.
.

Παντιέρα, ιστότοπος αντικαπιταλιστικής ενημέρωσης

.


Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας


φωτό: ΑΠΕ-ΜΠΕ, Αλέξανδρος Βλάχος

Με αφορμή την τιμητική συναυλία για τον Μίκη Θεοδωράκη

Γράφει η Μαριάννα Τζιαντζή

Χιλιάδες άνθρωποι αποθέωσαν τον Μίκη Θεοδωράκη στην τιμητική συναυλία της Δευτέρας στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Είναι αυτονόητο ότι κάθε τιμή τού αξίζει. Για την προσφορά του στην τέχνη, για την προσφορά του στους λαϊκούς αγώνες και τη δημοκρατία – και δεν εννοώ τη μνημονιακή δημοκρατία. Άλλοι όμως θα έπρεπε ή μάλλον θα ήθελα εκείνες τις στιγμές να βρίσκονταν πλάι στον μεγάλο συνθέτη (και ίσως νοερά να βρίσκονταν). Η πολιτική ηγεσία εκπροσωπήθηκε με το παραπάνω: Βούτσης, Μεϊμαράκης, Φώφη Γεννηματά, Κουτσούμπας. Έλειπαν όμως τα παιδιά του Μίκη. Όχι τα βιολογικά του τέκνα, αλλά εκείνα που έγιναν πνοή της πνοής της τέχνης του, οι μουσικοί και οι ερμηνευτές των τραγουδιών του.

Θα ήθελα να δω εκεί, πλάι στον Μίκη, τη Μαρία Φαραντούρη, τον Αντώνη Καλογιάννη, τον Πέτρο Πανδή, την Αφροδίτη Μάνου, εκείνους που στα χρόνια της δικτατορίας τον ακολουθούσαν στις συναυλίες που έδινε σε όλο τον κόσμο. Να ακούσω και να δω το αριστερό μπουζούκι του, τον Λάκη Καρνέζη και τον Κώστα Παπαδόπουλο, το δεξί. Ίσως τότε να βλέπαμε εκεί κοντά και τους ίσκιους του Γρηγόρη Μπιθικώτση και της Μαρίας Δημητριάδη που έχουν φύγει εδώ και χρόνια. Αλλά και τους ίσκιους εκείνων για τους οποίους έγραψε τραγούδια ο Θεοδωράκης: τον Λαμπράκη, τον Μανδηλαρά, τον Αλέξανδρο Παναγούλη.

Όλοι αυτοί ήταν απόντες. Όχι μόνο οι μάρτυρες, οι ήρωες του χθες, αλλά οι ανώνυμοι μάρτυρες του σήμερα που δεν έχουν καν την ευκαιρία να γίνουν ήρωες. Τον άνεργο Αντρέα που δεν τον «χτυπούν το βράδυ στην ταράτσα», αλλά τον χτυπούν όλη μέρα. Σήμερα και αύριο, όπως θα χτυπούν τα παιδιά και τα εγγόνια του. Τον χτυπούν δυνάμεις που «δεν έχουν μάτια, στόμα και λαιμό», δυνάμεις που μπροστά τους έχουν γονατίσει οι πολιτικοί που έχουν και μάτια, στόμα και λαιμό και οι οποίοι έδωσαν το παρών στο Καλλιμάρμαρο.

Είδαμε τον Προκόπη να σηκώνεται όρθιος και να αγκαλιάζει τον καθηλωμένο στο αμαξίδιο καλλιτέχνη, με απέραντη στοργή σαν νά ΄θελε να τον υιοθετήσει. Είδαμε τον λαμπερό Ρουβά, με το μόνιμο θριαμβευτικό χαμόγελο της επιτυχίας, να χαιρετά με σεβασμό τον συνθέτη.

Ο πολιτικός Μίκης ήταν απών. Κι όμως δεν πάνε δυο μήνες από τότε που ο Μίκης Θεοδωράκης, μαζί του και «21 προσωπικότητες» (επιστήμονες, πανεπιστημιακοί, καλλιτέχνες) μας καλούσαν σε συγκέντρωση έξω από τη Βουλή, την ημέρα ψήφισης του 4ου μνημονίου. Εκείνοι που ανταποκρίθηκαν σε εκείνο το κάλεσμα ήταν πολύ λιγότεροι από όσους πήγαν στη συναυλία κι αυτό σημαίνει ότι ο πολιτικός λόγος του Μίκη Θεοδωράκη γίνεται ανώδυνος όπως ανώδυνη θέλησαν οι διοργανωτές της συναυλίας να γίνει η μουσική του.

Όμως αυτοί που «παίξανε με τα όνειρα του ελληνικού λαού», όπως έλεγε το κάλεσμα, ήταν εκεί τη Δευτέρα, παίζοντας με τα όνειρα του ανθρώπου τον οποίο τυπικά τιμούσαν.

