Βαδίζω και παραμιλώ
Πάνω στους στίχους και τη μου-
σική του Γιάννη Παπαϊωάννου.
Βαδίζω και παραμιλώ
μ’ όσα μας έχουν κάνει
μας καταστρέφουν τη ζωή
μας έχουνε τρελάνει.
Οι νέοι μας πλαντάζουνε
σβήνουν τα όνειρά τους
κι οι μάνες τους οι άμοιρες
τραβάνε τα μαλλιά τους.
Οι γέροι δίχως φάρμακα
και δίχως παρηγόρια
κλεισμένοι στο δωμάτιο
κλαίνε την ανημπόρια
το τέλος περιμένοντας
να τους ελευθερώσει
κι απ’ τα πολλά τα βάσανα
αυτό να τους λυτρώσει.
Κι οι άντρες μαραζώνουνε
δεν ξέρουν τι να κάνουν
τα βάζουν με τη μοίρα τους
το λογισμό τους χάνουν.
Νιώθουν δικό το φταίξιμο
την τύχη βλαστημάνε
μπροστά σ’ αυτό τ’ αδιέξοδο
μ’ ανέμους πολεμάνε
γιατί δεν ημπορούν να δουν
το πρόσωπο του φταίχτη
τ’ αχόρταγο κεφάλαιο
της ζήσης τους τον κλέφτη
κι ενάντια να παλέψουνε
να ελευθερωθούνε
τη μοίρα τους στα χέρια τους
να πάρουν για να ζούνε.
Δεκαπενταύγουστος 2017
ΧρΙστος
