωστόσο παρά Φιλελευθερισμός, στην πράξη.
Καλημέρα! Δεν μπορώ να πω ότι συμφωνώ, αντίθετα πιστεύω ότι το διαδίκτυο με τη φαινομενικά άναρχη δομή του και το ελεύθερο βήμα έχει πλουτίσει τον διάλογο στην αριστερά – και γενικά βρίσκω στρατηγικά λανθασμένη την ταύτιση του κομμουνισμού με τον συγκεντρωτισμό και τη “μονολιθικότητα”. Θεωρητικά αυτό που περιγράφεις θα έπρεπε να είναι ο Ριζοσπάστης ή το 902.gr, όμως ένα κόμμα/ένα site κοκ έχει απορριφθεί από την ίδια την πράξη και τη ζωή – και αυτό δεν είναι κακό, ίσα ίσα. Η παντιέρα εξαρχής δίνει ανοιχτό βήμα στη μαχόμενη αριστερά (πράγμα που δεν ισχύει για όλα τα αντίστοιχα sites) και αυτός είναι ένας από τους λόγους που τη στηρίζω.
Εκρεμμεί η απάντηση σου για τις φήμες, για το τι κάνει τέλος πάντων η ΑΡΑΝ … εναντίον των 30, αλλιώς είσαι απλά προβοκάτορας
Κώστας
Συγνώμη,αλλά μου φαίνεται η συνήθης ευκολία να τα ρίχνουμε στο μουτζούρη. Με την ίδια ευκολία οι διάφοροι π.χ. ευρω–ελευθεριακο-συριζο-“διεθνιστές” κλπ αρνούνται τον κεντρικό συλλογικό σχεδιασμό (προφανώς συλλογικό κ δημοκρατικό, κ με βαθμούς ελευθερίας, αλλά αναπόφευκτα κεντρικό) και τον ονομάζουν κρατισμό, αυταρχισμό, μονολιθικότητα κλπ, οτιδήποτε αρκεί να ξεφύγουν από τα δύσκολα.
Δεν υπάρχει συλλογικότητα χωρίς κεντρικότητα, χωρίς δηλαδή να συγκλίνει κεντρικά και χωρίς λειτουργική συνδετική δομή, πράγμα που αυτονότητα δημιουργεί (αυτο)δεσμεύσεις. Αλλιώς, περίμενε να αλλάξουν οι συνειδήσεις παγκοσμίως, μέσα στον καταλυτικό ¨πλούτο¨ των όπου λάχει ιδεών… Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας ¨ελευθερίας¨ και εντός τέτοιου ¨πλουραλισμού” τα βλέπουμε. Και έχουν όνομα. Η κυρίαρχη φιλελε ιδεολογία, με τις αριστερές ή ελευθεριακές πινελιές της.
ΥΓ. Δεν μίλησα για την παντιέρα και δεν μίλησα για αυτήν αρνητικά. Είναι άλλο η αποδοχή σχολίων από αγνώστους και άλλο το πράγμα που περιέγραψα. Δυσκολότερο, αλλά τα πράγματα ποτέ δεν ήταν εύκολα.
Η κυρίαρχη φιλελέ καπιταλιστική αντίληψη, δυστυχώς έχει το ταίρι της: Την συγκεντρωτική χωρίς δημοκρατία στη βάση, κομματική οργάνωση.
Το “κόμμα” ως έννοια και υλική πράξη είναι ταυτόχρονα φάρμακο και φαρμάκι: Δηλαδή είναι ταυτόχρονα ΚΑΙ άκρως αναγκαία δομή για να νικηθεί ένας ισχυρός αντίπαλος όπως είναι η αστική τάξη και η ΕΕ, αλλά είναι ΚΑΙ ένας ιεραρχημένος οργανισμός όπου κάλλιστα σε συνθήκες κατάληψης της εξουσίας, μπορεί να μεταλλαχθεί σε όργανο στα χέρια της κομματικής/κρατικής γραφειοκρατίας ΣΕ ΒΑΡΟΣ του λαού και της εργατική τάξης.
