.
.

Παντιέρα, ιστότοπος αντικαπιταλιστικής ενημέρωσης

.


80 Χρόνια από τις δίκες της Μόσχας


zinovief

Ο Πρόεδρος της Κομμουνιστικής Διεθνούς Γκριγκόρι Ζινόβιεφ σε φωτογραφία από την αστυνομία του Στάλιν

του Λέανδρου Μπόλαρη

Στις 19 Αυγούστου του 1936 μια μεγάλη δίκη ξεκίνησε στη Μόσχα. Αυτοί που κάθονταν στο εδώλιο κατηγορούνταν για εντυπωσιακά εγκλήματα. Ότι τον Δεκέμβρη του 1934 είχαν οργανώσει τη δολοφονία του Σεργκέι Μ. Κίροφ, του γραμματέα της κομματικής οργάνωσης του Λένινγκραντ, δηλαδή του «αφεντικού» της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της Ρωσίας. Κι όχι μόνο αυτό αλλά σχεδίαζαν να δολοφονήσουν όλη την ανώτερη ηγεσία της χώρας και τον ίδιο τον Στάλιν. Όταν στις 24 Αυγούστου ο εισαγγελέας Βισίνσκι έκανε την αγόρευσή του ζήτησε «αυτά τα λυσσασμένα σκυλιά να τουφεκιστούν όλοι!»

Σε αυτά τα «σκυλιά» -οι κατηγορούμενοι ήταν συνολικά 16- συγκαταλέγονταν o Ζινόβιεφ, μέλος του Σοσιαλδημοκρατικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας (ΣΔΕΚΡ) από το 1901 και των μπολσεβίκων από το 1903, μέλος της ΚΕ των μπολσεβίκων το 1917, και πρόεδρος της Κομμουνιστικής Διεθνούς μέχρι το 1926, ο Κάμενεφ, μέλος του κόμματος από το 1901, της ΚΕ των μπολσεβίκων και αναπληρωτής του Λένιν σαν πρόεδρος του συμβουλίου των λαϊκών επιτρόπων (πρωθυπουργός), ο Ιβάν Σμιρνόφ, εργάτης μέλος του ΣΔΕΚΡ από το 1899, μπολσεβίκος από το 1903, επικεφαλής των σοβιέτ και του κόκκινου στρατού που τσάκισε την αντεπανάσταση στα Ουράλια και την Σιβηρία το 1918-20.

Με άλλα λόγια, όλοι τους ανήκαν στην «παλιά φρουρά» των μπολσεβίκων. Από την άλλη, ο Βισίνσκι, ο αδυσώπητος εισαγγελέας, ήταν παλιός μενσεβίκος και τον Ιούλη του 1917 είχε υπογράψει το ένταλμα της σύλληψης που είχε εκδώσει η Προσωρινή Κυβέρνηση για τον Λένιν. Στη συνέχεια όμως κατάφερε να τρυπώσει στο μηχανισμό της νέας εξουσίας και να ανέρχεται τα σκαλοπάτια του όσο η γραφειοκρατία δυνάμωνε. Η παλιά γνωριμία με τον Στάλιν συνέβαλε στην ανέλιξή του.

Το κατηγορητήριο δεν περιλάμβανε το παραμικρό αποδεικτικό στοιχείο. Ούτε ένα έγγραφο, ούτε ένα σημείωμα, ούτε καν ένα γεγονός. Η μόνη «απόδειξη» ήταν οι ομολογίες των κατηγορουμένων. Ο Κάμενεφ, ο Ζινόβιεφ και άλλοι είχαν δικαστεί ξανά τον Γενάρη του 1935 και είχαν κριθεί ένοχοι για την ηθική αυτουργία της δολοφονίας του Κίροφ. Σε εκείνη τη δίκη οι δαιμόνιες διωκτικές αρχές δεν είχαν «ανακαλύψει» την πελώρια συνωμοσία που στόχο είχε την «παλινόρθωση του καπιταλισμού» και τη δολοφονία όλης της κομματικής ηγεσίας. Την ανακάλυψαν ενάμιση χρόνο μετά, αλλά στη δίκη του 1936 δεν υπήρξε καμιά αναφορά στην ετυμηγορία της προηγούμενης.

Έτσι κι αλλιώς το κατηγορητήριο αψηφούσε την ίδια τη λογική. Υποτίθεται ότι παλιοί μπολσεβίκοι που είχαν διαμορφωθεί πολιτικά και ιδεολογικά στην αντιπαράθεση με τα ρεύματα που επέλεγαν τη μέθοδο της ατομικής τρομοκρατίας, ξαφνικά το 1931-32 αποφασίζουν να υιοθετήσουν ακριβώς αυτή τη μέθοδο. Κι είναι τόσο ύπουλοι και αποτελεσματικοί που παρόλο ότι παρακολουθούνται στενά και μπαινοβγαίνουν στα απομονωτήρια και τις φυλακές, ούτε ένα στοιχείο της δράσης τους δεν αποκαλύπτεται.

Και ξαφνικά, τον Αύγουστο του 1936, αυτοί οι φοβεροί και τρομεροί συνωμότες όλοι, δίχως μια εξαίρεση,  ομολογούν «αυθορμήτως» και αυτομαστιγώνονται μπροστά στο δικαστήριο κατηγορώντας εαυτούς και αλλήλους για τα χειρότερα εγκλήματα. Οι «ομολογίες» τους είναι δυσδιάκριτες από τις αγορεύσεις του Βισίνσκι. Δεν είναι παράξενο, αφού και τα δυο γράφτηκαν από το ίδιο χέρι.

Ακόμα και έτσι, το «σενάριο» που έφτιαξε η μυστική αστυνομία κατ’ εντολή του Στάλιν είχε εμφανή λάθη. Για παράδειγμα, ένας από τους κατηγορούμενους, ο Χόλτζμαν, «ομολόγησε» ότι το καλοκαίρι του 1932 έκλεισε δωμάτιο στο ξενοδοχείο Μπρίστολ της Κοπεγχάγης και συναντήθηκε εκεί με τον Τρότσκι και τον γιό του τον Λ. Σεντόφ για να πάρει οδηγίες. Όμως, το ξενοδοχείο Μπρίστολ είχε κατεδαφιστεί το… 1917!

Οι ασυναρτησίες έφτασαν σε νέα ύψη στις επόμενες δίκες: την «δίκη των 17» τον Γενάρη του 1937, τη μυστική δίκη του στρατάρχη Τουχατσέφσκι κι άλλων στρατηγών τον ιούνη της ίδιας χρονιάς, και τη «δίκη των 21» τον Μάρτη του 1938.

Κατηγορούμενοι

Στην δίκη των 17, οι κατηγορούμενοι, πάλι παλιοί μπολσεβίκοι οι περισσότεροι (Πιατάκοφ, Ράντεκ, Σοκόλνικοφ, Σερεμπριάκοφ κ.α) εκτός από την συνεργασία με τους ναζί και τον…Μικάδο της Ιαπωνίας για να φέρουν τον καπιταλισμό με μια κυβέρνηση Τρότσκι-Ζινόβιεφ, «ομολόγησαν» ότι έκαναν και εκτεταμένο οικονομικό σαμποτάζ. Πώς μια χούφτα συνωμότες μπορούσαν μόνο το 1934 να οργανώσουν 1.400 εκτροχιασμούς τρένων έμεινε ανεξήγητο.

Στη δίκη των στρατηγών η ανώτατη στρατιωτική ηγεσία της Ρωσίας στάλθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα ως συνωμότες. Στις εκκαθαρίσεις που ακολούθησαν οι 3 από τους 5 στρατάρχες, οι 3 από τους 4 διοικητές στρατιών και οι δώδεκα υποδιοικητές τους, οι 60 από τους 97 διοικητές σωμάτων στρατού, οι 136 από τους 199 διοικητές μεραρχιών (και αντίστοιχα στο ναυτικό) εκτελέστηκαν ως πράκτορες της φασιστικής Γερμανίας.

Στη δίκη των 21, εξοντώθηκε ο Μπουχάριν, ο παλιός θεωρητικός των μπολσεβίκων που ο Λένιν στη πολιτική του διαθήκη αποκαλεί «το αγαπημένο παιδί του κόμματος». Σ’ αυτή τη δίκη «αποκαλύφτηκε» ότι ο Τρότσκι ήταν πράκτορας των γερμανικών υπηρεσιών από το…1921 με αμοιβή 250 χιλιάδες χρυσά μάρκα ετησίως. Δηλαδή ο Τρότσκι που ως ηγέτης του Κόκκινου Στρατού το 1921 βρισκόταν στον κολοφώνα της φήμης και της δύναμής του, αποφασίζει να γίνει πληρωμένος πράκτορας της διαλυμένης Γερμανίας έναντι ενός ευτελούς ποσού. Ίσως γι’ αυτό το 1926 αποφασίζει, πάντα σύμφωνα με τις «ομολογίες» να γίνει και πράκτορας των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών.

Όπως διαπιστώνουμε, ο σημαντικότερος κατηγορούμενος και ο «μεγάλος απών» των δικών ήταν βέβαια ο Λέον Τρότσκι. Ήταν ο πρώτος μπολσεβίκος που είχε σηκώσει το ανάστημα, ήδη από το 1923, ενάντια στο σταδιακό πνίξιμο της επανάστασης από την γραφειοκρατία, και είχε συγκρουστεί με τον Στάλιν για αυτό το λόγο.

Άνθρωποι σαν τον Κάμενεφ και τον Ζινόβιεφ (αργότερα ο Μπουχάριν) είχαν υπογράψει επανειλημμένα δηλώσεις μετανοίας για τις αντιπολιτευτικές τους θέσεις. Κάθε νέος συμβιβασμός έστρωνε το δρόμο για τον επόμενο εξευτελισμό τους. Όταν έφτασαν στο εδώλιο του κατηγορούμενου το 1936 περίμεναν κάτι ανάλογο. Ήταν σκιές του παλιού τους εαυτού. Αυτή τη φορά ο Στάλιν τους ξεγέλασε: μετά τον δημόσιο εξευτελισμό ήρθε το εκτελεστικό απόσπασμα.

Όμως, ο Τρότσκι είχε μείνει ακλόνητος στις αρχές του. Για τον Τρότσκι τα ιδανικά κι οι κατακτήσεις του Οκτώβρη του 1917 ήταν ασυμβίβαστα με την εξουσία της γραφειοκρατίας. Γι’ αυτό ο Στάλιν τον εξόρισε στην Κεντρική Ασία το 1928, και μετά τον απέλασε από την Ρωσία το 1929. Το 1936, όταν ξεκινούσε η πρώτη δίκη βρισκόταν στην Νορβηγία που του είχε δώσει προσωρινά άσυλο, αλλά χωρίς δικαίωμα να απαντάει στις συκοφαντίες που πλημμύριζαν το διεθνή τύπο.

Ο παραλογισμός των κατηγοριών των δικών της Μόσχας ήταν φανερός σε σύγχρονους σχολιαστές. Ο Βίκτορ Αντλερ, ο θεωρητικός της αυστριακής σοσιαλδημοκρατίας, τις παρομοίωσε με τις «δίκες των μαγισσών» στην Αμερική του 17ου αιώνα. Για τους φιλελεύθερους απολογητές του καπιταλισμού οι δίκες της Μόσχας ήταν και παραμένουν η απόδειξη ότι οι επαναστάσεις είναι σαν τον Κρόνο που έτρωγε τα παιδιά του: ολοκληρωτικές ιδεολογίες γεννάνε ολοκληρωτικά καθεστώτα που «τρώνε» τους εμπνευστές τους.

Χάσμα

Τέτοιες απόψεις αγνοούν το χάσμα που χωρίζει την επαναστατική περίοδο από τον Οκτώβρη του 1917 και μετά με τη δεκαετία του ’30. Αυτό που συνέβη από τις αρχές εκείνης της δεκαετίας ήταν ένας μονόπλευρος εμφύλιος πόλεμος της γραφειοκρατικής άρχουσας τάξης ενάντια στους εργάτες και τους αγρότες.

Το κράτος της δεκαετίας του ’30 δεν ήταν εργατικό, ήταν η ενσάρκωση του κρατικού καπιταλισμού. Δεν είναι τυχαίο ότι ο αριθμός των ανθρώπων που εξορίζονταν και κρατούνταν σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας έφτασε από 1.500.000 το 1930 στα 11.500.000 το 1938 στο αποκορύφωμα του Τρόμου.

Ο Τρόμος που εγκαινίασαν οι δίκες πήρε παράλογες διαστάσεις. Η μυστική αστυνομία έκανε τις συλλήψεις και τις εκκαθαρίσεις με βάση πλάνα που έπρεπε να «πιαστούν και να ξεπεραστούν» όπως όλα τα πλάνα που έβαζε το καθεστώς στην οικονομία. Όμως, η εξήγηση είναι ορθολογική.

Στις εκκαθαρίσεις εξοντώθηκε η παλιά φρουρά των μπολσεβίκων. Ο Τρότσκι δεν υπέρβαλλε όταν έγραφε ότι ένα ποτάμι αίματος χωρίζει τον μπολσεβικισμό από τον σταλινισμό. Με αυτό τον τρόπο ο Στάλιν εξάλειψε κάθε πιθανό σημείο συσπείρωσης για την κοινωνική δυσαρέσκεια που γεννούσε η πολιτική της γραφειοκρατίας.

