Με αφορμή το 4ο Συνέδριο του ΝΑΡ
Γιώτα Ιωαννίδου
Η είδηση που επιλέχθηκε από ορισμένους να δημοσιοποιηθεί από το 4ο Συνέδριο του ΝΑΡ είναι ότι κορυφώθηκε ένα είδος αντιδημοκρατικού κατήφορου αφού δεν δόθηκε η δυνατότητα να εισηγηθούν στο Σώμα στην αρχή της διαδικασίας, τη δική τους γνώμη τα έξι μέλη της Πολιτικής Επιτροπής που μειοψήφησαν, ως προς την κεντρική εισήγηση. Πράγματι το θέμα τέθηκε στο Συνέδριο –παρουσία εκατοντάδων αντιπροσώπων-. Το γραφείο της απερχόμενης Πολιτικής Επιτροπής πρότεινε να υιοθετηθεί από το σώμα η επιθυμία των συντρόφων. Όμως το Συνέδριο αποφάνθηκε με μεγάλη πλειοψηφία ότι δεν πρέπει να υπάρξει διαφορετική αντιμετώπιση των συντρόφων σε σχέση με αυτή προς τους υπολοίπους συνέδρους που είχαν διατυπώσει διαφορετική γνώμη στη διάρκεια του προσυνεδριακού διαλόγου και θα την εξέθεταν στο Σώμα στη διαδικασία των ομιλιών. Είναι δικαίωμα των συντρόφων να θεωρήσουν την απόφαση των Συνέδρων λανθασμένη αλλά προς τι τα περί αντιδημοκρατικής εκτροπής;
Η επιλογή της είδησης καθώς και ο τρόπος που προβάλλεται έχουν τη σημασία τους. Ωστόσο πριν τα σχολιάσω θα ήθελα να δηλώσω ότι ταλαντεύτηκα πολύ αν θα συμβάλει σε κάτι, αυτός ο δημόσιος σχολιασμός. Ποιον θα βοηθήσει;
Μήπως επιτείνεται ένα κλίμα «εδώ ο κόσμος καίγεται και η αριστερά ……..», αντιμετώπιση που εισπράττουμε συνήθως από το πιο πληττόμενο κομμάτι της κοινωνίας, τους εργαζόμενους της μισής ζωής, τους άνεργους και τους νέους, που οι αποφάσεις του Συνεδρίου θεωρούν ότι πρέπει να βάλουμε στο κέντρο της προσοχής μας;
Μήπως αυτή η συζήτηση δεν τους αφορά και επιτείνει ένα κλίμα εσωστρέφειας; Ή απλά μήπως «ακυρώνει» τους πιο πρωτοπόρους ανθρώπους αφού στρέφει εν μέσω πολύπλευρης κρίσης, την κουρασμένη δημιουργικότητά τους σε μια ανέξοδη αντιπαράθεση εντυπώσεων;
Σίγουρα μια συζήτηση περί εσωοργανωτικής δημοκρατίας με διασπορά μεμονωμένων ειδήσεων και βολικά συμπεράσματα δεν αφορά τους παραπάνω ανθρώπους. Ωστόσο ακόμη κι όταν ανοίγει έτσι οφείλουμε να την διεξάγουμε με το πιο σοβαρό τρόπο. Δηλαδή όχι με την εσωκομματική ματιά πρόσκαιρων συσχετισμών αλλά τη ματιά των αναγκών των ανθρώπων που προανέφερα. Είναι ανάγκη των αγωνιζόμενων ανθρώπων να συζητήσουν και να ανιχνεύσουν τους δρόμους της πιο ουσιαστικής δημοκρατίας των συλλογικοτήτων που συγκροτούν, αν στα σοβαρά –κι όχι στα ψέματα- το εννοούν πως με αυτές και την πάλη τους σκοπεύουν να αλλάξουν τον κόσμο. Ιδίως σήμερα που η κρίση δοκιμάζει όλες τις απαντήσεις κι όλες τις απόπειρες. Και περνώ στο σχολιασμό.
Ποια είναι λοιπόν η είδηση και πού πρέπει να αναζητηθεί η δημοκρατία;
Έχει αξία να αναφερθούμε ξανά στην είδηση, στο σύνολό της. Για να κρίνουμε την ισχύ της και το πρόβλημα που εντοπίζει. Και για έναν άλλο ακόμη λόγο. Δε βοηθά στην ουσιαστική συζήτηση η αποδοχή της συνήθειας της αστικής δημοσιογραφίας να προβάλλουμε εκείνο το κομμάτι της είδησης που νομιμοποιεί το συμπέρασμα που έχουμε προαποφασίσει.
Εξηγούμαι. Η προσυνεδριακή συζήτηση για το 4ο Συνέδριο του ΝΑΡ, ξεκίνησε το καλοκαίρι, μετά τη δημοσιοποίηση των Θέσεων. Τα μέλη της Πολιτικής Επιτροπής που δεν συμφώνησαν με τις Θέσεις που αυτή πρότεινε για συζήτηση στις οργανώσεις, διαμόρφωσαν και συνυπέγραψαν ένα κείμενο 21 μελών, που τυπώθηκε και τέθηκε υπόψη όλων των οργανώσεων του ΝΑΡ και της νΚΑ και δημοσιοποιήθηκε, όπως και άλλα κείμενα διαλόγου. Στους συντρόφους δόθηκαν τα δικαιώματα που δίνονται σε κάθε διαφωνούσα άποψη στο ΝΑΡ στο πλαίσιο της εσωοργανωτικής του δημοκρατίας. Δυνατότητα εισήγησής της σε κάθε οργάνωση και ξεχωριστής ψηφοφορίας, παρουσίασής της σε κάθε δημόσια εκδήλωση, μέσα από την εφημερίδα του ΠΡΙΝ και την ιστοσελίδα της οργάνωσης. Επιπλέον και τελικά. Αντιδημοκρατικές εκτροπές γίνονται συνήθως από όργανα και «ηγεσίες» που αποκρύβουν, υπονομεύουν ή δαιμονοποιούν απόψεις και προσπαθούν να ελέγξουν ψηφοφορίες κι όχι με εισηγήσεις υπέρ της προβολής τους σε Σώματα Συνεδρίων. Το απερχόμενο γραφείο της Πολιτικής Επιτροπής εισηγήθηκε στο Συνέδριο να δοθεί ο επιπλέον χρόνος παρουσίασης που ζητούσαν οι σύντροφοι, πρόταση την οποία το Σώμα καταψήφισε στην αρχή του Συνεδρίου όταν αποφάσισε δημοκρατικά για τη διαδικασία οργάνωσης της συζήτησής του.
