Ανακοίνωση καταγγελία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλει τον αποκλεισμό και την απαγόρευση από διμοιρίες των ΜΑΤ της παράστασης διαμαρτυρίας που οργάνωσαν φορείς και συλλογικότητες ενάντια στην εξοντωτική έκδοση του αγωνιστή Τουργκούτ Καγιά στην Τουρκία.
Αφού ο Άρειος Πάγος πήρε την απαράδεκτη αυτή απόφαση, ο Υπουργός Δικαιοσύνης αρνείται να δώσει πολιτικό άσυλο βάφοντας τα χέρια του με αίμα.
Απαγορεύουν ακόμη και τη διαμαρτυρία!
Καταγγέλλουμε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Καταγγέλουμε τον Υπουργό Δικαιοσύνης Σταύρο Κοντονή.
Ο αντιδραστικός ανταγωνισμός των αρχουσών τάξεων σε Ελλάδα και Τουρκία φέρνει πιο κοντά τον πόλεμο, καλλιεργεί το διχασμό των λαών με το δηλητήριο του εθνικισμού. Οι εργάτες και οι λαοί σε Ελλάδα και Τουρκία είναι τα θύματα αυτού του ανταγωνισμού. Κανένας αγωνιστής της ειρήνης και της δημοκρατίας στη φυλακή.
Όχι στην έκδοση του Τουργκούτ Καγιά.
Να ελευθερωθεί άμεσα!
12/7/18
Αθήνα
Όσο ο καιρός περνά και ο σύριζα μακροημερευει στην κυβέρνηση, τόσο θα εξαφανίζονται οι διαφορες του με τη ν.δ. Νομος της κυβερνητικής διαχείρισης του καπιταλισμού σε συνθήκες κρίσης!
Τα εργασιακά κάτεργα στα τουριστικά νησιά, ο τοξικος θάνατος στην Χαλκιδική, η λευκιμμη, η μεγάλη δομική ανεργία, οι εξορύξεις σε ήπειρο και ν.α. Μεσόγειο που θα καταστρεψουν το περιβάλλον, οι ανεμογεννήτριες στα βουνά της χώρας (και οσονουπω στα παρθένα αγραφα αν δεν τις μπλοκαρουν οι κάτοικοι) που επίσης διαλύουν την φύση, ο τρομονομος κλπ, αυτός είναι ο ελληνικό καπιταλισμός.. Και αυτη είναι η κυβερνητική διαχείριση του, είτε αριστερή, είτε φιλελε, είτε εθνικιστική, είτε δεξιά. Άλλη κυβερνητικη διαχειριση του καπιταλισμού σημερα και αυριο, δεν μπορεί να υπάρξει.
Ο λαός και η εργατική τάξη ντόπια και μεταναστών ως κομμάτι του λαού, εχουν τον λόγο πια. Ή θα συνεχίσουν να υποτασσονται λόγω ατομισμου, απογοήτευσης, εθνικισμού και άλλων καπιταλιστικών αντιλήψεων, ή θα ενισχυθεί η τάση χειραφέτησης μέσα στον λαό. Αυτό το δεύτερο θα πρεπει να είναι, ο υπέρτατος στόχος αριστερών, αναρχικών και κομμουνιστών μ.
Ο αντιδραστικός ανταγωνισμός των αρχουσών τάξεων σε Ελλάδα και Τουρκία φέρνει πιο κοντά τον πόλεμο, καλλιεργεί το διχασμό των λαών με το δηλητήριο του εθνικισμού.