Η απόδοση όλων των οικονομικών αποτυχιών, της σπατάλης, της κακοδιαχείρισης και της διαφθοράς που γεννούσε η κούρσα της ιλιγγιώδους εκβιομηχάνισης στη «σαμποταριστική δράση» μιας χούφτας συνωμοτών βόλευε την γραφειοκρατία και τον Στάλιν προσωπικά. Παρομοίως, η συκοφάντηση του Τρότσκι ως «φασίστα πράκτορα» ήταν το αντίδοτο στην αίγλη που εξακολουθούσε να είχε το όνομά του μέσα στην Ρωσία.

Τέλος, οι εκκαθαρίσεις που πυροδότησαν οι δίκες εξασφάλισαν την πειθαρχία της ίδιας της άρχουσας τάξης κάτω από την σιδερένια πυγμή του «μεγάλου ηγέτη». Είναι χαρακτηριστικό ότι από τους 1.996 αντιπροσώπους στο 17ο συνέδριο του κόμματος το 1934, το επονομαζόμενο και «συνέδριο των νικητών», οι 1.108 εκτελέστηκαν τα επόμενα πέντε χρόνια όπως και τα 118 από τα 139 τακτικά και αναπληρωματικά μέλη της ΚΕ που είχε εκλέξει.

Οι Δίκες της Μόσχας σηματοδότησαν την πλήρη, σε φυσικό επίπεδο, ρήξη του σταλινικού καθεστώτος με την γενιά του Οκτώβρη του 1917. Δεν υπάρχει καμιά φυσική συνέχεια ανάμεσα στον Λένιν και τον Στάλιν, στην επανάσταση και την αντεπανάσταση στην Ρωσία. Το πραγματικό λάβαρο της κοινωνικής απελευθέρωσης δεν κυμάτιζε στο Κρεμλίνο. Το κρατούσαν στα χέρια τους οι χιλιάδες πραγματικοί μπολσεβίκοι, οι «τροτσκιστές» που έμειναν ακλόνητοι στις αρχές τους και εκτελέστηκαν κατά εκατοντάδες στα στρατόπεδα εξορίας της Βορκούτα το Μάρτη του 1938.

Δημοσιεύθηκε στην Εργατική Αλληλεγγύη τ. 1237
ergatiki.gr

image_pdfΛήψη - Εκτύπωση δημοσίευσης


Κριτικές - Συζήτηση

Βαθμολογία Αναγνωστών: 61.33% ( 15
Συμμετοχές )



101 σχόλια στο “80 Χρόνια από τις δίκες της Μόσχας

  1. el quinto regimiento

    Και τώρα πως η σταγόνα ξεχείλισε το ποτήρι, και ο χαφιές έπρεπε πάρει το μάθημά του από τον σύντροφο καταλανανο αντιφασίστα μαχητή του PSUC -του ενοποιημένου καταλανικού σοσιαλιστικού κόμματος-, Ραμόν Μερκαντερ.

    Για το πως ο Τρότσκι στα τελευταία του αποκάλυψε τις επαφές που ειχε η Γκε-μπε-ου με στελέχη του ιαπωνικού κράτους, που ήταν σοβιετικοί πράκτορες. η πλάκα ειναι ότι οι τροτσκιστές του marxists.org δημοσιεύουν ολοφάνερα τα ντοκουμέντα:

    https://www.marxists.org/archive/trotsky/1940/05/letter01.htm
    https://www.marxists.org/archive/trotsky/1940/01/tanaka.htm

    Σε αυτα τα ντοκουμέντα ο Τρότσκι ΠΡΟΔΙΔΕΙ ΤΙΣ ΕΠΑΦΕΣ ΤΩΝ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΩΝ ΜΕ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΙΑΠΩΝΕΣ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΥΣ!!!!

    Εν τω μεταξύ ο Richard Sorge, σοβιετικός πράκτορας, που εμφανιζόταν ως στέλεχος του NSDAP στην Ιαπωνία (και ήταν), που προειδοποίησε έγκαιρα την ΕΣΣΔ ότι οι ιάπωνες δεν επρόκειτο να επιτεθούν και η ΕΣΣΔ θα μπορούσε να αποσύρει στρατό από τα ανατολικά της σύνορα για να τον μεταφέρει στη Μόσχα (οπως και έγινε με τον στρατό του Ζούκοφ) λίγο μετά τις αποκαλύψεις Τρότσκι …πιάστηκε το 41, οταν άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι με τις επαφές που ειχαν από τα παλιά τα χρόνια ιάπωνες με αξιωματούχους της ΕΣΣΔ.

    αυτος ήταν πάντα ο Τρότσκι σας
    σοσιαλδημοκράτης, μετά αντεπαναστάτης, και στα στερνά του ΧΑΦΙΕΣ
    εκκλιπαρώντας για ένα αμερικανικο διαβατήριο.
    ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΣΤΕ!

    Reply
    1. Κώστας

      Γιατί τότε η ΠΡΑΒΝΤΑ αρνήθηκε την δολοφονία και την πολιτική ευθύνη για αυτήν, γιατί δεν την παρουσίασε σαν εκτέλεση ενός αντεπαναστάτη από τους επαναστάτες, εφόσον μας την παρουσιαζεις σαν κάτι τέτοιο ? Γιατί τέτοιες μαφιόζικες συμπεριφορές απο το ΚΚΣΕ ?

      https://parapoda.wordpress.com/2015/07/28/%CF%84%CE%BF-editorial-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%AC%CE%B2%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7-%CE%B4%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%84/

      Κώστας

      Reply
      1. el quinto regimiento

        Kωστή μας, για απάντησε εσύ πρώτα ΕΙΝΑΙ χαφιεδικη η συμπεριφορά κάποιου που θέλει να μιλήσει (ΜΕ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΜΑΛΙΣΤΑ) για τα “εγκλήματα του σταλινισμού” στην επιτροπή αντι-αμερικανικων υποθέσεων ΝΑΙ ή ΟΥ;

        Ειναι χαφιέδικη η συμπεριφορά κάποιου που ετοιμάζεται να δημοσιεύσει τις σχέσεις της Γκε-Μπε-Ου με ιάπωνες αξιωματούχους, αποκαλύπτοντας το δίκτυο πρακτόρων της ΕΣΣΔ στην Ιαπωνία, στο όνομα των ίσων αποστάσεων απέναντι στη “βοναπαρτιστική Μόσχα” και στο “ιμπεριαλιστικό Βερολίνο”;ΝΑΙ ή ΟΥ,

        Η απάντηση ειναι ξεκάθαρη: Ο ΤΡΟΤΣΚΙ ΗΤΑΝ ΧΑΦΙΕΣ και πήγαινε να δώσει κόσμο. Η μόνη λύση ήταν η εκτέλεσή του, που πραγματοποιήθηκε με επιτυχία απο το σύντροφο καταλανό κομμουνιστή αντιφασίστα μαχητή του PSUC Ραμόν Μερκαντερ. Ειχε προηγηθεί και άλλη απόπειρα εκτέλεσης απο συντροφο μεξικανό κομμουνιστή που ήταν αυθόρμητη. Αλλα δεν ήταν επιτυχής.

        Η ΕΣΣΔ ποτέ δεν θα αναλάμβανε την ευθύνη για εκτέλεση χαφιέ σε ξένο έδαφος και ειδικά στο Μεξικό. Τώρα ομως γνωρίζουμε την αλήθεια.
        Κατα τα άλλα ΜΑΦΙΟΖΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΑΦΙΕΣ ΣΟΥ Ο ΤΡΟΤΣΚΙ, οπως καταλαβαίνεις, και οι επαναστάτες κάτι τέτοιους χαφιέδες και μαφιόζους τους τσακίζουν, αλλως δεν λέγονται επαναστάτες.

        Reply
  2. el quinto regimiento

    και εδώ το ζουμί του Χαφιέ που ζητά ακρόαση στην Επιτροπή Dies.
    O τύπος γράφει ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΑ οτι δεν ειναι με την δίωξη των ναζί (!!!!!), ούτε με τη δίωξη των οπαδών της Διεθνούς (δηλαδή των κομμουνιστών), παρότι ειναι εχθρος και των 2 (!!!!!).

    ΑΥΤΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΤΕ ΡΕ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ; ΕΧΕΤΕ ΜΕΙΝΕΙ ΠΙΣΩ ΣΤΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ; ΟΡΙΣΤΕ ΣΑΣ ΤΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΣΤΑΛΙΝΙΚΟΣ.

    Why did I agree to appear before the Dies Committee? Naturally not in order to facilitate the realization of Mr. Dies’s political aims, particularly the passing of federal laws against one or another extremist “party.” Being an irreconcilable opponent not only of fascism but also of the present-day Comintern, I am at the same time decidedly against the suppression of either of them.

    The outlawing of fascist groups would inevitably have a fictitious character: as reactionary organizations they can easily change color and adapt themselves to any kind of organizational form since the influential sections of the ruling class and of the governmental apparatus sympathize considerably with them and these sympathies inevitably increase during times of political crisis.

    Reply
  3. νεοσταλινικός

    Ήρεμα, συζήτηση είναι. εντάξει το “ορφανά του Στάλιν” δεν μου άρεσε και συμφωνώ σε πολλά με el quinto, αλλά νομίζω ότι σε σχέση με τον Βισίνσκι δεν απάντησες και ο “ορφανά” έχει ένα point. Ο Βισ. φαίνεται ότι ήταν καιροσκόπος και όχι μπολσεβίκος. Κι εγώ συμπαθό το Στάλιν αλλά ξέρω ότι στο κόμμα ήταν πολλά ξένα στοιχεία και οι δίκες της μόσχας καθοδηγήθηκαν πολύ από αυτά. Να είναι λάθος όλοι εκτός από τον Στάλιν το πιστεύω (όπως γινόταν και με τον Λένιν κάποιες φορές) αλλά να είναι πράκτορες, πολύ πάει. Εκεί τα ξένα στοιχεία το τερμάτισαν για να δείξουν καλά παιδιά στο Στάλιν.

    πάντως θέλει ηρεμία αλλιώς δεν είναι συζήτηση

    Reply
    1. el quinto regimiento

      ας πουμε νεοσταλινικε, οτι οντως εισαι νεοσταλινικος και εισαι και καλοπροαίρετος κι οχι τρολ, τα πράγματα ειναι πολύ εύκολα αρκει να ξέρεις την ιστορία της επανάστασης. Βλέπεις, οι μπολσεβίκοι αρχισαν να αποκτούνε μαζικό έρεισμα πρώτα απ’ ολα στην προλεταριακή Πετρούπολη,,,τον Ιούλη του 1917, όταν τμήμα της φρουράς της πετρούπολης ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΙΚΗ, αλλα ακομη εσερομενσεβίκικη αισθάνθηκε προδομένη απο τη κυβέρνηση και κήρυξε στάση απέναντι στη κυβέρνηση εσέρων-μενσεβίκων και μάλιστα κάποιοι σήκωσαν και τα όπλα. Οι μπολσεβίκοι γνώριζαν τότε ότι η μεγάλη βάση των μενσεβίκων και εσέρων στην Πετρούπολη θα στρεφόταν στο πλευρό τους. Δεν ήταν ομως οι συσχετισμοι ακομη υπερ της ένοπλης εξέγερσης. Γιατι απλούστατα η Μόσχα, όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών σε ολη την υπόλοιπη χώρα ήταν υπερ της κυβέρνησης. Οπότε τυχούσα εξέγερση στο Λένιγκραντ θα υφίστατο πανωλεθρία και συντριβή, χειρότερη απ’ αυτή της γαλλικής κομμούνας.

      Οι μπολσεβίκοι λοιπόν μπήκαν επικεφαλής αυτού του μεγάλου μαχητικού κινήματος εργατών στο Λένιγνκραντ πειθοντας τη συντριπτική πλειοψηφία οτι η εξέγερση ειναι η μοναδική λύση, αλλα οχι τώρα, τώρα να πάρουμε τα όπλα θα ειναι πραξικόπημα απελπισιας, θα ηττηθούμε αμέσως, αυτο το θέλει ο εχθρος, δεν πρέπει να του κάνουμε τη χάρη. Η περίοδος της ειρηνικής μετάβασης ολης της εξουσίας στα σοβιέτ έχει τελειώσει. Το πρώτο δεκαήμερο του Ιούλη οι μπολσεβίκοι τέθηκαν αμέσως στην παρανομία, λόγω του ξεσπάσματος αυτου του κινήματος.

      Σε αυτή τη μετάβαση λοιπόν που ξεκινάει από τέλη ανοιξης-αρχές καλοκαιρού και κορυφώνεται με τα γεγονότα του Ιούλη οι μπολσεβίκοι πήραν μαζί τους μεγάλο τμήμα στελεχών αλλων κομμάτων ολων των κεντρίστικων τάσεων που ειχαν προηγηθεί και τώρα στρέφονταν στα αριστερά κοντά στις θέσεις των μπολσεβίκων, προκειμένου να προσελκύσουν τις επιρροές τους στους εργάτες που στρέφονταν προς την επανάσταση. ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΑΝ. Ανάμεσα σε αυτα τα στελέχη ήταν ο Τρότσκι που δεν ειχε κανένα πόστο τότε σε καμια κυβέρνηση ήταν ομως στέλεχος κεντρίστικης φράξιας, ανάμεσά τους ήταν ο Βισίνσκι που επειδή ειχε πόστο και άρχισε να δινει πληροφορίες στους μπολσεβίκους διατηρήθηκε στη θέση του ως κατάσκοπος, πράγμα που βέβαια ειχε μεγάλη σημασία όταν οι μενσεβίκοι πήραν κατασταλτικά μέτρα εις βάρος των μπολσεβίκων. Αφού ο Βισινσκι τους έδωσε αμέσως την πληροφορία, ότι ερχονται συλλήψεις.