Και εδώ έρχομαι στο δεύτερο και κατά τη γνώμη μου ουσιαστικότερο ζήτημα. Παρ’ όλα αυτά υπάρχει ζήτημα δημοκρατίας; Υπάρχει αλλά είναι αυτό που δεν γίνεται αντικείμενο συζήτησης. Τι είναι τελικά η δημοκρατία και πού πρέπει να αναζητηθεί και να καλλιεργηθεί σε μια συλλογικότητα αντικαπιταλιστικής, κομμουνιστικής προσδοκίας;
Η Δημοκρατία είναι σίγουρα η ελευθερία διατύπωσης της γνώμης με ό,τι αυτό προϋποθέτει και σημαίνει. Αλλά θα συμφωνήσουμε ότι η εργατική δημοκρατία απέχει πολύ από το να είναι μόνο αυτό. Η δημοκρατία υπάρχει όταν αφορά και τη συζήτηση και τη δράση που μπορεί να αλλάζει την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων. Και την άποψη, την πιο ελεύθερη διατύπωσή της και την πιο μαχητική υλοποίηση της απόφασης της συλλογικότητας. Όχι διακριτά αλλά σε αλληλεπίδραση και αλληλοτροφοδότηση. Ώστε το ένα να επηρεάζει και να επηρεάζεται από το άλλο. Ώστε και τα δύο να αλλάζουν και να μεταμορφώνονται σε εργαλεία και έμπνευση προσέγγισης των τακτικών στόχων και των στρατηγικών σκοπών.
Αντιδημοκρατική «εκτροπή», με τους όρους της εργατικής δημοκρατίας, είναι κατά τη γνώμη μου, όταν την επόμενη ημέρα μιας απόφασης αντί να ξεκινήσει η συζήτηση για τα μέτρα υλοποίησής της ξεκινά μια σκιαμαχία για το αν είναι σωστή. Και ενώ η πρώτη συζήτηση έγινε με τους πιο πλατιούς όρους και δυνατότητες συμμετοχής όλων, η δεύτερη συνήθως γίνεται εν κλειστώ για τις ομάδες που θεωρούν εαυτόν επαΐοντες κριτές. Και τότε ποια συζήτηση δημιουργική, σε ποιο έδαφος αλλαγής της πραγματικότητας μέσω της δράσης μας μπορεί να γίνει; Πού είναι το πεδίο που θα ενθαρρύνει τους συντρόφους και τις συντρόφισσές μας να φέρουν και να συζητήσουν την εμπειρία τους, τη σκέψη και τους φόβους τους, τους δρόμους που οι αποφάσεις περπατάνε αν δεν θέλουν να είναι νεκρό γράμμα; Και ποιο θα είναι το πεδίο ανατροπής της αν αυτή αποδειχθεί ανίκανη;
Η δημοκρατία δεν ισορροπεί ανάμεσα σε πλειοψηφίες και μειοψηφίες, που η κάθε μια έχει τα δικά της δικαιώματα και τα ασκεί όπως νομίζει στρατεύοντας οπαδούς και φίλους. Με μια τέτοια αντίληψη διχάζονται οι άνθρωποι, τρέφονται οι μικροϊδιοκτησίες και ακυρώνονται τα συλλογικά υποκείμενα. Η αξία των γόνιμων αντιπαραθέσεων υπάρχει όταν ισχυροποιούνται και βαθαίνουν οι ιδέες, αποκαλύπτονται καλύτερα οι σκοποί, ανανεώνονται οι δεσμοί των ανθρώπων που ξαναδοκιμάζονται μέσα στην ταξική πάλη. Με λίγα λόγια γιατί συγκροτούν το συλλογικό υποκείμενο που σκέφτεται, δρα και μεγαλουργεί στο πραγματικό πεδίο της αντιπαράθεσης και γι αυτό «πονάει και ψηλώνει».
Η εργατική δημοκρατία οφείλει να είναι μια διαδικασία που η ιδιότητα του ιδιώτη και του ατομικού, δίνει τη θέση της στο κοινωνικό και το συλλογικό και η ατομικότητα αναβαφτίζεται και δεν γίνεται καρικατούρα. Μα στα αλήθεια, πιστεύει κανείς πως μπορεί να νικήσει στην μικρότερη ταξική αντιπαράθεση, πως μπορεί να υπηρετηθεί το μεγαλείο της εργατικής χειραφέτησης και του κομμουνισμού με αντιλήψεις που ανάγουν το ατομικό σε πεμπτουσία της ελευθερίας και το συλλογικό σε βήμα υποταγής; Το «έχω διαφορετική άποψη άρα υπάρχω» είναι ο αποκρουστικός καθρέπτης της παλιάς αποτυχημένης αντίληψης του «υπάρχω γιατί έχω την άποψη του κόμματος». Το «εκλέγομαι για να στηρίξω την άποψή μου» είναι η άλλη όψη τού «εκλέγομαι για να κάνω ό,τι μου πει η ηγεσία του κόμματος ή η ομάδα μου». Το «δεν μπορώ να ασχοληθώ με ό,τι εσείς, γιατί καταπιέζεται η άποψή μου που είναι διαφορετική» είναι το σιαμαίο αδελφάκι της αντίληψης «δρουν μόνο αυτοί που δεν έχουν άποψη και κάνουν ό,τι τους λένε».
Η δημοκρατία στα μέτωπα και στις οργανώσεις της αντικαπιταλιστικής και κομμουνιστικής αριστεράς είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση, την οποία οφείλουμε να συζητήσουμε με εξίσου σοβαρό και ειλικρινή τρόπο. Όχι λόγω ιδεοληψίας αλλά λόγω ζωτικής ανάγκης. Έχει να κάνει με τη δυνατότητά μας να υπάρξουμε και να έχουμε αξία χρήσης στην ταξική πάλη. Το ΝΑΡ χρόνια προσπαθεί να την έχει στη θέση που της αξίζει γιατί η μήτρα που το γέννησε, του άφησε αυτό το αποτύπωμα αναζήτησης.
Δεν το κάνει πάντα με τον καλύτερο τρόπο αλλά είναι από τις λίγες οργανώσεις που παίρνει αποφάσεις, που τίθενται σε όλα του τα μέλη ακόμη κι όταν δεν υπάρχουν συνεδριακές διαδικασίες και με πλατιά διακίνηση όλων των απόψεων. Δεν είναι λίγοι αγωνιστές οι που του προσάπτουν ανεκτικότητα και υπερβολή και παρατηρούν σεμνά ότι μερικές φορές τα κείμενα διαφορετικών γνωμών είναι περισσότερα από τις εισηγήσεις ή ότι δημοκρατία χωρίς κοινά αποδεκτούς κανόνες δεν υπάρχει. Ή που αντιμετωπίζουν με καχυποψία την πρότασή του για νέο κομμουνιστικό φορέα όταν η δυνατότητα υλοποίησης μιας γραμμής που αποφασίζει δεν φαίνεται να δεσμεύει όλα του τα μέλη.
