Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Θεσσαλονίκης
Εκτιμήσεις για τα αποτελέσματα των εκλογών στις ΕΛΜΕ της Θεσσαλονίκης
Χαιρετίζουμε τους συναδέλφους που συμμετείχαν στις εκλογές στηρίζοντας τις ΕΛΜΕ στις σημερινές συνθήκες. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όσους και όσες στήριξαν και ενίσχυσαν τις Παρεμβάσεις και την πρότασή τους για ένα μαχητικό εκπαιδευτικό κίνημα.
Οι εκλογές για τα ανάδειξη ΔΣ των ΕΛΜΕ έγιναν σε μια περίοδο όξυνσης της επίθεσης στο δημόσιο σχολείο, τους εκπαιδευτικούς και γενικότερα την κοινωνία, με χαρακτηριστικές στιγμές τη συμφωνία Γαβρόγλου-ΟΟΣΑ για το 30ωρο, τις συγχωνεύσεις, την αξιολόγηση κ.ά., καθώς και τα σκληρά μέτρα της 3ης αξιολόγησης για το μνημόνιο. Τα αποτελέσματα των εκλογών αναδεικνύουν την ανάγκη και τη θέληση των εκπαιδευτικών να προασπίσουν τα δικαιώματά τους, το δημόσιο σχολείο.
Καταγράφουν την αναζήτηση αγωνιστικού δρόμου, παρά την απογοήτευση που έχει σπείρει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά και η αδράνεια της ΟΛΜΕ με ευθύνη του κυβερνητικού και κομματικού συνδικαλισμού.
Οι Παρεμβάσεις με 851 ψήφους και 20,2% συνεχίζουν να καταγράφουν ανοδική πορεία (76 ψήφοι και 1,3% παραπάνω από το 2016) και αναδεικνύονται σε 2η δύναμη.
Είναι η πρώτη δύναμη στην Γ’ και την Ε’ ΕΛΜΕ, συνεργάζονται με την ΑΡΚ στη Δ’ ΕΛΜΕ, σχήμα που επίσης αναδείχτηκε πρώτη δύναμη. Εκλέγουν 7 μέλη στα ΔΣ, από 6 πέρσι. Έχουν ανοδική πορεία από το 2012, όταν κατέγραφαν 580 ψήφους και 7,5%. Αυτή η ενίσχυση μπορεί να συμβάλλει σε ένα μαχητικό, ελπιδοφόρο και νικηφόρο εκπαιδευτικό κίνημα, κομμάτι ενός μαχόμενου εργατικού και λαϊκού κινήματος.
Η ΔΑΚΕ (1.184 ψήφοι, 28,1%) καταγράφει άνοδο 53 ψήφων και 0,6%, δεν πλησιάζει τα επίπεδα της προ κρίσης εποχής. Η άνοδος της ΔΑΚΕ ήρθε με τις πλάτες της ΝΔ, των διοικητικών ερεισμάτων, ιδιαίτερα στους διευθυντές των σχολείων, της αξιοποίησης των αιρετών. Βέβαια η ΔΑΚΕ ανεβαίνει ελάχιστα όπου οι Παρεμβάσεις είναι ενισχυμένες, με σταθερό μέτωπο στον κυβερνητικό-κομματικό συνδικαλισμό.
Το ΠΑΜΕ με 777 ψήφους και 19,44%, έχει άνοδο 52 ψήφων (1,37%) και 8 μέλη ΔΣ, δύο επιπλέον από πέρσι. Υπολείπεται όμως κατά πολύ των δυνάμεων που συγκέντρωνε το 2011, όταν με ποσοστό 24,5% και 10 μέλη ΔΣ ήταν πρώτη δύναμη. Στην ανάγκη για ενωτικούς και αποφασιστικούς αγώνες απαντά με τον κομματικό συνδικαλισμό.
Υποτιμά τη δύναμη του κλάδου και δεν καταθέτει απεργιακό αγωνιστικό πλαίσιο στις ΓΣ των ΕΛΜΕ. Συχνά αποχωρεί από αυτές αδιαφορώντας για τις συνέπειες της αποσυσπείρωσης του κλάδου. Έχει αναγάγει σε εχθρό τις Παρεμβάσεις, τις οποίες κατασυκοφαντεί και σπιλώνει, συμπλέοντας με τις δυνάμεις του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Τα ΣΥΝΕΚ (600 ψήφοι, 14,2%) βρίσκονται σε στασιμότητα, έχοντας υποχωρήσει περισσότερο από 700 ψήφους από την εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν προ των πυλών της κυβέρνησης. Η κατακόρυφη πτώση είναι αποτέλεσμα της ραγδαίας μετάλλαξης τους σε κυβερνητική παράταξη. Άμεσο αποτέλεσμα αυτής της στάσης ήταν η διαφοροποίηση από ΣΥΝΕΚ και ΣΥΡΙΖΑ συναδέλφων που τα προηγούμενα χρόνια, από κοινού με τις αγωνιστικές δυνάμεις του κλάδου, μαζί και με τις Παρεμβάσεις, στήριξαν το συντονισμό των ΕΛΜΕ και των πρωτοβάθμιων σωματείων στην ανάπτυξη των αγώνων και κινητοποιήσεων για τα καθημερινά προβλήματα των σχολείων και των εκπαιδευτικών.
