Ν.Ξ.
Πολιτική κριτική στη ΛΑΕ σε αυστηρή γλώσσα, περιλαμβάνει άρθρο που δημοσιεύεται στον ιστότοπο RedTopia (απηχεί τις θέσεις των 68 αγωνιστών που πρόσφατα αποχώρησαν από την ΔΕΑ).
Το άρθρο γράφεται με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψη του επικεφαλής της ΛΑΕ Παναγιώτη Λαφαζάνη στην Κοζάνη, στο πλαίσιο επετειακής εκδήλωσης για τα θύματα του ναζισμού στους Πύργους Εορδαίας.
Στην αρχή του άρθρου (ολόκληρο εδώ: O Π. Λαφαζάνης στην Κοζάνη), ο συγγραφέας Αλέξης Λιοσάτος αναφέρει επικριτικά: “Δεν είναι η πρώτη φορά που για την επίσκεψή του τα μέλη του τοπικού και του νομαρχιακού οργάνου της ΛΑΕ ενημερώθηκαν από τα ΜΜΕ.»
Στη συνέχεια προχωρεί σε κριτική πολιτικών αστοχιών, όπως τις χαρακτηρίζει, όπως το ότι ο Γ.Γ. της ΛΑΕ συνηθίζει «να αλλοιώνει καθοριστικά και επί το συντηρικότερον όσα (σε ορισμένες περιπτώσεις ήδη αρκετά συντηρητικά) συνομολογούν τα επίσημα κεντρικά όργανα της ΛΑΕ στις κομματικές αποφάσεις τους.»
Στο εδάφιο με τον τίτλο: «Πατριωτισμός που φλερτάρει με τον εθνικισμό», το άρθρο γράφει ότι ο επικεφαλής της ΛΑΕ «πλειοδότησε σε ισχυρισμούς ότι η Ελλάδα βρίσκεται υπό γερμανική κατοχή, απέναντι στην οποία απαιτείται μια νέα απελευθέρωση και ένα νέο 1821 (ούτε καν ένα νέο ΕΑΜ δηλαδή)».
Σχολιάζοντας την παρακάτω αποστροφή του λόγου του Παναγιώτη Λαφαζάνη:
«Ούτε η χειρότερη αποικία δεν εχει υποστεί τέτοια βασανιστήρια» είπε για την Ελλάδα των μνημονίων, ενώ οι κάτοικοι του νομού Κοζάνης θα μετατραπούν σε δουλοπάροικους και ραγιάδες,
ο αρθογράφος αναφέρει:
Πάρα πολλοί εργαζόμενοι στη ΔΕΗ έχουν ήδη μετατραπεί σε «δούλους», δουλεύοντας ως συμβασιούχοι σε ελληνικότατους εργολάβους για ψίχουλα, και συχνά καθυστερούν να πληρωθούν για μήνες.
Για να συνεχίσει την κριτική του:
(ο Π.Λ.) “Συχνά αντιμετωπίζει τα κοινωνικά προβλήματα από αταξική σκοπιά, που δεν συνάδει με τα ιδρυτικά κείμενα ούτε της ΛΑΕ ούτε του Αριστερού Ρεύματος. Την πάλη των τάξεων έχει αντικαταστήσει η πάλη των εθνών […]
Έχουν εξαφανιστεί έννοιες όπως αστική τάξη, εργατική τάξη, ανατροπή του καπιταλισμού, αλλαγή συσχετισμών υπέρ των εργαζόμενων, απαλλοτρίωση των καπιταλιστών, διεθνιστική ταξική ενότητα της εργατικής τάξης των χωρών από τα Βαλκάνια ως τη Γερμανία. Έννοιες που πριν 100 χρόνια θα ήταν αυτονόητες ακόμα και για την … ρεφορμιστική Β’ Διεθνή, πολύ περισσότερο για το κομμουνιστικό κίνημα. Τη θέση τους έχει πάρει ο εθνικο-απελευθερωτικός αγώνας. Αυτό που υπονοείται είναι ότι ο αγώνας είναι σε αυτή τη φάση (και για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα) εθνικός, άρα πρωτίστως αγώνας (όλων μαζί, καπιταλιστών κι εργατών) Ελλήνων κατά (επίσης όλων μαζί) Ξένων.”
Θεωρώντας τη μάχη για την ανάπτυξη ως μια συντηρητική εκδοχή του ρεφορμισμού, ο συγγραφέας εκτιμάει ότι η ΛΑΕ έχει χάσει την εμπιστοσύνη μεγάλου τμήματος των αγωνιστών-αγωνιστριών που έλπισαν σε αυτήν το 2015.
Κάνοντας λόγο για την ανάγκη να δοθεί η έμφαση στο πεζοδρόμιο και όχι στα ΜΜΕ, στην οργάνωση του απλού κόσμου από τα κάτω και όχι σε αρχηγικές εμφανίσεις, στην ταξική και όχι στην εθνική ενότητα, σε άλλο σημείο το άρθρο αναφέρει για τον Γ.Γ. της ΛΑΕ:
“-Θεώρησε υπαρκτό και απευκταίο το ενδεχόμενο θερμού επεισοδίου με την Τουρκία. Αλλά η αντιπολίτευση «επί το εθνικότερον» στην ήδη εθνικιστική κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου φέρνει πιο κοντά, δεν απομακρύνει τα θερμά επεισόδια. Στην κυβέρνηση πρέπει να κάνουμε κριτική ότι δεν έχει την ειρήνη σαν πρώτη προτεραιότητα, ότι προχωρά σε επιθετικές συμμαχίες (Ισραήλ, Αίγυπτος, ΝΑΤΟ) και ενέργειες (άσκηση Ηνίοχος, πυρά λιμενικού κατά τουρκικών πλοίων κ.α.) απέναντι στην Τουρκία, και όχι να κάνουμε ακόμα περισσότερη κριτική στην -υπαρκτή- τουρκική επιθετικότητα, πλασαριζόμενοι ως συντηρητική συμπολίτευση του ελληνικού αστισμού που διεκδικεί ΑΟΖ για τους Λάτσηδες.
-Η βάφτιση της Μακεδονίας ως «Σκόπια» δεν διευκολύνει την ειρήνη με τους γείτονες στα Βαλκάνια. Και κάτι σημαντικό που πρέπει να σημειώσει ο γ.γ. της ΛΑΕ: Η κριτική στον Τσίπρα να μη δεχτεί «συμβιβασμό» για το όνομα, τη στιγμή που ο Τσίπρας έχει ήδη εξασφαλίσει τον ρόλο νονού-νταβατζή στη Δ. Μακεδονίας, δεν προσθέτει ψήφους από το κέντρο ή τη δεξιά, αφαιρεί όμως σίγουρα από τα αριστερά. […]
– Γι’ αυτό και μαζί με αυτές τις αυταπάτες της ηγεσίας της ΛΑΕ περί διαχείρισης, διόρθωσης και αλλαγής πορείας του ελληνικού καπιταλισμού, πηγαίνουνε και οι αυταπάτες για την ίδια τη φύση του ΣΥΡΙΖΑ και η πλήρης αδυναμία αυτοκριτικής για τα λάθη της Αριστερής Πλατφόρμας εντός του ΣΥΡΙΖΑ.