      Τα πράγματα ειναι πολύ απλά. Αρκει να διαβάσουμε την ιστορία και να ξέρουμε τα γεγονότα της επανάστασης απο το Φλεβάρη στον Οκτώβρη. Οι τροτσκιστές βέβαια ξεχνάνε πως και πότε μπήκε ο Τρότσκι στο μπολσεβίκιο κομμα, ότι ολο εκεινο τον καιρό μέχρι να αρχισει να ριζοσπαστικοποιείται ο κόσμος, αυτός μιλούσε υπερ της ενότητας μπολσεβίκων-μενσεβίκων (!). Φτιάχνουν λοιπόν μια ιστορία που βολεύει τον αρχι-τσαρλαντάνο, οπορτουνιστή Τρότσκι και βολεύονται. Οχι ομως οταν απέναντί τους έχουν ανθρώπους διαβασμένους.

      Ο Τ.Κ. εχει συμπληρώσει μια χαρά εδώ το παζλ της τακτικής Τρότσκι πριν τα “Ιουλιανά” της Ρωσσίας του 17. Αν θέλετε να συνεχίσουμε με τον εμφύλιο κανένα πρόβλημα. Να δούμε οντως τι έκανε ο Στάλιν και πως ανέλαβε ολο το Δυτικο Μέτωπο που ειχε διαλυθεί απο την άκριτη στήριξη του Τρότσκι σε ανεύθυνους πρωην τσαρικούς στρατηγούς. Το αστείο της υπόθεσης ειναι ότι ακομη και την καταστολή της ανταρσίας της Κροστάνδης ο Τρότσκι δεν τολμάει να την αναλάβει, την αποδίδει στον Τζερζίνσκι, που προφανώς ο Τζερζίνσκι την έφερε εις πέρας. Στο Νότο εχουμε τον σύντροφο Φρούνζε που ξεκαθάρισε το τοπίο με κάτι ΝΤενίκιν, Βραγκελ, και πατερούλη-μπατκο Μάχνο. Σε καμία περίπτωση δεν ήταν ο Τρότσκι.

      Γενικά ειναι αστείο επειδή ο Τρότκσι ήταν αρχι-κομισάριος πολέμου, να του αποδίδουν κάποιοι εύσημα νίκης στο πόλεμο. ΠΟΥ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ; ΠΟΥ ΗΤΑΝ Ο ΤΡΟΤΣΚΙ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ, ΣΕ ΠΟΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΧΗ;
      ΓΙΑ ΠΕΙΤΕ ΜΑΣ ΝΑ ΓΕΛΑΣΟΥΜΕ.

      Reply
  4. γνώστης

    Αγαπητοί μουλούδες (ΚΚΕδες και λοιποί):

    Σας φέρνουν διάφοροι αγωνιστές διάφορα πραγματικά ντοκουμέντα όπως το ότι 17 στα 19 μέλη της ΚΕ των μπολσεβίκων τα κρίσιμα χρόνια από το ’16 έως και το ’28-’30, ξαφνικά, γίνονται πράκτορες και χαφιέδες και εκτελούνται το ’38! Και εδώ προκύπτουν διάφορα ερωτήματα:

    α. ΓΙΑΤΙ να αποδεχθούμε τις όποιες “ομολογίες” τους ως αληθινές και να μην δεχτούμε πως αυτές οι “ομολογίες” αποσπάστηκαν με βασανιστήρια και με διάφορες απειλές για την ζωή των οικείων τους προσώπων; Αυτό έχει καταγγελθεί πολλάκις!

    β. Προτείνατε -ή ενδιαφερθήκατε να σκεφτείτε- ποτέ μια ουσιαστική εσωκομματική -ή/και δημόσια- διαδικασία στην οποία οι αναποφευκτες διαφωνίες να μην δαιμονοποιούνται και να μην ξεκατινιάζονται μεταξύ τους οι κομμουνιστές; Ή μήπως θεωρείτε ότι με τις εκτελέσεις -και ακόμα περισσότερες που δεν πρόλαβε να κάνει ο Στάλιν- διαφωνούντων επαναστατών/κομμουνιστών θα πάμε στον….κομμουνισμό;

    Reply
    1. el quinto regimiento

      για περίμενε ρε γνώστη, πόσες ψήφους πήραν αυτα τα μέλη της ΚΕ των μπολσεβίκων ενάντια πρόγραμμα του κόμματος το 1926-1927;

      Να μιλάμε με στοιχεια, όχι αέρα κοπανιστο. Η ζωή προχωρά. Ο Τρότσκι σου σύμφωνα με τον Λένιν ήταν ένα γουρούνι λίγους μήνες πριν τον Οκτώβρη και οι Ζηνόβιεφ-Κάμενεφ αξιοθρήνητοι απεργοσπάστες τον Οκτώβρη που έπρεπε να τσακιστούν, πάλι σύμφωνα με τον Λένιν.

      Ολη η ενωμένη αντιπολίτευση επανήλθε στο κόμμα σε ποστα διοικητικά και υπεύθυνα ΑΠΟΔΕΧΟΜΕΝΟΙ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ με επικεφαλής τον Στάλιν. Ειναι αυτό ψέμα ή όχι;

      Γιατι λοιπόν να μην αποδεχθούμε ότι οι ομολογίες ειναι ΑΛΗΘΙΝΕΣ, όταν τα στοιχεια πλέον δειχνουν ότι ο Τουχατσέφσκι πήγαινε όντως για πραξικόπημα (το παραδέχεται και ο Ντόυτσερ και ο Εριχ Βολενμπεργκ), ότι υπήρχε όντως συνεργασία του επιτελείου του Τουχατσέφσκι με τους ναζί (το αποκαλύπτει ο Μπένες στον Τσώρτσιλ), οτι υπήρχε όντως συνεργασία μεταξύ Τουχατσέφσκι-Ράντεκ-Ζηνοβιεφ-Καμενεφ-Μπουχάριν (Το αποκαλύπτει στη μπορσούρα του ο Τροτσκιστής Εριχ Βολενμπεργκ) και βεβαίως ότι στα στερνά του ο Τρότσκι ήθελε να μιλήσει στην επιτροπή αντι-αμερικανών υποθέσεων και μάλιστα ετοιμαζοταν να δημοσιεύσει τις σχέσεις της Γκε-Μπε-Ου με ιαπωνες αξιωματούχους, καίγοντας το δίκτυο κατασκόπων της ΕΣΣΔ;

      Μεγάλε απευθύνεσαι και σε νεους στο κινημα που ζητάνε επιχειρήματα. Δεν έχουνε φάει τη προπαγάνδα του παρελθόντος που οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια στο Σύριζα;

      Αν ισχύουν λοιπόν οι ομολογίες, τι έπρεπε να κάνει η σταλινική ηγεσία, για απαντησέ μας;

      Reply
      1. Γνώστης

        el regkimi;ento, παραποιείς την αλήθεια όταν τηνε γράφεις μισή και αυτή διαστρεβλωμένη.

        α. Δεν είμαι τροτσκιστής. Θεωρώ πως τόσο το τροτσκιστικό όσο και το μουλού ρεύμα, έχουν πάρα πολλές ιστορικές διαψεύσεις και ανεπάρκειες που τα καθιστούν ανίκανα να προσφέρουν ως τέτια. Προτιμώ να δηλώνω απλά κομμουνιστής και να προσπαθώ να γίνω κιόλας..

        β. Λές ανακρίβειες και παραποιείς την ιστορική αλήθεια: Πράγματι ο Λένιν διεφώνησε και με τον τρότσκι και με τον κάμενεφ πριν την επανάσταση. Ομως ποτέ δεν τους απεκάλεσε γουρούνια. Και μάλιστα, τόσο τον τρότσκι όσο και τους κάμενεφ/ζηνοβιεφ ο ίδιος ο Λένιν μετά τον Οκτώβρη τους πρότεινε να αναλάβουν ΗΓΕΤΙΚΕΣ θέσεις στο ΠΚΚ, όπως και έγινε και τα κατάφεραν περίφημα!. Αυτά γιατί ΔΕΝ τα γράφεις; Γιατί δεν παραδέχεσαι αυτή την ιστορική αλήθεια;

        γ. μεγάλε πότε θα μπεις σε μια ουσιαστική συζήτηση για το ΠΩΣ πρέπει να διαχειρίζονται τις εσωκομματικές και δημόσιες διαφωνίες τους οι κομμουνιστές με τρόπο που να μην οδηγούνται στο ξεκατίνιασμα και τις εκτελέσεις δοκιμασμένων αγωνιστών, όπως εντελώς καταστροφικά για το κίνηα έπραξε η γραφειοκρατική ηγεσία της ΕΣΣΔ την δεκαετία του ’30 και όχι μόνο; είδες ποτέ τον Λένιν να προτείνει εκτελέσεις ως μέθοδο επίλυσης διαφωνιών;

        γ. Για τα στοιχεία που παραθέτεις περί χαφιέδων κλπ, ένα ισχύει: Κράτα μικρό καλάθι. Οι πηγές σου είναι ανακριβείς (πχ Τσώρτσιλ, Μπένες κλπ). Ως αστοί έχουν κάθε συμφέρον να υποδαυλίζουν τις διαφωνίες μεταξύ κομμουνιστών. Αυτο να το θυμάσαι πάντα.

        Reply
  5. el quinto regimiento

    Eπειδή κάποιοι μάλλον δεν έχουν καταλάβει τι εχω ανεβάσει. Δειτε τι ετοιμαζε να δημοσιεύσει ο Τρότσκι λίγο πριν τον εκτελέσει ο σύντροφος Ραμόν. Τις διασυνδέσεις της GPU με σοβιετικούς πράκτορες!!!

    Very often, without giving any technical details, into which no one even inquired, he would boast of the successes of our foreign espionage, especially in Japan.

    One day in 1925, in the summer or early autumn, Dzerzhinsky talked excitedly about his expectations of obtaining an extremely important document from Japan. He stated ecstatically that this document in and of itself could provoke international upheavals, events of vast importance, war between Japan and the United States, etc. I remained, as always in such cases, even more skeptical.

    “Wars are not provoked by documents,” I objected to Dzerzhinsky. But he insisted: “You have no conception of the importance of this document; it is the program of the ruling circles, approved by the Mikado himself; it embraces the seizure of China, the destruction of the United States, world domination.”

    “Mightn’t your agent be duped?” I asked. “No one writes such documents as a rule. Why should such plans be put down on paper?”

    Dzerzhinsky was himself not very sure on this point. He replied, as if to dispel the doubts in his own mind: “In their country they do everything in the name of the Emperor. In order to justify risky measures, risky politics and vast army and naval expenditures the military men and the diplomats have been seeking to tempt the Mikado with a colossal perspective which is equally indispensable to themselves for the political adventures in which they are engaging. That is why Tanaka has written down the plans of the military circles in a special report to the Emperor, and this report has met with the Emperor’s approval. We will receive a photographic copy of the document directly from the archives of the Ministry of Foreign Affairs.”

    How the Document Was Secured

    I remember that Dzerzhinsky mentioned a sum to be paid for the photographic copy. It was relatively modest, about three thousand American dollars.

    From Dzerzhinsky I learned that the GPU enjoyed the services of a very trusted functionary who had direct access to the secret archives of the Japanese Ministry of Foreign Affairs. In a period of more than a year he had already provided some very valuable information and was marked by great precision and conscientiousness in fulfilling his obligations as a foreign spy. He was quite familiar with the archives and with the relative importance of the various documents. This functionary had proposed to copy the document but the GPU representative, upon instructions from Moscow, demanded photographic copies. This was much more difficult. It was necessary to introduce a GPU technician into the premises of the Ministry or to teach the functionary the art of photography. These technical difficulties caused a delay in obtaining the document. Several copies of each page were taken, and the film was then forwarded by two or three different routes. All the copies arrived safely in Moscow.

    I must admit that I am unable now to recall, perhaps I was not interested in this at the time – whether the Japanese agent was one among the volunteers sincerely devoted to the new Soviet regime, or one of a number of hired agents or, finally, a type representing a combination of the two. This last type was probably the most prevalent. The number of sympathizers in Japan was very small.

    “The document has arrived!” Dzerzhinsky announced joyously. Where was it? It had arrived as a film which was being developed. The developing was coming out successfully and the document was being translated by our Japanese experts as it was developed. They were all staggered by the contents of the very first few pages. I would get my report from Trilisser. (It might have been Unschlicht.)

    ______________________________________________

    αυτό Κωστή μου ειναι καθαρό ΧΑΦΙΕΔΙΛΙΚΙ… ο μαφιόζος κος Τρότσκι παζάρευε πληροφορίες του παρελθόντος που γνώριζε απο την ένταξή του στο Πολιτικό Γραφείο του μπολσεβίκικου κόμματος για ενα αμερικανικό διαβατήριο.

