Άρθρο του στελέχους του κομμουνιστικού κινήματος και του αντιδικτατορικού αγώνα Άγγελου Χάγιου, που δημοσιεύτηκε στο αφιέρωμα της εφημερίδας ΑΥΓΗ για τα 50 Χρόνια από την εξέγερση σε επιμέλεια και παρουσίαση του Γιάννη Φλώρου (17/11/2023)
Στα 50χρονα, όπως σε όλα τα 49 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, θα πραγματοποιηθούν στις 17 Νοέμβρη συγκεντρώσεις και πορείες σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας με αποκορύφωμα την μεγάλη πορεία στην Αθήνα που καταλήγει στην Αμερικάνικη Πρεσβεία.
Πορείες και κινητοποιήσεις που θα ανανεώσουν τα ανεκπλήρωτα συνθήματα του Πολυτεχνείου, ΨΩΜΙ–ΠΑΙΔΕΙΑ–ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ –ΕΞΩ ΑΙ ΗΠΑ και ΤΟ ΝΑΤΟ και θα τα συνδέσουν με τις επίκαιρες λαϊκές και νεολαιίστικες κινητοποιήσεις για ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ- ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΗΡΩΙΚΌ ΛΑΌ ΤΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ -ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ.GO HOME!
Είναι συγκλονιστικό και ξεχωριστό ιστορικό γεγονός ότι το Πολυτεχνείο όχι μόνο εμπνέει αλλά ανανεώνεται, 50 ολόκληρα χρόνια, στους αγώνες για τα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες ενάντια στην δολοφονική επιδρομή του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του, ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό, ενάντια στο ρατσισμό και το φασισμό.
Το Νοέμβρη του 1973 στο Πολυτεχνείο η μαζική φοιτητική κατάληψη γρήγορα κλιμακώθηκε σε εξέγερση χάρη στα ανατρεπτικά αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα και μαζικοποιήθηκε με ευρύτατη λαϊκή συμμετοχή και συμπαράσταση. Παρόμοιες οι εικόνες και στις καταλήψεις στα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης, Πάτρας και Ιωαννίνων.
Αυτή η πολιτική και μαζική κλιμάκωση του αντιδικτατορικού αγώνα κλόνισε συθέμελα τη στρατιωτική δικτατορία, τον σκληρό αντικομμουνιστικό πυρήνα του στρατού και του βαθέος αστικού κράτους και απείλησε το ίδιο το αστικό καθεστώς και τους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές συμμάχους του με ριζική ανατροπή και γι’ αυτό επιταχύνθηκε η κατάρρευση της χούντας. Γι’ αυτό το λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα επέβαλε, στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, σημαντικές κοινωνικές και δημοκρατικές κατακτήσεις, ανάλογες των οποίων δεν είχε με καμιά κυβέρνηση είτε «δημοκρατική» είτε «αριστερή» ή με συμμετοχή της κοινοβουλευτικής αριστεράς.
Αυτές οι κατακτήσεις αποτελούν ακόμα και σήμερα καρφί στο μάτι των αστικών κέντρων, ιδιαίτερα των ακροδεξιών μπράβων του συστήματος, και δικαιολογημένα τις υπερασπίζεται αποφασιστικά το εργατικό και το νεολαιίστικο κίνημα. Στα 50 χρόνια από τον ηρωικό Νοέμβρη, το κίνημα και η πλειοψηφία των δυνάμεων της αριστεράς έχουν ορθώσει ανάστημα με ένα μεγάλο ΟΧΙ στις αλλεπάλληλες και επίμονες προσπάθειες αστικών κύκλων και δυνάμεων, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, της πρεσβείας των ΗΠΑ, να υπονομευτούν το αντιαμερικάνικο-αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο, τα εξεγερσιακά και επαναστατικά του στοιχεία, να καταργηθεί η πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν απαγόρευε μεν την πορεία αλλά απέτρεπε ουσιαστικά την προσέλευση κόσμου και νεολαίας σε αυτή, με τη μετατροπή της Αθήνας σε κατεχόμενη ζώνη από τις δυνάμεις καταστολής.