Η ΠΕΚ (πρώην ΠΑΣΚ) με 285 ψήφους και 6,80%, βρίσκεται σταθερά σε πτώση (39 ψήφοι και 1,1% λιγότερο από πέρσι), ενώ εκλέγει μόνο 2 μέλη ΔΣ. Αυτή η εξέλιξη ήρθε σαν αποτέλεσμα της στήριξης των μνημονιακών πολιτικών και της πρόσδεσης στο ΠΑΣΟΚ.
Οι Παρεμβάσεις, μαζί και με άλλες αγωνιστικές δυνάμεις μέσα στο κίνημα, υπηρετώντας ένα σχέδιο ενίσχυσης των διαδικασιών βάσης, των Γενικών Συνελεύσεων, των επιτροπών αγώνα, του συντονισμού ΕΛΜΕ, θα συμβάλλουν στην ουσιαστική συμμετοχή και συσπείρωση του κλάδου. Η προώθηση αυτής της εξέλιξης αποκτά επείγοντα χαρακτήρα για να αντιπαλέψουμε τη συνεχή και ραγδαία επίθεση που δέχονται δημόσιο σχολείο και εκπαιδευτικοί από κυβέρνηση–ΕΕ–ΔΝΤ, για να προωθήσουμε τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις του κλάδου, για να συνεχίσουμε τον αγώνα για την ανατροπή!
Απαιτούνται άμεσα αποφάσεις ανυποχώρητου αγώνα για να μην περάσουν, να μην εφαρμοστούν τα αντεργατικά-αντιεκπαιδευτικά μέτρα. Καλούμε τις ΕΛΜΕ να πάρουν την υπόθεση του αγώνα στα χέρια τους και να προχωρήσουν σε αγωνιστικό συντονισμό. Η ΟΛΜΕ να προκηρύξει τώρα Γ.Σ. των ΕΛΜΕ και Γ.Σ. προέδρων.
Με μιαν άλλη ανάγνωση βλέπω ότι οι “συλλογικότητες”+ΠΕΚ, δηλαδή το ευρύτερο “αριστεροχώρι”, διατηρείστε σταθερά στο 50% + εδώ και έξι χρόνια, σύμφωνα με τον πίνακά σου.
Με εξαίρεση το ’14, που είχατε πηδήξει προσωρινά στο ~58.6%. (Έχεις καμιά ερμηνεία;)
Και ειδικά από πέρσι, έχετε σαν σύνολο μιαν ανεπαίσθητη πτώση της τάξης του -0.4%.
Το ΠΑΜΕ κινείται γύρω στο 20%, και ειδικά φέτος, είχε μια ποσοστιαία άνοδο 7.8% επί της περσινής δύναμής του. Το 2011 δεν προσφέρεται για σύγκριση γιατί αλλιώς ψηφιζόταν το ΠΑΜΕ (όπως και το ΚΚΕ, που είναι η βασική του δύναμη) προ του 2012 και αλλιώς μετά, όταν αρνήθηκε να συνδιαχειριστεί με όλους εσάς (διερευνητικές επαφές Αλέξη/Χάγιου…) την Κρίση. Κάποιοι από το ΠΑΜΕ λακίσανε κατα το αριστεροχώρι, αλλά όχι αναλογικά με το -50% του ΚΚΕ, που λάκισε τότε. Που δείχνει πως το ΠΑΜΕ έχει και μια συνδικαλιστική απήχηση, που υπερβαίνει το Κόμμα και αποσβένει τους κραδασμούς του.
Τώρα, ειδικά οι “Παρεμβάσεις” δείχνουν μια σταθερή τάση ανόδου από το ’12, που δείχνει ότι μαζεύουν την πολιτική απογοήτευση του ευρύτερου “αριστεροχωριού-πασοκοχωριού”.
Δεν θα τώλεγα και κακό αυτό, ιδίως αν σηματοδοτούσε μια κάποιαν “αριστεροποίηση” των νέων ψηφοφόρων και όχι μια “προσαρμογή” των “Παρεμβάσεων” σε ένα κατά βάσιν αμετανόητο, προς το παρόν, πασόκικο “ακροατήριο” (που ψηφίζει, λ.χ. απεργία, αλλά ….δεν απεργεί!).