ΑΥΤΑ απέδειξε η ιστορία. Δλδ απεδείχθη τόσο ο ΘΕΤΙΚΟΣ ρόλος που παίζει η έννοια και η δομή “κόμμα” στην πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού, αλλά παράλληλα απεδείχθει και ο ΑΡΝΗΤΙΚΟΣ ρόλος που έπαιξε το “κόμμα” στον αγώνα για υπέρβαση του καπιταλισμού και παγίωση νέων κομμουνιστικών σχέσεων παραγωγής, και για απονέκρωση του κράτους και των κοινωνικών τάξεων.
Συνεπώς, ενώ το κόμμα χρειάζεται ως συγκεντρωτική δομή, άλλο τόσο χρειάζεται να υπάρχει δημοκρατία βάσης στο κόμμα. Και κυρίως στην κοινωνία, όπου πλέον στηνδιαδικασία ανατροπής και υπέρβασης του καπιταλισμού, δεν νοείται ούτε το φιλελέ μπάχαλο, αλλά ούτε και ο μονοκομματισμός.
ΑΝΤΑΡΣΥΟΣ
Πάντως ΑΝΤΑΡΣΥΕ, όταν μια κοινωνία έχει να επιλέξει μεταξύ της επιβίωσής της και της δημοκρατίας, επιλέγει την επιβίωση. Αυτό, ισχύει ακόμα πιο έντονα στις νεαρές κοινωνίες που μόλις έχουν προκύψει από επαναστάσεις και αντιμετωπίζουν ακόμα την αντίδραση του παλιού καθεστώτος. Ίσχυε στην Αγγλική επανάσταση του Κρόμγουελ, στη Γαλλική, στην Αμερικάνικη και στη Ρώσικη. Αυτό που εσύ βλέπεις σαν “κόμμα” και το κατηγορείς ότι καταλύει τη δημοκρατία, είναι η οργανωμένη βούληση ολόκληρης της νέας κοινωνίας για επιβίωση.
Πρόταση της τοπικής επιτροπής Βύρωνα-Παγκρατίου προς την 3η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Παραθέτουμε την παρακάτω πρόταση της τοπικής Βύρωνα-Παγκρατίου προς την 3η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. H πρόταση εγκρίθηκε από την συνέλευση της Τοπικής Επιτροπής και αφορά την ουσιαστική δημοκρατική συγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Εκλογή αντιπροσώπων των τοπικών και κλαδικών επιτροπών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο ΠΣΟ
1. Η κάθε τοπική και κλαδική επιτροπή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, εκλέγει-ορίζει έναν (1) αντιπρόσωπό της, στο ΠΣΟ. Ο αντιπρόσωπος έχει τις εξής αρμοδιότητες:
α. Να μεταφέρει στο ΠΣΟ τις αποφάσεις της επιτροπής του, καθώς και το πόσοι ψήφισαν υπέρ ή κατά σε κάθε θέμα που έχει τεθεί από την ΚΣΕ ή το ΠΣΟ για να τοποθετηθούν οι Τ.Ε.
β. Να μεταφέρει κάθε άλλη απόφαση ή πρόταση της Τ.Ε. προς το ΠΣΟ και να ενημερώνει πως διαμορφώθηκε το αποτέλεσμα για αυτήν
γ. Να μεταφέρει στην συνέλευση της επιτροπής του τα τεκταινόμενα και τις αποφάσεις του ΠΣΟ
2. Επιδιώκουμε να υπάρχει τακτική εναλλαγή στην θέση του αντιπροσώπου με στόχο την συμμετοχή όσο γίνεται περισσότερων συντρόφων και συντροφισσών. Για αυτόν τον λόγο, η θητεία του αντιπροσώπου έχει περιορισμένη χρονική διάρκεια και δεν ανανεώνεται.
3. Ο αντιπρόσωπος έχει ευθύνη και λογοδοτεί στην συνέλευση της επιτροπής του, για το αν μετέφερε σωστά τις αποφάσεις της και για το αν ψήφισε σύμφωνα με τις αποφάσεις της.
