Στη νέα φάση δεν πάμε με «μία από τα ίδια», απαιτείται ισχυρός αντικαπιταλιστικός πόλος
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατεβαίνει αποφασιστικά στη δύσκολη μάχη των εκλογών της 7 Ιούλη. Ζητά στήριξη και ψήφο για ένα ανατρεπτικό μπλοκ δυνάμεων και μια αριστερή εργατική λαϊκή αντιπολίτευση που θα δώσει την μάχη των εργατικών λαϊκών συμφερόντων, απέναντι στο δυσμενή συσχετισμό που καταγράφηκε στις ευρωεκλογές της 26/5 και στη διπλή απειλή που σηματοδοτεί: Με την επιτάχυνση/κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής από την ενδεχόμενη κυβέρνηση της ΝΔ, σε συνδυασμό με την επιχείρηση σταθεροποίησης του πολιτικού συστήματος με ένα νέο αστικό διπολισμό από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και τους δορυφόρους τους με στόχο να οδηγήσουν τον βάρβαρο ευρωμνημονιακό οδοστρωτήρα μέχρι το 2060.
Στον μαχόμενο κόσμο δεν αρμόζει κλίμα κατήφειας και φυγής από τις πολιτικές μάχες, που εμφανίζεται και σε τμήματα της ριζοσπαστικής αριστεράς. Παρά τη σχετική υποχώρηση των εκλογικών της αποτελεσμάτων, η αντικαπιταλιστική επαναστατική αριστερά, είναι κοινωνικά υπαρκτή και πολιτικά παρούσα. Στις εκλογές αυτές παρεμβαίνει με συνολικό πολιτικό σχέδιο για την προετοιμασία των αγώνων της επόμενης ημέρας, για την οργάνωση των μάχιμων δυνάμεων της αριστεράς και του λαϊκού κινήματος.
Έχει τη δυνατότητα να γίνει πραγματικά χρήσιμη στην εργατική τάξη και τη νεολαία. Να στρέψει την προσοχή της στα φτωχά εργατικά λαϊκά στρώματα. Να αναδείξει τις υπαρκτές δυνατότητες και αντιστάσεις, να εκτιμήσει τολμηρά τις επερχόμενες κοινωνικές εκρήξεις και πιθανές εξεγέρσεις.
Αυτό απαιτεί, κατά τη γνώμη μας, μια βαθύτερη συνείδηση και σαφέστερη εκτίμηση, ότι η άνοδος της δεξιάς/ακροδεξιάς, με επιθετικές διακηρύξεις επιτάχυνσης των αντεργατικών, αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην αντιλαϊκή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Που νομιμοποίησε τον ευρωμονόδρομο και τους πυλώνες της αστικής πολιτικής (ΕΕ, αγορά, ιδιωτικοποιήσεις κλπ) με αποτέλεσμα να ενισχυθεί ο πιο αυθεντικός εκφραστής τους. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά στο όνομα της Αριστεράς και σαν κυβέρνηση εφαρμόζει την πολιτική του κεφαλαίου, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, είναι αυτός που διασύρει σε πλατιές λαϊκές μάζες την ιστορία, το αγωνιστικό ήθος, τις αξίες και κάθε έννοια αριστεράς.
Το συμπέρασμα αυτό ενισχύει και η τάση που διασχίζει όλη την Ευρώπη. Από τη μια άνοδος της ακροδεξιάς και από την άλλη υποχώρηση έως και συντριβή όλων των εκδοχών αριστεράς και «αριστεράς» είτε με πολιτικές ουράς και υποταγής στη σοσιαλδημοκρατία (Ισπανία, Πορτογαλία, Βρετανία) είτε με πλήρη περιθωριοποίηση (Ιταλία, Γαλλία κλπ) λόγω δεξιόστροφων επιλογών.
Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμβολή στην αριστερή εργατική λαϊκή αντιπολίτευση
Στην πραγματικότητα βρισκόμαστε ήδη σε νέα πολιτική φάση της ταξικής πάλης, επομένως και του αντικαπιταλιστικού μετώπου. Μιλάμε πλέον για την ανάγκη μιας αριστεράς «όχι από τα ίδια».
Η σημερινή ανατρεπτική Αριστερά οφείλει να «αντλεί την ποίησή της από το μέλλον» και όχι να καθηλώνεται στην αναπαλαίωση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» ή στη «φιλολαϊκή» διαχείριση του υπαρκτού καπιταλισμού. Μιλάμε για ένα μάχιμο πόλο της σύγχρονης επαναστατικής αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής αριστεράς με πλήρη ανεξαρτησία από την αστική πολιτική αλλά και από τα ρεφορμιστικά ρεύματα, που, ταυτόχρονα, δεν θα κλείνεται στα όριά του, δεν θα βράζει στο ζουμί του.
Αντίθετα θα συμβάλλει σε μια νέα μαχόμενη μετωπική συνάντηση του ευρύτερου δυναμικού της αντικαπιταλιστικής αντιιμπεριαλιστικής αριστεράς με γραμμή ανατρεπτικού προγράμματος πάλης, με κέντρο την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος. Που θα συμβάλλει, χωρίς ταλαντεύσεις και τακτικισμούς, στην υπεράσπιση των ιδεών και αξιών της αριστεράς, της ανατρεπτικής, αντικαπιταλιστικής γραμμής, ενάντια στη δυσφήμησή της από τον ΣΥΡΙΖΑ, ενάντια σε κάθε «μετωπική συνεργασία» μαζί του.