Με όλα τα παραπάνω κατά τη γνώμη μου πρέπει να αναμετρηθεί η συζήτησή μας για τη δημοκρατία. Με αυτά που συνήθως δεν «φωνάζουν» πολύ και δεν παίρνουν τόση δημοσιότητα. Αλλά απασχολούν, ταλανίζουν και αποκαρδιώνουν. Για να είναι μια συζήτηση αληθινή κι όχι στα ψέματα. Να είναι μια συζήτηση ειλικρινής κι όχι παρεμπιπτόντως για να δικαιολογήσουμε κάποια άποψη που δεν υιοθετήθηκε ή να δικαιώσουμε μια στάση.
Το 4ο Συνέδριο φιλοδόξησε να κάνει ένα βήμα σχετικά με όλα αυτά. Με τη συντροφική συζήτηση και δράση να το υπερασπίσουμε και να το διευρύνουμε. Γιατί η εποχή μας είναι πολύ σκληρή για να σεβαστεί βήματα που μένουν μετέωρα…
Γιώτα Ιωαννίδου, μέλος της επιτροπής προσυνεδριακού διαλόγου του 4ου Συνέδριου του ΝΑΡ για την κομμουνιστική απελευθέρωση και μέλος της απερχόμενης Πολιτικής Επιτροπής
ΤΡΙΑ-ΤΕΣΕΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΞΕΧΝΑΕΙ ΑΘΕΛΗΤΑ Ή ΗΘΕΛΗΜΕΝΑ Η ΓΙΩΤΑ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ
1. Σε αντίθεση με την κατάσταση εγκυμοσύνης στην οποία δεν υφίστανται διαβαθμίσεις –η γνωμάτευση «ολίγον έγκυος» μόνο ως ανέκδοτο ακούγεται–, η αντιδημοκρατική κατάσταση χαρακτηρίζεται από εκτροπές διαφορετικής βαρύτητας. Με άλλα λόγια, υπάρχουν διαφορετικών ειδών αντιδημοκρατικές εκτροπές, όλες όμως υπάγονται στην ίδια κατηγορία γένους: του αντιδημοκρατικού. Άλλο βάρος έχει, λόγου χάρη, η εκτροπή τής κατάπνιξης ή απόκρυψης της διαφορετικής και αντίθετης προς την ηγεσία άποψης και άλλο, ελαφρύτερο, η παρουσίασή της με διαφορετικούς (δηλαδή χειρότερους) όρους από αυτούς που ισχύουν για τις «επίσημες» απόψεις, δηλαδή τις απόψεις τής όποιας ηγεσίας.
2. Αυτού τού δεύτερου είδους –και της αντίστοιχης βαρύτητας– ήταν η αντιδημοκρατική εκτροπή που συντελέστηκε στο συνέδριο. Η απαγόρευση της ισότιμης παρουσίασης των απόψεων της μειοψηφίας, ζήτημα εντασσόμενο στο πεδίο των συμβολισμών, είχε το ουσιαστικό αντίκρισμα (ποιος δεν ξέρει ότι οι συμβολισμοί είναι το όχημα ουσιαστικών μηνυμάτων;) να εμφανιστεί η πλειοψηφούσα γραμμή πριμοδοτημένη εξ αρχής με μερικά επιπλέον points ορθότητας και κύρους σε σύγκριση με αυτήν τής μειοψηφίας.
3. Απορρίπτει η Ιωαννίδου με μόλις υποκρυπτόμενη αγανάκτηση την κριτική περί αντιδημοκρατικής εκτροπής επικαλούμενη το γεγονός ότι η απαγορευτική απόφαση πάρθηκε δημοκρατικά και δη κόντρα στην εισήγηση της απερχόμενης Πολιτικής Επιτροπής. Είναι δυνατόν να αγνοεί ότι αντιδημοκρατικές αποφάσεις μπορούν κάλλιστα να ληφθούν μέσω άψογων δημοκρατικών διαδικασιών; Τι άλλο από αυτό ήταν η περίπτωση της απαγόρευσης των τάσεων στο κόμμα τών μπολσεβίκων στο 10ο συνέδριό τους; Και αγνοεί το φαινόμενο η επισήμως και δημοσίως εκφερόμενη γραμμή να αναιρείται μέσω «υπόγειων» διαδρομών[*];
4. Η περί ης ο λόγος διαφωνία που διχάζει εδώ και πολύ καιρό τώρα το ΝΑΡ δεν είναι περί όνου σκιάς, ούτε, έστω, για κάποιο δευτερεύον ζήτημα. Στην ουσία της πρόκειται για πάλη δύο γραμμών με ριζικά διαφορετική στρατηγική αντίληψη που εκφράζεται κυρίως στο ζήτημα των συμμαχιών. Και στις διαπάλες γραμμών έτσι γίνεται συνήθως: όσοι συμμερίζονται τη γραμμή που ηττήθηκε, από την επόμενη ημέρα τής ήττας κιόλας, μελετούν τους τρόπους με τους οποίους θα αναστραφεί αυτή η πραγματικότητα υπέρ τών δικών τους απόψεων. Αυτό δεν μπορεί παρά να γίνεται «εν κλειστώ» μια και για την πλειοψηφία το θέμα θεωρείται λήξαν –φυσικά, σε τέτοιες περιπτώσεις, οι διάφορες πλειοψηφίες αυταπατώνται: η πάλη γραμμών για στρατηγικά ζητήματα δεν σταματά παρά μόνο με διάσπαση.
[*] Δεν διατυπώνω την άποψη ότι ακολουθήθηκαν σώνει και ντε τέτοιου τύπου διαδρομές. Ισχυρίζομαι απλώς ότι θα μπορούσαν άνετα να έχουν υιοθετηθεί. Επομένως η επίκληση από την Ιωαννίδου της δημοκρατικόφρονης εισήγησης τής πλειοψηφίας να παρουσιαστούν ισότιμα οι μειοψηφούσες απόψεις δεν μπορούν να παρθεί at face value.
Είσαι ολοφάνερα άσχετος με τον τρόπο που λειτουργεί το ΝΑΡ. Ποτέ δεν υπήρξε ούτε εκτροπή ούτε απαγόρευση. Μιλάς για απόψεις που τα κείμενά τους εκτυπώθηκαν, διανεμήθηκαν στα μέλη του ΝΑΡ και της νΚΑ, δόθηκαν στη δημοσιότητα στα πλαίσια του προσυνεδριακού διαλόγου και παρουσιάστηκαν σε διαδικασίες στις οργανώσεις του ΝΑΡ του νΚΑ, με ευθύνη της Πολιτικής Επιτροπής.
Επίσης επειδή το ΝΑΡ δεν ανήκει στην αστική πολιτική, όταν αποφασίζει κάτι, το δοκιμάζει στη ζωή πριν το αναθεωρήσει. Δεν ψηφίζουμε για καταγραφούν οι οπαδοί. Γι’ αυτό και δεν υπάρχουν πλειοψηφίες και μειοψηφίες με σινικά τείχη. Αν υπήρχε το χάσμα που ονειρεύεσαι, θα υπήρχε τότε -το λιγότερο- και μια εναλλακτική εισήγηση/πλατφόρμα για να μπει σε ψηφοφορία.
