Παναγιώτης Σωτήρης
Είναι γνωστό ότι εδώ και κάποιο διάστημα έχω παραιτηθεί από τη γραμματεία της Λαϊκής Ενότητας. Η παραίτηση αυτή έγινε επειδή δεν είμαι πλέον μέλος του πανελλαδικού γραφείου της Αριστερής Ανασύνθεσης και με αυτή την έννοια δεν θα μπορούσα να συνεχίζω να εκπροσωπώ την οργάνωσή μου σε ένα όργανο όπως η γραμματεία ενός μετώπου. Όμως, παρέμεινα μέλος του ΠΣ της ΛΑΕ, στο οποίο είχα εκλεγεί από την πρώτη και μέχρι στιγμής μόνη συνδιάσκεψη του μετώπου.
Όμως, θεωρώ ότι δεν μπορώ να είμαι πλέον μέλος του ΠΣ της Λαϊκής Ενότητας. Αφορμή, αλλά όχι αιτία, τα όσα έγιναν στην τελευταία συνεδρίαση του ΠΣ, στην οποία φάνηκε η πραγματική πολιτική αδυναμία της ΛΑΕ να λειτουργήσει ως ένα μέτωπο που μπορεί να συμβάλει στην αναγκαία ανασύνθεση μιας σύγχρονης ριζοσπαστικής αριστεράς.
Στη συγκεκριμένη συνεδρίαση η πλειοψηφία του ΠΣ της ΛΑΕ απέρριψε οποιαδήποτε πρόταση θα σηματοδοτούσε αφενός την προσήλωση της ΛΑΕ σε μια λογική αριστερού ριζοσπαστικού μετώπου, αφετέρου την παραίτηση από μια ιδιοκτησιακή αντίληψη για την προς τα έξω παρουσία και εκπροσώπηση του μετώπου.
Ειδικότερα, απορρίφθηκαν και οι δύο προτάσεις που κατέθεσε η αριστερή πτέρυγα της ΛΑΕ: τόσο αυτή που αποσαφήνιζε ότι η ΛΑΕ παραμένει προσανατολισμένη στο στόχο της συνεργασίας με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλες αριστερές ριζοσπαστικές δυνάμεις, όσο και αυτή που έθετε επί της ουσίας την ανάγκη ο εκπρόσωπος Τύπου του μετώπου να μην είναι μέλος του Αριστερού Ρεύματος.
Εάν κανείς εξετάσει αυτές τις προτάσεις, θα τις θεωρήσει μάλλον συμβιβαστικές και συμβολικές κινήσεις. Ουσιαστικά ήταν μια συμβολική επιμονή στο στόχο του αριστερού μετώπου και μια επίσης συμβολική συμπλήρωση της δημόσιας παρουσίας ώστε αυτή να μην μονοπωλείται από τον Παναγιώτη Λαφαζάνη. Προσωπική μου γνώμη θα ήταν ότι θα έπρεπε να είχε τεθεί συνολικά θέμα ηγεσίας της ΛΑΕ και συνολικής αναπροσαρμογής της γραμμής της.
Η απόρριψη αυτών των προτάσεων και μάλιστα με πλειοψηφία 56%-44%, από τη μεριά του Αριστερού Ρεύματος, απέδειξε ότι πλέον πολύ δύσκολα μπορούμε να μιλάμε για μια παραγωγική μετωπική πολιτική διαδικασία μέσα στη ΛΑΕ.
Γνωρίζω ότι αρκετές συντρόφισσες και σύντροφοι θα πουν ότι αυτή η συνεδρίαση ανέδειξε το πρόβλημα, απέδειξε ότι υπάρχει ισχυρή αντιπολίτευση στην κυρίαρχη γραμμή, ότι μπορεί να ανοίξει και άλλο η συζήτηση. Δεν συμμερίζομαι αυτή την εκτίμηση. Η ΛΑΕ έχει δείξει τα πολιτικά της όρια. Είναι ένα μέτωπο στο οποίο η –οριακά– πλειοψηφούσα τάση του δεν μπορεί να ξεφύγει από τα δικά της πολιτικά όρια και την κληρονομιά των κακών παραδόσεων του ελληνικού ρεφορμισμού στις οποίες επιμένει (οικονομισμός, «αναπτυξιολαγνεία», κοινοβουλευτισμός, φλερτάρισμα ακόμη και με εθνικιστικές απόψεις). Η απροθυμία αριστερής αυτοκριτικής και για την περίοδο του Συνασπισμού και για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι από αυτή την άποψη το χαρακτηριστικότερο σύμπτωμα. Ταυτόχρονα, όμως, δεν μπορεί αυτή η συγκεκριμένη ηγετική ομάδα να έχει τη στοιχειώδη δημοκρατική αντίληψη που αναλογεί σε ένα μέτωπο, δηλαδή σε μια συνύπαρξη διαφορετικών ρευμάτων με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν όλες οι τάσεις να αναγνωρίζονται στην κοινή πολιτική κατεύθυνση.
Προφανώς και τα προβλήματα αυτά δεν ξεκίνησαν τώρα. Και όσες και όσοι συμμετείχαμε στη ΛΑΕ και στη όργανά της φέρουμε ευθύνη για όλα αυτά. Αυτό, όμως, δεν αναιρεί την ανάγκη, έστω και τώρα να κοιτάξουμε κατάματα την πραγματικότητα της ΛΑΕ και μια ακολουθία σφαλμάτων και χαμένων ευκαιριών. Αναφέρω ενδεικτικά:
- Την ίδια την προβληματική συγκρότηση της ΛΑΕ μπροστά στις εκλογές του 2015 όπου χάθηκε η ευκαιρία να υπάρξει εκλογική συνεργασία ΛΑΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ως συνεργασία δύο αυτοτελών μετώπων, που θα είχε διαμορφώσει άλλους όρους. Μπορεί να φέρει μεγάλη ευθύνη η τότε πλειοψηφία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όμως φέρει ευθύνη και η πλευρά του Αριστερού Ρεύματος που δεν διευκόλυνε ακριβώς τη διαδικασία. Να το πω απλά: ούτε το Αριστερό Ρεύμα ήθελε ένα ψηφοδέλτιο που θα λεγόταν ΛΑΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ, θα είχε συλλογική εκπροσώπηση και πλαίσιο με σαφήνεια ως προς το έξω από την ΕΕ.
- Τη χαμένη ευκαιρία μετά το «τραύμα» της μη εισόδου στη Βουλή, η ΛΑΕ να παίξει το ρόλο του καταλύτη για μια διαδικασία αυτοκριτικής και ανασύνθεσης της ριζοσπαστικής αριστεράς. Αντίθετα, σε πολιτικό επίπεδο προκρίθηκε η λογική της αναμονής της επικείμενης κατάρρευσης της κυβέρνησης και οργανωτικά μια καρικατούρα προσπάθειας να αποκτήσουμε «κομματική γραφειοκρατία».
- Την καθυστερημένη ρήξη με το ΣΥΡΙΖΑ σε αυτοδιοικητικό και συνδικαλιστικό επίπεδο που είχε ως αποτέλεσμα μια διαρκή πολιτική αιμορραγία και που μείωνε την ικανότητα απεύθυνσης σε ένα δυναμικό που ήθελε πρώτα από όλα να δει ότι γίνεται πραγματική τομή με το παρελθόν.
- Την αποτυχία της συνδιάσκεψης που δεν μπόρεσε ούτε να κάνει ένα προχώρημα στη γραμμή, αφού ένα αριστερό πρόγραμμα συνδυάστηκε με τη λογική του πατριωτικού αντιμνημονιακού μετώπου, ούτε στη δημοκρατία, με αποκορύφωμα τη μη ολοκλήρωσή της ακριβώς πάνω στο θέμα του καταστατικού και της δημοκρατικής συγκρότησης.
- Την ιδιαίτερα προβληματική λειτουργία των οργάνων και ιδίως της πολιτικής γραμματείας, αφού κυριαρχούσε μια γενικόλογη συζήτηση με τις αποφάσεις να προκύπτουν κυρίως από το στενό κύκλο της ηγεσίας.
- Τη διαρκή επαναφορά του θέματος των συνεργασιών με ρεύματα και απόψεις έξω από το πλαίσιο της αριστεράς, από το ΕΠΑΜ μέχρι τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, στο πλαίσιο μιας στρεβλής αντίληψης του μετώπου που δεν μπορούσε να κατανοήσει την ανάγκη σαφών ιδεολογικών οριοθετήσεων προς απόψεις που φλέρταραν επικίνδυνα με εθνικιστικές και ξενόφοβες απόψεις, όπως και την ανάγκη σαφέστερης ταξικής αναφοράς.
- Τη διαρκή υποβάθμιση του προγραμματικού στόχου της ρήξης με το ευρώ και την ΕΕ, που αντί να παρουσιάζεται ως αναγκαία ρήξη για να ξεδιπλωθεί μια διαδικασία κοινωνικού μετασχηματισμού με σοσιαλιστικό ορίζοντα, σε σκληρή σύγκρουση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, παρουσιαζόταν ως ευκαιρία απλώς τροφοδότησης της οικονομίας με ρευστότητα και «ανάπτυξης».
- Την αδυναμία της ΛΑΕ να έχει γραμμή για το «Μακεδονικό», καθώς το Αριστερό Ρεύμα επέμεινε σε απόψεις που συντονίζονταν με την κυρίαρχη λογική και απηχούσαν πλευρές του ελληνικού εθνικισμού («αλυτρωτισμός της ΠΓΔΜ» κ.λπ), με αποκορύφωμα την παρουσία του Παναγιώτη Λαφαζάνη σε ακροδεξιό κανάλι.
- Την προσπάθεια μονοπώλησης της δημόσιας παρουσίας από ένα λόγο εύκολης καταγγελίας, χωρίς επικοινωνία με νεότερες γενιές και χωρίς περιεχόμενο που να πείθει ότι εκπροσωπούμε την εναλλακτική, σε συνδυασμό με μια κωμικοτραγική καταγγελία «σχεδίων φίμωσης» από ΜΜΕ και δημοσκόπους παρότι συγκριτικά με άλλους χώρους της «πέραν των τειχών» αριστεράς η ΛΑΕ έχει πρόσβαση στα ΜΜΕ.
Για όλα αυτά, το επαναλαμβάνω, φέρω και εγώ ευθύνη. Όμως, αυτή τη στιγμή δεν βλέπω κάποια πραγματική διάθεση να υπάρξει μια άλλη κατεύθυνση. Και η τελευταία συνεδρίαση του ΠΣ της ΛΑΕ ήταν για μένα η οριστική απόδειξη.
Θέλω να είμαι ξεκάθαρος. Προφανώς και η ΛΑΕ δεν είναι το μόνο πρόβλημα στην ελληνική αριστερά. Στην πραγματικότητα διαμορφώνεται ένα ιδιαίτερα αρνητικό τοπίο, όπου η αδυναμία της ΛΑΕ να αποτελέσει καταλύτη για το αριστερό ριζοσπαστικό μέτωπο, συναντιέται με τον εμμονικό σεχταρισμό της πλειοψηφίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που απειλεί με πλήρη παραταξιοποίηση όχι μόνο των κεντρικών εκλογικών κατεβασμάτων αλλά και των συνδικαλιστικών και αυτοδιοικητικών εγχειρημάτων, κάνοντας πολύ πιθανό το αρνητικό ενδεχόμενο να βρεθούμε σε αρκετές περιπτώσεις με σχήματα που θα ανταγωνίζονται σε δήμους και περιφέρειες για να υπερψηφιστούν από τους ίδιους αγωνιστές.
Προφανώς επίσης και στη ΛΑΕ υπάρχουν αγωνίστριες και αγωνιστές, απαραίτητοι για οποιοδήποτε σχέδιο ανασύνθεσης μιας σύγχρονης ριζοσπαστικής αριστεράς. Αλλά τα μέτωπα και οι συλλογικότητες ως προς τη χρησιμότητά τους κρίνονται τελικά από τη γραμμή, το πρόγραμμα και την ικανότητα να έχουμε παραγωγική πολιτική διαδικασία. Η ΛΑΕ ως προς αυτά έχει αποτύχει.
Εξακολουθώ να πιστεύω ότι οποιαδήποτε εκδοχή επαναστατικής στρατηγικής σήμερα χρειάζεται και μια πρακτική Ενιαίου Μετώπου δηλαδή μια εκδοχή ενός αναγκαστικά αντιφατικού αριστερού ριζοσπαστικού μετώπου εντός του οποίου οι επαναστατικές κομμουνιστικές δυνάμεις θα διεκδικούν την ηγεμονία. Όμως, η ΛΑΕ δεν είναι ούτε μπορεί να γίνει το πρόπλασμα ενός τέτοιου μετώπου. Μπορούσε, όμως, να πάρει πρωτοβουλίες και δεν το έκανε. Σε αυτή τη βάση σέβομαι και στηρίζω τις συντρόφισσες και συντρόφους της ΑΡΑΝ που συνεχίζουν να δίνουν τη μάχη μέσα στο ΠΣ της ΛΑΕ, όμως εγώ δεν θεωρώ ότι είχε νόημα πλέον να συνεχίσω να συμμετέχω σε αυτό το όργανο.
Σήμερα, το τοπίο της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς στον τόπο μας είναι ένα τοπίο ήττας που αποτυπώνεται σε όλες τις παραλλαγές σεχταρισμού, στην παλινδρόμηση σε προηγούμενους τρόπους πολιτικής, στη θεωρητική οκνηρία και τον πρακτικισμό. Πιστεύω ότι νέες κοινωνικές δυναμικές θα βγουν στο προσκήνιο που θα μπορέσουν να ταρακουνήσουν αυτή την κατάσταση. Όμως, αυτό απαιτεί τον κόπο της συλλογικής σκέψης, της αποτίμησης, της βαθιάς αυτοκριτικής και της προετοιμασίας για τις επόμενες κρίσιμες στιγμές.
Σήμερα χρειαζόμαστε το άνοιγμα μιας στρατηγικής συζήτησης. Για το πώς μπορούν οι αντιφατικές λαϊκές εκρήξεις να αποκτήσουν χαρακτηριστικά σύγχρονου παρατεταμένου λαϊκού πολέμου και δυνάμει «ιστορικού μπλοκ» με ορίζοντα την εξουσία. Για τις πολιτικές, οργανωτικές και μορφωτικές δομές που μπορούν να συμβάλουν σε αυτή την κατεύθυνση. Για μια σύγχρονη εκδοχή δυαδικής εξουσίας». Για νέες μορφές στράτευσης και πειθαρχίας ενάντια στην εξατομίκευση και την ηττοπάθεια. Για το Ενιαίο Μέτωπο ως εργαστήρι πολιτικοποίησης και στρατηγικής.
Και αυτή η συζήτηση πρέπει να έχει αποτελέσματα. Όχι μόνο σε επίπεδο λόγου και ανάλυσης, αλλά και σε σχήματα, πρωτοβουλίες και κινήματα που να κάνουν πράξη μια τέτοια κατεύθυνση. Με όλη την τόλμη και την δημιουργική ασέβεια που αυτό μπορεί να σημαίνει.
Κοντολογίς θα κριθούμε από το βαθμό στον οποίο θα έχουμε αλλάξει. Και σε ποια κατεύθυνση. Στην επαναστατική πολιτική κρινόμαστε από τα λιθαράκια που βάζουμε για την κοινωνική αλλαγή, όχι από τον «πρότερον έντιμον βίον».
Συντροφικά,
Παναγιώτης Σωτήρης
Παναγιώτη κατ ‘αρχήν Μπράβο και πάλι μπράβο
Κατά δεύτερον όμως οφείλεις να καταθέσεις μια Τίμια και πιο ριζική αυτοκριτική για την αποχώρηση της ΑΡΑΝ από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και την ένταξη σε ένα πρωσοπαγες ρεφορμιστικο σχήμα τέως υπουργών του Σύριζα που κοιμούνται και ξυπνούν με το όνειρο της βουλής και της κυβέρνησης
Η επιλογή αυτή απαξιωσε καίρια την ΑΡΑΝ με τον ίδιο τρόπο που εξευτέλισε Παλιότερα την ΚΟΕ η ένταξη στο ΣΎΡΙΖΑ
Επληξε καίρια το αντικαλιταλιστικο μέτωπο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ παρά τα προβλήματα που είχε και έχει
Σκόρπισε απογοήτευση σε πολλούς αγωνιστές καθώς έδωσε την εικόνα ότι στο χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς αντί της στρατηγικής και της επαναστατικης τακτικής, κυριαρχεί απλά ο κοντοφθαλμος τακτικισμος
Παναγιώτη,
και οφείλεις και μπορείς να συμβάλεις σε αυτή την αυτοκριτική
Ή μπορεί ο κάθε σύντροφος να γράφει αυτά που θέλει να γράψει Πέτρο και συ να αποφασίσεις αν θες να του λες μπράβο ή να του ζητάς ένα άλλο … τίμιο κείμενο.
Κώστας
…Κάλιο αργά παρά ποτέ. Η ΑΡΑΝ και η ΑΡΑΣ έχουν μεγάλη πολιτική ευθύνη από την αποχώρηση τους από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και την ένταξη τους στην ΛΑΕ. Δεν είναι μόνο ότι τα στελέχη τους έχουν μια άλφα εμπειρία (πολιτική, κινηματική…) για τι ήταν ακόμα τότε η ΛΑΕ (ακόμα και όταν αποχωρησε απο ΣΥΡΙΖΑ) αλλά άφησαν και το μέτωπο της αντικαπιταλιστικής – ριζοσπαστικής αριστεράς να μην μπορεί να δώσει με μεγαλύτερες δυνάμεις την μάχη στην κολοτούμπα του ΣΥΡΙΖΑ και στον ρεφορμισμό – παραγοντισμό της ΛΑΕ….
