Καταγγελία των αντιπροσώπων της Αγωνιστικής Ταξικής Ενότητας για τα γεγονότα στο συνέδριο της ΓΣΕΕ στη Ρόδο
Καταγγέλλουμε τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό για την προσπάθειά του να επιβάλει ένα συνέδριο με εργοδότες και νόθους αντιπροσώπους. Δεν δίστασε γι αυτό να κινητοποιήσει μπράβους, σεκιουριτάδες και αστυνομία. Καταδικάζουμε την τραμπούκικη επίθεση της ΔΑΚΕ σε βάρος των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ.
Η πλήρης χρεοκοπία του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού φαίνεται σε όλο της το μεγαλείο.
Καμία ταξική δύναμη δεν μπορεί να συνεχίζει όπως πριν. Η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος ενάντια στον αστικοποιημένο συνδικαλισμό αποτελεί επείγουσα αναγκαιότητα.
Ρόδος, 4 Απρίλη 2019
Επί τέλους…!
Αυτη είναι η αντίληψη μας για τον κρατικο/εργοδοτικο συνδικαλισμο, απο πάντα λαθραναγνωστη: Ταξικός συνδικαλισμός με κέντρο τα σωματεία κ τις δημοκρατικές τους συνελεύσεις κ περιεχόμενο που να συμβάλλει στην κοινωνική/ταξική χειραφετηση!
Για αυτό κ επιμένουμε στα προγραμματικα προεδρεία των σωματείων (κ όχι αναλογικά όπως θέλει το ΠΑΜΕ), για αυτό επιμένουμε συ να γίνεται η δημοκρατικα οργανωμένη συνελευση το κυρίαρχο κέντρο σε κάθε σωματείο. Για αυτό κ επιμένουμε οτι ο εργοδοτικος/κρατικος κ ο κομματικοκεντρικος συνδικαλισμος υπονομεύουν τον χειραφετητικο αγωνα της εργατικης τάξης!
Αν δεν απαλλαγείτε από το σύνδρομο των ίσων αποστάσεων και του εξισωτισμού (εργοδοτικός/κρατικός = κομματικοκεντρικός), τοποθετήσεις όπως η, έστω και λιγόλογη αλλά τουλάχιστον σαφής, σημερινή θα μοιάζουν σαν αγγαρεία χωρίς συνέχεια, “για να έχουμε κάτι να λέμε στους δικούς μας”, και θα σας καταδικάζουν στην μιζέρια του θεατή των εξελίξεων….
Να απαλλαγούμε από ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ που λέει ότι ο εργοδοτικός/κρατικός συνδικαλισμός, αλλά ΚΑΙ η κομματικοκεντρική αντίληψη για τον συνδικαλισμό, ΥΠΟΝΟΜΕΥΟΥΝ τον χειραφετητικό αγώνα της εργατικής τάξης; ΓΙΑΤΙ;
Ισα-ίσα, ΑΥΤΗ η αντίληψη είναι που και άμεσα αλλά πολύ περισσότερο στο μέλλον μπορεί να συμβάλλει στην ταξική και κοινωνική χειραφέτηση! Επίσης, ΟΛΑ τα προηγουμενα χρόνια και σήμερα, έχουμε δώσει και δίνουμε πολλές μάχες στο εργατικό κίνημα και αυτή η αντίληψη, δυναμώνει! Ποιός θεατής λοιπόν; Μην τρελαίνεσαι
Βρήκαμε τώρα την καραμέλα του δήθεν εξισωτισμού. Αντί να απαντήσουμε επί της ουσίας, “πετάμε τη μπάλα στην εξέδρα”… Αλλά αυτά έχει η μονομανία ενάντια σε οτιδήποτε βρίσκεται αριστερά του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ. Και αν οι τελευταίοι δεν απαλλαγούν από αυτού του είδους τα ανθρωποφαγικά σύνδρομα ενάντια σε ταξικούς συνδικαλιστές που …δεν ανήκουν στο μαντρί τους [γιατί περί αυτού πρόκειται], δυστυχώς τίποτα καλό δεν προμηνύεται για το λαό και το εργατικό κίνημα… Κρίμα!!!