    Αυτος ειναι ο δήθεν επαναστάτης που στηρίζετε ρε ολοι σας. Αργά ή γρήγορα θα αποκαλυφτούν κι άλλα στοιχεια για τον χαφιέ κυριο Τρότσκι. Κι εκει κάποιοι θα ξεφτιλιστούν εντελώς. ΗΔΗ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΣΟΥΡΟΥΦΛΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΕΣ ΔΙΕΘΝΩΣ.
    Στηρίζουν εναν χαφιε, να τον χαίρονται!

    Reply
    1. Κώστας

      el quinto εγώ δεν σε ρώτησα τι ήταν ο Τρότσκι, την λες την άποψη σου, σπάμε πλάκα, σε παρακαλώ συνέχισε, αλλά για την παρακρατική πρακτορικη δολοφονία του, που ήταν τέτοια και όχι κάποιο είδος εκτέλεσης από το επαναστατικό στρατόπεδο, γιατί η ΠΡΑΒΝΤΑ είπε εμείς δεν είχαμε σχέση.

      Κώστας

      Reply
      1. el quinto regimiento

        εσύ Κωστή μου μαλλον εχεις τυφλωθει απο την ΠΦψευτοαριστερά…και δεν βλέπεις και τις απαντήσεις μου. Παραπάνω το έχω γραψει Κωστή μου. Τα ματάκια σου που ακριβώς κοιτάνε; Το εγραψα εκει που το ρώτησες. Δεν θα επαναλαμβανόμαστε Κωστή μου επειδή εσύ τυφλώθηκες που ψήφισες με τα δυο χέρια ΠΦψευτοαριστερά. Σε παρακαλώ πολύ τώρα, που θα μας βγάλεις γλώσσα ΕΣΥ ειδικά, κοψοχέρη του Τσιπρα. ΕΛΕΟΣ!

        Reply
        1. Κώστας

          1. δεν έχω ψηφίσει ποτέ Τσίπρα, αλλά και να είχα οι Μπολσεβίκοι, όλη η ηγεσία του 1917 πλην Λένιν, όσοι έπαιξαν κάποιον ρόλο στην επανάσταση δεν ήταν πράκτορες. Είναι βλακεία αυτό που κάνεις, ξεφτιλίζεσαι, αν είναι δυνατόν να συμβεί αυτό σε έναν άνθρωπο που λέει ότι ο Τρότσκι και το 95% των Μπολσεβίκων ήταν πράκτορες των Γερμανών, των Ιταλών, των Βούλγαρων, των Ισραηλινών, των Τουρκων, των Γάλλων και των Πορτογάλλων, γενικώς το πρακτοριλίκι στο αίμα τους, είχαν και θειο με πρακτορείο ΠΡΟΠΟ που έλεγε και ο ΘουΒου 000.

          Ξεφτιλίζεσαι λοιπόν αν αποφασίζεις σαν μοναδικό επιχείρημα σου σε μια κουβέντα για το τι έγινε πριν από 80 χρόνια να λες αυθαίρετα ότι όποιοι λένε πως οι Μπολσεβίκοι δεν ήταν πράκτορες είναι συριζαίοι. Συριζαίοι ήταν και κάτι κολλημένοι σταλινικοί κοετζήδες από τους οποίους σου έβαλα post την άρνηση της ΠΡΑΒΔΑ να πει “τον φάγαμε τον χαφιέ”. Αυτό σου ζητάω να σχολιάσεις και όχι αν θεωρείς τον Τρότσκι πράκτορα με ΜΟΝΑΔΙΚΟ επιχείρημα ότι όποιος δεν τον θεωρεί είναι ΣΥΡΙΖΑ.

          Τρίτη φορά λοιπόν σε ρωτάω γιατί το ΚΚΣΕ δεν είπε “τον φάγαμε τον χαφιέ ?” Από πότε οι κομμουνιστές κάνουν μαφιόζικες παρακρατικές πρακτόρικες δολοφονίες, και είναι τέτοιες αν λένε “όχι εμείς, εμείς δεν χαιρόμαστε καν που πέθανε”. Τι κράτησε την ΠΡΑΒΔΑ από το να πει “τον φάγαμε τον χαφιέ ?”.

          Άλλο κομμουνιστές, άλλο παρακρατικοί φίλε, τα μπερδέυεις

          Κώστας

  6. el quinto regimiento

    προς ΔΟ της Παντιέρα, νομίζω οτι τα σχολιά μου που έχουν γραφτεί μετά τις 4μμ δεν ειναι καθόλου υβριστικά. Ο,τι έχω γραψει εδώ, το βασίζω σε πηγές, και μάλιστα οπως βλέπετε καθόλα ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΙΚΕΣ. ΦΑντάζομαι θα δημοσιεύσετε τα σχολιά μου, ευχαριστώ.

    Reply
  7. νεοσταλινικός

    εντάξει, quinto αυτά τα κατεβατά δεν βοηθάνε και οι ειρωνείες δεν προσφέρουνε καλή υπηρεσία. Ούτε και αυτά τα κείμενα από το… taboofart! Σοβαρά τώρα. Άσε που το κείμενο δεν λέει καν αυτό που ισχυρίζεσαι. Μια ερώτηση σου έκανα για το Βισίνσκι που σου την είπε ο άλλος γιατί νομίζω ότι δεν την απάντησες και δεν είπες πάλι τίποτα.
    απογοητεύτηκα. φεύγω πια.

    Reply
  8. Σ.Τ.

    Παντιερα δεν κανω διαλογο, υπαρχει η ομιλια του Νικητα στο 20 συνεδριο, ολοκληρη στα αγγλικα στο Marxists.org, γιατι να μην γινει ενα αφιερωμα;
    https://www.marxists.org/archive/khrushchev/1956/02/24.htm
    Μερικα ενδεικτικα σημεια, απο τα πολλα καιρια ζητηματα που θιγει ειναι η στρατιωτικη ιδιοφυια.

    (1)
    ‘Ο Στάλιν ήταν πολύ μακριά από την κατανόηση της πραγματικότητας που αναπτυσσόταν στο μετωπο. Αυτό ήταν φυσικό, διότι, κατά τη διάρκεια ολόκληρου του Πατριωτικόυ Πόλεμου, δεν επισκέφτηκε ποτέ οποιοδήποτε τμήμα του μετώπου ή οποιαδήποτε απελευθερωμένη πόλη εκτός από μία σύντομη βόλτα από την εθνική οδό Μοζάισκ κατά τη διάρκεια μιας σταθεροποιημένης κατάστασης στο μέτωπο. Σε αυτό το περιστατικό ήταν αφιερωμένα πολλά λογοτεχνικά έργα που είναι γεμάτη από φαντασιώσεις όλα τα είδη και τόσα πολλά έργα ζωγραφικής. Ταυτόχρονα, ο Στάλιν παρεμβαίνε με τις διαδικασίες και εκδίδει εντολές που δεν έλαμβαναν υπόψη την πραγματική κατάσταση σε ένα συγκεκριμένο τμήμα του μετώπου και που δεν μπορούσε να βοηθήσει αλλά οδηγήσε σε τεράστιες απώλειεςπροσωπικού.
    Stalin was very far from understanding the real situation that was developing at the front. This was natural because, during the whole Patriotic War, he never visited any section of the front or any liberated city except for one short ride on the Mozhaisk highway during a stabilized situation at the front. To this incident were dedicated many literary works full of fantasies of all sorts and so many paintings. Simultaneously, Stalin was interfering with operations and issuing orders which did not take into consideration the real situation at a given section of the front and which could not help but result in huge personnel losses.

    Όταν μια εξαιρετικά σοβαρή κατάσταση για τον στρατο μας αναπτύχθηκε στην περιοχή Χαρκόφ το 1942, αποφασίσαμε σωστά να εγκαταλειψουμε μια επιχειρηση της οποίας στόχος ήταν να περικυκλώσει την πόλη . Η πραγματική κατάσταση εκείνη τη στιγμή θα έιχε απειλήσει το στρατο μας με μοιραίες συνέπειες εάν αυτή η επιχερηση συνεχίζοταν.
    When an exceptionally serious situation for our Army developed in the Kharkov region in 1942, we correctly decided to drop an operation whose objective was to encircle [the city]. The real situation at that time would have threatened our Army with fatal consequences if this operation were continued.

    Αντίθετα με την κοινή λογική, ο Στάλιν απέρριψε την πρότασή μας. Αυτός εξέδωσε τη διαταγή να συνεχίσει την περικύκλωση του Χαρκόφ, παρά το γεγονός ότι σε αυτό το χρόνο πολλες [δικες μας] στρατιωτικες συγκεντρώσεις στην πραγματικότητα απειλήθηκαν με περικύκλωση και εκκαθάριση.
    Contrary to common sense, Stalin rejected our suggestion. He issued the order to continue the encirclement of Kharkov, despite the fact that at this time many [of our own] Army concentrations actually were threatened with encirclement and liquidation.

    Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Το χειρότερο που περιμέναμε. Οι Γερμανοί περικυκλωσαν τις συγκεντρώσεις του στρατού και ως αποτέλεσμα της αντεπίθεσης στο Kharkov έχασαμε εκατοντάδες χιλιάδες από τους στρατιώτες μας. Αυτό είναι η στρατιωτική «ιδιοφυΐα.» του Στάλιν. Αυτό μας κοστίζει.
    And what was the result of this? The worst we had expected. The Germans surrounded our Army concentrations and as a result [the Kharkov counterattack] lost hundreds of thousands of our soldiers. This is Stalin’s military “genius.” This is what it cost us.

    Μία φορά μετά τον πόλεμο, στη διάρκεια μίας συνάντησης [ανάμεσα] Στάλιν [και] τα μέλη του Politbiuro, ο Αναστὰς Ivanovich Μιγκογιαν ανέφερε ότι ο Khrushchev πρέπει να έιχε δικαίο όταν αυτός τηλεφώνησε σχετικά με τη επιχειρηση του Χαρκόφ και ότι ήταν ατυχές το γεγονός ότι δεν είχε γίνει αποδεκτή την πρότασή του.

    Θα επρέπε να έιχατε δει την οργή του Στάλιν! Πώς θα μπορούσε να παραδέχθη ότι αυτός, ο Στάλιν, οτι δεν είχε δίκιο! Στο κατω κατω είναι μια «ιδιοφυΐα», και μια ιδιοφυΐα θελει δε θελει, εχει δικαιο! Ο καθένας μπορεί να σφάλλει, αλλά ο Στάλιν θεωρείται ότι ποτέ δεν έσφαλε, ότι είχε πάντα δίκιο. Αναγνώρισε ποτέ σε κανέναν ότι έκανε κάποιο λάθος, μικρο ή μεγάλο, παρά το γεγονός ότι έκανε περισσότερα σε θέματα θεωρίας και πρακτικής δρασης του. Μετά το Συνέδριο του Κόμματος θα πρέπει πιθανώς να επαναξιολογήθουν πολλες εν καιρώ πολέμου στρατιωτικές επιχειρήσεις και να παρουσιάστουν με την πραγματικη τους προοπτικη.
    Η τακτική κατά την οποία ο Στάλιν επέμενε – χωρίς να γνωρίζει τα βασικά της διεξαγωγής της μάχης – κόστισε πολύ αίμα, έως ότου καταφέραμε να σταματήσουμε τον αντίπαλο και να αντεπίθεθουμε.
    On one occasion after the war, during a meeting [between] Stalin [and] members of the Politbiuro, Anastas Ivanovich Mikoyan mentioned that Khrushchev must have been right when he telephoned concerning the Kharkov operation and that it was unfortunate that his suggestion had not been accepted.
    You should have seen Stalin’s fury! How could it be admitted that he, Stalin, had not been right! He is after all a “genius,” and a genius cannot help but be right! Everyone can err, but Stalin considered that he never erred, that he was always right. He never acknowledged to anyone that he made any mistake, large or small, despite the fact that he made more than a few in matters of theory and in his practical activity. After the Party Congress we shall probably have to re-evaluate many [of our] wartime military operations and present them in their true light.
    The tactics on which Stalin insisted – without knowing the basics of conducting battle operations – cost much blood until we succeeded in stopping the opponent and going over to the offensive. ‘

    Reply
  9. Σ.Τ.

    (2)
    Ο στρατός γνωρίζει ότι ως το τέλος του 1941, αντί για μεγάλους επιχειρησιακους ελιγμούς πλαγιοκοπησης του αντίπαλου και διεισδυσεις στα μετωπισθεν, ο Στάλιν απαιτουσε αδιάκοπες μετωπικες αντεπιθέσεις και την καταληψη του ένος χωριόυ μετά το άλλο.

    Εξαιτίας αυτού, έχουμε πληρώσει με μεγάλες απώλειες – έως ότου οι στρατηγοί, στους ώμους των οποίων επεσε όλο το βάρος της διεξαγωγής του πολέμου, κατόρθωσαν να μεταβάλλουν την κατάσταση και να στραφουν σε επιχειρησεις ελιγμων. [Αυτό] αμέσως έφερε σημαντικές αλλαγές στο μέτωπο [που ήταν] ευνοϊκές για μας.