Το λαϊκό κίνημα, ιδιαίτερα η νεολαία πλήρωσε ακριβό τίμημα από τις κυβερνητικές απαγορεύσεις και την κρατική καταστολή με ξυλοδαρμούς, συλλήψεις, τραυματισμούς ακόμα και με δύο νεκρούς, το 1980, τον Κύπριο φοιτητή Ιάκωβο Κουμή και τη νέα εργάτρια Σταματίνα Κανελλοπούλου.
Στο Πολυτεχνείο και γενικά στο αντιδικτατορικό κίνημα πρωτοστάτησαν οι δυνάμεις της αριστεράς. Από την πρώτη στιγμή δημιουργήθηκαν ομάδες αντίστασης στη χούντα. Χιλιάδες αγωνιστές, ιδιαίτερα νέοι και νέες, και οι οργανώσεις της αριστεράς μπήκαν στην παράνομη δράση. Ξεκίνησαν, μικρές στην αρχή και πολλαπλασιάστηκαν στη συνέχεια, πράξεις αντίστασης και ηρωικής πάλης ενάντια στο καθεστώς των συνταγματαρχών. Η αριστερά συγκρούστηκε με τη στρατιωτική δικτατορία, την οποία επέλεξε το μαύρο αστικό μέτωπο για να αντιμετωπίσει το εργατικό κίνημα σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης και έξαρσης των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων. Την χούντα που προώθησαν και στήριξαν και οι ΗΠΑ-ΝΑΤΟ προκειμένου να περάσουν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια τους σε βάρος των λαών της Μέσης Ανατολής και ιδιαίτερα του παλαιστινιακού.
Ωστόσο η ΕΔΑ και το παράνομο ΚΚΕ έχουν ιστορική ευθύνη για την έλλειψη οποιασδήποτε πολιτικής και οργανωτικής προετοιμασίας για την αντιμετώπιση, με όρους κινήματος, του επερχόμενου πραξικοπήματος. Οι κοινοβουλευτικές αυταπάτες και η πολιτική ουράς στο «δημοκρατικό» Κέντρο αποδείχτηκαν καταστροφικές για το λαό και τη νεολαία. Το πρόβλημα είναι ότι και στις συνθήκες του αντιδικτατορικού αγώνα η κομμουνιστική αριστερά δεν επέλεξε ένα πολιτικό σχέδιο ανατροπής της χούντας με μαζικό πολιτικό αγώνα με στόχο ένα συνολικό ρήγμα και κλονισμό του αστικού καθεστώτος και των συμμάχων του.
Το νέο δεδομένο, στην περίοδο μετά το απριλιανό πραξικόπημα, είναι ότι άρχισαν να διαμορφώνονται και να αναπτύσσουν ανοικτή πολιτική παρέμβαση νέες ριζοσπαστικές τάσεις και επαναστατικές αναζητήσεις μέσα στις οργανώσεις της νεολαίας με πιο χαρακτηριστικές αυτές στην ΚΝΕ αλλά και στον ΡΗΓΑ ΦΕΡΑΙΟ και σε άλλες δυνάμεις. Όχι μόνο δεν συγκινήθηκαν αλλά αντέδρασαν στην ΕΑΔΕ του ΚΚΕσωτ με τον Καραμανλή για την αποκατάσταση της προδικτατορικής «δημοκρατίας». Δεν συμφωνούσαν, ταυτόχρονα, ούτε με τη συνεργασία των «δημοκρατικών αντιδικτατορικών δυνάμεων» με στόχο μια «νέα δημοκρατία» που πρότεινε το ΚΚΕ μέσα στο ίδιο συστημικό πλαίσιο.