Είναι θετικό ότι αριστερές -κομμουνιστικές δυνάμεις αποχώρησαν από την ΛΑΕ (κομμουνιστική τάση, κόκκινο νήμα, κομμουνιστική ανασύνταξη…), η ΔΕΑ διαφωνεί…
Παρά τα προβλήματα (γνωστά σε όλους και όλες…) η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να αποτελέσει το πολιτικό υποκείμενο της αντικαπιταλιστικής – ριζοσπαστικής αριστεράς…όλες οι κομμουνιστικές – επαναστατικές δυνάμεις πρέπει να στρατευτούν στον πόλο, με τις αλλαγές που απαιτούνται βέβαια.
Το ΕΕΚ πρέπει να είναι και αυτό παρών….όπως και ανένταχτοι αγωνιστές…
Υ.Γ. ένας ανένταχτος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που είναι….αντιπολίτευση…
Ελευθεριακός Πάνθηρας *29
Το κείμενο αυτό, άσχετα με την γνώμη του καθενός και καθεμίας για το βάθος της κριτικής και αυτοκριτικής και το χρόνο που δημοσιεύθηκε-γράφτηκε- δείχνει σε κάθε περίπτωση ότι ο συντάκτης του “έχει τσίπα”, τολμά να μιλήσει και μάλιστα δημόσια. Αν και καμία σχέση δεν έχω με την ΑΡΑΝ, εκτιμώ αυτή την κίνηση του Π.Σ. Είναι θετική από κάθε άποψη.
Ωραία όλα αυτά τα κείμενα αποχωρήσεων που βγαίνουν τους τελευταίους μήνες, εμπεριέχουν και την απαραίτητη πολιτική αυτοκριτική κλπ αλλά όλως τυχαίως γίνονται στο παρά ένα των εκλογών.
Τρία χρόνια χρειάστηκε ο -κατά τ’άλλα πολύ έμπειρος και συμπαθής- σύντροφος Π. Σωτήρης για να αντιληφθεί ότι η ΛΑΕ είναι ένα «αδύναμο, σεχταριστικό και με ιδιοκτησιακή λογική μέτωπο»; Ομοίως και οι πρόσφατοι δεκάδες αποχωρήσαντες από το ΔΕΑ (ΛΑΕ)…
Κείμενα, και στάσεις ανθρώπων, καλό είναι να διαβάζονται καλά. Γιατί δεν βλέπω να έχει γίνει αντιληπτό το κείμενο, ούτε η στάση του συντάκτη του Διαβάζω πως η ΑΡΑΝ είναι … εξευτελισμένη ενώ ο ΠΣ λέει πως την στηρίζει, διαβάζω πως επιτέλους κάποιος “έχει τσίπα” (μάλλον μέχρι τον Δ18 δεν είχε ούτε αυτός) ενώ αυτά που λέει γράφονται και λέγονται δημόσια συνέχεια, πως δεν είναι καλός χρόνος να φεύγει (από το ΠΣ της ΛΑΕ) προεκλογικά (να δεις τον κόψανε από βουλευτή και έφυγε), πως έπρεπε να έχει γράψει κάτι πιο βαθύ και γενναίο, αλλά και πάλι μπράβο του, σε σημείο να μην καταλαβαίνει κανείς γιατί το ρηχό και δειλό παίρνει μπράβο. Δεν διαβάζω για όσα λέει για το Ενιαίο Μέτωπο, για τον σεχταρισμό, για το κίνημα και τις αυτοδιοικητικές πρωτοβουλίεςς. Αντίθετα διαβάζω πως μια κίνηση στο όνομα του Ενιαίου Μετώπου, κάπου, κάπως, δικαιώνει το Αντικαπιταλιστικό.
Δεν χρειάζεται όμως να είμαι αρνητικός όλη την ώρα με τους συνομιλητές μου. Ας ελπίσουμε πως έχω άδικο και όντως το κείμενο του ΠΣ και γίνεται αντιληπτό και αρέσει. Εμένα άλλωστε αυτό μου φαίνεται αυτονόητο, είναι καλά γραμμένο και τα λέει και σωστά για την πορεία προς το αναγκαίο κοινωνικό και πολιτικό αριστερό ριζοσπαστικό μέτωπο, άρα πρέπει να γίνεται αντιληπτό και να αρέσει. Υποθέτω δεν αρέσει στην ΛΑΕ και πάρα πολύ, στα κεντρικά της. Αρέσει όμως εδώ και μακάρι η κίνηση του να φύγει (από το ΠΣ της ΛΑΕ) να κινήσει μυαλά και διαδικασίες αρχικά εδώ που έγινε και αποδεκτή με μπράβο.
Επίσης μακάρι να κινήσει τις διαθέσεις της μεγάλης πλειοψηφίας των ενεργών κοινωνικά μελών της ΛΑΕ που αντιστοιχούν σε αυτό το 44% που λέει ο Παναγιώτης και να κινηθεί και αυτό το δυναμικό, εκτός από το δυναμικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που ενθουσιάστηκε με το κείμενο του ΠΣ και είπαμε πως θα κινηθεί άμεσα στην κατεύθυνση του. Μαζί με αυτούς τους 2 να κινηθεί και ο κόσμος της αριστεράς που δεν είναι ούτε στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ ούτε στην ΛΑΕ. Να κινηθούν όλοι αυτοί λοιπόν για να γίνουν όλα αυτά που έλεγε ο ΠΣ από το 15 Να γίνουν ενιαία αυτοδιοικητικά εγχειρήματα βάσης, ενιαία συνδικαλιστικά σχήματα και μετωπική κεντρική εκλογική συνεργασία ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΛΑΕ και του υπόλοιπου αριστερού ριζοσπαστικού φάσματος.
Μακάρι η κίνηση που θα ξεμπλοκάρει όλους αυτούς τους μπλοκαρισμένους οργανισμούς να είναι αυτή, το σκούντηγμα από τον φίλο/την φίλη που χρειάζεται ο άλλος/η άλλη για να κάνει την κίνηση απέναντι στην άλλη/στον άλλον που τον/την βλέπει αλλά τον/την κοιτάει σαν χάνος γιατί έχει μπλοκάρει και δεν μπορεί καν να σκεφτεί για το τι θα της/του πει.
Και, γιατί όχι, μακάρι να είναι αυτό το δικό μας θαύμα των Χριστουγέννων.
Κώστας
Βέβαια αν ρωτήσει κανείς τι θα έλεγαν αυτά τα “ενιαία αυτοδιοικητικά εγχειρήματα βάσης, ενιαία συνδικαλιστικά σχήματα και μετωπική κεντρική εκλογική συνεργασία ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΛΑΕ και του υπόλοιπου αριστερού ριζοσπαστικού φάσματος” για τη συμφωνία των Πρεσπών και την προσπάθεια της ακροδεξιάς για “εθνικιστικές καταλήψεις” μαθητών, απάντηση δε θα πάρει.
Έξω το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια, έξω η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ, ΝΑΙ στην φιλία των λαών, έξω οι φασίστες από κάθε σχολείο, γειτονιά και χώρο δουλειάς.
Κώστας
και κάτω ο “Σκοπιανός αλυτρωτισμός”;
Ξαναδές τη συνέντευξη του Λαφαζάνη στους Σπαρτιάτες που φολοξενούνται κανάλι του Κ. Πλεύρη στο youtube
Ωραία θα βγω εγώ και θα διαφωνήσω με όλους όσους λένε ότι τους αρέσει το κείμενο. Γιατί, συμφωνώντας αποσπασματικά με όλα τα προηγούμενα σχόλια, σε συγκεκριμένα σημεία τους, πιστεύω πως 1. είναι μετριοπαθές και όχι αρκετά γενναίο στην αυτοκριτική του, 2. επαναφέρει λογικές εμμονικής προσήλωσης στις συνεργασίες αιτιολογώντας το με τον μόνιμο τρόπο που το κάνει αυτό το ρεύμα, με το ιδεαλιστικό “όλοι έχουν κάτι να προσφέρουν”, που μπορεί να μη λέγεται ξεκάθαρα αλλά εύκολα συνάγεται αν κανείς έχει επαφή με τις τοποθετήσεις του χώρου και επικεντρωθεί στα σημεία του κειμένου όπου ακόμα συνεχίζει να αφήνει ανοιχτές τις πόρτες στη ΛΑΕ ως κομμάτι του αναγκαίου μετώπου, αυτής της ΛΑΕ που κατηγορεί την πλειοψηφία της για τάσεις προς τον εθνικισμό, τον ρεφορμισμό, τη γραφειοκρατία κτλ, 3. κατηγορεί την ΑΝΤΑΡΣΥΑ για σεχταρισμό το 2015 γιατί αποτελεί με βάση και το κείμενο την κύρια υπεύθυνη για τη μη εκλογική συνεργασία του 2015, γιατί θεωρεί σεχταρισμό ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν πήγε να κάνει συνεργασίες με αυτούς που ούτε τότε ούτε τώρα έχουν κάνει τομές με το παρελθόν του κυβερνητισμού, και αυτό όχι μόνο σε επίπεδο λόγου για να μη μιλάνε για το παρελθόν που τους εκθέτει, αλλά και με τις επιλογές τους στο παρόν, με αυτούς που ακριβώς θέλανε συνεργασίες με το ΕΠΑΜ και την Κωνσταντοπούλου, τον Τσοβόλα και τη Χριστιανική Δημοκρατία (τα καλύτερα τα ξεχνάμε), αυτούς που αντιλαμβάνονται ως κύρια πολιτική τομή της αριστεράς την είσοδό τους στη Βουλή, 4. επί της ουσίας ονειρεύεται μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά παλαιά πριν την απόφαση της 3ης Συνδιάσκεψης και αργότερα της 4ης, που ξεκαθάρισαν αρκετά πράγματα και την πήγαν μπροστά (τουλάχιστον σε προγραμματικό και θεωρητικό επίπεδο κυρίως, γιατί στην πράξη δεν εφαρμόστηκαν παρά ελάχιστα, λόγω και των προβληματικών του χώρου), την ίδια στιγμή που αυτοί που μπήκαν στη ΛΑΕ για να τη μετατοπίσουν έκαναν βήματα πίσω, και μάλιστα χωρίς η αναβάθμιση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η υποβάθμιση αυτή της ΛΑΕ χάριν της ενότητας και της μαζικότητας έφερε αρνητικά αποτελέσματα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και θετικά στη ΛΑΕ, 5. δεν κάνει αυτοκριτική σε βασικά σημεία, όπως η συνδικαλιστική ανυπαρξία της ΛΑΕ και ειδικά στα εργατικά στρώματα, που κατά τα άλλα είναι αριστερό μέτωπο, η (στην καλύτερη περίπτωση ηττοπαθής, στη χειρότερη ανύπαρκτη) γραμμή της για το εργατικό κίνημα, και θίγει απλά σε προγραμματικό επίπεδο το ότι δεν υπήρξε πιο “σαφέστερη ταξική αναφορά”, 6. δε βλέπω κουβέντα για αυτοκριτική σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπιζε η ΑΡΑΝ το ΣΥΡΙΖΑ από το 2012 ακόμα, μέχρι το 2015 και κατά την πρώτη περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, το πώς αντιμετώπιζαν το εγχείρημα της αριστερής κυβέρνησης (βλέπε κίνηση των χιλίων, όπου συμμετείχε και επίσημα τάση της ΑΡΑΝ και αρκετοί αγωνιστές της μεμονωμένα),7. γίνεται η κίνηση αυτή μετά από τρία χρόνια κατά τα οποία όλοι αυτοί οι λόγοι υπήρχαν και μάλιστα υπήρχαν και πιο χοντρές αφορμές και τομές για τη ΛΑΕ που θα μπορούσαν να προκαλέσουν αυτή την κίνηση, γίνεται λοιπόν τώρα εν όψει εκλογών και διάφορων κουβεντών και σχεδίων για δημιουργία νέων χώρων από όλους τους ενδιάμεσους μεταξύ ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΛΑΕ, με σκοπό να παίξουν την ίδια αναμασημένη συνταγή της γενικής ενότητας και ανασύνθεσης μέσα σε ευρύτερα μέτωπα, με εγκατάλειψη των κεκτημένων της αντικαπιταλιστικής αριστεράς γιατί μέσα στο κλίμα της ήττας θέλουμε να τα αλλάξουμε όλα, ακόμα και τα βασικά μας χαρακτηριστικά που μας ορίζουν, γι’ αυτό και καταλήγουμε να μπαίνουμε σε νεομαρξιστικά μονοπάτια και σε άλλους τρόπους παρέμβασης και να αντιλαμβανόμαστε αλλιώς την αριστερά.
Με λίγα λόγια: ο Π.Σ. και η ΑΡ.ΑΝ. έπαιξαν και έχασαν. Πήγαν στη ΛΑΕ με τη λογική του μεγάλου μετώπου (όχι βέβαια και μαζικού σε κοινωνικό επίπεδο) για να παίξουν τους συσχετισμούς και να τραβήξουν λίγο πιο αριστερά τα κομμάτια του πρώην ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να θέλουν να ασκήσουν αντικαπιταλιστική πολιτική αλλά να συντηρήσουν χαρακτηριστικά του κυρίαρχου ρεύματος, πιστεύοντας πως έτσι θα εγκόλπωναν κοινωνικά δυναμικά που αποστοιχίζονταν από το ΣΥΡΙΖΑ και όχι με το να τα πολώσουν ξεκάθαρα με μια άλλη εναλλακτική αφήγηση, εντελώς αποκομένη από το σχέδιο ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι, μπήκαν εξαρχής με δυσμενείς όρους και αποδέχθηκαν προγραμματικές αλλαγές του τύπου “διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους” και όχι ολική, “έξοδος από το ευρώ” και όχι από την ΕΕ, μικρότερους κατώτατους μισθούς, παραγωγική ανασυγκρότηση κλπ. Το ζήτημα δεν είναι στις λέξεις αλλά στο ότι από αυτά και μόνο καταλαβαίνει κανείς ότι τα αιτήματα της ΛΑΕ δεν είναι αιτήματα πάλης της εργατικής τάξης και των κατώτερων λαϊκών στρωμάτων ενάντια στους μηχανισμούς του κεφαλαίου, αλλά πρόγραμμα διαχείρησης μιας νέας αριστερής κυβέρνησης αλλά ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό είναι και ήταν και το βασικό διαφοροποιητικό μεταξύ ΛΑΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ παρά τις παρόμοιες διατυπώσεις σε προγραμματικό επίπεδο. Και η “αριστερή πτέρυγα της ΛΑΕ” μπήκε με αυτά τα δεδομένα και χωρίς καν αυτό να διακυβεύεται. Συντήρησε την αυταπάτη του κυβερνητισμού, μη θεωρώντας την τη βασική τομή την οποία έπρεπε να κάνει η αριστερά μετά την εμπειρία ΣΥΡΙΖΑ. Και μάλλον δεν το αντιλαμβάνεται και τώρα, αν κρίνω από τις αναφορές στη “δυαδική εξουσία” την οποία κάποιοι την έχουν εκφυλίσει με τον τρόπο που την αντιλαμβάνονται, ως την αριστερή κυβέρνηση που θα συνοδεύεται-δεσμεύεται από ένα δυνατό κίνημα και όχι με τη λενινιστική λογική της ανάδειξης του εργατικού κινήματος ως δεύτερου πόλου εξουσίας και αντιπαραθετικού με τον πρώτο, αυτόν της κυβέρνησης. Παίζοντας αυτό το παιχνίδι κατέληξαν όχι μόνο να μη μετατοπίσουν αυτά τα κομμάτια (το πολύ να τα συγκρατήσουν για να μην ξεφύγουν σε ακραία πιο δεξιές τοποθετήσεις), αλλά μάλλον εν μέρει και η ίδιοι μετατοπίστηκαν σε επίπεδο πολιτικής δράσης και αποσυγκροτήθηκαν σαν χώρος και σαν οργάνωση. Και ακόμα και τώρα, αφού έπαιξαν αυτό το παιχνίδι και έχασαν, η αυτοκριτική είναι λειψή, περισσότερο σαν ένα παράπονο που η λογική τους δεν παρήγαγε αποτελέσματα και όχι μια πραγματική αμφισβήτηση αυτής της λογικής. Ή στραβός είναι ο γυαλός ή στραβά αρμενίζουμε…
Ούτε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ κέρδισε κάτι ιδιαίτερο από τότε και αυτό πρέπει να μας προβληματίζει όλους για τις προβληματικές της. Όμως η κατάσταση στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ δε συγκρίνεται με αυτήν της ΛΑΕ, όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν με το ζόρι να πουν ότι χάλια το ένα, χάλια και το άλλο και να μοιράσουν ίσες ευθύνες για να αναδείξουν τη δική τους -μεσοβέζικη- γραμμή ως την ισορροπία μεταξύ δύο άκρων. Καλό είναι που μπαίνεται στη διαδικασία αυτοκριτικής έστω και αργά σύντροφοι, αλλά αν αυτά είναι τα αποτελέσματά της, είμαστε πολύ μακριά ακόμα…
Σκεπτικέ λες πολλά ψέματα τόσα που δεν ξέρω αν είσαι από αυτούς που τα διακινούν πρωτογενώς ή από αυτούς που τα φάγανε. Εύχομαι το πρώτο γιατί είναι κρίμα να τα πιστεύεις αυτά, στεναχωριέμαι.