Δεν μπορείς να κρύψεις με τα παχιά λόγια που γράφεις ότι το ΝΑΡ ενοχλεί γιατί επιμένει στο δρόμο της αυτοτέλειας της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και της κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης
Το κακό να είμαι άσχετος με τον τρόπο που λειτουργεί το ΝΑΡ είναι ασυζητητί μικρότερο από το να είμαι άσχετος με την ελληνική γλώσσα. Για πες μου, εξυπνοπούλι μου, πού ακριβώς και με ποια λόγια μιλάω ή υπονοώ ότι υπήρξε απαγόρευση; Εκεί που λέω “Η απαγόρευση της ισότιμης παρουσίασης των απόψεων της μειοψηφίας, ζήτημα εντασσόμενο στο πεδίο των συμβολισμών, είχε το ουσιαστικό αντίκρισμα (ποιος δεν ξέρει ότι οι συμβολισμοί είναι το όχημα ουσιαστικών μηνυμάτων;) να εμφανιστεί η πλειοψηφούσα γραμμή πριμοδοτημένη εξ αρχής με μερικά επιπλέον points ορθότητας και κύρους σε σύγκριση με αυτήν τής μειοψηφίας.”; Μα δεν είναι ολοφάνερο ότι μιλάω για την παρουσίαση εισηγητικά; Δεν το ξεκαθαρίζω ότι το ζήτημα εντάσσεται “στο πεδίο τών συμβολισμών”, άρα δεν πρόκειται για απαγόρευση/παρεμπόδιση πληροφόρησης/ενημέρωσης/κυκλοφορίας ιδεών;
Καλή κι επανάστα, δεν λέω. Μήπως όμως να έκανες και μερικά εντατικά μαθήματα νέων ελληνικών; Σκέψου το ενδεχόμενο να έρθει η ώρα της, να πέσει το σύνθημα για το ξεκίνημά της κι εσύ να μην το πιάσεις γιατί θα σου φαίνεται σαν κινέζικα!
λέφτη, δεν το χεις παράτα το! Σου έχουν πει πολλοί και πολές εδω μέσα: Το μόνο πράγμα για το ποίο μπορεί να εγκληθεί το ΝΑΡ, είναι γιατί η πλειοψηφία των συνέδρων απέρριψε την πρόταση της ΠΕ για παρουσίαση των κειμένων συμβολής. Μόνο για αυτό. Για τίποτα άλλο! Ε, και αυτό όσο και να είναι ένα αρνητικό συμβάν (που είναι), είναι παράλληλα και ασήμαντο ως γεγονός/συμβάν, μπροστά στην όλη προσυνεδριακή, συνεδριακή και μετασυνεδριακή διαδικασία που ακολουθεί το ΝΑΡ.
Φίλε μου Ναρίτη,
Γιατί, εγώ ασχολήθηκα με κάτι άλλο; Πλάκα με κάνεις;
Αρνητικό συμβάν είναι ένας γενικός κάπως ευφημιστικός χαρακτηρισμός, μια κατηγορία γένους που λένε κι οι φιλόσοφοι. Για προσδιόρισέ μας τα ειδικά του χαρακτηριστικά, κατάταξέ κατά είδος μ’ άλλα λόγια. Ντρέπεσαι να πεις ότι το το είδος στο οποίο ανήκει η γενικούρα “αρνητικό συμβάν” είναι το αντιδημοκρατικό; Ντρέπονται οι κομμουνιστές και δη οι επαναστάτες;
Τα λέμε
Τι να σου πω λεφτη; Εχεις κολλήσει σε αυτό! Το έχουμε πει πολλές φορές ότι ήταναρνητικό και αντιδημοκρατικό. ΓΙΑΤΙ ακόμα κολλάς σε αυτό; Γιατί δεν βλέπεις ότι, το ΝΑΡ και η ΝΚΑ ως οργανώσεις έχουν διαδικασίες πολύ ανώτερες από της υπόλοιπης κομμουνιστικής Αριστεράς (ΚΚΕ κλπ) και της ΛΑΕ;
Φίλε Ναρίτη, μάλλον αντιστρέφεις την πραγματικότητα και αντί διαίρεσης κάνεις πολλαπλασιασμό. Εγώ απλώς σχολίασα την εισήγηση της συντρόφισσάς σου που είχε θέμα της την απαγόρευση της αντιεισήγησης. Αν έχει κολλήσει κάποιος είναι εκείνη, όχι εγώ.
Η συντρόφισσά σου άλλα λέει. Πιο συγκεκριμένα: αρνείται τον αντιδημοκρατικό χαρακτήρα τής απαγόρευσης με διάφορα επιχειρήματα αντιπερισπασμού (οι θέσεις τής μειοψηφίας προβλήθηκαν και συζητήθηκαν ανοιχτά, η απόφαση της απαγόρευσης πάρθηκε δημοκρατικά, και άλλα ηχηρά παρόμοια). Όπως έκανες κι εσύ στο σχόλιό σου το οποίο σχολίασα με τη σειρά μου. Τώρα λες άλλα, αφού στα βγάλαμε με το τσιγκέλι όμως…
Το τελευταίο πράγμα που με απασχολεί είναι να κάνω μία συνολική συγκριτική αποτίμηση για το ποιο κομμάτι τής Αριστεράς τις έχει μακρύτερες (τις διαδικασίες). Με απασχόλησε μόνο το συγκεκριμένο κρούσμα αντιδημοκρατισμού και μόνο αυτό.
ΥΓ Αλήθεια, αυτή η Ιωαννίδου μόνο να κάνει εισηγήσεις ξέρει; Δεν καταδέχεται να βγει από το επαναστατικό (λέμε τώρα) κάστρο της και να διαλεχθεί με το πόπολο; Έτσι περιμένει να το συσπειρώσει γύρω από το “νέο κομμουνιστικό φορέα τής σύγχρονης εποχής”. Πες της χαιρετίσματα να πάει να κολλήσει καμιά αφίσα…
Αγαπητή μου, ας μην το …τερματίσουμε… Πλέρια δημοκρατία και όλα τα δικαιώματα είχε η μειοψηφία στο συνέδριο του ΝΑΡ. Κατέθεσε ένα κείμενο-είχε δικαίωμα να κατεβάσει πλατφόρμα που θα μπει σε ψηφοφορία στις οργανώσεις, ΔΕΝ το έκανε. Το κείμενο τυπώθηκε-όπως και οι Θέσεις της ΠΕ για το Συνέδριο-και διακινήθηκε. Υπογράφοντες το κείμενο της μειοψηφίας το εισηγήθηκαν στις Οργανώσεις προσυνεδριακά-παρ΄ όλο που δεν τέθηκε από τους συντάκτες του σε ψηφοφορία, άρα δεν ήταν συνολικό κείμενο άλλων θέσεων τυπικά. Η μειοψηφία πήρε χρόνο στις δημόσιες εκδηλώσεις και συσκέψεις. Είχε δικαίωμα να καταθέσει άλλο σχέδιο απόφασης στο συνέδριο-ΔΕΝ το έκανε, αν το έκανε θα υπήρχε φυσικά και 2η εισήγηση. Παρ΄όλα αυτά η πλειοψηφία μοίρασε τη διαφωνία της μειοψηφίας επί της εισήγησης στο συνέδριο σε όλους τους συνέδρους και την ανάρτησε δημόσια στην ιστοσελίδα του ΝΑΡ. Τι άλλο πρέπει να κάνει η πλειοψηφία για να μην την πουν “αντιδημοκρατική”. Έλεος!!!
