Απόστολος Λυκεσάς
«Πάρτε το βιβλίο μαζί σας, αυτό το καλοκαίρι, γιατί, όπως έγραφε και ο Πάουντ, «ποίηση είναι οι ειδήσεις που δεν παλιώνουν ποτέ». Η Τζιαντζή φροντίζει να μην παλιώσουν τα νοήματα.»
Στο τελευταίο της βιβλίο με τίτλο «Αποτυπώματα», η Μαριάννα Τζιαντζή (εκδ. Τόπος) συγκεντρώνει εκατό χρονογραφήματα, χρονικής διάρκειας από το 2000 έως το 2013, γραμμένα στην «Καθημερινή» και το «Πριν», σχόλια, για την ξετσίπωτη ευμάρεια και την καταστροφή της, τον ρατσισμό, τους πολέμους, τα μνημόνια, την Αραβική Άνοιξη, τους οθονανθρώπους, μια εποχή της οποίας ζήσαμε τον θρίαμβο και τον βίαιο θάνατο.
Η χρονογράφος καθαρίζει τα γεγονότα από τη φλυαρία των λεπτομερειών, αποτυπώνει το νόημα με ευκρίνεια και επιμέλεια ως μέλος του επίλεκτου σώματος της κοινωνικής σήμανσης. Δηλαδή εντοπίζει τα αποτυπώματα των αληθινών δολοφόνων, ακόμη κι αν αυτοί φορούν «γάντια» ή το άλλοθι του λευκού κολάρου.
Το λέει με τον τρόπο της και η ίδια η Τζιαντζή, όταν σημειώνει πως «δεν ήταν η πρόθεση να αποτυπωθεί το “κλίμα” μιας εποχής. Αυτό που αποτυπώνεται σε τέτοιες περιπτώσεις είναι το βλέμμα με το οποίο ο/η χρονογράφος αντιλαμβάνεται την εποχή του και σχολιάζει επίκαιρα ή και μακρινά γεγονότα, για να επιστρέψει στο σήμερα».
Γι’ αυτό και τούτο το σημείωμα γράφεται κυρίως:
α) για να εξάρει την απόλαυση που προσφέρει η τρυφερή γραφή της Τζιαντζή, η μέθοδός της δηλαδή στην αποκάλυψη των «αποτυπωμάτων» και
β) για να επισημάνει ιδιαιτέρως το υλικό, τη «σκόνη» που απλώνει στα γεγονότα, το λεξικολογικό «Lycopodium», με το οποίο φέρνει στην επιφάνεια τα αόρατα αποτυπώματα.
Υλικά της σκόνης (μεταξύ άλλων): Ο Γκόγκολ και ο Σαχτούρης, ο Γουίτμαν και ο Οντεν και ο Άρθουρ Μίλερ, η Σεχραζάτ.
Πάρτε το βιβλίο μαζί σας, αυτό το καλοκαίρι, γιατί, όπως έγραφε και ο Πάουντ, «ποίηση είναι οι ειδήσεις που δεν παλιώνουν ποτέ». Η Τζιαντζή φροντίζει να μην παλιώσουν τα νοήματα.
Πηγή: efsyn.gr