α)ποτέ δεν υπήρξε αλλαγή θέσης για το χρέος, το ευρώ, την ΕΕ. Ποτέ δεν είχε (όχι πως δεν θα μπορούσε να έχει στην πορεία, έμπρακτα λέω στην περίπτωση μας) την παραμικρή προγραμματική διαφορά αν θα πεις ότι θα διαγράψεις το χρέος ή το μεγαλύτερο μέρος του, αν θα πεις ότι θα βγεις από το ευρώ, την ΟΝΕ, την ΕΕ Δεν είχε την παραμικρή προγραμματική διαφορά γιατί το θέμα ήταν η στοίχιση κοινωνικών μερίδων με ζωντανό τρόπο και όχι τα προεκλογικά μπούλετς. Δεν είχε την παραμικρή προγραμματική διαφορά γιατί ποτέ δεν πείσαμε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ να αποκτήσει πρόγραμμα που θα λέει κάτι, και βλέπουμε τι θα είναι αυτό, για το χρέος, το ευρώ και την ΕΕ. ¨Αλλωστε μέχρι σήμερα θα το πεις ρεφορμισμό το να υπάρχει κάτι τέτοιο.. Είναι εντελώς άλλο πράγμα το βγαίνουμε από το ευρώ και βλέπουμε που έβγαινε κάποιες φορές από κάποιες τοποθετήσεις στην ΛΑΕ από την μέθοδο που θέλει να τα δει με πραγματικούς και όχι προεκλογικούς όρους. Άλλωστε και η ΛΑΕ με προεκλογικούς όρους τα βλέπει σαν εσάς και μέσα απο τον παραμορφωτικό φακό της “αναπτυξιολαγνείας” του οικονομισμού και του κοινοβουλευτισμού και όχι του σοσιαλιστικού κοινωνικού πειραματισμού από σήμερα. Και σεις κοινοβουλευτικά και οικονομίστικα τα βλέπετε, όχι στο όνομα της ανάπτυξης όπως η ΛΑΕ αλλά στο όνομα πως αυτά “δεν γίνονται ακόμα αλλά θα γίνουν όταν ωριμάσουν οι συνθήκες και οι παραγωγικές δυνάμεις και γίνει η επανάσταση” Η δε παραμονή στο ευρώ την ΕΕ και την αποπληρωμή του χρέους μέχρι την εργατική εξουσία και τον κομμουνισμό αποτιμήθηκε ως θέση με τα πολιτικά της αποτελέσματα το καλοκαίρι του 2015 όταν δεν μπορέσαμε ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ να έχουμε παρέμβαση πριν και μετά το δημοψήφισμα. ¨Οταν ως ΜΑΡΣ λέγαμε πως το δημοψήφισμα μπορεί και πρέπει να είναι η αρχή της εξόδου από το ευρώ και (κυκλοφορούσαμε και ολόκληρη οικονομοτεχνική μπροσούρα στο μέτρο των δυνάμεων μας, ούτε καν το Erensep και η δουλειά του δεν υπήρχε ακόμα)και την ΕΕ και εσείς λέγατε με το ΚΚΕ ΟΧΙ στην καπιταλιστική Ελλάδα της δραχμής. ¨Οταν στα ίδια κλιμάκια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ οι μισοί λέγατε πως το δημοψήφισμα είναι συμβολικό και να ψηφίσουν ΟΧΙ για το γαμώτο (την γραμμή του Τσίπρα δηλ για το δψ !!!) γιατί το θέμα είναι η εργατική εξουσία και ο κομμουνισμός (δικό σας αυτό όχι του Τσιπρα) και μεις λέγαμε πως το ΟΧΙ πρέπει να είναι πραγματικό και πρέπει να πάει μέχρι το τέλος. Η ιδιαίτερη προγραμματική προσήλωση στο ευρώ είναι θέση της Αριστερής Ανασύνθεσης από το 2010 (αν βρεις τα ντοκουμέντα της Δ Συνδιάσκεψης θα το βρεις) και έχει να κάνει με την εκτίμηση τότε πως η ιδιαιτερη μορφή της κρίσης σε μια μη Άριστη Νομισματική Περιοχή (σχηματικά η δημιουργία εξωτερικών ανοιγμάτων πριν την κρίση και η μονοδρόμηση του κλεισίματος τους με την εσωτερική υποτίμηση στην κρίση) δημιουργεί τον κόμβο που κρίνει την συγκέντρωση ταξικών κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων και θα κρίνει και την αποφασιστική αναμέτρηση για την ανατροπή της επιτροπείας κλπ. ¨Οταν μια εκτίμηση επιβεβαιώνεται τόσο πανηγυρικά, για το ποιος θα είναι ο κόμβος της ελληνικής Πολιτικής Οικονομίας που θα γίνει κόμβος της ταξικής πάλης δεν είναι θέμα να βγει αυτός που την έκανε να πανηγυρίζει. Άσε που δεν την έκανε η Αριστερή Ανασύνθεση αλλά η αριστερή διαννόηση την άνοιξη του 2010.
β)ποτέ δεν υπήρξε θετική στάση προς τον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση του ή συμμετοχή τάσης της ΑΡΑΝ και μελών ή στελεχών της στην Π1000. Είναι σαν να σου πω πως είστε στην ΛΑΕ γιατί ο ΠΠ είναι στην ΛΑΕ. Αν θετική στάση προς τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι ποτέ σαν ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ούτε τον Ιανουάριο του 2015, δεν είπαμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αστικό κόμμα εξουσίας όντως δεν το είπαμε και ήταν σωστό ότι δεν το είπαμε.
γ)Τώρα αν η οργάνωση που ενστερνίστηκε την δικαιωμένη εκτίμηση (επανέρχομαι περί ευρώ και κόμβων της ταξικής πάλης) είναι αποσυγκροτημένη λες (φαντάσου να είχε περάσει πριν λίγους μήνες και μια τεράστια διάσπαση με αποχώρηση πχ του κορμού μελών και στελεχών της στα κινήματα του 06-08) εγώ θα έλεγα να μην χαίρεσαι τόσο πολύ αν κομμουνιστικές οργανώσεις έχουν πρόβλημα. Γιατί δεν σπεκουλάρουν όλοι με τον τρόπο που σπεκουλάρετε εσείς, ούτε θα δεις το Εκτός Γραμμής να ασχολείται όλη την ώρα με το ΝΑΡ, τις διασπάσεις του, τις αποχωρήσεις του, τις διαφωνίες στο εσωτερικό του πριν τις διασπάσεις του κλπ ή να μετράει τα μέλη του πόσα είναι, αν πατάνε σε καμιά συνεδρίαση ή είναι στα χαρτιά κλπ.Επίσης πολύ καλύτερα οργανωτικά από εσάς πάει το ΚΚΕ, δεν μου λέει κάτι, και με την ίδια γραμμή στο κίνημα και κεντρικά. Αν η ΑΡΑΝ όμως όπως λες είναι αποσυγκροτημένη αυτό γίνεται γιατί δεν πόνταρε στην ήττα, δεν πόνταρε στην αυτοεκπληρούμενη προφητεία του δεν γίνεται τίποτα γιατί φταίει ο ρεφορμισμός ή ο αριστερισμός, πόνταρε στις δυνατότητες της ρήξης με τον ιμπεριαλισμό, στην ικανότητα της ρεφορμιστικής αριστεράς όχι να πάψει να είναι ρεφορμιστική αλλά να μπορεί να δει τα επίδικα, στην ικανότητα της επαναστατικής κομμουνιστικής αριστεράς να υπάρξει και να κάνει την ρεφορμιστική να δει τα επίδικα και στην ικανότητα του ΝΑΡ να έχει μια γραμμή άλλη από του τριτοπεριοδισμού για να συμβάλει στο να υπάρξει επαναστατική κομμουνιστική αριστερά που θα κάνει και τον ρεφορμισμό να δει τα επίδικα.
Δεν διαφωνώ πως έπρεπε να έχει ποντάρει αλλού ή τέλος πάντων και αλλού https://www.youtube.com/watch?v=LpZNr493vxQ
Κώστας
ΕΙΝΑΙ Ο Π. ΣΩΤΗΡΗΣ ΕΝΤΟΣ ΓΡΑΜΜΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ Ή ΚΑΠΟΥ IN BETWEEN;
Υπάρχει κάνας Αρανίτης εδώ τριγύρω ( ;-) :-) ) για να μας πει τι σημαίνει και πώς πρέπει να μεταφράσουμε πολιτικά το γεγονός ότι η επιστολή τού Σωτήρη δεν έχει αναρτηθεί ακόμα στο ιστολόγιο της οργάνωσης (ektosgrammis.gr) και, σύμφωνα με βάσιμες εκτιμήσεις, δεν πρόκειται να αναρτηθεί και ποτέ;
Left αν διάβαζες προσεκτικά, απαντάει ο ίδιος ο Π.Σ., ο οποίος ξεκινάει το άρθρο του με την επισήμανση “Η παραίτηση αυτή έγινε επειδή δεν είμαι πλέον μέλος του πανελλαδικού γραφείου της Αριστερής Ανασύνθεσης και με αυτή την έννοια δεν θα μπορούσα να συνεχίζω να εκπροσωπώ την οργάνωσή μου”.
Αν θέλεις ενημέρωση ας την κάνει κάποιος ΑΡΑΝίτης, εγώ καμία σχέση… Όμως γνωρίζω ότι ο Π.Σ. παραιτήθηκε από το κεντρικό όργανο της ΑΡΑΝ μειοψηφώντας (με απόψεις και κριτική σαν αυτά που αναφέρει στην άνω αναρτημένη επιστολή). Άρα η ΑΡΑΝ (η πλειοψηφία της) δεν λέει αυτά που λέει ο Π.Σ., ο Π.Σ. δεν είναι πλειοψηφία και αποχώρησε από το πανελλαδικό γραφείο της ΑΡΑΝ όπως γράφει, άρα τυπικά είναι ΕΚΤΟΣ ΓΡΑΜΜΗΣ…….
Φίλε alfonso,
Προσεκτικότατα διάβασα (παρεμπιπτόντως: διαβάζω τα σχόλια με προσοχή μεγαλύτερη κατά 89,92% από αυτή που δείχνει ο μέσος αναγνώστης –ειδικά σε σύγκριση με τον San Rocco κατά 138,23%… ;-) :-) ).
Δεν κατάφερες να «αποκρυπτογραφήσεις» το σχόλιό μου, ώστε να δεις πού στοχεύει*. Ούτε ο Αρανίτης που σουλατσάρει εδώ (ονόματα δεν λέω και υπολήψεις δεν θίγω, άσε που εσχάτως έχει μετατραπεί κατά τα φαινόμενα σε …Μεταβατικό Αρανίτη, αφού φλερτάρει με τη Μετάβαση… ;-) :-) ), ούτε αυτός το κατάφερε –ουδεμία έκπληξη. :-) Γι’ αυτό και δεν θα εμφανιστεί για να μας πληροφορήσει σχετικά. Διότι λέει: Πού το πάει τώρα ο τύπος; Άστο καλύτερα, μην πέσουμε σε καμιά λούμπα… :-)
* Δεν θα σου πω επακριβώς. Αλλά βοηθάω λίγο: Πες ότι με αυτό το σχόλιο έθεσα τον Μεταβατικό Αρανίτη σε κατάσταση τσουκζβάνγκ (= σκακιστικός όρος που σημαίνει μία κατάσταση παρτίδας όπου είναι σειρά σου να παίξεις, αλλά βλαστημάς την τύχη σου ακριβώς επειδή είναι η σειρά σου, για τον απλούστατο λόγο ότι όποια κίνηση κι αν κάνεις η θέση τών κομματιών σου θα γίνει χειρότερη από αυτήν που έχεις ήδη).
Τα λέμε
ΥΓ Κι εγώ με την ΑΡΑΝ… καμία σχέση. Επίτρεψέ μου όμως να σε πληροφορήσω μετά λόγου βάσιμης εκτίμησης ότι επί τής ουσίας ακριβώς τα ίδια με τον Σωτήρη πιστεύει και η πλειοψηφία της (όπως και η πλειοψηφία τής ΔΕΑ είχε και έχει τις ίδιες απόψεις με τους αποχωρήσαντες του Κόκκινου Νήματος). Στο timing της εξόδου διαφωνούν.
Σύντροφε Alfonso και άλλε κύριε.
Δεν έχω καταλάβει το θέμα για το οποίο θέλετε ενημέρωση. Ίσως είναι θέμα διαφορετικών αναλυτικών εργαλείων αλλά δεν το θεωρώ και τόσο είδηση αν ένας σύντροφος δεν είναι σε ένα όργανο της οργάνωσης του είτε λόγω κάποιας διαφωνίας, είτε λόγω 1.000.000 λόγων. Επίσης, άλλε κύριε, αποφάσισε αν η διαφωνία που διαισθάνεσαι ότι υπάρχει ειναι μεγάλη, οπότε πετάς καρφάκια και λες ότι εγώ κάνω το κορόιδο και δεν απαντάω, ή είναι μικρή οπότε μην πετάς καρφάκια και μην λες ότι κάνω το κορόιδο. Σύντροφε Alfonso, απο την άλλη, αν έχεις ή νομίζεις πως έχεις έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση από τα όργανα μιας οργάνωσης μην ζητάς να βγουν μέλη της να ενημερώσουν, ενημέρωνε μας εσύ. Να σε διορθώσω μόνο πως αν εννοείς κεντρικό όργανο της ΑΡΑΝ το ΠΓ που ο ΠΣ λέει πως παραιτήθηκε δεν είναι το κεντρικό όργανο της ΑΡΑΝ αλλά το όργανο της καθημερινής της εκπροσώπησης
Κώστας
Αφού χαιρετίσω (με σαμπάνιες που θα άνοιγα αν είχα φράγκα για κάτι πιο χλιδάτο από μπύρες) την αναβάθμισή μου από «φασισταριό» σε «κύριο», να ρωτήσω τι εννοείς όταν κάνεις λόγο για «διαφωνία μικρή» και «διαφωνία μεγάλη». Διαφωνία ποιου με ποιον; Διαφωνία τού Σωτήρη με την πλειοψηφία τής ΑΡΑΝ (και αντιστρόφως); Διαφωνία δική σου με την πλειοψηφία τής ΑΡΑΝ (που κάνει μπαμ); Τι από τα δύο;
Και μια άλλη απορία: «Πανελλαδικό γραφείο τής Αριστερής Ανασύνθεσης» όπως γράφει επί λέξει ο Σωτήρης, μυρίζει μέχρι εδώ που κάθομαι εγώ «Πολίτμπιρό». Ε, δεν το λες και «όργανο της καθημερινής της εκπροσώπησης» σαν να είναι το Γραφείο Τύπου, ας πούμε. Το λες «όργανο της καθημερινής της καθοδήγησης». Όσο να ’ναι, μια διαφορούλα την έχει. Εκτός κι αν ως «κύριος» (της αστικής τάξης, υποθέτω) δεν κατέχω καλά την «αντικαπιταλιστική» και «επαναστατική» jargon…
Kαλέ μου άνθρωπε ήμουν σαφής ότι μιλάω για την διαφωνία που λες ότι εντόπισες και αφορά λες το timing, δηλ είναι ασήμαντη οπότε τι τις θες τις εξυπνάδες και που είναι το λαβράκι που έβγαλες, το timing ? Επίσης δεν έχω κάποια διαφωνία με την Αριστερή Ανασύνθεση, που χέστηκε η φοράδα στο αλώνι και να είχα αλλά επειδή το λες και πάλι νομίζεις ότι είπες κάτι πονηρό. Τουλάχιστον πριν το έλεγες για τον ΠΣ, είχε ένα ενδιαφέρον, τώρα με μένα το έριξες πολύ το επίπεδο
Κεντρικά Οργανα είναι αυτά που έχουν το Κεντρικη/ο, ΚΣΟ της Αριστερής Ανασύνθεσης, ΚΕ του ΚΚΕ Μπορεί και να μην το έχουν, ΠΕ του ΝΑΡ, αλλά πάλι μιλάμε για ένα όργανο που είναι κεντρικό και γι αυτό είναι του ΝΑΡ. Το ΠΓ της ΚΕ είναι το όργανο που καθημερινά εκπροσωπεί την ΚΕ που είναι το ανώτατο όργανο μεταξύ των συνεδρίων. Εκπροσωπεί δεν είναι βγάζει δελτία τύπου αλλά το κάνει στα πλαίσια των αποφάσεων της ΚΕ. Αν το Πολίτμπιρο του ΚΚΣΕ ήταν φοβερό και τρομερό σε ενημερώνω πως το Πανελλαδικό Γραφείο της Αριστερής Ανασύνθεσης δεν είναι οπότε μην το βλέπεις με δέος.
Κώστας
Κοίτα, άμα ασχολείσαι με το τι γράφω εγώ, σκοπεύοντας να απαντήσεις, καλό είναι να ασχολείσαι με κάποια στοιχειώδη σοβαρότητα και να μη διαβάζεις στο πόδι. Διότι έγραψες δύο σχόλια με αφορμή ένα δικό μου (20/12/2018 at 17:50), αλλά αυτό που ρώτησα εκεί δεν το απάντησες. Λοιπόν; «Τι σημαίνει και πώς πρέπει να μεταφράσουμε πολιτικά το γεγονός ότι η επιστολή τού Σωτήρη δεν έχει αναρτηθεί ακόμα στο ιστολόγιο της οργάνωσης (ektosgrammis.gr) και, σύμφωνα με βάσιμες εκτιμήσεις, δεν πρόκειται να αναρτηθεί και ποτέ;»
Αυτό εμένα με απασχόλησε και εκεί ήθελα την άποψή σου, αφού είσαι «του σπιτιού». Όλα τα άλλα που ανέφερα μιλώντας στον Alfonso είναι παρεμπίπτοντα πλην συνδέονται με το ερώτημά μου.
Τα καρφάκια μου, που είναι ολοφάνερα, άρα δεν είναι και τόσο καρφάκια, είναι απόλυτα δικαιολογημένα: μέχρι την ώρα που τα κάρφωνα δεν είχες απαντήσει σε ό,τι ερωτήθηκες.
Το timing στην πολιτική, αλλά και σε πολλά άλλα ζητήματα, είναι πολύ σοβαρή υπόθεση. Επομένως, ξανασκέψου το αυτό που είπες ότι είναι μικρή η διαφωνία Σωτήρη – πλειοψηφίας.