Απαιτείται σαφής διαχωρισμός από –τις μονότονα επαναλαμβανόμενες- προτάσεις εκλογικής και πολιτικής συνεργασίας που δεν έχουν προγραμματική βάση και προοπτική ούτε αξιοπιστία στο μαχόμενο κόσμο του κινήματος και της αριστεράς. Η εκλογική συντριβή της ΛΑΕ αποτυπώνει την ήττα της στρατηγικής της για ένα «αριστερό ΣΥΡΙΖΑ» αλλά και της ιδέας του «αντιμνημονιακού, δημοκρατικού, πατριωτικού και αριστερού μετώπου». Ταυτόχρονα η, ιστορικού χαρακτήρα, προγραμματική ανεπάρκεια του ΚΚΕ, αλλά και η άρνηση να θέσει ως στόχο πάλης τη ρήξη και ανατροπή του ευρωμνημονιακού καθεστώτος, καθορίζει τα πολιτικά και εκλογικά του όρια.
Μια νέα, κοινωνικά γειωμένη και πολιτικά ανώτερη, απόπειρα στην κατεύθυνση του αντικαπιταλιστικού πόλου είναι αναγκαία και με αυτή τη λογική απαιτείται ο άμεσος και σχεδιασμένος μετασχηματισμός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για να συμβάλει ακριβώς στην υπόθεση αυτή. Που αποτελεί την αναγκαία προϋπόθεση για τη συσπείρωση της μαχόμενης αριστεράς ενάντια στον αστικό διπολισμό ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ και δορυφόρων. Για να αλλάξει ο συσχετισμός στο κίνημα και την αριστερά. Για να «μην πάει σπίτι του» κανένας αγωνιστής που απογοητεύεται από τον εκφυλισμό του ΣΥΡΙΖΑ, την κρίση των ρεφορμιστικών σχεδίων αλλά και την προγραμματική ανεπάρκεια της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.
Με στρατηγικού χαρακτήρα τομές για την αναγέννηση της κομμουνιστικής ελπίδας, για τη συμβολή σε ένα σύγχρονο επαναστατικό πρόγραμμα κομμουνιστικής απελευθέρωσης, που θα δίνει προοπτική και έμπνευση στον καθημερινό αντικαπιταλιστικό αγώνα. Με την προβολή, βαθύτερη επεξεργασία και σύνδεση του αντικαπιταλιστικού προγράμματος με τα μαχόμενα τμήματα της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας, ως αφετηρίας για την ανασυγκρότηση και αντεπίθεση της μαχόμενης αριστεράς και του μαζικού κινήματος. Στη βάση αυτή είναι απολύτως αναγκαία και επείγουσα η αυτοκριτική τοποθέτηση μας ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όσον αφορά στο πρόγραμμα, τη φυσιογνωμία και τη δημοκρατική της λειτουργία για το ξεπέρασμα της δικής της κρίσης.
Γνωρίζουμε καλά ότι οι εκλογές δεν λύνουν τα λαϊκά προβλήματα. Γνωρίζουμε, επίσης, ότι αποτελούν, στο έδαφος του συστήματος, μια συνολική πολιτική αντιπαράθεση προγραμμάτων τόσο του αστικού όσο και του εργατικού στρατοπέδου.
Με το δικό της συνολικό πρόγραμμα πάλης η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απευθύνεται στους εργαζόμενους και τη νεολαία, στους συναγωνιστές μας στο εργατικό και λαϊκό κίνημα, στον κόσμο που συμμετείχε, στήριξε και ψήφισε τις περιφερειακές και δημοτικές αντικαπιταλιστικές κινήσεις. Σε όσους, ιδιαίτερα, αναζητούν μια άλλη ανατρεπτική αριστερά μπροστά στα αδιέξοδα και την οριστική διάψευση της πολιτικής των οργανωμένων ρεφορμιστικών σχεδίων.
Να συμβάλουν με την ψήφο, τη στήριξη και τη συμμετοχή τους στην ανατροπή του ευρωμνημονιακού καθεστώτος και των διαχειριστών του, σε μια νέα ελπίδα ζωής και προοπτική απελευθέρωσης.
Πηγή: ΠΡΙΝ
Ο ισχυρός αντικαπιταλιστικός πόλος υπάρχει και είναι ο μόνος που παλεύει.
Οι υπόλοιποι, …ραντεβού στα γουναράδικα τη Δευτέρα 8/7.
Εγώ λέω οι δυνάμεις που αντιλαμβάνονται το αδιέξοδο των προσπαθειών ανασύνταξης της αριστεράς και του κινήματος μετά την ήττα του 15 αρχικά είναι αυτές που πρέπει και μετεκλογικά, μετά την νέα ήττα του Μαιου- Ιουλίου 2019 να βάλουν πλάτη. Απαραίτητη προϋπόθεση όμως είναι να ήταν στον αγώνα εώς το 15 ή να κάνουν αυτοκριτική για την στάση τους της αριστερίστικης άρνησης της ρήξης με την ΟΝΕ την ΕΕ και τον ιμπεριαλισμό σαν ανατροπή του πυρήνα της αστικής πολιτικής, άρα το ΚΚΕ, όση έλξη και να ασκεί σε απογοητευμένους αγωνιστές αλλά όχι στον λαό όπως φάνηκε στις 26, δυστυχώς αυτοαποκλείεται. Πραγματικά λυπάμαι που το λέω, γιατι αλήθεια το προσπάθησα πολύ αυτή την φορά, πήγα και σε προεκλογικές συγκεντρώσεις του ΚΚΕ, μίλησα με κόσμο, με στελέχη του κλπ. Μίλησα πολύ και με συντρόφους που το στηρίζουν δημόσια. Βλέπω