Για παράδειγμα, ισχυρίζεται από την Κοζάνη ο Π.Λαφ. πως «Ο λόγος που τα συμφέροντα θέλανε να απομακρύνουν εμένα από το ΣΥΡΙΖΑ και να εκτρέψουν τον ΣΥΡΙΖΑ σε μνημονιακή κατεύθυνση, ήταν η θέση μου για την ενέργεια.»
Άλλη μια αμετροεπής δήλωση, που δείχνει όμως ταυτόχρονα και το βάθος του προβλήματος. Γιατί τη στιγμή που αναφέρεται ο Π. Λαφ. (πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, άνοιξη-καλοκαίρι 2015), ο ΣΥΡΙΖΑ είχε γίνει προ πολλού μνημονιακός στην ουσία του, αφού είχε έρθει ήδη σε συνεννόηση με την άρχουσα τάξη την προηγούμενη τριετία, είχε ήδη σοσιαλδημοκρατικοποιήσει το κόμμα, είχε ήδη υπουργοποιήσει Καμμένους, Σημιτανθρώπους και λοιπούς ΠΑΣΟΚους, είχε ήδη χρίσει ΠτΔ τον Πάκη, είχε ήδη υπογράψει τη συνέχιση των μνημονίων 1 και 2 (20/2/2015), ενώ η Αριστερή Πλατφόρμα διατηρούσε υπουργικές θέσεις. Και προφανώς αφού είχαν γίνει όλα αυτά, η θέση του Λαφαζάνη για την ενέργεια το πολύ-πολύ να αποτελούσε παρωνυχίδα για τους δανειστές.”
Στο ερώτημα: «Τι Αριστερά χρειαζόμαστε;», ο αρθρογράφος σημειώνει:
«Σήμερα χρειαζόμαστε ενότητα της Αριστεράς στο κίνημα, στους χώρους δουλειάς, στον δρόμο. Ενάντια στα μνημόνια και τα αφεντικά, διεκδικώντας ψωμί-δουλειά-καλύτερη ζωή για την εργατική τάξη, προσπαθώντας να ξαναμαζικοποιήσουμε τις αντιστάσεις.
»Ενάντια στον πόλεμο, τον εθνικισμό, τους εξοπλισμούς, τον φασισμό, ενάντια στην ελληνική επιθετικότητα και τις διεκδικήσεις υδρογονανθράκων.
»Την Αριστερά που θα χτίζει συνειδήσεις ταξικές και γέφυρες διεθνιστικές με τους γύρω λαούς, που θα οργανώνει το ταξικό στρατόπεδο, θα ανεβάζει τη συλλογική αυτοπεποίθηση των εργαζομένων και θα την μετασχηματίζει σε δύναμη κρούσης ενάντια στον καπιταλισμό.
»Την Αριστερά που θα ζητά την ανατροπή της κυβέρνησης από το «πεζοδρόμιο» και όχι από τη Βουλή. Που θα οραματίζεται την ανάδυση της νέας κοινωνίας μέσα από απεργίες και καταλήψεις, όχι μέσα από «αφ’ υψηλού» διαχείριση σαν παλαιάς κοπής αστικό προσωπικό. Χρειαζόμαστε τέλος πολιτικά μέτωπα και απαντήσεις που να οδηγούν τους φτωχούς σε αυτή την κατεύθυνση.»
»Με την κατάρρευση του εγχειρήματος ΣΥΡΙΖΑ ως αριστερή ανατρεπτική δύναμη το καλοκαίρι του 2015, κατάρρευσαν και οι αυταπάτες τουλάχιστον σε ένα τμήμα της κοινωνίας ότι υπάρχουν τα περιθώρια να αλλάξει η ελληνική οικονομία, να εξημερωθεί ο ελληνικός καπιταλισμός ή να συγκινηθεί ο ευρωπαϊκός καπιταλισμός με την ψήφο και την αλλαγή πρωθυπουργού.»
«Μια μικρή μόνο αριστερή πρωτοπορία», γράφει σε άλλο σημείο, «έβγαλε το συμπέρασμα ότι αν προσπαθήσεις να ξεδοντιάσεις ένα-ένα τα δόντια του τίγρη, θα σε κατασπαράξει, ότι πρέπει συνεπώς πρώτα να τον σκοτώσεις.»
«Κακέκτυπα του ΣΥΡΙΖΑ», προσθέτει, «δεν έχουν ελπίδα να μακροημερεύσουν, γιατί οι μνήμες από την περασμένη κατραπακιά είναι νωπές. Η συζήτηση σήμερα αφορά ένα εγχείρημα που να πείθει ότι αποτελεί ρήξη με τον ΣΥΡΙΖΑ. Κι η ΛΑΕ, παρ’ όλες τις φαινομενικές διαφορές («πατριωτικό» στίγμα, φιλία με Ρωσία, ανάπτυξη με δραχμή κλπ) θυμίζει απλά το αντεστραμμένο είδωλό του σε ακόμα πιο κεϊνσιανή εκδοχή. Μια πρόταση κεϊνσιανής ανάπτυξης μπορούσε να δίνει πειστικές απαντήσεις υπό την πίεση του εργατικού κινήματοςτη δεκαετία του ’50 ή ακόμα και τη δεκαετία του ‘70 και του ‘80. Τη δεκαετία του ’90 και του 2000 ωστόσο, κάθε απόπειρα κεϊνσιανισμού προσχώρησε στο νεοφιλελευθερισμό, η σοσιαλδημοκρατία κι ο ρεφορμισμός βυθίστηκαν στην κρίση. […]
“Το να ξαναζεσταίνεται σήμερα άλλη μια μπαγιάτικη κεϊνσιανή σούπα ανάπτυξης από την Αριστερά μπορεί να εκληφθεί μόνο ως κακόγουστο αστείο. Κι όμως, αυτό είναι το στίγμα που επιμένει αδιαλείπτως να εκπέμπει η ηγεσία της ΛΑΕ: παραπομπή στις κάλπες για κοινοβουλευτική ενίσχυση της ΛΑΕ, για να μπει στη Βουλή, να γίνει κυβέρνηση, να κάνει παραγωγική ανασυγκρότηση με εθνικό νόμισμα, με τον «ηγέτη» Λαφαζάνη που έχει το σωστό «πρόγραμμα» και δεν θα «προδώσει» όπως ο Τσίπρας.»
«Η ανασυγκρότηση της Αριστεράς εξακολουθεί να απαιτεί την μέγιστη προσπάθεια ενότητας των αριστερών-εργατικών οργανώσεων στους υπαρκτούς αγώνες, παράλληλα όμως απαιτεί την προσπάθεια να ενισχυθεί η επαναστατική Αριστερά. Δηλαδή η Αριστερά που δεν πιστεύει στην κοινοβουλευτική διαχείριση του καπιταλισμού αλλά στην επαναστατική ανατροπή του από την εργατική τάξη»,
σημειώνεται στην κατακλείδα του άρθρου.