Μη μου λες ότι δεν έχεις διαφωνίες με την ΑΡΑΝ. Μέχρι το τελευταίο ΠΣ της ΛΑΕ ήσουν με το μαχαίρι στα δόντια για τον «εθνικισμό τού ΑΡ». Τώρα μαλάκωσες λίγο επειδή η «ενωμένη Αριστερή Αντιπολίτευση» (λέμε τώρα…) σήκωσε παντιέρα κάπως. Αλλά και πάλι, η θερμή υποδοχή σου στην κίνηση Σωτήρη δείχνει ότι μάλλον θα ήθελες κάποια πιο δραστική αντίδραση, ένα κάποιο τελεσίγραφο, ας πούμε, ίσως μαζί και με κάποιες άλλες παραιτήσεις που να δείχνουν στον Λαφαζάνη ότι τα ψέματα τελείωσαν. Οπότε, μπορεί ακόμα να είσαι στην ίδια βάρκα με την ομάδα Τουλιάτου (αν και καλοβλέπεις και τη βαρκούλα τής Μετάβασης), αλλά δεν κάθεσαι και στην ίδια μεριά τής βάρκας. Εκτός αν γράφεις ό,τι σού κατεβαίνει στο ένα σχόλιο κι ό,τι σού ανεβαίνει στο άλλο.
Δεν ξέρω τι λες εσύ περί Πολιτικών Γραφείων και Κεντρικών Συντονιστικών Οργάνων και τα ρέστα, αλλά εγώ εμπιστεύομαι σ’ αυτά το ΚΚΕ, την οργανωτική δομή τού οποίου ακολουθούνε όλοι, μέχρι και ο …ΣΥΡΙΖΑ!
Λοιπόν, έχω στο έντυπο αρχείο μου το καταστατικό τού ΚΚΕ, όπως αυτό ψηφίστηκε στο 19ο Συνέδριο. Αντιγράφω από τα σχετικά άρθρα τα σημεία που μας ενδιαφέρουν:
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3
ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΚΚΕ
Άρθρο 11
Το Συνέδριο είναι το ανώτατο καθοδηγητικό όργανο του Κόμματος.
Άρθρο 14
Η Κεντρική Επιτροπή είναι το καθοδηγητικό όργανο του Κόμματος ανάμεσα στα Συνέδρια.
Άρθρο 15
Η Κεντρική Επιτροπή εκλέγει Γενικό Γραμματέα και Πολιτικό Γραφείο. Το Πολιτικό Γραφείο έχει την ευθύνη της καθοδήγησης του Κόμματος ανάμεσα στις Συνόδους τής Κεντρικής Επιτροπής με βάση τις Αποφάσεις της.
Άμα κάνεις τις αντικαταστάσεις τών παραπάνω ονομασιών και τίτλων που παραδοσιακά δίνει το ΚΚΕ στα όργανα και στελέχη του με αυτές που ακολουθείτε στην ΑΡΑΝ, θα καταλάβεις από ποιο ακριβώς όργανο παραιτήθηκε (ή οδηγήθηκε εμμέσως πλην σαφώς σε παραίτηση, σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες…) ο Σωτήρης: αυτό που είπα ήδη: το Πολίτμπιρό.
Αυτά. Και περιμένω πάντα την απάντησή σου στο αρχικό μου ερώτημα.
Δεν έγραψα 2 σχόλια πάνω σε ένα δικό σου έγραψα 2 πάνω σε 4 σχολια, 3 δικά σου και 1 του alfonso. Μην βαυκαλίζεσαι λοιπόν ότι σε θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό.
Στο αρχικό σου ερώτημα έχω απαντήσει ήδη ότι δεν το θεωρώ θέμα αν κάποιος δεν είναι σε ένα όργανο είτε για διαφωνία είτε για άλλο λόγο. Πήγαινε το βράδυ στην Λέσχη Εκτός Γραμμής που μιλάει ο ΠΣ https://www.ektosgrammis.gr/club/ekdilosi-kitrina-gileka-i-aprovlepti-exegersi και ρώτα τον γιατί δεν ανέβηκε το κείμενο του και αν τον πειράζει ή αν ενδεχομένως το ζήτησε να μην ανέβει, ιδέα δεν έχω. Ψυχολόγησε τον και πόσο στεναχωρημένος είναι εφόσον λες πως υπάρχει διαφωνία στην οποία μειοψήφησε και λες οτι τον εξαναγκάσανε να φύγει και δεν του μιλάνε και του κάνουν bullying και ότι άλλο θες. Ρώτα τον αν νιώθει άσχημα αν μειοψηφεί στην οργάνωση του ως κομμουνιστής, εκεί δηλ που έχει στρατηγικές συμφωνίες για την επανάσταση, το κόμμα, την δικτατορία του προλεταριάτου,τον καπιταλισμό τον ιμπεριαλισμό΄ και τον κομμουνισμό ή του φαίνεται φυσιολογικό.
Αν θες να λες ότι είσαι ΛΑΕ και ΑΡ μήπως θα έπρεπε να απαντήσεις και σε κανά πολιτικό θέμα ? Από αυτά που λέει ο ΠΣ ή το κείμενο Αριστερή Ανασύνθεση, ΑΡΑΣ, ΔΕΑ (συμβολής και τροπολογίες) ίσως ? Άλλωστε τα ίδια είναι, το λες και εσύ. Και εγώ δεν είπα πως υπάρχει διαφωνία στο timing και πως γενικα το tiiming δεν έχει σημασία γιατί δεν βλέπω κάποια διαφορά στο timing .Bλέπω τον ΠΣ να λέει πως στηρίζει τα μέλη της Αριστερής Ανασυνθεσης στο ΠΣ της ΛΑΕ Ξέρεις, και εσύ και ο alfonso που επίσης το έκανε, δεν έχω σκοπό να αντιδράσω με δραματική ιερή οργή αν λέτε πως ξέρετε εσείς τι λένε στα όργανα της χ οργάνωσης. Πείτε οτι θέλετε αλλά δεν ταιριάζει να ζητάτε επιβεβαίωση ή διάψευση. Θα πω μόνο πως στην Αριστερή Ανασύνθεση η στράτευση και το αν οι αποκλίνουσες εκτιμήσεις δημιουργούν πρόβλημα δεν κρίνεται από την μη δημοσιοποίηση της άποψης ή τον …καταναγκασμό σε εκπροσώπηση αποκλινουσών εκτιμήσεων αλλά από την συμφωνία στην στρατηγική, την ενσώματη συμμετοχή στο κίνημα και την μη ανάληψη ανταγωνιστικών πρακτικών.
Ακόμα και αν όντως στην ΛΑΕ, επανέρχομαι σε αυτά που πρέπει να απαντήσεις εσύ, υπάρχει το 56-44 (προσωπικά υποστηρίζω μετά λόγου γνώσεως πως το 44 στην πραγματικότητα είναι απόλυτη πλειοψηφία στα μέλη σε ότι αφορά τις τροπολογίες που κωδικοποιήσανε τα επίδικα) θα συνεχίσει το ΑΡ να θέλει να διώξει το 44 ? Ας το συνεχίσει. Αν το συνεχίσει θα το πετύχει κιόλας, είναι πολύ απλά τα πράγματα. Θέλει να συνεχίσει η ΛΑΕ μέχρι τις εκλογές και βλέπουμε ? Και αυτό γίνεται
Μόνο ηλίθιες προσπάθειες κλειδαρότρυπας έχεις να καταθέσεις ? Τι τις πέρασες τις κομμουνιστικές οργανώσεις, My Style Rocks να σου πω αν είναι στραβωμένος ο χ με τον ψ ? Να φύγουν όλοι από την ΛΑΕ και να μείνει το ΑΡ μόνο του δεν είναι ο καημός σου ? Δεν βγαίνεις εδώ και πανηγυρίζεις όποτε φεύγει κάποιος ? Δεν προβλέπεις πως θα φύγουν ΑΡΑΝ ΑΡΑΣ και ΔΕΑ ? Τι σκατά θες να συζητήσεις μαζί μου τότε ? Λες ότι είναι σίγουρο κάτι που το θεωρείς καλό. Εγώ προσωπικά το θεωρώ ψιλοαδιάφορο και σχετικά πιθανό , αν επιμείνουν αυτοί που λες ότι υποστηρίζεις ή και ότι ανήκεις οργανωτικά, θα το πετύχουν και σε άλλα με υγεία.Αλλά μην αγχώνεσαι, τελειώνουν λες τα βάσανα σου με τους αριστεριστές, όλα καλά.
Κώστας
Ρε φίλε, μα τον Τουτάτη, πρέπει να έχεις ένα κάποιο πρόβλημα προσωπικότητας, αν νομίζεις πως όταν έγραφα ότι σχολίασες με αφορμή δικό μου σχόλιο το έκανα από ναρκισσισμό, αμάρτημα για το οποίο με έχεις κατηγορήσει και στο παρελθόν (μαζί με καμιά ντουζίνα άλλα), και, κατ’ επέκταση, για να πω μ’ αυτό τον τρόπο εμμέσως σε όλους εδώ: «μάγκες, κοιτάξτε με τι σπουδαίος που είμαι, έκανα μέχρι κι αυτόν που με θεωρεί φασισταριό να ασχοληθεί μαζί μου»! Τι να σου πω… Ο Θεός κι η ψυχή σου…
Για την ερώτησή μου
Καμία απάντηση δεν είχες δώσει μέχρι τώρα στο ερώτημά μου –το παραθέτω για τρίτη φορά γιατί απαντάς σε ζητήματα που δεν τα περιείχε: «[Τ]ι σημαίνει και πώς πρέπει να μεταφράσουμε πολιτικά το γεγονός ότι η επιστολή τού Σωτήρη δεν έχει αναρτηθεί ακόμα στο ιστολόγιο της οργάνωσης (ektosgrammis.gr) και, σύμφωνα με βάσιμες εκτιμήσεις, δεν πρόκειται να αναρτηθεί και ποτέ;». Το κάνεις σε αυτό το τελευταίο σου σχόλιο με ένα μεγαλοπρεπέστατο «ιδέα δεν έχω». Που σημαίνει, βέβαια, ότι και πάλι δεν μας δίνεις καμία απάντηση επί τής ουσίας, αφού αρνείσαι να μας πεις εδώ πώς ερμηνεύεις εσύ το γεγονός τής μη δημοσίευσης –αυτό σού ζητούσα σε τελική ανάλυση· όχι να μας μεταφέρεις εδώ το πολιτικό σκεπτικό τής καθοδήγησης όταν αποφάσισε να μην το δημοσιεύσει, δεν ψάχνω πληροφοριοδότες, σχολιαστική συζήτηση κάνω (αυτό που εσύ εκλαμβάνεις ως «ηλίθιες προσπάθειες κλειδαρότρυπας» και κουτσομπολιό τύπου My Style Rocks). Φυσικά, προτιμώ αυτή τη (μη) απάντησή σου από το να μας αράδιαζες εδώ προσχηματικές ερμηνείες και παραμύθια για μικρά παιδιά. Πιο έντιμο είναι.
Επί ορισμένων πολιτικών εκτιμήσεων και συμπερασμάτων σου
Είσαι πολύ μακριά από την πραγματικότητα αν έχεις την εντύπωση ότι το ΑΡ θέλει να διώξει τους υπόλοιπους. Και είσαι επίσης πολύ μακριά νυχτωμένος αν έχεις την ίδια εντύπωση και για τις προσωπικές μου απόψεις.
Για το πρώτο: Η ηγετική ομάδα τού ΑΡ είναι διατεθειμένη να ταξιδέψει μέχρι τη χώρα τών Ελοχίμ για να μαζέψει έστω και μία (1!) δυνητική ψήφο. Είναι δυνατόν να θέλει να χάσει κι αυτούς που έχει (όσο λίγοι κι αν είναι και στο ποσοστό που τους έχει);
Για το δεύτερο: Παίρνεις τους σαρκασμούς μου για το βασικό πολιτικό σκεπτικό που οδήγησε σε αποχώρηση εκείνους που τo έχουν κάνει μέχρι τώρα (εξαιρώ την αποχώρηση του Δημήτρη Μπελαντή και την ορατή δια γυμνού οφθαλμού τυφλού ανθρώπου αποστασιοποίηση του Πέτρου Παπακωνσταντίνου) για πανηγυρισμό για την αποχώρησή τους. Δεν με εκπλήσσει. Έχεις προφανή αδυναμία να βλέπεις ακόμα και τα «χοντρά». Πώς θα μπορούσες να διακρίνεις τις λεπτές αποχρώσεις;
Επί τής παραίτησης Σωτήρη και του σκεπτικού της
Για μένα, ο Σωτήρης με την παραίτησή του και το πολιτικό σκεπτικό που εκθέτει λέει ξεκάθαρα δύο πράγματα:
α) «Μάγκες, ως εδώ ήταν. Πάμε να φύγουμε.»
β) «Μάγκες, από τη στιγμή που η άποψή μου μειοψηφεί, παραμένω στην οργάνωση, επομένως και στη ΛΑΕ.» (Φυσικά, αυτό ισχύει όσο η άποψή του μειοψηφεί, αλλά και, πέραν αυτού, μέχρι και την ημερομηνία αποστολής τής επιστολής παραίτησης, δηλαδή «μέχρι νεωτέρας»…)
Είναι ηλίου φαεινότερο ότι αυτό το ζήτημα («ως εδώ ήταν, πρέπει όντως να την κάνουμε;») διχάζει τόσο την ΑΡΑΝ όσο και την ΑΡΑΣ και την εναπομείνασα ΔΕΑ. Πού θα κάτσει η μπίλια; Δεν μπορώ να το εκτιμήσω. Ιδίως όταν έχω συνειδητοποιήσει πια ότι σε τέτοιες περιπτώσεις τα εκάστοτε πολιτικά επίδικα σκιάζονται από τη μόνιμη φοβία και το άγχος εντός τής Αριστεράς: «σε ποιον θα χρεωθεί η διάσπαση;». Παραπέρα:
Ο Σωτήρης, του οποίου ελάχιστα κείμενα έχω διαβάσει, δεν «τον έχω» όσο αφορά στις ιδιαίτερες πολιτικές απόψεις του, στα εννιά ενδεικτικά topics για τα προβλήματα της ΛΑΕ που παραθέτει κάνει μια αναδρομή στο παρελθόν που φτάνει μέχρι την ίδρυση της ΛΑΕ και μιλάει για «προβληματική συγκρότηση». Δεν ξέρω αν έχει στο μυαλό του πράγματα που εγώ δεν είμαι σε θέση να ξέρω (δεν κυκλοφορώ στην Α’ Θέση, τών στελεχών). Αυτό όμως που αναφέρει ως απόδειξη προβληματικότητας δεν παίζει. Γιατί ήταν προβληματική η ΛΑΕ επειδή δεν επιτεύχθηκε συμφωνία με την όλη ΑΝΤΑΡΣΥΑ; Το ότι δεν μπήκε στη Βουλή, ΟΚ, σ’ αυτό οφείλεται. Αλλά ότι την έκανε προβληματική εξ αρχής γιατί; Από τα υπόλοιπα, αλλού θα συμφωνήσω (τρίτο, πέμπτο και ένατο σημείο) κι αλλού όχι (τέσσερα, έξι και οκτώ). Όσο για τις τροπολογίες, η πρώτη που απορρίφθηκε παραβιάζει τον ιδρυτικό χαρακτήρα τής ΛΑΕ όπως αυτός επικυρώθηκε και στη Συνδιάσκεψη (όχι απεύθυνση αποκλειστικά σε στενά αριστερά ακροατήρια και συμπράξεις μόνο με αντίστοιχες δυνάμεις) η δε δεύτερη θα αναβάθμιζε σε θεσμό πια τη σχιζοφρενική διφωνία.
Συμπερασματικά
Φαίνεται ότι ο Σωτήρης (και μάλλον κι εσύ), παρά την απόρριψη της υπαρκτής ΛΑΕ, έχει τη φιλόδοξη ιδέα ότι θα ήταν δυνατόν, προφανώς υπό κάποιες προϋποθέσεις, η μειοψηφία τής ΛΑΕ να αποτελέσει έναν συνδετικό κρίκο με το σκληρό πυρήνα τής ΑΝΤΑΡΣΥΑ (λέγε με ΝΑΡ), ώστε να προκύψει ένα κοινό εκλογικό κατ’ αρχήν σχήμα. Δεν έχω λόγους να διαφωνώ. Μακάρι. Απλώς δίνω πολύ λίγες πιθανότητες επιτυχίας σε ένα τέτοιο εγχείρημα. Όχι τόσο γιατί δεν έχω εμπιστοσύνη στις διπλωματικές ικανότητες των όποιων μεσολαβητών (που δεν πολυέχω, για να μην κρυβόμαστε). Αλλά επειδή αυτήν την εποχή το ΝΑΡ ζει το δικό του όνειρο και δεν θέλει να ξυπνήσει με τίποτε.
Καλέ μου παλιέ “φίλε”. Ομολογώ ότι προσπάθησες να μιλήσεις πολιτικά αν και πάλι επιμένεις να με κουράζεις με βλακείες. Ένα τελευταίο σεντόνι λοιπόν και σε παρακαλώ άσε με ήσυχο.
Δεν λέω ότι ιδέα δεν έχω γιατί δεν ανέβηκε, να δούμε μέχρι πότε θα το συνεχίζεις.Λέω πως δεν έχω ιδέα αν το ζήτησε που δεν το αποκλείω καθόλου γνωρίζοντας την κομματική κομμουνιστική του κουλτούρα και ηθική. Μέχρι πότε θα ρωτάς μια τέτοια βλακεία και το ότι δεν παίρνεις την αυτονόητη απάντηση, που θα σου υποτιμήσει την νοημοσύνη όταν την πάρεις, αμέσως τώρα δηλ, θα το λες φυγομαχία ? Υπάρχει μια σχετική απόκλιση στις τακτικές εκτιμήσεις για την ΛΑΕ-προφανώς όταν σου λέει πως άλλοι μένουν στο ΠΣ, τους στηρίζω αλλά το θεωρώ μάταιο- και η ταύτιση του Παναγιώτη με την δημόσια εκπροσώπηση της Αριστερής Ανασύνθεσης μια ζωή θα δημιουργούσε, ίσως, σύγχυση.
