Για τον σύντροφο, αναρχικό, κομμουνιστή Γιώργο Αγγελετάκη
Από συντρόφους/φισες που τον γνωρίσαμε και πορευτήκαμε μαζί του στα πρώτα χρόνια της οργανωμένης πάλης
Δύσκολη μέρα για όλους εμάς που τον γνωρίσαμε εδώ και 40 χρόνια, από τα χρόνια της ΚΝΕ. Παιδί κομμουνιστή με πολύχρονη εξορία και φυλακή, ήταν μαχητικός, ασυμβίβαστος, με πίστη και ανιδιοτέλεια. Από τότε που ήταν στη ΚΝΕ στις περιοχές του 4ου διαμερίσματος μέλημα του ήταν η οικοδόμηση της οργάνωσης στα εργοστάσια και τους τόπους δουλειάς κι η συνειδητοποίηση των εργατριών/ων. Δούλεψε σε μεγάλα εργοστάσια, μεταξύ των οποίων στην ΕΒΓΑ, όπου ήταν χρεωμενος με εργατική δουλειά. Έστησε οργανώσεις στους εργαζόμενους στο μέταλλο και στον ιματισμό.
Δεσμευμένος στην επαναστατική πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση, δεν θα μπορούσε παρά να ταχθεί με την πλειοψηφία της ΚΝΕ που δεν υπάκουσε το ’89, συμμετείχε στη ΚΝΕ-ΓΡΑΨΑ μέχρι το συνέδριο οπότε και αποχώρησε.
Σύντροφε Γιώργο, καλό ταξίδι. Θα είσαι πάντα μες στη σκέψη και στις καρδιές μας
Ταξικός και ασυμβίβαστος αγωνιστής συνέχισε την πορεία του με πίστη στα ιδανικά του, συμμετείχε και ήταν πάντα στη πρώτη γραμμή σε όλες τις ταξικές μάχες, στο δρόμο και στις συνελεύσεις, στην υπεράσπιση των φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστών/στριων.
Υπήρξε ευθύς και ανθρώπινος στις σχέσεις του με τις/τους συντρόφους και βαθιά τρυφερός στις προσωπικές σχέσεις του,με το ιδιαίτερο χιούμορ και το γέλιο του όταν άκουγε κάτι παράξενο, τον αυθορμητισμό του και τη βαθειά πεποίθηση του ότι όλα θα ανατραπούν.
Σύντροφε Γιώργο, καλό ταξίδι. Θα είσαι πάντα μες στη σκέψη και στις καρδιές μας.