-Εν τάξει ο Λαφαζάνης έχει διάφορα προβλήματα στο πως λειτουργεί, αλλά το πρόβλημα είναι προσωπικό; Τόσα χρόνια η ΔΕΑ στην ΑΠ εντός Σύριζα τι κατάλαβε από αυτή τη συμπεριφορά; Μήπως η συμπεριφορά που κριτικάρεις σήμερα εδώ, βρίσκεται πολύ κοντά σε αυτές στελεχών Σύριζα μέχρι τον Αύγουστο του 2015; (μετά δεν το συζητάμε).
Και το κυριότερο, όταν λές στο άρθρο “Η βάφτιση της Μακεδονίας ως «Σκόπια» δεν διευκολύνει την ειρήνη με τους γείτονες στα Βαλκάνια.” σε τι διαχωρίζεται η δική σου συμπεριφορά από του Λαφαζάνη; Με την ίδια αυθαιρεσία ονομάζεις τα Σκόπια “Μακεδονία”, κάτι που το κάνετε πάρα πολύ καιρό χωρίς τη στοιχειώδη αναφορά στο γεγονός ότι δεν υπάρχει χώρα (μέχρι στιγμής-γιατί αλλες αι βουλαί των ΗΠΑ), στα Βαλκάνια που να αντιπροσωπεύει ολόκληρο το γεωγραφικό χώρο που ονομάζεται Μακεδονία Γι’αυτό κι’όλας αυτό που προτείνεται από την Ελληνική πλευρά για γεωγραφικό προσδιορισμό του μέρους της Μακεδονίας που βρίσκονται η FYROM είναι απολύτως λογική. Μια λογική που δεν δέχονται οι Αμερικάνοι, οι Αγγλοι και όλες οι ΜΚΟ του Σόρος..
-Εν τάξει ο Λαφαζάνης έχει διάφορα προβλήματα στο πως λειτουργεί, αλλά το πρόβλημα είναι προσωπικό; Τόσα χρόνια η ΔΕΑ στην ΑΠ εντός Σύριζα τι κατάλαβε από αυτή τη συμπεριφορά; Μήπως η συμπεριφορά που κριτικάρεις σήμερα εδώ, βρίσκεται πολύ κοντά σε αυτές στελεχών Σύριζα μέχρι τον Αύγουστο του 2015; (μετά δεν το συζητάμε).
Και το κυριότερο, όταν λές στο άρθρο «Η βάφτιση της Μακεδονίας ως «Σκόπια» δεν διευκολύνει την ειρήνη με τους γείτονες στα Βαλκάνια.» σε τι διαχωρίζεται η δική σου συμπεριφορά από του Λαφαζάνη; Με την ίδια αυθαιρεσία ονομάζεις τα Σκόπια «Μακεδονία», κάτι που το κάνετε πάρα πολύ καιρό χωρίς τη στοιχειώδη αναφορά στο γεγονός ότι δεν υπάρχει χώρα (μέχρι στιγμής-γιατί αλλες αι βουλαί των ΗΠΑ), στα Βαλκάνια που να αντιπροσωπεύει ολόκληρο το γεωγραφικό χώρο που ονομάζεται Μακεδονία Γι’αυτό κι’όλας αυτό που προτείνεται από την Ελληνική πλευρά για γεωγραφικό προσδιορισμό του μέρους της Μακεδονίας που βρίσκονται η FYROM είναι απολύτως λογική. Μια λογική που δεν δέχονται οι Αμερικάνοι, οι Αγγλοι και όλες οι ΜΚΟ του Σόρος..
Φλώρα Νικολιδάκη
(κατά λάθος εν πρώτοις το ανήρτησα ανώνυμο)
Θα περίμενα ένα τέτοιο σχόλιο από άλλους που γράφουν εδώ κι όχι από εσάς κα Νικολιδάκη… Η συγκεκριμένη χώρα ήταν κομμάτι της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας, και είχε το συγκεκριμένο όνομα, επί σχεδόν 45 χρόνια, και δε μίλαγε κανείς όλο αυτό το διάστημα…
Συγνώμη,αλλά θέλω να παρατηρήσω,ότι το όνομα “Γιουγκοσλαυική Δημοκρατία της Μακεδονίας” ακούγεται διαφορετικά.Είναι κάπως σαν “Γιουγκοσλαυική Μακεδονία” ή “το γιουγκοσλαυικό κομμάτι της Μακεδονίας”. Αυτό είναι άλλο.
δεν λεγόταν Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας επί 45 χρόνια αλλά σκέτο και δεν μας πείραζε
Κώστας
Σκέτο “Μακεδονία”; Δε νομίζω! ΓΔΜ πρέπει να ήταν το επίσημο όνομα.Άλλο,ότι οι ντόπιοι μπορεί να το λέγανε για απλοποίηση “Μακεδονία”.Διαφορετικά,γιατί συμφώνησαν κ τα δύο μέρη της αντιδικίας στο προσωρινό όνομα “Πρώην Γιουγκοσλαυική Δημοκρατία της Μακεδονίας”;
το γιουγκοσλαβική τους το φορέσαμε εμείς με Αντρέα για να μπουν στον ΟΗΕ, ή κάτι τέτοιο και να ομαλοποιηθούν οι σχέσεις να μπορεί το κεφάλαιο μας να κάνει πλιάτσικο.
Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας λεγόταν από το 63, και πιο πριν Λαική Δημοκρατία της Μακεδονίας.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%81%CF%8E%CE%B7%CE%BD_%CE%93%CE%B9%CE%BF%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%BF%CF%83%CE%BB%CE%B1%CE%B2%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82#%CE%A3%CE%BF%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%93%CE%B9%CE%BF%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%BF%CF%83%CE%BB%CE%B1%CE%B2%CE%AF%CE%B1
Κώστας
Συγνώμη,που άργησα να απαντήσω.Λοιπόν δε γίνεται κρατίδιο ομοσπονδίας κ να έχει δικό του,ξεχωριστό όνομα. Έτσι γίνεται κ στις ΗΠΑ κ στη Γερμανία κ οπουδήποτε αλλού,σε ομοσπονδία.Τα ιδιέτερα ονόματα είναι μόνο για εσωτερική χρήση.
Συμπληρωματικά: Ξεχωριστό όνομα,εννοώ για διεθνή χρήση.Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας θα μπορούσε να λέγεται μόνο ένα ανεξάρτητο κράτος.
Επίσης δε βλέπω,τι προσφέρει στο λαό μας,το να παρτοπαίρνουν σταθερά πολίτες κ πολιτικές οργανώσεις του αντίδικες χώρες της δικής μας,ακόμα κ όταν αυτές έχουν άδικο.