    Το πιο επαίσχυντο ήταν το γεγονός ότι μετά από την μεγάλη μας νίκη επί του εχθρού, η οποία μας κοστίσε τόσο ακριβά, ο Στάλιν άρχισε να υποβαθμίζει πολλους διοικητές που συνέβαλαν τόσο πολύ σε αυτό. [Ήταν] επειδή ο Στάλιν απεκλειε κάθε πιθανότητα οι επιτυχιες στο μετωπο να μπορεί να πιστωθουν σε κανέναν αλλο εκτος τον εαυτό του.

    Ο Στάλιν πολύ ενδιαφέρονταν για την εκτιμήση που εχαιρε ο [Grigory] Zhukov ως ένας στρατιωτικός ηγέτης. Ρώτησε συχνά τη γνώμη μου για τον Ζούκοφ. Είπα τότε, «γνωριζω τον Ζούκοφ για μεγάλο χρονικό διάστημα. Είναι ενας καλος στρατηγος και ενας καλος στρατιωτικος ηγέτης.»

    Μετά τον πόλεμο ο Στάλιν άρχισε να λεει καθε ειδους ανοησίες για Ζούκοφ. Μεταξύ αλλων τα εξής: «Υμνεις το Ζούκοφ, αλλά αυτός δεν το αξίζει. Λένε ότι πριν από κάθε επιχειρηση στο μετωπο ο Ζούκοφ συνηθιζε να συμπεριφέρεται ως εξής: συνήθιζε να παιρνει μια χούφτα της γης, να την οσμιζεται και να λεει, «Μπορούμε να αρχίσουμε την επίθεση,» ή το αντίθετό του, «η προγραμματισμένη επιχειρηση δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί.»» Τοτε ειπα, «σύντροφε Στάλιν, δεν ξέρω ποιος εφηύρε αυτό, αλλά δεν είναι αλήθεια.»

    Είναι πιθανό ότι ο Στάλιν ο ίδιος εφηύρε αυτά τα πράγματα με σκοπό την ελαχιστοποίηση του ρόλου και της στρατιωτικής τεχνης του Στρατάρχη Ζούκοφ.

    The military knows that as late as the end of 1941, instead of great operational maneuvers flanking [our] opponent and penetrating behind his back, Stalin was demanding incessant frontal [counter-]attacks and the [re-]capture of one village after another.

    Because of this, we paid with great losses – until our generals, upon whose shoulders the whole weight of conducting the war rested, succeeded in altering the situation and shifting to flexible-maneuver operations. [This] immediately brought serious changes at the front [that were] favorable to us.

    All the more shameful was the fact that after our great victory over the enemy, which cost us so dearly, Stalin began to downgrade many of the commanders who had contributed so much to it. [This was] because Stalin ruled out any chance that services rendered at the front might be credited to anyone but himself.

    Stalin was very much interested in assessments of comrade [Grigory] Zhukov as a military leader. He asked me often for my opinion of Zhukov. I told him then, “I have known Zhukov for a long time. He is a good general and a good military leader.”

    After the war Stalin began to tell all kinds of nonsense about Zhukov. Among it [was] the following: “You praised Zhukov, but he does not deserve it. They say that before each operation at the front Zhukov used to behave as follows: He used to take a handful of earth, smell it and say, ‘We can begin the attack,’ or its opposite, ‘The planned operation cannot be carried out.’” I stated at the time, “Comrade Stalin, I do not know who invented this, but it is not true.”

    It is possible that Stalin himself invented these things for the purpose of minimizing the role and military talents of Marshal Zhukov.

    Reply
  10. Σ.Τ.

    Kαι ενα δειγμα προσωπολατρειας ειναι η ταινια ‘η πτωση του βερολινου’
    https://www.youtube.com/watch?v=TgzrI1okwrQ

    Παντιερα, ειδαμε και τις 2 επικρατουσες αποψεις για τις Δικες της μοσχας, την κατεστημενη-τροτσκιστικη του DEUCHER και την ‘true’, των συνεπων δυναμεων (Ludo Martens)….
    Πρεπει να δουμε και μια τριτη, αυτη του Χρουστσωφ, απο την ομιλια του στο 20 συνεδριο του κκσε. Eχει καποια συγκλονιστικα κομματια (ενα μικρο αποσπασμα παραθετω στη συνεχεια ) για το πως στηθηκαν οι κατηγοριες εναντιων των κατηγορουμενων για την ‘υποθεση του Λενινγκραντ’. Δεν μπορω τωρα να το μεταφρασω αλλα με τον αυτοματο βγαινει καλο αποτελεσμα.

    Here is what the old Communist, comrade Kedrov, wrote to the Central Committee through comrade [Andrey] Andreyev (comrade Andreyev was then a Central Committee Secretary):

    “I am calling to you for help from a gloomy cell of the Lefortovo prison. Let my cry of horror reach your ears; do not remain deaf, take me under your protection; please, help remove the nightmare of interrogations and show that this is all a mistake.

    “I suffer innocently. Please believe me. Time will testify to the truth. I am not an agent provocateur of the Tsarist Okhrana. I am not a spy, I am not a member of an anti-Soviet organization of which I am being accused on the basis of denunciations. I am also not guilty of any other crimes against the Party and the Government. I am an old Bolshevik, free of any stain; I have honestly fought for almost 40 years in the ranks of the Party for the good and prosperity of the nation….

    “… Today I, a 62-year-old man, am being threatened by the investigative judges with more severe, cruel and degrading methods of physicpressure. They (the judges) are no longer capable of becoming aware of their error and of recognizing that their handling of my case is illegal and impermissible. They try to justify their actions by picturing me as a hardened and raving enemy and are demanding increased repressions. But let the Party know that I am innocent and that there is nothing which can turn a loyal son of the Party into an enemy, even right up to his last dying breath.

    “But I have no way out. I cannot divert from myself the hastily approaching new and powerful blows.

    “Everything, however, has its limits. My torture has reached the extreme. My health is broken, my strength and my energy are waning, the end is drawing near. To die in a Soviet prison, branded as a vile traitor to the Fatherland – what can be more monstrous for an honest man? And how monstrous all this is! Unsurpassed bitterness and pain grips my heart. No! No! This will not happen; this cannot be, I cry. Neither the Party, nor the Soviet Government, nor the People’s Commissar, L. P. Beria, will permit this cruel, ireparable injustice. I am firmly certain that, given a quiet, objective examination, without any foul rantings, without any anger and without the fearful tortures, it would be easy to prove the baselessness of the charges. I believe deeply that truth and justice will triumph. I believe. I believe.”

    The old Bolshevik, comrade Kedrov, was found innocent by the Military Collegium. But, despite this, he was shot at Beria’s order.

    Reply
  11. Τ.Κ

    Άστα τα σάπια Γνώστη εγώ ανέβασα τα κείμενα απ’ τον Λένιν όπου αποκαλεί τον Τρότσκι γουρούνι και παλιάνθρωπο τ.49 σελίδες 387 και 390 αλλά η ουσία είναι η πολιτική που υποστήριζε τότε ο Τρότσκι μια πολιτική σωβινιστική,πολιτική υπεράσπισης της πατρίδας,με το σύνθημα ούτε ήττα ούτε νίκη,μια πολιτική υπεράσπισης της αστικής τάξης.Γι’αυτά μελέτα και λίγο τον Λένιν ,τ.26.Μετά την είσοδο του Τρότσκι στο μπολσεβίκικο κόμμα τον Αύγουστο του 17 για ένα διάστημα βεβαίως και προσέφερε μέχρι το 1923,αυτό το παραδέχεται και ο Στάλιν.Προηγουμένως όμως έκανε κάτι αποτυχημένες εξορμήσεις ενάντια στον Λένιν και στο κόμμα το 1918 σχετικά με τη συνθήκη του Μπρεστ και το 1921 σχετικά με τα συνδικάτα.Μετά εξελίχτηκε σε αντεπαναστάτη και χαφιέ να μην επαναλαμβανόμαστε.

    Reply
    1. γνώστης

      ο,τι να ναι ρεγκιμιέντο γράφεις! Πως ένας άνθρωπος σαν τον τρότσκι που ο λένιν σύμφωνα με εσένατον αποκαλεί γουρούνι και παλιάνθρωπο αναδυκνύεται σε ιδρυτη και στρατάρχη του Κόκκινου Στρατού πάλι με πρόταση του ίδιου του Λένιν;;;

      Πως ρεγκιμιέντο; Αυτό το σημαντικό πολιτικό γεγονός ΓΙΑΤΙ το αποκρύπτεις εσύ ρεγκιμιέντο που τόσο σου αρέσει να μιλάς βάσει δήθεν ατράνταχτων “ντοκουμέντων”;

      επίσης ρεγκιμιέντο ΓΙΑΤΙ ο ίδιος ο Λένιν προτείνει τόσο τον Τρότκσι όσο και τους ζηνόβιεφ/Καμενεφ για τα πρώτα ηεγτικά πόστα αν είχε για τυούς την γνώμη που εσύ λές ότι είχε;

      Reply
  12. el quinto regimiento

    αντι να βάζετε τον ψεύτη τον Χρουτσοφ, να βάζετε το Ζούκοφ ΟΛΟΚΛΗΡΟ… τροτσκιστές

    Στρατάρχης της ΕΣΣΔ Γκεόργκι Ζούκοφ, πρώτος αναπληρωτής του Στάλιν στον Πατριωτικό Πόλεμο του σοβιετικού λαού (1941-1945) κατά του φασισμού, 4 φορές ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης γράφει στο βιβλίο του “Αναμνήσεις και Αντανακλάσεις¨” το 1969 για τον Στάλιν: “Ο Ιωσήφ Στάλιν δεν ήταν άνθρωπος, που να μην μπορούσες να του θυμίσεις τα δύσκολα προβλήματα, που να μην μπορούσες να λογομαχείς μαζί του και μάλιστα να επιμένεις ενεργά στη γνώμη σου. Αν ορισμένοι μιλάνε διαφορετικά, εγώ βεβαιώνω, ότι αυτά που λένε είναι ψέματα. Ο Στάλιν ήταν πολυμορφωμένος, με εκπληκτική μνήμη, με εξαιρετικό μυαλό εκ φύσεως, επίσης με συγκλονιστικές ευρείς γνώσεις. Ο Στάλιν άκουγε προσεκτικά, κάποτε έκανε ερωτήσεις, απαντούσε. Όταν τελείωναν οι συζητήσεις, διατύπωνε τα συμπεράσματα με ακρίβεια”.

    – Πώς εκτιμάτε τον καθοδηγητικό ρόλο του Κόμματος στον πόλεμο ;;

    – Δεν θα κερδίζαμε εμείς τον πόλεμο και η μοίρα της πατρίδας μας θα διαμορφωνόταν αλλιώς αν δεν υπήρχε η ατσαλένια δύναμή μας, το Κόμμα. Τα πιο δύσκολα και υπεύθυνα καθήκοντα του πολέμου πρωτίστως πέφτανε στις πλάτες των κομμουνιστών. Η οργάνωση της βιομηχανίας, η δουλειά στα μετόπισθεν. Θαυμάζω το τεράστιο έργο που εγινε στις πιο δύσκολες μέρες. Σύντομα, από τον Ιούνη μέχρι τον Νοέμβρη του 1941 μεταφέρθηκαν 1500 επιχειρήσεις από τις περιοχές που απειλούνταν από την κατοχή, στην Ανατολή και ξαναλειτούργησαν. … Φανταστείτε οτι η επιχείρηση αεροπλάνων μέσα σ΄ ένα – δύο μήνες ξανάρχισε να παράγει στη νέα τοποθεσία. Μέρα και νύχτα κινούνταν στρατιωτικά τραίνα με βιομηχανικές εγκαταστάσεις και αντιστρόφως από την Ανατολή με οπλισμό για τον στρατό. Η γιγαντιαία αυτή κυκλοφορία γινόταν με εντάσεις, ανωμαλίες, παρεξηγήσεις, συγκρούσεις, ωστόσο συντελούνταν αδιάκοπα, αυξάνονταν υποταγμένη στην καθοδηγητική οργανωτική δύναμη. Ο κρίκος αυτός είναι μόνο ένας από τις αναρίθμητες φροντίδες που πήρε στις πλάτες του το Κόμμα. Είμαι περήφανος που ανδρώθηκα και αναπτύχθηκα σε αυτό το Κόμμα.

    (από συνέντευξη του στρατάρχη Ζούκοφ στον ανταποκριτή της Κομσομόλσκαγια πράβντα, δημοσιεύεται στο περιοδικό της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Εθνική Αντίσταση, τεύχος 166, Απρίλιος 2015)

    http://laikhexousia.blogspot.gr/2014/06/blog-post_8418.html

    ___________________________________________________

    “νεοσταλινικε” τρολη, όταν εγώ τρολάριζα 10 σαν κι εσένα εσύ ήσουν ακομη στο αυγο, ακομη κι αν με περνούσες 10 χρονια, δεν θα ήξερες τι πάει να πει ιντερνετ. Μάθε λίγο μπαλίτσα που λέει και ο αγαπημένος σου προπονητης Αλέφαντος.