Μάλλον έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου.
Δεν είσαι ο πρώτος στην Αριστερά που φαντάζεται ότι είναι μέγας θεωρητικός και πιστεύει ότι όσοι δεν συμφωνούν μαζί του είναι αγράμματοι αγροίκοι.
Γράμματα γνωρίζουμε και εύκολα καταλαβαίνουμε ότι προσπαθείς με γελοίες σοφιστείες να απαξιώσεις το ΝΑΡ και όσα συζητάει.
Μερικά points στην αναπαλαίωση του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρείς να δώσεις. Στο επίπεδο των συμβολισμών πάντων.
Απλά δεν μας ενδιαφέρουν οι προτιμήσεις σου.
Φίλε μου,
Ποια βαριά θεωρία ανέπτυξα και έβγαλες το συμπέρασμα ότι φαντάζομαι πως είμαι “μέγας θεωρητικός”; Γιατί γράφεις ό,τι σού κατεβαίνει; Κι από πού κι ως πού κατέληξες να πιστεύεις ότι έχω “μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου”; Γιατί γράφεις ό,τι σού ‘ρχεται; Το να μπορεί να εκφράζεται κάποιος με κάποια επάρκεια και να καταλαβαίνει τι του λένε οι συνομιλητές του είναι λόγος να αναπτύξει μεγαλοϊδεατισμό για τον εαυτό του;
“Αγράμματος”; Έλα καημένε! Ο ένας λόγος να μην κατανοείς τι είπα είναι όντως η αγραμματοσύνη στην καθαρή της μορφή. Αλλά και η δευτεροπαθής αγραμματοσύνη, η πολιτική, συγκεκριμένα αυτή που οφείλεται στο γεγονός ότι διαβάζεις με ultra κόκκινες μαρμελάδες στα μάτια, το ίδιο αποτέλεσμα ακατανοησίας έχει!
“Αγροίκος”; Ε, όχι. Δεν σε αποκάλεσα ούτε καν υπαινικτικά “αγροίκο”. Είναι φως φανάρι ότι δεν είσαι Κουκουές. (Μη χαίρεσαι και πολύ: Κουκουές δεν είσαι, αλλά κουφιοκεφαλάκης στον ίδιο βαθμό –από άλλες αιτίες όμως– είσαι και παραείσαι!)
Μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου έχεις όταν οι άλλοι που δεν συμφωνούν με τα μπινελίκια σου και τις βερμπαλισμό σου, θεωρείς ότι πάσχουν από “δευτεροπαθής αγραμματοσύνη”, γιατί έχουν ultra κόκκινες μαρμελάδες στα μάτια και είναι κουφιοκεφαλάκηδες, όπως είναι για σένα όλοι οι ΚΚΕδες…
Έχεις σκεφτεί ότι είναι μάταιο να θες μας φωτίσεις βρίζοντας μας στα σχόλιά σου σε αυτό το σάιτ;
Κοίταξε, φίλε μου,
Οι καυστικές ειρωνείες, που τις απευθύνω επιλεκτικά σε όσους κρίνω ότι οι απόψεις που εκφράζουν συζητώντας μαζί μου τις αξίζουν, δεν περιγράφονται ως «μπινελίκια». Εγώ στο χωριό μου ξέρω ότι τα μπινελίκια σημαίνουν βρισίδι. Δεν έχω βρίσει κανέναν. ΟΚ;
Βερμπαλίζω, λες. Προσπαθώ να εκφράσω με πειστικό τρόπο τις απόψεις μου, λέω εγώ.
Τα περί «δευτεροπαθούς αγραμματοσύνης», «ultra κόκκινων μαρμελάδων», «κουφιοκεφαλάκηδων» και τα παρόμοια είναι εκφράσεις κριτικής προς τον αριστερισμό που κατοικοεδρεύει εδώ.
Δεν είμαι «διαφωτιστής». Ένας σαν όλους τους άλλους που έρχονται εδώ είμαι και προσπαθώ να πω τις απόψεις μου όσο καλύτερα μπορώ.
Σε κάποιο άλλο αριστερό κόμμα, όσοι διαφωνούν με την ομάδα γύρω του αρχηγού, απλα αποκλείονται από τις διαδικασίες συγκρότησης αυτό του κόμματος ….
Στην ιστοσελίδα του υπό διαμόρφωση αυτού κόμματος, έστελνες σχόλιο και δημοσιεύονταν μετά από 1 βδομάδα, ενω λίγο μετα το άρθρο στο οποίο σχολιαζες εξαφανιζονταν μαζί με τα σχολια !
Εκτός φυσικά αν σχολιαζες για να εκφράσεις την ….συμφωνία σου…
Σε μια μεταγενέστερη έκδοση, εξαφανίστηκε εντελώς η δυνατότητα σχολιασμού στα άρθρα…
Προφανώς ο Κα-λαετζής (από το ‘ολα καλα’) δεν εννοεί να μας πει αν το πρότυπο στο οποίο στηρίζει την κριτική του είναι η εν λόγω ιστοσελίδα. Η μήπως η κριτική του είναι υπερβατική του τύπου του πλατωνικού ιδεώδους;
Ο Κα-λαετζής, λοιπόν, σάς λέει ότι η τακτική σου θυμίζει το γνωστό παμπάλαιο ανέκδοτο “κι εσείς γιατί καταπιέζετε τους νέγρους;”.Το θέμα μας, έτσι όπως το έχει εισηγηθεί η Ιωαννίδου, είναι το φαινόμενο των τρένων που τηρούν τα δρομολόγιά τους κατά προσέγγιση (ημέρας). Αν έχεις να πεις κάτι επ’ αυτού, ευχαρίστως να σε ακούσω. Για άλαλακούλαλα δεν μου περισσεύει χρόνος.
Και εσύ λέφτη, ΑΝ έχεις να πεις κάτι σοβαρό πέρα από άλλακουλλαλαλαλα, πές το γιατί εδώ και καμιά 10αριά σχόλια σου έχει κολλήσει η βελονα.
…… γιαυτό κύριε Παυλόπουλε αναφορικά Της “Ομιλίας” Σας:
1. Κανένας Λεκτικός Προσδιορισμός (Μακεδονίας) στην Αποικιοκρατική Αποθήκη Ραδιενεργών Αποβλήτων (μαζί με το … Κόσοβο!!!!) Στο “Εκείνο” Συνοθήλευμα!