τι σημαινει ”παρτοπαιρνουν”;
Παρτοπαίρνω θα πεί,παίρνω το μέρος καποιου.Όπως κ να έχει το ζήτημα,η ΠΓΔΜ αναγνώρισε κ αποδέχτηκε το ότι είναι η πρώην γιουγκοσλαυική Μακεδονία,γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα κ στη βάση της λογικής.Από πού κι ως πού θα ισχυριστεί κανείς,ότι ο Παπανδρέου την “παρέσυρε” άθελά της; Δε γίνονται αυτά τα πράμματα στη διεθνή πολιτική.
Αναστασία δεν γίνεται να μου λες ότι τους έλεγαν σαν ομόσπονδο κρατίδιο ΓΔΜ, να σου αποδεικνύω πως τους έλεγαν σκέτο και να λες πως δεν έχει σημασία το πως τους λέγανε σαν ομόσπονδο κρατίδιο.
Έβαλες ένα θέμα με αλαζονεία που δεν αντιστοιχεί στις γνώσεις σου για αυτό και απλά σε διόρθωσα. Δεν πανηγύρισα, δεν ειρωνεύτηκα. Και μου λες πως το θέμα που εσύ έβαλες δεν έχει σημασία γιατί ήταν σε μια ομοσπονδία. ¨Οπως και η Σερβία και η Κροατία κλπ, και κράτησαν το όνομα τους.
Όταν λοιπόν εμείς σαν υπεργολάβος του ιμπεριαλισμού στην περιοχή συμφωνήσαμε να διαλυθεί η Γιουγκοσλαβία δημιουργήσαμε και ένα θέμα εντελώς αστείο, το ότι μας απειλεί το όνομα της γειτονικής χώρας.Ένα θέμα που η αξία του είναι όση και η αξία της απειλής της πρωτεύουσας της Λιβύης σε βάρος της πρωτεύουσας της Αρκαδίας και το αντίθετο.
Ο ΑΓΠ δεν ήταν μάγκας και πειστικός, τους είπε ότι αν θέλετε να υπάρχετε διπλωματικά και οικονομικά θα κάνετε ότι σας λέμε. Συσχετισμός δύναμης λέγεται και νομίζω αυτό κρίνει τα πράγματα στην διεθνή πολιτική
Κώστας
Κοίτα,για να μην επαναλαμβάνομε συνεχώς τα ίδια κ τα ίδια,ήταν ή δεν ήταν η γιουγκοσλαυική Μακεδονία ένα από τα τρία μέρη της γεωγραφικής περιοχής Μακεδονία,που διαμοιράστηκε ανάμεσα σε Ελλάδα,Γιουγκοσλαυία κ Βουλγαρία;Ανοίκει ή όχι ένα μέρος αυτής της περιοχής -κ μάλιστα το μεγαλύτερο- σήμερα στην Ελλάδα; Αν έρθει λοιπόν σήμερα η ΠΓΔΜ κ πει,η Μακεδονία είμαι εγώ,τι γίνονται τα υπόλοιπα δυο κομματια; Δεν είναι κι αυτά Μακεδονία; Ήταν ή όχι η ΠΓΔΜ μέρος της Γιουγκοσλαυίας; Το πώς την έλεγαν τότε εκεί,ήταν εσωτερική υπόθεση του κράτους αυτού.Το όνομα ενός κρατιδίου μέσα σε ένα ομόσπονδο κράτος δεν είναι μια διεθνώς αναγνωρισμένη ονομασία.Η Σερβία,Κροατία κλπ. είχαν ήδη αυτά τα ονόματα πριν από τη συγκρότηση της Γιουγκοσλαυίας.Δεν είναι ίδια περίπτωση.Η ΠΓΔΜ έχει αναγνωρίσει ότι ήταν η γιουγκοσλαυική Μακεδονία.Τώρα εσύ λες,ότι αυτή είναι αδικία σε βάρος της.Άποψή σου.Εγώ όμως σου λέω,πρώτον,με ποιο δικαίωμα της αποδίδεις ανικανότητα, να υπερασπίζει τα δικαιώματά της κ δεν αναγνωρίζεις μια διεθνή συμφωνία που υπέγραψε; Δεύτερον,πού είναι η αδικία,αφού η αλήθεια είναι ακριβώς αυτή;
H Ελλάδα αναγνώριζε την Δημοκρατία της Μακεδονίας σε πληθώρα διπλωματικών και οικονομικών συναλλαγών, δεν ήταν νομός ούτε πολιτεία αλλά ομόσπονδη δημοκρατία που σημαίνει σημαντικά περιθώρια αυτονομίας και όχι εσωτερική υπόθεση.
Θα λέμε τα ίδια όσο λες τα ίδια, απλό
Κώστας
Αυτονομία έχουν τα ομόσπονδα κρατίδια στο πλαίσιο του ομοσπονδιακού κράτους,όχι σε διεθνείς υποθέσεις.
Σοβαρά τώρα ? Θες να μου πεις πως δεν υπήρξε ένα έγγραφο της ελληνικής δημοκρατίας που να αναφέρει τον όρο Δημοκρατία της Μακεδονίας μέχρι το 1992 ? Στα τελωνεία πχ, σε ταξιδιωτικά έγγραφα, σε κάτι τέλος πάντων.
Επίσης όταν ένα ομόσπονδο τμήμα (δεν μου αρέσει το κρατίδιο και δεν είναι σωστό να πω ομόσπονδο κράτος) γίνει ανεξάρτητο, κρατάει το όνομα του. Σίγουρα δεν ρωτάει τον γείτονα που βγάζει τα ψωροκωστωνέικα κόμπλεξ του πάνω στους πιο αδύναμους για να τους κάνει φιγούρα πως εγώ είμαι ο νταβάς της περιοχής, υπονταβάς έστω, ότι γουστάρω θα κάνετε.
Κώστας
Κρατίδια λέγοξται τα “τμήματα” των ομοσπονδιακών κρατών.Μπορούν βέβαια να λέγονται κ πολιτείες.Το αν σου αρέσει η ελληνική γλώσσα ή όχι,είναι θέμα γούστου.Για το άλλο,θες να πεις,ότι η σημερινή ΠΓΔΜ έκανε ανεξάρτητες διακρατικές συμφωνίες επί Γιουγκοσλαυίας;
Συμπλήρωση: Το ότι σε περίπτωση διάλυσης ομοσπονδιακού κράτους τα κρατίδια διατηρούν αυτομάτως το όνομά τους,σαν ανεξάρτητα κράτη,προφανώς κ δεν ισχύει.Αν ίσχυε,η ΠΓΔΜ δε θα είχε πρόβλημα αυτή τη στιγμή.
το κρατίδιο ότι και να σημαίνει έχει καεί από τους ελληνάρες που την λένε έτσι και σήμερα που δεν είναι σε ομοσπονδία
δεν είπα ότι παίρνει αυτόματα το όνομα, τόσο πολύ σου αρέσει να το πάμε πινγκ-πονγκ ? Είπα πως λογικά το παίρνουν και λογικά το θέλουν και λογικά δεν ρωτάνε τους γείτονες που πουλάνε τσατσηλίκι για τον ιμπεριαλισμο στην περιοχή.