Αριστερά του ΚΚΕ υπάρχει μόνο το διαστρικό κενό
Και στα κεφάλια κάποιων, απ’ ότι βλέπω, υπάρχει μόνο υπερδιαστημική κουταμάρα!
Πρόσεξε μην πέσεις μέσα στο κενό αυτό… και στραμπουλήξεις τίποτα…και είναι και διαστρικό…
Αυτά που λες, είναι άσχετα με το θέμα. Γίνεται μια δυναμική κίνηση να πετάξουμε έξω τους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ κι εσύ έχεις αρχίσει το τροπάρι του “κομματοκεντρικού συνδικαλισμού”.
Καθόλου άσχετα με το θέμα. Έχει απόλυτο δίκιο ο athman 66, δεκάρα δεν δίνετε για κοινές δράσεις με τις υπόλοιπες ταξικές δυνάμεις και κόντρα στους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και γενικότερα στο κίνημα. Αντί αυτού ότι δεν ελέγχεται από το ΠΑΜΕ χτυπιέται με όλους τους τρόπους, με λοιδορία, με συκοφαντίες, με αποκλεισμούς ταξικών συνδυασμών, για να μην μιλήσουμε για τις εκλογές στα κλαδικά συνδικάτα που ελέγχονται από το ΠΑΜΕ. Στο τέλος, Χίλια χρόνια να μην γίνει συνέδριο νόθων και εργοδοτικών αντιπροσώπων στη ΓΣΕΕ και όπου αλλού, όμως εδώ μέσα ούτε κουτόχορτο τρώμε ούτε πρόλογο.
Αριστερά του κκε ; ποιοί ; ..Διαπιστώνω μεγάλο μένος και κόμπλεξ ενάντια στο παμε και κκε αγαπητοί φίλοι και συναγωνιστές .Μήπως ήρθε ο καιρός να βγάλουμε το γράσο από τα μάτια μας και να δούμε κατάματα την αλήθεια ..Συστράτευση μέ παμε και ταξικά σωματεία και κει μέσα θα γίνει η ιδεολογική διαπάλη ..
Καλό θα ήταν αλλά κανείς δε θα το δεχτεί. Με αυτή την έννοια όλες οι αντισυστημικές δυνάμεις στο πανεπιστήμιο θα μπορούσαν να είναι στη ΠΚΣ.
Που θα μου πάει, θα καταλάβω και εγώ ποιες είναι οι ιστορικές μέρες, τι φοβερό γίνεται τέλος πάντων και κρίνονται άλλες πολιτικές ή πολιτικοσυνδικαλιστικές τάσεις από το πόσο ένθερμα θα το χαιρετίσουν. Το αν θα γίνει Συνέδριο της ΓΣΕΕ ? Το αν το ΠΑΜΕ έκρινε πως το 2019 θα χειριστεί αλλιώς αυτά που ακριβώς τα ίδια έγιναν και στο προηγούμενο συνέδριο ? Προφανώς και έχει δίκιο το ΠΑΜΕ σε αυτές τις αντιπαραθέσεις του με την συνδικαλιστική μαφία αλλά θα πάψουμε κάποτε να μιλάμε σαν πολιτικά στελέχη όταν μιλάμε για συνδικαλιστικό κίνημα ? Θα μιλήσουμε με την οπτική γωνία του εργαζόμενου, πόσο και αν τον αφορούν αυτά όλα ?