Γιατί η σχέση “Ανταρσύα”/Παρεμβάσεων, το 1% προς 20%, μάλλον προς την δεύτερη εκδοχή παραπέμπει. Θάταν αλλιώς τα πράγματα, αν στο 20% των Παρεμβάσεων αντιστοιχούσε ένα π.χ. 6 η 8% Ανταρσύα στις πολιτικές εκλογές. Αυτό θάταν πράγματι “μπόλιασμα” κατά την προσφιλή σας έκφραση. Τώρα είναι ένα ερώτημα, ποιός “μπολιάζει” ποιόν: Η “Ανταρσύα” τις “Παρεμβάσεις” η οι “Παρεμβάσεις” την “Ανταρσύα”;
Η σχέση ΚΚΕ/ΠΑΜΕ είναι “υγιέστερη”, με την έννοια, πως το ΠΑΜΕ έχει πιο ανεβασμένο πολιτικά επίπεδο, συγκριτικά με τις Παρεμβάσεις.
(Φαντάζομαι πως σας στενοχώρησα η σας …”διασκέδασα” πάλι, βρίστε/περιγελάστε ελεύθερα, αλλά …”άκουσον, δε”!)
Εγώ πάντως βλέπω ότι ο “ΔΑΚΟΣ” κατά κόσμον ΔΑΚΕ είναι πρώτη δύναμη!
Και Αυτό σημαίνει α) Πρέπει Ο ΔΑΚΟΣ να εξαφανιστεί β) Πρέπει τα παιδιά του ΔΑΚΟΥ να καταλάβουν στην Ζωή ότι εκτός Computer υπάρχει και η … Φλογέρα!!! (Το λέει και το τραγούδι!)
Ο,τι του λαλεί του Ηλία Τζ(ήμερου) του σοφιστή!! Και ΤΙ δεν επιστρατεύει για να υποστηρίξει ντε και καλά, το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ! Τι “ότι το ’11 ψήφιζε ο κόσμος το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ με άλλα κριτήρια απο ότι αργότερα (!!!!) , τι ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ λαμβάνει 1% και οι Παρεμβάσεις 20% άρα ποιός σέρνει ποιον” κλπ κλπ. Σ Ο Φ Ι Σ Τ Ε Ι Ε Σ !!!Μέχρι και την απλή κοινή λογική έχει εγκαταλείψει (δεν μιλάμε ΚΑΝ για την διαλεκτική που του είναι άγνωστη έννοια)!!! Λοιπόν αγαπητέ φίλε Ηλία:
α. ΠΑΝΤΑ υπάρχει εγάλη απόσταση ανάμεσα στα κεντρικά κοινοβουλευτικά εκλογικά αποτελέσματα και στα αποτελέσματα των αρχαιρεσιών των σωματείων, (σε άλλο επίπεδο των δήμων κλπ). ΠΑΝΤΑ Και αυτό ισχύει για όλη την κομμουνιστική Αριστερά και την αριστερή σοσιαλδημοκρατία (ΛΑΕ). Και αυτό οφείλεται, στο ότι στα σωματεία πρυτανεύουν και άλλα κριτήρια πέρταν της γενικής αποδοχής του προγράματος και της πολιτικής φυσιογνωμίας ενός κόμματος ή/και μετώπου: Πρυτανεύουν ΚΑΙ κριτήρια που έχουν να κάνουν με την αγωνιστικότητα, τους εργασιακούς/συνδικαλιστικούς δεσμούς, την επιτυχία στην έκφραση των κάθε φορά συγκεκριμένων ή/και γενικότερων διεκδικήσεων ενός σωματείου, κλάδου κλπ . Θα σου ξαναάθω την αλφαβήτα, διότι στην φούρια σου να υπερασπίσεις το κόμμα σου σώνει και ντε (αντιδιαλεκτικό, ψάξτο), την ξέχασες πια!
β. Δεν σέρνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ τις Παρεμβάσεις ή οι παρεμβάσεις την ΑΝΤΑΡΣΥΑ: ΥΠάρχει πάντα (ή θα έπρεπε να υπάρχει πάντα), μια λιγότερο ή περισσότερο γόνιμη αλληλοτροφοδότηση σε ιδέες, πρακτικές, περιεχόμενα, εμπειρίες.
γ. Πλιιιιζ, άλλαξε την κασσέτα που έχεις καταπιεί εδώ και χρόνια, γιατί “μάσησε” πια: Το τμήμα της εργατικής τάξης που συμμετέχει, ή/και ψηφίζει τις Παρεμβάσεις ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, δεν είχε και δεν έχει σχέση με “πασόκικα” ακροατήρια και άλλα τέτοια φαιδρά που γράφεις!