4. Η ψήφος του αντιπροσώπου στο ΠΣΟ μιας τοπικής ή κλαδικής επιτροπής έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα, αφορά θέματα για τα οποία έχει ήδη αποφασίσει η συνέλευση της επιτροπής, καταμετρείται και καταγράφεται χωριστά στις ψηφοφορίες, ενώ δεν επηρεάζει το τελικό αποτέλεσμα των αποφάσεων του ΠΣΟ.
Βύρωνας 21 Φεβρουαρίου 2016
http://antarsyavkp.blogspot.gr/2016/02/3_22.html
Ανταρσύε, με σταναχώρησε η απάντησή σου, το ίδιο και του Πάνου. Όχι γιατί διαφωνώ. Αλλά γιατί απαντάς (όπως και ο Πάνος) σε εντελώς άσχετο θέμα.
Έθεσα το θέμα της κοινής πλατφόρμας διαλόγου-ενημέρωσης-επικοινωνίας όλων των “διαφόρων” ενδιαφερομένων για την πιθανότητα μετώπου, σύμπραξης κλπ. Πλατφόρμας συνύπαρξης με όρους οριζόντιους, ισοτιμίας, ιστορικού κ αρχείων κλπ και όχι προφανώς τα γνωστά των “ηγετικών” διαχειριστών. Απαντήσατε για μονολιθικότες, κόμματα συγκεντρωτικά κλπ.
Με καραφλιάσατε, ειλικρινά. Αν ένς δικός σας άνθρωπος (γενικώς) σας λέει ένα συγκεκριμένο πράμα, που θάπρεπε εξάλλου να το έχετε σκεφτεί μόνοι σας, και εσείς απαντάτε εντελώς άσχετα προφανώς σε αυτό το κόλλημα που εσείς έχετε στο μυαλό σας και όχι σε αυτό που σας λέει ο άλλος, πέστε μου ΠΩΣ μα ΠΩΣ θα έχετε “όσμωση με τις μάζες”. Κρίμα.
Δευτερευόντως, γενικεύοντας, έθεσα το θέμα του συλλογικού κεντρικού σχεδιασμού που είναι απαραίτητος, διευκρινιζονταςπως δεν είναι συγκεντρωτισμός, αλλά σύγκλιση σε..αυτονόητη οραματική θέση θα έλεγα. Ούτε και αυτό έγινε κατνοητό..Τι στο καλό, τόσο μπερδεμένα τα λέω; Κρίμα
Τα διαδικαστικά που έστειλες ανταρσύε από την Βύρωνος Παγκρατίου, ας πούμε πως είναι ένα γλυκουδάκι. Αλλά Ανταρσύε, σου λέω πως έχουν γραφτεί και καλύτερα και πιο ολοκληρωμένα και πιο έγκαιρα, επί του θέματος. τοο λιτλ του λέιτ..
Αντίθετα, το εντελώς άγονο ¨μάλωμά¨σας με τον Κώστα, δείχνει ξανά και ξανά ένα πράγμα. Κόλλημα. Χαιρετώ, πάντα ¨συντροφικά”
Καταρχάς στο αρχικό σου σχόλιο δεν μίλησες συγκεκριμένα για πιθανότητα μετώπου αλλά γενικά για ένα σάιτ όπου θα αναπτύσσουν διάλογο “οι ενδιαφερόμενοι”. Κατά δεύτερον, κάτι τέτοιο χρειάζεται πολιτική βούληση πράγματι να προχωρήσουμε μαζί και να μπούμε στο δια ταύτα. Έχουμε φτάσει εκεί; Νομίζω πως όχι – και υπάρχουν πολιτικοί λόγοι για αυτό. Το θέλουν “όλοι”; Και πάλι όχι – και αυτό αφορά και τους “εξ αριστερών” και τους “εκ δεξιών”. Κατά τρίτον όμως, κάνεις λάθος -αυτό προσπάθησα να εξηγήσω και προηγουμένως- στο ότι το να αναπτύσσεται ο διάλογος παράλληλα σε διάφορες σελίδες σημαίνει ότι “χάνεται”. Ο διάλογος και η ώσμωση γίνονται, και υπάρχουν στην αριστερά κοινές ανησυχίες σε αρκετά μεγαλύτερο βαθμό σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Το αν αυτή η διαδικασία θα έχει αποτελέσματα μένει να φανεί, όμως δεν θα εξαρτηθεί από το αν θα γίνεται ο διάλογος σε ένα ή σε δέκα σάιτ. Μην ξεχνάς ότι τα προηγούμενα χρόνια υπήρχε και το Αριστερό Βήμα Διαλόγου – και δεν κατέληξε πουθενά.