~~~~~~~~~~
Κακό πράγμα το copy paste στις πολιτικές ανακοινώσεις, ρε σύντροφοι! Στην προκείμενη περίπτωση δεν υπάρχει κανένας «αντιδραστικός ανταγωνισμός τών αρχουσών τάξεων σε Ελλάδα και Τουρκία» που να «φέρνει πιο κοντά τον πόλεμο» και να «καλλιεργεί το διχασμό τών λαών με το δηλητήριο του εθνικισμού». Διότι είναι φως φανάρι (εκτός κι αν κάποιος είναι πολιτικά τυφλός!) ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν «αστικό διεθνισμό» που σχεδόν συναγωνίζεται τον προλεταριακό τών Διεθνών Ταξιαρχιών! Να τα προσέχουμε αυτά…
Δεν είναι “copy paste”, είναι πολιτική εκτίμηση, απόλυτα ρεαλιστική. Δεν μπορεί να βλέπει ξεχωριστά κανείς το ένα ή το άλλο περιστατικό, έξω από το συνολικό πλαίσιο που τελικά καθορίζει τις επιλογές. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ για ανταγωνισμό αρχουσών τάξεων και όχι γενικά για ανταγωνισμό ή κάτι παρόμοιο. Ο ανταγωνισμός οδηγεί σε αυτή την υποκριτική στάση και την “αξιοποίηση” των αγωνιστών για άσκηση πίεσης, αφού δεν υπάρχουν κανενός είδους δημοκρατικές αρχές στη στάση της κυβέρνησης.
Φίλε Κ.Σ.,
Έχεις την καλοσύνη να ξαναδείς το σχόλιό σου; Δεν καταλαβαίνω Χριστό! Κατ’ αρχήν, η δεύτερη πρόταση (“Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ για ανταγωνισμό αρχουσών τάξεων και όχι γενικά για ανταγωνισμό ή κάτι παρόμοιο.”) είναι ανολοκλήρωτη και ξεκάρφωτη. Κι έπειτα, σε τι συνίσταται η “υποκριτική στάση” τής κυβέρνησης; Η κυβέρνηση υποκριτικά παραδίδει τον σύντροφο στον Ερντογάν; Είναι δηλαδή δικιά μας στην πραγματικότητα, προλεταριακή, και απλώς το παίζει αστικοδιεθνιστικιά; Κι άλλο έπειτα: τι είδους πίεση ασκεί η κυβέρνηση με την παράδοση του Καγιά, ποιους πιέζει και προς ποια κατεύθυνση;
Όπως καταλαβαίνεις, δεν βγαίνει άκρη. Το rewriting είναι απαραίτητο.
Τα λέμε
Μια χαρά κατάλαβες και μάλλον διαφωνείς. Απλά νομίζεις -κακώς- ότι κάνεις την άποψή σου πιο πειστική, αν γράφεις ότι όσοι διαφωνούν μαζί σου δεν ξέρουν ή δεν μπορούν να γράφουν, να διαβάζουν κλπ. Δεν είναι πιο έξυπνες οι απόψεις σου, απλά είναι πιο δεξιές.
Κοίτα, φίλε μου Κ.Σ. Έγραψες ένα σχόλιο διαφωνίας επί τής διαφωνίας μου. Κι εγώ, έχοντας όλη την καλή διάθεση να συζητήσω μαζί σου τις διαφωνίες μας, σου ζήτησα με ευγενικό νομίζω τρόπο («Έχεις την καλοσύνη να ξαναδείς το σχόλιό σου;») να αποσαφηνίσεις κάποια πράγματα από όσα έγραψες, λέγοντας ότι δεν τα κατάλαβα και καταθέτοντας και τα σχετικά πειστήρια. Κι εσύ μού απαντάς όπως μού απαντάς, ισχυριζόμενος ότι υποκρίνομαι κι ότι απάντησα έτσι γιατί ήθελα να σε εκθέσω πως δεν ξέρεις να γράφεις και να βγω έτσι εγώ ο σοφός! Ε, καλά τώρα! Δεν θα χάσω κι άλλο χρόνο από τη ζωή μου προσπαθώντας να σε κάνω να ανοίξεις το στοματάκι σου. Ένα μόνο:
Ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος είσαι (και δεν εννοώ μόνο από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ) που κάνεις παρέμβαση μόνο και μόνο για να την πεις σε κάποιον που δεν είναι από τους «δικούς σου», από αυτούς δηλαδή που συχνάζουν στο ίδιο μαγαζάκι μ’ εσένα, και που όταν αυτός ο κάποιος σταθεί για να συζητήσετε, κοιτάς το ρολογάκι σου και βλέπεις ότι είναι ώρα να φύγεις γιατί «σε περιμένουν στο σπίτι». Και να σου πω και το άλλο; Πλειοψηφία είσαστε! Κερδάτε! Γι’ αυτό και η Αριστερά ‘‘θριαμβεύει’’!
