Ανταπόκριση Αποστόλης Ντόμαλης
Οι πρωτομαγιάτικες εκδηλώσεις στην Λάρισα είχαν αντιιμπεριαλιστικά και αντιπολεμικά χαρακτηριστικά φέτος με συμμετοχή πάνω από 1000 άτομα σύνολο, χαμηλή αλλά μεγαλύτερη από πέρυσι, σε μια παντελώς άδεια πόλη.
Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν με συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία όπου κάλεσαν το Εργατικό κέντρο Λάρισας, δυνάμεις του ΠΑΜΕ, σωματεία αλλά και οι δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς με κοινή προκήρυξη-κάλεσμα που πάρθηκε με πρωτοβουλία από τις Εργατικές κινήσεις – Παρεμβάσεις (Δημοσίου και Ιδιωτικού), την Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών (Σωμ. Μισθωτών Τεχνικών), την ΛΑΝΤΖΑ Λάρισας (Επισιτισμός – Τουρισμός), το σχήμα ΙΟΣ – ΕΑΑΚ (του φοιτητικού συλλόγου Βιοχημείας).
Παρουσία είχαν επίσης ενώσεις γυναικών, συνταξιούχων, αγροτικά μπλόκ και σωματεία του ιδιωτικού και δημοσίου τομέα.
Η ΕΛΜΕ είχε ξεχωριστό μπλοκ πίσω από τις δυνάμεις του ΕΚΛ και του ΠΑΜΕ.
Μετά την ΕΛΜΕ παρουσία στην κεντρική συγκέντρωση ως την στρατιά είχαν με πανό οι εργατικές παρεμβάσεις, η Λάντζα, η ΑΝΤΑΡΣYA, ενώ ακολούθησε πανό από την ΛΑΕ, και τέλος το ΚΚΕ μλ.
Η συγκέντρωση της ΑΔΕΔΥ με ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ -ΣΥΡΙΖΑ μαζί με μια αντιπροσωπεία της δημαρχίας Λάρισας που μαζεύτηκαν στην πλατεία Νομαρχίας είχε περίπου 20 άτομα!
Μετά από σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε βγήκε κοινή προκήρυξη-κάλεσμα εργατικών σχημάτων -παρεμβάσεων για την πρωτομαγιά. Το κάλεσμα αναφέρει:
ΓΙΑ ΜΙΑ ΤΑΞΙΚΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ
Η φετινή Εργατική Πρωτομαγιά βρίσκει τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τη νεολαία σε δεινή κατάσταση. Τα επιχειρήματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για έξοδο από τα μνημόνια, ηχούν ειρωνικά στα αυτιά μας. Επιβάλλουν ευρω-μνημόνιο διαρκείας και μια «κανονικότητα» που θα στηρίζεται στην ανάπτυξη των κερδών μέσω αιματηρών περικοπών, καπιταλιστικής βαρβαρότητας και αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων χωρίς τέλος.
Το μέλλον που μας ετοιμάζουν είναι σαν το παρόν που ζούμε: ανεργία – ιδίως για τη νέα γενιά, μισθοί και συντάξεις πείνας, ελαστικά ωράρια, μερική απασχόληση, μαύρη εργασία, απληρωσιά, εργοδοτική αυθαιρεσία και απολύσεις. Οι ιδιωτικοποιήσεις (όπως το ξεπούλημα της ΔΕΗ στο ιδιωτικό κεφάλαιο, με τα έσοδα να πηγαίνουν στην ενίσχυση των τραπεζών), οι περικοπές και το πάγωμα των προσλήψεων σε παιδεία, υγεία και κοινωνικές υπηρεσίες, το ξεπούλημα των λαϊκών κατοικιών (μέσω ηλεκτρονικών πλειστηριασμών), η υπερφορολόγηση των εργαζομένων και των μικρομεσαίων, η κρατική καταστολή και η ποινικοποίηση των κοινωνικών αντιστάσεων, η περιστολή του δικαιώματος στην απεργία των πρωτοβάθμιων σωματείων, συμπληρώνουν το παζλ.