Και ένα γενικό σχόλιο για την κουβέντα, η οποία νομίζω ότι κακώς περιστρέφεται αποκλειστικά γύρω από τα παρόντα σχήματα (χοντρικά, αν θα “τα βρουν” ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΛΑΕ). Και τα δύο εγχειρήματα είναι προβληματικά και πρέπει επειγόντως να βρούμε δρόμους υπέρβασής τους. Στην αριστερά συνολικότερα υπάρχουν προχωρήματα και προβληματισμός που μπορεί να δημιουργήσει νέες συνθέσεις. Πχ η “Δικτύωση για τη Ριζοσπαστική Αριστερά – Ζωή Μετά” (που κατά βάση ήταν στους “53” του ΣΥΡΙΖΑ και πριν από αυτό καθαρά προεδρικοί) στο τελευταίο της κείμενο αναγνωρίζει την ΕΕ ως “συμπύκνωση της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης”, ότι “η παραμικρή αλλαγή πλεύσης δεν γίνεται πλέον ανεκτή στους κόλπους τους” και μιλά καθαρά για έξοδο από ευρώ και ΕΕ. Όλες αυτές οι διεργασίες θα πρέπει να καταλήξουν σε μία νέα μετωπική πρωτοβουλία που θα πάρει διαζύγιο και από τον κυβερνητισμό της ηγεσίας της ΛΑΕ και από την αδυναμία κατάρτισης προγράμματος και την άρνηση οποιασδήποτε στήριξης-συμμετοχής σε κυβέρνηση (αντίστροφη εικόνα του κυβερνητισμού) που επικράτησε στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Χρειαζόμαστε έναν νέο μετωπικό φορέα της αντισυστημικής αριστεράς, πραγματικά δημοκρατικό και συμμετοχικό, που θα ασκήσει “δημιουργικό αντικαπιταλισμό”, θα συμβάλει στην κινηματική ανάταση και θα προτείνει στην κοινωνία ένα πραγματικό σχέδιο ρήξης. Αναζητούνται δυνάμεις και αγωνιστές-στριες να δουν την ανάγκη και να πάρουν την πρωτοβουλία…
Πάνο, δεν είσαι χτεσινός και γνωρίζεις (κι εγώ σε γνωρίζω από το δίκτυο παρακολουθώντας). Το «αριστερό βήμα» απείχε πολύ από το να είναι μια οριζόντια πλατφόρμα. Και εκεί είχαμε τα κλασσικά των επίλεκτων (αρθρογράφων) και του πόπολου (σχολιαστές), χωρίς μάλιστα οι αρθρογράφοι να κάνουν το αυτονόητο καθήκον να παρακολουθούν τα σχόλια και να προωθούν έτσι το γόνιμο διάλογο και τη μετοχή (όπως έκανες εσύ εδώ). Μιλώ για μια πλατφόρμα ισοτιμίας, όπου βέβαια δεν θα αφήνεται μπάχαλο στην τύχη της, να καταλήξει ο κάθε πικραμένος να λέει όποτε του κατέβει όσα του κατέβουν, αλλά μια πλατφόρμα όπου η συμμετοχή των κάθε είδους «στελεχών», ή «επιλέκτων» θα είναι «υποχρεωτική». Ελπίζω να μην το βρίσκεις αυτό συγκεντρωτικό.