Καλά κάνει ο Παναγιώτης και λέει πως τον Σ15 έπρεπε να κατέβει ΛΑΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ που σημαίνει πως η ΛΑΕ, όπως ιδρύθηκε, δεν θα είχε ιδρυθεί ποτέ Αν όμως η ΛΑΕ, χωρίς την ΑΡΑΝ και την ΑΡΑΣ όπως άλλωστε ιδρύθηκε χωρίς την ΑΡΑΝ και την ΑΡΑΣ με ανακοίνωση μέσα στην Βουλή, συνεργάζονταν με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με την ΑΡΑΝ και την ΑΡΑΣ προφανώς, η ΛΑΕ όπως τελικά υπήρξε δεν θα είχε υπάρξει ποτέ και το εύρος δυνάμεων που θα συγκροτούσαν ένα μέτωπο θα ήταν εντελώς άλλο. Έκατσες ποτέ να εκτιμήσεις στα σοβαρά την πολιτική ζημιά που είχαμε (όλοι, ΛΑΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αριστερά και εν γένει κίνημα) από το ότι η μεγάλη πλειοψηφία της ν ΣΥΡΙΖΑ έμεινε έξω από την κεντρική πολιτική μάχη και σκηνή ? Τι σήμαινε αυτό για την δυνατότητα της αριστεράς να διεισδύει στην επισφαλώς εργαζόμενη νεολαία, στους εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους αυτού του κοινωνικού προφίλ που αποσύρθηκαν μετά τον Σ 15 ? Δεν είναι ότι ήταν κάτι τόσο σπουδαίο το συγκεκριμένο κομματικό δυναμικό, αν και απαξιωτικές απόψεις που καμιά φορά υπάρχουν στον χώρο των ΕΑΑΚ, στην νκα βασικά, είναι λάθος. Οποια ριζοσπαστική αριστερή νεολαιίστικη τάση με ιστορία και συμμετοχή από τους αγώνες του 06-08 μέχρι και το δημοψήφισμα και να αποσυρόταν από την πολιτική πάλη, η πολιτική ζημιά θα ήταν μεγάλη. Άρα ήταν προβληματική η ΛΑΕ από την πρώτη μέρα γιατί δεν ήταν ΛΑΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ και πολλοί άλλοι, ήταν το μικρότερο λάθος, η χειρότερη από τις κακές επιλογές που ήταν διαθέσιμες με δεδομένο πως τα Αριστερά Ρεύματα είχαν την στάση που είχαν.
Ο τρόπος που απορρίπτεις την πρώτη τροπολογία είναι μια γραφειοκρατική αστειότητα γιατί ακόμα και σε αυτές τις διατυπώσεις που λες λέει πως η ΛΑΕ λ πως θα συνεργαστεί με δυνάμεις που δεν αντιτίθενται στον πυρήνα των αξιών της αριστεράς και στην πράξη ακούμε για κάθε καρυδιάς καρύδι. Επίσης αναφέρεται για πρωτεραιότητα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ, που ούτε αυτό υπάρχει στον δημόσιο λόγο, αλλά δεν είναι και πολύ σοβαρό πράγμα. Ο Στρατούλης στην συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είπε το απίθανο, στο πνεύμα της πρωτεραιότητας, πως ΛΑΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να συμφωνήσουν (μπράβο λέω εγώ) και μετά ομόφωνα να εγκρίνουν τον οποιονδήποτε. Σωστό ακούγεται θα έλεγε κάποιος, αν δεν καταλαβαίναμε όλοι το πονηρό πολιτικάντικο σκεπτικό ότι, τι να κάνουμε, χωρίς την ΑΝΤΑΡΣΥΑ η ΛΑΕ δηλ θα εγκρίνει άλλους που μαζί με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν θα ενέκρινε. Μα αν πρέπει η ΛΑΕ να κατέβει με κάποιους πρέπει έτσι κι αλλιώς, δεν μπορεί να υπάρχουν σύμμαχοι πρώτης πρωτεραιότητας και δεύτερης αλλά το αναγκαίο περιεχόμενο. Και πέρα από τον εκλογικό πανικό, τον οποίον και συ επισημαίνεις, υπάρχει εδώ και μια αρρωστημένη λαικομετωπική εμμονή ότι κάπου υπάρχει κρυμμένη κάποια αντιμνημονιακή αστική τάξη. Το ΑΡ σκοπεύει να πολιτεύεται με έναν ηλίθιο πασοκικό εώς το 85 λόγο ακόμα και αν δεν συμμαχήσει με καμία “αντιμνημονιακή πατριωτική δημοκρατική” συλλογικότητα (άλλωστε στο πείτε ΜΙΑ ρε σεις, ο Λάφα κοιτάει το κινητό του και ο Στρατούλης πάει για κατούρημα) γιατί πιστεύει πως ακόμα και αν δεν υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις, υπάρχουν ορφανές κοινωνικές δυνάμεις (αντιμνημονιακή αστική τάξη) και θα εκφραστούν. Πρέπει όμως να μετρήσουμε αποτελέσματα, ότι ο εκλογικός πανικός και η λαικομετωπική εμμονή (σε καρικατούρα, το ΛΜ δεν ήταν παντού και πάντα τέτοιες χοντράδες όπως βολεύει τον τροτσκισμό και το ΚΚΕ το τι καταλαβαίνει το ΑΡ σαν ΛΜ) έχουν οδηγήσει στην εκλογική κατάρρευση την ΛΑΕ με όλη την γελοιότητα της καταγγελίας των ΜΜΕ και των δημοσκοπήσεων κλπ. Και την έχει οδηγήσει στην κατάρρευση όχι βέβαια γιατί η ΛΑΕ δεν είναι στα κανάλια, που εγώ την βλέπω συνέχεια, αλλά γιατί απευθύνεται σε ανύπαρκτες κοινωνικές δυνάμεις και χάνει τις υπαρκτές.
Η ΛΑΕ είναι συνεργασία, αν περνάει από το μυαλό σου πως θα πορευτεί με … 56-44 είναι βέβαιο πως δεν περνάει από του Λαφαζάνη. Ο οποίος πιστεύει, ορθά, πως μια Αριστερή Ανασύνθεση ως τέτοια δεν φέρνει ψήφους αλλά ένας πολιτικός λόγος που de facto αποκλείει την Αριστερή Ανασύνθεση, την ΑΡΑΣ, την ΔΕΑ, μην σου πω και την μικρή αλλά αξιόλογη και εντελώς παραγκωνισμένη και φιμωμένη νεολαία του ΑΡ, θα φέρει ψήφους από τις ορφανές κοινωνικές δυνάμεις που βέβαια, όπως έχει αποδειχτεί από την πολιτεία των ΑΝΕΛ την στάση της αστικής τάξης στο δημοψήφισμα και την πτώση της ΛΑΕ, δεν υπάρχουν.
Το ότι θα υπάρξει διφωνία αν η ΛΑΕ έχει εκπρόσωπο τύπου είναι αστείο. Ο μονος τροπος να υπάρξει διφωνία είναι να συνεχίσει ο Λαφαζάνης να μην εκφράζει ΚΑΝ τις θέσεις του ΑΡ αλλά δικές του. Αν ο Λαφαζάνης μιλάει πάνω στις θέσεις της ΛΑΕ δεν θα υπάρξει διφωνία. Άλλωστε κανείς δεν το είπε την πρώτη μέρα, αλλά τώρα που ο Λαφαζάνης είναι ηθικά και δημοκρατικά εκτεθειμένος.
Αν λοιπόν ξεπεραστούν αυτά τα αυτονόητα (όχι συμβολικά που λέει ο ΠΣ) η ελπίδα δεν είναι να κατέβει η ΛΑΕ με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κανείς δεν μπορεί να ελπίζει πως είναι ποτέ δυνατόν να γίνουν τέτοιες ανατροπές σε σεναριακές κατευθύνσεις κλπ. Το ιδανικό, και σχετικά εφικτό, για μένα, θα ήταν ΛΑΕ, πρώην ΚΚΕ, πρώην ΣΥΡΙΖΑ τύπου ΑΡΚ, Κ Σχέδιο, Αναμέτρηση, Παρέμβαση Ξεκίνημα και Σχέδιο Β. Για το σύνολο της Μετάβασης έχω επιφυλάξεις. Αυτή περίπου νομίζω μπορεί να είναι και η ευρύτερη δυνατή πολιτική γεωμετρία στήριξης αυτοδιοικητικών συσπειρώσεων όπου ίσως τα περιθώρια πολιτικής πίεσης στο ΝΑΡ και το ΣΕΚ να είναι μεγαλύτερα από εθνικές και εύρω που είναι μηδενικά.
Και τι θα γίνει αν γίνουν αυτά ? Λίγα πράγματα, είναι τραγικά αργά. Όσο γίνεται να περιοριστεί η νέα στρατηγική ήττα της αριστεράς που έρχεται και να μπορεί με καλύτερους όρους να υπάρξει μετεκλογικά πλατιά ενότητα στους κοινωνικούς χώρους και σοβαρό πολιτικό μέτωπο, προφανώς υβριδικό, με μέλη αλλά και συνιστώσες κλπ
Πρόβλεψη και γω δεν είμαι σε θέση να κάνω, αλλά δεν έχεις δίκιο που μεταβιβάζεις το βάρος της μπίλιας στο τι θα κάνουν οι του 44 %. Ο Λαφαζάνης μέχρι σήμερα λέει, δείχνει να πιστεύει τέλος πάντων, πως αξίζει να χάσει το 44% της ΛΑΕ (στα όργανα) για να συνεργαστεί με κάτι απίθανους σαν μια εθνικίζουσα πρώην πρύτανη του ΠΑΜΑΚ (!!!!!!!!!) που μάλλον αυτούς βαφτίζει “αντιμνημονιακές πατριωτικές δημοκρατικες δυνάμεις”. Αν το συνεχίσει θα το πετύχει κιόλας. Δεν είμαι εντελώς σίγουρος πως θα το συνεχίσει, εκεί διαφωνώ με τον ΠΣ και στο αν οι τροπολογίες είναι συμβολικές ή αυτονόητες.
Κώστας
Τσάμπα περιμένεις από τον κόσμο που έφυγε από το ΚΚΕ.
Άντε να πάρεις 50 ανθρώπους σε όλη τη χώρα. Λάφα δε ψηφίζουμε, ΤΕΛΕΙΑ. Καλύτερα ΚΚΕ ξανά και κόψιμο χεριού.
Γιώργο δεν με ενδιαφέρουν τα βίτσια του καθενός, ΔΕΝ ΚΡΙΝΩ.
Κώστας
Το τι πλάκα έχεις δεν λέγεται. Και η περίπτωσή σου είναι πραγματικά μεγάλος πειρασμός για να χτίσει κανείς πάνω της μια παραλλαγή τής γνωστής παροιμίας με τον αράπη και το σαπούνι που να πηγαίνει ως εξής: ο Κώστας, κι αν του μιλάς σαν σε άνθρωπο, άνθρωπος δεν θα γίνει. Μ’ αρέσει που με παρακαλάς να σε αφήσω ήσυχο κιόλας! Αμείωτο το σύμπλεγμά σου για το ποιος μίλησε πρώτος σε ποιον. Ρε κουφιοκεφαλάκη, αναφέρθηκα φωτογραφικά σε σένα, αλλά δεν σου απηύθυνα το λόγο (σέβομαι την επιθυμία σου να μην έχεις παρτίδες με φασισταριά). Εσύ το έκανες κι εγώ από ευγένεια σου απάντησα απ’ ευθείας σε β’ πρόσωπο. Από ευγένεια. Σημείωσέ το να το ψάξεις στη lexilogia.gr, γιατί νομίζω ότι η λέξη σού είναι άγνωστη.
Για την ερώτησή μου
Καλά, άστο. Μήπως είναι η πρώτη φορά που διαψεύδεις τον ίδιο σου τον εαυτό; Κάνε έναν κόπο να πας να ξαναδείς τι έγραψες στο προπροηγούμενο σχόλιό σου («Πήγαινε το βράδυ στην Λέσχη Εκτός Γραμμής που μιλάει ο ΠΣ https://www.ektosgrammis.gr/club/ekdilosi-kitrina-gileka-i-aprovlepti-exegersi και ρώτα τον γιατί δεν ανέβηκε το κείμενο του και αν τον πειράζει ή αν ενδεχομένως το ζήτησε να μην ανέβει, ιδέα δεν έχω.»). Κι επειδή με το γραπτό λόγο δεν το έχεις (ή γράφεις με το πόδι), ρώτα κάνα κολλητό σου που είχε καλύτερους βαθμούς από σένα στην Έκθεση αν το «ιδέα δεν έχω» πηγαίνει μόνο στο ποιος είχε την πρωτοβουλία τής μη δημοσίευσης ή σε όλα τα μέρη τής πρότασής σου, άρα και στο γιατί «δεν ανέβηκε το κείμενό του» γενικά. Πάντως, μ’ αυτά που γράφεις, μού έδωσες όντως ένα scoop. Δεν ήξερα ότι η δημοσίευση στο δημοσιογραφικό όργανο μιας πολιτικής αριστερής συλλογικότητας των ιδιαίτερων απόψεων κάποιου μέλους, πόσο μάλλον στελέχους πρώτης γραμμής, παραβιάζει «την κομμουνιστική κουλτούρα και ηθική». Και δεν ήξερα και το άλλο: ότι, εφ’ όσον έχεις δίκιο και μπαίνει όντως θέμα κομμουνιστικής ηθικής, η δημοσιοποίηση των ιδιαίτερων απόψεων από αυτόν που τις έχει (και ο οποίος από υψηλό αίσθημα «κομμουνιστικής κουλτούρας και ηθικής» ζήτησε να μη δημοσιευθούν στο επίσημο δημοσιογραφικό μέσο τής οργάνωσής του), μέσω του προσωπικού του επικοινωνιακού του μέσου (του blog που διατηρεί ο Σωτήρης εν προκειμένω) συνιστά από την άλλη …σεβασμό τής «κομμουνιστικής κουλτούρας και ηθικής»! Να ’σαι καλά, να μαθαίνω κι εγώ κάτι!
Περί εκ γενετής προβληματικής ΛΑΕ
Ο Σωτήρης κι εσύ έχετε κάθε λόγο να θεωρείτε ότι η μη επίτευξη συμφωνίας με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατέστησε εξ αρχής προβληματική τη ΛΑΕ. Δικαίωμά σας. Κι εγώ έχω όλους τους λόγους να ισχυρίζομαι ότι υπήρξε απλώς ποσοτικό πρόβλημα που στέρησε την είσοδό της στη Βουλή. Αν συμφωνούσαμε σε αυτή την εκτίμησή σας, αυτό θα σήμαινε ότι δεν θα είχαμε τις στρατηγικού χαρακτήρα διαφωνίες που έχουμε. Όσο για τη νεολαία ΣΥΡΙΖΑ που απείχε, ελάχιστη σημασία έχει αν στενοχωρήθηκα ή δεν στενοχωρήθηκα. Αυτοί που απείχαν ήταν εκείνοι που γιουχάριζαν τον Λαφαζάνη σαν κανίβαλοι στο Ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ το 2013. Ακόμα και κάτι κομμάτια και θρύψαλα τύπου ΑΡΚ και λίγο από ΔΙΡΙΖΑ που συστρατεύτηκαν, από ανάγκη το έκαναν και βλαστημώντας την τύχη τους. Οι μισοί από δαύτους όταν ακούν για Αριστερό Ρεύμα και Λαφαζάνη ανεβάζουν σφίξεις και οι άλλοι μισοί ζάχαρο.
Περί της αναδιάταξης συμμαχιών
Ακόμα και σ’ αυτό το ψαλιδισμένο σχήμα που περιγράφεις, εγώ προσωπικά δίνω τις ίδιες ελάχιστες ελπίδες επιτυχίας. Τα πράγματα θα πάνε όπως δείχνουν ότι θα πάνε (με την ομάδα Λαφαζάνη να δίνει λίγο μεγαλύτερη προσοχή για να αποφεύγονται οι χοντράδες). Και θα χειροτερέψουν πριν αρχίσουν να βελτιώνονται, με την αναστροφή τής καθοδικής πορείας να μην είναι ορατή στον ορίζοντα. Μόνο ένα Συμβάν α λα Μπαντιού μπορεί να μας διασώσει κι αυτό υπό πολλές προϋποθέσεις. Κι αν έχουν δίκιο αυτοί που κάνουν κριτική στον Μπαντιού, ισχυριζόμενοι ότι το Συμβάν του είναι περίπου κάτι σαν ένα Θαύμα, ζήτω που καήκαμε κι από εκεί.
Δεν πετάω κανένα μπαλάκι στο 44%. Το μπαλάκι είναι ήδη στην αυλή τους. Θέλεις να σου πω ψέματα; Η κεντρική κατεύθυνση της ΛΑΕ δεν πρόκειται να αλλάξει. Οι χοντράδες, πιστεύω, θα μειωθούν, το είπα ήδη. Όχι όμως η γραμμή (και καλώς). Πώς λοιπόν δεν είναι η μειοψηφία που έχει το πρόβλημα; Ή νομίζεις ότι το λέω από οπαδιλίκι; Άλλο καημό δεν είχα! Μια πραγματικότητα όπως τη βλέπουν τα ματάκια μου περιγράφω και τίποτε λιγότερο ή περισσότερο.
Αν επιβεβαιωθεί η κωλοτούμπα του Λαφαζάνη που προβλέπεις ίσως και να μην διαλυθεί η ΛΑΕ, θα δούμε.