επίσης είναι εντελώς άλλο πράγμα οι πολιτείες, που δεν είναι εθνικές οντότητες με την Γιουγκοσλαβία και τις Δημοκρατίες της που ήταν εθνικές. Επίσης είναι πολύ σπουδαίο ότι τους λέγανε Δημοκρατία, ήταν οιωνεί κρατική οντότητα
Κώστας
Για το τελευταίο σχόλιο: Η ΠΓΔΜ αναφέρεται κ σαν κρατίδιο,γιατί από νομική άποψη η κρατική της υπόσταση αμφισβητείται,καθώς προέρχεται από διαμελισμό ανεξάρτητου κράτους,μέσω εχθρικής επίθεσης.Το άλλο με το όνομα δεν είναι καθόλου “λογικό”,για την ακρίβεια δεν είναι αυτονόητο.Υπάρχουν επιχειρήματα κ εμφανίζονται κάθε τόσο στις αριστερές ιστοσελίδες -κ όχι μόνο- δε θα τα επαναλάβω εδώ.Όσο για τον όρο πολιτεία,δε διαφωνώ.Αυτό που εννοούσα ήταν,ότι συναντά κανείς ομοσπονδίες,που τα συστατικά τους μέρη αποκαλούνται πολιτείες.Αλλά τι κρατική οντότητα ήταν η ΠΓΔΜ,πριν από τη σύσταση της Γιουγκοσλαβίας;Περιφέρεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν μέχρι που διαμοιράστηκε σε τρία κυρίαρχα εθνικά κράτη μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους,με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου.Όσο για την αναφορά σου σε “έθνος”,σλαυικής καταγωγής βεβαίως είναι η μια από τις δυο εθνότητες της ΠΓΔΜ κ ήταν μια από τις πολλές εθνότητες της οθωμανικής Μακεδονίας.Η άλλη,ως γνωστό,είναι αλβανικής.Στην Iskra αναρτήθηκε ένα αναλυτικό άρθρο με επιστημονικά επιχειρήματα για το θέμα κ την έννοια του έθνους.
Το μακεδονικό έθνος είναι ένα από τα 2 που υπάρχουν στην Δημοκρατία της Μακεδονίας, και τι με αυτό ? Δηλ ποιο έθνος κατοικούσε στην ΛΔΜ και στην ΣΔΜ ?¨Η ποια έθνη ? Το αλβανικό και κάποιοι σλάβοι ? Από πότε οι σλάβοι είναι έθνος ? Αεθνικός πληθυσμός είναι ? Προκαπιταλιστικός ? Ιθαγενείς ? Τι τέλος πάντων ? Σλαβομακεδόνες ? Και με αυτό τι, θα αντιμετωπίσουμε τον αλυτρωτισμό ? Ποιον αλυτρωτισμό ρε παιδιά, η Αστυνομική Διεύθυνση Φλώρινας την αποκρούει την επίθεση αυτής της χώρας που για να την ειρωνευτείτε την λέτε κρατίδιο.
Επίσης και ελληνικό κράτος δεν υπήρχε, στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν μέχρι να υπάρξει, τίποτα δεν λες.
Κώστας
Σημείωση Παντιέρας: Επειδή υπάρχει άλλος σχολιαστής που υπογράφει με το ίδιο όνομα, “Κώστας”, θα ήταν καλό να μπει κάποιο διακριτικό στην υπογραφή για να μη γίνεται σύγχυση.
Μόνο ένα σημείο θέλω να διευκρινίσω από το παραπάνω σχόλιό μου,γιατϊ ο Κώστας εντόπισε εκεί ένα ζήτημα.Παρέθεσα απλά το περιεχόμενο της ένστασης αυτών που αρνούνται να αναγνωρίσουν την ΠΓΔΜ σαν κράτος κ δεν είναι Ελληναράδες.Δε γνωρίζω όμως την επιχειρηματολογία σε όλες τις λεπτομέρειές της,καθώς απαιτει έτσι κι αλλιώς ειδικές γνώσεις στη νομική κ το διεθνές δίκαιο.Πάντως η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας από τους Νατοϊκούς είναι άλλη περίπτωση από την απόσχιση της Ελλάδας από την Οθωμανική Αυτοκρατορία κ την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους.Πρώτα-πρώτα οι διεθνείς συνθήκες κ νομοθεσία που καθιστούν την ΠΓΔΜ ανυπόστατη κρατική οντότητα αναφέρονται στο σύγχρονο κόσμο των εθνικών κρατών κ όχι σε μεσαιωνικές αυτοκρατορίες.Αλλά όπως είπα,είναι μια μεγάλη ιστορία.Θέλω ακόμα να αναφέρω ένα αναλυτικό άρθρο του Ν. Μπογιόπουλου,που δημοσιεύτηκε παλιότερα στον Ημεροδρόμο κ πρόσφατα στην Ίσκρα (Από την “Βαρντάρσκα” στη ΝΑΤΟφροσύνη,από το Βουκεφάλα στην εθνικοφροσύνη) κ απαντά τεκμηριωμένα στα σημεία που αναφέρει ο Κώστας,αν κ νομίζω,ότι οι πιο πολλοί το έχουν διαβασει.Και κλείνω εδώ τη συζήτηση,γιατί νομίζω,πως η Παντιέρα κ οι αναγνώστες με έχουν βαρεθεί.
“Εκ των ένδον”; Αυτή είναι η μισή αλήθεια, από τη στιγμή που δεν διευκρινίζεται τίνος είναι αυτό το “ένδον”. Το ένδον τής ΛΑΕ ή το ένδον τής ΑΝΤΑΡΣΥΑ; ;-) :-)
Παίδες, μας βλέπουνε!
Left εσένα βλεπουνε. Όλοι οι άλλοι γνωρίζουμε οτι, οι 68 απιχωρησαντες απο την δεα, παραμενουν προς ώρας, στην λαε. Ούτε αυτό δεν γνωρίζεις. Αλλα, έχεις άποψη γμτ και σε αυτό!
Left νο2: Επειδή λοιπόν παραμενουν προς ώρας τουλάχιστον στην λαε, η κριτική τους είναι “εκ των έσω”. Τιριτιτίμ! Μάθε
Κι εγώ είμαι ο Πρίγκηπας Χάρι!
Ανεξάρτητα από το αν είσαι ο Πρίγκηπας Χάρι ή όχι, η κριτική γίνεται από μέλη της ΛΑΕ. Και εσύ για άλλη μια φορά γράφεις πράγματα χωρίς σοβαρότητα.