2. Το ΑΙΓΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΑΛΑΣΣΑ/ΛΙΜΝΗ!
3. Δεν Διαπραγματεύωομαστε καμμιά Ελληνική Επικράτεια π.χ. Θράκη!
και
4. …. Άλλοιώς η Καταστροφή Της Ελλάδας Του Ελληνισμού θα ΕΊΝΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΤΗΣ ΕΚΕΙΚΗΣ ΤΟΥ 22!!! ΑΥΤΟ ΣΑΣ ΤΟ ΕΓΓΥΟΩΜΑΣΤΕ! Διότι το “βγάζω Αίμα από την καρδιά μου και Σου βάζω υπογραφή” θα δούμε Ποιός θα Το Τραγουδά Στο Τέλος!!!! Καιρός Είναι να καθαρίσει ο Αττικός/Ελληνικός Ουρανός από τα Το Σκουρόμαυρο Χρώμα Του!
1ΥΓ. Θεωρούμε Απαράδεκτη την “Στάση” ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΦΑΣΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ/ΚΟΥΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ για το Θέμα Του Όρου “Μακεδονίας” που θέλουν να Επιβάλλουν οι Φονιάδες ΤΩΝ Λαών στον Μαχαλά με το Συνοθήλευμα Του!!! Όχι ότι μόνο οι Αποικιοκράτες Οικοιοποιούνται Ελληνικά Ονόματα ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΟΙΚΟΠΟΙΗΤΑΙ Τον Μαρξισμό/Λενινισμό για χάριν των …. Αποικιοκρατών!!! Εμείς Τοις Αναλύσεις Μας Τόσο Ταξικές όσο και Επιστημονικές της Κάναμε προ Χρόνου dt. Δεν θα μπούμε στο “Λάθος” να Τσιτάρουμε Τσιτάτα όπως είναι μόδα “Σήμερα” στο Γενικό Φάσμα Της Αριστεράς! Διότι ΑΥΤΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΌΤΙ ΑΚΟΜΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ Ο ΦΟΒΟΣ ΤΩΝ ΕΓΓΛΕΖΩΝ από τα Δεκεμβριανά μέχρι ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΒΑΘΙΑ ΡΙΖΩΜΕΝΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΑΣ ΣΤΑ ΚΟΚΑΛΑ ΣΑΣ! Και Έτσι Αφήνουμε Την Ανθελληνική ΕθνικοΚαταστροφική Ιδεολογία ΤΩΝ Ακροδεξιών/Ναζιστοφασιστών να ΚΑΠΗΛΕΥΟΥΝ ΤΩΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ!!! ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΔΣΕ ΔΕΙΞΑΝ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ!
2ΥΓ. …και όταν ο Θανάσης Κλάρας έκανε Επιθεώρηση Τμημάτων Του ΕΛΑΣ στην Μακεδονία οι Νεαροί Ελασίτες Του Τραγουδούσαν Το “Μακεδονία Ξακουστή..” και Αυτός Φούσκωνε Από Περηφάνια για Το Μέλλον/Νιάτα Της Ελλάδος!!! (Πούσε Θανάση ήθελα να σαντάμονα η γρουσουζιά να σπάσει…) Και “Αφήσαμε” και “ξεχάσαμε” πολλά Πατριωτικά Μας γεγονότα!!!
Ο “ΦΟΒΟΣ” ΤΩΝ ΕΓΓΛΕΖΩΝ γαρ….(!!!;;;).
3ΥΓ. ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ/ΚΟΥΜΟΥΝΙΣΤΕΣ/ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΔΕΝ ΣΥΖΗΤΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ (Τόσο Το Ιστορικό όσο και το Επιστημονικό και Εθνικό)! Όλα Τα Άλλα ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΣΟ ΣΤΗΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ/ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ όσο και Στο Ελληνικό Εθνος/Λαό! ΜΗΝ ΠΑΙΖΕΤΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΊΔΙ ΤΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΟΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ ΤΗΣ New Age!
ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ (Εντός κ. Εκτός)
Επειδή οι “Πληροφορίες” μας είναι Εθνικές Ελληνικές Αληθεινές Πραγματικές και δεν είναι Κυπατζήδικες ως Είθισται όλων των ΜουΜουΕ της Αποικιοκρατούμενης Χώρας … Αναφέρουμε:
1. Στην Ευρώπη η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ που έκανε εκδήλωση τόσο για το Πολυτεχνείο του 73 όσο και για ΤΑ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ στην πιο μεγάλη Κοινότητα των Ελλήνων στην Ευρώπη (ΜΝΧ) είτανε το … ΚΚΕ!
Καμμιά ΆΛΛΗ Πολιτική Οργάνωση δεν έβγαλε ούτε … Ανακοίνωση… τους … ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΜΕ διότι ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ … δεν χρηματοδοτούνται από την “Δημοκρατικο”-φασιστική ΕΕ!!! ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ Αυτοί η “Δημοκρατικο”-Φασιστική ΕΕ που Υπερασπίζεται η … “Πρώτη Φορά Αριστερά” χρηματοδοτούν κάθε τί Αντικουμουνιστικό Αντισοσιαλιστικό και με Bonus Αντισταλικικό! (Εξάλλου το είδαμε και ακούσαμε το Τί και Ποιούς … Ορίζουν Πολιτικά! Ο “Χαιδευτής” του Αλέξη Μας… χαρακτήρισε “Ακροδεξιό” τον … Χαμμένο! Και Αυτός… Τσιμουδιά! Τα “…Μονών Λαβέ” και τα Ασφαιρα ΨευτοΝταηλίκια τα μοιράζει σε Λάθος Διευθύνσεις! Ρέ Σύ φοβάσαι τον Γιούνκγερ;;; Μάλλον ΝΑΙ! Τα Αφεντικά όλοι οι Ψευτονταήδες τα Τρέμουν!!! Δες και Διάβασε ότι και ο Führer του “Χαιδευτή” το ίδιο έλεγε ενάντια από την Αριστερά έως και Ακροδεξία! Ο Führer Έφτιαξε και Καθιέρωσε το “Πολιτικό Κέντρο”!!!)
Ένα ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΣΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΟΥ ΌΣΟ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ! ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΥΣ ΞΑΝΑ!
2. Ευχαριστούμαι τον Πρόεδρο της ΝΔ και Επίτιμο Πρόεδρο της Τ.Ο. ΝΔ-Υμηττού τον Κυριάκο μας που έχει ως Αντιπρόεδρο τον … Αδωνι!! Διότι πως θα σπάγαμαι πλάκα;;; Η Αλήθεια όμως να λέγεται και την Απόλυτη Ευθύνη την έχει ο Αλέξης μας! Όταν βγαίνει ο Georgiades και καταγγέλλει τα Ξένα Νομοσχέδια της κυβέρνησης “Πρώτη Φορά Αριστερά” ως … Ακροδεξιά … ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ το Νευρασθενικό!