Το θέμα είναι να ξαναφτιάξουμε συνδικαλιστικό κίνημα, από τα κάτω προς τα πάνω. Το θέμα είναι να αμφισβητήσουμε το άγριο διευθυντικό δικαίωμα, τον κατακερματισμό, την απελπισία της ανεργίας και της μετανάστευσης, της επισφάλειας, την ξενοφοβία και τον σεξισμό που διασπούν την ενότητα των εργαζομένων.Όλη η συζήτηση δηλ είναι μια ιστορική περίοδο πίσω. Η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα δεν έχει κάποια άμεση επαφή με τον συνδικαλισμό, εργοδοτικό ή μη, δεν τον αγγίζει το θέμα. Δεν τον αγγίζει το αν θα υπάρχει και πως θα λέγεται γ βάθμιο συνδικάτο στον ιδιωτικό τομέα γιατί δεν έχει ούτε α βάθμιο και έτσι και δεν τον αγγίζει και τόσο αν θα γίνει Συνέδριο, νόθο ή τίμιο, του γ βάθμιου συνδικάτου που αγνοεί την ύπαρξη του. Ο εργοδοτικός κρατικός συνδικαλισμός βέβαια είναι ανάχωμα για την ανάσχεση της κατάστασης ενώ επιτάχυνε την διάλυση του συνδικαλιστικού κινήματος. Το δε ΠΑΜΕ είναι μια δύναμη με εκλεκτικές σχέσεις με τον κρατικό – εργοδοτικό συνδικαλισμό, τους μηχανισμούς του και κυρίως κάποιες από τις πρακτικές όπως του κομματισμού και της εργατικής αριστοκρατίας και κατά καιρούς και της κοινωνικής ειρήνης και σαφώς και σχέσεις με τις γνήσιες ταξικές αντιστάσεις. Όσο και αν στήνουν μια πετυχημένη και πιεστική πολιτική ρητορική περί διμέτωπου και ίσων αποστάσεων δεν πρέπει να τσιμπάμε γιατί δεν ήταν ποτέ ο άλλος πόλος στον εργοδοτικό κρατικό συνδικαλισμό.
Ε δεν ήρθε το 2019 για να μας πει το ΚΚΕ πως δεν πρέπει να υιοθετούμε το “τι Πλαστήρας τι Παπάγος” και εμείς να τσιμπήσουμε !!
Κώστας
Καλά, τα άλλα τα αφήνω ασχολίαστα, γιατί είναι αποκυήματα μιας ανεκδιήγητης εμπάθειας, αλλά εσύ, έχεις καταλάβει οτι το ΚΚΕ σου λέει ότι ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να υιοθετείς το “τι Παπάγος τι Πλαστήρας”?
Αν ποτέ το ΚΚΕ, στην εντελώς φανταστική περίπτωση, κάνει συνεργασία μαζί σας και μου ζητήσει και μένα να συνεργαστώ μαζί σας, σε επίπεδο βάσης, ……θα κόψω τις φλέβες μου…….!!!!
Μπορεί να έρθει αυτή η ώρα κάποτε, γιατί άμα περιμένεις από τους απολίτικους ζήτω που καήκαμε. Άρα καλομελέτα κι έρχεται!
Κώστα μου, η δική σου ανάλυση είναι ένα κλικ πίσω και θα σου εξηγήσω γιατί.
Για τον απλό λόγο ότι απειροελάχιστοι και από τους πολιτικοποιημένους ενδιαφέρονται για την επιβίωση του γ βάθμιου οργάνου. Όλοι ξέρουμε και κατανοούμε πως η συντριπτική πλειοψηφία δεν ενδιαφέρεται για το σωματείο.
Αυτό που αρνείσαι να λάβεις υπόψιν στην ανάλυση σου είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία θα παραμείνει αδιάφορη ό,τι κι αν κάνουμε εμείς σε κεντρικό πολιτικό ή συνδικαλιστικό επίπεδο.
Το ΠΑΜΕ το γνωρίζει και έτσι τινάζει το μαγαζί στον αέρα, κάνοντας το τέλος τουλάχιστον αξιομνημόνευτο για τους θεατές. Οι υπόλοιποι απλώς κοιτάμε τα βεγγαλικά και αναρωτιόμαστε ποιο θα είναι το μετά.