“Μέλος του Ναρ”, δεν πρόκειται περί κασέτας (γ.) Δες και την χρονοσειρά των εκλογικών αποτελεσμάτων σε ποσοστά %, σε μιαν άλλη ΕΛΜΕ, του Πειραιά, που πρόσφατα είδα:
2017 2016 2015 2014 2013
ΑΣΕ (ΠΑΜΕ) 31.7 37.5 31.8 34.6 33.7
ΣΥΝΕΚ 25.1 21.8 21.9 23.0 15.4
ΕΑΑ (Παρεμβ.) 13.8 16.4 18.8 22.9 27.1
ΑΡΕ – 0.9 – – –
ΠΕΚ 9.9 5.1 10.0 4.7 6.3
Υποσύνολο πλην ΑΣΕ 48.8 44.2 50.7 50.6 48.9
ΔΑΚΕ 18.0 18.3 17.5 14.7 17.3
ΣΥΝΟΛΟ ΟΛΩΝ 100.0 100.0 100.0 100.0 100.0
Εδώ οι συνεκ-πεκ “ρουφάνε” από το 2013 σταθερά την ΕΑΑ (“Παρεμβάσεις”) παίρνοντας τη μισή της δύναμη.. Προφανώς ήταν ευκαιριακές ψήφοι, που επανακάμπτουν στα πάτρια.
Αλλά το άθροισμα κινείται μεταξύ 51% μέγιστο και 44% ελάχιστο. Συνεπώς πρόκειται για de facto συγκοινωνούντα δοχεία, λόγω (λέω τώρα, εγώ) ιδεολογικής συγγένειας.
Mια σχετική όσμωση βέβαια υπάρχει και με το ΠΑΜΕ (2016), που δείχνει ότι και το ΠΑΜΕ σε αυτό το χώρο έχει κάποιο “πασόκικο” ακροατήριο, γιατί αλλιώς δεν εξηγούνται τα αυξημένα του ποσοστά, ακόμη και για την συγκεκριμένη περιοχή.
———–
Ανώνυμα (23/12/2017 14:36), προτρέχεις, δε συζητάμε για “σωστή γραμμή”, για την πολιτική συνειδητότητα της ψήφου συζητάμε.
————
Γενικά, δεν είπα ότι είναι κακό να “ανακατεύεται λίγο η πολιτική τράπουλα” στον συνδικαλισμό, ιδίως για τις αριστερές παρατάξεις, που έτσι κι αλλιώς είναι εκλογικά στριμωγμένες στις βουλευτικές και άρα να κερδίσουν έχουν από αυτή την ιστορία. Αλλά, όπως και να το κάνουμε, η δυσκολία να πάει κανείς στο ΠΑΜΕ και η ευκολία να ακολουθεί το “αριστεροχώρι”, δείχνει ότι η υποστήριξη στο ΠΑΜΕ έχει ένα ιδιαίτερο πολιτικό βάρος.
Φίλοι μου!
Πολλούς Αριθμούς και Νούμερα και Ποσοστά βλέπω Στας Αναλύσεις Σας! Μήπως το κύριο επάγγελμα σας είναι χρηματιστές ή ασφαλιστές;;; Διότι όπως και τα την γυρνάτε την πίτα ο “ΔΑΚΟΣ” είναι μπροστά και πρώτος και θα φάει τα σπαρτά! Πολιτική Ουσίας δεν βλέπω αλλά Νουμερική Αντιπαλότητα!
Αυτά περι ΔΑΚΟΥ, τα ξανάπες. Τι προτείνεις δεν ακούσαμε ακόμα…
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΟΒΟΣΑΣΤΑΙ ΌΛΟΙ …. ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ…….!
δεν το βρίσκω και το διαλεκτικό το σχήμα του λέει ότι το ΠΑΜΕ έχει σωστή γραμμή και γι’ αυτό ανεβαίνει ή κατεβαίνει στις εκλογές και οι Παρεμβάσεις λάθος γι’ αυτό ανεβαίνουν ή κατεβαίνουν στις εκλογές. Για πιάσουμε το άθροισμα Παρεμβάσεις, Αντεπίθεση, ΛΑΕ, Αγωνιστικές Κινήσεις, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΕΚ (ΠΑΣΟΚ) που το βρίσκεις να είναι ενιαίο… Σε τελική ανάλυση το ΠΑΜΕ σπάνια ψηφίζει κάτι διαφορετικό από ΔΑΚΕ, ΠΕΚ, ΣΥΡΙΖΑ σε ό,τι αφορά τις μορφές πάλες και δράσης του κινήματος.
Αυτά και γράμματα γνωρίζω…