Στο νου μου έρχονται οι στίχοι ενός τραγουδιού του Μάνου Λοΐζου, λιγάκι αλλαγμένοι: «Τι ξέρουν οι λευκοί απ’ το λαό, τι ξέρουν απ’ τα πάθη του, τι ξέρουν;». Τι ξέρει ο Ρουβάς, τι ξέρει ο Πάκης, τι ξέρει η Φώφη; Ήξερε όμως ο Γιάννης Νεγρεπόντης, που έχει γράψει τους κανονικούς στίχους.[1]

Μπορεί ο ίδιος ο Μίκης να γίνεται περίλαμπρο, σεπτό μνημείο. Μπορεί το αποδεκτό, το εθνικό του ανάστημα, να επισκιάζει το τωρινό πολιτικό του ανάστημα, το οποίο δεν έχει νεκρωθεί. Ας ελπίσουμε ότι τα τραγούδια του δεν θα γίνουν μνημείο, δεν θα φυλακιστούν στο χώρο της νοσταλγίας.

………………………………………………

[1]Τι ξέρουν οι λευκοί απ’ το Χριστό
τι ξέρουν απ’ τα πάθη του, τι ξέρουν;”

image_pdfΛήψη - Εκτύπωση δημοσίευσης


Κριτικές - Συζήτηση

Βαθμολογία Αναγνωστών: 83.33% ( 6
Συμμετοχές )



20 σχόλια στο “Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας

  1. Ελσα Ρασιου

    Το αρθρο παρα πολυ καλο. Ας μου επιτρεψει η κα Τζιαντζη καποια πρισθετα ερωτηματα : πού ηταν ολοι αυτοι οι επωνυμοι πολιτικοι ταγοι οταν το Νιαρχου και η Λυρικη οχι μονο απερριπταν την Ηλεκτρα του Μικη εναντι της ομωνυμης του Στραους αλλα δεν επετραπη ουτε στο φουαγιε εκτελαση εργων του ???? Κανενας τους δε μπορουσε να παρεμβη ????? Τι υποκριτικο δρωμενο η αποδοση τιμων !!!…..

    Reply
  2. ΔΗΜΗΤΡΗΣ

    Γιατι πρεπει να τιμαμε τον υπουργο του μηστοτακη?

    Reply
    1. Θανάσης Κ.

      Γιατί, εκτός από αυτό που σωστά επισημαίνεις, στη ζωή του δεν ήταν μόνο αυτό αλλά και πάρα πολλά άλλα. Τι ηλικία έχεις Δημήτρη;

      Reply
        1. Θανάσης Κ.

          Δημήτρη, έπεσα έξω: Νόμιζα ότι είσαι πολύ νεότερος και έχεις άγνοια, βλέπω όμως ότι δεν είναι έτσι. Παρά το ότι συμφωνώ και για το “Καραμανλής ή τανκς” που γράφεις, διατηρώ την άποψή μου ότι ο Μίκης Θεοδωράκης είναι και πολλά άλλα εκτός από αυτά.

      1. ΔΗΜΗΤΡΗΣ

        Και εχω ζησει το καραμανλης η τανκς και συ πρεπει να θυμασαι το προσφατο για τον Μαδουρο

        Reply
      2. lathranagnostis

        Πολύ σωστά!
        Προτιμώ κάποιον που κάνει μερικά λάθη και τα αντισταθμίζει με πολλά καλά, παρά αυτούς που δεν κάνουν τίποτε!
        Στο κάτω κάτω, τι χειρότερο έχει ένας υπουργός του Μητσοτάκη, από έναν υπουργό του Αντρέα? Διότι, αν ήταν “υπουργός του Αντρέα”, δεν νομίζω ότι θα υπήρχε θέμα……
        Και όντως, τι ηλικία έχεις? Διότι αν είχε ζήσει επί ΠΑΣΟΚ και έβλεπες το απίστευτο αίσχος εκείνου του καθεστώτος, τη μπόχα της διαφθοράς και του εκμαυλισμού, αν είχες εκείνη την μόνιμη αναγούλα που νοιώθαμε μερικοί απ το πρωί που ξυπνούσαμε, θα καταλάβαινες πολύ καλά γιατί ο Θεοδωράκης έκανε αυτό που έκανε.

        Reply
        1. Ανώνυμα

          δεν ξεπερνιέται ο τζανετακισμός με τίποτα τελικά. Το αντίθετο του Μητσοτάκη δεν είναι ο Παπανδρέου. Αν η Αριστερά, το ΚΚΕ, ο Μίκης και άλλοι, σεβαστοί αλλά όχι εκτός κριτικής, δεν πήγαιναν αρχικά πίσω από το ΠΑΣΟΚ και μετά από τη ΝΔ, ίσως η μεταπολίτευση να είχε άλλη εξέλιξη, με τη σφραγίδα του Λαού.

        2. lathranagnostis

          Βαρέθηκα να μιλάω για εκείνη την εποχή….
          Για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ο “Τζανετακισμός” είναι ο νομιμοποιητικός της μύθος. Κάτι σαν την αρπαγή της Ελένης από τον Πάρη για τον Τρωικό πόλεμο………
          Είναι δυνατόν πότε ο Όμηρος ξαφνικά να εγκατέλειπε τον μύθο της Ελένης και να έλεγε ότι ο Τρ. πόλεμος έγινε για πλιάτσικο? Όλη η γκλαμουριά θα κατέρρεε κι ο Αχιλέας θα ήταν ένας κοινός κατσαπλιάς….!