Καταρχήν ούτε καλή διάθεση έχεις ούτε προσπαθείς να συζητήσεις. Αν μελετήσεις το σύνολο των σχολίων σου, σχεδόν σε κάθε κείμενο στην Παντιέρα, ειδικά εκείνα που είναι ή νομίζεις ότι είναι με τη γραμμή του ΝΑΡ, θα δεις ότι απαξιώνεις τις απόψεις και τους συντάκτες ως αδιάβαστους, ηλίθιους και με σκοπιμότητες. Ότι και γράφεται, περίπου τα ίδια συμπεράσματα βγάζεις.
Δυστυχώς, Κ.Σ. έχεις δίκιο. Αυτή η απαξίωση καλό είναι να σταματήσει ένθεν κακείθεν.
ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΣΧΟΛΙΟΥ
Μπα; Τι μας λες, φίλε μου Κ.Σ.; «Ούτε καλή διάθεση ούτε έχω προσπαθώ να συζητήσω»; Μα και μόνο αυτός ο διάλογος (απόπειρα διαλόγου, πες καλύτερα) σε διαψεύδει. Θα μπορούσα να μη σταθώ στο σχόλιό σου, να το αφήσω να περάσει στο ντούκου. Γιατί δεν το έκανα;
Βέβαια, δεν ξέρω και τι ακριβώς έχεις στο μυαλό σου όταν γράφεις ότι «δεν έχω καλή διάθεση». Γιατί επαναλαμβάνεις τη φράση μου για να την ακυρώσεις, αλλά δεν τη βάζεις ολόκληρη. Εγώ έγραψα ότι είχα «όλη την καλή διάθεση να συζητήσω μαζί σου τις διαφωνίες μας». Δηλαδή να συζητήσω αντιπαραθετικά. Αν εσύ νομίζεις ότι καλή διάθεση σε μια συζήτηση σημαίνει προσχώρηση στις απόψεις τού άλλου, κάτι δεν πάει καλά. Και δεν είμαι εγώ αυτός που πρέπει να ψαχτεί…
Εν κατακλείδι: Το αν έχω ή δεν έχω τη διάθεση να συζητήσω τις διαφωνίες μου το αποδεικνύουν τα σχόλια με τις χιλιάδες λέξεις που έγραψα, συνομιλώντας με τους ελάχιστους ανθρώπους που είχαν κι εκείνοι την πρόθεση να συζητήσουν στα σοβαρά τις διαφωνίες τους μαζί μου. Όσοι συχνάζετε εδώ από θέσεις συμπολίτευσης δεν θα γράψετε τόσες λέξεις ούτε μέχρι το …2060 που θα βγούμε από τα Μνημόνια!
Οι χιλιάδες λέξεις που αραδιάζεις στα σχόλια στα κείμενα της Παντιέρας είναι απαξιωτικά σχόλια που δεν έχουν σχέση με διάλογο. Αν ξαναδιαβάσεις προσεκτικά τι γράφεις αυτό που χρεώνεις συστηματικά στο ΝΑΡ είναι ότι επί της ουσίας δεν έχει άποψη. Απλά πετάει ατεκμηρίωτα συνθήματα που εξυπηρετούν τους σκοτεινούς σκοπούς του, που σίγουρα δεν είναι το δυνάμωμα του λαϊκού και εργατικού κινήματος.
Και με τη σεμνότητα που σε διακρίνει, θεωρείς ότι μόνο εσύ έχεις άποψη στην Αριστερά.