Κώστας
Από εγκυκλοπαιδικό ενδιαφέρον, αν διαλυθεί η ΛΑΕ τι θα κάνουν οι ΑΡΑΣ/ΑΡΑΝ και ένα κομμάτι του ΑΡ;
Θα γυρίσουν πίσω στους “συντρόφους” τους, που τους διέσπασαν, τους πολέμησαν, τους λοιδόρησαν και όλα καλά;
Μια δημόσια αυτοκριτική θα τη δούμε;;;
Γιώργο δεν είναι “σύντροφοι” είναι σύντροφοι.
Δεν είδα καμία λοιδωρία από την Αριστερή Ανασύνθεση προς το ΝΑΡ. Το αντίθετο έχω δει, έναν απίστευτο μηχανισμό από διαστρεβλώσεις, άρνηση του κοινού παρελθόντος σε σχήματα και πολιτικές πρωτοβουλίες, άρνηση κάθε κοινής δράσης και συνύπαρξης. Επίσης έχω δει μια μεγάλη διάσπαση του ΝΑΡ με συναφείς θέσεις προς της Αριστερής Ανασύνθεσης. Έχω δει την ΑΝΤΑΡΣΥΑ να λέει ρητά σε αποφάσεις της “επιτέλους”. Έχω δει, γράφτηκε και εδώ μέσα, να λένε για … ιστορική τομή στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην 3η Συνδιάσκεψη. Με το ζόρι δεν γίνεται, άλλωστε διασπάσεις είναι αυτά που συμβαίνουν σε οργανώσεις και κόμματα, στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήταν λήξη της σύμβασης ορισμένου χρόνου.
Όταν λοιπόν διαλυθεί η ΛΑΕ αυτό στα δικά μου μάτια δεν μπορεί να διαψεύσει την κίνηση του 2015. Αρχικά πρέπει να την σπάσεις στα 2 και να μην ταυτίζεις την έξοδο απο την ΑΝΤΑΡΣΥΑ με την είσοδο στην ΛΑΕ. Επίσης να μην ταυτίζεις την είσοδο στην ΛΑΕ με την γραμμή του Αριστερού Ριζοσπαστικού Μετώπου. Μια δεύτερη διαδοχική αποτυχία της Αριστερής Ανασύνθεσης να συμμετάσχει σε κάτι που θα προωθήσει το Μέτωπο αν καλά θα την πολώσει περισσότερο σε αυτό που είναι το σημαντικότερο στην γραμμή της που είναι η ανασύνθεση της κομμουνιστικής αριστεράς γιατί φωνάζει η απουσία πολιτικού κέντρου με οργανικές σχέσεις με την εργατική τάξη, γραμμή ανατροπής των καπιταλιστικών σχέσεων εξουσιας και εκμετάλλευσης και ανάλυσης του σύγχρονου ιμπεριαλισμού, της θέσης του ΕΚΣ στις ευρωατλαντικές δομές και τον ρόλο τους στην μνημονιακή καπιταλιστική αναδιάρθρωση. Αυτό το έλλειμμα είναι βασικό για τις αποτυχίες προς το μέτωπο γιατί το αφήνει βορά στον αριστερισμό και τον ρεφορμισμό.
Θα υπάρξει λοιπόν δημόσια αυτοκριτική που η Αριστερή Ανασύνθεση δεν έχει μπορέσει να παίξει τον ρόλο που ήθελε για την ανασύνθεση του κομμουνιστικού κινήματος και της ριζοσπαστικής αριστεράς. Για την εκτίμηση πως το κεντρικό επίδικο στην συγκυρία και άρα η γραμμή συσπείρωσης της αριστεράς δεν είναι η εργατική εξουσία και ο κομμουνισμός δεν θα υπάρξει αυτοκριτική γιατί έχει δικαιωθεί πανηγυρικά από την συνειδητή από την πλειοψηφία της αδυναμία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να έχει μια γραμμή για το ΟΧΙ μέχρι το τέλος το καλοκαίρι του 2015 μια γραμμή που να λέει πως η συνθηκολόγηση στην επίθεση του ιμπεριαλισμού και της αστικής τάξης δεν είναι μονόδρομος.
Χρόνια πολλά σε όλες και όλους.
Κώστας
Κάτσε, επειδή το ΌΧΙ μέχρι τέλους ήταν η πρώτη μου επαφή με εξωκοινοβουλευτική αριστερά, αυτό ήταν φόρουμ τύπου ΔιΕΕξοδος, όχι πολιτική προσπάθεια, ή κατάλαβα λάθος;
https://www.youtube.com/watch?v=tMCkKE3mpeU
EEEE, μπορείς να πεις πως είχε έναν πρωταγωνιστικό ρόλο ένα συνδικαλιστικό δυναμικό γύρω από το ΝΑΡ και κράτησε την Πρωτοβουλία σε επίπεδα χαμηλής πολιτικής δέσμευσης και συμπύκνωσης. Τα video από την εκδήλωση της ΑΣΟΕΕ έχουν πια μια ιστορική σημασία για το πόσο λάθος ιεραρχήσεις έγιναν τότε που ο ιμπεριαλισμός και η αστική τάξη μετά την μεγάλη τους νικη στις 6 Ιούνη (Δευτέρα), ετοιμάζονταν και για τον στρατηγικό τους θρίαμβο με την σταθεροποίηση της πολιτικής σκηνής μέσω του εξωβελισμού της αριστερής αντιιμπεριαλιστικής γραμμής.
Κώστας
Έχει μείνει τίποτα στην ΑΡΑΝ πέρα από αυτό το ΠΓ ούτως ή άλλως;
Η αποσυσπείρωση είναι γενική, Γιώργο, δεν παρουσιάζεται μόνο στην ΑΡΑΝ. Ούτε καν το ΚΚΕ μένει ανεπηρέαστο. Η Αριστερά έχει ξεμείνει: από κόσμο, από μυαλά, από ιδέες, από γενναιότητα και διάθεση να δει τα πράγματα έξω από τον τυφλοσούρτη που επί δεκαετίες ακολουθούν όλοι (ο καθένας με την ιδιαίτερη ιδεοληψία τής προσέγγισης «του χώρου του», της «μόνης σωστής» υποτίθεται). Έχεις δει μια φωτογραφία του Α’ ΠΠ με τυφλωμένους από τα αέρια Εγγλέζους φαντάρους που προχωράνε ο ένας πίσω από τον άλλον, ακουμπώντας το χέρι τους στον ώμο τού μπροστινού τους, όπου μόνο ο πρώτος βλέπει; Ε, κάπως έτσι (και χειρότερα: σ’ εμάς ο πρώτος μισοβλέπει). Κι η φαγωμάρα που παρατηρείται εδώ μ’ αυτή, την άλλη ή την παράλλη αφορμή (ποτέ δεν λείπουν οι αφορμές άμα θέλεις να πλακωθείς) σ’ αυτή την αδυναμία και το βάλτωμα οφείλεται σε μεγάλο βαθμό.
Η επερχόμενη συντριβή στην μοναδική έγκυρη δημοσκόπηση των εκλογών θα μπορούσε να συνεφέρει κάπως τον Μεγάλο Ασθενή, έστω και για να μπορέσει να πάει μόνος του μέχρι την τουαλέτα; Μ’ αυτά που βλέπω εδώ και καιρό, πολύ αμφιβάλλω…
Ε, και να συντριβούμε στις εκλογές και τι έγινε; Μήπως μπορεί να αλλάξει τίποτα;
Και το ΚΚΕ ακόμα να έμενε έξω και τι θα άλλαζε; Και μέσα που είναι τι κάνει;
Καλά να’μαστε να τα λέμε. Πάντως παρενθετικά στο χώρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ιδίως του ΝΑΡ εγώ δε βλέπω καμία αποσυσπείρωση, βλέπω μάλλον μια υγιή συσπείρωση. Ούτε περισσότεροι, ούτε λιγότεροι από όσο πρέπει, είναι όσοι μπορούν πραγματικά σε γενικές γραμμές να συμφωνήσουν. Τώρα το ότι δε χωράνε στα ρούχα τους και θέλουν περισσότερα και αυτό υγιής φιλοδοξία είναι.
Τώρα το ότι τις συλλογικότητες και τα μικρά κόμματα γύρω από το ΑΡ τα έφαγε η μαρμάγκα, μάλλον όλα ανεξαιρέτως, μήπως θα έπρεπε να προβληματίζει τους ίδιους που κάθονται εκεί μέσα;
Γιώργο η συντριβή στις εκλογές με τα 3 αποτελέσματα της αριστεράς που έρχονται (ένα ορατό λόγω κομματικής επιρροής και όχι κοινωνικής-πολιτικής πρακτικής και ένα όχι τόσο με γραμμή και τα 2 πως επιβεβαιώθηκε ότι η μικροαστική κοινωνική ειρήνη και η ΤΙΝΑ εώς τον κομμουνισμό και την εργατική εξουσία είναι η μόνη γραμμή, και ένα όχι ορατό με γραμμή την πανεθνική απεύθυνση για ανάπτυξη) δεν θα είναι χωρίς αποτελέσματα στην ταξική πάλη.
Εννοώ πως μπορεί να μην υπάρχει ορατός τρόπος τα πράγματα να πάνε καλύτερα αλλά υπάρχει σαφώς ορατός τρόπος τα πράγματα να πάνε χειρότερα. Με αυτή την έννοια σαφώς υπάρχουν πράγματα που μπορούν να αλλάξουν και σαφώς η συζήτηση για την πολιτική – εκλογική διάταξη της αριστεράς έχει νόημα.
Γιατί αυτή την στιγμή φαίνονται μόνο αρνητικά ενδεχόμενα όπως πχ η σταθεροποίηση της πολιτικής σκηνής στα επίπεδα συμμετοχής και απήχησης της αριστεράς και της πολιτικής στρατηγικής αντιιμπεριαλιστικής ρήξης στα μέτρα του Σ15 ή και κάποια μαζικοποίηση της πολιτικής σκηνής λόγω νέας δικομματικής πόλωσης. Αυτά θα επανέλθουν στους κοινωνικούς χώρους όπου άλλα 3,5 με 4 χρόνια μνημονιακής καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης θα έχουν επιδεινώσει και άλλο τον συσχετισμό και απλά θα επικυρώσουν πολιτικά την επιδείνωση ως αναπόφευκτη και μοιραία. Η επόμενη μέρα θα μας βρει σε χειρότερη θέση.
Συνεπώς το να χάνεις το να χάνεις με λιγότερο έχει σημασία .Όταν δε οι γραμμές της αριστεράς που μας οδηγούν σε συντριβή και όχι σε ήττα είναι copy paste αυτές που μας έφεραν και στις προηγούμενες ήττες που έγιναν συντριβές γιατί ήταν αμαχητί εξαιτίας της αριστεράς, τότε το πράγμα αρχίζει να γίνεται γκροτέσκο και να αποδίδει τρομερή σημασία στα της αριστεράς, στο να χάσουν και περιθωριοποιηθούν επιτέλους αυτοί που έκαναν τα περιθώρια λαικής νίκης ήττα, την ήττα συντριβή και μας πάνε και σε νέες συντριβές.
Κώστας
Δε με συγκινούν πλέον όλα αυτά και πολύ.
Ο καθένας έχει ένα πολιτικό λόγο. Αν δεν μπορεί να τον επικοινωνήσει, βασικά γιατί το κοινό δεν ενδιαφέρεται, τέρμα, τελείωσε, αυτό είναι.
Ένωση με το στανιό δε γίνεται. Εγώ προσωπικά θα σκεφτόμουν τη συμπόρευση με χώρους εκτός αριστεράς, κόμματα σφραγίδες, ακτιβιστικές ομάδες, πολιτιστικούς συλλόγους κλπ αλλά ποτέ με την οργανωμένη σοσιαλδημοκρατία.
Απλά δε με ενδιαφέρουν οι προτάσεις τους. Αν το ΝΑΡ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ επίσης δεν τους ενδιαφέρουν οι προτάσεις τους, αυτό είναι μια κάποια βάση για να ανοίξει μια συζήτηση μέσα στον κόσμο.
Αλλιώς αν έχω να επιλέξω ή σοσιαλδημοκρατία ή αποχή και ΤΙΝΑ, τότε αδερφέ θα σου πω, πως δεν το’χω βάλει αμέτι μουχαμέτι να σώσω το κόσμο. Αν ο κόσμος θέλει να σωθεί εν τέλει ας ξεσηκωθεί μόνος του, οι δικές μας δυνατότητες ως εδώ ήτανε.
Την συμπόρευση τίνος με ομάδες εκτός αριστεράς ? Λαφαζάνη θυμίζεις Γιώργο, να το προσέξεις !
Κώστας
Τη συμπόρευση ενός πυρήνα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς με άλλες ομάδες. Με τη γραμμή όμως της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς με μερικές προσθήκες ή/και αλλαγές μη κεντρικού χαρακτήρα εδώ κι εκεί, όχι να τα δώσουμε όλα προκαταβολικά μπας και συγκινηθεί κανείς κι έρθει.
Κανείς δεν πρόκειται να συγκινηθεί. Όταν απλά ξεπουλάς πριν καν διαπραγματευτείς κανείς δε σε παίρνει σοβαρά, απλά δεν έχεις καμία αξιοπιστία. Και αυτή ήταν πάντα η λογική της “ομάδας Λαφαζάνη”, δε τη φορτώνεται προσωπικά.
Και ούτε θεωρώ με βάση αυτά που είδα μετά το’15, οπότε και ξεκόλλησα για πάντα από τις ελπίδες μου για το ΚΚΕ, ότι για το φιάσκο ευθύνονται το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ας φρόντιζε το ΑΡ δια του Προέδρου του να έχει αξιοπιστία, ας μην έλεγαν στον καθένα άλλα ανάλογα με το τι θεωρούσαν ότι θα ήθελε να ακούσει, ας μην έβαζαν μπηχτές σε όσους χώρους πήγαν αφελώς(;) να συνεργαστούν για να τους εκκαθαρίσουν από τους μη συμπαθούντες το “ενωτικό” εγχείρημα της ΛΑΕ, ας ξεκολλούσαν οριστικά από το ΣΥΡΙΖΑ σε τοπικό/συνδικαλιστικό επίπεδο, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα…….
Όχι, δεν έχω καμία πολιτική συγγένεια με το Λαφαζάνη, ούτε με το ΑΡ, ούτε με τον κάποτε ΣΥΝ. Τη παραμικρή.
Και δεν θεωρώ πως ο χώρος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει πρόβλημα συσπείρωσης. Έχει όσους μπορεί να σηκώσει για την ώρα και, σταδιακά, αργά κερδίζει κι άλλους. Εδώ ακόμη και ο μ-λ ή και ο αντιεξουσιαστικός χώρος κερδίζει μερικούς.
Δε μπορώ να πω ότι διαφωνώ…
https://www.902.gr/eidisi/politiki/177319/kamia-emploki-stoys-shediasmoys-ton-ipa-na-kleisoyn-oi-vaseis-video
Κώστα,
Θα μπορούσα να απαντήσω πολλά για όσα είπες (που βλέποντας από όλα τα σχόλια μάλλον έχεις πολύ χρόνο να ασχολείσαι με αυτά, εμένα η παρέμβασή μου δεν μου το επιτρέπει), όπως να σου στείλω σύνδεσμο με τις ακριβείς θέσεις της ΛΑΕ στις εκλογές του 2015 για το ευρώ και το χρέος. Ωστόσο, επειδή έχεις στηρίξει όλη σου την απάντηση και επιχειρηματολογία με δεδομένο ότι είμαι στο ΝΑΡ (και ίσως και σε συγκεκριμένη τάση του), γι αυτό λες τα περί οικονομισμού και πετάς τις μπιχτές για αποχωρήσεις και αποσυγκρότηση (γελάω με το ξεκατίνιασμα), βρίσκω πιο διασκεδαστικό να σου απαντήσω απλά ότι δεν είμαι στο ΝΑΡ ούτε κοντά του. Καλή συνέχεια και καλή δύναμη στο να απαντας μπας και εξηγήσετε τα ανεξήγητα ;)
ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΜΑ ΚΑΤΑΡΕΥΣΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΣΑΣ ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΨΗΦΙΖΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΒΟΛΕΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΣΧΟΛΕΙΣΤΑΙ ΕΝΩ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΕΙΝΑΕΙ.
ΤΕΛΕΙΩΣΕ Ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΤΑΛΙΝ .ΤΟΝ ΕΧΕΤΑΙ ΜΗΠΩΣ ΑΠΟΚΗΡΥΞΕΙ.
Τι ασυναρτησίες ειναι αυτές που γράφεις ανώνυμε; αφού δεν ξέρεις γιατί μιλάς; Η αντικσπιταλθστικη κομμουνιστική αριστερά δίνει μάχες πανελλαδικά και εδω και πολλά πολλά χρονια, εναντίον της φτώχειας, κ της εξαθλίωσης που προκαλεί ο εθνικός και ο παγκοσμιοποιημενος καπιταλισμός.
Και αφού ανώνυμε δεν συμμετεχεις στους αγωνες, αλλα εστω διαβάζεις και πολύ καλά κανεις την ΠΑΝΤΙΕΡΑ, θα έπρεπε τουλαχιστον να ξέρεις ΟΛΗ αυτη την δράση: Στα χαράτσια, στους πλεθστηριασμους, στην ανεργία, στην ελαστική κ απλήρωτη εργασία κλπ κλπ.
Τώρα για τον Στάλιν τι να σου πω…. Διάβασε κείμενα του ΝΑΡ πχ που είναι αναρτημένα στην ιστοσελίδα του αλλα κ στη ΠΑΝΤΙΕΡΑ και που ασκούν τεκμηριωμένη κριτική.
“Ε, και να συντριβούμε στις εκλογές και τι έγινε; Μήπως μπορεί να αλλάξει τίποτα;
Και το ΚΚΕ ακόμα να έμενε έξω και τι θα άλλαζε; Και μέσα που είναι τι κάνει;”
…εγραψε καποιος παραπανω …
Συντριβή της “αριστερας” στις εκλογές ? Βουλωμενο γραμμα διαβαζεις, μηπως εχεις κληρονομικο χάρισμα? Μηπως εισαι σειριακός? Μηπως εισαι απο Νταγκλα Μακάν μεριά ?