        3. Ηλίας Τ.

          Αν το ναρ δεν πήγαινε με το ΠΑΣΟΚ, επισήμως “από τα πάνω” το ’89 και το 2015, και ….αμεσοδημοκρατικά “από τα κάτω” όλα αυτά τα 28 χρόνια, το αριστεροχώρι μπορεί και νάταν σε καλύτερη μοίρα.
          Μπορεί και να μην ήταν ένα ντροπαλό πασοκοχώρι.
          Για τον Λαό και την σφραγίδα του, το πρόβλημα είναι πιο σύνθετο, και πάει πολύ πιο πίσω από την εικονική “Μεταπολίτευση” της συνέχειας του αστικού Κράτους.

        4. Dino de L.

          Έχει χαθεί η ντροπή από ό,τι φαίνεται…
          Ήσουνα με την “πραγματική αλλαγή”, συγκυβερνήσατε με το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση Ζολώτα, και κατηγορείς εκείνους που εναντιώθηκαν για …πασόκους!

        5. Ανώνυμα

          Μόνο το ΚΚΕ΅έχει πάει με το ΠΑΣΟΚ, αρχικά “από τα κάτω” με τις “δημοκρατικές
          δυνάμεις” και την Αλλαγή (που τώρα τα χρεώνει στον Χαρίλαο, οι άλλοι… αθώοι) και μετά από τα πάνω στην Οικουμενική, μαζί με τη ΝΔ..

        6. ΔΗΜΗΤΡΗΣ

          Για μενα ολοι οι υπηρετες του αστικου κρατους ειναι ιδιοι [ αντρεας και υιος μηστοτακης και υιος γενηματας και κορη καραμανλης και ανηψια και οχι μονο το μονο που εκανα και θα κανουν ειναι τους πλουσιους πλουσιοτερους και τους φτωχους φτωχοτερους και στους παραπανω με χαρα μπηκε και ο αλεξης

        7. lathranagnostis

          Μια μικρή διόρθωση. Ο Αλέξης, δεν “μπήκε”. Ήταν από την αρχή, από πάντα.
          Όπως πολύ εύστοχα είχε πει η Αλέκα στη Βουλή, ο Τσίπρας δεν μεταλλάχτηκε, αποκαλύφθηκε! Αυτός και ολόκληρος ο ΣΥΡΙΖΑ!
          Κι αυτοί που τους στήριξαν στην αρχική και πιο ευαίσθητη φάση τους, οφείλουν ένα μεγάλο συγνώμη στην κοινωνία, όχι μόνο την ελληνική, που δεν το ακούω ακόμα…..!

        8. Ανώνυμα

          Είσαι άδικος. Το ΚΚΕ έκανε την αυτοκριτική του για το ’89.

        9. Θάνος

          Η επικράτηση ρεφορμιστικών αυταπατών στην εργατική τάξη όταν λείπει η επαναστατική πρόταση είναι ιστορική νομοτέλεια που έχει επαληθευτεί πάμπολλες φορές. Οι πολιτκές δυνάμεις που θωρούν εαυτές ως επαναστατικές -όπως π.χ. το ΚΚΕ- θα πρέπει να κάνουν την αυτοκριτική τους γιατί δεν κατάφεραν να οργανώσουν και να πρωτοστατήσουν στον αγώνα της αντεπίθεσης. Προσωπικά θα συμφωνήσω με τον γνωστό Άδωνη : η αριστερά υπήρξε τόσο ενσωματωμένη ώστε ήταν (και είναι) αδύνατον να εκφράσει εναλλακτική προοπτική.

        10. ΔΗΜΗΤΡΗΣ

          Εβαλε το χερακι της και η αλεκα να γινει ο μηστοτακης πρωθηπουργος και αυτοκριτικη εγω δεν ειδα και φυσικα δεν ακουσα και δεν θα διαλεξω κανενα απο δυναστες της ταξης μου να αποφασιζει για μενα γιαυτο και δεν ειμαι με τον περισσο [ασε που δεν πιστευω στον κρατικο καπηταλισμο

        11. lathranagnostis

          Παραπάνω, ο “ανώνυμος”, γράφει ότι το ΚΚΕ έκανε την αυτοκριτική του. Τι ισχύει τελικά? Αποφασίστε!

        12. ΓΚ1

          Πως ακριβως ‘αντισταθμισε’ τα λαθη του με “πολλα καλα” ο Μικης; Με τις εθνικιστικες κορωνες για τη Μακεδονια το 2008,ιδρυοντας την “Σπιθα” που σκαρφαλωνε τα σκαλια της Βουλης και φωναζε “Ελλας-Ελλας” το 2011 ή στηριζοντας τον Τσιπρα στις διπλες εκλογες του ’12;

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.