και μια πολύ ωραία εκστρατεία, ωραία σποτάκια, ωραίος λόγος πολλές φορές, με την καλή έννοια δεξιόστροφος με την έννοια δηλ πως ξαναμιλάει για ΕΕ και έχει έναν λόγο πιο γειωμένο στην ζωή απ ότι μέχρι το 15 αλλά και ? Κατανοητή η ανάγκη για ένα ορατό αποτέλεσμα, αλλά και ? Απεργοσπασίες τύπου ΟΛΜΕ 13 ή αγρότες 16 αποκλείονται ? Και ως που θέλουμε το κίνημα να ανέβει και ποιες αντιθέσεις να οξυνθούν και πόσο ? Νέα επεισόδια κρίσης της ελληνικής και ευρωπαικής Πολιτικής Οικονομίας με κέντρο την Νομισματική ¨Ενωση κάθε άλλο παρά αποκλείονται, τι θα πει τότε το ΚΚΕ ? Προφανώς τα ίδια, δεν προβλέπεται αλλάγή της στρατηγικής των 19-20ων Συνεδρίων και του Προγράμματος του ΚΚΕ. Δεν είναι ο μόνος που παλεύει Ηλία το ΚΚΕ, είναι ένας από τους πολλούς που παλεύει στον γάμο του Καραγκιόζη, αυτό είπε ο λαός στις 26 και αυτό λέει συστηματικά από το καλοκαίρι του 15
Εγώ προτείνω λοιπόν όσοι το βλέπουν το αδιέξοδο κάτι να κάνουν, όσοι ξέρουν πως υπάρχει νέα στρατηγική ήττα της αριστεράς και του κινήματος η οποία έχει πια μοναδικούς φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς το ΚΚΕ την ΛΑΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ (τους λέω με σειρά Σ15 και όχι ιεράρχησης ευθυνών) να κρατήσουν τις αποστάσεις τους από τα μέτωπα είτε έδειξαν την ελάχιστη ενσυναίσθηση της κατάστασης μετά τις 26 (ΛΑΕ) είτε όχι (ΑΝΤΑΡΣΥΑ). Ας βγουν και κάποιες ανακοινώσεις κουτσής στήριξης από όσους το κρίνουν αλλά μέχρι εκεί και αν καλά είδα τα ψηφοδέλτια μέχρι εκεί είναι το πολύ η στήριξη που παρέχεται. Το κέντρο βάρους πρέπει να είναι έξω από τις μετωπικές συσπειρώσεις άταφους νεκρούς, πρέπει να έχουμε στις 8 Ιουνίου δυνάμεις που με συνέπεια πολύ καιρό πριν τον Μ19 προειδοποιούσαν για το που πάμε και τις έχουμε Ε, δεν έχουμε λόγο αυτές οι δυνάμεις να κονταροχτυπηθούν εκλογικά μεταξύ τους στις 7. Διότι η εκλογική μάχη δημιουργεί και πολιτικές ιδιοτέλειες, θεμιτές και ψυχολογική απομάκρυνση, και οι δυνάμεις που πρέπει από τις 8 να είναι το κέντρο μια μακράς, δύσκολης και αβέβαιης διαδικασίας ανασύνθεσης της αντιιμπεριαλιστικής αριστεράς, του κινήματος και της κομμουνιστικής αναφοράς να είναι έμπρακτα πιο κοντά μεταξύ τους απ ότι είναι με τις μετωπικές συσπειρώσεις ζόμπι.
Αλλά πρέπει να πάμε να ψηφίσουμε στις 7 με το μάτι στην αριστερά της επόμενης μέρας και όχι την πανκοινωνική καταγραφή διαμαρτυρίας. Και να είμαστε δίκαιοι και όχι μικρόψυχοι σύντροφοι του ΝΑΡ, η αναπροσαρμογή του λόγου της ΛΑΕ σε χρόνο dt δεν είναι ασήμαντη, όπως δεν είναι ασήμαντη και η χωρίς δισταγμό διαθεσιμότητα πρώην υπουργών να γίνουν συνειδητά πια εξωκοινοβουλευτική αριστερά. Δεν μου αρκεί προσωπικά για να στηρίξω την ΛΑΕ συνολικά πολιτικά και οργανωτικά και εξήγησα πως άλλη είναι η συσπείρωση δυνάμεων που μπορέι να αλλάξει την συζήτηση στην αριστερά και όχι τα συντριμια της ΛΑΕ αλλά όσο περνάνε οι μέρες και χαζεύω λίγο και youtube τον Χουντή να δίνει την μάχη να επικοινωνήσει πως κάτι προσπαθεί να στηθεί, λέω να την ρίξω την ψήφο μου. 0,5, ας είναι, σάμπως η πρώτη μου φορά θα είναι ? Αφού δεν θα το έχουμε το ΚΚΕ στην αναγκαία ανασύνθεση από τις 8 καλύτερα να ψηφίσουμε για αριστερά και όχι πανκοινωνικά
Ελπίζω να καταγραφούν ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΛΑΕ όσο καλύτερα γίνεται και οι σχετικά αποστασιοποιημένες τους δυνάμεις να επιβάλλουν επιτέλους μια άλλη κατάσταση μεταξύ τους από τις 8
Κώστας
Πραγματικά δεν το βλέπω να υπάρξει κάποιος να δεχτεί ξανά κάπου την ηγεσία του Αριστερού Ρεύματος ως συνομιλητή. Και γιατί να τους τη χαρίσει άλλωστε.
Γιώργο το ΑΡ είναι ένας από τους πολλούς που έχουν να παίξουν έναν ρόλο για την ανασύνθεση της αριστεράς και του κινήματος. Ένας από τους πολλούς ασήμαντους ο καθένας μόνος του και ασήμαντοι και όλοι μαζί. Χρειάζεται γκρέμισμα και χτίσιμο στην αριστερά και το κομμουνιστικό κίνημα ,άλλες νοοτροπίες, δομές, διαδικασίες, άνθρωποι, σχέσεις με το ενσώματο κίνημα στους κοινωνικούς χώρους και άλλη σχέση με μια επαναστατική στρατηγική, αλλά τα μπάζα έχουν αξία.