Οσο για το ΚΚΕ και τι κανει …ε, πώς … τοσοι και τοσοι θα παρουν βουλευτικη συνταξη,μην τα ισοπεδωνουμε ολα …Κι αν δεν υπαρχει κι ενα ΚΚΕ , (αλλα και άλλοι της “αριστεράς” ) απο πού θα βγουν οι νεοι Τσιμες,δαμανακισσες, ανδρουλακηδες … να ανανεωνεται το πολιτικο προσωπικό ?
Υ.Γ. Εντυπωση μου κανει το ότι μιλατε πολυ για κωλοτουμπες του Λαφαζανη κλπ,κλπ … Την προταση συνεργασιας του κ. Φελεκη προς το συριζο ,γιατι κανεις δεν την κρινει ????
Μήπως γιατί τέτοια πρόταση δεν έχει κάνει ο Φελέκης;
Δεν μας τη δείχνεις και μας, αν υπάρχει;
Ολόκληρη εκπομπή έκανε στις 16 και 17 (δυο εκπομπες απο δυο ωρες η καθε μιά) Νοεμβρ. στο ραδιο Συριζα,(΄Κοκκινο”), οπου μίλησε για αυτο , βρες το μαγνητοφωνημενο κειμενο και ακουσέ το. Παρτο απο το σταθμο τους,σιγουρα το εχουν .Κι αφου τις ακουσεις, ζητα συγγνωμην για αυτο που εγραψες ,αν εχεις τσίπα.
Ποιος είναι αυτός ο Φελέκης, ρε φίλε; Πού να ξέρουμε τον κάθε πικραμένο;
Ένας αγωνιστής είναι ο Φελέκης, που παλεύει για δεκαετίες με συνέπεια και έχει την εκτίμηση όσων τον ξέρουν -και είναι πολλοί- ανεξάρτητα από τις απόψεις του και την ένταξή του στο τροτσκιστικό ρεύμα και την ΟΚΔΕ Σπάρτακος.
Ίσως και γιατί δεν έχει την αλαζονεία που κουβαλάς Τζι Λεφτ, που όπως και η διαδικτιακή φλυαρία, είναι αντιστρόφως ανάλογη με την πραγματική συμμετοχή σε κοινωνικούς αγώνες.
Καλό θα σου έκανε να ρωτήσεις να μάθεις ποιος είναι ο Φελέκης (αν μιλάς με κανένα).
Φίλε μου Γνώστη,
Όλα αυτά μού τα πετάς κατακέφαλα μόνο και μόνο επειδή δεν ήξερα τον Φελέκη και την αγωνιστική προϊστορία του;;; Ορέος!
Ναι.
Όλα αυτά και ανορθόγραφος μερικές φορές, ωραίος είναι το σωστό
Φίλε μου Γνώστη,
‘Όχι. Ακόμα και για σένα, που, αν κρίνω από αυτή την παρέμβασή σου, μάλλον τη βρίσκεις να κυκλοφορείς με ένα γιαταγιάνι στο χέρι (ή με ένα σφυρί) μαζί με μια μαγική στρογγυλή σφαίρα που σου επιτρέπει να βλέπεις τι κάνουν στην πραγματική ζωή οι διάφοροι σχολιαστές, το παράπτωμα να μην ξέρω ποιος είναι ο Φελέκης είναι πολύ μικρό για τις ποινές που μου επέβαλες. Ένας λόγος παραπάνω που σύμφωνα με αυτά που γράφεις δεν κολυμπάς στο τροτσκιστικό ρεύμα καν. Άλλο τρέχει και δεν θέλει σοφία να το διακρίνει κανείς:
Μου έχεις μαζεμένα πολλά από άλλα σχόλιά μου και μου τα βγάζεις τώρα με αφορμή τον Φελέκη. Και γιατί να μου τα μαζεύεις; Ποιος σε εμπόδισε και σε εμποδίζει να γράφεις την αντίθετη άποψή σου όποτε κρίνεις ότι λέω μπούρδες και να με κάνεις σκόνη; Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό. Σε περιμένω.
Τα λέμε
ΥΓ Το «ορέος» δεν είναι ανορθογραφία. Είναι σαρκασμός.
Το παράπτωμα σου δεν είναι ότι αγνοείς ποιος είναι ο Φελέκης, αλλά ότι τον χλευάζεις χωρίς να τον ξέρεις.
“Τυχαίνει” να είναι και γνωστός αγωνιστής με συνεπή στάση δεκαετιών.
Αυτό και μόνο δείχνει πολλά.
Φίλε Γνώστη,
Τώρα ανασκολοπίζεις όχι μόνο την τυπική λογική, αλλά και τη στοιχειώδη. Δεν χλεύασα το υπαρκτό πρόσωπο που έχει το επίθετο Φελέκης, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν ήξερα την περίπτωσή του. Η αναφορά μου σε «κάθε πικραμένο» πήγαινε σε ένα επίθετο άνευ λοιπών στοιχείων, σε ένα «κενό σημαίνον» θα μπορούσε να πει κάποιος ειδικός τής Σημειολογίας. Το παράπτωμα που αναγνωρίζω και α[ποδέχομαι τις συνέπειές του (ακριβώς επειδή είμαι αλαζόνας δεν καταδέχομαι να αποσιωπήσω τα όποια παραπτώματά μου ούτε να ζητήσω επιείκεια –έχεις σκεφτεί ποτέ και αυτή, την καλή πλευρά τής αλαζονείας;) είναι ότι άνοιξα το στόμα μου, χωρίς να ξέρω για ποιον ο λόγος, ότι δεν φύλαξα τα ρούχα μου μ’ άλλα λόγια. Κρίνε εσύ, αν οι ποινές που μου έριξες είναι δίκαιες γι’ αυτό το παράπτωμα.
Αν είσαι αρκετά αλαζόνας, θα βγάλεις τη σωστή κρίση, στοιχηματίζω.
Τα λέμε
Σου πήρε κάμποσες μέρες για να αποδεχτείς το αυτονόητο. Αυτό μαζί με το “κενό σημαίνον” και τις άλλες εξυπνάδες, απλά με επιβεβαιώνουν.
@:
Τη σκέψη σας που νείρεται
πάνω στο πλαδαρό μυαλό σας
σάμπως ξιγκόθρεφτος λακές
σ’ ένα ντιβάνι λιγδιασμένο,
εγώ θα την τσιγκλάω
επάνω στο ματόβρεχτο κομμάτι της καρδιάς μου.
Φαρμακερός κι αγροίκος πάντα
ως να χορτάσω χλευασμό.
Εγώ δεν έχω ουδέ μιάν άσπρη τρίχα στην ψυχή μου
κι ουδέ σταγόνα γεροντίστικης ευγένειας.
Με την τραχιά κραυγή μου κεραυνώνοντας τον κόσμο,
ωραίος τραβάω, τραβάω
εικοσιδυό χρονώ λεβέντης.
Εσείς οι αβροί!
Επάνω στα βιολιά ξαπλώνετε τον έρωτα.
Επάνω στα ταμπούρλα ο άξεστος τον έρωτα ξαπλώνει.
Όμως εσείς,
θα το μπορούσατε ποτέ καθώς εγώ,
τον εαυτό σας να γυρίσετε τα μέσα του όξω,
έτσι που να γενείτε ολάκεροι ένα στόμα;
Ελάτε να σας δασκαλέψω,
εσάς τη μπατιστένια απ’ το σαλόνι,
εσάς την άψογο υπάλληλο της κοινωνίας των αγγέλων
κι εσάς που ξεφυλλίζετε ήρεμα-ήρεμα τα χείλη σας
σα μια μαγείρισσα που ξεφυλλίζει τις σελίδες του οδηγού μαγειρικής.
Θέλετε
θα ’μαι ακέραιος, όλο κρέας λυσσασμένος
–κι αλλάζοντας απόχρωση σαν ουρανός-
θέλετε–
θα ’μαι η άχραντη ευγένεια
–όχι άντρας πια, μα σύγνεφο με παντελόνια.
Ξεβρακωθηκες πάλι λεφτ. Πάλι προσβλητικές κοινοτοπίες κ βαρεμαρες έγραψες. Καλά στα λεει ο γνωστης. Άιντε τραβα παραπέρα βαρετε τυπε που έχεις κάνει την αμάθεια, την εμπαθεια και την τσαρλατανοσυνη σου σημαία. Φουκαρα
Ο Γιαννης ο Φελέκης ειναι αγωνιστης ζωντανη ιστορία .Ο τροπος ζωης του ειναι υπόδειγμα για όποιον τον εχει γνωρισει εστω κ λίγο.Είναι όμως τροτσκιστής κ σαν τετοιος εχει “ψεκασμενες” θεωριες κ πρακτικες αδιανοητες για όποιον εχει κοινη λογικη.Η δε οργανωση του αποτελειται απο καλα καταρτισμενους αγωνιστες με πολυ προβληματικες κατα καιρους θεσεις.
Θυμάστε Κάτι πουλάκια που κάθονταν και πλεκαννε πουλόβερ, ;
Ε λοιπόν και αυτά σαστισαν, παράτησαν τα πουλόβερ και αυτοκτόνησαν!
Όσοι είναι στοιχειωδώς σοβαροί από ΑΡΑΝ, ΔΕΑ, Παρέμβαση, ΑΡΑΣ να αποχωρήσουν, να βγάλουν μια ανακοίνωση κριτικής στήριξης των ψηφοδελτίων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις περιφερειακές χωρίς να συμμετέχουν. Και να προτείνουν επί της ουσίας μέτωπο της λενινιστικής αριστεράς, χωρίς γελοία ακρωνύμια και χωρίς ενσωματώσιμα ‘μεταβατικά προγράμματα’.
Και να αφήσουν το Λαφαζάνη, που είναι ο Βελόπουλος της αριστεράς, με τον Καζάκη και την Κωνσταντοπούλου.
Πάντως όποιος εχει διαβασει την αρθρογραφια του Π.Σωτηρη στα νεα δεν βλεπει αριστερη στροφη αλλα δεξια
Για φέρε αρθρογραφία να δούμε και να κρίνουμε
Κώστας
https://www.in.gr/2018/12/18/world/eyropaiko-politiko-krax-fernei-elleimma-igesias/
εδω πχ ο Σωτηρης κλαιγεται γιατι δεν υπαρχουν ηγετες σαν τον χελμουτ κολ!
Από τις ματιές που ρίχνω που και που στην αρθρογραφία του στα Νέα, έχω καταλήξει στο εξής συμπέρασμα:
Το πρόβλημα δεν είναι στη φαινομενική «δεξιά» στροφή τού Σωτήρη. Διότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία δεξιά στροφή. Δεν στραβοκοιμήθηκε ο Σωτήρης ούτε τον άγγιξε κάποια Κίρκη. Το πρόβλημα έγκειται στο στρογγύλεμα που κάνει ο ίδιος στις απόψεις του, αφού στερείται μάλλον τής ικανότητας να πει αυτά που θα ήθελε όντως να πει χωρίς όμως να τα γράψει. Από αυτή τη γωνία βλέποντας κάποιος τη συγκεκριμένη περίπτωσή του αναρωτιέται «τι στο διάολο θέλει στο παζάρι ένας που δεν είναι καν αλεπού;». Προσωπικά, το πάω ένα βήμα παραπέρα αυτό με την παρακάτω σκέψη:
Ο Λαφαζάνης σταυρώθηκε (και δικαίως) επειδή πήγε στο κανάλι του Πλεύρη. Ο Σωτήρης, που στην καλύτερη περίπτωση για την Αριστερά ενισχύει με την αρθρογραφία του από τα δεξιά πλέον Νέα το «πεφωτισμένο» Κέντρο, δεν πρέπει να ακούσει κι αυτός μερικά ‘‘φωνήεντα’’;
Ανάλογο πρόβλημα έχει κι ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου με την αρθρογραφία του στην Καθημερινή. Αλλά, πρώτον, ο ΠΠ βιοπορίζεται από τη δημοσιογραφία –ο Σωτήρης εμπίπτει στην ίδια κατηγορία; Αμφιβάλω. Δεύτερον, ο Παπακωνσταντίνου φροντίζει να δραπετεύει από το πρόβλημα, ασχολούμενος κυρίως με θέματα διεθνούς γεωστρατηγικής. Κάποιος να πει στον Σωτήρη ότι αφού θέλει σώνει και ντε να αρθρογραφεί στα Νέα, δεν είναι κακό να παίρνει κάποτε μαθήματα και από τον ρεφορμισμό. Για την επανάσταση, ρε γαμώτο!
Κατηγόρησε τους αριστερούς που δεν έχουν δουλέψει μια μέρα στην ζωή τους-η δουλειά για το Κόμμα δεν πιάνεται- και δίνουν πάτημα στους νεοφιλελέδες και όχι τους αριστερούς που εργάζονται.
Κώστας
Φιλοδοξείς να εκφράσεις εδώ ένα ενωτικό αριστερό πνεύμα (ενωτικό σε σχέση με το σεχταρισμό τού ΝΑΡ, αριστερό σε αντιδιαστολή με την ανικανότητα της ηγεσίας τού ΑΡ να εκφράσει σωστά μια ορθή γραμμή), αλλά, όπως και με άλλα σχόλιά σου έτσι και μ’ αυτό: αποδεικνύεις ότι σού λείπουν τα βασικά προσόντα που απαιτούνται για ένα τέτοιο εγχείρημα και, επιπλέον, μας αποκαλύπτεις το συντηρητικό υπόβαθρο της σκέψης σου. Διότι:
Όποιος και όποια έχει τέτοιες φιλοδοξίες πρέπει να βρει και την αντίστοιχη γενναιότητα να λέει τα πράγματα με το όνομά τους κι όχι να μισοκρύβεται σαν γυναικούλα ή αντράκι όπως κάνεις εσύ όταν μας λες και δεν μας λες ότι ο Σωτήρης βγάζει το ψωμί του γράφοντας στα Νέα, επομένως μάς λες και δεν μας λες ότι εξ αιτίας αυτής τής βιοποριστικής ανάγκης πρέπει να είμαστε επιεικείς με τα λάθη και τις παραλείψεις τής αρθρογραφίας του εκεί.
Όποιος και όποια έχει τέτοιες φιλοδοξίες πρέπει να είναι σε θέση να δώσει πρώτος ή πρώτη το παράδειγμα της υπέρβασης των στενών οριζόντων τής «οργανωσούλας» του και της αποδόμησης μιας ηλίθιας και γελοίας πρόσληψης δημοκρατικού συγκεντρωτισμού –ο Θεός να μας φυλάει από έναν τέτοιο δημοκρατικό συγκεντρωτισμό! Τέλος:
Όποιος και όποια έχει τέτοιες φιλοδοξίες υποτίθεται ότι πρέπει πρώτα να έχει ξεμπερδέψει μέσα του με το γελοίο επιχείρημα («μα δεν έχουν κολλήσει ένα ένσημο στη ζωή τους!») με το οποίο οι εχθροί μας προσπαθούν να αποδομήσουν τα επαγγελματικά στελέχη τής Αριστεράς στη συνείδηση των εργαζόμενων και το οποίο, αν ευσταθούσε, θα καθιστούσε μέχρι και τον Λένιν αναξιόπιστο στα μάτια τους. Και το «να έχει ξεμπερδέψει» σημαίνει πρώτα απ’ όλα ότι δεν καλεί αυτά τα στελέχη να λογοδοτήσουν γιατί «δεν έχουν κολλήσει ένα ένσημο στη ζωή τους» (αν είναι δυνατόν να τα εγκαλεί γι’ αυτό κάποιος που έχει ως όραμα την απελευθέρωση του ανθρώπου από το καθεστώς τής ανάγκης και το πέρασμά του στο «βασίλειο της ελευθερίας», εκεί που «παύει η εργασία να υπαγορεύεται από ανάγκη και από εξωτερική σκοπιμότητα»!), αλλά γιατί δεν κατάφεραν να εκπληρώσουν την αποστολή που τους είχε ανατεθεί, παρ’ όλο που αυτοί που τους την ανέθεσαν φρόντισαν να τους αποδεσμεύσουν από τους καταναγκασμούς τής εξαρτημένης από τον καπιταλιστή εργασίας, ακριβώς για να μπορούν να αφοσιωθούν αποκλειστικά στην υπόθεση της εργατικής τάξης!
Αυτά, κουφιοκεφαλάκη μου. Μακάρι με τον καινούργιο χρόνο να κάνεις επί τέλους την αρχή στο τιτάνιο έργο που εσύ ειδικά έχεις μπροστά σου: να φέρεις τα προσόντα σου σε μια κάποια αντιστοίχιση με τις μεγάλες φιλοδοξίες σου!
Όταν ήμουν στην αριστερά και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ κάποτε, μου φαίνονταν προβληματικά και τα κείμενα του Παπακωνσταντίνου, του Δελαστίκ προφανώς και όταν έφυγα και φλέρταρα ένα διάστημα με τον αναρχοσυνδικαλισμό μου φαίνονταν προβληματικά και αυτά που έγραφε ο Ανδρουλιδάκης στον, ας τον πούμε, αστικό τύπο.
Τώρα για το από πού βιοπορίζονται κυρίως, λίγο προβληματικές οι διακρίσεις που κάνεις (αν είναι κύριο μέσο βιοπορισμού;). Σίγουρα εργάτες δεν είναι, πάντως. Για τα κομματικά στελέχη δεν είμαι αρμόδιος να πω τίποτα αλλά το ΣΕΚ είχε κάποια τραγικά άτομα σε τέτοιες θέσεις.
Αν στα αλήθεια πέρασες από την Αριστερά, είναι φανερό ότι πέρασες ξυστά, σχεδόν συριζα.