    Reply
  13. el quinto regimiento

    οσο για τον Γνώστη πέρα απο τις πληρωμένες απαντήσεις που εισέπραξε από τον Τ.Κ,
    να μας θυμίσει πόσες ψήφους πήρε η ηνωμένη αντιπολίτευση Ζηνόβιεφ-Καμενεφ-Τρότσκι και πόσες η ΗΓΕΣΙΑ του κόμματος. Πολύ θα θέλατε να ειναι..φραξια.. χα χα χα!!! ρε ούτε να μετράτε δεν ξέρετε. Η ηνωμένη αντιπολίτευση βάσει των ψήφων, δεν ήταν ούτε ανθυποφράξια.

    Γιατι δεν τολμάς να τα γράψεις αυτά; Θα στο γραψω εγω μετά, και θα σου ανεβάσω την εκτεταμένη αναφορά του μεγάλου συντρόφου ιταλού Γκράμσι που στήριξε τοτε τον Στάλιν και βέβαια αποκάλεσε αργότερα τον Τρότσκι, μετά τις δικες της Μόσχας: ΠΟΥΤΑΝΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ.

    και που σαι επειδή αυτοσχεδιάζεις και δεν εχεις ιδέα για τα απομνημονεύματα του Τσώρτσιλ. Ο Τσώρτσιλ τα χώνει στο ΣΤάλιν. Προσπαθεί να εξηγήσει γιατί η ΕΣΣΔ στήριξε την Τσεχοσλοβακία στη επαπειλούμενη εισβολή της απο τους ναζί. Και λέει οτι ο ΣΤάλιν το έπραξε, όχι για λόγους αρχής, όχι για λόγους εναντίωσης στη ναζιστική εισβολή και κατοχής ενος άλλου κράτους έθνους, αλλα γιατι ο Μπένες, ο πρόεδρος της Τσεχοσλοβακίας, αποκάλυψε ότι ο Τουχατσέφσκι ειχε παρτίδες με τους ναζί.
    Γι αυτο κύριε Γνώστη, ασε τους αυτοσχεδιασμούς.

    Ο Τρότσκι σου την ίδια εποχή έλεγε ότι η υπεράσπιση της Τσεχοσλοβακίας από τα νύχια του ναζισμού είναι ΣΟΣΙΑΛΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΣΟΦΙΣΤΕΙΑ!!!!!! Το ανέβασα πάνω. Αυτα έγραφε ο χαφιές σας Τρότσκι τότε. ΝΑ τον χαίρεστε οσοι τον στηρίζετε.

    Reply
    1. γνώστης

      καμμία ουσιαστική απάντηση δεν πήρα ρεγκιμιέντο από τον ΤΚ.

      Σε ξαναρωτώ: Ο Λένιν έλυνε τις διαφωνίες του με άλλους συντρόφους του με ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ και άλλες διώξεις;; Για απάντησε φίλτατε!

      Επίσης απάντησε ΓΙΑΤΙ ο Λένιν παρόλο που διεφώνησε με τρότσκι κα ιμε κάμενεφ/ζηνόβιεφ ο ΙΔΙΟΣ τους πρότεινε και αυτοί ανέλαβαν ηγετικά καθήκοντα στο ΠΚΚ;

      Reply
  14. el quinto regimiento

    οσο για την προσωπολατρεία, κύριε Σ.Τ. , να θυμίσω μήπως την φώτο του Αη-Γιώργη Τρότσκη; ή την κάνετε γαργάρα;

    Οι λαοί αγαπάνε τους ηγέτες τους και το δειχνουν αυτό μόνοι τους, ειδικά μετά το μεγάλο πατριωτικό πόλεμο και τη θυσία 20.000.000 στο βωμό της λευτεριάς. Γι αυτα ομως ειμαστε περήφανοι μονο οσοι ειμαστε πραγματικοι κομμουνιστές, εσεις οι τροτσκιστές πάντα θα προσπαθείτε να αμαυρώσετε αυτή τη τεράστια θυσία και θα συντάσσεστε πισω το κάθε Συμβούλιο της Ευρώπης που εξισώνει το κομμουνισμό με το ναζισμό, για κανένα εξτραδάκι, καμια αντικομμουνιστή ταινιούλα, οπως κάνει κάθε γνήσιος τροτσκιστής που σέβεται τον εαυτό του :-0. Ετσι δεν ειναι;

    Αλλωστε ο Τρότσκι σας ειχε ήδη επιλέξει θέση, ενα αμερικανικο διαβατήριο για να καταδικάσει τα… ¨”εγκλήματα” της ΔΙΕΘΝΟΥΣ, του στρατού δηλαδή της λευτεριάς ενάντια στο φασισμό, ΩΣ ΚΟΙΝΟΣ ΧΑΦΙΕΣ στην επιτροπή αντι-αμερικανικών υποθέσεων.

    Για να μην ξεχνιόμαστε

    Reply
  15. el quinto regimiento

    Λοιπόν τώρα να μιλήσουμε με στοιχεια και οχι με αέρα κοπανιστό.
    Αυτοι που εγκαλούν την πλειοψηφία του κόμματος για…φραξιονισμό (αν έχουν το θεό τους) πήραν σε ανοιχτές μαζικές κομματικές ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ διαδικασίες ,το 1927, στις συζητήσεις που άνοιξαν πριν το 15ο Συνέδριο,
    7.000 ψήφους,

    η “ηγετική φράξια” (μιλάμε για πολλά γέλια) , δηλαδή η εισήγηση της Κεντρικής Επιτροπής πήρε 724.000 ψήφους.

    Εχουμε και λέμε λοιπόν ολα αυτά τα μετέπειτα τέρατα ειχαν επιρροή στο 0.0096 του κόμματος. Το διανοείστε! Ολοι αυτοι που μιλάνε για λαθροχειριίες, ραπανάκια και γραφειοκρατές σε ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΜΑΖΙΚΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ δεν πήραν ούτε το 1% του κόμματος. Το πλησίασαν βέβαια :-) χα χα χα!!!

    ΡΕ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ή ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΓΡΑΨΟΥΜΕ;

    0.96%, Θα μάθετε επιτέλους να μετράτε;

    Τολμάτε και υβρίζετε το 99% του κόμματος των μπολσεβίκων ως γραφειοκράτες, η συντριπτική πλειοψηφία του οποίου πέρασε μέσα απο τις χειρότερες και δυσκολότερες αιματηρές μάχες του εμφυλίου πολέμου, με το Λένινγκρανντ και την Μόσχα να ειναι αποκλεισμένη απο πάντου; ΕΙΣΤΕ ΣΟΒΑΡΟΙ ΡΕ;

    και εσεις εγκαλείτε αυτό το ρεύμα, το μαρξιστικο-λενινιστικό για ανεπάρκεια δημοκρατικών διαδικασιών; Τι έπρεπε δηλαδή να κάνει το 99% του κόμματος στο 15ο Συνέδριο και κατόπιν, να υποκλιθεί στο 1% και να ξανανοιξει τα θέματα ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ στα οποία υπέστη απόλυτη συντριβή του 0.96%; Που τα έχετε δει αυτα ιστορικά ρε να συμβαίνουν; Ποιος δεν σεβάστηκε την εσωκομματική δημοκρατία, οι χρεοκοπημένοι του 0.96% ή οι επαναστάτες του 99%;

    Ποιον πάτε να δουλέψετε;

    ΕΙΝΑΙ ΦΩΣ ΦΑΝΑΡΙ ΟΤΙ ΤΟ 0.96% ΕΙΧΕ ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΕΙ ΠΛΗΡΩΣ το 1933-34, γι αυτο και άρχισαν την υπονόμευση, τις συνεργασίες με τους στρατάρχες και τις συνωμοσίες με τους δεξιούς και πρόκοψαν.

    ΕΔΩ ΘΑ ΛΕΜΕ ΜΟΝΟ ΑΛΗΘΕΙΕΣ
    ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΛΕΜΕ ΟΛΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΚΑΙ ΟΧΤΡΟΙ
    ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΠΟΝΑΝΕ

    πηγη:https://www.marxists.org/reference/archive/stalin/works/1939/x01/ch10.htm#1.

    In October 1927, that is, two months before the Fifteenth Congress, the Central Committee of the Party announced a general Party discussion, and the fight began. Its result was truly lamentable for the bloc of Trotskyites and Zinovievites: 724,000 Party members voted for the policy of the Central Committee; 4,000, or less than one per cent, for the bloc of Trotskyites and Zinovievites. The anti-Party bloc was completely routed. The overwhelming majority of the Party members were unanimous in rejecting the platform of the bloc.

    Reply
  16. Τ.Κ

    Γνώστη γιατί ο Λένιν δεν δεχόταν καμιά ενότητα με τους φραξιονιστές-λικβινταριστές τροτσκιστές και άλλους το 1912;γιατί ήθελαν να διαλύσουν το κόμμα ,ήθελαν να επιβάλουν τις απόψεις τους πάνω στην πλειοψηφία,απόψεις αστικές μεταρυθμιστικές και όχι επαναστατικές.Τον Αύγουστο όμως του 17 έρχεται ο Τρότσκι και εντάσσεται στο κόμμα αποδεχόμενος τις αποφάσεις του κόμματος,το κόμμα δεν είναι εκδικητικό ζει και αναπτύσσεται με βάση αρχές ,τον αποδέχεται κι αυτόν και τους οπαδούς του.Το ξέρεις ότι ο Σκόμπελιεφ σημαίνον υπουργός των μενσεβίκων πήρε μετά την επανάσταση σημαντικές θέσεις;
    Μετά το 1924 αρχίζει ο Τρότσκι να στρέφεται ανοικτά ενάντια στον λενινισμό ,να δημιουργεί φράξιες και παράνομα τυπογραφεία.Χάνει στις εκλογές του 27 με συντριπτική πλειψηφία να μην επαναλαμβάνω αυτά που έγραψε ο κουίντο,αρχίζει με μια μικρή μειοψηφία οπαδών του τις διαδηλώσεις ενάντια στο κόμμα,αρχίζει δηλ. από μια στιγμή και μετά την ίδια πολιτική συμπεριφορά όπως το 12,λικβινταριστής.Τί να κάνει το κόμμα να τον ανταμείψει κι αποπάνω;Το κόμμα συμπεριφέρθηκε υπεύθυνα όπως το 12 που δεν έκανε καμιά ενότητα με λικβινταριστές τον διέγραψε .

    Reply
    1. γνώστης

      τκ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΆς ΣΕ ΤΊΠΟΤΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΌ: Ο ίδιος ο Λένιν πρότεινε στους τρότσκι, ζηνόβιεφ, κάμενεφ ηγετικές θέσεις στο ΠΚΚ και αυτοί το αποδέχτηκαν και έπραξαν πολύ καλώς!

      Επίσης απάντησε σε παρακαλώ, ΓΙΑΤΙ ο Λένιν ΔΕΝ έλυνε με ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ και άλλες διώξεις τις διαφωνίες του με άλλους συντρόφους του; Μήπως γιατί ήταν τρελός; Μάλλον όχι: Ουσιαστικά δημοκράτης ήταν και όχι γραφειοκράτης όπως ο Στάλιν και άλλοι μπολσεβίκοι….

      Reply
      1. el quinto regimiento

        ποιες διαφωνίες ρε μεγάλε; αυτοι που συνωμοτούν για πραξικόπημα με τον Τουχατσέφκι σύμφωνα την ομολογία του τροτσκιστή, πρώην αξιωματικού του Κοκκινου Στρατού, Εριχ Βολενπεργκ και δολοφονούν τον σύντροφο Κίροφ ειναι…διαφωνούντες; Πόσο θέλετε να μας τρελάνετε ρε παιδια;