Ωραία, Κ.Σ., εμένα δεν με χαρακτηρίζει η σοβαρότητα. Για να τσεκάρουμε τώρα τη δική σου. Αντιγράφω από την ανακοίνωση αποχώρησης των 68 (όπου υπάρχουν bold, είναι από το πρωτότυπο, όπου υπάρχουν bold και πλάγια, η έμφαση είναι δική μου):
Οι συµµαχίες της [σ.σ.: της ΔΕΑ] λογοδοτούσαν πάντα στην «τακτική του ενιαίου µετώπου», ταυτοτικό χαρακτηριστικό δικό της και του ρεύµατος από το οποίο προέρχεται.
Στη βάση αυτή, η ∆ΕΑ εντάχτηκε σε µετωπικά σχήµατα µε τον αριστερό ρεφορµισµό (ΣΥΡΙΖΑ µέχρι το 2015 και µετά ΛΑΕ), δίνοντας τη µάχη για να αποκτήσουν ριζοσπαστικά-κινηµατικά-αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά. […] Στην πορεία όµως αυτά τα µετωπικά σχήµατα άρχισαν να παίρνουν όλο και πιο πολλά χαρακτηριστικά που ξέφευγαν από το ενιαίο µέτωπο και κατέληγαν στην διαµόρφωση κοινών κοµµάτων, αντεπιδρώντας στη φυσιογνωµία της ίδιας της ∆ΕΑ. Τα αποτελέσµατα µιας τέτοιας διαστρέβλωσης του ενιαίου µετώπου τα βιώσαµε µε τον πιο έντονο και οδυνηρό τρόπο µέσα από τις εµπειρίες τόσο του ΣΥΡΙΖΑ (ιδιαίτερα µετά το 2012) όσο και της ΛΑΕ.
∆εν ήταν ενιαιοµετωπική τακτική οι σταθερές, αποκλειστικές και µακροχρόνιες πολιτικές συµµαχίες µε δυνάµεις του ρεφορµισµού. Η τακτική του ενιαίου µετώπου µπορεί να επιδιώκεται για «µια ολόκληρη περίοδο», αλλά αυτό δεν µεταφράζεται σε πάση θυσία συµµετοχή σε µακροχρόνια σχήµατα αποκλειστικών συµµαχιών µε συγκεκριµένα ρεφορµιστικά ρεύµατα. Πολύ περισσότερο δεν είναι τακτική ενιαίου µετώπου η µετατροπή των συµµαχικών σχηµατισµών σε κόµµατα, η συνοικοδόµηση µε το ρεφορµισµό κοµµάτων που λειτουργούν µε την αρχή της υποταγής στην πλειοψηφία. Αυτό παραβιάζει τη βασική αρχή του ενιαίου µετώπου «Χτυπάµε µαζί – βαδίζουµε χωριστά», δηλαδή συµπράττουµε σε κοινές δράσεις ενάντια στο σύστηµα, διατηρώντας η κάθε πλευρά πλήρη ανεξαρτησία.
Η οικοδόµηση κόµµατος µε ρεφορµιστική πλειοψηφία, υποχρεώνει, αργά ή γρήγορα, σε «πειθαρχία» στην ισχυρή συνιστώσα. Η διαφωνία των επαναστατών καταλήγει να περιορίζεται κυρίως ή αποκλειστικά προς το «εσωτερικό», υπονοµεύοντας την ανεξαρτησία τους, δήθεν για να µην υπονοµεύεται η ενότητα του κοινού κόµµατος. Τέτοια ήταν η κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ (ιδιαίτερα µετά το 2012), τέτοια είναι σε µεγάλο βαθµό και στη ΛΑΕ σήµερα. Έτσι, η ρεφορµιστική ηγεµονία ενισχύει τον εκλογικισµό, όπως απέδειξε η εµπειρία του ΣΥΡΙΖΑ.
Επιπρόσθετα, για τις επαναστατικές οργανώσεις αποτελεί θανάσιµη παγίδα να εµφανίζονται ότι συνοικοδοµούν κοινό κόµµα µε το ρεφορµισµό, […]
[…]
Με ευθύνη της ηγεσίας της, η ∆ΕΑ δεν έκανε ποτέ µια οργανωµένη συζήτηση απολογισµού της εµπειρίας ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά της τελευταίας του περιόδου. Έτσι, αντί να εντοπίσει και διορθώσει τις διολισθήσεις, επαναλαµβάνει το ίδιο λάθος στο πεδίο της ΛΑΕ, αυτή τη φορά σαν φάρσα. Από τον τρόπο συγκρότησής της το 2015, την περίοδο προετοιµασίας και διεξαγωγής της ιδρυτικής της Συνδιάσκεψης το 2016, µέχρι σήµερα. Η ΛΑΕ, χωρίς να είναι ιδιαίτερα «πλατιά», ταυτίζεται πολιτικά µε το Αριστερό Ρεύµα και έχει προσλάβει από νωρίς χαρακτηριστικά κόµµατος αντί µετώπου. Αναπόφευκτα, επανέρχονται παθογένειες του ΣΥΡΙΖΑ (ουσιαστικά του ρεφορµισµού), στο οικονοµικό πρόγραµµα, στις συµµαχίες και στα λεγόµενα «εθνικά». Αλλά και στη δηµόσια εκπροσώπηση, µε το µονοπώλιο του επικεφαλής και εκφωνήσεις συχνά πολύ πιο προβληµατικές κι από τις γραπτές αποφάσεις. Η επανάληψη των ίδιων στρεβλώσεων στη ΛΑΕ, ισχυριστήκαµε ότι απειλεί τη ∆ΕΑ µε πλήρη εκφυλισµό, ανυποληψία και µοιρολατρική εγκατάλειψη σε µια πορεία που η ίδια ελάχιστα ελέγχει.
Όλα τα παραπάνω δεν σηµαίνουν κατ’ ανάγκη την εγκατάλειψη των πολιτικών συµµαχιών µε τµήµατα του ρεφορµισµού, στο όνοµα της «επαναστατικής καθαρότητας». Σηµαίνουν όµως σηµαντικές αποστάσεις από τους ρεφορµιστές συµµάχους, απολύτως ορατές στον έξω κόσµο, τη διατήρηση της οργανωτικής και πολιτικής ανεξαρτησίας. Σηµαίνουν τη µετατόπιση του κέντρου βάρους της µαζικής πολιτικής των επαναστατικών οργανώσεων στην αυτόνοµη σχέση τους µε το κίνηµα, την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώµατα, µε ενίσχυση των δυνάµεων και των µαζικών εργαλείων που διαθέτουν, τόσο στα πεδία διάστασης µε τη ρεφορµιστική πολιτική όσο και συνολικά. Σηµαίνουν την ισχυροποίηση των ιδεολογικών και πολιτικών αντανακλαστικών του διεθνισµού, του αντιρατσισµού, του αντιεθνικισµού. Της διαχωριστικής «µεταρρύθµιση ή επανάσταση», ως στρατηγικής διαφοράς µε άµεση επίπτωση στο πολιτικό σχέδιο, τα αιτήµατα και τους τρόπους πάλης σήµερα. Σηµαίνουν την επιδίωξη µετωπικών πρωτοβουλιών µε κάθε διαθέσιµη δύναµη της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς στο πεδίο του κινήµατος και της αντιπαράθεσης µε το σύστηµα, σε ριζοσπαστική-αντικαπιταλιστική βάση.