Αυτό που λες, ενημερωτικά σου απαντάω, δεν ισχύει, οι συντριπτικά περισσότεροι συνομιλούν με το ΑΡ
Κώστας
Δεν ξερω αν το ΑΡ θα βαδισει ολοκληρο την επομενη των εκλογων.Αν για τον Χουντη ειναι ευκολη η προσεγγιση με την ανταρσυα για τον Λαφαζανη δεν ειναι (ασε που δεν τον θελουν) .Επισης στελεχη στυλ Βαλαβανη ειναι ιδεολογικα πιο κοντα στον συριζα.Αρα δυσκολη θα ειναι η επομενη μερα
Δεν έχει κανένα νόημα με ανθρώπους που έχουν χρηματίσει βουλευτές, ευρωβουλευτές, υπουργοί. Όποιος πάει να κατέβει μαζί τους θα χαθεί κι ο ίδιος. Θα γελάει ο κόσμος και με όποιον δεν ξεφτιλίστηκε ακόμη. Όσο για αυτούς που εκτέθηκαν ήδη μια-δυο, η τρίτη θα είναι η φαρμακερή, μετά σου βγήκε τ’ όνομα.
Και όχι, η πτέρυγα αυτή ήδη από το ’80 δεν είχε κανένα ρόλο να παίξει πέρα από καταστροφή, επιτέλους τελειώσανε. Τα μπάζα δεν έχουν αξία είναι μπάζα. Τα σπίτια είναι κάτι πολύ παραπάνω από μπάζα το ένα πάνω στο άλλο.
Μπορεί με το ΝΑΡ να με χωρίζει χάος, αλλά έχουν κρατήσει τη καλή παράδοση του ΚΚΕ σε θέματα συνέπειας, τουλάχιστον στα τόσο χοντρά.
Γιώργο θεωρώ άστοχη την σύγκριση που κάνεις ανάμεσα σε μια οργάνωση της επαναστατικής κομμουνιστιικής αριστερας και μια της επισημης ρεφορμιστικής. Και γω το ΝΑΡ προτιμώ όχι απλά για να κάνω μαζι του κοινή δράση αλλά για να δω όρους στρατηγικής κομμουνιστικής ενότητας. Το ΑΡ είναι σε άλλο επίπεδο συμμαχίας και καλώς. Μόνο μια πολιτική στρατηγική ξεπατικωμένη από τον τριτοπεριοδισμό αρνείται εξ ορισμού συμμαχίες με τον ρεφορμισμό. Καμία σχέση δεν έχει ο ρόλος του ΑΡ στην πολιτική ταξική πάλη από το 2010 με τους λεγόμενους Ανανεωτικούς του ΚΚΕ της δεκαετίας του 80 πάντως, λες μερικά εντελώς ανιστόρητα πράγματα. .Κατά τα άλλα παραμένει μια τάση που δεν είναι το καθοριστικό το ότι εγώ επιμένω να την λέω ρεφορμιστική, αλλα το ότι είναι γραφειοκρατική στα κινήματα και αναπτυξιολαγνική στο πρόγραμμα. Η δε ΛΑΕ διαλύθηκε με την ευιθύνη της και όχι ατομικά του Λαφαζάνη και ας ήταν στην προμετωπίδα των αρνητικών της. Τον ανέχτηκαν και τον χρεώνονται, όσο και αν ξύπνησαν αργά. Οι προσπάθειες τεχνητού αποκλεισμού της όμως είναι προσπάθειες άλλων σκληρών επαγγελματικών γραφεικρατιών της αριστεράς, είναι προσπάθειες χωρις πολιτική ηθική και κοινωνικό ακροατήριο που εκθέτουν βαριά όσους τις επωμίζονται
Θοδωρή ο Λαφαζάνης είναι σαφώς συμβολικά στο ΑΡ και την ΛΑΕ και η Βαλαβάνη δεν είναι, και δεν ήταν ποτέ της, στο ΑΡ. Οι απόψεις της δεν είναι τόσο πολύ προς ΣΥΡΙΖΑ αλλά για μια αντιμνημονιακή ενότητα αλλά όχι όπως το λέει ο Λάφα με Καζάκηδες. Μάλλον όπως το λέει ο Αλαβάνος τελευταία, με τον Βααρουφάκη βασικά ήταν ο βασικός στόχος Αλέκου Νάντιας να πιέσουν τα πράγματα να γίνει συμμαχία
Κώστας
Κώστα, γράφεις παραπάνω (27/06/2019 at 00:32):
[…] η αναπροσαρμογή του λόγου της ΛΑΕ σε χρόνο dt δεν είναι ασήμαντη, […]
Για κάνε μας μια καταγραφή (ένα, δυο, τρία κ.λπ.) αυτών τών αναπροσαρμογών κατά την άποψή σου.
Λεφτ αν εννοείς να επιδωθώ σε μια λεξομαχία μεταξύ ντοκουμέντων δεν θα το κάνω, για πολλούς λόγους
1)δεν με αφορά, βαριέμαι, ψάχνω λόγους να την ψηφίσω με 1/4 καρδιάς, σιγά μην κάτσω να κάνω και δουλειά να αποδείξω ότι τα πράγματα βελτιώθηκαν σε έναν συμμαχικό χώρο που τελείωσε την πορεία του
2)και οι προηγούμενες αποφάσεις καλές ήταν, ο πολιτικός τόνος έχει αλλάξει
Απλά οι καινούριες αποφάσεις προσθέτουν στα αίτια της συντριβης την θολή απεύθυνση ταξικά και πολιτικά. Η άλλη γραμμή ερμηνείας που προτάθηκε ήταν η ακριβώς αντίθετη, πως η ΛΑΕ ήταν πολύ ταξική, πόλύ αριστερή, όχι αρκετά μπατριωτική. Ήταν η γραμμή Λαφαζάνη- ΔΗΚΚΙ
Τι ακριβώς θα γίνει μέχρι την Συνδιάσκεψη δεν το ξέρω, και δεν με αφορά πολύ. Ούτε αποκλείω επιβιώσεις του παλιού μέσα στο νέο, δεν θα είχα και σχέση με την διαλεκτική αν το έκανα Ειδικά όταν επιμένω να λέω πως τελείωσε η ΛΑΕ και κοιτάμε την επόμενη μέρα το παλιό θα βγαίνει όποτε ανοίγει το στόμα του ο χ Στρατούλης. ¨Όμως αν κάνουμε μια συνολική αποτίμηση του τι έχει αλλάξει στην ΛΑΕ από τις 26 η γενική κατεύθυνση είναι αυτή που λέω.