Είναι καιρός ώστε η «συνύπαρξη» να γίνει με αυτούς τους αυτονόητους όρους και όποιος θέλει πραγματική συνύπαρξη, αντί οτιδήποτε άλλο, να το αποδείξει έμπρακτα με τη συμμετοχή σε αυτό το «κοινό», την κοινή πλατφόρμα. Δεν είναι ώριμο; Ποτέ ίσως δεν θα είναι. Προέχει όμως κάθε φορά η διάγνωση των βημάτων, που άνευ τούτων, ουδέν.. Θέλω να πω, αν δεν μπορείς να το κάνεις ούτε καν στο βιρτουαλ του δικτύου, μη το ψάχνεις, θα μείνεις σκορποχώρια. Πρόκειται για μια κουλτούρα που λείπει απογοητευτικά από όλα μάλλον τα σχήματα.
Σαν γενικό σχόλιο, συγχωρείστε μου τη γνώμη, θα πω ότι λένε και οι περισσότεροι παραέξω. Πίσω από τα κάθε είδους υποτιθέμενα «μέτωπα» αριστερών μικροοργανώσεων, κρύβεται ο παραγοντισμός του κάθε μικρομέγαλου (και δευτερευόντως η αίσθηση των νεώτερων μαθητευόμενων ότι ανήκουν σε μια σχετικά εκλεκτή παρέα). Προσωπικά, είμαι σίγουρος ότι οι διαφορετικές ιστορικές καταβολές, ή χρωματισμοί που υποτίθεται αντιπροσωπεύουν οι υφιστάμενες “διαφορετικότητες¨, είναι κατά βάση άσκοπος αναχρονισμός και καθόλου δεν αντιστοιχούν στις ανάγκες του παρόντος. Αντίθετα, συντηρούνται για τους παραπάνω λόγους που ανέφερα. Και είναι Βαρίδια…
Π.χ. στη ΛΑΕ συζητούν ακόμη το «ένα μέλος μία ψήφος» και όταν, αν, το αποφασίσουν, δεν θα σημαίνει τίποτε (βλ. Σύριζα). Στην Ανταρσυα, που η «άμεση δημοκρατία» έχει «εξαγγελθεί» σχεδόν εξαρχής, τα ξέρεις καλύτερα, δυστυχώς. Δεν πα να είναι μέτωπο, δεν πα να είναι φορέας, πρόκειται για αναπαλαιώσεις, με τέτοια κουλτούρα. Η «κουλτούρα» δεν είναι εύκολο να αλλάξει, αν δεν τεθούν συγκεκριμένοι πρακτικοί στόχοι πρακτικής –παραδειγματικής- εφαρμογής. (Ενδεικτικά διάλεξα το δίκτυο, καθώς η επικοινωνία-ενημέρωση-διάλογος μόνο εικονική πραγματικότητα δεν είναι τελικά. )
Ακριβώς επειδή έχω και την εμπειρία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ξέρω ότι αυτό που περιγράφεις είναι ευχολόγιο. Πράγματι χρειάζεται το παράδειγμα για την αλλαγή κουλτούρας, και αυτό χρειάζεται και εντός της αριστεράς. Αυτό που λες θα προϋπέθετε να είναι αυτή η κουλτούρα ήδη κτήμα της αριστεράς ώστε να παρουσιάσει το παράδειγμά της σε όλη την κοινωνία. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε λοιπόν είναι να δημιουργούμε το παράδειγμα αποσπασματικά εντός της αριστεράς – το να δημιουργήσουμε το παράδειγμα ως “όλη αριστερά” ακούγεται ωραίο αλλά νομίζω είναι ανέφικτο σε αυτή τη φάση, υπάρχουν πολύ διαφορετικές αντιλήψεις, διαφορετικά επίπεδα συνείδησης, παραγοντισμός κλπ. Αυτό που λες προϋποθέτει ουσιαστικά αυτόματη εξάλειψη του παραγοντισμού! Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να λειτουργούμε όσο μπορούμε με αντίληψη ισοτιμίας, όχι μόνο στο δημόσιο διάλογο αλλά και στις συλλογικότητές μας (πολιτικές και κινηματικές).