Όσον αφορά τη ΛΑΕ σήµερα σηµαίνουν ανοιχτή και δηµόσια κριτική:
1. στην κυρίαρχη εκφώνηση για τα λεγόµενα «εθνικά» ζητήµατα,
2. στο πρόγραµµα «παραγωγικής ανασυγκρότησης»,
3. στην πολιτική συµµαχιών της.
Τέλος, σηµαίνουν διεκδίκηση αλλαγής του χαρακτήρα της ΛΑΕ σε πραγµατικά µετωπικό σχήµα µε δηµόσια εκφώνηση που να παραµένει στο έδαφος της συµφωνίας αντί της επιβολής του «στίγµατος» της πλειοψηφούσας συνιστώσας.
Αυτή η διεκδίκηση δεν µπορεί να είναι αέναη και άνευ κριτηρίων αποτελεσµατικότητας. Αφορά συγκεκριµένο χρόνο και, µε κριτήριο την επιτυχία ή την αποτυχία, συνεπάγεται συνέχεια και βελτίωση της σχέσης µε τους συµµάχους ή διαφορετικά ρήξη και πολιτική αποδέσµευση από τον κοινό φορέα.
[…]
Στο πεδίο της κοινής δράσης και των συµµαχιών, θα συνεχίσουµε να επιδιώκουµε, σε χώρους, γειτονιές και θεµατικές, κοινές κινηµατικές και πολιτικές πρωτοβουλίες µαζί µε τους συντρόφους και τις συντρόφισσες της ΛΑΕ, όπου κρίνουµε πως είναι γόνιµο για το κίνηµα και την αριστερά. Αλλά µαζί και µε όσους/όσες έχουν αποχωριστεί τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΛΑΕ, µαζί µε τους συντρόφους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της υπόλοιπης ριζοσπαστικής-αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.
*****************************************************************************
Τα διάβασες; Έδωσες τη δέουσα προσοχή στα τονισμένα σημεία τόσο από τους 68 όσο και από μένα; Διάβασες, όπως είναι υποχρεωτικό σε τέτοιου είδους κείμενα, και between the lines; Ωραία. Και τώρα προχώρα στο μηχάνημα που κάνει σοβαρογραφήματα:
Όπως συμβαίνει και σε ένα ανθρώπινο ζευγάρι, οι καταστάσεις/φάσεις που περιγράφουν τις σχέσεις μεταξύ δύο μερών μιας πολιτικής συμμαχίας είναι τέσσερις:
1) Αρμονική συμβίωση
2) Συμβίωση με προβλήματα (διαφορές, διενέξεις, τσακωμοί κ.λπ.)
3) Διάσταση
4) Διαζύγιο
Για πες μας τώρα εσύ, με όλη τη «σοβαρότητα» που σε διακρίνει, σε ποια φάση βρίσκονται οι σχέσεις μεταξύ ΛΑΕ και των 68;
ΥΓ Απομένει ένα ερώτημα, που δεν μου το έκανες και δεν ξέρω αν θα μου το κάνεις, αλλά εγώ σπεύδω να το απαντήσω προκαταβολικά: γιατί δεν δίνουν στο δικηγόρο τους εντολή να προχωρήσει στο διαζύγιο, γιατί δεν φεύγουν;
Δεν μπορώ να μπω στα μυαλά τους, ειδικά αν λάβουμε υπ’ όψη μας ότι πρόκειται για σύγχρονα τροτσκιστικά μυαλά[*]. Εκείνο που είναι σίγουρο είναι το εξής: Ένας από τους λόγους που δυνητικά μπορεί να εξηγήσει γιατί δεν δηλώνουν ότι αποχωρούν από ένα δυστυχισμένο πολιτικό γάμο είναι:
Για να μπορεί η Παντιέρα και κάθε ‘‘ενδιαφερόμενος’’ να αναρτά άρθρα με τίτλο «Σκληρή κριτική στη ΛΑΕ εκ των ένδον»!
Ελπίζω να συνεννοηθήκαμε και να μη μου φας άλλο χρόνο με τυπολατρικές συνδικαλιές τής κακιάς συμφοράς, δηλαδή λιγότερο αποτελεσματικές και από εκείνες κάποιου που επιχειρεί να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλό του…
[*] Η έμφαση που βάζω στο «σύγχρονα» υπονοεί ότι στους τροτσκιστές τής εποχής μας υπάρχουν απόψεις/θέσεις/αντιλήψεις που θα έβγαζαν από τα ρούχα του ακόμα και τον ίδιο τον Τρότσκι.
Συνδικαλιά είναι να κάνεις ανάλυση λόγου στο κείμενο των μελών της ΛΑΕ για να μην παραδεχτείς ότι αυτό που ισχυρίστηκες, ότι προέρχεται από το “ένδον τής ΑΝΤΑΡΣΥΑ”, πολύ απλά δεν ισχύει. Είναι μια φτηνή προσπάθεια για να ακυρώσεις το κείμενο.
ΥΓ Δεν χρειάζεται καμία προσπάθεια, φτηνή ή ακριβή, για να ακυρωθεί το κείμενο. Το κείμενο είναι εξ αρχής (αυτο)ακυρωμένο από τη στιγμή που γράφτηκε και υπογράφτηκε από τροτσκιστές και μάλιστα τόσο ακραία δογματικούς.
Πρώτον: Θα μπορούσε ανάλογα κανείς να ισχυριστεί, ότι και τα δικά σου γραφόμενα αυτοακυρώνονται από το γεγονός ότι είσαι συριζόπληκτος, ακόμη και εκτός ΣΥΡΙΖΑ.
Δεύτερον:
Αυτό θα μπορούσες να το επικαλεστείς, όταν χρησιμοποιούσατε τους τροτσκιστές αλλά και άλλους εξωκοινοβουλευτικής προέλευσης, για να μπείτε στη Βουλή και να μας κυβερνήσετε στη συνέχεια. Τώρα είναι αργά
Τρίτον: Ψεύδεσαι όταν λες ότι συμμετέχουν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενώ παραμένουν ακόμα στο κόμμα σου, τη ΛΑΕ
Για το πρώτο: Ό,τι θέλει μπορεί να ισχυριστεί αυτός ο κανείς. Δημοκρατία έχουμε. Υπάρχει μια ‘‘λεπτομερειούλα’’, όμως. Το ότι είμαι «συριζόπληκτος» θα είναι δική του αυθαίρετη υποκειμενική άποψη. Το ότι οι 68 είναι πατενταρισμένοι τρότσκες προκύπτει από τον αυτοπροσδιορισμό τών ίδιων των 68.