Φίλε μου Κ.Σ.,
75 λεξούλες έγραψες όλες κι όλες, πώς διάολο τα κατάφερες πάλι κι οι περισσότερες (κατά συντριπτική πλειοψηφία) να είναι άκυρες, ένας Θεός ξέρει! Θα βάλω τα πράγματα στη θέση τους. Αύριο, όμως. Τώρα λέω να την κάνω για καμιά μπύρα…
Ρε φίλε, Κ.Σ., δεν βαρέθηκες να πιπιλάς αυτή την καραμέλα τής απαξίωσης; Τι σημαίνει «απαξίωση», ξέρεις; Αφαίρεση αξίας, αυτό δεν σημαίνει; Αυτό. Ε, λοιπόν, από τη στιγμή που εγώ δεν βλέπω τα πολιτικά πράγματα όπως τα βλέπει μέσα από τον επικαθορισμό τού ΝΑΡ που αποτελεί την κυρίαρχη δύναμή της η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και από τη στιγμή που αντιπαρατίθεμαι με την οπτική σας, στο βαθμό που αυτή μου η αντιπαράθεση είναι αποτελεσματική, τόσο και αφαιρώ αξία από το δικό σας πολιτικό σκεπτικό και βάρος και άλλο τόσο αξιώνω τις δικές μου απόψεις –δηλαδή προσθέτω αξία σ’ αυτές. Τι δεν καταλαβαίνεις και ποιο είναι το πρόβλημά σου; Σε κάθε πολιτική αντιπαράθεση αυτό συμβαίνει. Το κάθε μέρος επιχειρηματολογεί με στόχο να αξιώσει τις δικές του απόψεις και, αντίστοιχα, να απαξιώσει αυτές τού άλλου μέρους. Σταμάτα λοιπόν τις κλάψες και προσπάθησε να αξιώσεις τις δικές σας απόψεις, επιχειρηματολογώντας όσο μπορείς καλύτερα και πιο πειστικά, εναντίον τών δικών μου απόψεων, δηλαδή απαξιώνοντάς τις! Απλά είναι τα πράγματα. Διαπάλη ιδεών κι ο καλύτερος ας κερδίσει!
Φυσικά και έχει άποψη το ΝΑΡ, τι είναι αυτά που γράφεις; Απλώς, κατά τη γνώμη μου, η άποψή του, δηλαδή η πολιτική φιλοσοφία του, ο τρόπος που κάνει πολιτική, η στρατηγική του στόχευση και όλα τα σχετικά, είναι εντελώς τελείως λάθος καθώς κινείται στον αστερισμό τού αριστερισμού. Όσο για τους «σκοτεινούς σκοπούς» του, αυτά είναι δικά σου λόγια και σκέψεις που προσπαθείς (με απαράδεκτο τρόπο, για να μην πω αισχρό) να τα βάλεις στο δικό μου στόμα. Να ψάξεις αλλού να βρεις «κυνηγούς πρακτόρων» και επίδοξους Νικαβεντέδες! (Σουλατσάρουν κι εδώ κάνα δύο…)
«Σεμνότητα»… Άλλη παρεξηγημένη λέξη. Τι θα πει «σεμνότητα»; Να μιλάω ψιθυριστά και τραυλίζοντας από φόβο μπροστά στην «καθοδήγηση» ή τις παλιές καραβάνες τής Αριστεράς (οποθενδήποτε και αν προέρχονται); Πολύς δικός μας κόσμος έχει εσωτερικεύσει μια τέτοια αντίληψη για τη «σεμνότητα». Ε, λοιπόν, όχι! Αυτή τη «σεμνότητα» όχι μόνο δεν την έχω, αλλά την περιφρονώ και βαθύτατα. Δεν με μεγάλωσαν πολιτικά έτσι. Με μεγάλωσαν έτσι:
Να έχω το θάρρος τής γνώμης μου, ακόμα κι αν αυτή είναι αντίθετη και με τη γνώμη τού Λένιν, που λέει ο λόγος,
Να την υποστηρίζω μαχητικά αλλά και έντιμα απέναντι σε αυτόν που διαφωνεί,
Να εκφράζω ανοιχτά τις αμφιβολίες μου και τις αβεβαιότητές μου όπου τις έχω και, τέλος,
Να έχω την τόλμη να αναθεωρώ τις απόψεις μου, παραδεχόμενος με γενναιότητα και ευθύτητα ότι οι απόψεις κάποιου άλλου είναι πιο σωστές από τις δικές μου, όταν διαπιστώνω να συμβαίνει κάτι τέτοιο.