Όσο για τις διαφορετικές ιστορικές καταβολές κλπ, η αλήθεια βρίσκεται στη μέση. Όντως συχνά λειτουργούν ως προφάσεις για περιχαράκωση, αλλά δεν είναι λίγες και οι φορές που εκφράζουν μία διαφορετική αντίληψη για τον πολιτικό αγώνα, την ταξική πάλη, για το πώς αλλάζει ο κόσμος κλπ και αυτό πρέπει να μάθουμε να το σεβόμαστε…
Πάνο, είμαστε ρεαλιστές, ζητάμε το δύσκολο.Πάντα η “διέξοδος” βρίσκεται στα όρια του “εφικτού”. Π.χ. η “συνένωση” του αριστερού μπλοκ κλπ στην παντιέρα δεν είναι ούτε καν σταγόνα στον ωκεανό.
Νομίζω πάντως πως αυτά που το εσωτερικό της οργανωμένης αριστεράς τα ονομάζει ανέφικτα, είναι αυτονοήτως αυτονόητα για τους παραέξω, εδ΄ψ και χρόνια. Δεν υπάρχει στ αλήθεια πρακτικός τρόπος με την υφιστάμενη κατάσταση να εμπλακεί ευρύτερος κόσμος. Άρα, φτωχοί πλην τίμιοι, θα μείνουμε με το μουτζούρη, το βλέπω νάρχεται.
Με αυτή την έννοια, δεν χρειάζεται απλώς προσπάθεια σε “αυτό που μπορούμε”, αλλά ανατροπή..ημών των ιδίων..Έτσι όπως είναι τα πράγματα, κανείς δεν θα περιμένει τον αργοπορημένο – ακόμη κι αν είναι δικαιολογημένος.
Για να εξηγήσω ακριβώς τι λέω επί της πρότασής σου: Το να πεις ότι πρέπει ΟΛΗ η αριστερά, ΟΛΕΣ οι οργανώσεις, ΟΛΟΙ οι διανοούμενοι να μπουν σε μία πλατφόρμα οριζόντιας ανταλλαγής απόψεων, δεν διαφέρει πολύ από το να πεις ότι πρέπει όλοι οι εργαζόμενοι να συγκροτηθούν σε σοβιέτ και να πάρουν τα μέσα παραγωγής στα χέρια τους. Σωστά είναι και τα δύο, αλλά μακάρι να γίνονταν έτσι αυτόματα, επειδή θα το πούμε…
Ναι ναι, πολύ ωραία τα λες, χρωστάς να μας πεις τις φήμες που διακινεί η ΑΡΑΝ για τους 30, και να το αποδείξεις αυτό που θα πεις εννοείται.
Κώστας
Είπα εξ αρχής ότι δεν θα επεκταθώ επ’αυτού. Όποιος έχει ακούσει κάτι, ας κρατά μικρό καλάθι. Όποιος δεν έχει ακούσει κάτι ας μη δώσει καμία σημασία σε αυτό που είπα. Κι εσύ μπορείς ελεύθερα να βγάλεις το συμπέρασμα ότι είμαι ψεύτης, ή προβοκάτορας όπως είπες παραπάνω. Νομίζω πως θα το αντέξω :-)
Δυστυχώς η ΛΑΕ κινείται στην κατεύθυνση ΣΥΡΙΖΑ νο2. τόσο σε προγραμματικό, όσο και σε πολιτικό/πρακτικό επίπεδο.
Στα σωματεία ΔΕΝ ξεκόβει από τον ΣΥΡΙΖΑ και το περιεχόμενο της πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ ’12. Μάλλον ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ ξεκόβει οργανωτικά κάπου, και όχι το αντίθετο. Δυστυχώς οι συνδικαλιστές της ΛΑΕ στη μέγάλη τους πλειοψηφία ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ να συμμετάσχουν σε ένα κέντρο αγώνα περα και έξω απο ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ. Και αρνούνται να συμβάλλουν σε μια ουσιαστική κλιμάκωση των αγώνων. ΑΥΤΗ είναι η πραγματικότητα.
Επίσης στις γειτονιές, η μεγάλη πλειοψηφία της ΛΑΕ συμμετέχει κανονικά, στις παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ. Και σε πολλές περιπτώσεις η ΛΑΕ συμβάλλει στην εφαρμογή μνημονιακών πολιτικών (πχ Περιφέρεια Αττικής και όχι μόνο).