Έτσι το βλέπω εγώ, πες και εσύ. Μην ξαναπείς όμως για υποκριτικές αποφάσεις που τους χωράνε όλους και λέει ο καθένας τα δικά του, δεν θα είχε παραιτηθεί ο Λάφα, δεν θα είχε φύγει το ΔΗΚΚΙ, δεν θα ήταν η ΛΑΕ μετά την πανωλεθρία.
Δυστυχώς για σένα τα πράγματα πήγαν ακριβώς όπως έλεγα. Όχι πως είχα την παραμικρή αμφιβολία ΄ή πως πανηγυρίζω ή πως ελπίζω στην ευθυκρισία σου να το παραδεχτείς. Σηκωθήκανε τα αγγούρια και πλακώσανε στο ξύλο τον μανάβη. Εϊναι όμως λίγα, αμήχανα, ηττημένα και σε σπασμένο καφάσι, θέλει δουλίτσα εκτός καφασιού μαζί με άλλα αγγούρια.
Κώστας
Να δεις ότι τα δύο κομμάτια που προέκυψαν ΑΡ-ΑΡΑΣ και κάτι λίγα ακόμη από τη μία και ΕΠΑΜ-ΑΚΚΕΛ-ΔΗΚΚΙ και κάτι λίγα ακόμη από την άλλη, θα πάρουν λιγότερες ψήφους και τα δύο μαζί από ό,τι πήρε η ΛΑΕ στις εύρω. Εμένα φυσικά δε με αφορά ούτε το ένα, ούτε το άλλο.
Γιωργο μπορει για τους αριθμους να εχεις δικιο αν κ ελπιζω να πεσεις εξω.Η διαφορα των δυο σχηματων ειναι στην προοπτικη.Το πρωτο κατεβαινει στις εκλογες για να συντριβει ,να καβει εκαθαρισεις κ να .ενταχθει στην Ανταρσυα.Το δευτερο φιλοδοξει να γινει ισχυρος πολος (μαζευοντας και κομματια που θα περισεψουν απο την Λαε). Για μενα μακαρι αν κ ο δρομος ειναι μακρυς κ τα εμποδια πολλα.Οπως κ να ειναι η ζωη θα δειξει….
Δε μπορεί να πάει έτσι. Για μένα θα έπρεπε χωρίς αρχηγισμούς, να μη χάνουν χρόνο περιμένοντας τη κάθε Κωνσταντοπούλου, να μαζευτούν οι σφραγίδες ποικίλης ύλης και να κατέβουν, σε φάση Αγανακτισμένων, τουλάχιστον οι έντιμοι.
Σε κάθε περίπτωση, άνθρωποι που έχουν διατελέσει βουλευτές και ευρωβουλευτές δεν κάνουνε, και αυτό αποδεικνύεται και στη πράξη, οι στελεχάρες για όποιον λόγο, δεν ενδιαφέρονται για την άποψη των απλών πολιτών από κάτω, πρόβατα ψάχνουνε.
Επίσης θεωρώ ότι θα χρειαζόταν ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής να κάνει προεδρείο, υπάρχουν ορισμένοι τέτοιοι, αλλά ούτε κάτι τέτοιο θα γινόταν δεκτό από κανέναν, με τη γενικότερη απάντηση “ο τάδε είναι καλός κύριος, αλλά ο κόσμος δε ψηφίζει τους καλούς κυρίους”.
Γι’ αυτό οι “πατριώτες” κατεβαίνουν μόνοι, οι “οικολόγοι” πήγαν να κατέβουν μόνοι, άλλοι δε κατεβαίνουν καθόλου, άλλοι προσκολιούνται σε μεγαλύτερα και πάει λέγοντας. Άρα δεν έχει κανένα νόημα.
Με κάθε ειλικρίνεια θα το’ ριχνα και στις βουλευτικές ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά δε μπορώ να στηρίξω ανθρώπους που δηλώνουνε να μην έχουμε ΑΟΖ, λες και πρέπει να ζητήσουμε και συγγνώμη εν τέλει, που τολμάμε να υπάρχουμε και να’ χουμε και δικαιώματα ως κράτος, αυτή είναι λογική παρέας, όχι πολιτικού φορέα με κάποια προοπτική.
Προσωπικά πλέον αδιαφορώ για όλα τα υπάρχοντα σχήματα, άλλο οι φιλικές σχέσεις και άλλο η ψήφος.
Για μένα ο μόνος που απευθύνεται στο κόσμο με όρους πολιτικού σεβασμού, ασχέτως αν αυτά που λέει στέκουν ή όχι, είναι ο Γιάνης.
Λυγκουνάκη παιδί μου, λάλησες από τη ζέστη?
Ο Βαρουφάκης, τον λαό τον βλέπει αφ υψηλού, με συγκατάβαση. Όπως ο καλόκαρδος εύπορος αστός, που στο πίσω μέρος του μυαλού του κρατάει το ενδεχόμενο να υπάρχει παράδεισος ή κόλαση και βλέπει με συμπάθεια ένα φτωχαδάκι στο δρόμο.
Ξέχασες τη φωτογράφηση στο “Paris Match”, με την κυρά του, μες την καλή χαρά και οι δυό, με την πιατέλα με τις τσιπούρες, την ώρα που πολύς κόσμος, είχε φτάσει να ψάχνει για φαγητο στα σκουπίδια?
Λαθραναγνώστη, προφανώς και ο Γιώργος έχει λαλήσει από τη ζέστη. Αλλά, δεδομένου ότι έχει περάσει από τη νεολαία σας, εσείς είστε οι τελευταίοι που “δικαιούστε δια να ομιλείτε”.