        Reply
  17. Spartcor

    Τρεις πολύ σύντομες παρατηρήσεις:
    1. Οι αιτίες όμως για την εμφάνιση της γραφειοκρατίας και την άνοδο του σταλινισμού πρέπει να αναζητηθούν, βάζοντας το δάκτυλο επί τον τύπο των ήλων, τόσο μέσα στις συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες της μετεπαναστατικής περιόδου στην ΕΣΣΔ όσο και στις συγκεκριμένες λαθεμένες επιλογές της πολιτικής των Μπολσεβίκων. Δηλαδή τις «αντικειμενικές» συνθήκες του εμφυλίου πολέμου με την δραματική απομόνωση της χώρας, την πείνα, την εξαθλίωση και τον αφανισμό στα πολεμικά μέτωπα των πρωτοπόρων εργατών που πρωτοστάτησαν στην Οκτωβριανή επανάσταση και οπωσδήποτε την ήττα των προλεταριακών επαναστάσεων που ξέσπασαν σε ανατολή και δύση μετά από το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Αλλά και από την άλλη πλευρά στον «υποκειμενικό παράγοντα» δηλαδή σε ορισμένες λαθεμένες πολιτικές επιλογές του «πολεμικού κομμουνισμού» που επέβαλλε η ηγεσία των Μπολσεβίκων και που δυστυχώς τις διατήρησε και μετά από τη λήξη του εμφυλίου: τη κατάργηση της εργατικής δημοκρατίας των σοβιέτ με την διαδοχική απαγόρευση των άλλων εργατικών κομμάτων, την επικράτηση των διοικητικών μεθόδων καταστολής των πολιτικών αντιπάλων, την κατάργηση τέλος της εσωκομματικής δημοκρατίας με την απαγόρευση των φραξιών. Τα λάθη αυτά σίγουρα θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί και η δημοκρατία των σοβιέτ, αυτή η κορυφαία και πολυτιμότερη κατάκτηση της Οκτωβριανής επανάστασης, να είχε διασωθεί. , Με άλλα λόγια η «υποκατάσταση» της δημοκρατίας των σοβιέτ από το κόμμα οδήγησε στην «υποκατάσταση» του κόμματος από τη σταλινική φράξια για να καταλήξει μοιραία στην παρανοϊκή «υποκατάσταση» της φράξιας από τον «μεγάλο ηγέτη» που τελικά σαν άλλος Κρόνος κατάπιε ακόμη και τα ίδια τα παιδιά του.
    2. Η δεύτερη παρατήρησή αφορά τον ηρωικό αγώνα που έδωσε η Αριστερή Αντιπολίτευση μέσα στην ίδια την ΕΣΣΔ και στο ΚΚΣΕ, τη δεκαετία του ’20 προσπαθώντας ακριβώς να αποτρέψει τον γραφειοκρατικό εκφυλισμό της Οκτωβριανής επανάστασης. Εκτός των άλλων η Α.Α. ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του ’20 προειδοποιούσε έγκαιρα και επίμονα το κόμμα για τους θανάσιμους κινδύνους από την άρνηση των κουλάκων να παραδώσουν το καρπό και από την καθυστέρηση του σχεδίου της εκβιομηχάνισης της ΕΣΣΔ, επεσήμανε τη κρίσιμη σημασία του κρατικού μονοπωλίου του εξωτερικού εμπορίου που έπρεπε πάση θυσία να διατηρηθεί και υποστήριζε τη στρατιωτική και πολιτική ανεξαρτησία του ΚΚ της Κίνας από την Κουομιτάγκ. Πολιτικές επισημάνσεις που η αγνόηση ή η καθυστέρηση στην υιοθέτησή τους από την σταλινική ηγεσία, αποδείχθηκε στη συνέχεια ότι είχαν τεράστιες καταστροφικές συνέπειες. Η καθυστέρηση στον έλεγχο του κοινωνικού στρώματος των κουλάκων μετά την εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής της ΝΕΠ, οδήγησε στην απειλητική διόγκωσή του και στη συνέχεια στη βίαιη και απάνθρωπη καταστολή του που ταυτόχρονα κατέστρεψε και την αγροτική παραγωγή. Η καθυστέρηση στην έναρξη της εκβιομηχάνισης της χώρας οδήγησε τελικά στην επιβολή των εξοντωτικών ρυθμών των πεντάχρονων με τις ανυπολόγιστες κοινωνικές και οικολογικές επιπτώσεις.
    3. Η τρίτη παρατήρησή αφορά στη παρακαταθήκη της άνισης μάχης της Διεθνούς Αριστερής Αντιπολίτευσης τη δεκαετία του ’30, ενάντια στο σταλινικό εκφυλισμό της Τρίτης Διεθνούς. Δεν πρόκειται για μια απλή διαμάχη αφηρημένων ιδεών, όπως ίσως κάποιοι φαντάζονται ή θέλουν εσκεμμένα να υποβαθμίσουν, αλλά για έναν αδυσώπητο αιματηρό εμφύλιο πόλεμο στη διάρκεια του οποίου δολοφονήθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες κομμουνιστές και όχι μόνο στην ΕΣΣΔ. Ανάμεσά τους εκτός από την ηγεσία των μπολσεβίκων, ολόκληρη η ηγεσία του πολωνικού ΚΚ, το σύνολο της ηγεσίας του κορεατικού ΚΚ, ένα μεγάλο μέρος της ηγεσίας του γιουγκοσλαβικού και του γερμανικού ΚΚ. Όμως χάρη σε αυτή τη παρακαταθήκη της ΔΑΑ, η ιδέα ότι μπορεί να υπάρξει επαναστατική μαρξιστική κριτική και πράξη έξω από τις γραμμές της Κομιντέρν και ενάντια στις οδηγίες της Μόσχας κέρδισε αργά αλλά σταθερά έδαφος. Στη μάχη αυτή της ΔΑΑ πήραν μέρος κορυφαίοι και τιμημένοι κομμουνιστές όπως ο Τσεν Ντου Σιου, ο ιδρυτής και γενικός γραμματέας του κινεζικού ΚΚ, ο Marinus Sneevliet, ιδρυτής του ΚΚ της Ινδονησίας, ο Παντελής Πουλιόπουλος, γενικός γραμματέας του ελληνικού ΚΚ, ο Van Overstraeten, ιδρυτής και γραμματέας του Βελγικού ΚΚ, ο James Cannon, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κ.Δ. για τις ΗΠΑ.

    Reply
  18. Σ.Τ.

    ΤΟ ψυχογραφημα του Στ, απο τον Χρουστσωφ ειναι ολα τα λεφτα. Κανενας δεν γλιτωσε μεσα στο κομμα απο το πιστολι του Γεζωφ, και πρωτοι οι σταλινικοι! Καθαρισε το ‘δικο του’ συνεδριο, του 1934, εκει οπου ειχε την συντριπτικη πλειοψηφια. Ο Σταλιν καθαρισε 1100 απο τους 1950 συνεδρους, 4 χρονια μετα. ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΥΣ ‘ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥ’!!!!

    Εχθρους του ο Σταλιν δεν θεωρουσε μονο τους τροτσκιστες, γιατι ο αγωνας του δεν ηταν ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΣ ουτε πολιτυκος. ^Ο Σταλιν συνετριψε τους μπολσεβικους, τους πιο συνειδητους εργατες, αυτοιυς δηλαδη οι οποιοι θα συνετριβαν την γραφεικρατια που ο Τροτσκι και οι αλλοι συντηρουσαν,
    Στην πραγματικοτητα ο Σταλιν φοβοταν οποιονδηποτε απειλουσε την παντοκρατορια και το αλαθητο του.

    *Ο Σταλιν εφαρμοσε την προταση του Τρ. για βιαιη κολλεκτιβοποιηση.

    Reply
  19. el quinto regimiento

    προς ΔΟ της Παντιέρα χτες το απόγευμα ανέβασα δυο σχολια. Ακομη δεν εχουν μπει, ενω εχουν μπει της αντίπαλης πλευράς, που να θυμίσω ότι πριν μερικες μέρες προέβη και σε πλαστοπροσωπία εις βάρος μου. Για να ειμαι λοιπόν ειλικιρνής απέναντί σας και εσεις ειλικρινείς απέναντί μου, αν δεν θέλετε αντιπαράθεση στη παντιέρα για τις δικες της μοσχας, αν δεν θέλετε να ακουστεί η σταλινική πλευρά να το δηλώσετε ΕΥΘΑΡΣΩΣ. Στην περίπτωση που και το σχόλιό μου αυτό δεν ανεβει σήμερα, οπως και τα προηγούμενα τα χτεσινά (το βασικοτερο σχολιο για την Κίνα και τη Γερμανία), απλως τα σχολια θα μπουνε σε αλλη ιστοσελίδα (κατά προτίμηση ιντυμίντια ή Σφυροδρέπανο) με ειδική αναφορά ότι η ΔΟ της Παντιέρα αποκλείει σταλινικούς από τη κουβέντα για τις δικες της Μοσχας γιατι προφανώς ζορίζονται οι τροτσκιστές του ΣΕΚ σύμμαχοι της Ανταρσύας. Φαντάζεστε, τώρα τι εικόνα θα παρουσιάζετε: να δέχεται το αναρχικό ιντυμίντια να ανεβάζει σχόλια σταλινικών, και να τα λογοκρίνει η αριστερή Παντιέρα!!

    Οι τροτσκιστές οπως πάντα αναπαράγουν τους εχθρούς της δικτατορίας του προλεταριάτου. Εν προκειμένω τον Χρουτσόφ, της ειρηνικής συνύπαρξης, της ειρηνικής μετάβασης, και βέβαια της πώλησης των ΜΤΣ στα κολχόζ, καθώς και της διάλυσης ολων των επαναστατικών κομμάτων, με πρώτο-πρώτο το ΚΚΕ. Δειτε μετά κομμουνιστικό κόμμα της Αιγύπτου, της Συρίας, του Ιρακ και αλλού.

    Ακομη ομως και ο Χρουτσόφ, τροτσκιστές δεν σας χαρίζεται. Δεν γράφει πουθενά στο έμεσμά του ότι οι δίκες της Μόσχας ήταν στημένες. Μόνο στη δίκη των συνωμοτών στρατιωτικών αναφέρεται, Τουχατσέφσκι, Γκαρμάνικ και άλλους.

    Οπότε πως συνδέετε στο μυαλουδάκι σας τις Δίκες της Μόσχας με τις εκκαθαρίσεις που πραγματοποιήθηκαν το 1937-1939; Μαλλον γιατι ετσι σας βολεύει. Ο ΜΟΝΟΣ ΠΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΥΝΔΕΣΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΠΟΣΤΑΤΗΣ της NKVD ΟΡΛΟΦ ΠΟΥ ΠΟΥΛΟΥΣΕ ΒΙΒΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑ ΚΑΙ ΕΓΡΑΦΕ ΟΤΙ Ο ΣΤΑΛΙΝ ΗΤΑΝ ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ ΤΗΣ ΟΧΡΑΝΑ και οτι αυτο το ειχε ανακαλύψει ο Τουχατσέφσκι γι αυτό πήγαινε να κάνει πραξικόπημα!!! Γι αυτο σας λέω ειστε για λύπηση που κοπιάρετε απελπισμένους αποστάτες που πετάνε λάσπες για να πουλήσουν κανένα βιβλιαράκι.

    πάμε λοιπόν στο ζουμί. Το ζουμι εχει ως εξής: ολη τη δεκαετία του 30 το κομμα κινητοποιεί τη βάση του κόμματος ενάντια σε όσα στελέχη του κόμματος ειναι διεφθαρμένα, γραφειοκράτες. κτλ… Να θυμίσω στα ανιστόρητα εξυπνοπούλια οτι η ΕΣΣΔ παρότι ήταν ενα τεράστιο κράτος εκτεινόμενο στο 1/6 του πλανήτη, βρισκόταν σε πλήρη αποκλεισμό από τους ιμπεριαλιστές που ήλεγχαν τα 5/6 του πλανήτη. Οπως και στη Γαλλική Επανάσταση , ο ανερχόμενος καπιταλισμός βρισκόταν αποκλεισμένος απο τις φεουδαρχικές δυνάμεις ολης της Ευρώπης, και επομένως υπήρχε μια τεράστια κρατική διοίκηση και ιεραρχία, έτσι και στην πρώτη νικηφόρα ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ο ανερχόμενος σοσιαλισμός βρισκόταν αποκλεισμενος από τις αστικές δυνάμεις ολης της Ευρώπης. Ειναι δεδομένο λοιπόν οτι στην τεράστια αυτή έκταση υπήρχε μια μεγάλη διοικητική ιεραρχία, συγκεντρωτισμός, που βέβαια την περίοδο της οικονομικής ανόρθωσης και της επιτάχυσης της σοσιαλιστικής εκβιομηχάνισης, άφηνε τα περιθώρια δημιουργίας, συγκρότησης τεράστιων θυλάκων ρεμούλας, υπονόμευσης, τριπλοθεσιτών κτλ…— Αν δεν υπήρχε ομως αυτος ο συγκεντρωτισμος δεν θα δούλευε τίποτα.– Αντιθέτως στην Βόρεια Αμερική, ή στην Μεγάλη Βρετανία για πολλά χρόνια ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΡΙΓΡΑΨΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΜΑΡΞ (η Μεγάλη Βρετανία ήταν το βασικο βιομηχανικό εργαστήρι ολου του πλανήτη και η Βορεια Αμερική αποικία της), δεν υπήρχε γραφειοκρατία και μια τεράστια δημόσια διοίκηση που υπάρχει σήμερα. Οι επαρχίες μπορούσαν να έχουν αυτονομία διοίκησης, τα οργανα της εξουσίας εκλέγονταν από τους πολίτες κάθε κοινότητας, ακολουθώντας τους βασικούς νόμους του κράτους. Ούτε καν αστυνομία υπήρχε με την έννοια που τη γνωρίζουμε εμεις σήμερα.

    Στο περίφημο διδακτορικό του ο Γκέτυ, μελετώντας το σοβιετικό Αρχείο του ΣΜΟΛΕΝΣΚ -που έφτασε μέσω των ναζί στους αμερικανούς της κατοχικής διοίκησης της Δυτικής Γερμανάς- αποδεικνύει οτι το μπολσεβίκικο κομμα εξαπέλυσε αρκετές φορές επιθέσεις σε ντόπιους γραμματείς του κόμματος που ειχαν μετατραπεί σε κομματάρχες σατράπηδες, καλλιεργώντας τη σήψη και την παρακμή. Υπήρξαν έκτακτες κομματικές συνελεύσεις ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ που άλλαζαν την ηγεσία, την ίδια στιγμή ομως αλλα ανώτερα τοπικά όργανα φρόντιζαν να αλλάξουν τις αποφάσεις. Κάποια στιγμή λοιπόν ειδικά κλιμάκια της Κεντρικής Επιτροπής και των βασικών προλεταριακών οργανώσεων Μόσχας-και Λένινγκραντ αποστέλονταν σε αυτές τις περιοχές για να καθαιρέσουν απο τα πάνω τους σατράπηδες.