Ελα όμως που η ΠΡΑΞΗ σε αυτά τα πεδία θα προσδιορίσει εάν ένα κεντρικό μέτωπο θα είναι ΣΥΡΙΖΑ νΟ2 ή θα αποτελέσει ένα ουσιαστικά χειραφετητικό για τον λαό μέτωπο!
Και η πράξη και στα 2 αυτά πεδία της ΛΑΕ είναι απλά, ΣΥΡΙΖΑ νο2. Κωστή μου ξανασκέψου το σε ΤΙ διαολο κόμμα μπήκες…..
ΑΝΤΑΡΣΥΟΣ
δεν έχω μάθει στην πολιτική αδράνεια ΑΝΤΑΡΣΥΕ, η ΛΑΕ μπορεί να αποτύχει αλλά ειναι απάντηση στην σωστή ερώτηση και όχι ξόρκι για την εργατική εξουσία και μεχρι τότε μνημόνιο και ΕΕ.
επίσης δεν είναι κόμμα
Κώστας
Κώστα μου, έχει κολλήσει η βελόνα φίλε μου και αναμασάς τα ίδια λάθος πραγματα:
α. Ούτε και εγώ έχω μάθει στην πολιτική αδράνεια.
β. ΔΕΝ απαντάς σε αυτά τα συγκεκριμένα που αναφέρω ως έμπρακτα παραδείγματα της ΛΑΕ που πάει ολοταχώς για ΣΥΡΙΖΑ νο2. ποτέ ΔΕΝ απαντάς!!!
γ.Πάλι ψέμματα λές! Εργατική εξουσία και μέχρι τοτε μνημόνια και ΕΕ; Ακου Κώστα για να πούμε και όλη την αλήθεια για την ΛΑΕ: Η ΛΑΕ θέλει μόνο έξοδο απο το ευρώ και όχι απο την ΕΕ, διότι ελπίζει πως αφενός θα συνταχθεί και τμήμα της αστικής τάξης της χώρας με αυτή την θέση και αφετέρου πως θα παραμείνουμε στην ΕΕ. Και πάντα όντας μια ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ Ελλάδα.
Αυτή είναι η θέση της ΛΑΕ.
α)την πολιτική αδράνεια την καταλαβαινει ο καθένας σύμφωνα με το πως καταλαβαίνει την συγκυρία, προφανώς η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν είναι στην πολιτική αδράνεια απλά θεωρεί πως κεντρικό επίδικο είναι η ολοκλήρωση της αντικαπιταλιστικής επανάστασης, σύμφωνα με τα αστικά μαρξιστικά θεωρητικά σχήματα του καταστροφισμού και των αριστερίστικων αντιπολιτέυσεων στον Λένιν δηλ κρίση-επανάσταση-κομμουνισμός.
β)σε όλα έχω απαντήσει, αντιπαλεύουμε την άρνηση αριστερού ρεύματος, ΝΑΡ ΚΚΕ και ΣΕΚ για κέντρο αγώνα, ενώ οι διασπάσεις του ΣΥΡΙΖΑ στο κοινωνικο είναι παμπολες και όχι πάντα με πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης το ΜΕΤΑ έτσι κι αλλιώς δεν είναι … ΣΥΡΙΖΑ, έχει την στάση που είχε πάντα σαν συνδικαλιστική έκφραση του ρεφορμισμού. Η κάθετη ρήξη με τον ΣΥΡΙΖΑ παντού προχωράει με αντιφάσεις και μετράμε σαφώς την πύκνωση του ανεξάρτητου συνδικαλιστικού χώρου, πχ στην ΕΙΝΑΠ. Ότι η ΛΑΕ είναι μνημονιακή επειδή κακώς ο Λαφαζάνης διστάζει να αποκηρύξει τον Γαβρίλη είναι αστείο.