Εικόνα σας είναι ο Γιώργος και σας μοιάζει!
https://www.youtube.com/watch?v=KPW6JSLvqWA
Φίλε μου Γιώργο, αυτό δεν είναι απάντηση σε όσα έγραψα. Γιατί αυτά που έγραψα βασίζονται σε διηγήσεις δικές σου, σχετικά με τις συνθήκες λειτουργίας της ΚΝΕ (τουλάχιστον της σπουδάζουσας, στην οποία κι εσύ ανήκες, όσο ήσουν μέλος της) και σε όλα τα απίθανα σχόλια που έχεις γράψει εδώ κατά καιρούς, από την εποχή που εμφανίστηκες. Ειλικρινά σου μιλάω, δέκα χρόνια plus στο πολιτικό διαδίκτυο τέτοια σύγχυση δεν έχω ξαναδεί. (Ένα μόνο σού λέω: ο Σ.Τ., που σε ακολουθεί ως δεύτερος, σε ακολουθεί από ανυπολόγιστα μακρινή απόσταση…)
Πολλοί άνθρωποι δε καταλαβαίνουν ότι δε λειτουργούμε όλοι με ιδεολογικούς άξονες, παρά μόνο σε πολύ αδρές γραμμές. Αφού επιμένεις να αναφέρεσαι στο θέμα της ΚΝΕ, θα σου απαντήσω για άλλη μια φορά, ότι η τότε ΚΝΕ είχε χρήσεις για ανθρώπους σαν εμένα ας πούμε, που ποτέ δεν ισχυριστήκαμε ότι είμαστε κάτι παραπάνω από την απλή κοινή γνώμη. Δεν έχουμε φιλοδοξίες να είμαστε όλοι “πρωτοπόροι” κατά κάποιον τρόπο. Με τύπους σαν εμένα έφτασε για πρώτη φορά μετά από τη περεστρόικα να ξανακαβαλήσει το μισό εκατομμύριο ψήφους.
Είπα πως σε ένα περιβάλλον για μένα πολιτικού ξεπεσμού, ο Βαρουφάκης για μένα είναι ένας ευγενικός κύριος και αυτό κάτι μου λέει. Δεν είπα ότι με εκπροσωπεί πολιτικά. Αυτή τη στιγμή μέσα σε αυτό το κυκεώνα των αλληλουβριζόμενων δεν υπάρχει ούτε ένας που να με εκπροσωπεί πολιτικά, δεν υπάρχει ούτε ένας που να εκπροσωπεί τον common man, όπως συνηθίζω να λέω.
Σε αντίθεση με το τι μου λες εσύ πάντως, εγώ ξέρω για τον εαυτό μου ότι λέω 15 χρόνια τώρα το ίδια, και θα συνεχίσω να λέω τα ίδια, ακόμα και αν έχουν διαλυθεί γύρω μου πολιτικά τα πάντα. Και αν έχω λάθος, μη παλεύεις να πείσεις εμένα που πλέον είμαι και προκατειλημμένος απέναντι στα κόμματα, βγες στο δρόμο και πείσε τον πρώτο άσχετο.
Και σε αντίθεση με πάρα πολλούς πρώην συντρόφους μου, σε συμφωνία όμως με τεράστιες μάζες στον έξω κόσμο, δε θεωρώ τη ψήφο δικαίωμα, ότι με ελεούν κιόλας που με καλούν κάθε κάποια χρόνια να επιλέξω ανάμεσα σε σεταρισμένες επιλογές. Αν υπάρχει κάτι που να με καλύπτει έστω κάπως, το στηρίζω, αν όχι, δεν το στηρίζω και το επιχείρημα “στηρίχτε μας για να υπάρχουμε και αύριο” δε μου λέει απολύτως τίποτα. Αν ήθελες φίλε μου να υπάρχεις και αύριο, τότε ας μου έδινες λίγη προσοχή όταν σου μίλαγα.
Το ξέρεις αυτό που λένε ότι “πέρασε και δεν ακούμπησε”?
….όπως και τόσοι άλλοι άλλωστε…..
Που να δεις όταν δε θα σας έχει μείνει κανείς για να ακουμπήσετε εσείς κάπου. Μείνετε με τη θρησκεία σας, υπάρχουν πολλές σέχτες σ’ αυτή τη χώρα.
Αλλά οι συνδρομές και οι τσάμπα εργατοώρες μας δε σας χαλάγανε, να τα λέμε κι αυτά. Με αυτές ταϊζατε τα επαγγελματικά σας στελέχη. Πάρτε το χαμπάρι, μας χρωστάτε, δε σας χρωστάμε.
Και εν τέλει αν θες, ρώτα αυτούς που “ακουμπήσανε” και είναι ακόμη στο κόμμα, αλήθεια γιατί πιστεύουνε ότι η τότε ΚΝΕ διαλύθηκε. Να δούμε, αν η αφήγηση τους όταν δε θα τους ακούει κανείς, θα είναι τόσο διαφορετική από τη δική μου.
Και όχι Λεφτ δεν τους μοιάζω. Δώξα τω Θεώ, κι εγώ και πάρα πολλοί άλλοι δεν μοιάζουμε σε αυτούς τους ανθρώπους.
Λυγκουνάκη, τόσο “τσίπης” είσαι?
Άλλοι αναλογίζονται την ψυχή τους που έδωσαν στο κόμμα, την πίστη τους σ αυτό κι εσύ αναλογίζεσαι τις εργατώρες και τις συνδρομές? Με επιβεβαιώνεις πανηγυρικά ότι από κει μέσα, πέρασες και δεν ακούμπησες…..
Λυγκουνάκη, μετά την απομάκρυνση από το ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.
Την πάτησες!
Λυγκουνάκη, μην ξαναψηφίσεις ΚΚΕ. Ούτε σε σωματείο.
(Γιατί για τίποτε περισσότερο δε σε έχω, σύμφωνα με τα λεγόμενά σου.)
Θα κάνεις κακό και στο ΚΚΕ και στον εαυτό σου.