Αλέξη Ένα να ξέρεις όχι ότι δίνεις δικαιολογημένα “Πατήματα” στο Νευρασθενικό αλλά Νομιμοποιής ακόμη και τη Ναζιστοφασιστική Χ.Α.!
3. “Όταν Ξεκινήσεις κάτι πρέπει να ξέρεις και το Τέλος/Αποτέλεσμα Του αλλοιώς μην Το Ξεκινάς διότι καταλήγει σε Καταστροφή”! Ως παράδειγμα κύριε Νίκο πέρνουμε τον Κ. Μητσοτάκη! Έλεγε: Σε 10 χρόνια δεν θα μιλά κάνεις για αυτό το θέμα/όνομα των … Σκοπίων!!! ΕΔΩ Νίκο βλέπουμε τουλάχιστον 2 πράγματα: α) Αυτοί Ανέκαθεν “Είναι οι Ηγέτες” της Χώρας! Ρεμάλια των Ξένων! β) … σήμερα μιλάμε για την … “Ονομασία” του Αμερικάνικου Στημένου Συνοθήλευματους!!!
Απλά και Λακωνικά Νίκο: Κανένα Παράγωγο τόσο σε Απαρέμφατο Παρακείμενο Υπερσυντέλικο όσο και σε Τετελεσμένο Μέλλοντα του Ονόματος “Μακεδονία” σε κείνο τον … Τεκέ!!!
Δεν υπάρχει εδώ το … Mea Culpa!!!
Για να Το ξέρουμε ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΤΑ!!! ΌΤΑΝ ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΏΡΑ ΤΗΣ ΦΡΙΚΗΣ!!!!
ΑΥΤΑ … ΤΑ ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ!
Δε θέλω να αναφερθώ κ ούτε βέβαια να αναμειχτώ στο πρόβλημα κ τις διαφωνίες,που προέκυψαν στο συνέδριο του ΝΑΡ.Με απασχόλησε κάτι άλλο,συγκεκριμένα ο συσχετισμός της φράσης “δεν μπορώ να ασχοληθώ με ό,τι εσείς,γιατί καταπιέζεται η άποψή μου,που είναι διαφορετική” με την Εργατική Δημοκρατία.Εγώ συσχετίζω την παραπάνω φράση κ τη βρίσκω αντίθετη με το δημοκρατικό συγκεντρωτισμό.Ξεκαθαρίζω,ότι θεωρώ λάθος την αντίληψη του συγκεντρωτισμού -κ ευχαρίστως να αναλύσω τους λόγους- ωστόσο η κάθε οργάνωση μπορεί να έχει το καταστατικό κ τον κανονισμό που αυτή θέλει.Από την άλλη τον όρο Εργατική Δημοκρατία,που υπάρχει κ στο κείμενο των 6,εγώ τουλάχιστον δεν τον βλέπω ταυτισμένο με το συγκεντρωτισμό.Δηλ. για μένα Εργατική Δημοκρατία είναι η πολιτική – οικονομική συγκρότηση μιας κοινωνίας χωρίς καπιταλισμό,στη βάση της εργασίας,με κοινωνικοποιημένα τα μέσα παραγωγής κ με πλουραλισμό πολιτικών απόψεων κ οργανώσεων μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο.Από κει κ πέρα το δικαίωμα αποστασιοποίησης από απόψεις κ δράσεις,αντίθετες στις ατομικές πεποιθήσεις ανήκει στα θεμελιακά ανθρώπινα δικαιώματα.Σε κάθε περίπτωση ο συγκεντρωτισμός δεν μπορεί να επιβάλλεται καταναγκαστικα.Ούτε ταυτίζονται συγκεντρωτισμός κ σοσιαλισμός.
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Απλά είναι τα πράγματα: Εισήγηση-και αντιεισήγηση-σε ένα σώμα, κάνει κάποιος-όργανο ή ομάδα μελών-που εισηγήται κάτι για απόφαση στο συγκεκριμένο σώμα-συνέδριο-συνδιάσκεψη-συνέλευση. Οι 21 της μειοψηφίας δεν ήθελαν-με δική τους απόφαση-να βάλουν την πλατφόρμα τους στη διαδικασία ψηφοφορίας στις Οργφανώσεις Βάσης του ΝΑΡ και της νΚΑ πριον το συνέδριο-όπως τους καλούσε η πλειοψηφία. Δεν ήθελαν να καταθέσουν άλλο σχέδιο απόφασης στο συνέδριο-όπως τους καλούσε η πλειοψηφία. Άρα οι πλειοψηφία των συνέδρων αποφάσισε ότι με βάση τα παραπάνω δεν είχαν λόγο να κάνουν άλλη εισήγηση. Μπορούσαν-και το έκαναν-να κάνουν 20, 30 ομιλίες-ισότιμα με όλες τις απόψεις και τα άλλα μέλη, και να αναλύσουν τις διαφωνίες τους. Που είναι το αντιδημοκρατικό; Κατατέθηκαν δεκάδες άρθρα προσυνεδριακού διαλόγου πριν το συνέδριο. Από πότε και σε ποιά οργάνωση και σε ποιά διαδικασία, όποιος καταθέτει ένα κείμενο στον προσυνεδριακό διάλογο κάνει και άλλη εισήγηση στο συνέδριο; Πάτε καλά;
Tωρα που λύθηκε το θέμα του συνεδρίου, ας απαντήσει και ο φίλος :Λεφτg700 αν προτιμάει τις διαδικασίες του ΝΑΡ ή της Λαέ, τίμια όμως.!
Φίλε Σ.Τ.,
Μετά το φίλο που υπογράφει «μέλος τού ΝΑΡ» είσαι ο δεύτερος που μου ζητάς συγκριτική αξιολογική κρίση. Σε εκείνον απάντησα πως είναι το τελευταίο πράγμα που με ενδιαφέρει. Πράγματι: δεν σχολίασα για να υπονοήσω ότι στη ΛΑΕ είμαστε καλύτεροι, δεν υπάρχει υπόβαθρο αντιπαλότητας ως προς αυτό στο σχολιασμό μου. Εν πάση περιπτώσει, για να μη θεωρηθεί ότι υπεκφεύγω, κάτι που το θεωρώ σιχαμένη συνήθεια στους διαλόγους εντός τής Αριστεράς, θα πω σ’ εσένα την άποψή μου. Λοιπόν:
Κατ’ αρχήν, κι εδώ πιστεύω ότι θα συμφωνήσουμε, δεν υπάρχει κοινό πεδίο σύγκρισης μεταξύ ΝΑΡ και ΛΑΕ. Εσείς είστε μία(1) οργάνωση, ενώ η ΛΑΕ ένα μετωπικό σχήμα που αποτελείται από διάφορες οργανώσεις, πολιτικές ομάδες κ.λπ. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι εσείς είστε απαλλαγμένοι από το πρόβλημα, αναγκαστικό πρόβλημα σε μεγάλο βαθμό, της συνεννόησης διαφορετικών κορυφών, προκειμένου να βρεθεί μια κοινή συνισταμένη στα γρήγορα (στα γρήγορα επειδή αυτό απαιτεί η πολιτική συγκυρία που δεν μπορεί να περιμένει). Σύγκριση λοιπόν μεταξύ ΝΑΡ και ΛΑΕ δεν μπορεί να γίνει. Τι μπορεί να γίνει; Σύγκριση μεταξύ ομοειδών καταστάσεων. Πάμε λοιπόν: ΝΑΡ/Αριστερό Ρεύμα και ΝΑΡ/ΔΕΑ (μόνο γι’ αυτές τις δύο συνιστώσες τής ΛΑΕ έχω κάποια γνώση).