γ)η ΛΑΕ δεν έχει θέση την παραμονή στην ΕΕ. Το πρόγραμμα του παραγωγικού μετασχηματισμού, πως δηλ η ρήξη δεν θα εγκαθιδρύσει απλώς μια καλύτερη δημοσιονομική και μακροοικονομική συνθήκη για “ανάπτυξη και παραγωγική ανασυγκρότηση” είναι μεγάλο και είμαστε στο μηδέν γιατί αντιπαλεύουμε την άρνηση αριστερού ρεύματος, ΝΑΡ, ΣΕΚ και ΚΚΕ για την ανάπτυξη αντιηγεμονικών προταγμάτων (και όχι ηγεμονικών που μπορεί να λένε αυτόνομοι κλπ) στην παραγωγή, την κατανάλωση, την αναπαραγωγή και την διανομή.
Κώστας
Κώστα, θα ξεκινήσω από το Γ που γράφεις: Απο που και ως που η ΛΑΕ παλεύσει για την ανάπτυξη “αντιηγεμονικών προταγμάτων” στην παραγωγή, την κατανάλωση, την αναπαραγωγή και την διανομή;;
ΠΟΥ βλέπεις να τα προωθεί ως αντίληψη όλα αυτά η ….ΛΑΕ; Στο εργατικό κίνημα; Στους αγρότες; Στη γειτονιά; ΠΟΥ; Διότι καλά τα γράφειας αυτά, αλλά εγώ βλέπω την ΛΑΕ να αναπαράγει λόγο και πράξη ΣΥΡΙΖΑ (και μάλιστα και σε κοινά σχήματα) τόσο στο εργατικό, όσο και στις γειτονιές.
Β. Η ανάπτυξη αντιηγεμονικών προταγμάτων είναι πολύ σωστή σαν θεωρία και σαν πράξη, αλλά δεν την κανει η ΛΑΕ. Ούτε ως θεωρία, ούτε και κυρίως, ως πράξη. Αντιθέτως και στα 2 αυτά κρίσιμα πεδία άσκησης πολιτικής, βλέπω μια ΛΑΕ είτε να συγκυβερνά με τον ΣΥΡΙΖΑ σε πολλούς δήμους και στο εργατικό, είτε να καταθέτει κάποιες αόριστες προτάσεις με στόχο απλά, τις εκλογές και την εκλογή (αν έρθει) στην Βουλή. Τπτ λιγότερο μα και τπτπ περισσότερο απο αυτό.
Και αυτό, το έχουμε ξαναδεί: Τέτιες αοριστολογίες τις έλεγε και ο ΣΥΡΙΖΑ και είδαμε που κατάντησε.
Γ. Εννοείται πως ούε το ΚΚΕ ή ή η ΑΝΤΑΡΣΥΑ προωθούν ένα σχέδιο αντιηγεμονίας ή πιο σωστά κατ εμέ, ένα σχέδιο γειωσης και πραγματωσης μέσα στον λαό ενός αντικαπιταλιστικού μεταβατικού προγράμματος. Αυτο το ουσιαστικό βήμα παραμένει ακόμα μετέωρο δυστυχώς και δείχνει ΚΑΙ την ανεπάρκεια ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Ομως τουλάχιστον η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει κατακτήσει την θέση αυτή για διπλή έξοδο απο ΕΕ και ευρώ σε αντιϊμπεριαλιστική/αντικαπιταλιστική κατεύθυνση για τη χώρα, που αποτελεί την μοναδική βάση για την εφαρμογή του αντιηγεμονικού σχεδιου.
ΑΝΤΑΡΣΥΟΣ
ρε σύντροφε ΑΝΤΑΡΣΥΕ είπα ότι το αριστερό ρεύμα δεν έχει τα αντιπροτάγματα σαν στόχο, πρακτική, ιεράρχηση στις πρώτες θέσεις κλπ, μην με αδικείς, την ΛΑΕ την ξεκατινιάζω συνέχεια, και πίστεψε με, όχι μόνο εδώ, και σε κοινές διαδικασίες με σας, όταν βρισκόμαστε. Αρκεί να λέμε δίκαια πράγματα και όχι ότι η ΛΑΕ εφαρμόζει το μνημόνιο, γιατί βγάζετε κοινές ανακοινώσεις μαζί της τότε ? E, το καταλαβαίνει το κακό marketing ο κόσμος του αγώνα, μην νομίζεις ότι τα τρώει.
Κώστας