Αυτές οι τάσεις που υπήρχαν σε όλα τα ρεύματα της αριστεράς, με τις αδυναμίες και τις αντιφάσεις τους, συνέβαλαν μέσα στο τριήμερο του Πολυτεχνείο του ’73 στην επίτευξη ενότητας δράσης της φοιτητικής αριστεράς στη πολλαπλότητά της. Αυτό έγινε με ανατρεπτική και όχι κοινοβουλευτική λογική. Με διαδικασία συνελεύσεων των φοιτητών, των μαθητών και των εργαζομένων και σε συνθήκες εξέγερσης. Κόντρα στις ηγεσίες και στη γραμμή «απαγκίστρωσης» από το Πολυτεχνείο. Πρόκειται για ιστορική πράξη για να πολιτικοποιηθεί και να εξελιχθεί η ηρωική φοιτητική κατάληψη στη μεγαλειώδη εξέγερση που ακόμα δεν έχει κατορθώσει η αστική τάξη να ξεριζώσει από τη συλλογική ιστορική μνήμη.
Εδώ βρίσκεται το «μυστικό» της εξέγερσης που συγκινεί 50 χρόνια τον μαχόμενο λαό και την νεολαία. Είναι τα μηνύματα που έδωσε στο λαό, με πράξη και όχι λόγια προεκλογικά, να μη σκύβει το κεφάλι, να σηκώνει το ανάστημά του απέναντι στο καθεστώς του φόβου και τις γραμμές της ηττοπάθειας.
Γι’ αυτό, όσοι αγωνιστές επιμένουν ανατρεπτικά, θεωρούν ότι αποτελεί επικίνδυνη παραχάραξη του ιστορικού γεγονότος της εξέγερσης η μετατροπή του σε μουσειακό μύθο και ‘εθνική γιορτή’, για κατανάλωση και εκποίηση στο χρηματιστήριο της αστικής πολιτικής. Γι’ αυτό υποστηρίζουν σθεναρά ότι ο Νοέμβρης δεν έγινε για να κυβερνήσει η δυναστεία Καραμανλή, του Παπανδρέου και του Μητσοτάκη. Δεν έγινε για κυβερνήσεις Οικουμενικές και Τζαννετάκη, για το ΕΥΡΩ του Σημίτη και την ΕΕ. Ούτε, βέβαια, για κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ που δυσφήμησαν την ιστορία και τις ιδέες της Αριστεράς με την αστική και φιλοαμερικάνικη πολιτική τους.
Είναι χιλιάδες οι αγωνιστές του Νοέμβρη που δεν ακολούθησαν αυτές τις επιλογές. Αντίθετα στάθηκαν όρθιοι και επιμένουν με αξιοπρέπεια στη μάχη της ζωής αλλά και στους αγώνες, κοινωνικούς και πολιτικούς, με συνέπεια και σεμνό τρόπο. Αυτοί σηματοδοτούν, ανεξάρτητα από διαφορετικές απόψεις, τη «γενιά του Πολυτεχνείου» στους νέους αγώνες του κινήματος για εργατική χειραφέτηση και κοινωνική απελευθέρωση.
Η λάμψη της εξέγερσης είναι παντοτινή. Το Πολυτεχνείο στοιχειώνει τους αστούς, τους συμμάχους και τα παπαγαλάκια τους, διότι τρέμουν στην σκέψη μιας σύγχρονης εξέγερσης της νεολαίας και των εργαζομένων που θα απειλήσει το εκμεταλλευτικό σύστημά τους. Με μια άλλη αριστερά επαναστατική αντικαπιταλιστική σύγχρονα κομμουνιστική με εμπιστοσύνη στις αστείρευτες δυνάμεις του εργατικού και λαϊκού κινήματος και ιδιαίτερα της νέας γενιάς για την ανατροπή του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού και του δολοφονικού καπιταλισμού της εποχής μας.
Στη σημερινή Ελλάδα, της κοινωνικής καταστροφής και της νεολαιίστικης γενοκτονίας, προβάλλει, μειοψηφικά ακόμα, μια ελπιδοφόρα ανυπότακτη τάση στη νέα γενιά, η οποία αντλεί έμπνευση από την εξέγερση του Νοέμβρη αλλά και από το μεγαλείο των επαναστατικών αγώνων του λαού μας, του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ. Με αυξανόμενη την πεποίθηση, ότι όλα μπορούν να αλλάξουν. Όταν η εργατική τάξη και η νεολαία ταχθούν με τον συλλογικό αγώνα μπορεί να ανατραπεί η πολιτική και το σύστημα που εξαθλιώνει τον λαό μας. Με το δικό τους ενωτικό πολιτικό κίνημα ρήξης και ανατροπής και ένα σύγχρονο επαναστατικό πολιτικό υποκείμενο μπορούν να κάνουν πράξη τα αιτήματα του Νοέμβρη.