Για το δεύτερο: α) Και ο Λένιν δέχθηκε την όποια βοήθεια των αναρχικών στην επανάσταση του Οκτώβρη και το πρώτο διάστημα της εξουσίας τών μπολσεβίκων και είπε και ευχαριστώ. Δεν άλλαξε, όμως, ούτε κατά ένα ιώτα τις απόψεις του για την αναρχία. β) Το β’ πληθυντικό πρόσωπο που χρησιμοποιείς σημαίνει ότι με έχεις κόψει για Συνασπιστή. Η μαντεψιά σου απέχει από την πραγματικότητα όσο η Γη από τη Σελήνη! Όσο ήμουνα η Βασίλισσα της Αγγλίας, έστω και για ένα 24ωρο, άλλο τόσο υπήρξα ποτέ Συνασπιστής.
Για το τρίτο: Φυσικά και θα ψευδόμουν αν είχα υποστηρίξει ότι οι 68 συμμετέχουν (από τώρα) στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Μόνο που δεν ισχυρίστηκα αυτό. Αυτό που έγραψα είναι ότι η κριτική τους εξυπηρετεί την ΑΝΤΑΡΣΥΑ (προς την οποία οδεύουν έτσι κι αλλιώς). Η συμμετοχή τους στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα επισημοποιηθεί όταν αποφασίσουν να προχωρήσουν από τη σημερινή διάσταση σε κανονικό διαζύγιο με σφραγίδες, βούλες και υπογραφές.
Πρώτο: Το ότι είσαι συριζόπληκτος δεν προκύπτει από αστυνομικά σενάρια αλλά από τις πολιτικές θέσεις που εδώ εκφράζεις.
Δεύτερον: α) Στο ρόλο του Λένιν, ποιον εξυπονοείς; Τον Τσίπρα μήπως; (ελπίζω, όχι κανέναν άλλον…) β) Δεν ξέρω αν ήσουνα συνασπιστής, συριζόπληκτο σε χαρακτήρισα
Τρίτο: Παραδέχεσαι ότι “Φυσικά και θα ψευδόμουν αν είχα υποστηρίξει ότι οι 68 συμμετέχουν (από τώρα) στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Μόνο που δεν ισχυρίστηκα αυτό. ”
Το σχόλιο αυτό, που βρίσκεται λίγο παραπάνω, μήπως σου λέει κάτι;
………………………..
………………………………….
Λάθος. Προκύπτει από την υποκειμενική ερμηνεία και «μετάφραση» τών πολιτικών θέσεων που εκφράζω. Εγώ είμαι υπεύθυνος μόνο για το πρωτότυπο (τις πολιτικές θέσεις). Όχι για τη μετάφραση που κάνει ο κάθε πικραμένος.
α) Κανέναν δεν εξυπονοώ. Το φεγγάρι σού δείχνω. Μην κοιτάς το δάχτυλό μου. Και το φεγγάρι που σου δείχνω είναι ότι οι συμμαχίες με κάποιον δεν σε μετατρέπουν σε αυτόν τον κάποιον άλλον ούτε απαγορεύονται, όπως νομίζει το αριστερίστικο μυαλό σου. β) Αφού “δεν ξέρεις αν ήμουν συνασπιστής”, τι μου κοτσάρισες εκείνο το «Αυτό θα μπορούσες να το επικαλεστείς, όταν χρησιμοποιούσατε τους τροτσκιστές αλλά και άλλους εξωκοινοβουλευτικής προέλευσης, για να μπείτε στη Βουλή και να μας κυβερνήσετε στη συνέχεια.»; Δεν ξέρεις ότι ο Συνασπισμός ήταν αυτός που χρησιμοποίησε «τους τροτσκιστές και άλλους εξωκοινοβουλευτικής προέλευσης» για να ενισχύσει το αριστερό προφίλ του;
Μου λέει, πώς δεν μου λέει; Μου λέει ότι δεν είσαι ικανός (ή υποκρίνεσαι πώς δεν είσαι) να εξάγεις από το γράμμα ακόμα και λίγων αράδων το πνεύμα τους. Και το πνεύμα τού παραπάνω σχολίου μου είναι ότι οι 68 μόνο τύποις μπορούν να θεωρούνται ακόμα μέλη τής ΛΑΕ. Επί τής ουσίας πρέπει να θεωρούνται μέλη τής ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Φυσικά, ό,τι κι αν πω εγώ, δεν θα σε εμποδίσει να πιάνεσαι με χέρια και με πόδια από τους τύπους. Όπως όλοι οι συνδικαλιστές τής Αριστεράς άλλωστε (και όπως οι πνιγμένοι πιάνονται από τα μαλλιά τους)…
η επιρροή της ΛΑΕ πρέπει να εξαφανιστεί και η ίδια η ΛΑΕ να διαλυθεί. Είναι φοβερά επικίνδυνη σοσιαλσωβινιστική φωνή . Κάνει δουλειά που δεν μπορεί να κάνει η -σημαδεμένη από το ναζιστικό της χαρακτήρα -ΧΑ.
μια καλή ιδέα είναι να ψεκάσουμε
Κώστας
επί της ουσίας: ΤΙΠΟΤΑ
είναι προφανές: ΕΙΣΤΕ ΤΕΛΕΙΩΜΕΝΟΙ
Εμένα μου έχουν πει ότι ο Λαφαζάνης έχει χαραγμένο έναν αγκυλωτό σταυρό στο σφραγισμένο φρονιμίτη του (της επάνω γνάθου και από τη δεξιά πλευρά όπως μάς κοιτάζει). Διαδώστε.
επί της ουσίας: ΤΙΠΟΤΑ
είναι προφανές: ΕΙΣΤΕ ΤΕΛΕΙΩΜΕΝΟΙ
Ποια ουσία να συζητήσει κανείς μαζί σου, ρε φίλε; Μπορεί να γίνει ποτέ τέτοια συζήτηση με αριστερούς μουλάδες όπως εσύ; Το μαρτύριο του τροχού είναι προτιμότερο!
οκ, δεν έχεις να πεις τίποτα . ΕΙΣΤΕ ΤΕΛΕΙΩΜΕΝΟΙ .
μην λέμε τα ίδια.
ελπίζω ότι το ένστικτο αυτοσυντήρησης του λαού θα νικήσει και θα σας κάνει σκόνη, τρισάθλιοι υπηρέτες του αστισμού
αντε παλι τσεκουρι. μαλλον αλλαξε η βαρδια και πεσαμε σε στριμενο
ναι αλλα κι εσυ ολο τριβεσαι
ναι αλλα κι εσυ ολο τριβεσαι . καταλαθος γραφτηκε πιο κατω
Δεν έχω δει άλλον με Κώστας σκέτο στα ελληνικά, και από πάνω σαν όνομα και από κάτω από το σχόλιο
Κώστας
Σημείωση Παντιέρας: Εσένα εννοούσαμε (“υπάρχει άλλος σχολιαστής”), νομίσαμε ότι ήταν άλλος σχολιαστής που υπογράφει “Κώστας”, το μπέρδεμμα έγινε λόγω διαφορετικού e-mail