Άσε ρε λαθραναγνώστη που θα μιλήσεις και για τσίπηδες, που στο Φεστιβάλ βαράγαμε δεκάωρα και δεν είχαμε ούτε σαπούνι ούτε να πλύνουμε τα χέρια μας ούτε όσοι ψήναμε σουβλάκια, και μας λέγαν “ό,τι φάτε το πληρώνετε”. Που πριν κάτι χρόνια μου ζητήσανε βοήθεια ξανά γιατί δεν είχαν άτομα, τους λέω ναι και μετά θέλαν να τους πληρώσω και εισιτήριο. Για πες μου το σαπούνι σας φαίνεται ακόμα ακριβό;
Λαθραναγνώστη, άσε τα παραμύθια, παλιώσανε. Ένας είσαι αντικειμενικός σε αυτό και λες την αλήθεια. Γενικά, προσπαθώ να μην αναφέρομαι, όταν όμως ακούω διάφορα απαντάω. Και πίστεψε με, είχα χρόνια που δεν ασχολιόμουν, αλλά τώρα που ξαφνικά μας θυμηθήκαν όλους, ξυπνάνε τα πάθη. Το αν θα το ψήφιζα τώρα σε σωματείο, τι να σου πω, μπορεί και να το’ κανα χωρίς να το συζητήσω όμως.
Και λαθραναγνώστη άσε τη ποίηση. Η επιλογή του ΚΚΕ να κάνει ανοίγματα στα σχολεία και τις σχολές εκείνη την εποχή ήταν πολιτική και μας μάζωξε με ορισμένα κριτήρια, δεν ερχόταν ο καθένας. Η επιλογή μας να πάμε ήταν επίσης πολιτική. Η επιλογή μας να χωρίσουμε τα τσανάκια μας ήταν και αυτή πολιτική.
Για τις πολιτικές μου επιλογές δεν έχω μετανοιώσει. Αλλά τα μικρά, τα υλικά, ναι τα κλαίω.
Είσαι ανεκδιήγητος. Μετά από αυτά που γράφεις για τα σαπούνια και τις εργατώρες, πραγματικά θα φοβόμουν να με κεράσεις ακόμα κι έναν καφέ
Τα σουβλάκια του φεστιβάλ να φοβάσαι. Και δεν είμαι ανεκδιήγητος, μια χαρά διηγούμαι, διηγήσου μας και εσύ κάτι αν θες που να αναιρεί αυτά που διηγούμαι εγώ. Άντε.
Μη με… φοβάσαι λαθραναγνώστη. Όσοι ήταν να με… φοβηθεί το μάτι τους, εμένα και κάτι άλλα παιδιά, μας… φοβήθηκε πριν δέκα χρόνια. Το πρόβλημα είναι ότι πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όσους έχουν μείνει στο ΚΚΕ δεν τους.. φοβάται πλέον κανείς.
Θα σου πω κάτι που με αφορά. Πολλοί άνθρωποι στην Ελλάδα, το ότι έχουν ακόμα σπίτι και μένουνε, το χρωστάνε στο ότι υπάρχουμε ακόμα κάτι λίγοι στη χώρα που άμα λάχει μας… φοβούνται. Ίσως ανήκεις και εσύ ή κάποιος γείτονας σου σε αυτή τη κατηγορία. Τα τελευταία χρόνια που το ‘κανα κι αυτό, μία φορά είδα σε βίντεο οργανωμένες δυνάμεις του ΚΚΕ (σε γειτονιά, όχι στο Αθηνών που πηγαίναν όλοι για διαφήμιση) να εμφανίζονται, όχι στη πρώτη γραμμή που έπεφτε το ξύλο, φωνάζανε νόμος είναι το δίκιο του εργάτη πίσω στη γωνία του δρόμου, να μπορούν να στρίψουν να τρέξουν εύκολα.
Μείνετε στις βραδιές ποίησης λαθραναγνώστη. Ως εκεί είστε.
Είναι ο μόνος που κρατά ένα επίπεδο πολιτικής ευγένειας. Δεν είπα ότι με εκπροσωπεί. Δεν υπάρχει πλέον κανείς που έστω να πλησιάζει στο να με εκπροσωπεί.
Μα, όταν λέει αυτά τα πράγματα, υπάρχει περίπτωση να σέβεται το ακροατήριό του?
Αυτά που λέει μπορεί να είναι δεξιά, αλλά έχουν μια εσωτερική συνέχεια και, πράγματι, απευθύνονται σε ολόκληρο το πολιτικό φάσμα, πράγμα που εμένα μου αρέσει.
Επίσης Γιώργο το ψεκασμένο που αναφέρεις δεν αφορά την ΛΑΕ η οποία δεν ξέρω πόσο θα πατώσει, καλύτερα να μην κατέβαινε.
Κώστας
Δε κατάλαβα σε τι αναφέρεσαι, γενικά όμως απάντησα από πάνω στο Θεόδωρο.
Φυσικά βέβαια, αν τους είχε μείνει η παραμικρή εντιμότητα εκεί μέσα, θα έπρεπε να γράψουν συνεργασία ΑΡ-ΑΡΑΣ (και ίσως ΑΡΑΝ;) και να κατέβουν έτσι. Η Λαϊκή Ενότητα δεν υπάρχει πια, όλοι οι άλλοι έχουν αποχωρήσει ή έχουν κάτσει στην άκρη και δε μιλάνε.
Σε κάθε περίπτωση το να έχεις συνθλιβεί και μετά από μερικές βδομάδες να ξανακατεβαίνεις με το ίδιο έμβλημα και μέσες-άκρες το ίδιο πρόγραμμα, είναι σαν να δηλώνεις κατάμουτρα στο κόσμο τι πιστεύεις γι’ αυτόν. Δλδ τι θα έπρεπε να γίνει για να καταλάβεις ότι δε σε γουστάρουνε, να σε πάρουν με τα μαρούλια; Έχεις περάσει πλέον στη κατηγορία της πολιτικής κολλιτσίδας.