Πολλοί αριστεροί δε θα καταλάβουν ότι υπήρξαν αντικείμενα και όχι υποκείμενα της Ιστορίας. Τώρα το συνειδητοποιούν οι Ζαίοι. Εχουν μπει κι άλλοι στη σειρά…
1) Ο Χάγιος ήταν μέσα στο Πολυτεχνείο
2) Οι προσωπικότητες παίζουν επικουρικό ρόλο. σε αντίθεση με μαζικές κινήσεις του λαού και τις οργανώσεις
3) Η διαλυτική πορεία του Σύριζα ήταν προδιαγεγραμμένη. Πήρε παράταση λόγω του 31% των εθνικών εκλογών του 2019. Αν ήταν γυρω στο 27-28% θα διαλύοταν από τότε.
4) Αν θεωρείς αριστερά τον Σύριζα που συγκυβέρνησε με τον Καμμένο , τότε μάλλον έχεις μεγάλή φαντασία. Ο Σύριζα έκοψε κάθε δεσμό με ό,τι θυμίζει αριστερά εδώ και πάρα πολλά χρόνια πριν νγίνει κυβέρνηση. Ο μόνος λόγος που το έπαιζε αριστερός ήταν η μείωση της πολιτικής επιρροής του ΚΚΕ και γενικά σε ότι θα μπορούσε να θυμίζει κάτι από σοσιαλισμό/κομμουνισμό.
5) Ο χώρος της “ανανεωτικής”, “σύγχρονης” κλπ αριστεράς των εστέτ διανοούμενων και των με πανεπιστημιακή μόρφωση μικροαστών ως ιδεολογία ήταν ανέκαθεν πιο δεξιά ακόμα και από το λαϊκό μέρος του παλιού πασοκ.
6) Υπαρχει ΠΑΓΚΌΣΜΙΑ εδώ και χρόνια πολιτική κρίση της σοσιαλδημοκρατίας. Δεν διαφέρει σε πολλά με τους νεοφιλελεύθερους και για αυτό η μεταλάσσεται ανεπιτυχώς προς το δεξιότερο ή πατώνει. Για να έρθουν οι ακροδεξιοί να εφαρμόσουν νεοφιλελέ πολιτικές. Επιστροφη στον παλιό Κενσυανισμό του 1945-1975 πλέον δεν υπάρχει.
1. Μέσα στο Πολυτεχνείο ήταν πολλοί. Πρόσφατα είδαμε και 817 ονόματα, που υπάρχουν κι άλλοι μη υπογράψαντες.
2. Δεν πρόκειται απλά για τον ρόλο των προσωπικοτήτων – αυτά είναι λυμένα, όπως λες. Εχουμε καινούργια φαινόμενα στη χειραγώγηση μεγάλων πια μαζών, λόγω της τεχνολογίας αλλά και της συγκέντρωσης του Κεφαλαίου, που ατυχώς διαφεύγουν από την θεώρηση, ακόμη και πολλών από αυτούς, που διατηρούν ένα κριτικό βλέμμα στη σύγχρονη ανάπτυξη.
3. Ηταν προδιαγεγραμμένη λόγω των συγχρόνων αντιθέσεων, την έκταση και το βάθος των οποίων αγνοούν όχι μόνο οι Ζαίοι. Η κατάρρευση είναι απλά θέμα υποκειμενικού παράγοντα, αλλά και της πολιτικής πίεσης από το επαναστατικό Κόμμα.
4. Χρησιμοποιώ τον όρο με την αγοραία σημασία του για λόγους συντομίας έκφρασης.