Γι’ αυτό κάνεις γαργαλιστικά σχόλια με άθλια υπονοούμενα
1) Γενικά ένα ερώτημα είναι τι σκέφτονταν ΑΡΑΝ κι ΑΡΑΣ όταν συμμετείχαν στη δημιουργία της ΕΝ.ΑΝΤΙ.Α.. Αν είχαν προσχεδιάσει να παντρέψουν ΝΑΡ με ΣΕΚ και μετά να την κάνουν, θα πρέπει να δεχθούν συγχαρητήρια.
2) Για τις άλλες επιλογές τους, ο Λαφαζάνης *δεν* θα πάρει το χρίσμα του Πούτιν απ’ ό,τι φαίνεται.
3) Κνίτης γεννιέσαι και πεθαίνεις Κνίτης.
Φίλε μου Πεφωτισμένε Κεντρώε,
Λιγο (πολύ) ασαφές το σχόλιό σου. Τι θα πει σου φαίνονταν προβληματικά τα κείμενα του Παπακωνσταντίνου; Βλέποντάς τα από τα αριστερά, μια και τότε ήσουν εκεί; Βλέποντάς τα από αναρχική σκοπιά, μια και πριν φλερτάρεις με τον αναρχοσυνδικαλισμό όλο και κάποιο σκίρτημα θα ένιωσες στην καρδιά σου; Και τι εννοείς όταν αναφέρεσαι στις διακρίσεις που κάνω; Ποιες διακρίσεις;
Τι διάολο! Όλοι με το πόδι γράφετε ‘δω μέσα;
Από που βιοπορίζεται ο ΠΣ ? Αφού ξέρεις πες μας.
Κατά τα άλλα προφανώς οι κομματικές επαγγελματικές κάστες του ΚΚΕ, του ΣΥΝ όταν ήταν αριστερός και της ΛΑΕ σήμερα δεν έχουν κάποια σχέση με τους μπολσεβίκους του Λένιν. Επιμένω πως δεν τους έχει αναθέσει η εργατική τάξη το παραμικρό αλλά είναι ένα είδος ανώτερης κρατικής υπαλληλίας. Επιμενω πως θέλω πολιτικά στελέχη που να είναι συνδικαλιστές, κοινωνικοί αγωνιστές κλπ. ¨Οχι δημόσιοι υπάλληλοι που πληρώνονται απο τον κρατικό προυπολογισμό.
Το σύστημα πχ στοχοποιεί με μίσος φιγούρες σαν τον Φωτόπουλο. Δεν θα πούμε πως είναι εντάξει φιγούρα. ¨Οταν δεν είμαστε εντάξει και έχουμε στελέχη που δεν έχουν καμία σχέση με την εργατική τάξη και τον λαό θα μας χτυπήσουν. Επίσης αυτές οι κομματικές γραφειοκρατίες ελέγχουν τα κόμματα γιατί κοιμούνται 10 ώρες την ημέρα και ασχολούνται από το πρωί μέχρι το βράδυ με το κόμμα γιατί έχουν ΔΟΤΗ από το κράτος εξουσία εντός του. Οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να το κάνουν. Ο Λένιν εννοούσε επαγγελματικά στοιχεία που να προσφέρουν περισότερο, που να αφοσιώνονται σε αυτό, που να είναι επαγγελματίες επαναστάτες πρόθυμοι να πεθάνουν στην τσαρική Ρωσία. Δεν μιλούσε για προνομιούχούς ταβλαδόρους.
Κώστας
Καλά, ρε συ! Είσαι ντιπ για ντιπ αγράμματος; Ούτε να διαβάζεις δεν ξέρεις πέντε απλές προτάσεις τύπου “Σήμερα ο καιρός ήταν καλός” ή “Το αγαπημένο μου φαγητό είναι τα σουτζουκάκια”;
Ποιος σού ειπε ότι ξέρω από πού βιοπορίζεται ο Σωτήρης; Το μόνο που έγραψα είναι ότι αμφιβάλω αν βιοπορίζεται αποκλειστικά από τη δημοσιογραφία όπως συμβαίνει με τον Παπακωνσταντίνου.
Με όλα τα άλλα που γράφεις απλά έρχεσαι στα λόγια μου. Το πρόβλημα δεν είναι αν τα επαγγελματικά στελέχη δεν έχουν κολλήσει ούτε ένα ένσημο στη ζωή τους, όπως ήταν το νόημα της φράσης σου Κατηγόρησε τους αριστερούς που δεν έχουν δουλέψει μια μέρα στην ζωή τους, αλλά αν εκπληρώνουν την αποστολή για την επιτυχία τής οποίας έχουν απαλλαχθεί από την καταναγκαστική εξαρτημένη βιοποριστική εργασία!
Ξύπνα και θα μας πιάσουν οι Τούρκοι ζωντανούς!
Αγαπητέ λεφτ λιγοτερη ειρωνια πλιιιζ. Επίσης:
Α. Αν κάποιος γράφει στο πόδι, αυτός είσαι εσύ. Μην κάτσω να θυμηθώ τι μαργαριτάρια έχεις γράψει κατά καιρούς.
Β. Αν θες επαγγελματικά πολιτικά στελέχη, να τα πάρεις στο κόμμα ή την οργάνωση σου. Τα Επαγγελματικά πολιτικά στελέχη, μάλλον τελικα βολεύτηκαν μιας κ απαλλάχθηκαν απο την εξαρτημένη μισθωτή εργασία, παρα ενδιαφερθηκαν για την επιτυχή συμβολή των κομμάτων τους στην επαναστατική διαδικασία. Αυτο μας λέει η αποτίμηση απο το ’50 κ μετά (κ στην Ελλάδα απο το ’75 και μετά) της εμπειρίας τουλάχιστον στην Ευρώπη.
Ρε San Rocco, μάς δουλεύεις; Τι άλλο όπλο έχω από την ειρωνεία απέναντι σε έναν τόσο τυφλωμένο από το φανατισμό του και τη μισαλλοδοξία του που είτε σκόπιμα είτε από την τυφλαμάρα του διαστρεβλώνει σε τέτοιο απίστευτο βαθμό τα λόγια τών συνομιλητών του;;; –κι ας μην αναφερθώ στη λάσπη που ξεφορτώνει εδώ… Εσύ που έχεις αναλάβει συνήγορός του και μπορεί να σ’ ακούσει δεν του λες δυο λόγια να συμμαζευτεί κάπως και να μην παρουσιάζεται εδώ τόσο δόλιος ή τόσο πολιτικός βλαξ; Με την ευκαιρία: συμμαζέψου κι εσύ και κόψε την πολύ επιπολαιότητα. Δεν έγραψα «στο πόδι». Έγραψα «με το πόδι». Έχει διαφορά. Μάθε την. Αφού δεν έχεις την ικανότητα να μάθεις πιο ουσιαστικά πράγματα, διότι ένα χρόνο τώρα στα ίδια άκυρα σε βλέπω να έρχεσαι και επανέρχεσαι, μάθε τουλάχιστον αυτό.
Ούτε μυρωδιά δεν πήρες από τη βάση τής διαφωνίας μου για την ατάκα τού Κώστα που μας έβγαλε το (αριστερό) μάτι («Κατηγόρησε τους αριστερούς που δεν έχουν δουλέψει μια μέρα στην ζωή τους»). Κι ας τα έκανα μονόλεπτα. Πού να σου εξηγώ τώρα…
Αρχικά κόψε τον Ξανθόπουλο.
Θυμίσου πως άρχισε όλο αυτό. Με λάσπη για τον ΠΣ. Ελπίζω να έχω δίκιο πως δεν έχεις περάσει απ έξω από την ΛΑΕ και το ΑΡ και να μην είναι γραμμή, να μην αναβιώνει ο Ιανουάριος του 2017 με τις επιθέσεις της ΖΚ που η ΛΑΕ έκρινε να αφήσει αναπάντητες. Εσύ τι μας είπες ? Πως ο ΠΣ τα λέει δεξιά στα Νεα, και στο in.gr ενδεχομένως λέω εγώ, και δεν είναι καν δουλειά του να γράφει εκεί. Περίπου τα έχει βρει με τον Μαρινάκη αμισθί οπότε μάλλον με κάποιο τρομακτικό αντάλλαγμα, αλλιώς γιατί. Και δεν έφερες και κάτι να τα λέει δεξιά. Έφερε ο άλλος ότι υπάρχει κρίση ηγεσίας. Δεν υπαρχει ? Είναι ο Μακρόν πχ ο νέος ποιος, Μιτεράν ? Ένα δημοσιογραφικό άρθρο εξαντλεί την πολιτική άποψη του συντάκτη του ? Από πότε ? Η κρίση ηγεσίας δεν είναι έκφραση της γενικότερης πολιτικής οικονομικής ? Αυτό δεν λέει ? Μήπως στην αριστερά που βασιζόμαστε στην συλλογικότητα αρνούμαστε τον ρόλο της προσωπικότητας ? Πόσο μάλλον στο αστικό στρατόπεδο. Αυτό τι είναι τώρα, καταπιέζετε τους Λιθουανούς, ναι και σεις τους μαύρους που λέγανε στον ΨΠ ? Προσπάθεια για ηθική ακύρωση ? Κωλοτριβόμαστε με την ακροδεξιά και σεις με τον Μαρινάκη ?
Μετά εγώ είπα βάλτα με τα επαγγελματικά στελέχη και όχι τα στελέχη που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα. Μου λες ναι αλλά ο Λένιν. Σου λέω πως εκείνοι του Λένιν ήταν επαγγελματικά στελέχη για να εκτελεστουν πρώτοι από τον τσάρο ή για να αφοσιωθούν στην νέα κοινωνία, οι σημερινοί παίζουν τάβλι. Μου λες ότι συμφώνησα μαζί σου και το θέμα είναι τι κάνουν τα επαγγελματικά στελέχη και όχι αν υπάρχουν. Πας καλά ? Αν τα σημερινά καμία σχέση με αυτούς του Λένιν και το θέμα είναι τι κάνουν και όχι αν υπάρχουν εσύ συμφώνησες μαζί μου.
Επειδή πρώτη φορά στα 36 μου είδα να λέει κάποιος πως το να μην έχεις την διάθεση να πεις χρόνια πολλά σε κάποιον είναι σαν να τον καταριέσαι να σου ευχηθώ καλή χρονιά.
Κώστας
Άσε μας, ρε άνθρωπε. Καμένος είσαι. Δεν έχεις σωσμό.
Α. Κατανόησα καλώς, την διαφωνία σας. Ενθεν κακείθεν, έχετε και οι 2, το κακό συνήθειο να ειρωνέυεστε και να προσβάλλετε τους συνομιλητές σας. Το κάνεις και εσύ λεφτ το ΕΚΑΝΕ (τώρα το έχει ελλατώσει και αυτό είναι πολύ θετικό) και ο Κώστας.
Β. Ακόμα και σε αυτή την απάντησή σου, ειρωνεύεσαι πολλάκις. Τα αντιπαρέρχομαι απλά.
Γ. Ευθύνεσαι λεφτ που σου την πέφτουν όλοι, διότι εσύ προκαλείς με τις προσβολές και τις ειρωνίες σου. Ασε δε, που είναι και αβάσιμες για έναν ακόμα λόγο: Διότι ΟΙ ΔΙΚΕΣ σου θέσεις, αυτά που υποστηρίζεις λεφτ, τις περισσότερες φορές είναι αστήρικτα, επιπόλαια και λαθεμένα.
Δ. Επι του προκειμένου: ΤΟ κείμενο του Π Σωτήρη που διαβάσα στα ΝΕΑ, είναι κακό. Προσπαθεί να πει πράγματα για την ταξική φύση της κρίσης στην ΕΕ, αλλά ούτε αυτά λέει τελικά (παρά μόνο με υπονοούμενα στο τέλος) και αφήνει και σαφές άρωμα “ανάγκης εμφανισης καπιταλιστών ηγετών με ούμπαλα και προσωπικότητα για να αντιμετωπιστεί η κρίση”. Ενα ακόμα κείμενο που δεν προσφέρει τπτ. Αχρηστο δλδ, μιας και δεν υπάρχει πια και χώρος για να θραφούν και αυταπάτες ηγετών τύπου Κόρμπιν ή Σάντερς που απεδείχθησαν συστημικοί και ενσωματωμένοι.
Ούτε ο San Rocco ξέρει να διαβάζει, ή το παριστάνει, τέλεια.
Πες μας και συ τι δουλειά θες να κάνει ο Παναγιώτης Σωτήρης. Ποιο νομίζεις ότι είναι το εισόδημα του και ποιο πρέπει να είναι Πες μας όμως τι δουλειά κάνουν τα ηγετικά στελέχη της οργάνωσης σου να κρίνουμε. Έχετε πχ μηχανικούς ? Εμείς ναι. Διευθύνουν εργοτάξια ? Ναι, οι δικοί μας έστω. Αναλαμβάνουν δηλ λειτουργίες συλλογικού κεφαλαιοκράτη ? Οι δικοί μας ναι, δεν γίνεται αλλιώς. Δημοσιογράφους έχετε ? Εμείς ναι. Γράφουν σε δημοσιογραφική γλώσσα στον αστικό τύπο με στοιχεία ανάλυσης που φαίνεται η πολιτική τους άποψη σε μας που την ξέρουμε αλλά που δεν συνιστούν πολιτική προκήρυξη δική μας ή δεν προωθούν και άλλο πολιτικό σχέδιο ? Εμείς ναι. Καταφέρατε εσείς να έχετε στελέχη που στα εργοτάξια διοικούν οι εργάτες και οι μηχανικοί εργάζονται σαν εργάτες ? Να έχετε στελέχη δημοσιογράφους που γράφουν στην καθημερινή, επαγγελματικά όχι σαν φιλοξενούμενο άρθρο, τις πολιτικές αποφάσεις του ΝΑΡ ? Μπράβο σας, φέρε μου ένα και θα αλλάξω οργάνωση
Κατατάξου και συ στην ηθική κλάση του φίλου σου, κανένα πρόβλημα και καλή χρονιά
Κώστας
Κωστάκη, κόψε και εσύ την ειρωνία γιατί και εσύ και ο λεφτ, έτσι όπως πάτε, σωσμό δεν έχετε. Οκ my friend?
Μίλησα και τεκμηρίωσα το ΓΙΑΤΙ το κείμενο του Π. Σωτήρη στα ΝΕΑ από πολιτικής απόψεως ήταν κακό και άχρηστο: Το κείμενο αυτό, κατατάσσεται στα ανάλογα κείμενα του Πέτρου Παπακωνσταντίνου στην “Κ”, ή του Γιώργου Δελαστίκ παλαιότερα: Κακά, άχρηστα και πολύ ρηχά πολιτικά κείμενα/άρθρα. Δεν προσφέρουν τπτ και σε κανέναν.
ΔΕΝ άσκησα κριτική στο ΑΝ πρέπει να δουλεύουν ως δημοσιογράφοι είτε ο Π.Π., είτε ο Δελαστίκ, είτε ο Π. Σωτήρης είτε οποισδήποτε άλλος. ΚΑΛΑ ΚΑΝΟΥΝ και εργάζονται ως δημοσιογράφοι. Αλλά καθοδήγηση απο αυτούς, σόρρυ κιόλας, ποτέ και πουθενά πια! Μέλη μιας οργάνωσης και βέβαια! Αλλά στελέχη οχι. Διότι άλλο πράγμα να είσαι κούριερ/ντελίβερι, οικοδόμος, υπάλληλος στο γκισέ, τεχνικός σε κανάλι, διορθωτής σε εφημεριδα κλπ να αγωνίζεσαι αλλά και να καταπίνεις πράγματα για να μην απολυθείς και άλλο πράγμα να είσαι δημοσιογράφος που συμβάλλεις στην διαμόρφωση του δημόσιου λόγου με τα κείμενά σου.
Εγώ θα συνεχίζω να λέω πως δεν υπάρχει τίποτα μεμπτό στα γραπτά του Παναγιώτη Σωτήρη ή του Γιάννη Ελαφρού, ή του Πέτρου Παπακωνσταντίνου. ¨Οταν ο Δελαστίκ έλεγε, όντας στέλεχος του ΝΑΡ, πως ο Καραμανλής είναι περίπου ήρωας που τον απειλούσαν και κάτι τέτοια υπήρχε, όχι ότι το χρέωσα ποτέ σαν κάτι εύκολο για το ΝΑΡ.
Εσύ κατατάξου μαζί με τον δήθεν λεφτ και την λάσπη της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Αυτός είσαι. Εγώ με τον Παναγιώτη Σωτήρη, τον Πέτρο Παπακωνσταντίνου και τον Γιάννη Ελαφρό που δεν γράφει στην δουλειά του για το Κόμμα της Κομμουνιστικής Απελευθέρωσης και καλά κάνει γιατί ο Αλαφούζος δεν θα το αγόραζε. Πολύ καλά κάνει και είναι σε ηγετική θέση στην οργάνωση του και ας μην αγοράζει ο Αλαφούζος κείμενα για το Κόμμα της Κομμουνιστικής Απελευθέρωσης και είναι τιμή μου που είναι σύντροφος μου, με την λίγο πιο ευρεία έννοια πια και με πιο στενή για πολλά χρόνια στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ
http://www.kathimerini.gr/authors/giannhs-elafros
Και μόνο που μίλησα για μηχανικούς και μου απάντησες για ντελιβεράδες, μεγαλύτερη δικαίωση δεν μπορούσες να μου δώσεις.
Είναι ο καπιταλισμός αγαπητέ !!
Κώστας
ο Παναγιώτης Σωτήρης έχει κάνει τόσο δεξιά στροφή που έγινε Χριστιανοδημοκράτης, διαδώστε
Κώστας
Λάθος έκανες εδώ,
άλλα εννοούσα εγώ.
Δεν τα πρόσεξες καλά.
Που τα έχεις τα μυαλά;
Δεν είμαστε μόνο δυο,
ούτε είμαστε μόνο τρεις.
Μα δεν είμαστε εμείς
σαν τους χίλιους δεκατρείς.