    Οι εκκαθαρίσεις λοιπόν στις οποίες αναφέρεται ο Χρουτσόφ ξεκινούν το 1937 ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΩΣ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΕΛΙΤ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ και βέβαια πρώην κουλάκους που εντάχθηκαν ειτε στη διοίκηση, είτε στα κολχοζ και τις πόλεις και ειχαν αρχίσει την υπονόμενυση. ΟΙ εκκαθαρίσεις στις οποίες αναφέρεται ο Χρουτσόφ δεν ξεκίνησαν ούτε το 1934, ούτε το 1936. Ειναι η λεγόμενη περίοδος της τρομοκρατίας του Γιέζοφ 1937-1938. Γιατι πυροδοτήθηκε αυτο το κύμα κοκκινης τρομοκρατίας; Γιατι απλούστατα αποκαλύφθηκε ενα εκτεταμένο δίκτυο υπονομευτών συνωμοτών μέσα στο κόκκινο στρατό, που υποστηριζόταν βέβαια και απο κομματικούς σατράπηδες σε ολη την ΕΣΣΔ. Το κλειδί της πυροδότησης της κόκκινης τρομοκρατίας, που να θυμίσω ότι ειχε πραγματοποιηθεί και την εποχή του εμφυλίου με επικεφαλής την Τσεκα του μεγάλου συντρόφου Τζερίζνσκι, ειναι η απόπειρα πραξικοπήματος των στρατιωτικών με επικεφαλής τον Τουχατσέφσκι.

    Ο Γιέζοφ ήταν ο μόνος που από πολύ νωρίς επέμενε ότι υπήρχαν εκτεταμένα δίκτυα συνωμοσίας. Ο Γιάκοντα, αντιθέτως, που ήταν επικεφαλής της ΝΚVD, έλεγε οχι αυτα ειναι παραμύθια. Και ομως δεν ήταν παραμύθια. Αποδείξαμε εδώ οτι ο Τουχατσέφσκι όντως πήγαινε για πραξικόπημα. Αυτο βέβαια οπως καταλαβαινετε ειναι το στοιχειο κλειδι για την ερμηνεια της κοκκινης τρομοκρατίας 37-38. Γι αυτο και οι αστοι ιστορικοι ΔΕΝ ΤΟΛΜΑΝΕ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΤΟΥΝ, ΔΕΝ ΤΟΛΜΑΝΕ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΤΟΥΝ ΟΤΙ ΟΝΤΩΣ ΥΠΗΡΧΕ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΟΥΧΑΤΣΕΦΣΚΙ. Αντιθέτως ο Ντόυτσερ, όπως και ο Βόλενμπεργκ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΕΣ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΟΝΤΑΙ. Ο Τσώρτσιλ όταν έγραφε τα απομνημονεύματα του δεν ειχε καμια αμφιβολία ότι ο Τουχατσέφσκι εμπλεκόταν σε συνωμοσία.

    Να θυμίσω οτι το 1938, υπογράφηκε η συνθήκη του Μονάχου, που παρέδιδε τόσο τη Τσεχοσλοβακία, όσο και την Ισπανία στους ναζί .Από τη στιγμή λοιπόν που αποκαλύθφηκε η συνωμοσία των στρατιωτικών με στελέχη του κόμματος, η ΕΣΣΔ ειχε κάθε λόγο εξαπολύσει ενα κύμα κοκκινης τρομοκρατίας. Σε ελάχιστο χρόνο η ΕΣΣΔ θα αντιμετώπιζε συνθήκες πολεμικής αναμέτρησης που δεν θα ειχαν καμια σχέση με τον εμφύλιο του 18-21, οταν οι ιμπεριαλιστές ήταν αδύναμοι λόγω του Α Παγκοσμίου Πολέμου που ειχε προηγηθεί. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι στις δύσκολες συνθήκες του εμφυλίου 18-21 υπήρχαν ακομη και τμήματα του κοκκινου στρατού που αυτομολούσαν στον αντίπαλο ή διαλύονταν το 18-21. Αυτα τα πράγματα δεν θα τα βρείτε ποτε στον μεγάλο πατριωτικό πολεμο, όπου η διαταγή που ακολουθήθηκε απο την συτνριπτική πλειοψηφία των ενοπλων μαχητών του κόκκινου στρατού ήταν : ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΔΟΜΑΣΤΕ ΠΟΤΕ. Κι αν υπήρξαν τμήματα του κοκκινου στρατού που τελικά παραδόθηκαν, δεν θα βρειτε ανάμεσά τους προδότες. Ενας δυο αξιωματικοι ηταν προδοτες και αποστάτες.

    Δυστυχώς, ο Γιέζοφ, δεν ήταν Τζερζίνσκι. Απέκτησε αναπόφευκτα λόγω της κοκκινης τρομοκρατίας που εξαπολύθηκε οπως την εποχή της ΤΣΕΚΑ με τροϊκες που παρέπεμπαν στις επιτροπές δημόσιας σωτηρίας των γιακωβίνων, τρομερές υπερεξουσίες που τις χρησιμοποίησε αυθαίρετα για να εμπλέξει κόσμο του κομματος που ήταν αθώος και να συγκροτήσει μαζί με άλλους επικεφαλής της NKVD, του κομισαριάτου δικαιοσύνης και του κόμματος, το δικό τους μηχανισμό, αντικαθιστώοντας τους αθώους. ΑΥτο εγινε αντιληπτό στο κόμμα. Ο Γιέζοφ για να ξεφύγει, σκηνοθέτησε απόπειρα δολοφονίας του. Οι ώρες του ομως ήταν μετρημένες. Νομιζε ότι ήταν τόσο δυνατός ώστε να εμπλέξει τον Μολότοφ σε συνωμοσία και ΄να τον εκτελέσει, αλλα εκει την πάτησε. Αυτα ειναι πλέον ολα ντοκουμεταρισμένα πλέον απο τα σοβιετικά αρχεία. Διαβάστε Γκέτυ.

    Αυτα προς γνώση και συμμόρφωση κύριοι του ΣΕΚ. Οσο για τον τον Κωστή, μάθε πρώτα απλή αριθμητική και ξαναέλα, Πουθενά δεν θα βρεις οτι ο Στάλιν….εξόντωσε το 99% των μπολσεβίκων, πλην πρακτορίκων της IRD τύπου Κόνκουεστ και φασιστών ρώσσων τύπου Σολτσενίτσιν. Ο,τι θες μας αραδιάζεις εδώ μέσα, ως συνήθως δηλαδή απο αυτά τα χαριτωμένα που αραδιάζεις στη Παντιέρα, στηρίζοντας τη ΛΑΕ

    _________________________________________________

    οσο για τις εξυπνάδες περί κολλεκτιβοποίησης, ότι δήθεν ειχαν τεθεί πρώτα απο το 0.96% του κόμματος ,δηλαδή της ανθυποφράξιας της ηνωμένης αντιπολίτευσης,μαλλον ειστε ΕΝΤΕΛΩΣ αδιάβαστοι. Ο στόχος της κολλεκτιβοποίησης ειχε μπει απο απο τον ίδιο τον Λένιν. Το θέμα ήταν ποτε θα πραγματοποιούνταν οι όροι για την υλοποίηση της κολλεκτιβοποίησης, τους οποιους περιγράφει θαυμάσια ο Λένιν στα έργα του και βέβαια δεν υπήρχαν το 27, όταν το πρώτο πεντάρχονο μόλις που είχε αρχίσει, και δεν ειχε ακομη παραδόσει την απαιτούμενη ποσότητα τρακτερ και κομπινων για την αντικατάσταση του κουλάκικου νοικοκυρίου απο κολχόζ.
    Ο ΛΕΝΙΝ ΓΡΑΦΕΙ ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ ΣΤΙΣ ΚΟΛΛΕΚΤΙΒΕΣ ΜΟΝΟ ΑΝ ΕΧΟΥΝ ΚΙΝΗΤΡΟ ΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΜΗΧΑΝΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΛΑΦΡΥΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΑΥΞΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ..

    Το κουλάκικο νοικοκυριό συνιστούσε το 1927 εναν απο τους κύριους εμπορεύσιμους τροφοδότες των πόλεων και της βιομχανίας με τρόφιμα και πρώτες ύλες. Απόπειρα κολλεκτιβοποίησης το 27 θα ήταν βιαιη και θα οδηγούσε σε λιμό στις πόλεις. Η κολλεκτιβοποίηση αρχισε το 29 όταν πλεον υπήρχαν μηχανές, και οταν βέβαια οι κουλάκοι διαισθανόμενοι το τέλος τους, εκμεταλλεύτηκαν δυο διαδοχικές χρονιές κακής σοδειάς, παρακρατώντας στις αποθήκες τους τρόφιμα για να θησαυρίζουν ως μαυραγορίτες. Τότε η συντριπτική πλειοψηφία των μεσαίων και φτωχών αγροτών ήταν υπέρ της κολλεκτιβοποίησης. Μόνο στο σιτοβολώνα της Ουκρανίας που οι κουλάκοι ήταν πολύ ισχυροι και ειχαν επιρροή σε φτωχούς αγρότες υπήρξε εμφύλιος, βιασμοι γυναικών, δολοφονίες, σαμποταζ της παραγωγής, καταστροφή βοδιών-αλογών (σημαντικά για την συγκέντρωση της σοδειάς όσοι γνωρίζουν απο αγροτική οικονομία, και ξέρουν πως οι παππούδες μας μέχρι το 60-70 θέριζαν και αλώνιζαν στη χώρα μας) και από τους κουλάκους και ορισμένους υποτελεις τους φτωχούς αγρότες. Αλλα αυτα τα πράγματα ειναι αναπόφευκτα στην ταξική πάλη, όταν καταργείται η ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Οι σοσιαλδημοκρατικά παρεκκλίνοντες τροτσκιστές υπονοούσαν τότε οτι η ταξική πάλη οδηγεί σε ειρηνική μετάβαση τους πλούσιους του χωριού. Αν δεν γινόταν η κολλεκτιβοποίηση το 29 ο κοσμος θα ειχε πεθάνει απο την πείνα.
    Οσο για τα παραμυθάκια του Χολοντόμορ (που σημαινει λιμος που προκλήθηκε εσκεμμένα), αυτα πλέον έχουν καταρρεύσει απο τον Τauger. Υπήρξαν συνθήκες ξηρασίας σε μια εκτεταμένη περιοχή της ΕΣΣΔ, όχι μόνο στην ΟΥκρανία. Στην Ουκρανία, η κατάσταση επιβαρύνθηκε λόγω του σαμποτάζ των κουλάκων. ΤΟ σοβιετικό κράτος ισα-ισα βοήθησε απο την πρώτη στιγμή την Ουκρανία στο μέτρο των δυνατοτήτων του,. Χωρις την κολλεκτιβοποίηση θα ειχαν πεθάνει δεκάδες εκατομμύρια αγροτών τα επόμενα χρονια.

    Εδω
    https://athens.indymedia.org/post/1554578/#1578828
    για τα ψέματα του Κόνκουεστ και του συγκροτήματος Hearst που αναπαρήγαγε ολη τη φασιστική προπαγάνδα των οπαδών των ΕΣ-ΕΣ, του Παντέρα δηλαδή. Στο λινκ εμφανίζονται ολες οι φωτογραφιες απο το λιμο του 21-23 που προκάλεσε η εισβολή της Αντάντ και της Ιαπωνίας στην ΕΣΣΔ, και αξιοποιούνται από κιτρινιάρηδες ως φωτογραφίες του “Χολοντόμορ” μια δεκαετία μετά. Τους ξεσκέπασε ολους αυτους ο καναδός συνδικαλιστής Douglas Tottle. Θυμίζω οτι στο καναδά ήταν η βασική παροικία ουκρανών εθνικιστών λευκών, τους οποίους ο ίδιος ο Τρότσκι επικαλείται για την θέση του…περί “ανεξαρτησίας της Ουκρανίας” το 1939!!!! Τα ανεβάσαμε παραπάνω.

    και μια πιο αναλυτική απάντηση εδω:
    https://athens.indymedia.org/post/185181/

    ΔΟ ΤΗΣ ΠΑντιέρα. δεν πρόκειται να γράψω αλλο σχόλιο. Ομως, περιμένω να ανεβούν ολα τα σχολια που έχω στείλει, αλλιως θα τα δημοσιεύσω αλλού.
    Ευχαριστώ για την υπομονή σας!

    Reply
    1. pandiera

      El quinto: Θα ήταν δύσκολο σε εμάς, να εγκρίνουμε τα χθεσινά σχόλια υπό το κράτος ενός εκβιασμού (περί αυτού πρόκειται). Θα είμαστε ωστόσο ειλικρινείς: τα δύο αυτά σχόλια δεν είχαν εγκριθεί, πριν από το σημερινό σου σχόλιο. Ο κάθε ιστότοπος υιοθετεί τα κριτήρια που προκρίνει για την έγκριση των σχολίων. Μπορείς κάλλιστα να τα ξαναγράψεις και να εγκριθούν, χωρίς όμως χαρακτηρισμούς που επαναλαμβάνονται στερεότυπα. Θα έχεις παρατηρήσει, ότι ουδέποτε κόπηκε σχόλιό σου που παρέμενε σε πολιτικές απόψεις χωρίς ‘κοσμητικά’ επίθετα (το αντίθετο…).

      Reply

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.