Γιώργο έκανες κάποια προγνωστικά για το άθροισμα 2 ψηφοδελτίων, της ΛΑΕ και ενός ψεκασμένου και σχολίασα την κατά την γνώμη μου πάρα πολύ χαμηλή ευστοχία του πολιτικού σου σχολίου, ασχέτως του αν τα νούμερα θα είναι αυτά.
Δεν τίθεται θέμα τυπικής ή ουσιαστικής νομιμοποίησης της ΛΑΕ να κατεβαίνει ως ΛΑΕ στις εκλογές, είναι δεδομένες και οι δύο. Στα ψηφοδέλτια υπάρχει και λίγο ΚΔ αν και λέει πως ήταν κατά του κατεβάσματος όπως γίνεται, δεν υπάρχει ΑΡΑΝ, δεν ξέρω αν θα ανακοινώσει ψήφο αλλά αυτοί οι 4 είναι η ΛΑΕ, κανείς δεν αμφισβητεί πως οι αποφάσεις μετά τις ευρωεκλογές είναι τυπικά και ουσιαστικά δημοκρατικές. Μάλιστα είναι η πρώτη φορά που ο πολιτικός λόγος της ΛΑΕ απηχεί τις θέσεις της, μάλλον είναι η πρώτη φορά που αυτό που κατεβαίνει είναι πιο κοντά στην αληθινή ΛΑΕ. Δεν είναι αυτός ο λόγος που δεν έπρεπε να κατέβει, η τυπική και δημοκρατική νομιμοποίηση, υπάρχουν 100%. Επίσης δεν είναι οι 30.000 ψήφοι, ούτε για την ΛΑΕ ούτε για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ο λόγος που δεν έπρεπε να κατέβουν και οι δύο, ή ιδανικά να κατέβουν μαζί, είναι πως έπρεπε να δώσουν το μήνυμα της υπέρβασης τους, της ανάγκης υπέρβασης της κατάστασης στην αριστερά. Στο όνομα των 180.000 ψήφων στις περιφερειακές έπρεπε να υπάρξει άλλος σεβασμός στους 180.000 και όχι στο ότι ήταν μόλις 60.000. Έπρεπε ή να κατέβουν μαζί, ή να πουν δεν προλαβαίνουμε και δεν κατεβαίνουμε.
Εντελώς αντίθετα ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΛΑΕ κατεβαίνουν στις εκλογές για να πουν πως είναι επαρκείς, πως το πρόβλημα της αριστεράς και του κινήματος είναι περίπου λυμένο. Διαμορφώνονται 2 ανταγωνιστικά κέντρα, το ένα είναι το ΑΡ+ΑΡΑΣ και το άλλο το ΝΑΡ, μιας και προφανώς πολύ λίγα συνέχουν πια το ΝΑΡ με το ΣΕΚ και την Μετάβαση. Τα 2 αυτά κέντρα θεωρούν τον εαυτό τους το κέντρο του κόσμου.Γύρω τους θα γίνει το κίνημα, γύρω τους θα γίνει η αριστερά, και το ένα λέει πως γύρω του θα γίνει και το Κομμουνιστικό Κόμμα. Εντελώς αντίθετα πρέπει να κινηθούμε όσοι πιστεύουμε πως χρειαζόμαστε άλλους ανθρώπους, άλλες δομές, άλλον λόγο, άλλες σχέσεις με το ενσώματο κίνημα, άλλες με την πολιτική συμμετοχή σε έναν αριστερό πολιτικό φορέα, άλλες με τον κομμουνισμό της εποχής μας.
Επισυνάπτω ένα εξαιρετικό κείμενο που νομίζω πως προσθέτει στον προβληματισμό μας, μάλλον ότι καλύτερο έχει γραφτεί έναν μήνα τώρα
https://anametrisi.gr/2019/06/28/%ce%95%ce%ba%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%ad%cf%82-%ce%a4%ce%bf-%ce%b2%ce%bb%ce%ad%ce%bc%ce%bc%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b5%cf%80%cf%8c%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%b7-%ce%bc%ce%ad%cf%81%ce%b1-%ce%93/
Κώστας
Καθαρά δημοσιογραφικά παρατηρώ ότι δε νομίζω ότι το ΝΑΡ θα στεναχωρηθεί και πολύ αν του φύγει το ΣΕΚ. Θα απορροφήσει θεωρώ έναν κόσμο που πέρασε ΑΡΑΣ/ΑΡΑΝ και ΣΕΚ/ΔΕΑ, με ή χωρίς τα στελέχη, και όλα καλά. Θα έχει την ευκαιρία να ξεκαθαρίσει και τη γραμμή του και όλα μια χαρά. Δε νομίζω ότι ξημεροβραδιάζονται και με τη σκέψη των ψήφων και αυτό είναι υγιές.
Θεωρώ ότι πολύ σύντομα θα παίζουν πάλι γύρω στις τριάντα-σαράντα-πενήντα χιλιάδες ψήφους. Οι καθαρές γραμμές τραβάνε ένα ακροατήριο, αυτό που αναλογεί στο καθένα. Θεωρώ δε, ότι πέραν των άλλων και ένας κόσμος της παλιάς ΜΑΡΣ θα γυρίσει ξανά ΑΝΤΑΡΣΥΑ και υπάρχει πάντα και το ΚΚΕ (μ-λ) που έβγαλε το “εθνική” απ’ το “ανεξαρτησία”.
Κάποια δευτεροκλασάτα στελέχη από ΑΡ-ΑΡΑΣ-ΑΡΑΝ θα μείνουν ξεκρέμαστα, όσο για τα ΣΕΚ/ΔΕΑ, τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι στην αντιπολίτευση…
https://iskra.gr/%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%B9%CF%84%CE%AE%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B1-25-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%B9%CE%AC/
Είναι (για να τα λέμε όλα) διεθνιστής και το ακροατήριο του είναι είται νεολαία είται διεθνιστές.
Αστοί διεθνιστές βέβαια.