Η αίσθηση που έχω από συζητήσεις και πληροφόρηση στους διαδρόμους τού αριστερού κινήματος, αλλά και από την εδώ και κάμποσα χρόνια ανάγνωση του ΠΡΙΝ, είναι ότι εσείς σκοράρετε καλύτερα και από τη μία οργάνωση και από την άλλη στο ζήτημα της εσωκομματικής δημοκρατίας. Για διαφορετικούς λόγους ως προς την κάθε μία.
Το Αριστερό Ρεύμα λειτουργεί με μία κλειστή ηγετική ομάδα, οι αποφάσεις τής οποίας δεν συζητιούνται τις περισσότερες φορές. Επιπλέον και χειρότερα, ένα από τα κύρια καθήκοντα αυτής τής ηγετικής ομάδας είναι η ‘‘περιφρούρηση’’ και στήριξη του κύρους τού Λαφαζάνη, ενός ηττημένου, αποτυχημένου και ‘‘λίγου’’ κατά την άποψή μου στελέχους που προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κρατηθεί στη θέση τού επί κεφαλής, ενώ η αυλαία είναι έτοιμη να πέσει… Από αυτή την άποψη το ΑΡ μπορεί να χαρακτηριστεί αρχηγικό και εστία τών γνωστών παθογενειών που συνοδεύουν το φαινόμενο του αρχηγισμού.
Στη ΔΕΑ, πάλι, νομίζω ότι λειτουργούν με έναν παλιομοδίτικο και σκληρό, για να μην πω σιδερένιο, δημοκρατικό συγκεντρωτισμό, ο οποίος δεν επιτρέπει το παραμικρό κιχ έξω από την πόρτα τών γραφείων της. Μιλάμε για στρατιωτάκια.
Εσείς δεν έχετε καμία σχέση ούτε με τα προβλήματα του Αριστερού Ρεύματος, ούτε με το άκαμπτο πνεύμα που φυσάει στη ΔΕA. Κι αυτός για μένα είναι ο λόγος που κάνει εντελώς τελείως ακατανόητη και απογοητευτική την απαγόρευση στη μειοψηφία να εισηγηθεί τις απόψεις της στο συνέδριό σας.
Τώρα, περιμένω με τη σειρά μου κι εγώ από σένα να αξιολογήσεις (όχι συγκριτικά) το βαθμό πολιτικής τιμιότητας που εκτιμάς ότι πιάνω…
Τα λέμε
Αστο λέφτη, πάλι έχεις λάθος! Διότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως μετωπικό σχήμα, συγκριτικα με την ΛΑΕ έχει παρόλο που και αυτή είναι βαθιά γραφειοκρατική, έχει όμως πολύ καλ΄λυτερη εσωτερική δημοκρατία. Αλλά και σε επίπεδο κομμάτων: Συνέκρινε την εσωκομματική δημοκρατία στο ΝΑΡ, με οποιαδήποτε οργάνωση/συνιστώσα της ΛΑΕ! Πάμε λοιπόν! Απο που να αρχίσω; Από το αριστερό ρεύμα/πλατφόρμα; Από την ΑΡΑΝ; Την ΑΡΑΣ;
Συνέκρινε λέφτη, την ποιότητα της εσωκομματικής δημοκρατίας σε ΝΑΡ και ΝΚΑ, με κάθεμία από τις συνιστώσες της ΛΑΕ! Το ΝΑΡ και η ΝΚΑ, έχουν κατοχυρωμένο το δικαίωμα στην υπαρξη πλατφορμών και στο δικαίωμα λόγου κα ιέκφρασης τόσο στα συνέδρια, όσο και ανάμεσα από αυτά, στον υπόλοιπο καιρό!
Και παράλληλα, προσπαθώντας να οικοδομούν ως ΝΑΡ και ΝΚΑ, την δημοκρατική ενότητα δράσης, με όλα τα προβλήματα που έχουμε! Οι οργανώσεις/συνιστώσες της ΛΑΕ αν κρίνω απο το πως στο παρελθόν προσφατο και μη, διαχειρίστηκαν τα εσωτερικά τους, είναι τραγικά πίσω από το ΝΑΡ και τη ΝΚΑ. Λόγου χάρη, ΑΡΑΝ/ΑΡΑΣ και ΑΡΙΣ (στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ αυτή), πλακώνονται κάθε τριες και λίγο! Λές και ποτέ δεν υπήρξαν σε μια ενιαία (!!!!) οργάνωση! Αυτά τα γράφω, όχι για να γίνουμε κοκοράκια, αλλά για να πούμε την αλήθεια! Πως εσωκομματική διαφωνία ΔΕΝ σημαίνει ανθρωποφαγία, όπως έχει δυστυχώς ως κουλτούρα εδώ και πολλές δεκαετίες κυριαρχήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό!
Ναι, λέφτ, ήταν αρνητικο, ήταν αντιδημοκρατικό λάθος η αποφαση του σώματος να μην αφήσει το κείμενο των 21, να παρουσιαστεί μετά την ανάγνωση της εισήγησης των θέσεων. Και όχι μόνο των 21, αλλά και τυχόν άλλων κειμένων που θα ήθελαν να παρουσιαστούν ως συμβολές και αυτά στο 4ο Συνέδριο.
Δεν ακυρωνει βεβαια καθόλου την μέχρι τώρα κατακτημένη ποιότητα της εσωκομματικής συζήτησδης σε ΝΑΡ και ΝΚΑ, δημιουργεί όμως περιττές πικρίες. Αυτά τα γράφω τόσο για να γίνουμε καλύτεροι ως ΝΑΡ και ΝΚΑ, όσο και για να πάρουν το μηνυμα και οι υπόλοιπες οργανώσεις/κόμματα της κομμουνιστικής Αριστεράς αλλά και της ΛΑΕ: Η εσωκομματική λειτουργία, καθρεφτίζει τον κόσμο που θέλουμε: Σκατά και αντιδημοκρατική (παραγοντίστικη, γραφειοκρατική, διαδρομίστικη) εσωτερική λειτουργία; Σκατά νέο κόσμο θέλουμε! Καλύ και δημοκρατική μαζί και αποτελεσματική εσωτερική λειτουργία; ενανν τέτοιο κόμσο αυριανό, θέλουμε!