Η κλιμάκωση των προκλήσεων μεταξύ τουρκικής και ελληνικής κυβέρνησης κάνει τον πόλεμο ορατό ενδεχόμενο, τις συνέπειες του οποίου θα κληθούν να πληρώσουν οι δυο λαοί που ζουν στις δύο πλευρές του Αιγαίου. Η όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών ΗΠΑ/ΝΑΤΟ – Ρωσίας φουντώνει τον πόλεμο στη Συρία, δημιουργεί νέα καραβάνια προσφύγων. Γεννά νέους εξοπλισμούς και ένταση της πολεμικής προετοιμασίας και του εθνικισμού. Ήδη η 110 Π.Μ. στην πόλη μας μετατρέπεται σε αμερικάνικη βάση, από την οποία θα απογειώνονται τα μη επανδρωμένα αεροπλάνα τους. Μαζί με το Νατοϊκό στρατηγείο ετοιμάζονται για τις σύγχρονες σταυροφορίες του Κεφαλαίου στους γειτονικούς λαούς.
Η ξενοφοβική πολιτική της κυβέρνησης, των καθεστωτικών κομμάτων και της Ε.Ε., στρώνει το δρόμο στο φασισμό, σε ό,τι πιο απάνθρωπο και απεχθές έχει υπάρξει στη σύγχρονη ιστορία. Το αποτέλεσμα της το ζήσαμε, με το πρωτοφανές πογκρόμ κατά των προσφύγων – μεταναστών που οργανώθηκε από ακροδεξιές και φασιστικές ομάδες πριν λίγες μέρες στην Λέσβο.
Απέναντι σε όλα αυτά η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, αρκετές ομοσπονδίες, όχι μόνο δεν αντιδρούν, αλλά μεθοδεύουν «εθνικές ημέρες δράσης», μαζί με το κεφάλαιο και τους εργοδοτικούς φορείς για να στηρίξουν την πολιτική της κυβέρνησης και της Ε.Ε. Για να έχουμε νίκες στον ταξικό πόλεμο που ζούμε χρειαζόμαστε ένα ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα, με δημοκρατία των συνελεύσεων, με συντονισμούς σωματείων – επιτροπών αγώνα – εργατικών συσπειρώσεων, χωρίς κομματικές περιχαρακώσεις. Να ξαναβγεί μπροστά το μαχόμενο ταξικό εργατικό κίνημα.
Για να πάρουμε από τον πλούτο του κεφαλαίου που εμείς παράγουμε, για ριζικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις και νέες συλλογικές συμβάσεις. Για απαγόρευση των απολύσεων και της ελαστικής εργασίας, σταθερή δουλειά για όλους με πλήρη κοινωνική ασφάλιση και δικαιώματα, επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους, ίσο με το βασικό μισθό.
Για δημοκρατία στα σωματεία, κατάργηση των αντεργατικών νόμων, ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία, την ποινικοποίηση των αγώνων, και την κρατική καταστολή. Για κοινό αγώνα ντόπιων – μεταναστών, ενάντια στο φασισμό και τον εθνικισμό.
Για ισχυρό ΟΧΙ στον πόλεμο, που ετοιμάζουν. Δεν θα θυσιαστούμε για τα σχέδια των ιμπεριαλιστών, τα κέρδη των πολυεθνικών και τις ΑΟΖ της Μεσογείου. Να κλείσουν οι Βάσεις του πολέμου, να σταματήσουν οι πολεμικοί εξοπλισμοί, να φύγει η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ.
Για για την ανατροπή των βάρβαρων πολιτικών της κυβέρνησης, της Ε.Ε. και του κεφαλαίου. Να ανοίξει ο δρόμος για μια κοινωνία ελευθερίας – δικαιοσύνης – αδελφοσύνης, με την εξουσία στα χέρια των εργαζομένων.
Καλούμε στην απεργιακή συγκέντρωση την 1η Μάη στην Κ. Πλατεία στις 10 π.μ.
Εργατικές κινήσεις – Παρεμβάσεις (Δημοσίου και Ιδιωτικού)
Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών (Σωμ. Μισθωτών Τεχνικών)
ΛΑΝΤΖΑ Λάρισας (Επισιτισμός – Τουρισμός)
ΙΟΣ – ΕΑΑΚ (σχήμα του φοιτητικού συλλόγου Βιοχημείας)