5. Ετσι είναι, αν “δεξιός” σημαίνει συντηρητικός/αντιδραστικός.
6. Ισχύει ό,τι και στο (3).
Δεν υπάρχει κάποιο επαναστατικό κόμμα που πιέζει τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε γιατί εφαρμοσε τα αντίθετα από αυτά; τα οποία διακήρυττε. ετσι γίνεται πάντα. Συν τοις άλλοις, υπάρχει ΗΔΗ το ΠΑΣΟΚ. Δεν υπήρχε χώρος για τον ΣΥΡΙΖΑ από την στιγμή που αποφάσισε να γίνει δεξιό σοσιαλφιλελεύθερο κόμμα. Ούτε φυσικά και τον πίεσε ποτέ το ΚΚΕ, αρκεί να δεις πόσες ελάχιστες απεργίες γίνανε στα χρόνια διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ ή πόσο ελάχιστη έως ανύπαρκτη πίεση άσκησε το ΚΚΕ σε δημοτικό και περιφερειακό επίπεδο! Μην καταργείς τους κανόνες της απλής, κοινής λογικής!
“Ηταν προδιαγεγραμμένη λόγω των συγχρόνων αντιθέσεων, την έκταση και το βάθος των οποίων αγνοούν όχι μόνο οι Ζαίοι. Η κατάρρευση είναι απλά θέμα υποκειμενικού παράγοντα, αλλά και της πολιτικής πίεσης από το επαναστατικό Κόμμα”
επαναστατικό Κόμμα = ΚΚΕ
Η κατάρρευση ήταν σίγουρη μετά το Δημοψήφισμα.
Ο Σύριζα ποτέ δεν είχε τις δομές της ΠΑΣΟΚΑΡΑΣ σε Δήμους και Σωματεία. Με “δανεικά φτερά” “πετούσε” τόσο διάστημα.
Μόλις πέρασε και το νόμο ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ και οι αστοί δεν είχαν πλέον ανάγκη τον Σύριζα άρχισε η αντιστροφη πορεία. Τους φόρτωσαν και τις Πρέσπες και όλα μία χαρά για την αστική τάξη στην ελλάδα
Ο Πασοκικός σοσιαλδημοκρατισμός “Ψηφίστε με να μην έρθει η Δεξιά” 40+ ετών έδωσε μία ακόμα ευκαιρία στον Αλέξη στο 2019
Και μετά ήρθε ο κορονοϊός
Ο Σύριζα ΑΠΕΤΥΧΕ για τους αστούς και τους ατλαντικούς συμμαχους του κυρίως σε ένα. Στο να μειώσει την επιρροή του ΚΚΕ / ΠΑΜΕ.Ακόμα και όταν ήταν στο 21% στις πρώτες εκλογες του 2023 με -20% από τη ΝΔ “κριτική” στο ΚΚΕ έκανε αντι να κοιτάξει να μειώσει την διαφορά με τη ΝΔ
Στα υπόλοιπα μία χαρά έκανε την δουλειά της αστικής τάξης. Τα μνημόνια έπεσαν στις πλάτες του λαού τον οποίο και “ξεζούμισε” σαν κυβέρνηση με τα 37δις. Για το αντιασφαλιστικό τα είπαμε. Έκανε την Ελλάδα μία απέραντη ΝΑΤΟϊκή βάση. Το “χρήσιμο είδος της αριστεράς που τολμά να κάνει ό,τι δεν μπορεί να κάνει η Δεξιά” που θα έλεγε και ο Ιταλός βιομήχανος της Φίατ παππούς Ανιέλι
@11/12/2023 at 18:31. Αν το ΚΚΕ έδειχνε έστω και ανοχή όπως ζητούσαν βουλευτές του Σύριζα, ο κόσμος θα απογοητεύοταν πάρα πολύ από οτιδήποτε θυμιζε “αριστερά”, “σοσιαλισμό” αρκετοί θα απείχαν και τώρα η χ.α. θα ήταν 2ο -3ο κόμμα με 15%+. Ό,τι ετοιμάζονται και για επιστολικές ψήφους μάλλον δείχνει άνοδο λόγω σωστής πολιτικής του ΚΚΕ
Το βαρύ “ποινικό μητρώο” της επιστολικής ψήφου
Παραδείγματα απ’ όλο τον κόσμο επιβεβαιώνουν τις καταγγελίες του ΚΚΕ και επιβάλλουν να αποσυρθεί χωρίς δεύτερη σκέψη το απαράδεκτο μέτρο που ανακοίνωσε η κυβέρνηση
https://www.902.gr/eidisi/politiki/349897/vary-poiniko-mitroo-tis-epistolikis-psifoy
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα δεξιό σοσιαλφιλελεύθερο κόμμα. Ο λόγος που υπ ροσυζε αριστερό κόμμα τουλάχιστον από το 15 κ μετά, δεν ήταν προφανώς η μείωση της επιρροής του ΚΚΕ! Διότι ούτε το ΚΚΕ απειλεί το καπιταλιστικό σύστημα. Ούτε κ κάποιος άλλος.