ΥΓ Όσο θεωρώ ότι το ΝΑΡ έχει «σκοτεινούς σκοπούς, που σίγουρα δεν είναι το δυνάμωμα του λαϊκού και εργατικού κινήματος», άλλο τόσο θεωρώ ότι «μόνο εγώ έχω άποψη στην Αριστερά».
Είναι πολύ απλά τα πράγματα, καθώς στα σχόλιά σου κάνεις συνεχώς την ίδια κριτική (λέμε τώρα) ότι και αν αφορά το κείμενο που σχολιάζεις, που πιθανά το έχεις διαβάσει: ημιαναλφάβητοι, αδιάβαστοι, ανίκανοι να καταλάβουν τι διαβάζουν, κουφιοκέφαλοι, ψεύτες κ.ο.κ. επαναλαμβάνεις με μορφή generator για οτιδήποτε ανέβει στην Παντιέρα και αφορά το ΝΑΡ έμμεσα ή άμεσα.
Οι σκοτεινοί σκοποί προκύπτουν και από το γεγονός ότι για σένα, αναπόδεικτα φυσικά, μια πολιτική οργάνωση χρησιμοποιεί χοντροκομμένα ψέμματα και προπαγανδιστικές πρακτικές που θυμίζουν τις χειρότερες στιγμές της αστικής πολιτικής: από το κόπι πέιστ στις ανακοινώσεις μέχρι την σκόπιμη ψευδή αναφορά σε κινητοποιήσεις στην ΠΔΓΜ.
Μπορεί κάποιος να συζητάει ή να παίρνει έστω υπόψη έναν πολιτικό χώρο με αυτά τα χαρακτηριστικά; Όχι λέει ο κοινός νους.
Η μόνιμη και σταθερή προσπάθεια σου λεφτ Τζι είναι αυτή η κατάληξη: το ΝΑΡ δεν έχει απόψεις που αξίζει να σταθείς δεύτερο λεπτό. Και επειδή αρκετοί επιμένουν να μη δέχονται τα συμπεράσματα του μεγάλου ανώνυμου λασπολόγου της Αριστεράς, έχεις αναλάβει με αποκλειστική απασχόληση το σπαμάρισμα και τον εκφυλισμό κάθε είδους συζήτησης στα σχόλια, σε μια καρικατούρα αντιπαράθεσης.
Στη δήθεν επιχειρηματολογία σου υπάρχεις εσύ, η τελευταία λέξη του μαρξισμού και οι άλλοι, που είναι χαζοί και ψεύτες. Για να μη σε αδικούμε, δεν είσαι ο μόνος σε αυτός τον κόσμο που σκέφτεται έτσι, το συναντάμε το φαινόμενο συχνά, το οποίο γνώρισε μέρες δόξας στο ΣΥΡΙΖΑ πριν γίνει κυβέρνηση, όπου όποιος δεν έβλεπε ότι ανοίγει το δρόμο για το σοσιαλισμό ήταν αριστεριστής.
Διάλογος και πολιτική αντιπαράθεση δεν υπάρχουν στα σχόλιά σου. Αλλά μην παραπονιέσαι. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς πράκτορας για να αναπαράγει απαξιωτικά σχόλια της πλάκας συνεχώς, μπορεί να είναι και εμπαθής.
Νενίκηκάς με, ευήθεια!
Το οτι υπάρχει και δυναμώνει ο ανταγωνισμός μετά ελληνικού και τουρκικου κράτους και κεφαλαίου, αυτό είναι κάτι οφθαλμοφανές πια. Και δεν υπάρχει τώρα. Υπάρχει πολλααα χρονια.
Η απόφαση έκδοσης του τουρργκουτ καγια στην Τουρκία, εμπίπτει τοσο σε αυτόν τον ανταγωνισμό “σου δίνω, μου δίνεις” (πχ παζάρι με τους 8 και τους 2), όσο και στον καπιταλιστικο διεθνισμό, όπου αντιλαμβάνεται τους λαούς οταν ενώνονται κατά του καπιταλισμου και τους αγωνιστές σαν ανεπιθύμητες υπαρξεις.
Δόθηκε άσυλο στον Τουργκούτ Καγιά!
https://www.efsyn.gr/arthro/dothike-asylo-ston-toyrgkoyt-kagia