Ο λόγος που ο ΣΥΡΙΖΑ το έπαιζε αριστερό κόμμα τα τελευταία 8 χρόνια, ήταν ότι αφενός προέρχεται από την αριστερά κ αφετέρου γιατί δοκίμασε να μετεξελιχθεί σε κυβερνώσα αριστερά αντικαθιστώντας μόνιμα, το ΠΑΣΟΚ. Αυτό ήταν που τελικά δεν κατάφερε, σε αυτό απέτυχε.
Τώρα, τον ρόλο αυτόν εκτός του καταρρεοντος σύριζα, τον διεκδικεί η νέα αριστερά.
Ετσι είναι, αν έτσι σας αρέσει!
Μπα. Θα ενωθούν με το ΠΑΣΟΚ οι μεν και θα έχουν την πολιτική τύχη του Λαφαζάνη οι δε. Ειδικά τώρα χωρίς σταθμό και πολιτική εφημερίδα με μόνη να τους καλύπτει υποθέτω την ΕΦΣΥΝ
Ναι μωρέ το ΚΚΕ δεν είναι και κανένα επαναστατικό κόμμα.
Σιγά τους “τυχαίους” φαρκ που τότε έστειλαν και καλά χαιρετισμό στο 19ο συνέδριο(video) του ΚΚΕ. Και σιγά τις αποφάσεις του 19ου συνεδρίου. αντί να κάνουν ένα ευρύ μέτωπο της παναριστεράς να πιέσουν τον τότε πολυαγαπημένο σας αλέξη σκιζομνημονιούλη από τα αριστερά, αντί να αναλάβουν “ευθύνες” και “κυβερνητικές θέσεις” στον καπιταλισμό, αυτοί ντε και καλά να διαλέγουν τον εύκολο δρόμο να θέλουν..αλλαγή τάξης στην εξουσία! Ήμαρτον
Μωρέ αν η επανάσταση δεν ξεκινήσει μετά από ρακόμελα στην Καλλιδρομίου ή στην Καρύτση για ποτάρες όπως έλεγε και ο AFAZA στο hip hop Τραγούδι
( (Δε Λέγκασυ) ) ε δεν θα είναι γνήσια επανάσταση
Τι ωραίες οι πασοκιές!
“Ο λόγος που ο ΣΥΡΙΖΑ το έπαιζε αριστερό κόμμα τα τελευταία 8 χρόνια,”
Το παίζει ριζοσπαστική από την εποχή του Αλαβάνου. τοτε που πριν την περαιτέρω υποβάθμιση του ΣΥΝ βρήκε το “φιλι της ζωής” σε οργανώσεις της εξ,αριστεράς και έφτιαξαν τον Σύριζα
” Για να έρθουν οι ακροδεξιοί να εφαρμόσουν νεοφιλελέ πολιτικές. Επιστροφη στον παλιό Κενσυανισμό του 1945-1975 πλέον δεν υπάρχει. ”
https://www.902.gr/eidisi/kosmos/350118/antilaika-metra-sok-proaniggeile-o-neos-proedros-tis-horas